School voor jonge vluchtelingen Zilveren Wereldwinkel trakteert Leiden A)' 'Als ik hier geen zaak had, zou ik meteen vluchten' Leiden Regio MAANDAG 29 SEPTEMBER 1997 Scheidsrechter mishandeld leiden Een 25-jarige Leidenaar heeft gisteren, een kwartier na afloop van de voetbalwedstrijd GOLsport-NIVO, de 44-jarige scheidsrechter belaagd. De man schopte de scheidsrechter, maar hij liep geen verwondingen op. De fluitist deed aangifte bij de politie. De verdachte is nog niet aangehouden. In de wed strijd in de vijfde klasse KNVB, die eindigde in 1 -2, werd de doel man van GOL-sport met een rode kaart uit het veld gestuurd. Knokken om een parkeerplek leiden Twee heetgebakerde autorijders hebben elkaar gister middag het leven zuur gemaakt in strijd om een parkeerplek op het Stationsplein. Een 29-jarige Rijnsburger en een 62-jarige Hoofddorper draaiden tegelijkertijd dezelfde parkeerplek in. De eerste vooruit, de ander achteruit. De Hoofddorper maakte zich kwaad en liet de banden van de auto van de Rijnsburger leeglo pen. Die begon, volgens de zestiger, vervolgens te schoppen en e slaan. Daarop vlogen ze elkaar in de haren. De 62-jarige moest met verwondingen naar de dokter. Dief opgesloten in auto leiden» Toen de eigenaar van een auto een onbekende man in zijn wagen in de Koolstraat in Leiden zag zitten, ging hij er meteen op af met een kennis. Ze drukten het portier dicht en belden de politie. De verdachte, een 18-jarige Leidenaar werd aangehouden. Hij ontkende het slot te hebben opengebroken en de auto te willen stelen. Project is met 75 leerlingen grootste in Nederland Met een nieuwe school op de Garenmarkt is een oplos sing gevonden voor de vraag waar en op welke manier de minderjarige asielzoekers uit het opvangcentrum aan de Willem van der Madeweg les moeten krijgen. Het project is met 75 leerlingen al gelijk het grootste in zijn soort in Nederland. robert montanus De school wordt met een afkor ting aangeduid, LOVA, Leids Onderwijs Voor Asielzoekers. Net als de leerlingen, AMA's, Al leenstaande Minderjarige Asiel zoekers. Hun ouders zijn spoorloos, dood, vermoord in één van de vele brandhaarden die de we reld kent. Ze zijn zestien, zeven tien jaar oud, zijn in hun eentje hun land ontvlucht. Het Leidse opvangcentrum ruimde in april een unit met 100 bedden in om de minderjarige vluchtelingen te huisvesten. Maar voor het vraagstuk 'onderwijs' was tot voor kort nog geen passende oplossing gevonden. De jongeren krijgen nu les in het gebouw aan de Garenmarkt waar tot 1963 de meisjes-HBS was gevestigd en dat daarna in gebruik was bij de rechtenfacul teit van de universiteit. H. Pie penbroek van het opvangcen trum is één van de verantwoor delijken voor de AMA's. ..De kinderen zijn nog gedeeltelijk leerplichtig. Het is ontzettend belangrijk dat ze onderwijs krij gen. Ze zijn totaal ontheemd en zullen in onze samenleving toch een plek moeten krijgen. Daar naast hebben ze door de school nu iets gezamenlijks en dat kan de sfeer binnen de unit waar ze wonen alleen maar verbeteren." Voor de organisatie van het onderwijs is de gemeente Lei den een samenwerking aange gaan met het Da Vinei College. Coördinatrice W. Nelisse is door de school uitgeleend om de school op poten te zetten. Do centen zijn geworven via uit zendbureaus en werken op con tractbasis. Nelisse: „Wij zijn be gonnen met vijf groepen van vijftien leerlingen. Zij krijgen 20 uur les in de week. acht uur Ne derlands. verder Engels, maat schappijleer, tekenen en gym. Verstaanbaar en weerbaar ma ken zijn de sleutelwoorden voor dit