STORING
'Ik besef dat ik er zelf iets aan kan doen'
casterma
Mrn J
l/ll
mïïA
ZATERDAG 1 AUGUSTUS'
Een serie verhalen over syndromen
Tekst: MARGOT KLOMPMAKER
ED BLAAUW
Illustratie: INGRIDJOUSTRA
Bij een prikkelbare darm is de bewee-
gijkheid van het darmstelsel ontregeld.
Als er geen sprake is van organische af
wijkingen, spreken artsen over het Irri
table Bowel Syndrome, oftewel een
spastische dikke darm. Door de ontre
geling maakt de darm heftige, pijnlijke
bewegingen. Soms (maar lang niet al
tijd) kunnen een andere leefwijze, een
dieet en bepaalde ontspannende medi
cijnen (spasmolytica) de klachten ver
lichten of doen verdwijnen. Een patiën
tenvereniging is er niet. Informatie over
de aandoening kan worden opgevraag
bij de Maag Lever Darm Stichting,
Postbus 403, 3430 AK Nieuwegein, tel.
030-6055881.
klachten leren leven."
Yvonne zocht naar middelen om de pijn de
baas te worden. „Via een kennis hoorde ik
over bepaalde zetpillen. Die werkten fantas
tisch. Ze kapten een aanval meteen af. Maar
toen ik een herhalingsrecept vroeg, kreeg ik
dat niet. Bleek dat je die pillen niet te lang
mag gebruiken, omdat er kans bestaat op een
maagbloeding. Stond ik weer met lege han
den."
Haar arts gaf het advies op yogales te gaan,
maar dat sprak Yvonne niet aan. „Veel te
zweverig." Andere suggesties die ze links en
rechts kreeg, legde ze naast zich neer. „Ik
werd er niet goed van. Iedereen weet het be
ter. Je moet dit en je moet dat. Ik zoek het lie
ver zelf uit." Door veel over haar stoornis te
lezen en verschillende middelen uit te testen,
ontwikkelde Yvonne een eigen methode om
De tentoonstelling 'naar Tibet met Kuifje' is nog t/m 13 september in het Rijksmuseum voor Volkenkunde te zien. Het museum is gevestigd aan de Steenstraat 1Leiden, telefoon 071-516 88 00.
De openingstijden van het museum zijn: dinsdag tot en met vrijdag en zondag 10.00-17.00 uur. Zaterdag en feestdagen 12.00-17.00 uur
Toegangsprijzen: Volwassenen 10,--. Jeugd van4-18/GP/65+ 7,50. Groepen (min. 10 personen) 7,50. Museumjaarkaart toeslag 3,00. Kosten van de activiteiten zijn inbegrepen in de museumentree, tenzij anders vermeld.
haar darmaanvallen te hanteren. „Ik kreeg
een tip over een bepaald vezelpoeder. En in
de Privé las ik een verhaal over een vrouw die
magnesiumtabletten slikte. Ben ik ook gaan
doen. En ik gebruik valeriaandruppels. Daar
mee is de pijn uit te houden."
Kalmerende middelen hebben een gunsti
ge uitwerking op haar darmen, ontdekte
Yvonne. „Dat ging heel toevallig, want ik had
dat soort middelen nog nooit gebruikt. Toen
ik weer eens een keer krepeerde van de pijn
zei mijn man: 'neem een diazepammetje van
mij, misschien helpt dat'. Hij heeft die tablet
ten vanwege zijn slechte rug. Ik voelde de
spanning zö uit me wegzakken. Maar ik weet
dat dit spul verslavend werkt. Dus ben ik op
zoek gegaan naar iets homeopatisch. Valeri
aandruppels kunnen geen kwaad."
Haar darmklachten hebben Yvonne aan
het denken gezet. ,,Ik denk dat alle ellende
voortkomt uit nervositeit. Ik ben harstikke
rustig in mijn hoofd, hoor. Maar ik heb veel
meegemaakt in mijn leven. Daar wil ik verder
niet over praten. Ik denk dat mijn lichaam op
een gegeven moment heeft gezegd: stop, ik
accepteer niks meer, ik wil rust."
Yvonne beseft dat het gebruik van middel
tjes niet voldoende is. „Nee, ik moet mijn in
stelling veranderen. Ik heb altijd ontzettend
mijn best gedaan om aardig gevonden te
worden. Ik gaf iedereen zijn zin en werkte me
te pletter. Ik wilde me constant bewijzen. Al
die dwangmatige ideëen probeer ik nu los te
laten. Ik krijg meer maling aan de wereld.
