ZOMERKRANT
x-
-x
Vliegersport in 'verdomhoekje'
De regels van Het Pannenkoekenhuis
'Joe geev mie toe
matsj mannie, hoor!'
Sport-inn beleeft
de eerste reünie
Komkommers (2)
Trots op het spook
met de gepunte oren
Truffels van caramelroomij s
RIJDAG 26 JUL11996
Leidsch Dagblad Horen, j
;,oob
NOORDWIJK MAARTEN KEULEMANS
Wat hij antwoordt als je 'elf zegt? „Dan zeg
ik ijs en slagroom." Vierenzeventig? „Ker
sen." Joost kan de vijfentachtig soorten
pannenkoeken die Het Pannenkoekenhuis
in Noordwijk serveert wel dromen. En dat
doet hij dan ook, zo nu en dan. „Vooral in
het begin maalde het nog wel eens door
mijn hoofd", geeft hij toe.
De meeste klanten bestellen nummers in
plaats van gerechten. En dus is het van
groot belang om te weten welke pannen
koek er bij welk nummer hoort. De tafels
zijn gerangschikt in wijken, en wie de getal
len het best beheerst, krijgt de wijk met de
meeste klanten. Joost runt één van de beste
wijken: de tafels met uitzicht op de zee.
Zeventig? „Gember-kaas-ananas.
Zo iemand zie je dan ineens terug op televi
sie, bij 'Wedden Dat'. „Ja, dat zeggen ze ge
regeld," grijnst de pannenkoekkundige wat
verlegen. „Maar ach, dat is niets voor mij."
Leidsch Dagblad
Horen,zien en ...njd&L
■EIDEN MAARTEN KEULEMANS
ien groots openlucht -
estijn moet het worden,
met veel muziek, dans,
marktkraampjes en acti
viteiten voor groot en
dein. Op 24 augustus
beleeft de sport-inn een
:erste reünie. Alle reden
5m flink uit te pakken,
vindt organisator John
van der Bom.
De sport-inn was des-
jds een feestelijke ma-
ifestatie, waar sport-
:lubs en verenigingen
ch presenteerden op
;en soort rommelmarkt.
De inmiddels haast le
gendarische open dag
beleefde tien jaar gele
den haar negende en
aatste editie. Nog even
ivas er sprake van de
nanifestatie nieuw le
ven in te blazen, maar
evergeefs.
Vlaar organisator van
iet eerste uur Van der
lom wil het wel weer
.•ens proberen. Al vindt
GEI bij het nog veel te vroeg
jm het over een nieuwe
>port-inn hebben. „We
:ien wel wat emit komt.
Jet belooft een gran-
lioos openlucht-feest te
ivorden. Er hebben zich
zo'n vijftien verenigin
gen opgegeven. En een
heleboel verenigingen
zijn er nog over aan het
overleggen." Van der
Bom heeft zo'n vijftig
verenigingen nodig om
uit de kosten te komen.
Hoewel de sport-inns
traditioneel in de Ton
Menkenhal werden ge
houden, zal de reünie in
de Stevenshof plaats
hebben, op het plein te
genover station De Vink.
„De Stevenshof heeft
niet zoveel sport te bie
den", weet Van der Bom.
„Wat dat betreft is dit
voor verenigingen na
tuurlijk een uitgelezen
kans om nieuw bloed te
Behalve kraampjes zijn
er op 24 augustus ook
motoren en ouderwetse
auto's te bewonderen op
het plein. Daarnaast
pakt de organisatie uit
met een poppenkast,
bands en speeltoestellen
voor de kinderen. De
Leidse oliebollenbakker
Jan Overdevest, die
vroeger al de sport-inn
bezoekers van lekkernij
en voorzag, is eveneens
van de partij.
Het is opmerkelijk hoe vitaal sommige mensen het arbeidsjaar
doorkomen. Zo tegen de tijd dat velen puffend ter aarde storten
en welhaast kruipend hun zomerbestemming halen, zijn er al
tijd nog een paar die dan een vakantiebaantje nemen.
De mensen over wie ik het heb doen dat trouwens niet omdat
zij zo graag'extra geld willen verdienen, maar ter meerdere eer
en glorie van zichzelf. Nog voordat zij hun vakantiebaantje aan
vaarden, worden kranten en persbureaus uitgebreid op de hoog
te gebracht. En inderdaad, breed lachend verschijnen ze dan in
kranten en op televisie omdat ze bijvoorbeeld bij een hamburger-
tent gestapelde vleesbroodjes staan te verkopen.
Zelf vind ik het altijd uiterst prettig dat er dan wordt bij ver
teld of in de kop staat vermeld dat het om een Tweede Kamerlid
van één of andere parij gaat. Anders zou ik het wis en waarach
tig niet geraden hebben. Want wie kent per slot van rekening al
onze volksvertegen woordigers?
