eenvoudig
De chaos rond de meelfabriek
Bloem imiteert niet
Vlasveld vertolkt vrees van bewoners
Krokodillentranen van De Flapper
maken maar weinig indruk
Schrijvende lezers
Boompje
verwisselen
UOENSDAG 10 FEBRUARI 1999
REDACTIE PAUL DE VLIEGER, 071-5356482
5 trouw abonnee en lezer van
t Leidsch Dagblad volg ik met
Dte belangstelling en verha
ng de artikelen in uw blad be-
effende de toekomst van de
éelfabriek. Enkele kritische
jittekeningen mijnerzijds zijn
erbij zeker op z'n plaats.
Wat te denken van het artikel
m 8 november 1998, waarin
et vette letters melding wordt
maakt van de geboorte van
n comité van 22 zwaarge-
chten die zich inzetten voor
behoud van de meelfabriek,
met naam en toenaam ge-
emde personen moeten de
idse bevolking wijsmaken dat
houd van de meelfabriek
•r belangrijk is. Met alle res
et voor de personen moet ik
:h stellen, dat zij ingezet wor-
n als kanonniers om het me-
ilan van sloop en nieuw-
jvv aan flarden te schieten,
tis gewoon volksverlakkerij.
In het artikel van 21 januari
irijft u, dat wethouder T. van
verwacht dat hef grootste
>1 van de meelfabriek behou-
n blijft. De media stellen het
alsof het reeds definitief is.
Gelukkig is er nog niets vastge
steld. Daarom is het belachelijk
de gemeente aan te sporen met
spoed met de eigenaren om de
tafel te gaan zitten om een goed
plan te bedenken.
Mocht dit echter toch gebeu
ren, dan hoop ik dat de keus
valt op het plan Van der
Wiel/Splinter. Dit is wel zo fraai
dat het best ingelijst zou kun
nen worden. Het past heel goed
bij de directe omgeving. Ik
vraag mij trouwens af, waar de
bestuursleden van Stiel wonen
de vrienden van de meelfabriek
en de zogenaamde 22 zwaarge
wichten. Zeker niet in de direc
te omgeving van de meelfa
briek. Ik bedoel maar!
De eerste wel, de tweede de
batavond heb ik niet kunnen
bijwonen. Volgens het verslag
was het een gezellig cabaret
avondje met vele onbekende
artiesten. De klap op de vuur
pijl was echter wel het voorstel:
slopen en maak er een park
van. Terwijl men schreeuwt om
elke vierkante meter grond voor
woningbouw. Kortom, men is
er niets wijzer van geworden.
Het totaal van denkbeelden
betreffende de meelfabriek is
tot stand gekomen via deze de
batavonden en de telefonische
enquête. Mijns inziens is de te
lefonische enquête een farce.
Slechts enkele bewoners welke
in de aanpalende gebouwen
wonen, zoals het Wevershof en
directe omgeving, zijn bena
derd. Zou men dit uitgebreider
gedaan hebben, ongetwijfeld
zou het plaatje er heel anders
uit hebben gezien. Zeker ten
gunste van de sloop.
Graag wil ik mijn respect en
waardering uitspreken voor
wethouder Van Rij voor de wij
ze waarop hij als voorstander
van sloop en nieuwbouw aller
lei gedachtengangen en sugges
ties als zou hij bekeerd zijn over
zich heen moet laten gaan. Ik
kan mij niet voorstellen dat ie
mand die jarenlange een stel
ling propageert, nu door allerlei
tegenstrijdige suggesties zo
maar is om te turnen.
Ik wens hem van harte moed
en kracht om zijn deskundige
zienswijze te handhaven en de
ze uit te dragen in het college
van burgemeester en wethou
ders. zodat Leiden niet opgeza
deld wordt met een vernieuwde
betonnen blokkendoos.
Hebben de personen, die me
nen het zo goed te weten, zich
wel eens gerealiseerd dat er
jaarlijks vele vakantieboten
aanmeren in de Zijlsingel. Deze
boten komen met vakantiegan
gers die onze mooie stad vere
ren met een bezoek. Hebben zij
er toevallig ook bij stilgestaan
dat het ene deel kan genieten
van de straks prachtig gerestau
reerde Zijlpoort: het andere
deel van het betonnen en ste
nen gevaarte wat men meelfa
briek noemt. Beslist geen aan
lokkende toeristische attractie.
