Opmars van de (kleine) lave
WEER
n
Vuilnismannen: opgeruimd
'Belgen moeten trots
zijn op hun friet'
CAO
WOENSDAG 20 JANUARI 1999
COMMENTAAR
Zwanenburg aan zee
Een peperdure luchthaven in de Noordzee is voor het kabinet een
serieuze optie om de lawaaihinder rond Schiphol op te lossen. De
komende tijd worden tal van studies verricht naar het plan om het
vliegverkeer te verhuizen naar een eiland. Tegelijkertijd bestudeert
het kabinet de mogelijkheid om Schiphol met een ander banen
stelsel op de huidige plek door te laten groeien.
Diverse deskundigen hebben gewezen op problemen die de ver
huizing van de luchwaart naar de Noordzee met zich mee zal
brengen. Niemand weet wie de tientallen miljarden voor het plan
moet betalen. De aanleg van een (ondergrondse) shuttleverbin
ding naar het eiland zal niet alleen een technisch hoogstandje
moeten worden, maar ook stuiten op de gebruikelijke lange be
zwaarprocedures. Dan zijn er de twijfels over de veiligheid vanwe
ge het gevaar van vogelaanvaringen. De invloed op zeestromingen
en de kust moet worden onderzocht, evenals de effecten van zout
op vliegtuigen.
Door al deze bezwaren en onzekerheden heeft het kabinet zich
niet laten afschrikken. Het idee om alle lawaaihinder in één klap
op te lossen met een nieuw staaltje Hollands glorie wordt met na
me door de PvdA-ministers omarmd. Eén ding is alvast zeker: voor
adviesbureaus, consultants en techneuten breken gouden tijden
aan. Hun onderzoeken en verkenningen zullen de belastingbetaler
miljoenen gaan kosten. Straks weten we alles over de bewegingen
van de zeebodem rond een luchthaveneiland en de invloed daar
van op de visstand. En nog heel veel meer.
TU-professor Berkhout werpt nu terecht de vraag op of een vlieg
veld in de Noordzee de hinder wel kdn oplossen. De hamvraag die
al bijna vergeten lijkt te zijn geraakt. Iedereen die wel eens heeft
rondgedobberd op een bootje, weet dat geluid boven water verder
draagt dan boven land. Het is daarom helemaal geen rare veron
derstelling dat een vliegveld in zee wel eens onverwacht veel hin
der langs de kust zou kunnen veroorzaken. Nederlanders worden
ook steeds gevoeliger voor vliegtuiglawaai, zo blijkt uit het toene
mend aantal klachten uit plaatsen op grote afstand van Schiphol.
De oproep van Berkhout om allereerst maar eens geluidsproeven
te doen boven zee is hopelijk niet aan dovemansoren gericht. De
rest van de onderzoeken kan wel wachten totdat duidelijk is of een
vliegveld voor de kust wel echt een manier is om de lawaaiproble
men op te lossen. Het zou wel zeer wrang zijn als dit gigantische
project ertoe leidt dat inwoners van Katwijk, Noordwijk, Zandvoort
en IJmuiden de Zwanenburgers van de 21ste eeuw worden.
Engelse nuchterheid
Als je 'redders' in actie wilt zien kun je sinds de komst van de com-
merciëlen op de Nederlandstalige zenders goed terecht. Gisteravond
hadden we de keuze uit Search and rescue - een achtdelige pro
grammaserie over de reddingshelikopter van de Koninklijke Land
macht op Nederland 2 - en Mayday mayday op RTL 4.
Ongetwijfeld werden er in '5 in hei land' weer tal van katten, hon
denvogels en cavia 's gered uit een flat met rookschade ten gevolge
van een kelderbrand. En op Nederland 2 had je nog Intensive Care,
een serie over noodgevallen in hetLeids Universitair Medisch Cen
trum. Redden is in.
In Mayday Mayday werden ook wel mensen gered, maar er gingen
vooral heel veel mensen dood. In de Engelse documentaireserie over
scheepsrampen vielen de doden soms bij honderden, soms bij dui
zenden. En steeds weer werden die gruwelijke beelden begeleid door
de meest bombastische commentaren.