soort onderwijs." Het lesma teriaal wordt door de leerkrach ten zelf gemaakt. De net aange stelde conciërge maakt over uren aan het kopieerapparaat. Niet alle nieuwe leerlingen vinden de gang naar de Garen markt eenvoudig. Leonardo uit Albanië had het moeilijk de eer ste dag. Dat er regels zijn. valt hem een beetje tegen. Binnen kort wordt hij uitgenodigd voor een stevig gesprek met Nelisse. Anderen hebben vanaf hun aankomst in het OC de flinke jongen uitgehangen en dan is het wel erg zuur dat bij de eer ste toets de anderen er achter komen dat ze helemaal niet kunnen lezen of schrijven. Grace uit Rwanda vindt het allemaal prachtig. Ze heeft van daag getekend: Een meisje on der een boom in de zon. En er was Nederlandse les. Rekenen was te makkelijk, vond ze. „Tot ziens", klinkt het trots met haar eerste woorden Nederlands. Koffie met koek en een muurgedicht OP 3 OKTOBER GEEN LEIDS vlag? Schande i Leiden Promotie Vrouw in park aangerand leiden In het Van der Werfpark is zaterdag vroeg in de ochtend een 24 jarige Leidse aangerand. De vrouw liep alleen door het park nadat ze afscheid had genomen van haar vriend. Daar randde een onbekende man haar aan. De vrouw verzette zich hevig. De man liet haar plotseling los en ging er vandoor. Onder zoek naar de dader heeft niets opgeleverd. Bianca moet strijd staken leiden/Amsterdam De Leidse Bianca Huyer wordt het komende seizoen geen cheerleader bij de Amsterdam Admirals. Bianca raakte gisteren tijdens de laatste selectieronde geblesseerd aan haar schouder, en moest daardoor de strijd staken. Volgens de cheerleader-trainer van de Admirals was de Leidse totdat zij moest afhaken goed op weg om een plek in de basis te verove ren. Van de 60 kandidaat-cheerleaders zijn er gisteren 36 gese lecteerd. De Amsterdam Admirals spelen American football in de Arena. Victoria in bloei leiden Vanavond is de laatste kans om dit jaar de Victoria ama- zonica in bloei te zien. De reuzenwaterlelie uit Brazilië bloeit weer. De bloem kan tussen 20.00 en 23.00 uur worden bewon derd in de Victoria-kas in de Leidse Hortus Botanicus. Kaschef A. Vogel geeft uitleg en beantwoordt vragen. Veel plezier toegew op 3 oktober Maar daim wel met De Leidse 1 Ze hebben alle reden om een feestje te vieren: de 35 vrijwilli gers van de Wereldwinkel in Leiden. Sinds de verhuizing van de Steenstraat naar de Burg- steeg, nu zo'n jaar geleden, is de omzet van de winkel verdrie voudigd. Bovendien bestaat de winkel 25 jaar. Dus werd zater dag 'heel Leiden' getrakteerd op koffie met koek of thee met een boterham met chocoladepasta. En passant kreeg Leiden ook een nieuw muurgedicht. Drukte Het was zaterdag in de Burg- steeg een drukte van jewelste. Terwijl de orgelman op de stoep zijn uiterste best deed er nog wat decibellen 'bovenop te doen', probeerden de vrijwilli gers van de Wereldwinkel, Uni cef en andere mens- en milieu vriendelijke organisaties, in standjes het winkelend publiek voor te lichten. Het smalle Van der Sterrepad was door de kraampjes nog smaller gewor den zodat het af en toe dringen en wringen was. Ook in de win kel topdrukte. „Nou is het hier zaterdags altijd wel druk. We zitten nu op een prima plek. De omzet is drie keer zo groot als op de Steenstraat. Fantastisch hë', vertelt vrijwilligster Anne Jacobs. De extra inkomsten komen ten goede aan de producenten in de Derde Wereld. „Ons doel is immers niet winst maken, maar geld verdienen voor de Derde Wereld." Sinds de ver huizing is het assortiment gro ter: vooral de verkoop van kunstvoorwerpen levert meer op dan voorheen. Een