Tien miljoen keer opa en oma op de post TV WEER Zestig kilo kalkof- voor Cees Prien De kroonprins en het IOC Alexander en Emily op kerstkaart Geld in wensbron Efteling levert vier waterputten op Zuidpoolexpeditie heeft nu wind mee ar Puntzak WOENSDAG 16 DECEMBER 1998 COMMENTAAR ..Iedereen weet toch welke mensen in het IOC zitten en hoe het wordt geleid. Daar kan een kroonprins uit een land als het onze zich toch niet mee associëren." Het waren niet mis te verstane woorden die de toenmalige NOC-voorzitter Huibregtsen gebruikte toen de bovenbazen van het Internationaal Olympisch Comité in februari de voorkeur gaven aan kroonprins Willem-Alexander als nieuw IOC-lid. Konden de uitlatingen van Huibregtsen met de no dige goede wil nog worden afgedaan als een wild om zich heen slaan uit pure frustratie, dat geldt in elk geval niet voor de ontboe zemingen van de Zwitserse IOC-oudgediende Mare Hodler afgelo pen weekeinde. Hij bevestigde wat Huibregtsen nog net niet zei: een aanzienlijk aantal IOC-bestuurders is corrupt en verkoopt zijn stem aan de hoogstbiedende. Natuurlijk probeert de baas der bazen Samaranch de geest weer in de fles te krijgen door een zuivering van zijn organisatie aan te kondigen. En ongetwijfeld zal een aantal al te opzichtig corrupte IOC'ers het veld moeten ruimen. Maar ook Samaranch zal niet de illusie hebben dat daarmee het IOC ook maar iets van aanzien zal herwinnen. Daarvoor is er de afgelopen jaren teveel bekend ge worden over de manier waarop het comité werkt. Maar het gaat Samaranch ook niet om aanzien, maar om macht. Als hij kans ziet om die te behouden, zal hij ongetwijfeld tevreden zijn. Voor Nederland roept de hele kwestie opnieuw de vraag op of kroonprins Willem-Alexander zitting moet nemen in het IOC. In februari waren er al de nodige twijfels of het IOC de prins niet mis bruikt om de eigen organisatie een schijn van eerbiedwaardigheid te geven. Het argument van het kabinet om in te stemmen met het IOC- lidmaatschap van de kroonprins was dat het goed is voor de toe komstige koning om ervaring op te doen in een grote internationa le organisatie. Dat is zonder meer een goede gedachte. Maar er zijn ongetwijfeld meer grote internationale organisaties met een heel wat betere reputatie die graag de Nederlandse kroonprins in hun midden verwelkomen en waar hij de nodige ervaring bij kan opdoen. De Olympische Spelen van tweeduizendzoveel kan Nederland dan natuurlijk wel vergeten. Maar wel geeft Nederland dan een ondub belzinnig signaal af dat het echt anders moet bij het IOC. Of dat veel uithaalt, valt te betwijfelen. Maar in elk geval laden de kroon prins en het kabinet dan niet de verdenking op zich dat ze zich als een stelletje naievelingen wensen te laten gebruiken door Sama ranch en de zijnen. Ongebluste kalk Ik was het even vergeten, maar nu weet ik het weer: Nederland barst bijkans uitz'n voegen van de zanikers, de zeurders en de zuignap pen. De pietlutten, de peurders en de predikanten. Na een vakantie van een maand of wat - dikverdiend, want ik geef het je te doen om week na week te luisteren naar het gezever van al die klagers - was hij gisteravond weer terug op televisie: Frans Bromet. Om meteen maar weer een fraaie aflevering aan zijn toch al imposante stoet ru ziënde buren toe te voegen. Zo eentje waar een mens gewelddadige fantasieën van krijgt. Dit keer bezocht hij zo'n