Wat je ook doet, het is toch nooit goed."
Bij het afkickproces hoort ook het 'naden
ken over vroeger'. „Ik heb geen contact meer
met mijn ouders. Daarvoor is er te veel ge
beurd. Ik heb wel periodes dat ik over het
verleden loop te malen. Maar ik besef dat het
geen zin heeft om er bij stil te staan. Het is
beter om alles te laten rusten."
Yvonne is ook gestopt met haar IVF-be-
handeling. „Ik vond het een vreselijk gedoe.
Al die stress Ik kon het niet meer opbren
gen." Maar ze heeft de hoop op een kind niet
helemaal opgegeven. „Ik ben nu 38 jaar. We
zijn allebei onderzocht en in principe is er
niks mis. Dus theoretisch kan ik nog steeds
zwanger worden. Maar die gedachte zit diep
weggestopt. Ik ben er niet echt meer mee be
zig."
Yvonne is nu zo ver dat ze kan 'omgaan'
met haar stoornis. „Ik besef dat ik er zelf iets
aan kan doen, als ik me maar rustig houd. Ik
heb goede hoop, dat de klachten zullen ver
dwijnen. Als ik alles geestelijk op een rij heb,
gaat dit over. Daarvan ben ik overtuigd."
Zelf ziet Yvonne haar probleem niet als een handicap. „Dat ik een spastische
dikke darm heb, hoort er gewoon bij. Tenminste... op dit moment. Ik weet ze
ker dat dit overgaat.Met ijzeren wilskracht slaat ze zich door het leven. Elke
dag heeft ze een pijnaanval, die volgens een vast patroon verloopt. „Het begint
altijd 's middags. Eerst word ik misselijk. Dan krijg ik steken in mijn zij en bin
nen een halfuur loop ik te krimpen van de pijn. Of er messen in m'n lijfste
ken.
Valeriaandruppels, vezelpoeder en
magnesiumtabletten verzachten
de klachten. „En ik heb geleerd
me rustig te houden. Als ik thuis ben, ga ik
niet langer als een gek lopen sloven, maar zit
ik met een boek op de bank of kijk televisie."
Haar instelling - 'Inzet voor vijfhonderd pro
cent, alles perfect' - moet veranderen, beseft
Yvonne inmiddels. „Loslaten, loslaten en nog
eens loslaten."
De ellende begon zo'n vier jaar geleden.
„Ik kreeg pijn in mijn zij, die uitstraalde naar
mijn rug. Alles deed zeer. De dokter kon niks
vinden. Ik moest het maar rustig aan doen.
Na een paar dagen ben ik weer gaan werken.
Maar de pijn bleef. Volgens de bedrijfsarts
had ik een verrekte buikspier. Dat klonk aan
nemelijk: als verkoopster moet ik soms be
hoorlijk sjouwen."
Periodes van pijn en geen pijn wisselden
elkaar af. „Een paar maanden had ik geen
last en dan kreeg ik weer aanvallen. Dagen
achter elkaar." Hoewel haar lichaam aan alle
kanten protesteerde, deed Yvonne alsof er
niks aan de hand was. „Ik ben zo'n type van:
niet zeuren. Dus bleef ik doorlopen. Schuld
gevoel, hè. Ik werkte me op de zaak uit de
naad. En thuis moest het schoon en netjes
zijn, het avondeten op tijd op tafel. Alles per
fect." Intussen waren Yvonne en haar man
begonnen met een IVF-behandeling. „Ach
teraf bekeken denk ik dat dat de druppel is
geweest. Het was allemaal te veel van het
goede. Die IVF-toestand gaf zoveel spanning.
Geen wonder dat ik problemen kreeg."
Na een half jaar onderzoeken kreeg Yvon
ne te horen dat ze een spastische dikke darm
had. „Ik kreeg pillen om de boel rustig te
houden, want het werd steeds erger." Ze kon
niet geloven dat het 'alleen maar' een opspe
lende darm betrof. „Ik dacht dat ik ernstig
ziek was." Ze drong aan op een kijkoperatie,
maar haar arts weigerde. „Ik moest met mijn
Gegroet, o Zuiver Hart!Ik schenk u deze
zijden sjaal, zoals onze traditie het wil
Gezegende Bliksem zei ons dat u op de
terugweg was en ik ben u tegemoet gekomen
om eerbiedig voor u neer te buigen.
Voor mijGrote
Wijze?Maar...
