'Pastoor hoort middenin de maatschappij te staan' Kerk Samenleving ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1998 REDACTIE DICK VAN DER PLAS, 071 -5 Rebelse Limburgse geestelijke heeft lak aan homo-visie van zijn kerk El 1 i Pastoor ben je voor de mensen en niet voor het instituut kerk. De mis is bijzaak voor pastoor Ad van Heijst (66) uit het Limburgse Nuth. Hij begeleidt mensen volgens zijn eigen waarden en normen, ook al haalt hij zich daarmee de woede van het bisdom Roermond op de hals. Onlangs hield hij als eerste in Limburg een dankdienst voor een homopaar uit zijn gemeenschap. Een ontmoeting met niet zomaar een pastoor. Pastoor Ad van Heijst: „De discussie over homoseksualiteit en de kerk is opnieuw geopend. Dat vind ik belangrijk." De pastoor van Nuth lijkt in niets op de klassieke zielenher der die je achter de deur van een idyllische pastorie als de zijne ver wacht. Ad van Heijst is een innemende, doodgewone man. Gekleed in streepjes hemd en blauwe pantalon zie je hem zo naar de wijkraad vertrekken. Hij heeft ook weinig op met het ouderwetse type dorps pastoor zoals je die bijvoorbeeld nog te genkwam in de vroegere tv-serie 'Dagboek van een Herdershond' Aan de zwarte toga die hij in het verleden verplicht moest dragen, heeft hij ronduit een hekel. „Die staat echt symbool voor de- inlijving in het geestelijk korps. Bovendien kon je er alleen mee op een damesfiets", lacht hij. Dat zwarte gewaad maakt de pas toor uitzonderlijk, is zijn overtuiging. „Ui terlijk sta je buiten de maatschappij, terwijl een pastoor er juist middenin hoort te staan." Kinderen rukten Van Heijst vroeger regelmatig aan het taillekoord. 'Vertelt u eens, waarom mag u niet trouwen?' „Als iemand dat vraagt, voel ik me nog steeds 'bescheten', zoals men dat hier zegt." Maar zijn monumentaal pandje aan de Stationsstraat noemt de pastoor met ge paste trots een 'toonbeeld van het rijke roomse leven.' Dat is zeg maar de keerzijde van zijn 'geestelijke inlijving'. De acht rian te kamers deelt hij nu twintig jaar met zijn huishoudster, 'mevrouw' Roos, al 42 jaar in dienst van de pastoor. Ze gaan elk jaar sa men op vakantie, in gezelschap van een bevriende pastoor en diens huishoudster. Ad van Heijst moet er zelf ook een beetje om grinniken. Hun veertigjarig jubileum hebben ze samen gevierd. Mevrouw Roos kreeg van de burgemeester zelfs nog een medaille voor haar trouwe dienst. „Ik zeg altijd maar dat mevrouw Roos en ik een jo zef-huwelijk hebben. Daarmee bedoel ik dat we zijn verbonden als broer en zus, zonder seksuele relatie. Toch gek. Op het moment dat ik een huishoudster ging zoe ken, had ik heel weinig belangstelling voor de persoon. Ik zocht gewoon iemand die goed kon afwassen, niet beseffend dat ik mijn hele leven met haar zou doorbren gen. Zij kent mij nu beter dan mijn eigen moeder." Om de commotie rond zijn zegen die hij onlangs gaf aan een 'homohuwelijk' heeft Ad van Heijst zelf geen nacht minder ge slapen. Al had hij het homokoppel Eijkén- boom-Lataster uit zijn dorp het lawaai rond hun dankdienst liever bespaard. Maar door een openlijke aankondiging in het parochieblaadje kreeg het bisdom Roermond lucht van de dankdienst. Bis schop VViertz maande de 'rebelse' pastoor terstond de dienst alsnog af te blazen. Van Heijst weigerde echter en wekte daarmee de belangstelling van regionale en landelij ke pers. „Het was toch wel een enerveren de gebeurtenis. Al die camera's... Vooral die jongens werden er erg nerveus van." De pastoor kreeg ach teraf veel reacties. Menigeen was overwe gend positief: sommigen negatief. Bis schop Wiertz deelde daags daarop alle priesters