zeurvrouwtje in Groningen. Vertelt u maar eens, wat is er aan de hand?", bromde Frans hypnotiserend in de microfoon, op zijn bekende slome, maar oh zo listige, uitnodi gende wijze. En dat was wat hoor, wat het mensje op haar lever had: de winkelier naast haar was van plan een pinautomaat te plaatsen. En nu was ze bang dat ze in gevaarlijke situaties terecht zou komen als ze de deur zou uitstappen. Want stel je voor dat er juist op dat moment iemand werd beroofd bij de pinautomaat. En daar was ze niet voor niets zo bang voor, want ze had liefst twee krantenartikelen uitgeknipt over een dergelijke beroving. Twee stukjes! „Een pinautomaat trekt louche types aan", zei het reuteltje tegen Frans. ,Als u naast een automaat een louche type zag staan, zou u dan pinnen?" „Nee, dan loop ik een stukje door", antiuoordde Frans slim. De rode lap op een stier. Olie op het vuur. „Heeft u nooit de neiging uw buurman aan te vliegen?", wilde Frans nog weten. Nou nee, dat had ze niet. Ze was namelijk bang voor de buurman. Onbegrijpelijk, want dat bleek juist een reuze aardige vent. Eentje die zich niet gek liet maken. „Uw buurvrouw fantaseert.„Meneer, u probeert mij woorden in de mond te leg gen. Eindelijk eens een buurman die de streken van Frans in de ga ten had! Veel baat had hij daar niet bij. Want wat bleek? Het minkukeltje had vier maanden later, na het nodige geprocedeer, haar zin gekre gen. De pinautomaat kwam niet naast haar voordeur, maar meters verder. Waardoor de winkel van de buurman flink moest worden verbouwd. Ondanks de aansporingen van Frans bleef de buurman echter rustig. ,Ach, ik gun het haar wel", zei die en haalde zijn schouders op. En wat kakelde het kipje?: „Ik zou het publiek het volgende mee willen geven: maak meer stennis. Dat kan succes heb ben. Ik dacht meteen aan een ton met ongebluste kalk en twee spartelen de beentjes. Nieuw neerslagrecord Negenhonderd, duizend, elfhonderd....gisteravond is er in De Bilt op nieuw een magische grens overschreden. Er viel daar namelijk 12 mm en dat betekende een overschrijding van de grens van twaalfhonderd millimeter neerslag dit jaar. Het record werd overigens aan het einde van november al bereikt. Dat stond op 1152 mm in 1965. Een hoe veelheid van 1200 mm betekent 50 procent meer neerslag dan nor maal. Gewoonlijk,valt er in een jaartijd ongeveer800 mm. In onze regio zijn de jaartotalen nu opgelopen tot 1051 mm op de vliegbasis Valkenburgen 1158 mm op Schiphol. De regens van giste ren, op Schiphol viel 20, in Bloemendaal en Santpoort-Noord zelfs 30 mm, werden veroorzaakt door een koufront waarlangs een storing in stelling werd gebracht. Tijdens de afgelopen nacht heeft het front onze streken verlaten en klaarde het flink op. Vandaag en ook morgen blijft het droog dankzij een gebied van hoge barometerstanden boven het midden van Europa. Onder invloed van het luchtdrukmaximum warmen de hogere delen van de atmosfeer sterk op maar nabij het aardoppervlak, op leefniveau dus, moeten we juist enkele graden inleveren. Dat komt omdat er met een zuid tot zuidwestenwind afgekoelde lucht uit Frankrijk wordt aangevoerd. De komende nacht zakt de temperatuur naar omstreeks 3 graden, morgenmiddag wordt het maximaal 6-7 graden. Tussen vanavond en morgenochtend trekken er wel enkele gebieden met laaghangende be wolking en mist over. Daarna, vooral morgenmiddag, komt de zon nu en dan