feestmarkt v Hoewel doel en organisatie duidelijk voor het voetlicht wer den gebracht, was het toch vooral gewoon feest. Voor de kinderen was er een stand inge richt waar ze konden kleuren, haarvlechten en fröbelen. Dat geknutsel was overigens al eer der begonnen Zo'n vijftien kin- Vertraging universitair Islamcentrum leiden/den haag gpd De oprichting van het Neder landse Islamcentrum aan de Rijksuniversiteit Leiden heeft vertraging opgelopen. De universiteit verwacht dat het centrum, dat kan beschikken over een startkapitaal van vier miljoen gulden, ergens in oktober zal worden opge richt, een maand later dan de bedoeling was. Deze week overleggen de betrokken in stellingen met het ministerie van onderwijs over het Is lamcentrum. Aan het project nemen naast Leiden ook de universiteiten van Amster dam, Utrecht, Nijmegen en Groningen deel. Het centrum moet zich bezighouden met de sociale, politieke, econo mische en culturele aspecten van de hedendaagse islam. Het doel is het 'ontwikkelen van hoogwaardige expertise met een internationale repu tatie voor onderzoek, onder wijs en kennisverspreiding'. De nieuwe instelling komt voort uit het INIS-program- ma (Indonesian-Netherlands Cooperation in Islamic Stu dies). Het centrum kan reke nen op toelagen van twee miljoen gulden van twee mi nisteries. deren hebben meegedaan aan de wedstrijd om van afvalmate- riaal speelgoed te maken. „Een eye-opener, niet alleen voor de kinderen, maar vooral ook voor de ouders", merkt vrijwilligster Inge Clarijs op. Maarten 't Hart alias Maartje, Leidenaar en zoals hij vertelde een trouwe klant van de We reldwinkel, was uitgenodigd om het nieuwste muurgedicht van de Stichting Tegenbeeld te ont hullen. Een, voor het overgrote deel van de Leidenaars, (nog) on leesbaar gedicht in het Urdu, een taal uit Pakistan. Vlag mee op 3 okto, met Dr Lrn>si Vlag vmi i RI iik n„„„. y Leiden Pror Bioscoopexploitant Jan Boer (52) en zijn zucht naar avontuur ■pi w; in Trianon in de Leidse Breestraat. De hal idemt verschaalde grandeur, de dromen snijden. We praten, roken, drinken coffïe. Ava Gardner en Clark Gable kijken llimlachend op Jan, hun dienaar, neer. dit gebouw, heeft de zaklamp van euse onze eerste zoen betrapt. Hier leeft het vermoeide maaglijdersgezicht van Jumphrey Bogart de van kolengruis groe- lelige jaren vijftig gestalte gegeven. Hier 'aaiden voor veel Leidenaren de deuren met hun gouden stangen even open naar en avontuurlijk leven. Of ik een Leidenaar ben", vraagt Jan. „Ge- ukkig niet. Het is hier maar een droevige oestand. Als ik zo eens om me heen kijk, ijn die Leidenaren het beleg nooit te boven ;ekomen. Nee, ik kom uit de polder. Maar a, ik woon hier nu eenmaal en ik schijn er 10k bij te horen. Wat een geestelijke armoe lier! Ais ik hier geen zaak had, zou ik neteen vluchten." an Boer is in 1944 in het plaatsje Wilnis ge- n. „En daarna zijn we dus verhuisd Leiden, naar de Kooi, de betere arbei derswijk toen. Ik heb de jaren vijftig bewust neegemaakt. Een voortzetting van de men- aliteit van voor de oorlog. Afgrijselijk be- n trompen. Iedereen was overal bang voor. dijn vader ook. Hij zat bij de brandweer. aardige man, ja. Hij leeft niet meer, na- uurlijkleeft hij niet meer. Hij was te aardig 'oor deze wereld. Veel grote branden heeft geblust, die waren hier niet veel. Ik veet nog dat hij na een brand thuiskwam n verschrikkelijke jeuk. Vlooien. Die met z'n allen uit het vuur gespron- ie wisten zich wel te redden. Avontuurlijk avontuurlijk aangelegd. De tijd van le ontdekkingsreizen is voorbij, dus