Sport
'Michael was verreweg de beste'
Henman denkt nu ook van Krajicek te winnen
Dringen voor
startbewijs
in de Tour
Bevlieging van Ronaldo
bezorgt Brazilië titel
Van Kessel in
EK-selectie
Egberink is schelden
zat en geeft finale op
MAANDAG 30 JUN11997
Robinson zwemt 2022 baantjes
Sydney Grant Robinson heeft als eerste mens meer dan 100 ki
lometer binnen 24 uur afgelegd. De 22-jarige Australiër zwom
2022 baantjes in een 50 meter bad van Gosford ten noorden van
Sydney, ofwel 101,1 kilometer. Met zijn prestatie verbeterde Ro
binson het dagrecord van zijn landgenoot Barry die 96,7 kilome
ter zwom in 1986. Bij de vrouwen bleef de 16-jarige Kelly Drif
field met 96,5 kilometer net onder de 100 kilometer. Daarmee
legde ze 3,1 kilometer meer af dan de Australische Susie Maro-
ney. Tijdens de marathon pauzeerden de zwemmers 15 secon
den na elke 20 minuten en 30 seconden na elke 40 minuten. Om
de twee uur verlieten de zwemmers voor vijf i
Een boze brief van Bundes-Berti
hamburg» Bondscoach Berti Vogts van de Duitse voetbalploeg
heeft zijn internationals een boze brief gestuurd. Hij schetst
daarin zijn 'totale ontevredenheid' over de prestaties van zijn
mannen sinds de gewonnen Europese titelstrijd in 1996. 'Bun-
des-Berti' vertelde over het schrijven in een vraaggesprek met de
krant Welt am Sonntag: .Als de spelers niet zorgen dat ze met
genoeg 'basis' aan het nieuwe seizoen beginnen, gaan we nog
een moeilijke WK-kwalificatie tegemoet en zal het nog een hele
klus zijn een goed WK te spelen zoals we van plan zijn."
Carolijn Brouwer derde in Kiel
kiel» Carolijn Brouwer is in de 103de Kieler Zeilweek op de der
de plaats geëindigd in de Europe. Het was de beste prestatie van
de kleine Nederlandse afvaardiging naar Kiel aan de Oostzee.
Brouwer bereidde zich in Kiel voor het EK en WK en testte nieuw
materiaal uit. Met derde plaats waren de Leidse studente en
bondscoach De Nijs niet ontevreden. Marcelien de Koning trok
met haar achtste plaats de aandacht van de topsportcommissie.
In de 49-er eindigde de Leiderdorps/Leidse Smolders/Groth op
de 22ste plaats. Een tegenvaller na de SPA-regatta in Medem-
blik.
Ier Donolly naar Feyenoord
Rotterdam Feyenoord heeft afgelopen weekeinde de Ierse in
ternational David Connolly voor vier seizoenen gecontracteerd.
Het 20-jarige talent is de eerste van twee buitenlandse spitsen
die de Rotterdammers deze week aan het legioen willen presen
teren. Over de andere aanvaller is Feyenóord nog in onderhan
deling, maar voorzitter Jorien van den Herik hoopt dat binnen
enkele dagen ook voor deze spits het licht op groen kan worden
gezet. David Connolly is voor het Rotterdamse publiek geen be
kende speler, maar een jaar geleden stond hij in de Kuip al in de
basis van de Ierse nationale ploeg tegen Nederland (3-1).
'Gaat u voor", gebaart Erik Breukink naar Michael Boogerd, de n
e Nederlands kampioen bij de profwielrenners.
Hand-in-hand kwamen ze over de eindstreep. Michael
Boogerd pakte Erik Breukink vast, de oude ronderenner
wees met zijn hand naar de jonge en stak z'n duim om
hoog. Boogerd priemde een wijsvinger richting hemel en
genoot. Maar keek toch nog snel even of zijn voorwiel
eerder over de eindstreep ging dan dat van Breukink.
Zelfs op 3600 meter boven zee
niveau zijn de Brazilianen tot
hoogstaand voetbal in staat. In
La Paz won de wereldkampioen
zondag de finale van de Copa
America, de Zuid-Amerikaanse
titelstrijd. De spelers van gast
land Bolivia hapten na de 3-1
naar adem. Brazilië won de Co-
pa America voor de vijfde keer,
voor het eerst echter buiten ei
gen land.