Het moest allemaal zo erg en zo groot mogelijk worden gemaakt.
Dat is nou eenmaal de gewoonte bij reality-tv. De kijker werd dus
wijsgemaakt dat hij beelden zag van 'de ergste ramp met een passa
giersschip ooit' en van 'een van de grootste scheepsmysteries van de
laatste vijftig jaar'. De zee beukte 'meedogenloos in' op een gekap
seisd schip. Buikschepen heten in zo'n programma 'de levensader
van de wereldeconomie'. Bij beelden van de ramp met de Herald of
Free Enterprise zei de commentaarstem: „Er werden vierhonderd
passagiers aan land gebracht, maar het dodental bleef maar stij
gen."
En midden tussen die bombast was er dan ineens één nuchtere En
gelsman die dat uur televisie-ellende toch weer de moeite waard
maakte: de uitbater van de tax-freewinkel op de Herald. Die vertel
de dat, toen een fles whiskey uit de schappen vloogen stuksloeg
zijn eerste gedachte was: heb ik nog wel een schoon overhemd? Die
zich herinnerde dat de passagiers aanvankelijk juichten toen de
boot begon over te hellen, kennelijk in de veronderstelling dat de
kapitein een kunststukje uithaalde.
Aan het verhaal van die ene man was niets bombastisch, groot of
overdreven. Een gewoon verhaal overeen vreselijke gebeurtenis.
.Achtendertig begrafenissen zei hij, „is veel in een maand. Maar
ik moest er naartoe. "Misschien was, met een andere tekstschrijver,
de rest van het programma ook wel heel acceptabel geweest.
wil buis»
Het blijft (boter)zacht
Het is (boter)zacht, het wordt iets minder zacht maar zacht winterweer
blijft het tot zeker midden volgende week. Daarmee dreigt januari uit
te groeien tot een van de lauwste maanden van de twintigste eeuw. De
gemiddelde temperatuur in De Bilt bedraagt momenteel circa 5,5 gra
den. Dat zijn er ruim 3 meer dan normaal. De zachtste drie janua
rimaanden - van 1921, 1975 en 1983 - delen de eerste plaats met
een maandgemiddelde van 5,2 graad.
Een nieuwe portie zeer zachte lucht bereikte gisteren tegen het einde
van de middag Nederland. Om 19 uur stond de thermometer op
Schiphol op 9,4 graden en even daarvoor was het op Valkenburg bij
Leiden al 9,6 geweest. Tijdens de afgelopen nacht bleef het heel
zacht en vanochtend om 6 uur was het in Bloemendaal aan Zee 10,3
graad.
Het 'binnenhalen' van de zachte lucht ging gisteren tijdens de late
middag gepaard met regen (er vielen enkele millimeters) en er stond
veel wind. Aan zee woei het vrijwel continu krachtig tot hard uit het
zuiden tot zuidwesten. Een slepend front, dat de overgang markeert
naar iets minder zacht weer, trekt er morgen de hele dag voor uit om
Nederland te passeren. Dat gaat gepaard met bewolking en periodiek
regen en motregen. Doordat de drukverschillen sterk afnemen (bo
ven de Britse eilanden stijgt de luchtdruk) neemt de zuidwesten
wind flink af. In het algemeen waait het niet meer dan matig.
Morgenavond wordt de wind westelijk van richting. De temperatu
ren schommelen zowel in de nacht als morgen overdag tussen de
7 en 10 graden. Op vrijdag en zaterdag blijft het hoogstwaarschijn
lijk droog en is er kans op enkele opklaringen. Daarna nemen de
regenkansen weer toe. In de drukverdeling komt tot voorbij het
weekeinde weinig verandering. Het weerglas staat op 'mooi
weer' ten zuiden en op 'regen' ten noorden van Neder
land. IJzige troepenbewegingen van Koning Winter blij-
ven beperkt tot de randen van de weerkaart: ondermeer
het noordoosten van Rusland.