tevoorschijn. Vanaf vrijdag kenmerkt het weerbeeld zich op nieuw door wisselvalligheid. Dat komt omdat een omvangrijke depres sie, onderweg van IJsland naar Scandinavië, het voor het zeggen krijgt. Vooral op zaterdag komt er ook veel wind. Een naar de Noordzee trekkende randstoring is debet aan deze ontwikkeling. De aangevoerde lucht wordt evenwel kouder. Begin volgende week is er kans op winter se neerslag bij temperaturen die in de nacht en ochtend tot aan het vriespunt kunnen dalen. Met de kerstdagen gaat de temperatuur hoogstwaarschijnlijk weer wat omhoog. 'Gewone mensen' ontwerpen decemberzegel van 1999 Tien miljoen keer oma en opa op postzegelfor maat. Er zijn Nederlanders die dit als hét de- cembergevoel zien. Tenminste als mag worden afgegaan op de inzendingen voor de ontwerp wedstrijd voor de decemberzegel van 1999. „De laatste postzegel van deze eeuw moet een bijzondere worden", zegt Bart Takkenkamp van PTT Post. „Daarom laten we die voor het eerst in de geschiedenis ontwerpen door gewo ne mensen. Ruim vijfhonderd inzendingen heeft Bart Takkenkamp al bin nen en hij venvacht er tien keer zo veel. Uiteindelijk wordt het decembergevoel van twintig Nederlanders tot een postzegel verwerkt. „Dit is de eerste keer dat particulieren zoveel invloed op het ontwerp hebben", aldus Takkenkamp. Al twaalf jaar verschijnen de de- cemberzegels, waarmee kerst- post met korting verzonden kan worden. Net als voor de gewo ne postzegels werden daar tot nu toe steeds professionele ont werpers voor aangezocht. Tak kenkamp: „Eigenlijk is de enige uitzondering tot nog toe het de- cembervelletje van vorig jaar, waarvoor we studenten van de Rietveld-academie de opdracht hadden gegeven." Om het publiek meer invloed op het uiterlijk van de postze gels te geven, mocht een panel van veertig Nederlanders over de decemberzegels van dit jaar beslissen. Takkenkamp: „Maar de laatste postzegel van de eeuw moet echt speciaal wor den. Daarom vinden we dat ie dere Nederlander nu de kans moet hebben aan het ontwerp bij te dragen." Echte postzegels hoeven de deelnemers niet te ontwerpen. De vermelding van 'Nederland', het jaartal en het bedrag mogen achterwege blijven. Een kartel rand hoeft er niet aan. „Het gaat om een beeld. Om datgene dat voor iemand nou het echte decembergevoel is. We selecte ren ook de beelden, niet de ze gel. Met de twintig winnende beelden gaat uiteindelijk een professioneel ontwerper aan de slag om er een eenheid van te maken en ze aan te passen voor een postzegel." Kindertekeningen, foto's, com putertekeningen en zelfs com plete schilderijen komen bij de PTT binnen sinds de ontwerp wedstrijd op de achterkant van de decemberzegels is aange kondigd. Selectie is vooralsnog niet aan de orde. Alles wordt verzameld, waarna eind januari een voorselectie van zo'n vijf honderd ontwerpen wordt ge maakt. Hieruit maakt een pro fessionele jury dan een keuze. Hoewel een echte postzegel aan allerlei strenge voorwaarden moet voldoen, hoeft de niet- professionele ontwerper maar met een paar dingen rekening te houden. Takkenkamp: „Het ontwerp mag niet te donker zijn, dat geeft problemen met frankeren. Bovendien moet het te vertalen zijn naar het formaat van de postzegel en moet het niet te veel details bevatten. Maar verder mag alles." Een andere voorwaarde is dat het formaat maximaal de grootte heeft van een A4. „Dat kan nog •goed naar