Wat te denken van de nieuw
jaarsrede, gedaan door de voor
zitter van de Kamer van Koop
handel, die van de geweldige
groei van Schiphol een graantje
tracht mee te pikken door het
aantrekken van bedrijven met
hun personeel, die als het lukt,
hier ook woonruimte zullen
zoeken.
Het lijkt mij dat zij het niet
zoeken in omgetoverde flats of
appartementen zoals die ge
pland zijn in meel- en zakken-
zolders, fietsenstallingen of
schoonmaakgebouwen. En ook
niet om als een soort ketelbin
kie in het ketelhuis te gaan wo
nen. Het plan Van der
Wiel/Proper, biedt dan meer
mogelijkheden. Ongetwijfeld
zullen de woningen/flats en ap
partementen met een schitte
rend uitzicht op singel en stad
voor veel mensen een aantrek
kelijk bezit betekenen.
Mochten de zogenaamde
kopstukken nog niet voldoende
overtuigd zijn van hun ongelijk,
dan bied ik enkele van deze
mensen aan bij mij thuis te ko
men kijken wat het is dagelijks
tegen een lelijk stuk beton aan
te kijken. Misschien komen zij
dan tot de conclusie dat zij zich
inspannen voor een waardeloos
stuk beton.
Tot slot: wil men in deze cha
os tot een oplossing komen dan
is er m.i. maar een remedie:
slopen die blokkendoos en
schenk Leiden een mooi stuk
stadsvernieuwing.
met naam en toenaam genoemde personen moeten de Leidse bevolking wijsmaken dat behoud van de
elfabriek zeer belangrijk is. foto archief
r
bet
ent
■nel
ravf
Soms bellen
Regelmatig bellen
Vaak bellen
5^ Je koopt per maand
0 minuten
30 minuten voor 15,-
120 minuten voor 30,-
Nfc
voc afna betaal je per minuut
tegi
ƒ1,-
0,50
ƒ0,25
Ongebruikte belminuten neem je mee naar de volgende maanden. Bij Ben' betaal je dus wat je belt.
De meeste contracten van Ben' zijn direct opzegbaar.
o.a. bij: BelCompany, T for Telecom, Telepact, Phonehouse, Let's Talk, Telemasters, Telecom Today,
Radio Modern, BCC, Foka-Kinorama, Info Europa Foto, de Block, Kijkshop, Kral Fotostore, Foto Klein, Combifoto,
Filmpost, Flandria, Scheer Foppen en meer dan 200 andere officiële verkooppunten van
Wil je meer weten over Bel me dan: 0800-7123 of zoek me op www.ben.nl. Met de groeten van Sen.
ten' een nieuw mobiel netwerk
Naar aanleiding van het artikel over het
EWR-pand Leiden-Noord in uw krant
van 29 januari wil ik het volgende opmer
ken:
Gelukkig kent ons politiek bestel een
duidelijke scheiding tussen kerk en staat.
In veel landen waar dat niet zo is voert het
fundamentalisme hoogtij, met alle gevol
gen van dien.
In Leiden is het inmiddels gebruikelijk
dat de politiek een actieve rol speelt bij de
vestiging van moskeeën in Leiden-Noord
en veelal zonder overleg met de wijk
met moslimorganisaties uitgebreide on
derhandelingen voert om dat te bevorde
ren. Bijvoorbeeld bij de onderhandelin
gen over de verkoop van de Petrakerk (na
bij het Kooiplein) aan het Turkse moskee
bestuur, ging het gemeentebestuur in
haar bemoeienis naar mijn overtuiging al
duidelijk over de schreef. In het geval van
het EWR-pand wordt nu notabene een
gemeente-eigendom min of meer aan de
Marokkaanse Stichting Moslim Groep op
gedrongen. Een ieder die op het doelgroe
penbeleid inzake Turken en Marokkanen
kritiek durft te hebben wordt (veelal ten
onrechte) publiekelijk genadeloos neerge
sabeld.
Ook vanuit de uitgangspunten van het
wijkontwikkelingsplan Leiden-Noord
moeten burgemeester en wethouders zich
naar mijn idee in overleg met de wijk
vooraf de vraag stellen of de vestiging van
twee (of meer) moskeeën in Leiden-
-Noord wel een gewenste ontwikkeling is.