dan ga de film. Ik ging in die tijd vaker laar de Film dan naar school. In Rex heb ik ip het doek voor het eerst een dode zien allen. Dat maakte op mij een enorme in- lruk. Zoiets zie je in het gewone leven niet Nu is al dat geweld in films bijna imusant. Het wordt niet gedoseerd. Het vordt lachwekkend. Maar ja, de tijd is ook 'eranderd. Om het minste of geringste zeg- ;en tegen elkaar': 'Val dood!' li la, ha!" u .Films prikkelden mijn verbeelding, mijn En fantasie is broodnodig. Zo ont dek je je richting in het leven. Ik droomde van een avontuurlijk bestaan. Wilde archeoloog wor den. Of spion. Zoiets. Een beetje zoals Indiana Jones. „Ik zat op de mulo. Het onderwijs was toen veel beter dan nu. Ik kon makkelijk leren. Wat mij in die tijd opviel, was dat iemand die niet zo intelligent was, die stom was. voor het front van de klas werd vernederd. Zo van: 'Hij heeft het zwarte garen uitgevon den toen het witte er al was. Hij heeft het witte garen door de modder gehaald.' En als iemand voor het bord een blunder maak te, werd hij er met zijn gezicht te genaan geduwd. Schandalig. Toen heeft zich bij mij een mede dogen ontwikkeld voor de met minder talenten bedeelde mens. „Het onderwijs nu is niet veel soeps. Toen het mammoetonder- wijs kwam, is er veel verloren ge gaan. Ze vinden het niet nodig meer om al die jaartallen uit het hoofa te leren. Daar ben ik het niet mee eens. Ik zie bij zo'n jaar tal meteen een beeld van die tijd voor me. Het is belangrijk om het verleden te leren kennen. Ook om plaats ligt. Nu kunnen ze Assen niet eens meer aanwijzen op de kaart. Maar je moet als je achter de kassa bij C-1000 wilt zitten wel een havo-diploma hebben. Wat een onzin allemaal. De mensen zouden eens goed moeten besef fen dat je niet alleen leert om je brood te verdienen. „Toen ik van de mulo af was, ben ik gaan werken. Ik heb bij de grofsmederij gewerkt als tijd- schrijver. Wat een baan! Moest je de arbeiders controleren. Kleine mannetjes die met reusachtige stukken ijzer bezig waren, ijzer dat de moeten in hun handen beet. Stonden ze daar te lassen, hun kop in de vonken. Dat deed hartstikke zeer." „In de jaren zestig ben ik politiek actief ge worden. Ik werkte toen bij Sikkens als assis tent-boekhouder. Ze hadden het er alleen FOTO HENK BOUWMAN Bioscoopexploitant Jan Boer. Baas van Trianon en het Kijkhuis. Kijkt nors, praat nors, ai biedt de Leidse tongval enig vrolijk tegenwicht. Nee, de levensvreugde ligt er bij Jan niet echt dik bovenop. Maar wie zijn galgenhumor weet aan te boren, komt ruimschoots aan zijn trekken. Met zijn lange grijze haar ziet Jan er uit als een ondergangsprofeet. Is pappie toch een beetje blijven hangen in de sixties, zoals Paul van Vliet eens zong. „Dat klopt", zegt Jan. „En met recht. Maar ik blijf wel bij de tijd, hoor. De concurrentie slaapt niet." 1111 11 I I I II over voetbal en auto's. Maar als er dan eens over politiek werd gesproken, wilde ik mijn zegje wel doen. Daar werden ze bang van. Ik was een waterval. Dat maakte enorme in druk. Als ze tegen me begonnen te kanke ren, zei ik altijd: 'Je bevordert het zelf." „Ik ben opgehouden bij Sikkens en tussen de studenten gaan wonen. Je had twee soorten: Minervanen en de rest. Met die Minervanen bemoeide ik me niet. Ik voelde me zelf ook student. Student van het leven. Ik kwam er al snel achter dat de drijvende kracht in de maatschappij de hebzucht was. Ik wilde iets an ders gaan doen, iets waarmee ik de mensen geen schade zou berokkenen. Met nog een aan tal mensen hebben we toen het Kreatief Sentrum opge