JAN VISSER
uw
Een 6:
.gekre
reisbu
iar reis
fdaara
nioest
iVfrika. 1
den on
kact
'Signalen' noemt Cees Vrisekoop dat. 'Signalen uit de markt'. En wie is hij om daar weerstand aan te bieden? „Ik bedoel, er
was voor die grote huislaven best wel belangstelling. Maar de mensen hadden er domweg geen plaats voor. In Amerika is dat
natuurlijk geen probleem. Daar wonen ze in knotsen van huizen. Maar bij de gemiddelde Nederlander ligt dat duidelijk an
ders. Waardoor er automatisch vraag kwam naar kleinere laven. En die zijn dus een on-ge-loof-lijk succes."
Polil
teletubbies. Dat is even
maar in Engeland zijni 1
op de terugtocht. Datw 'T e
voorkomen. Mijn laven -
er over twintig jaar ook Pter
zijn. Zoals de figuren
Disney. En de smurfea HCf
ik mij er al mee mag vei p
ken, maar ik zie ze wel; r
voorbeeld. Geen conces lm'.
Cees Vrisekoop deed in het
voorjaar van 1997 iets heel geks.
Hij begon aan de reanimatie
van de al jaren in coma liggen
de tuinkabouter. Daar is toen
tertijd nog hard om gelachen in
Nederland. Want wie wilde er
nu zo'n achterhaalde puntmuts
voor z'n huis. Maar de Haar
lemmer gaf geen krimp. Hij
kocht het ventje een splinter
nieuwe garderobe, zond hem
voor een face-lift naar ontwer
per Ton van der Ven en ziedaar,
Nederland had zijn tuinlaaf.
Nazaat van een vrolijk volkje
dat eerder attractiepark de Efte-
ling al op stelten had gezet.
Een smashing hit, wordt zoiets
in Nederland tegenwoordig wel
genoemd. Binnen de kortste ke
ren namelijk had de Haarlem
mer ruim vijftigduizend laven
aan de man gebracht. En als er
niet wat aanvangsprobleempjes
waren geweest met de kleur
vastheid en het drijfvermogen
van die vrolijke kwanten, dan
hadden het er waarschijnlijk
nog veel meer geweest.
Niet dat Vrisekoop daar overi
gens nachtmerries van heeft ge
had hoor, 'nou neu'. Op zulke
momenten namelijk mag hij
zich graag spiegelen aan de
grote wijsgeer Johan Cruijff, die
met zijn nu al gevleugelde ge
zegde 'Elk nadeel hep z'n voor
deel' een hele natie aan z'n voe
ten kreeg. Vrisekoop: „Ik moet
toegeven, ik ben er eventjes
doodziek van geweest. Dat
komt, ik ben een perfectionist.
Mijn laven mogen niet verkleu
ren. Dat heb ik ze verboden.
Maar toen dat bij die eerste
zending toch gebeurde, hebben
we snel de body-spray uitge
vonden. Een wereldproduct,
geloof me. Daar zijn uiteindelijk
duizenden bussen van ver
kocht. Logisch, want die laven
fleurden er helemaal van op."
Nooit voor een gat te vangen.
Plus een rotsvast vertrouwen in
de levensvatbaarheid van de
laaf. Echt, ze zijn niet kapot te
krijgen, die kleine guiten. Zo
mer 1997. Een mevrouw aan de
telefoon. Huilend bijna. Haar
juist gekochte laaf - die snoes
met dat zwembandje - was uit
doen aan de kwaliteit e
oorVo
Cees Vrisekoop: 'Het mag geen rage worden
de tuin gestolen. En ze had 'm
nog niet verzekerd. Of Cees Vri
sekoop. de Koning der Laven
himself, misschien een oplos
sing had. Tsja, daar wilde hij
eerst wel even over nadenken.
Tegen de avond echter al werd
hij opnieuw gebeld. Door die
zelfde mevTouw. Misverstand,
misverstand, misverstand. Haar
laaf was slechts gezonken. Ze
had 'm ontdekt op de bodem
van de vijver, had hem c
ken en... hij leefde.
Cees Vrisekoop: „Leuk toch?
