Paardenfokker als grote visS 1 WEER Tl Egyptische nachtmerrie eindigt in Hollandse droom MAANDAG 18 JANUARI 1999 COMMENTAAR Kanttekeningen bij 'Gorinchem' Enkele tienduizenden mensen hebben zaterdagavond meegelopen in de stille tocht in Gorinchem en overal in Nederland luidden de kerkklokken. De twee slachtoffers van de schietpartij bij de disco theek kregen zo een massale herdenking die aanvoelde als een ver rijking: de familie van de slachtoffers putte troost uit de opkomst en veel deelnemers ervoeren de tocht als een waardige manier om hun zorgen kenbaar te maken. Zo bezien lijkt het er op dat in onze doorgaans gereserveerde rouwcultuur een louterend ritueel zijn intrede heeft gedaan. Toch zijn twee kanttekeningen op zijn plaats. Met alle respect voor de deelnemers, riep de tocht ook iets van gêne op. Zaterdag liepen dertigduizend mensen door de stad, vergezeld van een woud aan camera's en niet altijd even smaakvol ondervraagd door kennelijk onwennige of routineuze televisieverslaggevers. Wat doen de deel nemers straks thuis of ais er. zoals bijna dagelijks, slachtoffers val len van 'zinloos' verkeersgeweld? Gorinchem had ook iets van een mediagebeurtenis waar je bij geweest moet zijn, maar waarna ie dereen weer over gaat tot de orde van de dag. Een tweede kanttekening: het lijkt er op dat Nederland in korte tijd van een vriendelijke en veilige samenleving is veranderd in een on verschillige en gewelddadige enclave, waarin je 's avonds op straat je leven niet meer zeker bent. Dat is feitelijk onjuist. Zonder de problemen te bagatelliseren is het goed vast te stellen dat schiet partijen als deze van alle tijden zijn en gelukkig tot de uitzonderin gen behoren. Op de autoriteiten van overheid, kerken en media rust dan ook de verantwoordelijkheid het hoofd koel te houden en niet zo als de afgelopen dagen hier en daar is gebeurd in het wilde weg te roepen om maatregelen die niet passen in een zelfbewuste democratie als de onze. Er is bijvoorbeeld geen reden om aan te nemen dat de Nederlandse wetgeving tekortschiet. Het is veeleer - om het eens on-parlementair te zeggen - dat verduvelde gedogen dat voor veel narigheid zorgt. Handhaaf regels over verkoop van alcohol aan jongeren, maak disco-eigenaren verantwoordelijk voor drugsge bruik, voer een creatief sluitingstijdenbeleid en zorg voor toezicht. Als de herdenking in Gorinchem daartoe leidt, is er pas echt iets gewonnen. )AG18J Domein van Nederlander Melchior doelwit Vlaams afbraakbeleid Kilometerslang strekt het manshoge hekwerk zich uit. Daarachter: netjes omzoomde recht hoekige stukken grasland, met her en der ver spreid stallen, kantoren, een grote overdekte manege, een luxueuze villa. En paai den, vooral veel paarden, met een duizelingwekkende marktwaarde. Dit alles, tot zover het oog reikt, behoort toe aan de Nederlander Léon Mel chior. „Ongeveer honderd hectaren, met ruim tweehonderd paarden", schat woordvoerder Jongen van het domein 'Zangersheide'. Het do mein is het doelwit geworden van het Vlaamse afbraakbeleid; bouwwerken waarvoor geen ver gunning is afgegeven, gaan tegenwoordig zon der pardon onder de slopershamer. Klapperdeklap Niet alles is wat het lijkt te zijn. Zeker niet op televisie. Bijna elk praatprogramma dat niet direct het scherm op gaat. wordt stevig voorgeprogrammeerd en na de opnamen, verknipt, versneden, ge plakt. opgepoetst, opgefrist en opgeleukt. Met overal een bijpassend applausje. Wat de kijker krijgt te zien is de stevig bewerkte versie, vrijwel zonder spontaniteit. Natuurlijk wist ik dit al lang maar tijdens een bezoekje aan de studio's van Joop van den Ende werd ik nog weer eens met de neus op de feiten gedrukt. 