Gezien de uitspraak van de raadscommis
sie slaat de politiek die fase gemakshalve
maar kritiekloos over.
Ik ben beslist geen fan van Margje Vlas
veld en vind ook haar uitspraken in dit ar
tikel weer uitermate onhandig. Maar in de
grond vertolkt zij wel de vrees van veel
Leiden-Noordbewoners, dat de vestiging
van een tweede moskee een ongewenste
aanzuigend werking op kansarme mos
lims uit de wijde omgeving kan hebben.
En wat heeft een discussie over de wense
lijkheid van o.a. bewonersdifferentiatie en
zwarte en witte scholen daarna nog voor
zin?
Waarom neemt een zangeres die dorst heeft per se 'obligate' slokjes wijn?
foto wim van de hulst
Mag Hans Keijzers het dan hebben over de
'stik-irritante maniertjes' van Bloem de Ligny
(Leidsch Dagblad 1 februari), voor mij was de
recensie die hij schreef over Bloems concert van
afgelopen zaterdag in het LVC minstens even ir
ritant.
Zoals velen vóór hem beschuldigt ook Keij
zers Bloem ervan dat ze Björk 'kopieert' met
haar 'vervelende kindstemmetje' en ook qua
'uiterlijke kenmerken'. Deze vergelijking weer
uit de kast te halen is mij te goedkoop eri doet
Bloems muziek onrecht.
Als Keijzers, zoals schrijver dezes, de moeite
had genomen eens met de Haarlemse zangeres
te spreken en haar zelf met de Björk-kwestie te
confronteren, dan had hij kunnen horen dat
Bloem haar muziek al op straat speelde toen al
leen een enkele obscure Sugarcubes-fan ooit
van Björk had gehoord en dat zij al jaren kleren
draagt, gemaakt door een meisje dat Björk niet
eens kent. Hans Keijzers zou dit toch moeten
weten als hij Bloem al twee jaar geleden op
Crossing Border zag. Bloem de Ligny lijkt zeker
in menig opzicht op de IJslandse, maar imiteert
haar niet. „Als ik van haar zou nicken.(zoals van
Robert Wyatt) zou ik dat wel toegeven", zei ze
in een radio-interview. Als Keijzers Bloem had
gesproken, had hij er achter kunnen komen dat
zij (gelukkig) allesbehalve een doorsneepersoon
is.
Dat hij dit veroordeelt als een 'goh, wat ben ik
toch eigenlijk een gek mem'-toneelspelletje is
buitengewoon ergerlijk. Ook de manier waarop
Keijzers aan de 'trip-hop-mode' refereert, geeft
aan dat hij Bloem graag als imitator wil zien,
zonder dat hij daar voldoende argumenten voor
heeft. In het cd-boekje kan iedereen lezen dat
de plaat geproduceerd is door Pete Briquette,
producer van o.a. Tricky, maar dat klinkt toch
anders dan dat Bloem 'Tricky-elementen' zou
'toevoegen' aan haar nummers. En waarom
neemt een zangeres die dorst heeft per se 'obli
gate' slokjes wijn?
Keijzers is naar ik vrees met een negatieve
vooringenomenheid naar het concert gegaan
en heeft geloof ik beter gelet op het dronken
meisje in de zaal, dat 'Björk!' bralde, dan op de
zangeres zelf.
Frans van Hilten,
Omroep Holland Centraal,
Leiden.
Leefbaar Oegstgeest oud
raadslid Petra Wuisman liet in
het LD van 25 januari blij
moedig weten voor de derde
maal in een ander politiek
nest te zijn gevallen. Ditmaal
is de WD de gelukkige partij.
Nu verschillen de Oegstgees-
ter partijen onderling als red,
yellow and blue, maar Petra
Wuisman ziet hier een recht
lijnige ontwikkeling in.