Wij hebben dat eerste malheur
uiteindelijk maar beschouwd
als kinderziektes. Vervelend,
maar niet aan te ontkomen.
Daarbij, wat had ik te klagen.
Aan het eind van dat eerste jaar
al kreeg ik namelijk in de gaten,
dat er meer in zat. Dat er naast
die tuinlaven ook andere laven
moesten komen. We hebben
toen toch weer een fout ge
maakt door de grote huislaaf te
introduceren. Daar wilde-Ne-
derland niet aan. Of laat ik het
goed zeggen: er was wel be
langstelling voor, maar hij nam
te veel plaats in. De mensen
wilden een kleine laaf."
Succes ligt om het hoekje. Na
tuurlijk had hij er wel eens eer
der aan gedacht, aan zo'n lilli-
laaf. Maar 't was er domweg
niet van gekomen. Totdat de
markt er dus naar begon te vra
gen. En Cees Vrisekoop wel
moest. Gevolg: bij Blokker ver
kopen ze nu de letter-laven
('een eclatant succes'), bij Gam
ma de water-laven ('niet aan te
slepen') en bij Praxis de beroe-
pen-laven ('daar hebben we er
ook nooit genoeg van'). De en
trepreneur spinnend van tevre
denheid: 'Het eerste jaar had
den we een omzet van acht mil
joen gulden: dit jaar verwacht ik
de vijftig te halen.'
Bang dat het allemaal te snel
gaat, is Vrisekoop niet. „Ik ben
zuinig op ze. Ik bedoel, het mag
geen rage worden. Zoals bij de
Opengescheurde vuilniszakken,
overvolle containers en kilo's
huisvuil. Dagelijks krijgen ze
het te verstouwen: de vuilnis
mannen van Den Haag. Aanlei
ding voor fotograaf Geert Gun-
neweg om de Haagse Reiniging
in beeld te brengen. Vrijdag
presenteen hij zijn boek 'De
Reiniging. Portret van de vuil
nismannen van Den Haag' in
het stadhuis.
De Haagse fotograaf bewondert
de werknemers van de reini
ging. „Een vuilnisman staat on
der aan de sociale ladder. Daar
om wilde ik weten wat er alle
maal bij het werk komt kijken."
Het idee voor een fotoboek ont
stond in 1997. De werknemers
van de Reinigingsdienst rea
geerden enthousiast. „In een
kantine vol vuilnismannen
vroeg het hoofd of er bezwaren
waren. Het antwoord was 'nee'
en ik kon aan de slag."
Gunneweg liep vanaf de zomer
van 1997 tot eind zomer vorig
jaar mee. Eén dag per week
schoot hij plaatjes van vuilnis
mannen achter de wagen, op
straat, in de kantine en op de
werf. „Ze waren trots. Slechts af
en toe kreeg ik een snauw als ik
in de weg liep.
In de kantine kwamen volgens
de fotograaf de verhalen los
over het werk. „De Haagse rei
nigingsdienst heeft bijvoor
beeld experimenten uitgevoerd,
waarbij te zware of openge
scheurde vuilniszakken niet
werden meegenomen. Dit liep
wel eens uit op matpartijen met
bewoners."
Gunnewegs werk telt 72 pagi
na's. Hij noemt het boek rede
lijk representatief. „Het is een
multiculturele wereld. Op een
derde van de foto's staan dan
ook allochtone medewerkers."
Zijn waardering voor de vuilnis
mannen is gedurende zijn pro
ject toegenomen. Soms kon hij
de werknemers niet bijhouden
vanwege de snelheid waarmee
per dag 7000 kilo huisvuil wordt
opgehaald. „Het is heel zwaar.
Maar ze zijn trots op hun werk
en hanteren het motto: De
straat moet schoon."
Oom of tante agent één dag voor de klas. Dat is
weer eens wat anders. De dames en heren van
het onderwijs en van het openbaar gezag trejfen
elkaar op de barricaden voor de betere CAO.
Dan komen de goede ideeën uit de bus. Als de le
raren staken, vult een diender de leegte voor het
schoolbord. Prachtig toch dat de goede Nordholt
dat op zijn oude dagdeel nog mag meemaken.
