De juf die altijd een zes of een zeven w
Pernix hoopt op champagnebad
Als Guido Görtzen opstijg
gillen de Japanse meisjes
Sport
Z.M I tKDAU Z NUVh/V\bhK iyy»
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV.-CHEF JANET VAN DIJK,
Marieke Lips verdedigt voor laatste jaar doel Alecto
Marieke Lips is aan haar laatste jaar bezig als keepster
van Alecto. Als dit seizoen erop zit, heeft ze - met uitzon
dering van een jaar blessureleed - negen jaar het doel van
de Leiderdorpse hockeysters verdedigd. Dan is het ge
noeg geweest voor de 32-jarige Haagse. De combinatie
werk/hockey begint een steeds zwaardere wissel te trek
ken op haar leven. Bij dat einde kan ze terugkijken op
een geslaagde carrière. Toen ze naar Alecto ging, was ze
al blij dat ze in de overgangsklasse kon spelen. Ze ver
bleef uiteindelijk met haar team zelfs een jaar in de
hoofdklasse.
men of een feestje hebben. Dat
vind ik heel moeilijk te begrij
pen."
Lips, geboren Leidse maar het
grootste deel van haar jeugd
woonachtig geweest in Zoeter-
meer, gaf acht jaar les op een
basisschool in de Haagse Schil
derswijk, op z'n zachtst gezegd
niet de makkelijkste buurt om
voor de klas te staan, mede door
het hoge percentage allochto
nen. „Behalve met het lesgeven
had ik daar veel met de pedago
gische kant van het vak te ma
ken, soms zelfs te veel. En je
hebt een taalbarrière, dus je
moet die kinderen ook nog eens
Nederlands leren. Ze komen
vaak uit grote gezinnen, dus als
je dan een band met iemand
kan ontwikkelen is dat gaaf."
„Je moet alleen wel heel boos
worden, willen ze luisteren. Die
ouders zeggen dat je ze best
mag slaan, als ze niet luisteren.
Maar zo werkt dat bij ons na
tuurlijk niet. Ik wil net - zoals bij
mezelf - het beste uit die kinde
ren halen. Dus stel ik eisen.
Maar ik ben wel een lieve juf.
Ach, als je in de Schilderswijk
kunt overleven, overleef je
overal."
Ze kwam bij toeval op het
hockeyveld terecht. Het liefst
was ze met een vriendin gaan
voetballen, maar de ouders van
DEN HAAG GERTJAN VAN GEEN
Lips geniet van een paar adv-
dagen. Als leerkracht van groep
4 aan een basisschool in Den
Haag, merkt ze dat een drukke
baan en vier dagen hockey in de
week soms iets te veel van het
goede is. „Zeker als je kijkt naar
afgelopen zondag", zegt Lips.
„Dan moet je om kwart voor ze
ven op om in Groningen te spe
len en ben je om vijf uur pas te
rug. En dat op een vrije dag, als
ik anders kan uitslapen. Poeh."
Daarom speelt ze met de ge
dachte te stoppen, al moet ze
zichzelf steeds weer ervan over
tuigen dat dit haar laatste jaar
onder de lat is. „Ik word steeds
ouder en mijn teamgenoten
worden steeds jonger. Ik kan
het best goed vinden met mei
den van twintig, daar niet van,
maar het is toch jammer dat er
geen middengroep is. En je
moet er veel voor laten. In de 16
jaar dat ik in een eerste elftal
keep, heb ik nog nooit afgezegd.
Daar heeft de familie wel eens
moeite mee. Zondag viert mijn
vader zijn zestigste verjaardag
met een groot feest en daar kan
ik niet bij zijn. Daar stel ik hem
mee teleur, al kan hij het wel
begrijpen. Die mentaliteit mis ik
bij die jonge meiden. Die kun
nen afzeggen als ze een tenta-
die vriendin vonden dat geen
geslaagd idee. Toen ze in het
park rolhockeyers bezig zag, viel
haar oog op die sport. Rolhoc-
key was echter alleen voor jon
gens bedoeld was, daarom
meldde ze zich bij Zoetermeer
aan op het veld. Via de B2
kwam ze in de BI terecht, waar
een keeper ontbrak. Toen het
haar beurt was het doel te ver
dedigen, beviel dat zo goed dat
ze erin bleef staan. „Het ging
meteen lekker en ik wist snel
dat daar mijn hart lag. Ik durfde
ook te duiken en te vallen, want
ik had op judo gezeten."
Binnen twee jaar belandde ze,
zestien jaar pas, in het eerste.
