Leiden Regio
Erfpacht op
moskee niet
lespreekbaar
Geen gevaar voor de volksgezondheid
Toen ik begon dacht ikdaar
kom je iedere dag de dood
■w
Bmgmanm
-w
Bond wil 42 bomen bij
Volkenkunde behoudei
Herman Pleij
'Amateur-archeologen'
krijgen forse geldboetes
fTERDAG 6 FEBRUARI 1999
p WIM WEGMAN, 071-5356414, PLV.-CHEF HERMAN JOUSTRA, 071-5356430
fe Stichting Moslim Groep wil graag een Marokkaanse
pskee beginnen in het oude verdeelstation van de EWR
jn de Groenoordstraat. Maar de stichting stelt daarbij
Bl de harde voorwaarden dat ze in de toekomst niet op
>eft te draaien voor vervuiling in de grond, èn dat ze de
ond kan kopen en niet in erfpacht krijgt. „Erfpacht is
eggegooid geld volgens ons", verklaart Ait Baha na-
fcns het moskee-bestuur. „En wij willen geen proble-
en achterlaten voor onze kinderen."
PENRUUD SEP
i gemeente Leiden besloot
^•ige week tot aankoop van
t oude verdeelstation van de
VR aan de Groenoordstraat,
ils om de moskee in het ge-
liw een nieuw en groter on-
:dak te bieden. Daarbij werd
in al gemeld dat de verkoop
i de moskee niet helemaal
;er is. Omdat de grond onder
EWR licht vervuild is en de
neente het gebouw wel wil
kopen maar de grond in erf-
:ht uit wil geven, ligt er een
jrlopig een probleem. Voor
eerste probleem lijkt in ie-
geval een oplossing voor de
id te liggen. De gemeente
ipt de grond van de EWR on-
de voorwaarde dat de ver
ier flink in de buidel zal tas-
wanneer in de toekomst sa-
ing noodzakelijk mocht zijn.
de moskee is eenzelfde
ïstructie denkbaar.
)at de moskee zoveel vastig-
d wil hebben, heeft volgens
Baha te maken met de isla-
ische overtuiging. „De islam
;t niet naar de eerste, tweede
derde generatie, maar tot de
:eld vernietigd is." Een ex-
em voorbeeld daarvan is de
nier waarop begin jaren
titig de toekomst van de
iskee aan de Rembrandstraat
rd geregeld. Dat gebouw kan
gens de - op dat punt niet te
wijzigen - statuten op zijn
vroegst na 200 jaar worden ver
kocht. En dan alleen nog wan
neer er in Leiden tegen die tijd
geen moslims meer zijn e'n het
Marokkaanse ministerie van
godsdienstzaken akkoord gaat.
De statuten zijn indertijd zo op
gesteld, om te voorkomen dat
toekomstige generaties het erf
goed verkwanselen.
De Marokkaanse moskee is al
sinds 1990 op zoek aan het kij
ken naar grotere onderkomens.
De laatste jaren is de druk om
te verhuizen sterk toegenomen
door de sterkte toename van
het aantal gelovigen. „Het ge
bouw werd al te klein voor de
Marokkaanse gemeenschap.
Maar daar zijn de afgelopen
vier jaar ook nog veel vluchte
lingen uit de Arabische wereld
bijgekomen", vertelt Ait Baha.
„Op vrijdagen komen hier tus
sen de vijf- en zeshonderd
mensen bidden, en tijdens het
suikerfeest hadden we zelfs
meer dan duizend mensen bin
nen."
Wanneef het moskeebestuur
een nieuw onderkomen vindt,
dan zou het gebouw aan de
Rembrandtstraat gewoon als
moskee in gebruik kunnen blij
ven. „Er zijn mensen in Zuid-
West die deze moskee willen
gebruiken. Anders moeten ze
met twee bussen helemaal naar
Noord.
Hamold Popma, Samiye Kirtorun en Annemarijn Boot (vlnr) bij de medicijnenkast op de afdeling neurologie. Wie benieuwd is naar het werk in de
verpleging kan vandaag en donderdag een kijkje komen nemen in het LUMC. foto henk bouwman
LEIDEN JANNEKE DE JONGE
„Wat is een stervende boom?
We zijn allemaal sterfelijk." Met
dit argument probeerde de Bo-
menbond gisteren de Leidse
commissie beroep en bezwaar
ervan te overtuigen dat de 42
bomen in de museumtuin van
het Rijksmuseum voor Volken
kunde niet omver mogen.
