PORT EItingh en Haarhuis sluiten af in stijl Overtuigend debuut van Sporting Trigon Jet verschil is dat Noordwijk nu wel wint etergde Hingis neemt vanche op Davenport NDAG 23 NOVEMBER 1998 veladze niet tegen Croatia Zagreb twiJK» Voor Ajacied Shota Arveladze komt de wedstrijd te- ïroatia Zagreb woensdag in de Champions League te vroeg, ïeeft de training hervat, maar we richten ons op de wed- tegen FC Porto", vertelde trainer Olsen na de overwinning bKC (0-1lari Litmanen gaat wel mee met de selectie naar antsoog. Olsen verwacht echter niet dat de Fin inzetbaar zal itegen Zagreb. yenoord komt naar Alphen fn aan den rijn» ARC speelt op dinsdag 26 januari een oefen- Istrijd tegen Feyenoord. Het duel wordt in de avonduren af- ■erkt. Feyenoord-trainer Leo Beenhakker heeft de Alphense rdaghoofdklasser verzekerd dat hij met zijn complete selec- 5 laar sportpark Zegersloot komt. niiyendijk stopt na Indianapolis 1999 [NAPQLisAutocoureur Arie Luyendijk (45) zet na de Indy 500 •nd jaar mei in Indianapolis een punt achter zijn carrière. :kondigde hij afgelopen weekeinde aan. Luyendijk: „Geluk- ben in in de omstandigheid zelf mijn afscheid te bepalen. De rijp op te stoppen. Ik denk dat er geen betere gelegenheid in tijdens de race in Indianapolis. De fans zijn geweldig voor geweest en ik wil hen daarvoor te bedanken. ig weken voerde Martina i de wereldranglijst aan. :ober werd ze in Filder- afgezet door Lindsay Da- irt. De 22-jarige Ameri- werd enkele dagen gele- ivendien uitgeroepen tot speelster van het jaar. Dat tegen het zere been van is. De 18-jarige Zwitserse op zoek naar sportieve ken vond die. betqj-e gelegenheid op re- <ie als de Masters in New was niet voorhanden. In ïale versloeg Hingis giste- Davenport in vier sets: 7-5 •6 6-2. Ze won er de eerste op de wereldranglijst niet terug, maar verdiende wel ?n Jicieuze wereldtitel. En één t| ien gulden. toernooizege in Madison re Garden was de eerste Hingis in zes maanden, tas bovendien de titel die ig ontbeerde op haar ere- Zoals Roland Garros als •grand slam ook nog ont- M L Met de overwinning re- irB eerde ze zich bovendien haar verlies tegen Daven- in de finale van de US ndsay sloeg me van de eer- el) bats op de rankings", lach te de Zwitserse na haar triomf. „Maar volgend jaar wil ik die plaats heroveren. Dat wordt mijn doel." Hingis beëindigde het seizoen met vijf toernooize ges, inclusief de Australian Open. Ze verdiende 3.175.631 dollar aan prijzengeld, waarmee ze voor het tweede opeenvol gende jaar de grens van 3 mil joen dollar brak. Voor Davenport was 1998 een bijzonder tennisjaar. Ze won zes toernooien, waarvan vijf sinds juli. „Dit was het jaar van mijn doorbraak", keek ze terug. „In deze finale speelde de ver moeidheid rnee. Het was niet mijn beste wedstrijd. Ik ben te leurgesteld, maar dat ebt na een uurtje wel weg." Davenport maakte zaterdag op weg naar de eindstrijd een einde aan de ongeslagen reeks van Steffi Graf, 6-1 2-6 6-3. De 29-jarige Duitse won in de laatste drie weken twaalf duels op rij. „Dit was een droom, die ik niet voor mogelijk had ge houden", aldus Graf die door haar prestaties terugkeert in de top tien, nadat ze het seizoen als 91e van de wereld was be gonnen. Hingis yloerde in de halve fi nales Spirlea. De eerste set won ze gemakkelijk, de tweede via een tiebreak. EItingh: man van 6 miljoen Dubbelen is dubbel leuk om dat het best lekker betaalt. Jacco EItingh en Paul Haar huis vormden vanaf augus tus 1992 een