Het Hap Snap-menu van Tante Kee
Leiden Regio
'Iedereen jaloers op Leiden-Noord'
LI
Business Club Leiden ook in
'99 pretentieloze mannenzaak
Het is altijd goed zakendoen
onder de Leidse MKB-borrel
AAN TAFEL
®AG 12 JANUAR11999
chef wim wegman. 071 -5356414. plv -chef herman joustra. 071 -5356431
het
lijft.
'ft alle
>m hi
hten
ruinii
twee
s maj
Het
Ie vei
i om
isaten
redactie:
Miep Smitsloo-De
telefoon: 071-535
da
efi
va
iakloj
Van links naar rechts: Jan Rijsbergen, Bram Pater, Nico Vermeer en Bram Groeneweg op de nieuwjaars
borrel in Leiden-Noord. foto hielco kuipers
De nieuwjaarsborrel van Leiden-Noord trok af
gelopen vrijdag louter mensen die het goed
met de wijk bedoelen. „Hoezo, achterstandswijk?
Over tien jaar kijkt de buitenwereld heel anders
tegen onze wijk aan en zijn de mensen jaloers dat
zij hier niet wonen", aldus Bram Groeneweg. be
woner en lid van de 'Stuurgroep Sociale Vemieu-
wing Leiden-Noord
Er wordt hard gewerkt aan het maken van een
ontwikkelingsplan voor Groenoord, het Noorder
kwartier en de Kooi. Gemeente, woningbouwvere
nigingen, politie, welzijnsclubs, maar ook bewo
ners spannen zich daarvoor in en men vond de
jaarwisseling een prima moment om op de toe
komst van de wijk het glas te heffen.
Behalve wethouder Jan Laurier gaven maar twee
gemeentebestuurders van hun belangstelling voor
de (achterstands)wijk blijk: Eén van die twee was
D66-raadslid Egon Snelders. ..Tja, ik neem het
mijn collega's niet kwalijk dat ze ontbreken, want
er zijn op dit moment al zoveel recepties. Maar
Leiden-Noord is een wijk waar het nodige gebeurt
en ik vind het goed om denmensen hier een hart
onder de riem te steken door mijn aanwezigheid."
Goedwillend en betrokken is ook toekomstig wijk-
groep-bestuurslid Jan Rijsbergen. voorzitter van
de Hout- en Bouwbond FNV Leiden/Voorschoten.
„Bijna 1300 leden hebben we momenteel. Drie
spreekuren per week draai ik aan de Atjehstraat.
Dit jaar gaat het spektakel beginnen, want de
overheid wil de eerste negen dagen van het vorst
verlet aan de werkgever doorberekenen. Met alle
gevolgen voor de werknemers. Verder hoop ik
binnenkort deel uit te maken van het bestuur van
dewijkgroep."
Bram Groeneweg: „Niet iedereen is een vergader
tijger. Maar iedereen kan op zijn of haar terrein
wél een bijdrage aan de wijk leveren."
'T en pretentieloos no-nons-
E ense kluppie', zo profileren
Ide circa vijftig leden van de
lusiness Club Leiden zich
De heren eten al elf jaar
p. lang eens in de maand een
j hapje en spoelen dat met een
n drankje weer weg. Vertellen el-
pCl kaar de mooiste (schuinste?)
eet moPPen en halen graag herin
nen neringen op aan vroegere tij
den.
Want bijna zonder uitzonde
ring hebben mannen als, pak
weg, Theo Zandvliet (parfume-
é.al rie-groothandel)Aad van der
Lil La"1 (gemeentelijkregelneef),
Chris Verplancke (marktkoop-
I man), Henny Wiggers (Henny's
lv Rits). Boet Pel (jachtwerf Al
batros). Gerard de Haas (op
tiek) en Victor Wijnands (ac
countant) zichzelf vanuit het
'niets' opgewerkt tot onderne
mers uit het midden- en klein
bedrijf. Afkomst verbroedert.
En sekse klaarblijkelijk óók,
want vrouwen zijn absoluut
niet welkom als Éd van de Busi
ness Club Leiden. „We streven
naar een bepaalde sfeer en die
heb je eerder als mannen-on-
der-elkaar", probeert voorzitter
polit
Gerard de Haas iets recht te
breien. „Maar de vrouwen ko
men wel eens mee: we hebben
vaak gezamenlijke party's, di
ners. En zoals vanavond, bij de
nieuwjaarsreceptie, dan zijn de
dames ook van harte welkom."