Gisteren bewees Taffarel dat
ïn doelman in Brazilië alleen
•n doelman is omdat hij niet
kon voetballen. Hij verkeek zich
grandioos op een afstandsschot
van Erwin Sanchez, beide spe-
met Europese ervaring. De
bal paste net tussen het lichaam
in Taffarel en de paal.
Edmundo had vier minuten
eerder Brazilië aan de leiding
gebracht. Hij scoorde uit de re
bound nadat de Boliviaanse
doelman Trucco een kogel van
Roberto Carlos had wegge-
stompt.
Na de rust zagen de 45.000
toeschouwers een sterker Boli
via. Taffarel maakte zijn fout
goed door reddingen op inzet
ten van Sanchez en Baldivieso
en had twee keer geluk toen de
lat hem hielp. Brazilië moest
achteruit. Maar natuurlijk had
Brazilië nog ene Ronaldo. Tot
een kwartier voor het einde was
de oud-PSV'er, wiens toekomst
in Europa nog altijd niet zeker
is, onzichtbaar gebleven. Die
ene bevlieging verraadde ander
maal zijn klasse. Hij demarreer
de achter een lange pass van
Denilson aan en haaide van
twintig meter verwoestend uit.
Het was Ronaldo's vijfde doel
punt van het toernooi.
Voor Bolivia betekende de 2-1
de nekslag. Zoveel kansen wa
ren er vergeven dat de moed de
spelers in de schoenen zakte. Zij
reageerden zich af op scheids
rechter Nieves, die een elle
boogstoot van Edmundo zou
hebben gemist. Coach Zagallo-
was wisselde de boosdoener di
rect. In blessuretijd zorgde in
valler Ze Roberto nog voor de 3-
1.
meerssen guido bindels
gpd-verslaggever
De afspraak bij het Nederlands
kampioenschap was snel ge
maakt. Op het moment dat
Boogerd ploegmaat Breukink
achterhaalde zei
Michael, jij gaat
Hagenaar was in de zevende
hemel. Er moest echter nog een
stukje gefietst worden en tja, je
weet het maar nooit. „Natuur
lijk was ik nerveus", gaf
Boogerd later eerlijk toe. „Je
hoort zoveel verhalen over be
roepsrenners die elkaar flikken.
Daarom heb ik het nog maar
een paar keer aan Erik ge
vraagd." Die paar keer waren in
werkelijkheid vele keren. Breu
kink moest er inwendig om la
chen. „Michael is een echte Ha
genees hè. Slecht van vertrou-
'Oh, oh Den Haag, mooie stad
achter de duinen', klonk het gis
teravond vanuit de café's in
Meerssen. En zelfs al had hij het
gewild, Erik Breukink had daar
niets aan kunnen veranderen.
„Michael was verreweg de bes
te, hij verdiende de titel meer
dan wie ook. Hij had me eraf
kunnen rijden
hij
„Het eerste rondje nadat hij
bij me was gekomen, voelde ik
me als een dood vogeltje. Hij
heeft daarna zelfs op me ge
wacht. Hij wilde dat ik bij hem
bleef, dat we samen naar de
eindstreep zouden rijden. Dat
was een mooi gebaar van hem.
En toch was hij op die laatste
meters nog bang dat ik nog een
jumpje zou maken. Man, ik
durfde het niet eens. Al die Ha
genaars zouden me hebben ver
moord."
Michael Boogerd staat be
kend als een jonge, goedlachse
wielrenner. Een mannetje met
lef, een gemakkelijke prater.
Een coureur ook met genoeg
zelfvertrouwen. Hij heeft een
even opgeruimd als onstuimig
karakter en juist dat onstuimige
maakt van hem een kleurrijk en
populair sportman. Maar het
zorgt er tevens voor dat de on
rust vaak door zijn lichaam
giert, onrust die er gisteren bij
het NK bijna de hele dag was.
Zelfs na de huldiging, zelfs
toen het rood-wit-blauw al lek
ker stevig rond zijn schouders
zat, was hij niet echt kalm.
„Jongens, de dopingcontrole?
Wanneer is die? Ik moet de tijd
in de gaten houden, want ik wil
dit shirt echt niet meer inleve-
Michael Boogerd was gisteren
onbetwist de man van de wed
strijd, de man van een kam
pioenschap dat volledig door
zijn ploeg werd gecontroleerd.
Het in aantal minder sterke
TVM-blok reed de hele dag in
de stromende regen achter de
feiten aan. Veel tijd en energie
werd besteed aan een lekke
band van Maarten den Bakker,
maar ook zonder deze pech
hadden de mannen van Cees
Priem geen echte vuist kunnen
maken tegen de oppermachtige
équipe van Theo de Rooy.