'Gekkenhuis' heette het programma dat daar werd opgenomen, voordat het afgelopen zaterdag werd uitgezon den. Een praatprogramma van Reinout Oerlemans, de voormalige soapster Arnie uit 'Goede Tijden, Slechte Tijden Voor aanvang van de opnamen sprak een klein stevig mannetje het publiek toe: Ben Brand, de opwarmer. Alsof hij programma's aankondigde voor Veronica, zo schreeuwerig deed hij dat. Het zou de avond van ons leven worden. Geweldig fantastisch en spraak- tnakend. En of we alvast even het applaus wilden oefenen. Niet zo maar een applausje, nee, applaus in alle soorten en maten. Van vreselijk enthousiast tot rustig en beschaafd. Voor elke situatie was er een gewenst klapgedrag. Ben zou uiteraard steeds aangeven hoe er geklapt moest worden. Zodat we niet zouden juichen bij het zien van ingevroren lijken. Anderhalf uur duurden de opnamen van het geklap, vijftig mi nuten de uitzending Verschillende onderwerpen waren danig inge kort. Zo was er een familie uit Amsterdam in de studio die een gans als huisdier had Klapperdeklapperdeklap. Aan werkelijk iedereen in de studio lieten vader, moeder, zoon en vriendin vol trots de fo to's van hun beestje zien. En in de weken voorafgaand aan de uit zending had de vrouw des huizes elke dag de redactie van Gekken huis gebeld, zo opgewonden was ze. Helaas, gans en familie waren uit het programma geknipt. Misschien omdat er al een Belgisch echtpaar in de studio zat met een eend als huisdier. En da's te wei nig afwisseling. Wel spontaan in de uitzending was presentator Reinout Oerle mans, die op een gegeven moment ten einde raad uitriep: 'Ik weet niet meer wat ik bedoel'. Klapperdeklapperdeklap. Tegenover hem zaten twee Nederlandse porno-actrices, van wie er een het IQ had van een bladnerf. En ook het figuur trouwens. Ze begreep bijna geen enkele vraag en zat alleen maar te giechelen: 'Ik heb aandacht no dig en ik ben exhibitionistisch'. Er klonk een zacht, doch beschaafd applaus. Omdat dat moest van Ben Brand. wil buys- Veel wind en flink wat regen De zeer diepe depressie - afgelopen vrijdagavond berekenden de com puters zuidoost van IJsland een laagste 'luchtdruk' van 924 hPa - neemt nu snel in betekenis af. Boven de Noorse Zee is de druk in de kern inmiddels opgelopen tot omstreeks 970 hPa. De atmosfeer is echter nog niet voor rijp voor een andere drukverdeling. Een nieuwe depressie heeft inmiddels de Canadese oostkust verlaten en beweegt zich naar de wateren tussen Schotland en IJsland. Fronten van het lagedruksysteem veroorzaken de komende dagen, vooral woensdag en donderdag, flink wat regen. Verder staat er enige tijd veel wind (vooral morgen) en wordt opnieuw hele zachte lucht aangevoerd. Het kwik beweegt zich naar waarden omstreeks 10 graden. Tegen het einde van de week wordt de invloed van hogedrukgebieden op het weerbeeld in onze omgeving groter. Dat zou kunnen duiden op afnemende neerslagkansen maar de atmosfeermodellen vertonen geen eensgezindheid. Om die reden lijkt mij enige afstandelijkheid voor wat betreft de ontwikkelingen voor het komende weekeinde voor alsnog opzijn plaats. De komende nacht veroorzaakt het frontensysteem van de nieu we depressie, uitdiepend tot 965 hPa, al enige (mot)regen. Ook morgen is het overwegend bewolkt weer met vooral tij dens de ochtend nattigheid. Daarna nemen de neerslagkan sen tijdelijk af. In de loop van morgenavond en woensdag overdag gaat het onder invloed van een frontale storing opnieuw regenen. De zuid tot zuidwestenwind neemt morgen langs de kust toe tot hard of stormachtig. Boven land waait het vrij krachtig tot krachtig. De temperatu ren gaan omhoog naar een graad of 9. Met windstoten tot 85-90 kilometer per uur is het in de nacht van vrijdag op zaterdag tamelijk rumoerig geweest. Tot een zuidwesterstorm kwam het echter niet. Alleen bui tengaats en op de Wadden werd