Via de derdeklasser maakte ze
de overstap naar Haagse Groen
Geel. Lips: „Een erg gezellige
club, maar het ging daar niet
om de prestatie." Haar ambitie
bracht haar via via bij Alecto,
dat toentertijd in de eerste klas
se opereerde. „Ik wist dat zij
naar de overgangsklasse wilden
en dat was mijn doel altijd al.
Bovendien hadden ze een kee
perstekort."
Met Alecto bereikte ze haar
eerste doel al na een jaar. De
Leiderdorpsen draaiden een
paar seizoenen meer dan be
hoorlijk mee in de overgangs
klasse. Vier jaar geleden maakt
de club zelfs de overstap naar
de hoofdklasse en hield het
twee jaar op het hoogste plan
vol. „Als je eenmaal op dat ni
veau speelt, ga je de lat vanzelf
hoger leggen. De hoofdklasse
was helemaal nieuw voor ieder
een. Alecto is een jonge club
zonder hoofdklassegeschiede
nis. De doelstelling was: niet de
graderen, en dat lukte. Maar het
was wel moeilijk doordat er
geen speelsters bijkwamen.
Blijkbaar mist de club aantrek
kingskracht, hoewel we met Ca
rina Benninga, Helen van der
Ben en Sandra le Poole toch ex-
internationals als trainsters
hadden."
Lips draaide een topjaar bij
Alecto en viel zelfs zo op, dat
buitenstaanders haar als oranje
klant zagen toen de nationale
doelvrouw Jacqueline Toxopeus
haar loopbaan beëindigde. „Het
ging heel goed, al vraag ik me af
of ze op zoek waren naar een
keepster van 29 jaar. Maai- kran
ten schreven dat bondscoach
Tom van 't Hek de weg naai- De
Bloemerd zeker niet kon vin
den. Stiekem droomde ik er
toch van, al ben ik nooit gaan
zweven door al die geluiden."
De selectie voor het Neder
lands elftal kwam er niet, mede
door een zware knieblessure. In
de voorbereiding scheurde Lips
haar voorste kruisband en ze
moest noodgedwongen een jaar
revalideren. „Ik heb me de
tandjes gewerkt, want ik wilde
laten zien dat ik terug kon ko
men."
Tijdens die blessureperiode
degradeerde haar club en moest
Alecto door het vertrek van dra
gende krachten als Sylvia Karres
en Dominique Kuijlaars op
nieuw beginnen. „We hebben
nu het team niet om te pro
moveren. Er komen zelfs speel
sters uit dames 2 over en dat ge
beurde vroeger niet. Sommigen
willen niet eens drie keer trai
nen en toen we laatst van de
koploper verloren, hoorde ik ie
mand zeggen dat dat helemaal
niet erg was. Ze wilde toch geen
hoofdldasse spelen. Dat vind ik
onbegrijpelijk. Je wilt toch zo
hoog mogelijk eindigen?"
De soms lakse houding die ze
iC
B iT:
bij Alecto opmerkt,
schril contrast met hj
ling. Keepen fascineei
alle mogelijke manj 'f1
kan een wedstrijd \y rij
keepster, maar je majl0*
tegen nooit fouten nu
spits mag een keer m
krijgt nog een kans. Als
moet je persoonlijkhe
straling hebben en de
strijd geconcentreerd
tiveerd zijn. Je moet al 8ec
of 7 scoren en niet de 6V
4 en dan weer een
Als vakvrouw let
haar collega's in h
„Edwin van der Sar
omdat hij 'safe' is.
niet zo snel een duil
bovenhoek zien mals joe
Moens duikt te veel en
baar, omdat hij daan a
grond ligt. Wat me vi
dat voetbalkeepers
achteren' keepen, tei y t
doel toch moet verkle
zie je ook als ze een sli foe
de bal maken. Dan
hoofd niet boven hun
en hebben ze
meer, terwijl je dat a!
behouden."
Mocht ze zichzelf
eind van het seizoen
ben overtuigd dal ze
spelen in het vlaggen
Alecto, dan verlaat
niet. Niet dat ze als tra
de Leiderdorpers
blijft („daar ligt mijn
niet, ik sta al
klas"), maar ze heeft
hart verpand aan de vi ird
„Alecto is een leuke fa ird
Iedereen wordt hier ge uit
opgenomen. Ik
een lager team spelen
kent voor mij de sfee ©tl
heerst." Cht
Veel streekderby's in landelijke korfbalcompetitie
LEIDEN «MICHEL VAN GENT
De zaalcompetitie 1998-1999
belooft niet alleen vanwege het
hoofdklassersschap van Spor
ting Trigon interessant te wor
den, maar ook door het hoge
aantal streekderby's. Fiks, Per
nix en Tempo zijn bij elkaar in
gedeeld, net als Madjoe en
Velocitas. Alleen Fluks komt
niet uit in de landelijke compe
titie, maar de afdelingsclub uit
Noordwijk hoopt de stap daar
naar toe in het komende sei
zoen te zetten.