gouden duo. Het koningskoppcl sloeg zij aan zij in totaal 6.047.744 dollar aan prijzengeld bij el kaar. Dat is bijna 6 miljoen gulden de man. lacco EItingh verdiende er in het enkelspel nog zo'n 4 miljoen gulden bij. Dat is al leen prijzengeld. Met start- gelden en sponsorinkomsten erbij hoeft hij zich financieel voorlopig niet al te veel zor gen te maken. „In het tennis is inderdaad belachelijk veel geld te ver dienen". zegt hij er zelf over. „Maar dat is nu eenmaal zo. En als het er toch is, heb ik het liever in m'n eigen zak, dan dat een ander ermee vandoor gaat. Zelf heb ik niks nodig. Maar geld geeft mij de mogelijkheid om te geven aan mensen die het verdie nen geholpen te worden." Jacco EItingh reikt naar de bal in de finalepartij tegen Nestor/Knowles. Paul Haarhuis kijkt toe. Door de zege sluit EItingh zijn loopbaan als wereldkampioen dubbelspel af foto anp Geen tranen, wel vreugde en kippenvel bij afscheid als wereldkampioen Mark Knowles en Daniël Nestor stribbelen in de finale 143 minuten tegen, maar zijn nooit echt partij voor 's werelds beste tenniskoppel (6-4, 6-2, 7-5). üm vier uur Amerikaanse tijd nemen EItingh en Haarhuis afscheid met een nieuwe wereldtitel, de tweede na die van 1993. Missie Hartford is volkomen j hartford rené van hattum GPD-VERSLAGGEVER Tranen? Geen tranen. Alleen veel vreugde. Wat gekke heup bewegingen en weer dat prie mende vingertje van EItingh in de lucht. Voor de 48-ste keer in zijn loopbaan. Hij won ook vijf dubbeltitels zónder Haarhuis en in zijn eentje nog vier toernooi en. En altijd weer dat vingertje. Na de beslissende slag knuf felt Haarhuis zijn tennisvriend, die in zijn laatste toernooi be hoorlijk wat werk voor zijn reke ning nam. Haarhuis was afgelo pen week niet top en dat wist hij zelf ook. EItingh wel. In de fi nale stonden ze er ineens weer allebei: een perfect dubbel dus. Acht breekpunten creëerden ze in hun laatste duel, vier daar van werden benut. Knowles en Nestor scoorden nul uit vier. Dat de eindstrijd nooit zinde rend kón worden, stond eigen lijk bij voorbaat vast. In negen onderlinge duels gingen de 'Dutchies' maar één keer onder uit. „Twee jaar geleden wonnen we één keer van ze", mompelde Daniël Nestor. „Maar hoe we dat gedaan hebben, weet ik ab soluut niet meer. Ze zijn de besten, beter is er niet." Jacco EItingh wist al een tijd dat hij de juiste beslissing had genomen om na dit seizoen te stoppen. Dat herhaalde hij gis teren nog een keer, met een cheque van 500.000 gulden in zijn hand. „Zo'n jaar als dit be leef ik nooit meer. Het is een droom die uitgekomen is." De laatste dagen van hun sa menwerking was niet anders geweest dan al die andere we ken waarin Haarhuis en EItingh de afgelopen zeven jaar de we reld hadden rondgereisd. „Het is een geweldig gevoel om onze samenwerking zó af te sluiten. Aan de andere kant denk ik dat het nu pas raar voor ons wordt", zei Haarhuis. „Het WK was voor mijn gevoel gewoon zoals die andere vijf WK's die we hebben gespeeld. Ik heb er was. EItingh voelde zich met de cheque en het kristal in de hand toch een beetje of hij net ge scheiden was. „Maar gelukkig hebben we thuis allebei nog een vrouw." De tennisser uit Epe beleefde de laatste avond op weg naar de laatste klus even min anders dan anders. „Het was net als anders. Beetje eten, beetje slapen. De dingen die je altijd doet bij een indoortoer- nooi." Nee, ze hadden niet gekeken wie hun tegenstanders in de fi nale zouden worden. Dat deed coach