'Onze aai-ezel is al op-geaaid' 'In de wolken' is vooral leuk voor de leerlingen zelf Cultuur Kunst Strijards laat vergeefs zoeken naar houvast 'Atlantis' in Leidse Schouwburg Uffizi in Florence weer open Vandalisme, constante werkverschaffing kunstenaar? Jammer dat men zo huiverig is voor WOENSDAG 16 DECEMBER 1998 CHEF JAN RIJSDAM, 071-5356444, PLV. CHEF ANNET VAN AARSEN 071 -535644} lu In zekere zin is het een bijzon dere ervaring: tweeënhalf uur kijken naar een toneelstuk waar geen touw aan vast te knopen valt. Er wordt weliswaar Neder lands gesproken, maar het had ufgB evenzogoed de meest exotische ha3! vreemde taal kunnen zijn. Je gZ2 hoon woorden, maar de vraag st43. blijft, wat ze in deze context be kkenen. Volgens de folder gaat het om een feestelijk treffen van oude vrienden dat allengs grim- dera' miger van karakter wordt. De nunii gesprekstoon wordt tevens als eide? hilarisch omschreven, zeg maar het handelsmerk van Strijards. laar wie, wat, waar, waarom jhuij, blijft onbekend - Strijards laat spelers en publiek tevergeefs naar houvast zoeken. Nu staat Frans Strijards be- kend als een eigenzinnig thea- A; termaker. Hij heeft veel ge schreven, hij heeft nog meer ge regisseerd. Bij dit stuk met de ook al zo duidelijke titel 'Golf- tot 16 Henk! Greg Lake stapt uit ELP miiversum» Bassist/zanger Greg Lake stapt na drie decennia trouwe dienst uit Emerson, Lake Palmer, de symfonische rockformatie die met name in de eerste helft van de jaren '70 furore maakte. Het trio speelde sinds eind jaren '60 samen. De laatste tijd speelde het trio weer in de oorspronkelijke bezetting. In een verklaring laat Greg Lake weten dat hij zich niet langer senang voelt bij de muzikale koers die de groep tegenwoordig vaart. „Onze muziek is niet meer zo inventief en vitaal als in de jaren '70." Nieuwe voorzitter 'Oude Muziek' utrecht Hans van Beers wordt per 1 januari de nieuwe voorzit ter van de Organisatie Oude Muziek, die onder andere het Hol land Festival Oude Muziek Utrecht organiseert. Hij volgt Janka rei Gevers op, die in augustus is overleden. Van Beers (56) is lid van de raad van bestuur van de NOS. Daarvoor was hij onder andere directeur van de VPRO en van het Rotterdams Philhar- monisch Orkest. Aan zijn voorzitterschap van de afdeling mu ziek en muziektheater van de Raad voor Cultuur komt per 1 ja nuari een eind. brakers' is hij voor tekst en regie verantwoordelijk. En kennelijk heeft niemand in zijn directe omgeving tijdens het repetitie proces het aangedurfd om te vragen, waar dit alles nu eigen lijk over gaat. Dat komt bij dit soort autoriteiten op hun vak gebied wel vaker voor, met op den duur soms rampzalige ge volgen. Want Strijards heeft nu helaas een product afgeleverd dat volkomen in zichzelf is dol gedraaid. De acteurs proberen zelfs nog hun tekst zo veel mogelijk bete kenis mee te geven, zodat som mige fragmenten enigszins het overdenken waard lijken te zijn. Dat duurt maar even, dan volgt weer een geheel ander dialoogje of inonoloogje. En uit beleefd heid jegens de inzet van de ac teurs blijf je maar geduldig de voorstelling uitzitten, want 't liefst zou je toch echt het thea ter stante pede willen verlaten. Na afloop mag je dan ook nog eens een stemformulier invul len in het kader van de Gouden Gids Publieksprijs.'Helaas ont breekt de categorie 'buiten me dedinging', hier past namelijk geen cijfer. Naturalis is lievelingsmuseum van het publiek RECENSIE WUNAND ZEILSTRA u' ^'Golfbrakers' door Art Pro Tekst en re- Ipe Frans Strijards Gezien 15/12, Schouwburg Leiden. Vervolg van voorpagina De opgezette ezel bij de in gang van de 'oerparade' van Naturalis is inmiddels vervangen door een geit. De ezel, die bedoeld was om de aaibehoefte van kin deren te bevredigen zodat de andere