Breukink, die het hele seizoen
al opmerkelijk goed rijdt, was
ondanks een valpartij vroeg in
koers, een perfecte helper. Toen
de kampioen van 1993 samen
met Michael Boogerd, Servais
Knaven (TVM) en John van den
Akker (Foreldorado) voorop
reed, was dan ook meteen dui
delijk dat de finale deze keer
veel eerder begon dan tijdens
de voorgaande acht edities op
de omloop in Meerssen.
Om beurten sloopten Breu
kink en Boogerd de twee mede
vluchters. Bij de achtste demar
rage was het verzet definitief ge
broken en het was Breukink die
daar in eerste instantie van pro
fiteerde. Op dat moment was er
nog veertig kilometer te rijden.
Breukink wist zeker dat hij
vroeg of laat gezelschap zou
krijgen van zijn teamgenoot.
„Mijn ontsnapping was een
opening, niet meer dan dat. Als
Knaven en Van den Akker ster
ker waren geweest, was het een
ander verhaal geworden. Dan
had Boogerd moeten blijven zit
ten. Maar ik wist al dat hij ze
eraf zou rijden. En ik wist ook
dat hij sterker was dan ik. An
ders had ik er echt nog om gere
den. Nu was ik al blij dat we sa
men over de eindstreep konden
gaan."
Het deed een beetje denken
aan het nummertje dat Bernard
Hinault en Greg LeMond ooit
op Alpe d'Huez opvoerden.
Maar waar de actie van de twee
teamgenoten in de Tour één en
al show was, daar kwam die
'herhaling' bij Breukink en
Boogerd recht uit het hart.
Hinault en LeMond vlogen el
kaar indertijd de dagen erna bij
na letterlijk in de haren, Breu
kink en Boogerd gaan volgende
week als echte makkers de Ron
de van Frankrijk in.
Boogerd is blij dat Breukink
op de valreep nog op zijn be
sluit om geen Tour meer te rij
den is teruggekomen. „Ik stond
vorige week op het punt om
hem te bellen. Ik hoorde dat hij
ook in de Ronde van Zwitser
land weer goed was. Ik reed in
de Route du Sud en zei nog te
gen Erik Dekker: Breukink is gek
als hij niet mee naar Frankrijk
gaat. Toen ik thuis kwam zag ik
op teletekst dat hij zich had be
dacht. Ik ben daar blij om, want
het is toch een m<
nog wat kan leren."
Dat leren zal vooral een kwes
tie van intomen zijn. ,Als je
voor een klassement fietst, moet
je geen onnodige energie ver
spillen", benadrukte Breukink
gisteren nog maar eens. „Mi
chael is nu vierdejaars prof. Hij
weet best wel hoe de koers in
elkaar steekt. Hij kan goed posi
tie kiezen, maar hij moet rusti
ger worden, leren zich weg te
steken, energie te sparen door
als het kan ook eens rustig ach
ter in het peloton te rijden. De
eerste anderhalve week van de
Tour moet hij zich niet druk
maken. Pas in de cols moet hij
er vol voor gaan."
In die cols wacht Boogerd
echter vooral een rol als helper
van kopman Peter Luttenberger
en tweede man Patrick Jonker.
Toch hoopt de meest talentvolle
ronderenner van de huidige ge
neratie Nederlanders zelf ook
op een eindklassering in mini
maal de top-twintig. De vorm is
er. Die is er eigenlijk al het hele
seizoen. Dat benauwt hem
meteen een beetje. „Vorig jaar
reed ik een slecht NK en een su
per-Tour. Nu was er een super-
NK en moet ik nog maar af
wachten hoe het in Frankrijk
gaat. Het gaat eigenlijk al het
hele seizoen uitstekend en soms
denk ik: ooit moet toch die te
rugslag komen. Dat zal toch niet
uitgerekend in de Tour het ge
val zijn?"
gpd-verslaggever
Het is traditioneel dringen ge
blazen voor een plaats in de
twee Nederlandse ploegen voor
de Tour de France en al bijna
net zo traditioneel wordt de
spanning in de laatste week
voor het vertrek tot het uiterste
opgevoerd. Tot de start van la
Grande Bouclé, ook voor de
deelnemers het hoogtepunt van
het wielerseizoen, staat enkele
coureurs nog een paar slapeloze
nachten te wachten.
Bij de families Hoffman, Mi-
chaelsen en Van Dijck zal vaker
dan normaal de lamp worden
aangestoken in afwachting van
een telefoontje van Cees Priem.