„Want wie zegt dat ze allemaal
in hun laatste levensfase zijn?"
vroeg de voorzitter van de Bo
menbond, J. Hartstra.
Dat de bomen niet lang meer
te leven hebben, dat stelde een
bomendeskundige van de
Dienst Milieu en Beheer eerder
al vast. M. van der Ven van deze
afdeling bleef daar gisteren dan
ook bij. Voorzitter van de com
missie J. Edinga vroeg de Bo-
menbond herhaaldelijk aan te
geven welke specifieke bomen
de bond graag wil laten staan.
Daar konden de leden van de
Bomenbond echter geen ant
woord op geven. „Wij geloven
wel dat er een deskundige naar
heeft gekeken, maar we willen
graag dat er een onafhankelijke
deskundige naar kijkt", lieten
zij weten. „Die expertise had u
nu juist zélf moeten zoeken",
meldde Edinga.
Samen met bewoonster A.
Keijser valt de Bomenbond er
over dat in de tuin van het
Rijksmuseum voor Volkenkun
de 42 bomen omgehakt gaan
worden, en dat er slechts 34
voor terugkomen. „De toelich
ting op het voorlopig ontwerp
is zelfs tegenstrijdig", betoogde
Hartstra. „Daarin staat dat de
gemeente ernaar streeft om de
singelring rond de binnenstad
groener te maken. Maar verder
op staat dat door de behoefte
aan terughoudendheid de mu
seumtuin grotendeels wordt
verhard of half verhard. Wat wil
de gemeente nou?" Van der
Ven gaf aan dat de gemeente de
omgehakte bomen niet in
kwantiteit wil compenseren,
maar in kwaliteit. „We plaatsen
minder bomen terug, maar ver
zorgen deze wel goed."
Naast de bomen in de tuin
passeerde ook nog een rij bo
men langs de Morssingel de re
vue. De bomen, die in de teke
ning van het plan zijn opgeno
men, komen er volgens be
woonster Keijser nooit. „De ge
meente schrijft zelf dat die
grond helemaal vol met kabels
en leidingen ligt. Ze zal er nooit
geld voor uittrekken om al die
kabels weer te verleggen." Van
der Ven van Milieu en Beheer
gaf toe dat dat 'op korte ter
mijn' niet gaat gebeuren. De
Bomenbond was hier weer niet
blij mee. „Er worden verwach
tingen gewekt met zo'n teke
ning, die niet worden waarge
maakt."
De commissie geeft binnen
zes weken advies aan burge
meester en wethouders. Daarna
nemen B en W een besluit.
lezing:
de wetenschapper als duivelsknecht
in de Middeleeuwen
zondag 7/2, 12 uur. toegang 20,-
zaal 11 uur open
Museum Boerhaave, Leiden
Lange St. Agniètenstraat 10 071 - 5214 224
LEIDEN ONNO HAVERMANS
Harnold Popma straalt louter
tevredenheid uit en dat weet-ie
zelf maar al te goed. „Ik loop al
drie jaar met een lach op mijn
gezicht." De geboren Drent
kwam in maart 1996 als leer
ling-verpleegkundige naar het
Leids Universitair Medisch
Centrum (LUMC), omdat het
werk als productiechef in een
fabriek hem niet aanstond. „Ik
deed dat werk vijf jaar, maar
het beviel me niet. Op mijn
26ste wist ik dat ik verpleegkun
dige wilde worden." Het witte
jasje zit hem als gegoten. „Het
is een heel mooi beroep."
Vandaag stelt het LUMC (tus
sen 11 en 14 uur) zijn deuren
open voor mensen die be
nieuwd zijn naar het werk in de
verpleging. Donderdagavond
(tussen 19 en 21 uur) is het an
dermaal open huis. Met de
kreet: 'Wie; is er bang voor wit?'
lokt het academisch ziekenhuis
belangstellenden voor een baan
in de zorg. Een baan voor men
sen die met hun hart willen
werken.
„Toen ik klein was gaf ik mijn
poppen al prikken. Ik wilde al
tijd al in de verpleging", vertelt
Samiye Kirtorun (20). Zesen
eenhalf jaar geleden kwam ze
vanuit Turkije naar Leiden.
„Eerst ben ik doktersassistente
geworden, maar ik vond de ver
pleging aantrekkelijker, ik wilde
meer specialisatie in mijn
werk." In september begon Sa
miye aan de opleiding in het
LUMC. „De eerste negen
maanden krijg ik theorie, met
tussendoor twee kijkstages van
telkens twee weken. Daarin
mag ik nog weinig doen. Bloed-
prikken bijvoorbeeld, wat ik als
doktersassistentie al deed, mag
ik nu nog niet. Ik moet dat di
ploma vergeten."