en diakens van zijn bisdom mee dat een dergelijke dankdienst verboden is. Reden: de levenswijze van homo's en les biennes is in strijd met Gods bedoelingen die de mens als man en vrouw heeft ge schapen. Punt uit. Van Heijst, laconiek; „De discussie over homoseksualiteit en de kerk is opnieuw geopend. Dat vind ik belangrijk. Die dank dienst is een signaal naar de gemeenschap en het bisdom dat we homoseksualiteit moeten accepteren. Mensen zijn zoals ze zijn. En je mag homoseksuelen niet discri mineren, omdat ze zogenaamd van de 'verkeerde kant' of; nog erger, 'vies' zijn." Gevraagd naar homoseksualiteit onder priesters en kloosterlingen schuifelt pas toor Van Heijst wat onrustig op zijn stoel. Inderdaad, hij denkt dat het percentage homo's binnen die groep hoger is dan de vijf a zeven procent onder de doorsnee-be volking. Van Heijst: „Maar een priester ge draagt zich ook heel zorgelijk. Drukt zich niet snel grof uit. Misschien dat er daar door ogenschijnlijk meer gelijkénissen zijn met homoseksualiteit." Hoe dan ook, het pleidooi van pastoor Van Heijst tegen dis criminatie van homo's en lesbiennes in zijn kerk heeft niets te 1111 1111 - n 1 maken met zijn eigen seksuele voorkeur. Voor een dorpspastoor houdt Ad van Heijst er tamelijk progressieve ideeën op na. Tien jaar geleden hield hij in zijn kerk al een viering voor een bronzen homopaar en hij was lid van de werkgroep Homo seksualiteit en Geloven in Zuid-Limburg. Maar ook als een protestant in zijn kerk ter communie gaat, krijgt die zijn zegen. Hij behoort ook tot de priesters die maar wat blij zijn met de afschaffing van de biecht. „Hoe zal ik het zeggen: je voelde je toch al tijd een beetje een pottenkijker", lacht hij. Zeker als veel oudere, overspelige heren het 'broekie' Van Heijst om vergiffenis vroegen. Toch beschouwt de pastoor zichzelf niet als een bijzonderheid. Op de priestersop leiding in Roermond was hij altijd een grij ze muis, zegt hij. Voordat Ad van Heijst als pastoor naar Nuth vertrok, was hij eerst een lange periode kapelaan in Geleen, later in Maastricht. „Een grote carrière heb ik nooit geambieerd. Gelukkig ben ik altijd dorpspastoor gebleven." De reden waarom de 18-jarige Ad van Heijst zich in 1956 meldde voor de pries tersopleiding in Roermond had dan ook weinig te maken met een mystieke roeping van bovenaf. ,-,Ik zat in de eindexamenklas van het gymnasium en twijfelde: 'ga ik ge schiedenis studeren of het evangelie ver Foto uit de archieven kondigen? De liturgie, mooie muziek, na tuurlijk, dat sprak me wel aan. Maar ik wil de vooral voor de mensen gaan werken. Dus besloot ik, na heel lang aarzelen, toch priester te worden. Het was een onafhankelijke beslissing, ook al was het in die tijd wel gebruikelijk dat tenminste één zoon binnen een gezin priester werd. De moeder van Ad van Heijst stond achter de beslissing van haar zoon. Vader stierf aan een hersenbloeding toen Ad twaalf jaar was. „Ik vraag me wel af wat hij zou hebben gedacht van een 'priestertje als zoon'. Misschien had ik die keuze nooit gemaakt als hij nog leefde. Mijn vader was namelijk niet zo geweldig verbonden met de geestelijkheid; hij was een heel onafhankelijk denker." Over het celibaat maakte Ad van Heijst zich in zijn jonge jaren nooit zo druk. „Op dat moment was ik te vol van die oplei ding. Maar later ga je wel denken: 'waar ben ik toch aan begonnen?"' Vooral tijdens de uitzinnige carnavalsfeesten in Maas tricht moest de jonge pastoor regelmatig op de tanden bijten. In de jaren zestig, ze ventig traden veel pastoors uit om samen met hun huishoudster als geliefden verder te leven. Ook Van Heijst heeft, zoals