windkracht 9 bereikt. Re genen deed het echter wel. Tussen vrijdagmiddag en zater dagavond viel erop Schiphol-9 en in Lisse 8 mm. In het oosten was het met plaatselijk 15 tot 20 mm aanzienlijk natter. jan visser - In het Belgische Lanaken, maar ook in pakweg Rio de Janeiro of Durban, is het domein 'Zan gersheide' bij liefhebbers van de paardensport goed bekend. Een vermaarde fokkerij van prijswinnende springpaarden, zoals Ratina Z, goed voor Olym pisch goud en zilver in Barcelo na. Zangersheide is bovendien elk jaar toneel van een wereld kampioenschap voor jonge hengsten en merries. Het eigen stamboek 'Studbaker' gooit daarbij steevast hoge ogen. Herkenbaar aan paarden met een 'Z' in de naam. De zwierige 'Z' die ook terug keert in het kobaltblauwe be drijfslogo, is afgeleid van Zorro. De tv-held met zijn zwiepende degen en even scherpe ver stand die de lokale Mexicaanse autoriteiten keer op keer te slim af was. Een figuur met wie Mel chior geschat vermogen ruim 700 miljoen gulden zich moet kunnen identificeren. In 1968 kreeg hij van de gemeente La- naken de vergunning om een vervallen boerderijtje op te knappen. Maar Melchior deed meer dan dat: hij ontwikkelde een enor me bouwwoede. De benodigde papierwinkel zou later wel in orde komen, meende de mag naat. Een ondernemer heeft immers altijd haast. Dat ging ook zo met zijn station voor kunstmatige inseminatie. Het 'erkenningsattest' werd in 1994 verstrekt. Melchior paste de KI- techniek in zijn fokprogramma toen al bijna twintig jaar toe. Maar nu her en der in Vlaande ren weekeindhuisjes en zelfge bouwde villaatjes van minder vermogende Vlamingen tegen de vlakte gaan omdat de beno digde bouwvergunningen ont breken, heeft de overheid ook haar oog laten vallen op het nog steeds niet van stempels en zegels voorziene koninkrijkje van Melchior. De Vlaamse mi nister van binnenlandse zaken Steve Stevaert keurde vorige week het 'Bijzonder Plan van Aanleg' af, dat de gemeente La- naken had opgesteld in een po ging de illegale bouwsels alsnog goed te keuren. De socialist Ste vaert maakte in een tv-inter view duidelijk dat hij de sloop kogel niet alleen wil laten neer dalen op de Kleine Man in overtreding, maar ook op men sen met Macht en Geld. „Het kan niet dat wij de kleine garna len pakken en de grote vissen ongemoeid laten. Ik wil niet aan omgekeerde klassenjustitie doen." Volgens planoloog ir, Jef Van den Broeck, werkzaam bij het instituut voor de stedebouw van de Universiteit Leuven, De stallen op domein Zangersheide in het Belgische Lanaken. voelt de minister de hete adem van de publieke opinie in zijn nek. „Het gaat de gemiddelde Belg door merg en been om te zien hoe illegale huisjes tot de laatste steen worden afgebro ken. Er is veel commentaar op, in de trant van: 'Alleen de ge wone burger wordt gepakt'. Wel, Melchior is inderdaad een grote vis. Zijn bouwovertredin gen mogen al ruim twintig jaar oud zijn. in de Belgische wet verjaren deze zaken niet. Als de overheid besluit orde op zaken te stellen, heb je een pro bleem." Melchior was na de verkoop van zijn bouwbedrijven een van de eerste Nederlanders die de belastingdienst te slim af was door enkele kilometers over de grens te gaan wonen. Hendrik Maenen, wethouder ruimtelijke ordening van Lanaken, herin nert zich met welke onderne mingszin de Hollander aan de slag ging. „Bijna vier hectaren bos werd gekapt, een manege gebouwd, stallen, juryhuisjes, portierswoning, een loods, ga rages... Er werden processen- verbaal opgemaakt, maar er ge beurde verder niets mee. In de jaren zeventig was in België nu eenmaal de praktijk dat op ei gen grond vrijwel alles geoor loofd was, ook als het verboden werd. Melchior heeft dat goed begrepen." De roem die de stoeterij Zan gersheide verwierf, straalde