En toch is 'Barney' nog niet de allerbeste
UIT
Iedereen
etrokken
voelt zich
bij Madjoe
Sport
SLOOS
sport
UN DAG
11 JANUAR11999
N DIJK
chef willem spierdijk. 071 -5356464. plv -chef janet van dijk. 071-5356463
SI
2 00.
Van Gil
agemnigaat goed met Madjoe. De eerste drie teams van de
ijnsburgse korfbalvereniging bezetten in de veld-
(Erpi 4 letitie alle de hoogste plaats op de ranglijst. Het eer-
van s iu nog in de derde klasse, lijkt er klaar voor om een
e hoger te gaan spelen. Toch zijn niet alleen deze
JJJ irs voor de club belangrijk. „Iedereen betaalt even
ts. 6 (contributie, ook de mensen die niet echt hoger hoe-
zegt voorzitter Hans Vrolijk.
CLUB van de WEEK
Madjoe
ci Ru.r ij zijn net zo belangrijk als
aplers die de vereniging een
jioens» hoger kunnen laten spe-
2 Bwant natuurlijk willen we
jortief gebied een stap om-
maar Madjoe moet vooral
•llige vereniging blij-
jen Maleis-Nederlands
letstrafienboek ter hand neemt,
Abbot-Win opzoeken dat de
lvereniging in het Neder-
bonkl1Voorwaarts' zou heten.
Niejib dankt haar exotische
aan één van haar oprich
ters, de heer Geldhof. In 1962
werd Geldhof, die al vele jaren
korfbalde, gemeente-secretaris
in Rijnsburg. Nadat korfbalvere
niging De Aanhouder Wint
(DAW) in 1950 ter ziele was ge
gaan, beschikte Rijnsburg niet
meer over een eigen korfbal
club. Samen met de heer Mul,
die schoolhoofd was, besloot
Geldhof een nieuwe club op te
richten. De gemeente-secretaris
had in Azië in het leger gediend
en vond 'Madjoe' een mooie
naam voor een sportvereniging.
Vanaf 4 april 1962 kon er in
Rijnsburg weer worden gekorf
bald.
Gerrit Ravensbergen is één van
de leden van het eerste uur en
nog steeds actief in het vierde
team van Madjoe. „Voordat hij
naar Rijnsburg kwam, had
Geldhof gespeeld bij Swift in
Middelburg. Het oranje shirt en
de zwarte broek zijn dan ook ei
genlijk gewoon van die club
overgenomen", vertelt Ravens
bergen. „Jarenlang heeft de club
daarna op Mul gedraaid. Altijd
was-ie aanwezig. Hij was voor
zitter, penningmeester en se
cretaris tegelijk. Als hij toen was
verhuisd, dan had de vereniging
nu niet meer bestaan. Ravens
bergen weet nog goed dat de
omstandigheden in die begin
periode wel wat anders waren
dan tegenwoordig. „De eerste
twee jaar moesten we onze
wedstrijden spelen op het ter
rein van voetbalvereniging KRV
uit Katwijk, omdat we geen ei
gen veld hadden. Trainen de
den we gewoon op een stuk
weiland van Klaas Zandbergen.
Maar daar moesten we dan wel
nieu
t de
ingn
laa:
etitie
iltijd
de pl
dat
we" e,
F'i' d
l,cha r<
wins
or d J
n Stf
teg
Bri
hijf v
it ve
naai
kei
t ver
e°e Ie u
Een discutabele score tijdens de training.
eerst de koeien vanaf jagen."
Begin jaren zestig waren er twee
korfbaibonden in Nederland, de
Koninklijke Nederlandse Korf
bal Bond (KNKB) en de Christe
lijke Korfbal Bond (CKB). Mad
joe werd lid van de 'algemene'
KNKB, terwijl Rijnsburg van
oudsher toch een christelijk
dorp is. „We werden lid van de
algemene bond omdat Mul
hoofd was van een openbare
school. Daar gingen dus alle
niet-christelijke kinderen uit
Rijnsburg heen. Het zou een
beetje vreemd zijn geweest als
de club dan lid zou worden van
een christelijke bond", vertelt
Zandbergen. Dertig jaar geleden
fuseerden beide bonden tot het
Koninklijk Nederlands Korfbal
Verbond, de KNKV.