Ik weet dat Kok zo'n beetje
de baas is en dat hij - naar ui
terlijk geoordeeld - dat met veel
pijn en moeite is. Hij heeft een
robuuste secretaresse die Erica
Terpstra heet. Jorritsma is de
maitresse van Pronk, maar dat
is geheim. En Bolkestein is de
enige allochtoon in het kabi
net. Voorts is er nog een aantal
paladijnen dat al naar gelang
de wind waait knikt of schudt.
Tot zo ver mijn kennis van 's
lands parlemen t.
En dan verschijnt er ineens
ene Jan huppeldepup in de
media die als nummer 2004 in
de Kamer is gekomen. Hij heeft
nog geen drie zinnen in ons
parlement mogen zeggen,
maar presenteert zich als de
grote man die in zijn vrije tijd
voeling houdt met het Neder
landse bedrijfsleven door hamburgers te verkopen.
Gisteren had ik het op deze plek over komkommers en kom
kommertijd in kranten- en televisieland. Dit soort nieuws haalt
het natuurlijk niet bij de pietermannen, maar kamerleden die
stage lopen in het bedrijfsleven mogen wij toch echt ook rekenen
tot de komkommers van zomers medialand.
HENK VAN DER POST
D. Schulp van De Vliegershop: „„Een vlieger is zo gevaarlijk als de persoon die ermee omgaat."
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
NOORDWIJ K/LEIDEN ARJAN VAN DIJK
De gemeente Noordwijk plaatst
vandaag borden op het strand om
de overlast van vliegers te beper
ken. Hoewel vliegeren op het
strand allang verboden is, ziet de
lucht op winderige dagen nog altijd
zwart van de plastic vogels. Vooral'
bestuurbare vliegers veroorzaken
veel overlast. Bij stevige wind suist
dit speeltuig met snelheden van
boven de honderd kilometer per
uur over de hoofden van de bad
gasten.
De afgelopen paar jaar zijn er al
heel wat ongelukken en bijna-on-
gelukken met vliegers gebeurd.
Ook afgelopen woensdag ging het
weer eens mis, toen een bestuur
bare vlieger een ijzeren vlaggen-
stokhouder op de Duimdamseslag
finaal in tweeën scheurde. Het vlie
gertouw had zich om de vlaggen-
stok gewikkeld, waarna de wind de
rest deed en de houder volledig
ontwrichtte. Voor de politie was dit
aanleiding om zeven vliegerbe-
stuurders naar een veiliger plek te
verwijzen.
Kracht
De vliegerbestuurder van de Duim
damseslag moet de schade aan de
vlaghouder vergoeden, wat neer
komt op een bedrag van ruim vier
honderd gulden. Kurt Borst, eige
naar van de houder, is echter al
lang blij dat er alleen materiële
schade is ontstaan. Borst: „Die jon
gen vliegerde voor het eerst van z'n
leven. Voor hetzelfde geld had hij
iemands hoofd geraakt en dan had
je de poppen aan het dansen ge
had. 't Is onvoorstelbaar hoeveel
kracht zo'n ding ontwikkelt."
Volgens de Noordwijkse politie be
seffen vliegeraars niet altijd hoe ge
vaarlijk hun spel kan zijn. Politie-
voorlichter Frans Mesker vindt het
vliegeren zelfs zo gevaarlijk, dat hij
met een grote boog om vliegeraars
heenloopt. De politie stuurt hen
dan ook naar plekken waar het
vliegeren wel is toegestaan, maar
dit is dweilen met de kraan open.
Steeds duiken nieuwe fanaten op,
zich vaak onbewust van het verbod
dat op de sport rust.
De negentienjarige Duitser Dirk
bijvoorbeeld weet van de prins
geen kwaad. Hoewel zijn vlieger
hem als een strandskiër twintig
meter over het zand sleurt, kan hij
zich niet voorstellen dat vliegeren
tot ongelukken kan leiden. „Zo'n
ding kost vierhonderd mark of
meer, dat koop je alleen als je er er
varing mee hebt." Bovendien heeft
Dirks vlieger een Paniksicherung
als hij aan een gesp trekt, komt de
vlieger langzaam naar beneden.
Ook D. Schulp van De Vliegershop
in de Haarlemmerstraat begrijpt al
le commotie rond zijn hobby niet.
Schulp: „Een vlieger is zo gevaarlijk
als de persoon die ermee omgaat.
Als ik vlieger en er lopen mensen
omheen, zorg ik dat ik hem hoog in
de lucht houd. Liever nog ga ik een
eindje verderop staan, waar niet
jan en alleman liggen te zonnen."
Volgens Schulp wordt de sport in
het 'verdomhoekje' gedrukt: „Als
wij met ons clubje vliegeren, krijgt
er zo vaak iemand een vlieger te
gen zijn hoofd. Maar letsel hebben
we nooit."