dieren van de collectie heel blijven, is op- geaaid. Er hebben inmid dels zoveel mensen aan het dier gefrunnikt, dat Natu ralis de ezel moest vervan gen door een nieuw 'aaidi- er'. LEIDEN CAROLINE VAN OVERBEEKE „Niet alleen kinderen, maar ook volwassenen aaiden de ezel', legt directeur Wim van der Wei den uit. „Zo n aaidier voorziet echt in een behoefte. We heb ben ook nog twee aai-honden. Dat we de ezel inmiddels heb ben vervangen, zegt wel iets over onze bezoekersaantallen. Dat overtrof elke verwachting." Van der Weiden is een tevre den mens. Vrijdag verwelkomt hij de 250.000ste bezoeker van Naturalis dat in populariteit alle Leidse musea overtreft. Het Rijksmuseum van Oudheden dat ook niet mag klagen, trekt bijvoorbeeld jaarlijks 'slechts' 100.000 bezoekers. Als hij zelf 'piketdienst' heeft, geniet de directeur van de posi tieve reacties van de mensen die het museum bezoeken. Nog steeds is hij enthousiast als hij voor de zoveelste keer voet zet in de grote, hoge zalen waar de dieren hem, bijna levensecht, aankijken. Op zijn werkkamer heeft hij ook een prehistorisch dier han gen: een enorme bolvormige vis met een reptielenhuid en sna velachtige bek. „Zelf gekocht op de antiekmarkt in de Pieters kerk. De wetenschappers hier Directeur Wim van der Weiden van Naturalis: „We zijn nog steeds dingen aan het afmaken en verbeteren." wilden hem niet hebben omdat er niks te melden was oyer zijn herkomst enzo, daarom heb ik hem zelf maar opgehangen. En ik heb hier nog een opgezet beest: een vlinderhondje van een familie uit Wassenaar uit de vorige eeuw. De mensen waren er zó aan gehecht, dat ze hem hebben opgezet. Voor het eerst in zijn 178-jari- ge bestaan toont het natuurhis torisch museum een deel van zijn omvangrijke collectie aan het publiek. En dat publiek is laaiend enthousiast, weet Van der Weiden. Het overgrote deel van de 100.000 geconserveerde en geprepareerde dieren staat echter achter slot en grendel in de 60 meter hoge toren van het museum die al van heinde en verre te zien is. Dit is intellectu eel voer voor wetenschappers. „We kunnen er geen andere mensen binnenlaten, omdat de collectie kwetsbaar is. Een kat- tenvlo of de museumkever kan heel wat schade aanrichten." Ondanks de geweldige toe stroom van mensen beschouwt Van der Weiden dit jaar als een 'testperiode' voor zijn museum. „We zijn nog steeds dingen aan het afmaken en verbeteren. Vol gend jaar hoop ik alleen nog aan regulier onderhoud te doen." Naturalis heeft dan ook een aardige waslijst van 'verbe terprojecten', zoals Van der Weiden dat noemt. Zo bleek al snel dat het parkeerterrein van FOTO TACO VAN DER EB het museum aan de Darwinweg op topdagen, zoals zon- en feestdagen, te klein is. Inmmid- dels mogen museumbezoekers ook de parkeergarage van het Leids Universitair Medisch Cen trum gebruiken, hetgeen enige verlichting brengt. Maar er waren nog meer kin derziektes. „In hel begin had den we vooral logistieke proble men. We hebben inmiddels de entreehal verbeterd en er een kassa bijgezet zodat mensen niet meer zo lang hoeven te wachten. Maar ook in het mu seum waren er problemen. Zc vertoonde ons zeer populaire dierenrestaurant gebreken. In dat restaurant met dierenpop- pen kunnen kinderen de bewe gende dieren voeren. Maar die dieren waren nogal storingsge- voelig, ze moesten regelmatig even naar de dokter. En dat kur je ook niet hebben. We hoper het binnenkort verholpen te hebben." „Ook de bordjes bij de collec tie zijn niet goed: de tekst is niei goed leesbaar. Dat komt omdai we de tekst zowel in het Neder lands als in het Engels geven, er er ook de Latijnse benaming bi doen. We willen daarom naat een systeem van losse informa tie in bakken en een duidelijl bordje met alleen de naam var de diersoort in de