Op dit moment telt Madjoe zo'n
tweehonderd leden. Vooral het
schoolkorfbaltoernooi dat elk
jaar aan het eind van het sei
zoen wordt gehouden levert de
club veel nieuwe leden op. „Het
LID van de WEEK
Peter Star
Al meer dan tien jaar speelt Peter Star in het eerste team van
Madjoe. Negentien jaar geleden werd hij lid. „Op school ging
er een briefje rond van een paar meisjes die jongens zochten om
mee te korfballen", herinnert Star zich. „Er waren te veel mei
den. Met een aantal van mijn klas besloten we ons aan te mel
den. Door professionele training begon ik steeds fanatieker te
worden en kon ik af en toe bij het eerste invallen. Vanaf mijn ze
ventiende ben ik, op de korte tussenperiodes na, een vaste
kracht in het eerste."
Naast speler is Star ook trainer van diverse jeugdteams. „Als ik
dat enthousiasme bij die kinderen zie, weet ik waarvoor ik het
doe. Ik speel nu met spelers in het eerste die ikzelf nog training
heb gegeven. Sterker nog: ik heb nog samen gespeeld met de
moeder van één van mijn teamgenoten. Ik speel nu dus met de
tweede generatie.
Ooit zat Star in de rust met zijn team opgesloten in een kleedka
mer, maar dat is niet het vreemdste dat hij ooit meemaakte. Hij
heeft namelijk de twijfelachtige eer om één van de meest curieu
ze gele kaarten uit de Nederlandse korfbalgeschiedenis op zijn te
hebben staan. Dat was in een zaalwedstrijd tegen ADO bij een
18-0 achterstand. „Dat was een jaar of acht geleden. We draai
den toen absoluut niet goed. Tijdens een wedstrijd werd er om
geroepen dat onze tegenstander de honderdste goal van de
competitie kon maken. Toen heb ik op m'n eigen korf geschoten
om die honderste op mijn naam te krijgen, waarop de scheids
rechter geel trok", lacht Star. „Overigens heeft die kaart nooit
consequenties voor me gehad."
schoolkorfbaltoernooi is onze
voornaamste bron van aan
was", vertelt voorzitter Vrolijk.
„De groei van onderaf is voor
ons ook heel belangrijk. Op die
manier kunnen we de senioren
teams verjongen en je ziet dan
ook dat de gemiddelde leeftijd
vergeleken met een paar jaar te
rug aardig naar beneden is ge
gaan. Zo krijgen de junioren
ook een betere aansluiting met
de senioren. En hoe groter de
doorstroming binnen je vereni
ging, des te langer de mensen
ook bij de club blijven."
Binnen de vereniging heerst een
grote mate van zelfwerkzaam
heid. Het geld voor de nieuwe
lichtmasten is door de leden
zelf ingezameld door middel
van allerlei acties. Voor de vol
gende aanschaf zal Madjoe ech
ter de steun nodig hebben van
de gemeente. „We zijn toe aan
een nieuw veld. Het is onze
wens om een kunstgrasveld te
hebben. Overal om je heen zie
je het gebeuren dat korfbalvere
nigingen kunstgras aanschaffen,
omdat je dan gewoon veel min
der afgelastingen hebt", zegt
Vrolijk. „Maar voor een kunst
grasveld hebben we wel de hulp
van de gemeente nodig. Bin
nenkort gaan we praten."
Twintig jaar geleden was het
nog zo dat veel werk op de ver
eniging door een kleine groep
mensen moest worden gedaan.