Als nieuweling in de over
gangsklasse richt TOP zich op
handhaving. Trainer Hugo van
d^n Haak heeft de veldselectie
ongewijzigd gelaten. Dat bete
kent dat Stanley Lardé de enige
afvaller is van het kam
pioensteam van vorig jaar; hij
heeft zijn plaats moeten afstaan
aan Bas van Amsterdam. „Het is
op zich een zware afdeling,
maar het is wel een uitdaging
om in zo'n poule goed te pres
teren. Als alles klopt en als alles
goed zit tussen de oren, hoeven
wij voor geen enkele tegenstan
der bang te zijn", oordeelt Van
den Haak, die net een paar we
ken in dienst is in Sassenheim.
De Hagenaar acht de openings
wedstrijd tegen oud-hoofdklas
ser KVS een goede graadmeter
voor de mogelijkheden van zijn
team. Over de drie zware uit
wedstrijden in Friesland maakt
hij zich niet druk: „Laten wij
daar maar goede resultaten ha
len, dan gaan wij vrolijk naar
huis terug."
Crescendo is na twintig jaar
terug in de eerste klasse als ge
volg van twee kampioenschap
pen op rij. „Wij zijn gunstig in
gedeeld en ik verwacht dat wij
in de middenmoot kunnen ein
digen. Futura, LUTO en Excel
sior zijn als kampioenskandida
ten misschien te sterk, maar de
overige clubs ontlopen elkaar
niet veel. Bovendien kunnen wij
altijd gekke dingen doen, zodat
ook topploegen schrik van ons
hebben", blikt trainer Robin
Sommeling vooruit. Ook hij
heeft zijn achttal ongewijzigd
gelaten.
Coach Bob Bergshoeff doet
niet geheimzinnig over de aspi
raties van Tempo in de tweede
klasse: .Absoluut meedoen om
de twee promotieplaatsen, dat
zijn wij aan onze stand ver
plicht." Hij beseft echter dat zijn
ploeg nog wel eens wat tekort
komingen vertoont voor het
grote werk. „Het is nog niet zo
evenwichtig allemaal. Marcel
Hanegraaff en Marcel Haags
man zijn erg grillig, de ene week
zijn ze spatzuiver en de andere
week is het schot niks. Maar op
het veld hebben wij bewezen
dat wij prestaties kunnen neer
zetten." Of Joke Boot en Lydia
Vonk de eerste duels meespe
len, is vanwege hun rugblessu
res onzeker.
Eén van de concurrenten van
Tempo ^ou wel eens Pernix
kunnen zijn, de eerste tegen
stander van dit seizoen. Trainer
Peter Kuipers heeft met Lian
Olsthoorn, Robin Arnoldus en
Casper de Rooij drie oudge
dienden teruggehaald. „In een
oefenwedstrijd speelden Robin
en Casper bij Karen Amoldus en
Ineke van der Vegte en het
draaide zó lekker dat ik hen
meteen in de basis heb gehou
den. Lian is gewoon nog altijd
een sterke speelster met een
goed schot", licht Kuipers zijn
keuze toe. Hij hoopt dat zijn
team kan meedoen in de strijd
om de topplaatsen. Mocht zijn
ploeg promoveren, dan mogen
de spelers op de speelvloer met
champagne natgespoten wor
den, die belofte heeft Kuipers
alvast van de zaalbeheerder van
de Vijf Meihal losgekregen.
Ook Fiks kan zich wellicht
gaan mengen in de strijd om
promotie, mits de ploeg niet te
wisselvallig speelt. Coach Aldo
Matthijs de Visser van Fiks (links) heeft Ronald Drieduite van Tempo
tegenover zich. Ook dit seizoen komen beide ploegen elkaar weer te
gen. FOTO» ARCHIEF
Spadon hoopt dat zijn selectie
door de ontmoetingen met Per
nix en Tempo tot grootse daden
wordt geïnspireerd: „Het is al
tijd leuk ballen voor een goed
gevulde zaal, voor derby's hoef
je nooit iemand te motiveren.
Wij kunnen leuk meedraaien als
wij onze kansen blijven afma
ken en niet gaan jagen en dra
ven als het schot even tegenvalt.