postzegelformaat worden vertaald", aldus Tak kenkamp. Takkenkamp is degene die alle inzendingen onder ogen krijgt. Op canvas en in olieverf, schrijfblokpapier, fotopapier of kladblaadje, de inzendingen komen in allerlei vorm binnen. Zo is er de foto van een zestig jarig bruidspaar, dat zichzelf wel op een kerstzegel ziet. Ook zijn er legio trotse grootouders die hun kleinkinderen wel op de kerstpost geplakt zouden willen zien. Iievelingshuisdie- Enkele van de inzendingen die PTT Post tot nu toe ontving voord* ontwerpwedstrijd voor de decemberzegel van 1999. FOTO CPD BUK het p ren duiken eveneens met de re gelmaat van de klok op. Wat overheerst zijn echter de kerst bomen, de kerststerren en de religieus getinte beelden. Tak kenkamp: „Het belangrijkste is dat we een goed beeld van het decembergevoel krijgen. Zodat we een postzegel maken, die heel Nederland waardeert." Hoewel de winnende ontwer pers al in februari te horen krij gen dat ze zijn geselecteerd en de zegels al in juli worden ge- drukt, wordt de decemberz likt pas in november gepresen teerd. „Zo doen we dat a aldus Takkenkamp. En bo\ dien moeten de ontwerper stevig aan de slag met de ui kozen beelden. Het moetw nDe een eenheid worden.had Betaald krijgen de winnaan inan niet. Takkenkamp: „Maarl nilitt honderd miljoen kerstzege! een s dat idee alleen is toch al üg?" WANDA VERVEST Zeker 2000 mensen hebben, ongetwij feld tot hun verba zing, deze week een kerstkaart gekregen met daarop een vro lijk schilderij van prins Willem- Alexander en zijn als bruid geklede ex Emily Bremers. De kaarten zijn ver stuurd door de Wil lem-Alexander en Emily Vereniging van Eindhovenaar Johan Vlemmix. „We zijn vier jaar bezig geweest om Emily te promoten. Nu schijnt er iets te zijn misgegaan, maar als ze deze prent zien, waarop ze zo verliefd staan, dan komen ze vast weer bij elkaar", al dus Vlemmix. De voorzitter van de Alexander-en-Emi- lyclub bestempelt de kaart wel als de laatste poging om het tweetal dat deze zomer uit elkaar ging, te herenigen. Als dit nu niet lukt, heffen we de vereni ging maar op." Vlemmix zegt de kaart te hebben ge stuurd naar onder meer het koninklijk huis en de regering. „Dan kunnen ze in elk geval zien wat voor prachtige ko ningin ze gaan mis sen." Het schilderij voor de kerstkaart is ver vaardigd door Frank de Brouwer. de Willem Alexandi en Emily verenig: -f De wensbron in de Efteling heeft dit jaar ruim 16.500 gulden opgeleverd. De vele duizenden stuivers, dub beltjes, kwartjes en guldens zijn goed voor vier water putten in het Afrikaanse land Burkina Faso. Bij de bron doen veel bezoekers van het park een wens. Om die kracht bij te zetten gooien zij vaak tege lijkertijd een muntje in de put. Ieder jaar haalt het park uit de wensput duizenden guldens gehaald die het weer schenkt aan de organisa tie 'Save the Childeren'. Dat is ook dit keer het geval. De waterputten komen bij dorpsscholen, zodat leerlin gen en onderwijzers veilig drinkwater hebben. De Zuidpoolexpeditie van Ronald Naar en Coen Hof stede heeft bijna duizend van de totale afstand van 3850 kilometer afgelegd. Voor het eerst sinds het ver trek 38 dagen geleden werd gisteren op één dag meer dan 100 kilometer afgelegd. De expeditie heeft daarmee, na diverse tegenslagen, eindelijk de wind mee. In temperaturen die variëren van achttien tot 34 graden onder nul, laten de twee poolreizigers