Dat is ondertussen wel veran
derd. „Iedereen voelt zich be
trokken bij de club. Het maakt
ook absoluut niet uit of je in de
selectie zit of in een lager team
speelt. Je ziet ook dat veel men
sen niet alleen voor de trainin
gen of de wedstrijden komen,
maar ook voor de gezelligheid",
zegt de voorzitter. „En gezellig
heid en verbondenheid komt de
hele club ten goede. Daar ga je
beter van presteren."
tekst raymond grimbergen
foto's taco van der eb
Naam: Madjoe
Oprichtingsdatum: 4 april
1962
Ledenaantal Tweehonderd,
waarvan 150 jeugdleden en
vijftig senioren
Contributie: ƒ180,- t/m
ƒ295,-
Secretariaat 071-4026347
(Bram Breebaart)
Hoogtepunt Het 35-jarig
jubileum twee jaar geleden
Dieptepunt Degradatie uit
de derde klasse naar de
afdeling Rijndelfland in 1972
©IMS
krijgt
sportmaleriaal
aangeboden
aoor:
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
ERTUSSENIN
ree keer heeft hij nu het
leest prestigieuze darts-
nooi gewonnen en nog
hij zich officieel niet de al-
:ste ter wereld noemen,
tns insiders is niet Ray-
van Barneveld maar een
int"6 P'li' Tay|or de ware
n ser bij het mondiale pijl-
rgöoien. Taylor doet echter
i'en niet meer mee aan 'The
J)assy', net zo min als een
win<XV0' professionals waarvan
Bristow en John Lowe de
:ndste namen zijn. Zij heb-
hun eigen bond en hun ei-
in Nederland zwaar on-
lelichte, kampioenschap in
od d wac^ten 's nu °P c
ceon le Giants', want on
de Battle
ongetwij-
zal binnenkort een Engelse
j- of andere grote sponsor
Ar )6ren Taylor en Van Barne-
voor veel geld en op een
ende locatie tegen elkaar te
i gooien.
s het eerste WK in 1979,
indsdien door de BBC
lijks vanuit de Lakeside
ntry Club in Frimley Green
uitgezonden, maakte
een grote opleving in
•tBrittanië mee. Het café-
t werd waanzinnig populair
et maakte van de betere
r ers zoals Bristow plotsklaps
int it gelden die zelfs bij de uit-
BDO en WDF. Voorzitter Olly
Croft zou een ondoorzichtig fi
nancieel beleid voeren. Het
werd nooit duidelijk waar de
grote sommen geld bleven van
sponsors als sigarettenfabri-
kant Embassy, congrescentrum
The Lakeside en de aan de BBC
verkochte tv-rechten. Verder
hadden de topspelers bezwaar
tegen het feit dat de staatszen-
der slechts een keer per jaar
ruim aandacht aan hun sport
besteedde.
Het clubje 'afvalligen' richtte
de World Darts Council op,
met een eigen toernooien-cy
clus die bij de commerciële
zender Sky op meer aandacht
en meer geld kon rekenen. Het
.was een hard gelag voor met
name de BBC, dat één van zijn
best bekeken programma's
plotseling van zijn hoofdrolspe
lers zag beroofd. Mannen die
het darts ook buiten de speel
zaal kleur gaven, verdwenen
van het toneel. Onder hen de
flamboyante en arrogante Eric
Bristow en zijn koele tegenstre
ver John Lowe, de eerste man
die ooit een zogeheten 9-darts-
finish op tv had laten zien.
Dan waren er nog Bob 'de cow
boy' Anderson die steevast de
arena betrad alsof hij aan een
rodeo ging meedoen. Bobby
George, die verkleed als Dracu-
la met mantel en kandelaar
met brandende kaarsen het po
dium opklom en het onooglijke
Schotse onderdeurtje Jocky
Wilson, van wie ooit een we
reldtitel werd ontnomen omdat
hij te dronken was om bij de
prijsuitreiking op zijn benen te
blijven staan. En de laatste ja
ren voor de splitsing was er de
opkomst van Bristows protégé
Phil Taylor, domweg de beste
Raymond van Barneveld moet nog maar bewijzen of hij de beste van de wereld is. Een duel tegen Phil Taylor, wereldkampioen van de World
Darts Council, kan daar uitsluitsel over geven. foto c
van het gezelschap.