Het wordt een spannende com
petitie, want dit is een pittige
poule waarin iedereen van ie
dereen kan winnen."
De Danaïden verspeelde vo
rig seizoen in een nacompetitie
de promotie op één doelpunt.
„Het was toen niet de bedoeling
om te promoveren, dus het was
niet zo'n teleurstelling", stelt
Aart van der Werf.-De coach laat
dit jaar echter geen twijfel be
staan over zijn doelstelling: „Wij
moeten kampioen worden of in
elk geval promoveren. Je moet
als trainer ambities hebben, ze
ker als je aan je tweede jaar bij
een club bent." Hij acht ADO en
Trekvogels de voornaamste ti-
telconcurrenten. Van der Werf
ziet mooie dingen opbloeien:
„De ploeg is goed bezig, ieder
een is tevreden met zijn taak en
voelt zich er prettig bij. In de
oefenwedstrijden worden
mooie, uitgespeelde doelpunten
gemaakt, die je normaal gespro
ken alleen op de training ziet."
In de derde klasse staan Mad
joe en Velocitas op de eerste
speeldag gelijk tegenover elkaar.
Trainer Gé van der Water van
de eerstgenoemde club rekent
op een eindklassering bij de
eerste drie. Zijn collega Jeroen
Huizing is al tevreden met ze
ven overwinningen, die^ zijn
team op een solide plaats in de
middenmoot zouden brengen.
Ook KZ Leiden moet zich ruim
kunnen handhaven in een pou
le, die door coach Simon Boot
als 'fysiek sterk' wordt gety
peerd. Hij mist voorlopig Arwin
Akse, die door een enkelblessu
re zeker enige weken aan de
kant zal blijven. Fluks hoopt
trainer Marcel van der Helm
een mooi afscheidscadeau aan
te bieden in de vorm van een
afdelingstitel. Esther Hoek is
vanwege een blessure voorlopig
niet beschikbaar om aan de ti
telrace deel te nemen. Van de
competitieleider heeft Van der
Helm alvast vier verre uitwed
strijden in Zeeland gekregen.
Guido Görtzen - rekken en strekken voor een wedstrijd van het Nederlands team op het WK in Japan, het land waar hij ook competitie sp
CHIBA-MAKUHARI EDWIN ALBLAS
SPORTAGENDA
TAFELTENNIS
EREDIVISIE: play-offs; FVT - Scylla (zo. 14.00), Ankerstars - Amsterdam Un
EERSTE DIVISIE: 1. Red Stars (V) - Pecos 2. 2: Docos - VSI/Tence (16.00), Cosmos 2 -
Pecos TWEEDE DIVISIE: 3: F
DERDE DIVISIE: 4: Twenty-0
cos 4. 8: Spaarne 2 - Avanti, Rijnsoever 2 - Victory'55 (15.00)
VIERDE DIVISIE: 10: Hotak 4 - Play Fair, FVT 3 - De Treffers 2. 11: Docos 2 - Arnemuiden
(16.00)
Vrouwen
TWEEDE DIVISIE: 2: Maasbree 2 - Pecos
DERDE DIVISIE. 2: De Treffers (R) - Furst Kantoors (17.30). 3: Docos - Westa 2 (16.00).
4: Rijnsoever - US (15.00)
GPD-VERSLAGGEVER
Van volleyballer Guido Görtzen is bekend
dat de adrenaline door zijn lichaam gutst
als hij in staat van opwinding verkeert. De
medische wetenschap heeft ook ontdekt
dat de international over snelle spiervezels
beschikt. Dat geeft de sterspeler van de
Panasonic Panthers in Osaka een natuurlij
ke voorsprong bij het ontwikkelen van
sprongkracht. In Japan gillen de meisjes al
als Görtzen opstijgt.
Wereldkampioen of geen wereldkam
pioen, Görtzen stapt na het WK als enige
international niet in het vliegtuig terug naar
Amsterdam. De Limburger neemt een bin
nenlands vluchtje naar Osaka, waar hij hoe
dan ook wordt ingehaald als een koning. Bij
de Panasonic Panthers zijn ze gek met
Görtzen. Het krachtmens wordt in Osaka
op handen gedragen. Het gevoel is weder
zijds. „Ik heb mijn handtekening onder een
contract van twee jaar gezet, omdat ik het
die periode hier wel kan uithouden."
Van Görtzen worden in Japan haast bo
venaardse dingen verlangd. „Je merkt aan
alles dat ze hier erge hoge verwachtingen
hebben. Bij aankomst op het vliegveld be
gon het al. De mensen van de club voor
spelden allemaal dat ik de beste speler van
het WK zou worden."