Bushalte
OEGSTGEEST» MAARTEN KEULEMANS
Het spookt in het Bos van
Wyckersloot. „Echt goed kan
je ze niet zien. Je ziet alleen
maar schimmen voorbijko
men. Maar soms komen ze
recht op je af. Omdat dat de
enige manier is waarop ze je
kunnen zien. En als ze dan pas
vlak voor je neus wegzwenken,
dan is het natuurlijk van: get-
sie, bah, waterig."
De spoken hebben buitenge
woon lange vingers, puntoren
en een leerachtige, kale huid.
„Maar ze zijn prachtig", vindt
Oegstgeestenaar A. Muskens.
„Tijdens de schemering vlie
gen ze uit en dan zie ik ze over
mijn huis komen."
Een paar honderd meter in het
bos achter Muskens' woning
staan een paar enorme bo
men, die eigenlijk zo dood zijn
dat de gemeente ze om wilde
halen. Maar voordat het zover
kon komen, ontdekte men
binnenin de stammen een
groep van ruim honderd vleer
muizen. De dieren hadden de
binnenkant van de bomen in
gericht als kraamkliniek. En
dat is behoorlijk bijzonder, ze
ker omdat er in twee bomen
zeldzame roze vleermuizen
wonen. De kenners waren in
jubelstemming en Oegstgeest
besloot de bomen te laten
staan. „Het is veel te leuk dat
we ze hebben in Oegstgeest",
zegt ambtenaar L. Turenhout
niet zonder trots. „Wie weet
blijven ze wel hangen."
Maar volgens Frits van der
Sluis van natuur- en milieu
centrum Het Koetshuis in de
Leidse Hout is de kans daarop
niet erg groot. Vleermuizen
houden hun winterslaap im
mers op plekken waar het niet
vriest, zoals in oude bunkers
en in kelders. En die zijn er
niet in Oegstgeest. „Maar ach,
in de zomer zitten er hier hon
derden", vertelt Van der Sluis.
„Ze komen vanuit het Bos van
Wyckersloot naar de Leidse
Hout om insecten te vangen.
Dit is hun eetkamer, het bos is
hun gecombineerde eet/slaap
kamer, zo kan je het stellen."
Nou goed, een klein vleermui-
zenhotelletje is er ook, daar in
de Leidse Hout. Van der Sluis
wijst naar een houten kastje,
dat buiten aan de muur hangt.
„Kijk, dat hebben we speciaal
voor ze gemaakt. Het is een
soort vogelhuisje voor vleer
muizen. Daar kunnen ze met
zijn vieren of vijven tegelijk in
zitten. En zie je die houten lui
ken voor die ramen? Daarach
ter hangen er soms ook een
paar te luieren."
IJSTIJD
ijscoupe^ bereid
door de ijsmeester
van hotels
van oranje
li i2
Henny Philipse, de chef-kok van
restaurant 'De Palmentuin' in
Noordwijk, is verzot op eten. Hij
houdt er zo van, dat hij eigenlijk
niet kan zeggen waarmee hij
het liefst bezig is: voor-, hoofd-
of nagerechten. „Het is alle drie
prachtig om te doen. Het grote
voordeel van nagerechten vind
ik wel dat je er heel goed je fan
tasie in kwijt kunt. Van iets sim
pels iets moois maken, dat is de
kunst bij toetjes."
Bij het derde 'ijsje' dat Henny
speciaal voor de lezers van de
Zomerkrant bedacht, is hij er
goed in geslaagd van iets sim
pels iets moois te maken, vindt
hij zelf. 'Truffels van caramel-
roomijs' heet de creatie die de
culinaire kunstenaar van 'Ho
tels van
Oranje' de
ze week in
'Ijstijd' be
spreekt.
Een toetje
voor de
liefhebbers
van zoet.
„Typisch
zo'n coupe
die ik zou
maken in
het wildsei-
zoen", zegt
Henny.
„Wat niet
wegneemt,
dat-ie in de
zomer ook
best smaakt, natuurlijk."
'Truffels' van caramelroomijs
heeft met die onderaardse pad
destoelen, die door speciaaJ
daarvoor afgerichte varkens uit
het bos worden opgewroet,
trouwens niet zo gek veel te ma
ken. Truffels zegt in dit geval al
leen iets over de vorm waarin
het ijs wordt gepresenteerd. Ca
ramelroomijs deze keer, dat -
de trouwe lezer van deze ru
briek weet het inmiddels - op
advies van Henny gewoon
wordt gekocht bij de super
markt of de Italiaan op de ljoek.
„Niet zelf maken dus, veel te
omslachtig", vindt de Lisser-
broekse kok. „En als ik namen
mag noemen: ijs van Carte d'
Or, da's top."