bo vendien af op de gemeente. De wereldkampioenschappen trokken televisiezenders van al le continenten en ruim 60.000 bezoekers. In 1980 werd het do mein in het gewestplan voor Belgisch Limburg aangeduid als 'bijzonder groengebied'. Vol gens Maenen 'een unicum in heel Vlaanderen', vooral be doeld om de bouwovertredin gen later alsnog door de vingers te kunnen zien. De toenmalige coalitie van CVP en SP zou die speciale voorziening voor de Nederlander in het gewestplan hebben opgenomen. „Ik neem er geen enkele verantwoorde lijkheid voor", zegt Maenen, zelf lid van de groene partij Ag- alev, haastig. Volgens planoloog Van den foto cpd vincent schuld Broeck wijst alles er op. dat de gemeente Lanaken de Neder landse miljonair met open ar1 men heeft ontvangen en al het gestapel van bakstenen weinig in de weg heeft gelegd. „De la gere overheid is eigenlijk mede plichtig. Gemeenten pasten de regels jarenlang niet strikt toe, of regelden het gewoon niet. Als er al vonnissen kwamen, wer den ze niet uitgevoerd. Er is daardoor in België een mentali teit ontstaan van: bouwmisdrij- ven, daar kraait toch geen haan naar. Maar dat kan zo niet eeu wig doorgaan natuurlijk. Vanaf medio jaren tachtig probeert de staat het publiek domein te heroveren. De huidige minister van binnenlandse zaken is echt met een inhaalslag bezig." Een inhaalslag waarvan Mel chior het slachtoffer dreigt te worden, meent zijn woordvoer der Jongen. Het bouwdossier is volgens hem veel ingewikkelder dan de overheid het voorstelt. „Bouwaanvragen zijn gewei gerd, maar daar hebben we bij de Raad van State met succes beroep tegen aangetekend, al Na zeven maanden gedwongen verblijf bij hun vader in Egypte kwamen Amal (foto) Shiren en Mohammed Sherif weer terug in Nederland. De begroeting van klasgenootjes was emotioneel. foto gpd phil nijhuis In een zee van bloemen en spandoeken en met tranen van opluchting kwam gisterochtend op Schiphol een einde aan de nachtmerrie van Altaf Sherif, haar dochters Shiren en Amal en baby Mohammed. Vader Sherif nam vrouw en kinderen zeven maanden geleden onder het mom van een vakantie mee naar Egypte. Daar nam hij hun Nederlandse paspoorten in be slag zodat ze niet meer terug konden. De Egyptische recht bank stelde de vader vorige week dinsdag in het gelijk, maar een paar dagen later ging hij ineens overstag en stemde toch in met terugkeer. Altaf en kinderen werden opge wacht door zo'n grote massa cameraploegen, fotografen, ra dioreporters, klasgenoten, ou ders en leerkrachten dat de be schermende haag marechaus sees bij de uitgang geen over bodige luxe bleek. Onder het oog van de camera's lieten ze hun emoties de vrije loop in de armen van opgetogen klasge nootjes en vrienden. Shiren probeerde de ergste drukte eerst vergeefs te ondopen in een hoekje op de grond van de aankomsthal, waar ze harts tochtelijk uithuilde op de schouder van hartsvriendin Maaike. Gevraagd naar hoe ze zich voelde stamelde ze daar: „Deze dag is een droom voor mij." De familie Sherif kwam dertien jaar geleden naar Nederland, waar de vader in Amsterdam een cafetaria begon. Shiren haalde afgelopen zomer haar mavo-diploma op het Bredero Lyceum en zou in september beginnen in 4-havo, Amal zou naar de brugklas gaan. De meisjes spreken wel Arabisch maar schrijven de taal niet. Toch had de vader voor zijn kinderen een islamitische op voeding in gedachten. Omdat het huwelijk al lang slecht was, heeft Altaf zich volgens de Ne derlandse wet inmiddels van haar man laten scheiden. Toen Shiren via de Nederlandse ambassade (de familie heeft de dubbele nationaliteit) contact zocht met vriendin Maaike de Ruiter om te vertellen dat ze werd vastgehouden, organi seerde Maaike een handteke ningenactie en sloeg alarm bij het ministerie