Reijnders. EItingh. „Ik kijk nooit naar tennis." Even slechts had EItingh kriebels ge voeld, dat was voor de halve eindstrijd, toen hij zijn spulle tjes klaarlegde. „Ineens dacht ik, shit als we verliezen kan dit de laatste keer zijn dat ik dit zo doe." Hun optreden was goed in Hartford, maar niet top, erken de Haarhuis. „Begin dit jaar vra ten we iedereen op. Toen was één kansje genoeg. Nu was het allemaal wat minder, hadden we meer kansen nodig. Mis schien komt dat omdat we sinds de US Open niet alles hebben gespeeld, wat we had den kunnen spelen." Gisteren waren de toespraken voor Jacco EItingh kort en bon dig. Zijn afscheidsreceptie had hij vrijdag al gehad na de zege op de 'Woodies'. In zijn eentje - Haarhuis zat op zijn gemak op een bankje terzijde - moest hij middenin de immense zaal alle loftuitingen aanhoren. Hoeveel titels hij wel niet had gewonnen en hoe groots hij ook als enkel speler was geweest. „Hou op", zei hij op een gegeven moment, „of ik krijg helemaal een kop als een boei." De staande ovatie en de tien minuten durende afscheidsfilm, die op supergroot scherm bo ven het centre court werd ge draaid, deden hem wel wat. Maar tranen waren er niet. Wel kippenvel. Ook bij zijn vader op de tribune. Zoon Jacco zei nog dat hij overvallen was door de hulde. „Het hele jaar, bij vele toernooien heb ik geweigerd om een afscheidspraatje te hou den. De organisatie hier in Hartford het om die reden ook maar niet gevraagd. Daarom werd ik er door overvallen, toen ik toch moest opdraven. Maar bij deze laatste gelegenheid heb ik het met plezier gedaan. Een mooier afscheid had ik niet kunnen wensen." Leidse korfballers slagen voor eerste test in hoofdklasse Debuteren met een overwin ning: dat kon slechter. Sporting Trigon opende de zaalkorfbal- competitie met een afgeteken de zege op AKC in Almelo (24- 17) en niets minder dan tevre denheid kon en mocht over heersen. Vooral over de manier waarop de overwinning tot stand kwam. De Leidenaars speelden met overtuiging en leken geen last te hebben van van plankenkoorts. Sporting Trigon heeft iets jeugdigs over zich, dat aanste kelijk werkt. De korfballers lij ken geen schroom te kennen. Vorig seizoen al, in het kam pioensjaar, straalde de ploeg een onbevangenheid uit die een verfrissende uitwerking heeft en leidt tot resultaten. De lijn van overtuiging, lef en ge loof in eigen kunnen werd gis teren moeiteloos doorgetrok ken. In niets leek de ploeg van Beter Schallenberg op een bib berende debutant die de kloof tussen overgangsklasse en hoofdklasse maar moet zien te overbruggen. En dat terwijl de ambiance in de Almelose sporthal genoeg aanleiding gaf om geïmponeerd te zijn. De combinatie van debute ren in de hoofdklasse en ge kweekte sfeer had een verlam mende uitwerking kunnen hebben, maar de ruim 300 toe schouwers en het knetterende dweilorkest gaven Sporting Trigon juist de inspiratie om tot onverwachte hoogte te stij gen. Daarbij hadden de Leide naars het geluk dat tegenstan der AKC niet tot de top van het vaderlandse korfbal behoort. De Twentse club vocht vorig jaar nog tegen degradatie. Af gaande op het spel van de Al- meloërs gaat de geschiedenis zich dit seizoen herhalen. Daar stak het spel van Trigon schril bij af. Het korfbal van de Leidenaars is een stuk moder ner dan dat van AKC en coach Peter Schallenberg had dan ook met stijgende verbazing de opponent aanschouwd. „Zij spelen korfbal van twintig jaar geleden", analyseerde de Am