Wat voor de BBC overbleef was
een toernooi van de beste ama
teurs en semi-profs, voorname
lijk afkomstig uit de rangen der
mijnwerkers en bouwvakkers
uit de meeste obscure gehuch
ten en met de rauwste accen
ten. Harde werkers zonder
franje. Ze kwam op in hun zon
dagse hemd, gooiden emotie
loos hun pijltjes en waren na
afloop nauwelijks tot èen zinni
ge analyse in staat. Drie jaar ge
leden werd Hagenaar Roland
Scholten als gastcommentator
bij de BBC gevraagd omdat zijn
Engels weliswaar niet vlekke
loos klonk, maar in ieder geval
beter verstaanbaar was dan dat
van de Britse pijltjesgooiers.
Het antwoord dat de WDF en
de BBC op deze leegloop en
dus lagere kijkcijfers hadden,
luidde: mondialisering. Zo
kreeg Nederland, dat jarenlang
werd vertegenwoordigd door
Rijswijker Bert Vlaardinger-
broek (die altijd in de eerste
ronde sneuvelde) plotseling
twee startbewijzen. Het nieuwe
beleid pakte op het eerstvol
gende WK in 1995 al direct ver
keerd uit. De Nieuw-Zeelander
Black kreeg de grootste ovatie
die ooit iemand in The Lakesi
de te beurt viel. In navolging
van de rugbyploeg uit zijn land
voerde hij de Maori-krijgdans -
de Hakka - in zijn eentje op.
Het publiek was in vervoering,
maar van darts had hij minder
kaas gegeten. En tot overmaat
van ramp werd in het eerste
jaar zonder de grote namen
voor het eerst iemand winnaar
van buiten het Verenigd Ko
ninkrijk, de Canadees John
Part.
Toch zijn ze sindsdien bij de
BBC dolgelukkig met Van Bar
neveld, die met de 'Orange Ar
my' in zijn kielzog letterlijk en
figuurlijk kleur geeft aan het
gedevalueerde WK.
Ook bij de profbond WDC liep
in de tussentijd niet alles naar
wens. De 'rebellen' hadden
hun eigen evenementen, maar
werden van de rest van de in
ternationale toernooien ge
weerd. Bristow en consorten
misten met name The Embas
sy, dat het meest prestigieuze
toernooi bleef en The Embassy
kan eigenlijk nog steeds niet
zonder de Johan Cruijff van de
dartsport.
Afgelopen zomer werd een
voorlopig compromis bereikt
tussen de twee organisaties.
Met ingang van het nieuwe sei
zoen is iedereen weer op elk
toernooi welkom, alleen de
twee wereldkampioenschap
pen blijven voorlopig nog ge
scheiden. Veelvraat Phil Taylor
pakte op twee januari van dit
jaar zijn zevende wereldtitel (2
maal Frimley Green, vijf maal
Purfleet) en 'Barney' gisteren
zijn tweede in Frimley Green.
De komende dagen zal Van
Barneveld weer in het middel
punt van de belangstelling
staan en in Nederland, waar
het hele gedoe rond de twee
dartsorganisaties niet of nau
welijks bekend is, als een ware
wereldkampioen worden ge
huldigd. Maar pas als hij ook
van Taylor wint, is hij dat ook
daadwerkelijk.
loman leefmans
GESPROKEN
ëFalko Zandstra over
zijn zoontje in Het
Parool:
„Een schitterend kerel
tje. Eén jaar en acht
maanden ond. En nu al zie ik
mijn karaktereigenschappen in
hem terug. Die drang om te slo
pen. Als ik iets nieuws kreeg,
moest het kapot. Belangstelling
wegen verder slopen. Hij rent de
hele dag heen en weer om er zo'n
groot mogelijke puinhoop van te
maken. Ik ben onwijs trots op
hem.