Annemarijn Boot (29) werkt
sinds kort als verpleegkundige
op de afdeling neurologie. In
december kreeg ze haar diplo
ma. „Ik had nooit het idee dat
ik de verpleging in zou gaan, ik
dacht meer aan iets artistieke
rigs." Daarom volgde ze de op
leiding museologie. „Maar dan
ben je niet met mensen bezig
en er is geen betaald werk in te
krijgen. Toen in mijn familie ie
mand op sterven lag heb ik
hem de laatste weken geholpen
en dat deed mij erg goed. Dat
gevoel iemand te helpen ervaar
ik nog elke dag."
Er voor iemand zijn. Een be
ter doel in het leven kunnen
Hamold, Samiye en Annema
rijn zich niet voorstellen. „Ook
al zit iemand in een terminaal
stadium, je kunt nog zoveel be
tekenen alleen maar door voor
iemand te zorgen en te luiste
ren", weet Arnold. „Het hoeft
ook niet altijd droevig te zijn, al
weet je dat iemand dood gaat",
stelt Annemarijn. „Je doet het
met je hart", zegt Samiye. „Het
is wel zwaar werk, maar als ie
mand je komt bedanken als hij
naar huis mag, als je ziet dat ie
mand opknapt, dan denk ik
EWR-parkeerterrein:
GRATIS vervoer
naar de binnenstad
'yes'. Daar gaat het om."
Natuurlijk is niet alles even
fantastisch. De verpleging staat
bekend om een hoge werkdruk,
onregelmatige arbeidstijden en
niet al te veel salaris. Bovendien
is niet elke patiënt een zonnetje
in bed. „Maar als je bedenkt dat
die mensen het zwaar hebben
dan besef je al snel dat hun ge
klaag niet tegen jou persoonlijk
is gericht", zegt Annemarijn. In
haar opleiding heeft ze geleerd
problemen van zich af te zetten
en ze niet mee naar huis te ne
men. „Het is wel een emotio
neel beroep. Toen ik eraan be
gon dacht ik: dan kom je iedere
dag de dood tegen. Daar zag ik
tegen op. Maar je leert ermee
omgaan."
Eerst ben je bang, herinnert
ook Hamold zich. „Maar je
kunt veel voor die mensen
doen, vaak heel simpele din
gen. Al ga je maar koffie halen
voor de nabestaanden. Als je
een dode nog niet durft aan te Opgravingen op terrein Koets-o-tneek
raken, word je daar ook niet toe
gedwongen. Alles gaat heel rus
tig tijdens de opleiding, je hoeft
niet over je grenzen heen." „En
ben je wel zover, dan is iemand
afleggen ook iets moois", vult
Annemarijn aan. „Het is het
laatste wat je voor iemand kunt
doen."
Voordelig parkeren en afge
zet worden in de winkelstraat
van Leiden? Dat kan!
Automobilisten die parkeren
op het EWR-parkeerterrein
worden gratis naar de
Haarlemmerstraat (hoek
Pelikaanstraat) vervoerd.
Hiervoor wordt een elektrisch
-en dus milieuvriendelijk-
busje ingezet.
Het EWR-parkeerterrein is
geopend op zaterdag van
09.00 tot 18.00 uur en op
donderdagavond (koopavond)
van 18.00 tot 22.00 uur.
Sector Stadstoezicht
Leiden
Parkeren in Leiden kan...
fexander Pechtold is een dap-
|r mens. Hij geeft garanties,
ït doen de meeste wethou-
p niet. De meeste wethou-
!rs zijn verstandiger.
6 Leidse wethouder milieuza-
In is nog nooit in een moeras-
is geweest. Hij woont veilig in
i binnenstad, tussen bakste-
Jn, straatklinkers, asfalt en
pttoirtegels. Waar niet bomen,
bar lantaarnpalen de verticale
pmenten vormen. Boven zijn
)ofd cirkelen soms een paar
ljsende zeemeeuwen. Maar
)k dat laat hij niet op zich zit-
r
e meeste mensen houden wel
in natuur. Als het maar niet
pekert, bijt, steekt of schopt.
f zolang het maar geen lawaai
aakt. Want dan heet natuur
£ens onkruid of ongedierte.
St hou je het liefst zo ver mo-
ijk bij je vandaan,
t was dus niet zo'n gek idee
gemeente en provincie om
n een deel van de Oostvliet-
fclder een ecologische verbin-
pgszone te maken. Veel men-
n wonen daar niet.