De beste speler van Panasonic Panthers
is hij zeker. In de V-league moet hij concur
reren met Olof van der Meulen. Als enige
buitenlander (meer dan één vreemdeling
mag een club niet hebben) draagt Görtzen
in Osaka de grote last van het moeten pres
teren op zijn schouders. Hij wordt er goed
voor betaald. Beter dan in Italië. Na twee
seizoenen Gabeca Montechiari (1995-1997)
stonden de Italiaanse clubs niet voor hem
in de rij. Görtzen liet zich verleiden door
een Japans voorstel en speelde met die ze
kerheid op zak een puik EK. „Daarna was er
plots weer interesse uit Italië, maar ik had
mijn woord al aan de Japanners gegeven.
Bovendien betwijfel ik of de Italiaanse aan
biedingen ook zo goed zouden zijn geweest
als het contract wat ik hier heb."
In Japan is het geld goed en is het seizoen
van korte duur. „Tegen de tijd dat ik het zat
ben, is het seizoen voorbij en ga ik terug
naar Nederland. Na de competitie kan ik al
voor twee weken terug, maar dan moet ik
wel weer voor een maand naar Japan om
dat het seizoen hier wordt afgesloten met
een bekercompetitie.
Juist het traject met het Nederlands team
is voor Görtzen dan iets om naar uit te kij
ken. „Dat is het leuke, die afwisseling. Het
blijft volleybal, maar het is steeds toch weer
iets vernieuwend.
In Japan is Görtzen nogal eens van huis.
Hij heeft het privilege om zijn echtgenote
Sylvia mee te nemen naar de uitwedstrij
den. Japanse ploeggenoten piekeren er niet
over om ook om die gunst te vragen. „Maar
de verhouding tussen man en echtgenote
ligt hier ook iets anders. Mijn ploeggenoten
eten na de training ook niet gewoon thuis,
maar in het bedrijfsrestaurant. Daarna gaan
ze naar de gokhallen, worden dronken en
gaan dan pas op huis aan. De vrouw komt
hier op de tweede plaats. Die moet in hun
ogen onderdanig zijn."
Tevergeefs probeerde Görtzen zijn ploeg
genoten een beetje op te voeden. „Ik vierde
hier vorig jaar mijn verjaardag en had niet
alleen de spelers, maar ook hun echtgeno
tes uitgenodigd. Maar die kwamen niet
mee. En als vrouwen er op een feestje bij
zijn, zitten ze met z'n allen in de keukeh."
Om dronken te worden heeft de Japanner
de hulp van een ander nodig. „Je mag nooit
jezelf bier inschenken, want dan ben je al
coholist. Daarom schenkt iemand die naast
je zit je glas vol. Ze voeren elkaar gewoon
lijk
i.0
dronken. En dan krijg je de raars 'sz
len, want sommigen worden na
glaasje al heel erg lollig."
Bij de jonge spelers ziet Görtzen
te neiging tot protest tegen de
men. „Maar ook die hebben de 7/7
moeite om 'nee' te zeggen. Dar
partners gewoon niet. Ze houdi
niet van als je ze directe vragen
ik hou er niet van om ergens or
draaien. Dan heb ik nog het
door een tolk wordt vertaald. Dn
wel de scherpe kantjes van af."
In wedstrijden doet Görtzen zit
ders voor dan hij in werkelij
„Japanners zijn in het veld niet zo L"
als wij. Niemand die hier zijn ste
of een ander op zijn sodemieter z
Alleen op trainingen wil de oud
nog wel eens zijn gezag laten geit
wordt er nog wel eens hard op de
gens ingeslagen. Ik sloeg op een
eens per ongeluk een bal op hetg
een ploeggenoot. Toen ik me wit
schuldigen door mijn hand
hingen er direct twee oudere sp
mijn arm. Die wilden zeggen
eens goed is om ze het te laten vo<
Görtzen is de enige speler vanl f
Panthers die zijn geld louter met
verdient. De andere volleyballei |e(
club zijn te werk gesteld in het elt
bedrijf. „Toen we vorig jaar de bi
nen gingen ze één voor één lanj
afdelingschefs om ze te bedar'
vrije uren die ze kregen om te
De jonkies, die ze van de univers
len, moeten eerst een opleiding i
drijf vplgen. Daarna krijgen ze ste L"
vrij om te volleyballen. Als ze 's
gaan werken, beginnen ze metb
van een bedrijfslied. Ik heb dat
na meegemaakt. Gelukkig kon il
naar buiten vluchten.nvo