sterdammer. „Ik had ze al niet hoog ingeschat, maar dit is een heel beperkte ploeg. Bij ons worden alle spelers gebruikt in alle functies." De beperktheid van AKC kwam met name naar voren door het gebrek aan schot kracht van de dames in het ge zelschap. Pas bij 9-17 scoorde Nanda van Achteren als eerste vrouw, terwijl voordien alle Trigon-vrouwen de korf al mi nimaal één keer hadden ge vonden. Opvallend daarhij was dat debutante Wendy van Hooven - zij kreeg enkele we ken geleden de voorkeur boven Miranda Dekker - niet gehin derd door enige bescheiden heid de scoremachine van de bezoekers op gang had ge bracht. Met Van Hooven als lichtend voorbeeld werkte Trigon een sterke eerste helft af. Door het lengteoverwicht aan mannelij ke zijde kon de blauw-wit-rode formatie zelfs angstig zelfbe wust het karwei klaren, terwijl de Leidenaars ook qua wend baarheid, snelheid en techniek het Almelose achttal tot mee- hollende Figuranten degradeer den. Met de uitblinkende Sander de Haas, de degelijke Arnoud Lambooy en Chantal van Duijn als hoofdfiguren, bouwde Tri gon aan een veldoverwicht dat AKC te machtig was. Zelfs de opmerkelijke schotloosheid van Alfred Lambooy deed de ploeg geen kwaad. De op pa pier beste schutter maakte slechts één doelpunt (nota be ne een doorloopbal), maar zijn gemis aan scherpte werd door zijn ploeggenoten moeiteloos opgevangen. Sander de Haas, Chantal van Duijn, Tim van der Horst, Bianca Joustra en Wendy van Hooven schoten van afstand akelig zuiver. Slechts een korte periode van onachtzaamheid (van 12- 20 tot 16-20) moest Trigon even naar adem happen, maai" dat waren dan ook de enige vijf minuten, waarin AKC zich ge lijkwaardig of beter mocht ach ten. Schallenberg: „Je zakt al tijd even terug, maar we heb ben de wedstrijd gecontro leerd. Het combinatiespel was goed en als we vandaag écht over schot hadden beschikt, hadden we er meer dan 30 ge maakt." Door het vertoonde spel en de armoe bij AKC lijkt Sporting Trigon zich als debutant geen zorgen te hoeven maken als het gaat om degradatie. In de hoofdklasse A was het zwakke DKOD bij voorbaat al ge doemd af te dalen naar de overgangsklasse en over de op ponent van gisteren hoeft Tri gon zich geen zorgen te maken met het zicht op de tweede de gradatieplaats. „Na wat ik van daag heb gezien, degraderen we zeker niet", meent Schal lenberg. „Dit was een testcase, ook voor mij. Maar we kunnen nog beter, want ik heb nog ge noeg dingen fout zien gaan." AKC - Sporting T riton 17-24 (9-16). Scores AKC: Hugo Hinken H, Gert Schom 3, Gerbrn Wind 2, Nanda van Achteren 2. IIarmen Lcnkhoom en Agnes Bruinsma. Sporting 'trigon: Tim van der Horst t>. Arnoud lam booy 4, Chantal van Duijn 4. Wendy van Hooven 3. Sander de Haas» 3. Bianca Joustra 2, Diana Bcij en Alfred jd PWUK» JANET VAN DIJK oper Noordwijk had tot zaterdag- lag twaalf punten meer verzameld JËht wedstrijden dan tegenstander FC ■ft die ergens onderaan de ranglijst Helt. Van dat standsverschil was in I dwijk echter weinig terug te zien. k dwijk - Lisse werd een aantrekkelij- reekderby tussen twee bijna gelijk- loi dige ploegen, met veel kansen, slechts één doelpunt: de thuis- f pvon met 1-0. ids een paar weken staat de ploeg taud Bröring bovenaan. Anders dan jds de ex-kampioenen Katwijk en - veningen, steekt Noordwijk niet ver n de andere hoofdklasseploegen Noordwijk speelt aantrekkelijk en hikt over technisch vaardige spelers, i rdat is eigenlijk al jaren zo. Het eni- rschil is dat Noordwijk nu drie pun- lakt uit wedstrijden als die van afge- - n zaterdag. Trainer Ruud Bröring zei Hoop van het duel: „We zijn tegen altijd de mindere ploeg geweest. 