bPORT 'Ik zeg nog elke dag dankjewel' Roelant Oltmans is het succes voorbij I RDAG 6 FEBRUARI 1999 WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV -CHEF JANET VAN DIJK, 071-5356463 Schaatscoach Peter Mueller geniet van het vak Peter Mueller zit onderuit gezakt in het hotel waar zojuist het Salomonsoordeel over de WK-deelname van Ids Postma bekend is gemaakt. De Fries had in Hamar zijn seizoen willen goedmaken, voor de Amerikaanse coach vormt de Noorse plaats slechts het zoveelste doel in het mge winterseizoen. In goed twee weken tijd voert het reisschema Mueller van Innsbruck, Collalbo, Berlijn, Hamar en Milwaukee, uiteindelijk naar Calgary. „Dat hoort er nu eenmaal bij." Mueller accepteert het reizen als een van de minder plezierige bijkomstigheden van het verder zo mooie vak. Want hij laat er geen twijfel over bestaan dat hij ervan geniet. „Ik zeg nog elke dag dankjewel. En als het goed gaat, dan is dit geen werk, dan heb je er gewoon lol in." ot de komst van Mueller stelde het sprinten in ons land weinig voor - lividuele uitschieters van Jos Va- itijn en Jan Ykema daargelaten. iar als eerste buitenlandse coach dienst van de KNSB leidde de ïerikaan Nederlandse schaatsers ïnitief naar de mondiale top. Het echter niet meer alleen de intkanonnen die profiteren van kunde, tegenwoordig lijkt alles Mueller aanraakt in goud te ver leren. Met als laatste huzaren- kje de Europese titel allround van nn y de Jong. „Ik heb aan dat toer- oi heel veel plezier beleefd. Het ste was ik tussen het publiek gaan an, om alles van een afstand goed me op te kunnen nemen." Het njegekleurde feest van De Jong is duidelijk ook het feest van Muel- J wist gewoon dat hij hier heel blij Iep zou zijn. Voor Peter is dit toch In bijzondere prestatie." (Tonny de i Jong was de eerste pupil die on- hem een allroundkampioen- iiap won, en daarom kan haar Eu- pese titel de vergelijking met het impische goud van Dan Jansen prstaan. „Ik wist dat hij goed ge- leg was om te winnen," blikt Muel- terug op de winnende race van I in Hamar. „Op de WK's reed hij |jd sterk, maar bij de Olympische len ging het maar mis." medaillejacht, acht jaar eerder Igary was op een drama uitgelo- nadat Jansen vlak voor de start de 500 meter te horen kreeg dat ernstig zieke zus was overleden, denk dat de man boven een an- der plan met hem had. Als je ook ziet hoeveel post hij van zieke mensen kreeg. Bij hem thuis stond een kamer vol dozen met brieven. Het verhaal Jansen is dus veelomvattender dan alleen maar winnen." De ontlading was intens toen het in 1994 uiteindelijk wel lukte. „Drie jaar lang hadden we ervoor gewerkt, met nog eens veel pers om ons heen. Omdat we geen succes hadden, voel de ik ook de druk. Tot die laatste dui zend meter dan, toen gleed de hele wereld van mijn schouders af." Afge peigerd hield Mueller het schaatswe- reldje eventjes voor gezien. Hij was mentaal leeg. En dat terwijl de coach zijn rijders doorgaans tot op het bot weet te motiveren. „Hij raakt altijd de juiste snaar en weet precies wat er in een schaatser omgaat. Hij geeft je het gevoel dat je kunt winnen. Peter ziet het aan me als ik denk dat ik niet kan winnen. Hij begrijpt hoe ik me voel. Dat komt ook omdat we een beetje dezelfde typ- jes zijn. Zijn methode is nog lang niet uitgewerkt, daar ben ik van over tuigd. Het effect wordt zelfs alleen maar sterker. Over drie jaar staan we als voorgeprogrammeerde machines op het ijs.