Twee van deze namen vallen
buiten de boot. Servais Knaven,
Maarten den Bakker, Bart Vos
kamp, Peter van Petegem, Bo
Hamburger, Laurent Roux en
Jeroen Blijlevens hadden al in
een eerder stadium zekerheid
gekregen over hun deelname.
Priem voegde gisteravond Jes-
per Skibby aan die lijst toe.
Het Rabobank-team van
Theo de Rooy kent, wat de Ne
derlanders betreft geen twijfels
meer. Voor de enige nog in te
vullen vacature maakt de ploeg
leiding vandaag een keuze tus
sen de Deen Michael Blaudzun,
de Let Arvis Piziks en de Austra
liër Robbie McEwen. Erik
Dekkker, Leon van Bon, Danny
Nelissen, Patrick Jonker, Neder
lands kampioen Michael
Boogerd, Erik Breukink en de
buitenlanders Rolf Sörensen en
Peter Luttenberger zijn al wel
zeker van deelname.
Het lijkt logisch dat de voor
keur uitgaat naar de sterke I-et
Piziks of de hardrijder Blaudzun
boven McEwen. In het geval de
keuze op de Australiër valt,
moet de hele ploeg aan de
sprinter worden opgeofferd ter
wijl het team het succes van vo
rig jaar juist dankte aan zijn
drang naar avontuur. Theo de
Rooy: „Best kans dat we toch
McEwen nemen. Die heeft echt
niet de steun van de hele ploeg
nodig. Robbie vindt zijn weg in
de finale zelf wel.
meerssen marc van der jagt
Miquel van Kessel is gekozen in
de selectie voor de Europese
kampioenschappen voor
espoirs (renners onder 23 jaar),
die van 4 tot en met 7 septem
ber in Villach (Oostenrijk) wor
den gehouden. De 21-jarige
neo-amateur uit Ter Aar kreeg
de bevestiging afgelopen zater
dag van bondscoach Herman
Snoeyink na afloop van het Ne
derlands kampioenschap op de
weg.
Haarhuis tenonder op de waanzinnigste dag die Wimbledon ooit meemaakte
londen rene v
gpd-verslaggever
Had niets met die schreeuw te maken.
„Soms sla je een dubbelfout, soms niet.
Daarvoor had ik ook al dubbelfouten gesla
gen en daarna ook nog een paar. Dat kwam
niet door die schreeuw."
Hij antwoordde als een machine, zonder
emotie. Haarhuis kan nog wel eens grappig
uit de hoek komen, ook als hij verloren
heeft. Gisteravond was de fut er helemaal
Natuurlijk had hij wel eens het idee ge
had, dat hij in een voetbalstadion was be
land in plaats van op het altijd zo beschaaf
de Wimbledon. Maar dat het dertiendui-
zendhonderenachttien tegen hem alleen
zou worden, dat wist hij van tevoren al.
Want toen zaterdagmiddag werd besloten
om op zondag de hekken open te gooien en
hij vervolgens op centre court tegen pu
bliekslieveling Henman werd neergezet,
wist Paul Haarhuis wel wat hem stond te
wachten. „Want toen in 1991 ook op zon
dag werd gespeeld, kreeg je ook dit publiek
binnen."
Voetbalpubliek bedoelde Haarhuis. Pu
bliek dat zich met vlaggen en pruiken uit
doste en bereid was de longen uit het lijf te
schreeuwen voor een landgenoot in nood.
Publiek dat bereid was om al op zater
dagmiddag in de rij te gaan liggen om ein
delijk eens tennis op het centre court van
Wimbledon te kunnen zien. Want normaal
kom je daar niet zomaar op. Maar net als in
1991, toen de eerste week ook vrijwel hele
maal verregende, ging het gisteren weer
volgens het principe wie het eerst kwam,
wie het eerst naar binnen mocht. Totdat er
29.000 fans op het park waren. En omdat er
nog wel meer mensen kwamen, vormde
zich een rij van negen kilometer op de stoe
pen rond Wimbledon en was de 13.118ste
stoel op centre court pas echt bezet toen
Haarhuis en Henman aan hun vijde set be
gonnen.
Maar wie toen kwam maakte het mooiste
nog mee. De ontknoping van 26 games,
waarin Haarhuis bij 5-4 als eerste maar één
klap van de winst was. En daarna Henman
aan de beurt was, bij 12-11, maar zijn re
turn viel in het net. Die laatkomers konden
tenslotte ook meedoen met de grootste or
kaan van geluid die ooit over Wimbledon
joeg toen Henman tenslotte bij 13-12 zijn
beslissende passeerslag langs Haarhuis
sloeg.