Onderhuids gist en borrelt er
wel iets bij de aanwezige da
mes. Zo kondigt de Leidse Ju
liette Gilissen tijdens de
nieuwjaarsborrel in James
More aan korte metten met die
mannencultuur te willen ma
ken. „We hebben een club voor
alleen vrouwen opgericht. Niet
per se ondernemers, maar on
dernemende, jongere types, die
volop in het leven staan. Aan
zo'n club is in de Leidse regio
grote behoefte. We willen net
werken, van elkaar leren, een
maatschappelijk doel dienen -
maar ook gewoon lekker 'tut
ten'."
Juliette Gilissen heeft al jaren
haar eigen tekstbureau (Punt
Uit), maar wordt menigmaal
als 'vriendin-dus-aanhangsel
van marktkoopman Chris Ver
plancke' gezien. „Dan vragen
mensen me: vind je het niet
vervelend altijd maar achter
hem aan te sjokken? Alsof je
zelf niets meer voorstelt! Ik
kwam altijd overal al en kende
iedereen, ook zonder Chris."
Oud-bestuurslid en communi-
catie/pr-specialist Sander Par
don is vanaf half januari ettelij
ke keren in het bekende tv-
spotje van de nieuwe telecom-
maatschappij Dutch Tone te
zien, samen met de komiek
Leslie Nielsen. „Het is een paar
seconden, maar je bent er wel
een dag mee bezig. Die tv-spot-
jes en het figureren in soaps
zijn voor mij een middel om
verder te komen in 'het wereld
je'. Presenteren is mijn grote
liefde. En soms beloven omroe
pen je van alles, maar ik kan
niet de hele dag blijven wach
ten. Het accent ligt voor mij dit
jaar dan ook op de groei van
mijn eigen reclamebureau."
Pardon heeft voor de nieuw
jaarsborrel zijn smoking maar
aangetrokken. „Staat gezellig.
En ik heb 'm toch niet voor
niets gekocht?"
En dan is het tijd voor serieuze
kost. Hoe pretentieloos en ge
zellig de Business Club Leiden
ook wil zijn, de voorzitter komt
in zijn nieuwjaarstoespraak
De Leidse pr/communicatiespecialist Sander Pardon in druk gesprek met Juliette Gilissen. Pardon is binnenkort in een groot aantal tv-spots te
zien; Gilissen is druk met het oprichten van een vrouwenclub. foto marklamers
met zware kost. „Het slechte
nieuws is dat onze maatschap
pij is losgeslagen. Het goede
nieuws dat we nog steeds drij
ven", en nog veel meer drama
tische uitspraken. Luidkeels
laat zijn gehoor na enkele mi
nuten merken het leven heus
wat zonniger in te zien. Doet
Gerard de Haas volgende keer
vast ook weer. Als de vrouwen
uit de buurt zijn.
Leiden krijgt
eerste gemengde
Lionselub
De Leidse regio is binnenkort
een club rijker: de eerste ge
mengde Lions-club, 'Lugdunum
Dualis' geheten. MKB-voorzitter
René van Leeuwen is er als
'keyman' druk mee doende.
„Tien mannen én tien vrouwen
moet ik zien te vinden. Het kost
nogal wat moeite om geschikte
vrouwen te vinden. Vóór dit ini
tiatief zijn er ook al heel wat
mislukte opstartpogingen ge
weest. Vandaar dat ons
'jachtgebied' nu zeer groot is.
Het strekt zich uit van Oegst-
geest tot Hazerswoude. Geluk
kig hebben we inmiddels al een
vrouwelijke apotheker, notaris,
hoofd politie, een advocate en
een vrouw die bedrijfsruimtes
verhuurt. We hopen deze zomer
de oprichtingsvergadering te
houden. Of anders dit najaar,
tijdens het 3 oktober-gala. Leid-
serkan het niet."
MKB-bestuurders praten bij met wethouder Kruijt v
Bob Oudshoom, Huib Kruijt en Leo van Velzen.
Altijd handig, die recepties. Kun je de be
stuurders ten minste gewoon onder een
drankje aanspreken in plaats van zo'n officië
le brief te schrijven. Zo greep MKB-voorzitter
René van leeuwen de
nieuwjaarsreceptie van het
midden- en kleinbedrijf afge
lopen week aan om de Leidse
wethouder Huib Kruijt toe te
spreken.
„We zijn blij met de plannen
rond de Aalmarkt, als het er
maar niet in eindigt dat de
gemeente straks via baatbe
lasting de winkeliers geld uit
de zak haalt", zei Van Leeu
wen. Kruijt kan die opmer
king alvast 'meenemen' rich
ting college en de toekomsti
ge burgemeester, de grote
onbekende aan wie Van
Leeuwen in zijn toespraak ook refereerde:
„Nu zijn we een grote stad, wil niemand die
'We zijn blij met
de plannen voor
de Aalmarkt,
als het maar niet
eindigt in
baatbelasting
stad hebben als burgemeester. En wij maar straat.
trots zijn op Leiden."