De politie is je beste kameraad en schooljuf
frouw.
In elk geval is het onderricht in de Nederlandse
taal een paar uur in beproefde handen, want de
agent gaat zeifin zijn proces-verbaal nooit over
één nacht ijs. Op het politiebureau is een rijwiel
nog echt een rijwiel en zeker niet een fiets. Als
het weer eens verdwenen is, dat rijwiel dus, dan
is het niet gejat maar 'ontvreemd' en met twee
van zijn knoestige vingers op het toetsenbord
gaat de brigadier het taalbederf te lijf, uit naam
van het wettig gezag. Dus leraren, houdt
nog even de poot stijf voor een mens
waardig CAO-bestaan en in de tussen
tijd zorgt veel blauw in de klas voor
weer wat puntjes op de i. Niks ge
doogbeleid, zero tolerance.
Het zal de hoogste tijd worden
ook. Een taalgeleerde zegt dat het
hard achteruit hobbelt met hoe hij
het in het Nederlands gezegd wil
hebben. Gelijk heeft ie. Ik hoor op
de televisie ongeveer dagelijks de
De Boertjes. Hun taalbehandeling
verschilt van die van de bal. De
tweeling laat de woorden simpelweg
uit de meestal op groot onrecht afge
stemde mond vallen. Ze morsen
woorden zoals ik 's morgens bij het
ontbijt altijd mors met het pak
Brinta. Frank en Ronald lopen al hun
HAN MULDER
hele lange leven te klagen en zoetjesaan is een
hele generatie kinderen groot geworden in het
besef dat je om te praten louter je onderkaak
hoeft te laten zakken. Nou, een ochtendje met
een oom agent in het schoollokaal tnaakt duide
lijk dat het heel anders zit. Jongelui, wij spreken
altijd met twee woorden en in het meervoud.
'Letten wij niet meer op het rode stoplicht?' 'Aha,
wij letten wel op het stoplicht maar het stoplicht
lette niet op ons. Zozo, wij maken grappen, mo
gen wij dan wel even de papiertjes zien?' Dar is
Nederlands zoals het hoort, maar het dreigt uit
te sterven. Een koffergrammofoon heeft bij wijze
van spreken méér toekomst.
Vrouwen met een hoge opleiding koken al lang
niet meer voor een man maar articuleren liever
roet in zijn eten. Ze maken van een ei of ij een
'aai'en erger. Dat zegt de taalgeleerde van zonet.
Koken ho maar, maar 'Blaaifbaai maai' smeken
ze hun partner, want emancipatie heeft grenzen
en Paul de Leeuws onschuldige jongensalt ver
zorgt de tiveede stem. Het taalbederf zit als pla
que tegen tong huigen verhemelte. Oom agent,
doe wat. Hier heeft u alvast een krijtje.
Mijn meester vertelde me lang geleden dat ze in
Haarlem het netste Nederlands spraken. Toen
belegerden Haagse komieken in groten getale
Hilversum en voortaan gold 'mot je eih met uih"
als het algemeenst beschaafd. Vervolgens ont
dekten de geleerde vrouwen het
blijf-van-mijn-lijfhuis, maakten er een blaaif-
-vanmaain-laaifhuis van en het complete Ne
derlandse poldermodel zegt het nu na. Behalve
Frank en Ronald. Die krijgen nu van Louis van
Gaal zelf privé-les, hoe je woorden uit je mond
laat vallen in het Spaans. Voor hen komt oom
agent te laat naar het klaslokaal, maar die tiuee
hebben gelukkig al een leuke CAO.
Een paar jaar geleden klopten
de Belgen zich nog fier op de
borst: hun landgenoot Giusep
pe Bonsignore. uit het stadje
Herstal, had een patent in de
wacht gesleept voor zijn zes-
kantige frieten. Die frieten wa
ren gezonder dan de gewone
patat, zo bleek uit onderzoek
van regeringswege. De 'gezond
heidsfrieten' bleken echter geen
doorslaand succes en de Belgi
sche trots over het nationale
volksvoedsel kwijnde al snel
weg.