{aar de mensen die er wel wo-
n kunnen van die natuur nog
lap last krijgen, waarschuwde
[pchemicus Wiet Koren'deze
lek. Moeras is doorgaans stil-
feand water. Dat stinkt en bor-
flt en trekt allerlei insecten
i. Die maken je ziek, en als
|dat niet doen houden ze je
jj uitje slaap. Zwermen mug-
n heb je sowieso, zei Koren,
fe boodschap van Koren, die
prigens allerminst nieuwe
Pgezichten opende (dat stil-
iand water vies wordt en vliè-
jnde rotbeestjes aantrekt weet
pereen), viel bij Pechtold niet
nchtbare grond. Dat zou
n mooie boel worden zeg!
pj. de wethouder milieu, zou
er straks mede-verantwoorde
lijk voor zijn dat mensen ziek
worden? Van natuur nog wel?
Onzin!
En daar bleek de cultuurhistori
cus Pechtold opeens ook ver
stand te hebben van natuur en
milieu. „Gevaar voor de volks
gezondheid is gewoon uitgeslo
ten", zei hij over de ecologische
verbindingszone. De opschep
per. Gevaar voor de volksge
zondheid is nooit, onder geen
enkele omstandigheid, uitge
sloten. In een week waarin de
onthullingen over de Bijlmer
ramp over elkaar heen buitelen,
mag zoveel toch wel bekend
worden verondersteld. Onze
gezondheid is een wankel iets.
Die is, ook zonder muggen,
voortdurend in gevaar.
„Wij en de provincie maken
een gigantische zeperd als we
risico's ingebouwd laten", zei
hij ook nog. Alsof dat een politi
cus er ooit van heeft weerhou
den iets te doen.
Alexander Pechtold is een dap
per mens. Dat maakt de kans
op zeperds alleen maar groter.
File
Er zijn van die gebeurtenissen
die zich niet laten voorspellen.
Zo weet niemand wanneer ste
den als San Fransisco en Tokyo
opnieuw getroffen worden door
een grote aardbeving en is er
niemand die aan kan wijzen
waar het volgende vliegtuig van
El Al neer zal storten. Maar er
tekening maarten wolterink
zijn wel knappe koppen die je
precies kunnen vertellen hoe
groot de kans is dat een bepaal
de plek getroffen wordt door
een aardbeving of een neerstor
tend vliegtuig. En daar wordt
dan weer beleid op gemaakt:
geen huizen bouwen op een
plek waar de kans op vallende
vliegtuigen te groot is, en hele
stevige huizen neerzetten wan
neer je weet dat de aarde vroeg
of laat flink door elkaar zal wor
den geschud.
Zoiets heet anticiperen: reke
ning houden met wat er mis
schien zou kunnen gebeuren.
Vooral wanneer het om zaken
van leven of dood gaat is dat
erg belangrijk. Maar goede be
stuurders doen het ook wan
neer er minder existentiële za
ken op het spel staan.
Het lidmaatschap van de Ver
enigde Vergadering van het
Hoogheemraadschap van Rijn
land is natuurlijk geen halszaak.
Maar voor Alexander Geertse-
ma is het blijkbaar toch wel erg
belangrijk. Hij maakt al acht
jaar deel uit van dit gezelschap.
En dat is heel wat, zeker wan
neer je bedenkt dat vergeleken
met de Verenigde Vergadering
zelfs het Britse Hogerhuis een
frisse en energieke club is.
Daarin hou je het alleen maar
vol wanneer je een enorm ge
voel voor humor hebt, of wan
neer je het werk echt vreselijk
belangrijk vindt. Dat Geertsema
erg betrokken is bij het werk
van het hoogheemraadschap
staat dus wel vast.
Waarom nam de brave WD'er
dan toch het risico om te laat te
komen voor de aanmelding als
kandidaat? Dat er op vrijdag
middag op de A4 een file staat,
is misschien geen wet van Me
den en Perzen. Maar voor wie
weieens naar de radio luistert
kan een opstopping op dit stuk
snelweg niet echt als een ver
rassing komen. Kwesie van je
zelf informeren en daar reke
ning mee houden, zullen we
maar zeggen.
Volgende week staat Geertsema
voor een club van wijze man
nen met een knipsel uit het
Leidsch Dagblad te zwaaien:
Kijk, het was die vrijdagmiddag
echt heel erg druk op de weg!
De mannen achter de tafel
schudden het grijze hoofd. Het
is fijn dat hij zo graag wil. Maar
is dit nou de vooruitziende
geest waarop we zitten te wach
ten?