vitrine." De bewegwijzering naar Na turalis in de stad is er wel, maaj de bordjes zijn nogal klein. Dat zelfde geldt voor de bordjes ir het Centraal Station, iets waai Van der Weiden niet veel aar kan doen. Wel probeert hij de ANWB en Rijkswaterstaat te be wegen bordjes te plaatsen aar de aan- afvoerwegen van de snelwegen. „Ze willen het wel maar het duurt allemaal erg lang", constateert hij. Van der Weiden hoopt ook op een nieuwe lift die groot genoeg is om invaliden en mensen me kinderwagens in de kunnen ver voeren. „De huidige lift is tt klein en te traag. Bij topdruktt geeft dat veel ergernis." De mu seumdirecteur hoopt dat er ir de toekomst meer mensen ge bruik maken van het Natuurin formatiecentrum waar alle planten, dieren en grondsoor ten van Nederland zijn te vin den. „We zijn niet alleen eer tentoonstellingsfabriek, we zijr een centrum voor kennis, infor matie en educatie." leiden Jongeren spelen in een groots opgezette familiemusical die op 22 december in de Leidse Schouwburg te zien zal zijn. De musical 'Atlantis, het einde van nooit' gaat over kracht, macht en machtsmisbruik en is geschikt vooralle leeftijden. De musical is een initiatief van de NKT Thea terschool in Purmerend. Deze school biedt jong talent de kans zich te ontwikkelen tot echte po diumkunstenaar. Aan de musical doen 30 jongeren van 16 tot 24 jaar mee die een half jaar inten sief aan de voorstelling hebben gewerkt. Leidraad in de musical zijn zo wel het verdwenen continent At lantis als de bijna verdwenen cul tuur van de Indianen. In het ver haal is de hoofdrol voor het jon getje Yao die na het blazen op een toverfluit in Atlantis terecht komt. Hier komt hij in contact met de 'moeder van de aarde'. Zij leert Yao alles over de vier windstreken. De voorstelling be gint om 19.00 uur. FOTO PR RECENSIE SABINE VAN DEN BERG Voorstelling. 'In de wolken', door docenten van het Stedelijk Gymnasium. Gezien: 15/12, Stedelijk Gymnasium, Leiden Nog te zien, aldaar vandaag en morgen om 16 00 uur Hoe kostelijk is het, om de docent van jouw mid delbare school eens in een andere rol te zien. Leerlingen van het Stedelijk Gymnasium Leiden worden op hun wenken bediend. Ter gelegenheid van het 160-jarig bestaan van deze school en het 60-jarig bestaan van de Vereniging van Vrienden heeft een aantal leraren een gelegenheidscaba- retje ingestudeerd. In een tot theater omgebouw de gymzaal storten de dames en heren zich en thousiast in het artiestenleven. 'In de wolken' is een café-chantant waar een echtpaar de boel be stiert. De echtgenoot en kok lijmt de liedjes met persoonlijk commentaar aan elkaar en wendt zich rechtstreeks tot de zaal. Zijn echtgenote do ceert op een school en dus wordt 'leren' er zo weer stiekem bijgehaald; als hij vertelt hard te werken reageert zij blasé: „Dat zeggen mijn leer lingen ook." En natuurlijk moet de kok van de nieuwe serveerster afblijven. Het doet wat oubollig aan, maar er valt ook te grinniken: zoals de act waarbij regisseuse Mirjam Jansen zich in een wolk oranje tule op oranje flip pers voortbeweegt. Op muziek van Schubert zingt zij als goudvis een komische tekst terwijl twee dames verkleed als waterplant bellenblazen. Voor een ander liedje: 'Planten' hebben de kos tuumontwerpers flink met de snoeischaar ge zwaaid. Vier leraren hebben hun zwarte pakken 'aangekleed' met varen en klimop. Eentje heeft zelfs een deinende varen op haar hoofd. Gitaar, piano, dwarsfluit en trompet begeleiden de elf liedjes. Melodieën van onder anderen Har ry Bannink en Joop Stokkermans zijn voorzien van verse teksten waarin de docenten ook hun hart luchten over de komst van het Studiehuis. In 'Leren leren' zingen zij over het moeten motive ren, activeren, stimuleren en waarderen zonder feiten over te brengen of uit te leggen. Vijf jaar zullen ze niet voor de show hebben gerepeteerd. Bij een lustrumvoorstelling mag je best een tikje professioneler uitpakken. 