TT
'Medicijnen ronddelen'
'Praatje in de gang'
'Met de bus naar het bloemencorso'
'Kopje thee zetten'
door WIM KOEVOET
Het verhaal over hetLeidse
Zorgcentrum Lorentzhof dat
op 23 oktober precies een kwart
eeuw geleden werd geopend
door toenmalig burgemeester
dr. A. Vis, staat niet op zichzelf.
Eigenlijk begint het ook niet in
1973 maar reeds in 1827 toen
een begin werd gemaakt met de
bouw van het Gereformeerd
Minnehuis, de voorloper van
Loren tzhof, op een terrein
tussen Kaarsenmakersstraat en
Binnenvestgracht.
Het verhaal over de jubilaris
staat model voorde
revolutionaire ontwikkeling die
de ouderenzorg in Leiden sinds
de 18de eeuw heeft
doorgemaakt: van armenzorg
tot miljoenenbedrijf.
FOTO'S MARC DE HAAN
De foto's op deze pagina maken deel uit
van een tentoonstelling die in
Lorentzhof is te bekijken in de feestweek
van 19 tot en met 25 oktober.
Kanttekeningen bij een
et verhaal over het Leidse
Zorgcentrum Lorentzhof,
waarvan op 25 'oktober pre
cies een kwart eeuw geleden toenmalig
burgemeester dr. A. Vis het lint doorknipte,
staat niet op zichzelf. Eigenlijk begint het
ook niet in 1973 maar reeds in 1827 toen
een begin werd gemaakt inet de bouw van
het Gereformeerd Minnehuis, de voorloper
van Lorentzhof, op een terrein tussen Kaar
senmakersstraat en Binnenvestgracht. Het
verhaal over de jubilaris staat model voor
de revolutionaire ontwikkelingen die de
zorgcentra in Leiden sinds de 18de eeuw
hebben doorgemaakt: van armenzorg tot
miljoenenbedrijf.
In het jubileumnummer van de Huisbel
stelt vrijwilliger Nico Jasperse (62), dat een
bejaardenoord als Lorentzhof 'inmiddels
tot de middelgrote ondernemingen moet
worden gerekend'. Niet dat alles nu koek
en ei is, stelt diezelfde Jasperse.
„Bejaardenzorg is een dienende taak die
aan allen, hetzij uit christelijke overwegin
gen, hetzij om humanistische redenen, is
opgedragen. Helaas verliest men - de over
heid niet uitgezonderd - dat nog wel eens
uit het oog. De vele reorganisaties en her
structureringen (lees: bezuinigingen) heb
ben het werk van verplegenden en de le
venssfeer van de verpleegden er niet aan
genamer op gemaakt."
Magda Jehee, manager activiteiten van
Zorgcentrum Lorentzhof, onderschrijft dat
het budget en het personeelsbestand (ruim
honderd overwegend parttimers en zo'n 70
vrijwilligers) niet toereikend zijn. Maar uit
haar mond is geen jeremiade op te teke
nen. „Natuurlijk kan alles altijd beter - dat
is ook het uitgangspunt - maar het perso
neel en de bewoners hebben het hier niet
slecht."
Toch heeft ze voor het antwoord op de
ogenschijnlijk simpele vraag of het gezellig
is in Lorentzhof, enige bedenktijd nodig.
Dan zegt ze: „We proberen het verblijf hier
uit méér dan alleen eten en drinken te la
ten bestaan. Mijn voornaamste taak als
manager activiteiten is om bij te dragen
'Zwemmen op maandagmiddag'