Vlamingen en Walen zijn ge
passioneerde patateters. Thuis,
in restaurants en in de zogehe
ten frietkotten langs de weg:
vaak niet meer dan omgebouw
de caravannetjes of houten hut
jes, soms opgedirkt als Zwitser
se chalets of Venetiaanse pa-
leisjes. „Heb je het over Belgie,
dan heb je het over friet", zegt
Paul Ilegems, een docent aan
de Antwerpse kunstacademie
die de Belgische liefde voor de
gefrituurde snack onüeed, er
drie boeken over schreef en er
een reizende kunstexpositie
over samenstelde.
Ilegems wil dat de Belgen de
friet omhelzen als hun nationa
le symbool, als bron van natio
nale trots. Hij is zich ervan be
wust dat er nog veel water door
de Schelde zal moeten stromen
voor het zover is: „De Belgen
schamen zich voor hun friet
cultuur omdat er in Nederland
en Frankrijk veel moppen over
worden gemaakt", aldus Ile
gems.
In zijn eerste twee boeken („De
frietkot-cultuur" en „Het Belgi
sche frietenboek") beschreef
Ilegems de geschiedenis van de
patat in zijn land. De boeken
bevatten onder meer fotomate
riaal van opmerkelijke frietkra
men en legendes uit de frietwe
reld. Zo is er aandacht voor de
verkoper die in 1994 in een Bel
gisch voetbalstadion bij elke
puntzak een gratis condoom le
verde.
„Het definitieve Belgische frie
tenboek", Ilegems derde boek
werk. wacht nog op een uitge
ver. Hij verklaart erin dat de
Belgische frietcultuur een me
tafoor is voor het gehele land:
llegem ziet Belgie als een onge
organiseerde, armoedige friet
kot die op een achternamiddag
in elkaar is getimmerd.
De kunstverzameling van lle
gem omvat onder meer een
hoeveelheid frietvorkjes. Ook
bezit hij schilderijen die de pa
tatten als thema hebben. Daar
naast heeft hij een groot sculp
tuur in de vorm van een friet-
zak.
Lucien Decrayer, die aan het
hoofd staat van de 7.000 leden
tellende bond voor patatboe-
ren, schat het aantal frietkotten
in het land op 3.500. Halverwe
ge de jaren tachtig waren dat er
nog 4.500. „Het aantal daalt
omdat de plaatselijke overhe
den op hygiënische en estheti
sche gronden hard optreden te
gen frietkotten", zegt Decrayer.
Zijn organisatie, de Belgische
Frietbalckers Federatie, streeft
dan ook naar een hoge stan
daard op het gebied van kwali
teit en gezondheid. Mogelijk zal
de zeskantige friet dus weer in
het frituurvet gaan.
Dierenhotel Schiphol tijdelijk dicht
Het dierenhotel op Schiphol is
sinds gisteren tijdelijk gesloten.
Dit in verband met de reiniging
en ontsmetting van enkele
ruimtes na het plotselinge over
lijden van een paard afgelopen
weekeinde. De Rijksdienst voor
de keuring van Vee en Vlees
(RW) heeft in overleg met KLM
Cargo tot de sluiting besloten.
De 16-jarige hengst zou aan een
hartstilstand zijn overleden,
maar de RW sluit niet uit dat
besmetting met een virus de
dood heeft veroorzaakt. Daar
om wil men uit preventief oog
punt enkele ruimtes schoon
maken.