van buitenlandse zaken. Moeder en kinderen do ken onder in Cairo en wachtten de afgelopen maanden in ang stige spanning de ontwikkelin gen af. Nadat de eerste tranen waren gedroogd, was Shiren tenslotte in staat te bedanken voor de vele steun uit Neder land: „Anders had ik het nooit volgehouden." Uithalen bij Santana Als je in de jaren zeventig van popmu ziek hield, zag je vaker een veehal van binnen dan een fokker van slaclitrun- deren. In het pre-ArenA tijdperk beluis terde je je favoriete artiest op plaatsen waar enkele uren daarvoor de koei en nog aan hun kettingen trok ken of hun plas op de grond lie ten lopen. In zo'n hufierbesten- dige locatie bezocht ik samen met een vriend een optreden van Santana. Het was zo'n concert waarbij je voor de eerste noot werd gespeeld al het vaste voorne men bekroop om voortaan thuis, bij de draaitafel te blij ven. Twee uur buiten in cle rij blauwbekken, daarna met veel te veel mensen door een poortje, om vervolgens een be ton kolos te betreden waar net zoveel sfeer hing als in het ha vengebied van IJmuiden op eer ste kerstdag. We hadden een plekje ergens midden in de hal, met een behoorlijk zicht op het podium waar de acht mansformatie zich in het zweet speel de. Wij hingen onderuit gezakt in onze stoelen en dronken bier uit plastic be kertjes. Onze opperste staat van opwin ding viel af te leiden uit het feit dat we met de linkervoet de maat tikten van klassiekers als Samba Pa Ti en Oye Co- mo Va. De bezoekers die wat meer naar voren zaten, zagen hun zicht belemmerd door enkele honderden toeschou wers waar op de muziek van de band wel de be oogde uitwerking had. Zij stonden in een grote groep voorde bühne, klapten in hun handen en draaiden hun licha men, voor wal doorging als ritmisch, op de muziek. Zoveel enthousiasme leidde tot gemor in gelederen daar vlak achter, waar de zittenblijvers eerst verbaal, maar later ook meer fysiek van hun ongenoegen over hun sterk verminderde blikveld blijk gaven. Toen dat niet hielp vloog er op een gegeven moment een paar rijen voor ons een blikje - leeg of vol, dat kon ik niet zien - naar de swinglustigen voor het podium. Het belandde vol op het achterhoofd van één van de in drukwekkendste types uit het gezel schap. Om mijn suffende kompaan deelge noot te maken van dit schouwspel, tik te ik hem even op de schouder en wees behulpzaam in de goede richting. „Kijk, daar krijgt er één een blikje op zijn kop. Nee, niet die kant, daar!" Op het moment dat mijn vinger voor de tweede keer gestrekt naar de bühne ging keek her slachtoffer inmiddels speurend rond naar degene die verant woordelijk was voor deze wandaad. Vastberaden maakte hij zich los uit de groep en beende woedend door het gangpad. Volgens mij heeft hij gezien wie het gedaan heeft", informeerde ik mijn metgezel over deze jongste ont wikkeling. Leedvermaak en voorpret streden nog steeds om voorrang. Dat de Santana-fan de plek passeerde waar wij zelf zo ongeveer de dader van het incident vermoedden, wekte een ze kere argwaan. Maar als je net een blik je op je achterhoofd hebt gekregen, valt het natuurlijk niet mee om je te oriën teren. Zelfs toen hij pal voor onze rij stilhield zagen we nog louter voordelen van deze onverwachte manoeuvre. Hoe vaak komt het nu voor dat je met je neus bovenop een afrekening zit? Als een wervelwind baande hij zich tussen de stoelen door en ook wij kwa men al bereidwillig half overeind om deze man-met-een-missie ruim baan ie geven. Op het moment dat ik dacht dat hij me zou passeren, hield de getergde stil en haalde zo ongenadig uit dat ik ruggelings over de leuning vloog. Het was niet van het volume van de band dat ik nog een week lang met oorsui zingen rondliep. Er zijn maar weinig dingen uit de jaren zeventig die ik nog een keer zou willen terughalen. Maar gek genoeg kreeg ik afgelopen week een enorme heimwee naar wat toen gold als de ultieme vorm van zinloos uitgaansgeweld. j64-jarij i,mish om nep sloegen eisten ze de i )aar haa nden ze n ze de t liet de uitspraak 23 jaai,ze' wachten. Als er nu een ,uren' afbraak komt, dan gaai ie*jr °P J daartegen in beroep eo,n re5 dat we goede papieren Voorlopig zien wij deb VCI*1 zers nog niet oprukken ipelt Jongen. '«k Ook de 'groene' wetho r.