hij het noemt, een midlife-crisis gehad. Maar het belang van de gemeenschap weegt voor hem zwaarder. „Met een gezin heb je ook meer verant woordelijkheden en kun je nooit zo tussen ?1 de mensen staan als ik." Want een pastoöj staat volgens Van Heijst niet met één been op een voetstuk en met het andere in de K hemel. Een goede pastoor gedraagt zich an gewoon mogelijk, maakt echt contact mat de mensen en probeert zo de boodschapir van het evangelie over te brengen. De i i kerkdienst is maar een hulpmiddel, vindéti hij. Het gaat er niet om hoeveel mensen zondags naar de kerk komen, maar hoe zr- zich gedragen in het dagelijks leven. „Sor word je daarin teleurgesteld," zegt Van l£ Heijst. „Bijvoorbeeld als ik zie dat vijf vane de twintig huwelijken die ik sluit langzaa^j weer uitdoven." n Ad van Heijst put ook weinig hoop uit de nieuwe jonge aanwas priesters die in zijrr1 ogen helemaal niet progressiever zijn. „DN is tegenstrijdig, ja. Maar de priesters van o vandaag gingen in de leer bij bisschop Gi sen. De nieuwe generatie is daarom een stuk conservatiever dan de priesters met wie ik naar school ging." 'Gijsianen' noen Ad van Heijst de mannen met wie hij re gelmatig in de clinch ligt. „Bisschop Moob heeft mij geleerd niet alles aan het bisdoi* te vragen, maar de gemeenschap te leidei volgens mijn eigen waarden en normen. 1 hoop dat de priesters van morgen probe ren zelfstandig te zijn. Maar wie weet, mi: schien zijn ze in Nuth wel heel blij met eèe Is Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing een ingevulde bank- of girocheque ter waarde van vijf gulden (voor een exemplaar van 13 bij 18 centimeter in zwart wit) op te sturen naar het Leidsch Dagblad, t.a.v. Leidsch Dagblad Archieven, Postbus 54, 2300 AB Leiden of door contante be taling aan de balie van het Leidsch Dagblad aan de Rooseveltstraat 82. U ontvang de foto binnen drie weken. L O F LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) ANNO 1898 Maandag 1 Augustus KOUDEKERK A/D RIJN Als bewijs van de onrust barende toeneming van het aantal armlastige krank zinnigen moge dienen, dat de burgemeester van Koudekerk a/d Rijn dezer dagen succesievelijk aan veertien krankzinnigengestichten telegrapheerde of schreef of er plaats was voor een patiënt en van de besturen van al die gestichten ten antwoord ontving, dat er wegens overbevolking geen plaats meer was. OUDSHOORN Werd indertijd door B. en Ws. ver gunning verleend aan den Alg. Ned. Wielrijdersbond tot plaatsing van een wegwijzer op den weg Leimui- den-Oudshoorn-'s-Molenaars, tot heden is daarvan nog niets gekomen, zoodat onze hedendaagsche fietsrijders daarvan geen gemak ondervinden. Wel licht wordt het voor de toekomstige beter. OUDE-WETERING De arbeider L. De Zanger, in dienst bij den heer H. v.d. Salm, is in den voormid dag met paard en wagen op hol geslagen. De man geraakte onder de wielen en werd deerlijk gekneusd; o.a. werden hem twee diepe wonden aan het hoofd toegebracht. Onmiddellijk werd hem heelkundige hulp verleend door dr. Keijzer. LEIDEN Ter aanvulling van de berichten omtrent de vrouwelijke dienstboden hier ter stede, aan wie door het bestuur der Tentoonstelling van Vrouwenar beid een diploma is of zal worden uitgereikt voor minstens 10 jarigen trouwen dienst in hetzelfde huisgezin, kan worden medegedeeld, dat haar getal alleen te Leiden niet minder dan 84 bedraagt. Van dezen zijn twee dienstboden 50 jaar in betrekking bij dezelfde familie. ANNO 1973 woensdag 1 augustus SASSENHEIM Op het ijsbaan terrein in Sassenheim is de afge lopen dagen een complete ,,Kin- derstad" verrezen. Meer dan vijf endertig zelfgemaakte hutten