richt. Ik kan zeggen dat ik in dat gebouw hoogstpersoonlijk alle platen tegen de plafonds heb gespijkerd. Maar ik ging op vakantie en in een mum van tijd was het een financiële cha os. Er werd gehandeld in drugs, in wapens, noem maar op. De a-sociale Leidenaars be gonnen er de boventoon te voeren. Ik heb er de brui aan gegeven en toen hebben ze Tesselaar aangetrokken, de man die later dus wethouder is geworden. Hij had een andere tactiek. Degenen die de meeste terreur uitoefenden, zette hij aan het bewind. Er kwamen in eens portiers aan de deur. Jon gens die de mensen geld af persten. Als je geen jas aan had, moest je hem bij wijze van spreken gaan halen. Zo erg was het." „Later is dat Kreatief Sentrum ter ziele gegaan en heb ik het Leids Vrijetijds Centrum opge richt. En ik moet zeggen: met de mensen die nu aan het be wind zijn, loopt het aardig. Ik heb destijds mijn huis aan de Rijnstraat verkocht en ben een bar begonnen. Het Praethuys. Er werden daar lezingen ge houden over occultisme en esoterische wijsheid. Professor Ten Have en Max Croiset heb ben er op het biljart lezingen gegeven. Een tijd later heb ik een pand achter 'Het Praethuys' gekocht en daar ben ik op aan raden van René Vallentgoed films gaan draaien, films die normaal alleen maar in de Movies te zien waren." „Vreselijk veel gezeik met de distributeurs. Altijd gelazer met het Lido. Maar op een ge geven moment kregen we de premiere van KAOS van Taviani. Ia en dat is dus allemaal zo'n beetje uitgegroeid tot wat ik nu doe. Ik heb eigenlijk wel bereikt wat ik wilde: ik be rokken geen schade, geef de mensen mis schien wat dromen mee." Levenskracht „Over de mensheid zelfben ik niet optimis tisch. De godsdienst heeft geprobeerd de mensen een doel en een richting in het le ven te geven. De gelovigen werden dom ge houden met het motto, maak je niet druk hier, je komt later toch in de hemel. Dat vind ik onzin. Maar de dood bestaat voor mij niet. Leven en dood zijn één geheel. De ziel blijft verder leven. Een Franse natuur kundige heeft onlangs de geest in de mate rie ontdekt. Dat die geest bestaat, is dus zo zeker als wat. Kijk, ik geloof niet in een God, maar ik weet zeker dat hij er is. Dacht je dat het voor God nodig is dat wij in hem gelo ven? Welnee." „Ik heb wat filosofen gelezen. Teilhard de Chardin, Schopenhauer, noem maar op. Ik denk dat ik al met al toch mazzel heb gehad in mijn leven. Een aardige vrouw, Gina en vijf kinderen. Van het avontuurlijke leven is niet veel terecht gekomen, nee. Je neemt je kinderen niet in je rugzak mee. Maar ik heb mazzel gehad. Ik denk dat er andere geeste lijke wezens zijn die ons inspireren en be geleiden. Noe de instroom var opstond altijd rr wist niet waaror heb er nu een vt opstaat, zit het e je gewone lichat ngeler iets. Ik wa issrliU va, 1. Mijn zot rklaring v Ze de; n Ik jk. Ik i had da ,r: als je ineens scnlichaam nog niet ii Nachts gaat je ziel naar de sterren toe om daar levenskracht op te doen. Kijk maar, als je ziek bent kun j soms van één nachtje slapen al zijn opge knapt. Die ziel moet 's morgens weer het li chaam binnenglippen. Als je te vroeg o| staat, heeft die ziel daar moeite mee." „Ik vind de dood niet zo'n ernstig pro bleem. Ik denk altijd: die man is niet dood die is gewoon verplaatst. Ik denk wel veel aan mensen die dood zijn. Als ik langs een huis fiets waar een kennis van me heeft ge woond, denk ik: ach ja, die is nu dood 1 .d dan denk ik aan de aardige dingen die hl; had. Dat is mijn manier van treuren."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 9