'In de wolken' is leuk voor de leerlingen, het blijven hun docenten. Maar buitenstaanders kunnen beter wegblijven. FLORENCE DPA/ANP Het oudste museum ter we reld, het Uffizi in Florence, is vandaag na een jarenlange restauratie heropend. In 1993 brachten terroristen zware schade toe aan het museum, dat dateert uit 1560. Bij een bomaanslag werden vijf mensen gedood en raakte het gebouw zwaar beschadigd. Met de opknap beurt kreeg het museum een aantal nieuwe zalen erbij, die zijn ingericht met fresco's, schilderijen en sculpturen. Het gaat merendeels om werken van grote meesters die jarenlang voor het pu bliek niet te zien waren. Katwijkse oefenstudio The Box floreert LEIDEN CEES VAN HOORE Rinkeldekinkeldekinkel! Een schim maakt zich snel uit de voeten op de Abtspoelweg in Oegstgeest. 'Vrouwen in ver zet', het glazen beeld van Jan Wolkers, is gesneuveld. Een materiële moord is gepleegd. Een man loopt 's nachts door Amsterdam. Hij kijkt even om zich heen, haalt een moker onder zijn lange jas vandaan en laat die dan met kracht neerkomen op het Auschwitz- monument van dezelfde Wol kers. Het glas kan zich niet ver dedigen en sneuvelt wederom. Commotie alom. Veront- l0eïe waardigde koppen in de kran ten, levensgrote foto's van het beschadigde kunstwerk. Te recht. Jan Wolkers is bedroefd. Maar waarom maakt hij zijn beelden niet van brons, staal of beton? Wolkers: Alles kan ka pot En dat glas is minstens zo c®"! sterk als steen." We hebben TNO daarover njet geraadpleegd, maar die uitspraak lijkt ons toch twijfel achtig. Het is allemaal erg ver diend, maar brengen deze scherven Wolkers ook niet een beetje geluk? Onder zijn kun- os.o stenaarsoog moet 'Vrouwen in verzet' immers opnieuw wor den opgetrokken. En doet Wol kers dat dan voor niks? Is zo'n gla7.cn beeld, zoals kwade ton gen beweren, met het huidige vandalisme niet indirect eep constante werkverschaffing voor de kunstenaar? Nee. De werkelijkheid ligt anders. In het plaatsje Wanne- perveen in Noord-Holland staat ook een beeld van Wol kers. Door onverlaten is het op een kwade nacht van de sokkel gestoten. Hoeveel heeft Wol kers gevraagd om dat beeld te repareren? „Niets", zegt de voorlichter van de gemeente. „Met de omliggende gemeen ten is het gezamenlijk hersteld. Wolkers heeft geen rekening ingediend." Navraag in Amsterdam leert dat ook daar alleen het glasbe- drijf een rekening aan de ge meente Amsterdam heeft ge stuurd voor het herstel van het Auschwitz-monument. En wat gaat er met "Vrouwen in verzet' gebeuren? Wolkers: „Ik hoef aan die ellende geen cent te verdienen. Ik denk dat de kos ten voor herstel wel meevallen. De sjablonen van het beeld zijn er nog. Het zal neerkomen op zo'n veertig procent van het bedrag dat het beeld heeft ge kost. Veertigduizend gulden dus: Maar dat is alleen de reke ning van het glasbedrijf. Mij hoeven ze alleen de onkosten en reiskosten te betalen. Ver der niks." Volgens glasbedrijf Tetterode in Amsterdam, dat de ontwer pen van Wolkers heeft uitge voerd en het herstel verzorgt, krijgt Wolkers wel een zekere vergoeding voor zijn expertise. „Maar dat is maar een zeer klein percentage. Voor begelei ding en zo. Ik weet het niet meer precies maar bij het Auschwitz-monument was het hooguit twee-, drieduizend gulden. Hoe dat met 'Vrouwen in verzet' zit, kan ik nog niet zeggen. We zijn de schade al wel in ogenschouw gaan ne men." Wolkers denkt overigens nog steeds dat 'Vrouwen in verzet' niet door vandalen is bescha digd.,, Het was hels weer, die zaterdagnacht. En dan begeef je je niet zomaar op straat om even een beeld te vernielen. Nee, dit is een gerichte