Voor het ijsdessert van vandaag
zijn twaalf lege soesjes nodig
die zo bij de bakker kunnen
worden gekocht. Deze worden
opengeknipt en gevuld met een
bolletje caramelroomijs. Vervol
gens worden ze door de ge
smolten witte chocolade gerold
en bestooid met krokante noot
jes. Die nootjes kunnen gewoon
kant-en-klaar worden gekocht
(een soort notendip, zoals de
softijscoman die tegenwoordig
wel heeft), maar er kunnen ook
fijngehakte kletskoppen voor
worden gebruikt. De chocolade
smelt je door het au-bain-marie
op te warmen: in een schaaltje
dat op zijn beurt in een pan met
heet water wordt gezet.
Het 'truffeltoetje' wordt 'af ge
maakt met gebrande amande
len en een scheut amandel-
room. Gebrande amandelen
krijg je door amandelschaafsel
tien minuutjes in de oven (180
graden) te plaatsen. Amandel-
room wordt gemaakt van een
achtste liter slagroom, een eet
lepel suiker en wat zeer fijn ge
hakte amandelen.
Ingrediënten (voor vier perso
nen): 12 lege soesjes 0,75 liter
amandelroomijs reep witte
chocolade krokante nootjes
of een paar gehakte kletskop
pen amandelschaafsel *0,125
liter slagroom eetlepel sui
ker.
FOTO'S HIELCO KUIPERS
Nederlanders zijn goudeerlijke mensen
LEIDEN/NOORDWIJK
TEKST. PAUL DE VUEGER
MAARTEN KEULEMANS/ARJAN VAN DUK
Na zeven koppen koffie, vier
blikjes cola en ettelijke ijsjes we
ten we het zeker: Nederlanders
zijn goudeerlijke mensen. Om
de Nederlandse eerlijkheid op
de proef te stellen, speelden we
de onnozele toerist en onder
zochten hoe serveersters om
springen met mensen die nog
geen Stuiver van een vijf-gul
denmunt kunnen onderschei
den.
Hoe ik mijn best ook doe, het
lijkt wel alsof er in heel Leiden
niemand zich laat verleiden een
onhandige Amerikaanse toerist
te foppen. Ik geef rijksdaalders
uit en doe alsof ik denk dat het
guldens zijn, ik laat obers en
serveersters zelf het bedrag dat
ik moet betalen uitzoeken uit
een stapeltje kleingeld dat ik
met eèn ongeïnteresseerd ge
zicht op tafel leg, ik kijk zelfs de
andere kant op terwijl ik ze mijn
portemonnee toevertrouw,
maar telkens weer word ik be
leefd geattendeerd op mijn ver
gissing. Een keer word ik zelfs
teruggeroepen als ik de zaak al
verlaten heb. „Hee mister!Joe
geev mie toe matsj mannie,
hoor!"
Diep geroerd door de oprecht
heid van het Leidse horecaper-
soneel verlaat ik de stad. Die
Leidenaren toch. Geen cent te
veel, hoor!
Na Leiden proberen we het in
Noordwijk. Met een Bild-Zei-
tungonder de arm stap ik bij
een hamburgergigant binnen
voor een lekker sundae-ijsje.
„Dat is dan twee gulden vijftig",
zegt het meisje achter de toon
bank. Gehoorzaam tel ik het
geld uit, maar 'per ongeluk' ver
wissel ik een stuiver met een
muntstuk van vijf gulden. Het
meisje moet lachen: „Nein, dat
zijn vijf guldens. Di't is een stui
ver", en ze vist het koperen
muntje uit m'n hand.
Ook de milkshake-verkoper van
een snackbar trapt niet in de
wisseltruc. Hoofdschuddend
ruilt hij mijn dikke munt in voor
een dun exemplaar; die Duit
sers ook...
De ober van een drukbezocht
café toont echter minder
scrupules. „Zahlen, bitte", roep
ik, waarop hij mij het verschul
digde bedrag noemt: twee gul
den vijfenzeventig. Ik overhan
dig hem twee guldens, twee
kwartjes, twee dubbeltjes en de
nog altijd in mijn bezit zijnde
vijf-guldenmunt. Met een stalen
gezicht stopt hij mijn 'stuiver' in
de kassa. 'AufWiedersehen
probeer ik nog vriendelijk, maar
de man keurt me verder geen
blik waardig. Onthutst verlaat ik
de zaak; de uitzondering beves
tigt weer eens de regel.
Zomerkrant-kortingsbon
via 't Joppe (De Kaag) ov
Hoogmade. Vandaar vaai
meer, Ringvaart, de Ade i
het schip over de
Prijs ƒ20,-
(Rederij
uit Warmond vanaf de Gen
Afvaarten t/m 15 septem