^ Herdrik Maenen venv; ^e. fvan de minister de strijd m le^'001 der nemende Nederlan 1 verliezen. „Geen misve nieldae ik had dit enorme tene ea werc liever als natuurgebied Alkmaai den. Maar nu is het tel ie\ de klok nog terug te dn 'ütiemei Vanwege het gewestpl; 1980 moeten we dit ufatise staan. De minister is d< n nog niet achter gekoms Maenen verdenkt de VI iVH.. P minister zelfs van onzeme motieven in zijn strijdt H|0rs m Nederlandse grootkapi e' 0I^ verkiezingen staan vooi lde deur. Een Nederlandse nair aanpakken is eeni erSf.re, mooie stunt. De minist 1 of hij een witte riddert DrranJ met Melchior heeft hip mij de verkeerde vis te Afbraaktoeristen zijn iii lde va] ken nog niet waargeno; plaatselijke bevolking h lil Z( vertrouwen in dat Mek hoofd boven water hou bewoner van de aangre 8 st?PF villawijk, die liever anoi 8ezlf}sl blijft, zegt dat de minisi steeds zijn handen van het do mei?e Zangersheide moet afb 'S1re,n .Voordien was het een jr.]-. meltje, maar wat ziet ge irg dA h omheining. Het dier he ranSv ge witte vegen op haar!en 0n s Verf. Een stalknecht va en'niT gersheide laat later zien 'velden het paard zijn decoratie gehaald. De stallen woi UUFC wit en de verf droogt bl langzaam in de vrieskoi - gersheide is voor de Sn jj1» 'i1 springpaarden een vijfs aet hotel, zegt hij trots. VVo 3l8ens 1 der Jongen durft zelfs te imstrej ren: „Je zou dit voor he naast slacht niet verloren mo P1'1 0 overge idingei 1 letsel er o MENSELIJ i^k rkeerst rkeersl De Britse prins EDWARD HIE RHYS-JONES trouw omei ni. Dat wist het Britse blad The Sun zaterdag tel Volgens de krant zal bij li lijk zoveel internationale aanwezig zijn als sinds d,^ bruiloft van koningin Eliz gtlll prins Philips in novembe niet meer het geval is ge.' Edward (34) en Sophie pcnier maakten hun verloving t> nuari wereldkundig. Met nisatie van het huwelijks! wordt volgens The Sun di luitenant-kolonel Malcol'0 belast. Ross organiseerdf rouwplechtigheid en beg' van prinses Diana, begin!" ber 1997. eede k it het De 37-jarige Engelsmanl SMITH ligt sinds gistere dagen levend in een hout onder de grond. Hij heeft mee een nieuw wereldret vestigd. Het oude stond 1981 met 141 dagen op van een Amerikaan. Smit zich liet ingraven in detu het café Railway Inn in V field, wil 150 dagen ondi grond blijven. Smith vers der zijn moeder, de vano West-Brabantse EmmaS: Puschkens, die het in 19 derd dagen volhield. Zij twee jaar geleden overleö In de kist runt Smith een pleet bedrijfje. Hij heeft se radio- en televisiezend 'gehaald' en is uitgenodij Amerikaanse, Canadese' panse talkshows over zijn gen te vertellen. m -er Een blinde Amerikaan die je had gemaakt in een au1 een boete gekregen van lar (975 gulden) voor rijd: invloed. De 39-jarige HEF COUNCIL dacht dat hij dl in Mufreesboro (Tennesse genoeg kende om met de van zijn vriend Jeffrey Ha' een eindje te rijden. Dus de twee op 10 december paar biertjes te hebben gi ken het dak van Hamilton cabriolet en vertrokken ze een ritje in de regen. Cou' te echter een scherpe bo( linksen reed regelrecht o: boom in. Hij brak zijn arrr vriend liep een verbrijzeld op. Na het ongeluk zei Cc die een zonnebril droeg,t politie: „Laat nooit een b! een auto besturen DICK VAN DER PLAS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 2