Paul Haarhuis was toen allang vergeten
dat hij zaterdag in de tweede ronde een
puike partij had gespeeld tegen de Austra
liër Larkham. Vergeten was toen ook allang
dat Richard Krajicek, de titelverdediger uit
Den Haag .zaterdag en gisteren twee stapjes
dichter naar een nieuwe Wimbledonkroon
was geslopen. Bijna vergeten was ook dat
dat zaterdag moeizaam was gegaan, in vijf
sets, ten koste van Andrei Pavel. En het duel
dat de kampioen gisteren in drie sets van
David Rikl won, verdween bij het adembe
nemende duel van Haarhuis helemaal naar
de achtergrond.
Het was pas in de 'nazit' met Haarhuis en
Henman dat iedereen weer op aarde terug
keerde. Want in de volgende ronde, mor
gen, treft Henman Krajicek. Daar wilde
Haarhuis de Britse persmensen best nog
wel wat over zeggen. „Ik heb de afgelopen
twee weken op gras tegen Tim en Richard
gespeeld, maar Richard is in een betere
vorm. Tegen Tim heb ik kansen gehad, te
gen Richard niet. Normaal wint Richard
dat. Bovendien zal er dan een heel ander
publiek zijn dan vandaag.
En Henman zei natuurlijk precies wat
zijn chauvinistische landgenoten wilden
horen. „Ik denk dat ik ook van Krajicek kan
Meer Wimbledon op pagina 21
voorschoten peter k
Tim Henman bedankt het 'voetbalpubliek'
Voor Gertjan Egberink was bij
de stand 6-5 in de tweede set
van de eindstrijd bij Forescate
tegen Jos Koemans de maat
vol. Meer dan vol zelfs. De
speler van Unicum was het
schelden en de racketsmijterij
van Koemans zat, gaf zijn te
genstander nog wel een hand
en liep tijdens het hoofdnum
mer in Voorschoten, het man-
nenenkelspel BI, van de baan.
„Ik wil tijdens een wedstrijd
geen beledigingen naar mijn
hoofd geslingerd krijgen", ver
telt Egberink een paar uur na
afloop van de finale in het
clubhuis van Forescate. „Dat
gebeurde op de stand 5-1 voor
mij wel en toen had ik het ei
genlijk al helemaal gehad. Ik
wil absoluut niet herhalen, wat
er precies gezegd is. Ik stond
op dat moment goed te spe
len, heb eerst nog vier games
in het net staan slaan. Maar ik
bedacht mij toen dat ik zo niet
mocht verliezen. Na een goede
servicegame heb ik de partij
toen cadeau gegeven. De
scheidsrechter en het publiek
gaven mij gelijk, dat ik de par
tij niet wilde uitspelen."
Aanleiding tot de woorden
wisseling was het wegsmijten
van zijn racket door Koemans.
Voor de derde maal verdween
het slagwapen met een grote
boog vanaf de achterlijn over
het hek, waarop Egberink zijn
tegenstander waarschuwde
voor maatregelen door de
scheidrechter. De als altijd
zeer gedreven, strijdlustige
Koemans pikte dit niet en
startte een woordenstroom,
die de Unicummer niet meer
wilde herhalen. „Jos speelde in
de eerste set, zeker na de on
derbreking door de regen ge
woon goed", zegt Egberink.
die in het Leidse circuit als
rustig en sportief bekend staat.
„In de tweede set had ik tot
het incident het betere van het
spel. Jos had beter de set kun
nen laten lopen en het op de
derde set kunnen laten aanko-
Wedstrijdleider Dick Zwane-
veld probeerde de gemoede
ren te sussen, maar bij Egbe
rink was de motivatie om ver
der te spelen in het toernooi
van zijn vorige club tot onder
het nulpunt gezakt. Zo ver
zelfs, dat hij voor de komende
districtskampioenschappen,
die deze week bij zijn huidige
club Unicum worden ver
speeld, nauwelijks enige inte
resse toonde. „Met tennis heb
ik het even totaal gehad", her
haalt Egberink nog maar eens.
„Ik zal wel zien wat ik de ko
mende week ga doen. Koem
ans, die zo in de strijd was op
gegaan, dat hij niet meer wist
wat hij precies had gezegd,
toonde na afloop berouw en
bood zijn excuses aan. Voor
Egberink kwamen ze te laat.