actie geweest." Ook het Vredesmonument op de Garenmarkt in Leiden is om de haverklap het doelwit geweest van vandalen. Maar dat beeld is eenvoudig te her stellen. Bert Kieniet, van de dienst kunst en cultuur van de gemeente Leiden: „Een kwes tie van een ruitje inzetten. Daar hoeft de kunstenaar niet bij aanwezig te zijn. Als er er gens in een gebouw een raam sneuvelt, roepen we de archi tect er ook niet bij." KATWUK SHARON NILES Wie voor het eerst The Box aan de Valkenburgseweg in Katwijk binnenwandelt, denkt waar schijnlijk dat hij in een cafeetje komt in plaats van in een oefen en opnamestudio. Eigenaar Wouter van Menken staat ach ter de bar: „Ik beschik over vier oefenruimten dus kunnen hier vier bands tegelijk spelen. Met acht bands per avond heb ik tij dens de wisseling al gauw zo'n veertig mensen rondlopen. Een bar is dan geen overbodige luxe." Van Menken heeft zijn oefenruimte nu tweeëneenhalf jaar. Afgelopen zomer kwam er een opnamestudio bij. „Noodgedwongen eigenlijk", zegt hij. „Toen ik deze oefenstu dio opende, kreeg ik meteen een brief van de gemeente dat ik hem moest sluiten. Je mag niet zo maar een oefenruimte beginnen. Ik heb vervolgens de bedrijfsvorm veranderd en overal cassetterecorders neerge zet. Toen was ik geen oefenstu dio meer maar een opnamestu dio. Vanaf dat moment werd het oefenen door de bands ge doogd." Intussen is het hier uitge groeid tot een professionele op namestudio die goed begint te lopen. Sinds de zomer hebben hier zo'n vijftien bands een de mo opgenomen. En, al zeg ik het zelf, met goed resultaat. Ik heb hier een uitstekende studio. De akoestiek is goed en bij de opnamen zijn alle instrumenten van elkaar afgeschermd." „Mijn vader heeft een salade- fabriek in Katwijk en bood mij deze ruimte aan. Eerst zag ik het niet zitten. Ik wilde zelfstan dig iets op poten zetten en niet onder toeziend oog van mijn pa. Achteraf ben ik blij dat ik het wel gedaan heb. Deze stu dio is mijn droom", aldus Van Menken, die in zijn schaarse vrije tijd ook nog in de Neder landstalige pop-rockband Rust speelt. Volgens Wouter van Menken is er in de Duin- en Bollenstreek een grote behoefte aan oefen ruimten. „Elke gemeente in de ze streek heeft minimaal twintig bands. Katwijk heeft er zelfs meer dan dertig. Het lastige in deze regio is dat alles volge bouwd is en de kans op geluids overlast daardoor groet. De gemeente Katwijk ziet nu ook wel in dat de behoefte aan oefenruimte groot is. Het ge meentebestuur denkt er nu zelfs over om het bunkercomplex in de Zuidduinen ter beschikkin te stellen. Maar daaraan klevei nogal wat problemen. De bun kers hebben een te hoog voch tigheidsgehalte, er zit asbest ii en de muzikanten moeten ove grond van Staatsbosbeheer op bij de bunkers te komen." „Het is jammer dat men z« huiverig is voor alles wat me muziek te maken heeft Muzi kanten hebben een negatie imago. Het is tuig dat herri maakt en zich inlaat met drugs Maar voor de meeste mensen i muziek puur zakelijk of gewooi een hobby. Alles oefent hier ii mijn studio: van jong tot oud van hardrock- tot bruilofts band." „De bands die in The Box re peteren komen ook overal van daan. Niet alleen uit de Bollen streek, maar ook uit Leiden, ei een paar uit Den Haag en Am sterdam. Veel muzikanten ont moeten elkaar hier. Ik heb bo vendien een muzikantenvaca turebank. Op die manier ont staan nieuwe bandjes. Daa help ik actief aan mee. Ik ken al le bands goed. Als een drumme er mee kapt, kan ik ze aan eei vervanger helpen. Een van d< bands die in The Box oefent Genesha, deed vorig jaar mei aan de Grote Prijs van de Bol lenstreek. „Ze werden tweede Dat vind ik leuk, als bands di hier repeteren de finale haler Dat is toch een hele prestatie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 21