Sylvia van Barneveld over haar
man Raymond in Trouw:
Vroeger was hij na een verlies-
partij niet aanspreekbaar. Dan
hoefde ik echt niet in zijn buurt
te komen. Niemand trouwens,
behalve de kinderen. Daar is hij
altijd lief voor."
Leen Pfrommer, coach van
Brigt Rykkje, in HP/De Tijd:
„Nadat het een keer helemaal
was misgegaan en Rykkje slecht
had gereden door de inmenging
van Karlstad (de Noorse bonds
coach en oud-stayer) heb ik in
gegrepen. Brigt luistert alleen
naar mij, Karlstad mag de ron
detijden doen.
Idem:
,De schaatsbeweging wordt
schromelijk onderschat. De be
weging is een heel moeilijke, als
je hem tenminste perfect wil uit
voeren. Dat kun je bijna verge
lijken met het bewegen van een
balletdanser. Omdat een ballet
danser perfect speelt met zijn li
chaam, met de beweging ervan
Daarom vind ik ballet zo ver
schrikkelijk mooi.
Rintje Ritsma over Marianne
Timmer in Nieuwe Revu:
Bij haar moet je gewoon zeggen
wat je denkt en voor de rest niet
ouwehoeren. Marianne en Frou-
ke Oonk zijn twee heel makkelij
ke vrouwen en geen zeikerds. Als
er iets is, zeggen ze het. Je hebt
ook van die vrouwen die zich stil
houden als er wat is, chagrijnig
worden en dan de sfeer verzie
ken in de ploeg. Zo zijn deze
tivee vrouwen absoluut niet.
Schaatser Kevin Overland,
vriend van Marianne Timmer
over hun relatie in Sport Inter
national:
Voor mij is het 'a big bonus'.
We zijn min of meer een team.
Als de een down is en de ander
heeft goed gereden, kun je elkaar
helpen. Bovendien hebben we
geen keus. We zijn allebei top
sporters en zitten midden in een
relatie. We moeten het dus wel
combineren.
De reactie van Timmer:
„Tsja..."
Wielrenner Michael Boogerd
in SI:
„De rode kaart van '98 geef ik
aan Dani, voor zijn overtreding
tegen Lodewijks. En ja, rood ook
voorde mannen die zijn betrapt
op doping. Waarbij ik het vooral
onbegrijpelijk vind dat iemand
die positiefis bevonden, gewoon
nog mag starten in volgende
wedstrijden. Rode kaart dus ook
voor de UCI, die de regels snel
moet veranderen.
Voetbaltalent Michael Owen in
SI:
„Ik kan alleen maar vooruitkij
ken. Iedereen blijft me maar ver
tellen hoe veel ik al heb bereikt,
maar ik kan in dat opzicht nog
niets laten zien. Voorlopig heb ik
nog niet één medaille gewon
nen.
Idem, over de versierde straf
schop tegen Argentinië op het
WK:
Daar heb ik niet veel op te zeg
gen. Als die verdediger besluit
zijn been daar neer te leggen....
Voetbaltrainer Foppe de Haan
over zijn ouders in IQ:
Hij was een prima man, maar
totaal anders dan mijn moeder.
Zij was erg bezeten in baardoen
en laten. Ze was dominanter,
agressiever. Ja, dat heb ik wel
van mijn moeder. Toch ben ik
nooit een moederskindje ge
weest.
Idem:
,Als er gepoot moest worden met
voetballen, wees ik de jongens
aan of ik zei dat het over moest
als het me niet zinde. Dus ik was
toen al redelijk dominant."
Idem over Gullit, die hij als
leerling had bij de KNVB:
„Gullit is meer het mannetje hè.
Gaat meer uit van zijn pose.
Maar voordat je Gullit echt
raakt, denk ik dat je een hele
poos met hem aan tafel moet
zitten. Hij heeft een grote regen
jas aan. Nee, niet echt een bril
jante leerling.
Idem, over het tonen
van emoties:
„Zelfs mijn vrouw geef ^^^B
ik niet zomaar een lief- ^^^B
kozinkje.