zijn er door de bijna tweehonderd jon gens en meisjes opgetrokken en. tot en met vrijdagmiddag zal de Kinderstad bruisen van de activi teiten. Voor dit op het laatste ogenblik toch nog aan het pro gramma van de Stichting Jeugd- recreatie Sassenheim toegevoeg de onderdeel, bestaat zoals te verwachten viel, bijzonder veel belangstelling. De Kinderstad leek aanvanke lijk dit jaar geen haalbare kaart. Het bleek onmogelijk voldoende geschikt kader voor de leiding te vinden. Op het laatste ogenblik vond men evenwel een mogelijk heid hiervoor enige in militaire dienst zijnde leiders vrij te krij gen, via een speciale CRM-Defen- sia regeling. Bart de Meijer en Jaap Bos zijn de twee militairen die bijzonderverlof voor de Kin derstad hebben gekregen. Samen met de derde militair Nagtegeller KANTOOR Rooseveltstraat 82 071-53 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden ABONNEESERVICE Abonnementen 071-51 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorgmg Ma. t/m/vr. 18.00-19.30 uur en Zaterdag 10.00-12.00 uur 071-51 DIRECTIE B.M. Essenberg, W.M.J. Bouterse (adjunct) J. Kiel (adjunct) HOOFDREDACTIE J.G. Majoor, T van Brussel (adjunct) L F Klein Schiphorst (adjunct) W. F REDACTIE J Rijsdam, chef redactie nieuwsdienst/kunst J. Preenen chef red Groot Leiden A.J B.M Brandenburg, chefeindred regio F. Blok, chef eindredactie algemeen W F Wegman, chef red. Duin en Bollenstreek W. Spierdijk, chef sportredactie T. Brouwer de Koning, chef Rijn- en Veenstr. E Straatsma, chef red. Regio Leiden ic Ie 071-51, 023- 5f 023- 53 071-53« 071-5311 T# Redactie Hoofdredactie: ADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8 30 tot 17 071 RUBRIEKSADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 uh 071- 51|e ABONNEMENTEN bijvooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per kwartaal (acceptgiro) f per half jaar (acceptgiro) j jj; per jaar (acceptgiro) L Abonnees die ons een machtiging verstrekt/ het automatisch afschrijven van het abonnr1 geld, ontvangen 1,- korting per betaling. VERZENDING PER POST >S per kwartaal (nl) K LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBA'5 Voor mensen die moeilijk lezen, slechte hebben of blind zijn (of een andere leeshv hebben), is een samenvatting van het regio^; it het Leidsch Dagblad op geluidsc^ Vissen in de vakantie is altijd voor de jeugd een grote attractie. Daartoe aangemoedigd door een Leids hengelsport- bedrijf hebben gistermiddag in de Witte Singel circa honderd jeugdige sportvissertjes op goed geluk hun dobbertje uitgeworpen. En maar turen of de vis wil bijten... foto archief leidsch dacblad K N H U I Z (..noggeen bijzonderverlof, er wordt aan gewerkt, maar anders moet het maar van mijn vakantie af") en een drietal „civiele" vrij willigers, Piet van der Kraan en de heer en mevrouw De Hoop, is de Kinderstad opnieuw van de grond getild. Los van het niet-aflatende tim merwerk zijn er vele activiteiten in de Kinderstad. Variërend van voetbal- en strafschoptoernooien via viswedstrijd en vliegerwed strijd tot kreatieve zaken. Kinder stad met zijn eigen burgemeester, postkantoor en politiemacht heeft opnieuw zijn bestaansrecht aan getoond. ONGEVALLEN DIENST Rijnland Ziekenhuis, vestiging St. Elisabeth: 24 u. per dag. m Diaconessenhuis: maandag t/m vrijdag 08.00-17.00 u. (uitgezonderd feestdag r~. M —<<■- INLICHTINGEN BEZOEKUREN ZIEKENHUIZEN Diaconessenhuis: tel. 071 -5178178. Rijnland Ziekenhuis, vestiging Elisabeth: tel. 071 -5454545. Rijnland Ziekenhuis, vestiging Rijnoord: tel 0172-463131 Leids Universitair Medisch Centrum: tel. 071-5269111

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 12