AAP RIETVELD EN RUUD SEP
De opleiding tot verpleeg
kundige duurt drie jaar en tien
maanden. Na de eerste negen
maanden vol theorie met vak
ken als ziektekunde, anatomie,
psychologie, verpleegkunde,
omgangskunde en dieetleer,
gaat de leerling zes keer zes
maanden aan de slag op ver
schillende afdelingen. Sinds
kort is het onderscheid in oplei
ding tussen A (ziekenhuis), B
(verpleeghuis) en Z (psychiatie)
vervallen.
Welke achtergrond of voor
opleiding je hebt, doet volgens
het drietal niet terzake. „In het
begin vroeg ik me wel eens af of
ik met mijn vwo wel een mbo-
opleiding moest gaan doen",
zegt Annemarijn. „Maar dat
maakt niks uit." Hamold is blij
dat hij eerst een andere oplei
ding heeft gevolgd en een paar
jaar heeft gewerkt. „Je kunt dit
werk pas goed doen als je jezelf
kent. als je weet wat je grenzen
zijn." Annemarijn: „Je moet
openstaan voor andere mensen
en hun verhalen." Samiye: „Je
moet van mensen houden."
DEN HAAG/LEIDEN AAARC VLEK
Drie Leidse 'amateur-archeolo
gen' hebben flinke boetes ge
kregen voor illegale opgravin
gen. Economische politierech
ter J. Reinking veroordeelde een
van hen, een 37-jarige man, die
al eerder voor een zelfde ver
grijp was gestraft tot een boete
van 1500 gulden. Dit was con
form de eis van de officier van
justitie G. Biezeveld. De andere
twee, 24 en 46 jaar oud, kregen
500 gulden boete waarvan 250
voorwaardelijk. Tegen hen had
de officier 1000 gulden boete
geëist.
De drie Leidenaars hadden
zonder vergunning opgravin
gen gedaan op de hoek van de
Narmstraat en de Kruisstraat,
waar vroeger de Koets-o-theek
stond. Het drietal kon geen ver
gunning krijgen, omdat deze
volgens de Monumentenwet
slechts verleend wordt aan
rijksdiensten, gemeenten of we
tenschappelijke instellingen, en
niet aan particulieren. „Als een
opgraving niet door deskundi
gen wordt verricht, kan er scha
de aan het bodemarchief ont-
VAN 11.00 TOT 17.00 UUR
GRATIS' 1
vaatwas-
I machine
Whirlpool
Systeem
KEUKENS t BADKAMERS
Zoeterwoude, Hoge Rijndijk 195
staan", legde Reinking uit.
Het drietal had weliswaar de
stadsarcheoloog ingelicht, maar
deze had niets van zich laten
horen. Vervolgens waren de
amateurs op eigen houtje aan
het werk gegaan om, voordat de
aannemer er zou gaan bouwen,
mogelijke waardevolle spullen
in veiligheid te brengen. Naar
eigen zeggen hadden zij een
middeleeuwse waterput uitge
graven, die anders 'zonder
meer verloren was gegaan'.
Daarin zouden zij dakleien ge
vonden hebben van een kloos
ter dat tijdens de Tachtigjarige
Oorlog gesloopt werd om de
Spanjaarden geen kans te geven
zich erin te verschansen.
„We hebben het gebied
blootgelegd voor professioneel
onderzoek", verweerde de 37-
jarige zich. „Wij handelden in
het belang van de Monumen
tenwet. Die is voor mij belang
rijker dan het risico van veroor
deling." De twee anderen wa
ren inmiddels beduidend min
der bevlogen. „Het zal niet
meer gebeuren", zei de 46-jari-
ge-
De officier was niet onder de
indruk: „Hier staan drie men
sen die menen dat zij kunnen
gaan graven wanneer de over
heid dat niet doet. Zij vergeten
dat toekomstige generaties ook
onderzoek kunnen doen. Wat u
doet getuigt van hoogmoed en
is in strijd met de wet." De offi
cier was bovendien niet geheel
overtuigd van de goede bedoe
lingen van de 37-jarige. „Me
neer heeft een handel in oude
bouwmaterialen en ik verdeni
hem ervan dat hij zijn vondster
zelf wil verkopen, in plaats var
afstaan."
De 37-jarige bleef evenwe'
volhouden dat hij gehandelc
had 'weliswaar niet naar de let
ter van de Monumentenwet
maar wel naar de geest'. „II
verdien een bedankbriefje ir
plaats van een berisping."