(Erben Wennemars) Toch bagatelliseert Mueller zijn mentale invloed. „Het is niet motiva tie alleen. Op de beslissende mo menten kan het dat beetje extra ge ven, maar je moet er eerst voor zor gen dat je rijders fit zijn en technisch goed rijden. Mijn jongens moeten zo min mogelijk slechte gewoonten hebben als we aan het einde van de zomer 'net ijs op gaan. Ik kijk wel hoe andere collega's het doen, maar heb toch zo mijn eigen ideeën. Conditie vind ik zeer belangrijk. Je moet ge woon veel werk verzetten en een beetje geluk hebben", zegt hij over het succes van zijn team. Mueller heeft het constant over 'mijn team'. „Deze ploeg is erg 'clo se'. Ze doen veel dingen samen - eten, bioscoop - omdat ze dat ook willen. De gevoelens voor elkaar zijn echt en niet gemaakt. De hele week trekken ze met elkaar op en in de weekeinden schaatsen ze tegen el kaar", vat Mueller de essentie van het schaatsleven in enkele simpele zinnen samen. ,,Als Jakko Jan sneller gaat dan Jan, dan put Jan daar moti vatie uit, en omgekeerd is dat ook het geval." Dat gevoel van elk team leeft bij elke trainer, alleen gebruiken ze er andere namen voor. Henk Gemser sprak over zijn winkel en supermarkt. Maar als ploeg zijn we hecht. Toen Tonny de Jong en ik in Heerenveen aan het EK deelnamen, hebben Erben Wenne mars en Jan Bos en kaarsje op de tele visie gezet, een heilig kaarsje.(Anna- marie Thomas) Of zijn Amerikaanse sportmentaliteit een rol in het geheel speelt, laat de coach in het midden. „You get what you see. Mijn schaatsers weten dat ze elke race kunnen winnen, ze zijn zelfverzekerd. Ik weet niet of dat met mijn mentaliteit te maken heeft." Typerend voor Mueller is zijn posi tivisme. „Je kunt altijd wel de nega tieve dingen benaderen, maar dat gaat op den duur tegenwerken. Als je een sporter afbreekt, dan zul je hem toch ook weer moeten opbouwen. Peter Mueller met De Jong (links) en Thomas: „Deze ploeg is erg close." Naast de fouten die ze maken bena der ik daarom vooral de goede din gen." „Hij is altijd positief, noemt de din gen die je goed doet. In het verleden heb ik andere manieren meegemaakt. Trainers die wel de mindere dingen benadrukten. Of ik nu niet anders zou willen? Dat dacht ik bij Ab Krook en Henk Gemser ook. Ik had een pri ma tijd, maar achteraf besef je: Hé. het kan ook anders. Maar toen ik vo rig jaar de Olympische Spelen misliep was dat niet iets om positief over te zijn. Dan treurt hij ook echt met je mee.(Jeroen Straathof) Het meeste werk dat de Amerikaan en zijn ploeg tot nu toe verrichtten - de Europese titel van De Jong even daargelaten - moet zich de komende tijd uitbetalen. „Voor ons breken de zeven belangrijkste weken van het jaar aan en als iedereen fit blijft, zou ik niet weten waarom het niet gaat lukken." Komend weekeinde, tijdens de WK allround in Hamar, zijn Annamarie Thomas en Tonny de Jong de eerste troeven die Mueller uitspeelt. „Gun- da Niemann en Claudia Pechstein zijn in vergelijking met Heerenveen sterker geworden, maar ook Anna marie en Tonny verkeren in goede vorm. We respecteren de Duitsers, maar zijn niet bang voor ze. Ze zul len hard moeten gaan om ons te ver slaan", voorspelt de zoon van Duitse immigranten. FOTO REUTERS Na het voor beiden tegenvallend verlopen vorige seizoen zijn Muellers pupillen hongerig naar nog meer succes. „Tonny en Annamarie blij ven persoonlijke records rijden, dus ga ik er vanuit dat ze meer willen." Ondertussen bereiden de sprinters zich in Calgary zonder Meuller voor op hun WK. „Ze zullen het wel verve lend vinden dat ik er niet ben, want als ik er ben is er altijd een beetje ac tie." Voordat Mueller zich bij zijn groep in Calgary aansluit, voert de reis eerst nog langs Milwaukee. Even op bezoek bij zijn vrouw en zijn twee kinderen. „Ze zijn nu 14 en 16 jaar, maar sinds ze beseffen dat ik me met schaatsen bezighoud, weten ze dat ik onderweg ben." De algemeen directeur van NAC draagt bij zijn grijze pak een rode stropdas met donkere hockeyers in blauwe tenues met gele sticks. Een kleurrijk cadeautje van de Zuid-Afrikaanse hockeybond. „Die mag ik gerust om bij NAC, hoor." Roelant Oltmans (44, Oegstgeest) verloochent zijn afkomst