Ook op deze receptie was het aantal dames
zwaar ondervertegenwoordigd. Van Leeuwen:
„We hebben wel vrouwelijke leden: er zitten
er zelfs twee in het bestuur.
Maar het lijkt wel of de dames
bij dit soort gelegenheden
toch altijd weer voor het gezin
kiezen. Tja, mijn eigen vrouw
had ook geen tijd om mee te
komen. Zo gaat dat."
Van Leeuwen krijgt in velerlei
opzichten een druk 1999.
„Mijn eigen accountantskan
toor, Berk. gaat fuseren. En wij
als MKB blijven ons, samen
met Sociale en Economische
Zaken van de gemeente, in
spannen voor met name de
kleine ondernemers, die het
moeilijk hebben. En dat zijn er
tegenwoordig nogal wat, zowel in een buurt
als Leiden-Noord als in de Haarlemmer-
'Coup' lukt:
record aantal
receptiegangers
bij Flora
De 'coup' om zoveel mo
gelijk mensen naar de
nieuwjaarsreceptie van de
Rijnsburgse veiling Flora te
lokken, werd afgelopen
vrijdag met succes ge
pleegd. Rond de driehon
derd kwekers, handelaren,
gemeentebestuurders, ban
kiers, accountants, make
laars en anderen die 'zaken
doen' met de veiling, lieten
hun gezicht zien.
„Het was veel drukker dan
in vorige jaren, omdat we
nu voor een ander tijdstip
hebben gekozen. Normali
ter hielden we de receptie
op de eerste veilingdag in
het nieuwe jaar. Maar om
dat we er juist de kwekers
en kopers bij willen heb
ben, hebben we de receptie
nu naar vrijdag, einde van
de middag verplaatst. Een
tijdstip waarop de werkdag
er voor de meesten op zit.
Tja, het werk gaat natuur
lijk altijd vóór; onze bran
che kent geen ATV of 36-
urige werkweken", aldus
een oude rot in het vak,
Flora-voorzitter Gerrit Ra-
vensbergen.
Een 'magic-table'-artiest
moest voor een speciaal ef
fect zorgen aan de tafels
van de nietsvermoedende
bloemenhandelaren. „Een
extraatje, omdat we vol
gende maand 85 jaar be
staan. Dat is weliswaar
geen officiële lustrumda
tum, maar waar vind je
zo'n vitale 85-jarige?", re
deneerde Ravensbergen.
Vervolgens goochelde hij
zelf met getallen. De veiling
draaide afgelopen jaar een
omzet van 850 miljoen,
hoopt in 1999 naar de 900
miljoen te gaan en we kun
nen allemaal rekenen hoe
de begroting verder groeit.
„We hopen de magische
grens van het miljard nóg
net voor de komst van de
Euro te halen."
Prominent aanwezige op
de receptie was Cor van
Duijn, de 'self-made' Rijns
burger, volgens eigen zeg
gen 'oud-pionier van de
bloemenwereld'. Tegen
woordig grossiert hij in
Zuid-Afrika in zowel onroe
rend goed als in de tropi
sche planten, maar Van
Duijn is en blijft ook eige
naar van het Golden Tulip-
hotel (Leiden) en hotel
Noordzee (Noordwijk). „Ik
ben eigenlijk arm, want ik
werk hard en ik heb zor
gen", zo meldde hij vrijdag
in de veiling. „Nee, zonder
gekheid, ik heb in Zuid-
Afrika echt m'n tweede va
derland gevonden. Ik ben
er aandeelhouder in een
distributiecentrum en fieb
er een paar honderd man
aan het werk. De zaken
gaan daar goed en trou
wens hier ook, want in m'n
hotels heb ik prima mana
gers lopen. Ik pendel te
genwoordig heen en weer,
maar zo'n receptie hier wil
ik niet missen. Dan zie je
iedereen weer eens.
omme schipbreukelingen, zoals Ro
binson Crusoe, zoeken hun toevlucht tot
ibewoondc eilanden. Slimme schipbreu-
ilingen laten zich afzetten op Kaag-eiland,
~iar ze worden opgevangen door Tante
e, 'uw liefste tante' zoals het bord bij de
m«/ igang van het restaurant zelfbewust meldt.