Afkomstig uit een liberaal
sociaal smaldeel waar je van
twee walletjes mag snoepen,
ging haar vlucht naar de Leef
baren, die volgens Petra niet
leefbaar genoeg waren, om
vervolgens aansluiting te zoe
ken bij de zuiver liberalen. Nu
wordt het knap lastig als de
WD voor Petra's huis in
Oegstgeest een mega winkel
centrum wil neerzetten, al
dan niet van Manhatten-for-
maat, om je nieuw verworven
ideologie trouw te blijven. De
WD-wethouder die het Lange
Voort winkelcentrumproject
in zijn portefeuille heeft is al
leen geneigd onder druk de
lokale bevolking, die leefbaar
heid nastreeft, enige etages te
schrappen.
Gelukkig is de politiek in
Oegstgeest rijk geschakeerd
zodat Petra Wuisman, van
huis uit milieufreak, nog altijd
haar toevlucht kan nemen tot
de groene progressieve of de
flex partij van normen en
waarden. Keuze te over. En
als je er dan nog niet uitkomt
maak je een cocktail van alle
partijen en je zit helemaal
snor.
Tijdens de raadsvergaderin
gen nam Petra de tijd om de
rituelen van de liberalen gade
te slaan waarvan de fractie
voorzitter regelmatig met de
rug naar zijn fractie zat ter
wijl haar partijgenoten haar
betoog repareerden. Hoewel
communicatie met de achter
ban het handelsmerk van de
eerste L.O.-fractie was, zag
Petra Wuisman dat het gras
bij de politieke overburen
groener was, alhoewel deze
partij nu flink wil snoeien in
het Irislaan-park.
Wel heeft de WD veel ge
leerd van de drukbezochte
thema-avonden van Leefbaar
Oegstgeest. Zo heeft Petra als
raadslid een boeiend betoog
gehouden over ruimtelijke in
richting van het algemeen en
de inrichting van Oegstgeest
in het bijzonder: Groen
(openbaar groen als kosten
post) versus Rood (winstge
vende bebouwing) en kan zij
met een accentverschil het
zelfde verhaal voor de WD
houden.
Wellicht is ten aanzien van
deze politieke hip-hop sprong
een kansberekening niet uit
gesloten: het is maar wat han
dig om over de schouder van
de WD wethouder/project
ontwikkelaar mee te kunnen
kijken, die de winkelcentrum
plannen ombouwt en af
schermt. Jammer dat een fa
milielid afgelopen dinsdag
voor een dichte raadhuisdeur
stond, omdat juist de WD
een besloten raadsbespreking
over het winkelcentrum had
belegd.
M. Duyster,
Oegstgeest.
De krokodillentranen van ditrecteur A.
Flapper van de LWO over de scherpe kritiek
van de PvdA-raadsleden Hassan El Houari
en Ed van der Veen, maken op mij eerlijk
gezegd weinig indruk. Vooral omdat het in
de krant staat, is ook dit keer de kritiek op-
de LWO naar zijn zeggen onterecht hard
aangekomen. Maar het kan de heer Flapper
echt niet zijn ontgaan dat ook soortgelijke
kritiek op het jeugd- en jongerenwerk van
uit de bewoners(organisaties) uit de wijken
in feite al veel langer bestaat.
Daar het jeugd- en jongerenwerk in veel
wijken goeddeels op z'n kont ligt, spannen
de LWO en de Leidse politiek al enkele ja
ren het paard stevig achter de wagen.
Op papier kan het jongerenwerk er blijk
baar best aardig uitzien, maar in de praktijk
worden de wijkbewoners wel steeds vaker
met de jongerenproblematiek geconfron
teerd. Omdat er van de subsidie-ontvan
gers vaak geen eigen verantwoordelijkheid
of inspanningsverplichting wordt verlangd,
verdwijnt er naar mijn idee - met name in
het doelgroepenbeleid - bij de LWO te veel
subsidiegeld in de welbekende bodemloze
put. De genoemde paradepaardjes als het
zakgeld- en het toezichthoudersproject zijn
op zich wel tot de verbeelding sprekend.
maar vooral het laatste vergt verhoudings
gewijs een wel erg hoge inzet en investe
ring.
Voor mij als deelnemer van de wijkgroep
sociale vernieuwing Leiden-Noord is een
effectieve sociaal maatschappelijke investe
ring in de kansarme jeugd prioriteit nume
ro uno. Als de heer Flapper en zijn LWO
daar achter staat dan neemt hij de kritiek
zeer ter harte en gaat hiermee - in overleg
met de bewoners - nu eindelijk als een
speer mee aan de slag.