niet. Maar twee maanden nadat hij zijn ontslag indiende bij de Neder landse hockeybond is hij al wel heel erg bondscoach èf. „Dat boek heb ik dichtge gooid. Ik richt me vol enthousiasme op datgene waar ik mee bezig ben, en niet op dat wat ik zal missen." Roelant Oltmans was in de zomer minder gaan werken bij de hockeybond. Zestig procent, zodat hij de resterende tijd kon steken in zijn eigen sportconsultancy-be- drijfje. Er was immers ook een leven na het hockey. Dat leven begon eerder en anders dan de voormalige gymnastiekle raar verwachtte. Want in het najaar was daar kwam NAC, geheel onverwacht, met een aanbod dat hij niet kon weigeren. En dus zegde hij de bond vaarwel, vlak nadat hij had afgesproken dat hij tot na de Olympische Spelen in Sydney in 2000 zou blijven. De hockeybond legde de bonds coach, die met de vrouwen maar vooral met de mannen van Oranje succes na succes had geboekt, geen strobreed in de weg. De eredivisieclub was geen grote onbe kende voor de Oegstgeestenaar. Een van zijn vrienden heeft een businessunit in het stadion in Breda, en Oltmans verge zelde hem wel eens naar een wedstrijd. Bovendien komt zijn vrouw uit de Bra bantse stad. „En NAC is van Breda, en Breda is van NAC." Een maand na zijn aanstelling als alge meen directeur praat Roelant Oltmans veel liever over overeenkomsten dan over verschillen. Nee, de overgang is helemaal niet zo groot als de buitenwereld denkt, en nee, er is helemaal niet zo'n verschil tussen de hockeywereld en de voetbalwe reld. Hij werd niet van de ene dag op de an dere van het veld gehaald en in een kan toortje gezet. „Als bondscoach was ik al tijd maar een heel korte periode in het jaar heel actief bezig met de ploeg. Ik heb heel veel dingen gedaan op management niveau. Maar dat wist men niet, want dat gebeurde achter de schermen. Alleen bij een toernooi of bij een interland kwam Oltmans in beeld." En: „Wij zijn zo snel met etiketjes plak ken, daar houd ik helemaal niet van. Hoc keyers golfen en voetballers golfen ook. En ik heb heel wat avonden met Bovelan- der en Jansen aan de klaverjastafel geze ten. De gedrevenheid om het beste uit zichzelf te halen, da't hebben ze ge meen." - Maar er is toch wel een verschil in op leiding, in achtergrond? Roelant Oltmans haalt zijn schouders op. „Er zijn ook ge noeg voetballers met een hbo-opleiding of met een atheneumdiploma. Sommigen hebben dat alleen niet gehaald omdat ze op jonge leeftijd al bezig warén om hun droom te verwezenlijken: later hun geld verdienen als voetballer. Die droom heeft geen enkele hockeyer ooit gehad, simpel weg omdat die droom nooit uit zou ko men." Korfbal Het is overdreven te stellen dat het de droom van Oltmans was om ooit in de voetbalwereld terecht te komen. Hij wilde graag een managementfunctie in de sportwereld, dat was het." Het voetbal heeft al wel zijn grote interesse sinds de Europese successen van Feyenoord en Ajax eind jaren zestig, maar ook van an dere sporten kan hij genieten. Elke sport heeft 'op topniveau' iets geweldigs, op korfbal na dan. „Korfbal druist in tegen al mijn principes. Als de tegenpartij de bal heeft, dan wil ik die af kunnen pakken. En dat mag niet!" De Oegstgeestenaar speelt zijn oude liefde niet graag uit tegen zijn nieuwe lief de. Of hockey de mooiste sport is? „Het is een prachtige sport." En of hij niet liever had gezien dat hockey net zo veel impact had als voetbal, zodat hij algemeen direc teur van een betaald-hockey-organisatie had kunnen zijn? Hij denkt er niet eens over na. „Ik ben een ontzettende realist. Ik houd me alleen bezig met datgene wat binnen de mogelijkheden ligt." En dus weet hij dat hockey altijd de plaats zal houden die het nu heeft. „Om een hockeywedstrijd mooi op televisie te brengen, zijn veel camera's nodig, en dat kost te veel geld. Bovendien