zich middels vliegers voorttrekken door de wind. Begin deze week waren de omstandigheden anders. Door het gebrek aan wind werd per dag soms niet meer dan tien kilometer afgelegd. Volgens expeditieleider Naar ligt de Trans Antarctica Expeditie 98/99 wel achter op schema. Hij verwacht niet dat dit voor de kerst is ingehaald maar maakt zich geen zorgen. „Het tijdsbestek waarin we de reis moe ten maken is zo groot, dat een paar dagen dat niet echt in gevaar brengt", meldt hij vanaf de Zuidpool. Voor de overtocht is 80 tot 85 dagen uitgetrokken. De expeditie vertrok al dagen later dan bedoeld omdat het vervoer naar de Zuidpool vertraging opliep. Verder viel expeditielid Ekon Hartog af nadat hij zich had verwond en zijn de speciaal ontworpen sledes kapot gegaan. Vo rige week werden met een vliegtuig twee vervangende sledes bij de expeditie gedropt. MENSELIJK Veilighuis Sotheby's in New |LVER York heeft gisteren een brief TT vei Id die MARILYN MONRO 16-jarige leeftijd schreef aa luro haar voogd Grace Mc Keen G iaaj. dard. Na een telefonisch ba verwisselde de brief vooreei jeue slordige 85.000 gulden van genaar. Het schrijfsel besta uit vijf pagina's en is gedate 16 februari 1943, toen defv re seksbom nog gewoon ma Jean Baker door het lev* stapte. In de brief beschrijft meisje haar voorgevoelenso de aanstaande ontmoetingi )orj haar echte vader, die zij voo eerste keer zou zien. „Mijn ik hoop alleen maar dat hij wil zien. Sinds ik van zijn b inorr staan weet, ben ik bijna eer erric| nieuw mens", zo schreef def blonde tiener aan Goddard. ES» >rwe letb; Japanners hadden gisteren ideale mogelijkheid om al ft J frustratie en agressie overc armzalige economische siti af te koelen: in Tokyo werdi jaarlijkse schreeuw-wedstrij gehouden. Tientallen Japar namen deel aan de wedstrij maar een regel kent: schree jTERD. zo luid als je kan. De Japar. -anp premier KEIZO OBUCHI w doelwit van de meeste serefsone des: ,,Hee Obuchi, luisterj blen Schaf de BTW af, nou goed elijk schalde de 64-jarige barito iv; KINSHIRO TOYAMA de sta irtaa Veel deelnemers waren zo: v thousiast dat ze vermoedel n n geluidswet hebben overtref |tns< In Tokyo is het maximaal tc stane geluidsniveau 85 des Am De winnaars doorbraken dn grens met gemak. Winnaai de 24-jarige Mamiko Kobaj [ezej hi. Haar oproep tot de Taiw ijk 1 se president Lee Teng-Hui wat op te vrolijken scoorde 111,6 decibel. Ze kreeg 100.000 yen (ruim 1.500 den). kaj )beh Even onvermijdelijk als Sinterklaas, Kerstmis of Oud en Nieuw zijn de vermaningen die met al dat feestge druis gepaard gaan. Ze zijn even voorspelbaar als de ondenverpen in het tv-journaal van acht uur. Zo sluiten actievoerders de rijen rond de kerstkalkoen. Het dierenbevrijdings front start zijn guerrilla tegen, de poelier. De dokter waarschuwt voor de cholesterol in ons lijf als aanden ken van onze vraatzucht op het feest s van het Kindeke in de Kribbe. (C-, y Het Leger des Heils maakt met zijn kerstpotten op de hoek van de straat ons schuld gevoel te gelde. We zingen van vrede op aarde en stille nacht bij de piano die hoognodig moet wor den gestemd. Het opgeheven vingertje zit letterlijk dit jaar met J een aantal andere vinger- j tjes in een patatzak. 