Het onderzoek is ingesteld door
de Faculteit Diergeneeskunde
van de Universiteit van Utrecht
en wordt waarschijnlijk morgen
afgerond. Uit voorzorg is de af
handeling van het KLM dieren
transport tijdelijk elders op het
terrein van KLM Cargo onder
gebracht.
nooit verstoppen als en
hoopt iets mis gaat. Me;0111
grijpen, oplossingen zoe ^nS,
Hij begon met tien lave j
zijn het er al tweehondi net f
tig. En straks - nog tijde 'ert
zomer - zullen het er vij vt)(FF11
derd zijn. Sport-laven,! n^'!^
laven, asbak-laven, vaas raaTS
kortom de opmars duurert
De onverbiddelijke opt
nog het best in beeld ws [1103
bracht in de Haarlemse n
derpolder. Vorige maaiy
daar een showroom geoian
Een mini-Efteling op ee n&en
drijventerrein. Of hoe je F)an,
een koudbetonnen bed; e
pand met een beetje fat
een warme sprookjeswe e
kunt maken. Vrisekoop %eï.
een die hier komt is ven
kijkt z'n ogen uit." erd
Hetgeen uiteraard zijnb n8en
ling was. Nee, getwijfeld
hij ondanks dat aanvanl 11101
hoongelach nooit. Maai n
weet hij het helemaal zd
laven gaan het maken.!
leen in Nederland, maar ®e 1
ver daarbuiten. Tiental! fn nv
nen heeft hij nog. Hondi ,F?er
misschien wel. En ze bui j
als lotto-balletjes doorz
hoofd. Want - om maai
voorbeeld te noemen -i 1 r
smurfen een tophit kum
maken, dan moeten zijn
dat toch ook kunnen? Ei
denken van een televisk rtil«
Vrisekoop enthousiast:
de Mol is al bezig. Als al -
gaat, komen de eerste al ezj
gen eind dit jaar op het
scherm."
All you need is laaf Laai '[J]
The Bold and the Beauti
Mogelijkheden te over.
ROB VAN DEN DOBBELSTEEN'
MENSELIJ jen
Volgens de advocaten var (DAM
JAGGER is de Rolling-Sto
ger „niet getrouwd" metf; |ercje
del Jerry Hall, die een eelt
dingprocedure is begonne
zijn ook nooit getrouwd ge noei
zei een vertegenwoordigd
advocatenkantoor Smyth
Barkham, dat aankondigd
door Hall aangevraagdeec
scheiding om deze reden:
vechten. Na talrijke dreige
ten diende Hall vorige wee ,stap
dag officieel een verzoek'
scheiding in. Haar advoca „ja{
schuldigden Jagger van w
met een onbekende. De 5 ne q
:r en 42-jarige Halltr ^er
den volgens eerdere bene1
1991 op Bali. Maar Smyt ,nsh
Barkham spreekt dit teger. spoe
der deden dergelijke geruc
de ronde, toen het paarini
een crisis doormaakte. Er P"
dat de priester die' MC(
welijk sloot met de vereist
lijke papieren had ontvang ms(
Britse consul. |enc
Hall heeft het prestigieuze
toor Mischon de Reya inge jers
keld, dat voor prinses Diar, 1(ja
riante scheidingsregeling; |at„(
Hall eiste de scheiding nal ster
ten in de Britse pers dat Ja 0p(f
een kind had verwekt bije
ziliaans schone. ina'
Van kop tot teen een r
reageren de meeste vroii
de kleding van mannen
gisteren gepubliceerde e
van het Duitse blad
MODE+MAGAZIN. ondê
lezeressen, blijkt dat dn l|(
klaagt over de „kleuret
heid" van mannen. Enf
de drie walgt van tennis i*.pA
onder een pak. Bijna
beklaagt zich erover dan Jan
ding bij mannen slecht! rin,
deel daarvan wijst onde n
op verouderde, door ha iwjj,
wassen niet meer pa* Une
slips. Ook de zomerse oiü jn
veel mannen roept nej ang
reacties op. Daarbij ga I he
vooral om korte broeken |jne
ken met sandalen en i r nu
broek gestopte pullovers. Jniv
ge2
Een vrouw is op een fokkeri
reuzenpanda's in de Chines
vincie SICHUAN dooreent
dieren gebeten en zwaarga I
geraakt, zo heeft het staats
bureau Xinhua gisteren ge'
De vrouw was het gras aanh J
maaien, kwam daarbij ten-
belandde in het buitenverf
een van de reuzenpanda's
dier schrok zo van de vroiff V
hij een stuk uit haar dij b$
vervolgens zijn tanden zette
haar andere been, aldus ft
net N