wordt het in veel minder landen gespeeld, dus heel veel landen zijn er helemaal niet in geïn teresseerd. Maar je moet het wel zo aan trekkelijk mogelijk zien te houden. En daar is de hockeywereld zich zeker van bewust, daarom zijn een aantal jaren ge leden ook spelregelwijzigingen inge voerd." Thuis in Oegstgeest, waar hij voorlopig nog blijft wonen ('we hebben net ons huis verbouwd') staat het in elk geval nog 2-1. Voor het hockey, dat twee van zijn drie zonen beoefenen. De derde voetbalt. En Oltmans zelf? „Ja, ik voetbalde ook als Roelant Oltmans: „Thuis staat het 2-1. Voor hockey." kind, in het schoolteam. Ze beginnen bij NAC al te lachen als ik mijn voet tegen de bal zet. Bij wijze van spreken." Visie Bij NAC. Is dat niet de club dieWe zijn net halverwege de competitie. Dus laten we niet over degradatie praten. Zo den ken wij er helemaal niét over na", zegt Oltmans. De Bredase profclub bevindt zich orga nisatorisch gezien in een overgangsfase. Jarenlang werd NAC als een amateurver eniging geleid door het bestuur. De voor zitter, de penningmeester en de secretaris waren verantwoordelijk voor de dagelijk se gang van zaken. Zij maken gefaseerd plaats voor een professioneel manage mentteam, dat uiteindelijk zal bestaan uit een algemeen directeur, een commercieel manager, een hoofd technische zaken en een manager die verantwoordelijk is voor de financiën. Vooralsnog is alleen de algemeen direc teur benoemd. Oltmans zal, behalve voor de personele organisatie en de accommo datie, ook eindverantwoordelijkheid dra gen voor het technische beleid. Het tech nische beleid - scouting, aan- en ver koopbeleid van spelers - was bij NAC ('zoals bij zoveel verenigingen', zegt Olt mans) vooral een ad-hocbeleid. De ene trainer zag het zus, de andere trainer zag het zo. De een trainer vond die en die speler geweldig, de volgende zag het hele maal niet in hem zitten. Er wordt nu ge werkt aan een duidelijke visie, 'en we ne men alleen maar mensen in dienst die achter ons beleid staan'. Eerste acht Het doel van dat nieuwe beleid is dat NAC elk jaar bij de eerste acht eindigt in de eredivisie, met af en toe een uitschie ter naar boven, maar niet naar beneden. Oltmans: „Maar elk beleid dat je neerzet kost tijd. Het heeft ook drie jaar gekost voordat we met het Nederlands hockey team goede resultaten behaalden. Het is veel gemakkelijker om incidenteel een succesjaar te hebben, dan om een goed lange-termijnbeleid te maken. Als bonds coach van het Nederlands team heb ik ook altijd gezegd dat ik elk toernooi bij de eerste drie wilde eindigen. Dat vond ik belangrijker dan een keer een toernooi winnen en dan bij het volgende toernooi als achtste eindigen. We moeten bij NAC de weg omhoog inslaan. Hoe eerder hoe beter, maar we kunnen niet alles in een keer bereiken. Een organisatie moet er ook klaar voor zijn." En daar wil hij graag een steen aan bij dragen. Dat is zijn drijfveer, meer dan succes behalen dat ooit zal zijn. Hij weet dat hij bekendstaat als een man die over winningen, zelfs de grootste, zeer ingeto gen vierde. Niet omdat hij niet blij was, legt hij uit, maar 'omdat ik alweer verder was'. Verder, bij het volgende proces, dat tot het volgende succes moest leiden. Die processen in werking stellen, randvoor waarden creeren waardoor mensen zich prettig voelen en optimale prestaties kun nen leveren, dat is mooier dan het groot ste succes, vindt Roelant Oltmans. Wat wós eigenlijk zijn grootste succes? „Dat is moeilijk", zegt hij. „Maar het win nen van de Olympische Spelen in Atlanta, dat was toch wel de meest unieke presta tie." Het zal voor hem een uniek resultaat blijven, want in Sydney ('mijn stad, een geweldige stad, ik hoop dat ik in de gele genheid zal zijn om de Spelen te bezoe ken) zal hij bij een nieuw gouden succes van