1 j zijn slimme schipbreukelingen. Aan het
nd van een uitputtende werkweek laten
nij de auto achter op het parkeerterrein aan
e vaste wal, steken de paraplu op en sche
ien in op de pont over de Ringvaart. Aan de
je b verkant is het nog maar een paar honderd
Heter stevig doorstappen naar het restau-
?ijze ant-
ik te ante Kee ligt schuin tegenover de grote
:osti Wdsen van jachtwerf Van Lent, waar mil-
jim pooirs van over de hele wereld hun speel-
over es bestellen. Voor wie de wandeling vanaf
ei e pont te ver is of wie zijn Rolls Royce niet
de i' het oog wil verliezen, beschikt het res-
oen Jurant over een ruim parkeerterrein,
let horecabedrijf is ondergebracht in een
feervol pand. direct gelegen aan het water
ysio an de Kagerplassen. Bezoekers komen
i in erst in een ruimte waar een kleine bar is
e lx Hdergebracht. Daarachter ligt het knusse
,M< istaurantgedeelte. Er staan zeven tafels
pnii "et comfortabele stoelen, tegen de muur
m njkt een mooie schouw met een potkachel
an j1 het plafond wordt gedragen door crème-
wai aeurige balken. Je waant je in een flinke
mil uiskamer. waar de gasten geen geheimen
at i f°or elkaar hebben. Naast ons zit een
r°epje senioren die wij inschatten als een
ve e'egatie van het parochiebestuur (er wordt
he 'e hele avond geklaagd over het teruglo-
an )cnd kerkbezoek) en naast ons zit een za
ak !enechtpaar met een zaktelefoon die om de
du ^verklap afgaat.
'e grote kracht van het restaurant gaat op
Restaurant-bar Tante
Kee,
Julianalaan 14,
Kaag.
Tel.: 0252-544206.
Keuken; goea
Menukaart: origineel
deze gure vrijdagavond verloren in de inkt
zwarte duisternis: het uitzicht over de plas.
In de zomermaanden moet dat magnifiek
zijn. Dan is het, weten we uit ervaring, in
elk geval ook uitstekend toeven op het grote
terras. Tante Kee biedt allerlei faciliteiten
op en rond het water. Een overzicht daar
van is te vinden op de website van de Kaag
(www.Kaag.nl). Het restaurant kan worden
ingedeeld in het betere middensegment. Er
zijn voorgerechten van 17,50 tot 28,50 gul
den, soepen van 11,00 tot 14,00 gulden,
hoofdgerechten van 24 tot 40 gulden. Aan
de presentatie wordt veel aandacht besteed,
de bediening is ongedwongen en toch pro
fessioneel.
Januari en februari zijn in de regel slappe
maanden voor de horeca. De ene helft van
Nederland buikt nog uit na het culinaire ge
weld van de kerstdagen en de jaarwisseling.
De andere helft heeft zich vanaf 1 januari
opgezadeld met het goede voornemen om
een aantal kilo's af te vallen.
Speciaal voor deze categorie lijkt Tante Kee
het Hap Snap-menu te voeren. Daarbij kan
een keuze worden gemaakt uit een reeks
kleine gerechtjes. Vier gangen kosten 60
gulden, vijf gangen 70 gulden en zes gangen
80 gulden. We loezen voor de laatste variant
en stellen zelf ons menu samen. We begin
nen eendrachtig met een terrine van zee
tong en gerookte zalm, daarna scheiden
onze wegen even om een krachtige groen
te-runderbouillon en (aan de overkant van
de tafel) een vissoep te nuttigen, om weer
bij elkaar te komen voor een campari-sor-
bet, gevolgd door gebakken griet met bie-
slooksaus. Daarna kies ik voor het lamsrib-
stuk met romige knoflooksaus qn het kaas-
plateautje toe en mijn tafelgenoot voor de
wilde eendenborst en Keetjes toetjesfanta
sie. We drinken er afwisselend een witte
wijn uit het Swartland van Zuid-Afrika en
een rode Corbières bij.
Over het eten zijn we over het algemeen
goed te spreken. De terrine bestaat uit een
mooie plak zalm en tong, met een pittige
dressing. We krijgen er een schaaltje warme
toast bij. De soep ziet er prachtig uit, maar
vinden we een beetje smakeloos. De
campari-sorbet biedt waarvoor hij is be
doeld: een lekker fris tussendoortje. Het
stukje griet is heerlijk, maar de tagliatelle
die erbij wordt geserveerd had wel wat war
mer gemogen. De lamsrib en de eenden
ling over het eiland.
Maar slimme schipbreukelingen wachten
daarvoor op beter weer.
borst smaken prima, en ook de kaas en het
toetje voldoen aan de verwachtingen.
De porties zijn steeds bescheiden, maar al
les bij elkaar hap snap je tijdens zes gangen
toch nog behoorlijk wat weg. Het avondje
bij Tante Kee hadden we dan eigenlijk ook tekst: dirk cornelissen
moeten besluiten met een stevige wande- foto. dick hogewoning