1 onden altijd net niet winnen.' se verloor weliswaar, maar gedroeg - zaterdagmiddag niet als een degra- kandidaat. De elf van Wim Eilander het nattekrantenvoetbal, met lange inaar voren, te hebben achtergela- nde druilerige herfst. Nu het winter 3 geworden - in de rust was er in het sorhome zelfs erwtensoep - ging weer voetballen. geel-blauwen konden elkaar over ond redelijk goed vinden, zeker ge- de toestand van het veld en het feit an vertrouwde gezichten en patro- niet bepaald sprake was. Vaste hten als René Ras (geblesseerd), Ri- d Groeneweg (geblesseerd), Jimmy 99 ins (geschorst) en Stephan Spruijt de bank, omdat Eilander hem niet ln nover de zeer wendbaré aanvaller n Dam wilde zetten) ontbraken, i de rust had Lisse alle angst, nede- tid en ontzag voor de tegenstander zich afgeschud. Ontstonden de kan- ?n kansjes in de eerste helft vooral j toevalligheden of door slordighe- van Noordwijk; in het tweede part X ïi de bezoekers ze ook écht te cre- Daarbij belette keeper Ron Boll ig met een aantal goede reddingen IJ -thuisclub op voorsprong kwam. allergrootste kans voor Noordwijk al in de dertiende minuut, toen tk van Dam alleen op de keeper af gaan, maar de bal langs Bouman in het zijnet schoot. Een paar minuten later weigerde ook Lisse te scoren, toen ver dediger Cees Smit de bal weggaf, maar Jerrel Linger naast het lege doel schoot. In de 24ste minuut van de tweede helft was het wel raak. De voor Marco Kleijn ingevallen Jelle Korbee gaf de bal aan Patrick van Dam, die heel goed weg draaide van Jeroen Smakman en keeper Bouman kansloos liet: 1-0. Lisse was aangeslagen, maar nog niet verslagen en probeerde met een lang slotoffensief de achterstand goed te ma ken. Achterin ging de ploeg van Eilander één op één spelen en de lange verdedi ger Spruijt werd in de spits geposteerd. Aanvoerder Leon van der Zwet was het dichtst bij een doelpunt. Drie minuten voor tijd kreeg hij de bal aangespeeld van Spruijt en zag zijn mooie halve om haal op de lat eindigen. In de allerlaatste minuut schoot hij de bal niet in het doel, maar ernaast. „Omdat we onderaan staan, hebben we het geluk niet aan onze zijde. Maar als we een keer een wedstrijd winnen, komt dat vanzelf ook weer. De kentering is gekomen. Als je zo tegen de koploper speelt als wij vandaag deden, dan ben je geen degradatiekandidaat', zei doelman Bouman na afloop. „Dan kun je zelfs weer mee gaan doen in de top", compli menteerde Noordwijk-trainer Bröring de tegenstander. Het standsverschil was volgens de Noordwijk-trainer in de wedstrijd niet tot uitdrukking gekomen, omdat 'Lisse op een plek staat waar de ploeg hele maal niet hoort te staan'. Dat Noordwijk zich door de overwinning nog steviger aan kop nestelt, was volgens hem geen kwestie van geluk. „Ik vond dat wij beter waren." De winnende trainer had gelijk, al was het verschil minimaal. Noordwijk: Korff: Van Kins. Ten Brinke, Smit, P. de Jong; VV. de Jong, Heinders, Azier; Van Dam Kleijn (58. Korbee). Karremans (77. Van der Lisse: Bouman; Elmahdadi. Van der Zwet, Hoei Tan. Van der Lugt: Böke (76. Spruijt). Matoug (46. Polman), Smalcman; Van Bemmel, Bozuwa (63. Biervliet), Linger. Noordwijk-aanvoerder Arnold Reinders houdt FC Lisse-middenvelder Tofik Matoug van de bal af.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 17