de hockeyers niet meer 'Roelant Goldmans' zijn. Maar dat is niet erg, want dat is geweest. „Het verleden", zegt Roe lant Oltmans, „is niets meer dan de basis van het heden." Eeuwlijst (2) Ard ofKeessie? Of zijn het de Scandinaviërs die de schaatser van de eeuw voort brengen? Johann Olav Koss zette de Spelen van Lillehammer naar zijn hand, won drie maal goud (bijzonder, maar niet uniek) en reed records die, naar toen werd gedacht, het einde van de eeuw zou den halen... Dat werd ook gezegd van de records van Eric Heiden... En van de records van Ard en Keessie... Nadat Verkerk in 1969 het wereldrecord op de 5000 me ter tot 7.13.2 had terugge bracht, werd hem door Theo Koomen gevraagd of Kees voorzag dat er óóit nog eens onder dezeven minuten gere den zou worden. Kees keek Theóótje meewarig aan en antivoordde beleefd: „Op een brommer moet dat zeker haalbaar zijn... U weet inmiddels dat Karin Kania schaatsenrijdster van de eeuw is en als u de column van vorige week gelezen heeft, kent u de vraagstelling van vandaag: wie is schaat ser van de eeuw? Een olympische titel telt voor 15, zilver 5 en brons 2 pun ten. WK-ereplaatsen leveren 5,2 en 1 punten op. WK af standen en EKs tellen niet mee. De Top 10 van deze eeuw: 1. Eric Heiden 112 punten. (Dokterszoon die als 21 -jari ge alle vijf olympische me dailles van Lake Placid op eiste en op zijn hoogtepunt met schaatsen stopte. We reldberoemd, behalve in Amerika. Drie keer wereld kampioen allround. Vier keer wereldkampioen sprint. Reed in tiveede sportcarrière Tour de France). 2. Clas Thunberg llOpnt. (Eigenzinnige Fin die als 16- jarige moordaanslag van ou dere broer overleefde en 30 was toen hij voor het eerst de Noren bedwong. Z'n training bestond uit het voortduwen van volgeladen handkarren. Vijfvoudig olympisch- en we reldkampioen). 3. Ivar Ballangrud 103 pnt. (Viervoudig wereldkampioen die Thunberg op Spelen van 1928 na 100 overwinningen een nederlaag toebrachten in 1936 onsterfelijk werd door nog driemaal naar olympisch goud te glijden). 4. Johann Olav Koss 83 pnt. (Telg uit doktersgezin, zoals Heiden. Zelf ook arts. Zijn medicijn tegen het na-olym pische gat was het schrijven van een boek, net als Thun berg deed. Want niets is nieuw. Zelfs het winnen van viermaal olympisch goud niet. Woont nu in Australië. Is een stuk dikker geworden). 5. Ard Schenk 73 pnt. (Vormde jarenlang duo met Keessie. Momenteel fysiothe rapeut en schaatsbobo. Drie voudig olympisch- en we reldkampioen. Liet na pers conferentie na gouden mijl van Sapporo zijn medaille liggen. De Nederlands am bassadeur in Japan zag dit en bezorgde Schenk zijn klei nood terug, daarbij onze held aansprekend als 'Henk van Schenk'). 6. Yevgeny Grishin 67 pnt. (Voorpaginanieuws toen hij in 1960 als eerste de 40 secon den-barrière doorbrak: 39.6 in Squaw Valley! Vier keer olympisch goud. Sprinter die pech had dat eerste WK sprint pas in 1970 werd ge houden). 7. Hjalmar Andersen 60 pnt. (Koss avant-la-lettre. Drie voudig wereldkampioen die de Spelen van Oslo 1952 do mineerde: drie keer goud). 8. Knut Johannesen 54 pnt. (Noors stayer. Tweevoudig wereld- en olympisch kampi oen. Doorbrak op 10 kilome ter als eerste 16 minuten- grens). 9. Tomas Gustafson 52 pnt. (Nee, het was niet gedaan met de Zweed. Drie keer olympisch kampioen). 10. Gaétan Boucher 50 pnt. (Canadese sprinter die in Se- rajevo heldenstatus bereikte). Verder nog: 11. Kees Verkerk 43 pnt. 16. Ids Postma 34 pnt. 19. Piet Kleine 31 pnt. 20. Rintje Rits- ma en Gianni Romme 30 pnt. 37. Bart Veldkamp 21 pnt. 49. Peter Mueller en Leo Visser 18 pnt. N.B.: Als Ritsma dit weekend wereldkampioen wordt, be reikt hij de vijftiende plaats, ex aequo met Erhard Keiler. Frank Snoeks is verslagge ver van Stu dio Sport

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 35