'Pas ->'■ Ê&ÊS£0p met illegaal vuurwerk uit België' staat er naast het bloederige stilleven. Je weet dan weer hoe laat het is. Het is tijd voor de aanval op rotje en voetzoeker. Een wanhoopsoffensief overi gens, want elk jaar gaat er HAN MULDER meer aan zevenklappers en gillende keukenmeiden oude en nieuwe stijl de lucht in. Maar rituelen zijn er om gekoesterd te worden. Dus weer klinkt telkens opnieuw wanneer een jaar op zijn einde loopt het bekende kreupelrijm: je bent een rund als je met vuurwerk stunt. Een mondvol cynisme kun je het versje niet ontzeg gen. Het rund wordt opgevoerd als ultiem voorbeeld van domheid. Uit gerekend een rund. Uitgerekend een beest dat zijn einde vindt in een met touw bijeengehouden kerstrollade en nooit het geknal van oudejaar zal horen, krijgt postuum nog een trap na. Kan Hanja May-W'eggen als de n ieu we super-diere) i beschermster niet wat doen tegen dit heel bijzon dere geval van mishandeling? Dan heeft ze in elk geval de patat bakkers mee. Die zijn heel boos over die posters met al die lange vingers in een puntzak. Ze hebben groot ge lijk. Patatcultuur is niet zomaar iets. Die bestaat. Daarom staat patatcul tuur in het nieuwe groene boekje met de woordenlijst van de Nederlandse taal. Bij die cultuur horen frituur en mayonaise, het schorre geluid wan neer de slanke lichtgele verrukking wordt opgeschud in de pan met sis send vet. Alleen al het wachten op de lekkernij in de punt zak is een aangename kwelling. Men moet niet lichtvaardig omgaan met een symbool als de puntzak, waarin je tot de diepste diepen fiivool geheel doorbakken gruis aantreft. Zo'n puntzak aan je mond zetten voor de laatste donkerbruine patatscherf is al een beetje de hemel waarin wij als mensen van welbehagen allemaal zulle)) terechtkomen. Misbruik ma ken van zo'n geheiligde verpakking is dus heel erg. De anti-vuurwerklobby teert onbe schaamd op de gevulde puntzak, die trouwe bron van calorieën in voor- en tegenspoed. Dat is klinkklare ka raktermoord en het dan ook nog over vuurwerk hebben 'uit België', uit het land dat de frituur in haar meest verheven vorm aan de Europese cul tuur heeft bijgedragen. Een kraam, niet 'Frituur' erop ergens in de Vlaamse regen maakt in één klap van die kale vlakte daar een stralend landschap. Dames en heren van het anti-vuurwerk, slechte smaak is tot daaraan toe, maar misbruik van de puntzak is heel erg. Maak van die los gerukte vingers op uw poster voort aan liever een rollade. Met een stevig touw erom. Zestig kilo zwaar en toch kon het dier in de oven. „Natuur lijk", zegt slager Piet van Veen uit Monster. Hij leverde de 'ge vleugelde reus' gisteren af bij TVM-ploegleider Cees Priem, sinds enkele weken terug in Wemeldinge na een gedwongen verblijf in Frankrijk. Priem kreeg het dier gevuld en gebraden, ofwel 'a real Ameri can stuffed turkey', zoals Van Veen hem noemt. „Hij is bij de bakker in de oven gegaan. In een normale keukenoven kan hij niet. Ooit heb ik er eentje van veertig kilo in gehad. Dat ging goed, alleen kon het deur tje niet dicht." Van Veen heeft in zijn woon plaats een slagerij, annex een zogeheten 'kalkoen drive-in' waar mensen al rijdend hun be stelde kalkoen van tafel kunnen grijpen. In de maand december gaan op die manier zevendui zend turkey's voor op de kerst tafel over de.toonbank. Dat een actiegroep zich mo menteel verzet tegen de slacht van kalkoenen en mensen op roept om met de kerst kalkoe nen te adopteren, deert Van Veen niet: „Wij verkopen ze ook Ooi L He %oi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 2