Olympische Spelen tl Brons als opstapje naar goud D«h=5 'Kermis' in de zwemequipe De slechtste Spelen ünds München 1972' DINSDAG 23 JULI 1996 Atlanta'96 Roeiers kapen bus De verkeerschaos bij de Olympische Spelen in Atlanta heeft een aantal roeiers dusdanig op de zenuwen gewerkt dat men besloot een bus te kapen. De chauffeur, die werd geacht van het olym pisch dorp naar het hockeystadion te rijden, werd vriendelijk doch dringend verzocht een andere bestemming te kiezen. Hij bracht de roeiers uit Groot-Brittannië, Polen en Oekraïne naar Lake Lanier. De roeiers blokkeerden de weg en dwongen daar door de bus tot stoppen. De protesten van toegesnelde politie agenten werden genegeerd, de roeiers hadden haast om tijdig bij hun wedstrijden aanwezig te kunnen zijn. De Britten Mat thew Pinsent en Steve Redgrave, olympische- en wereldkam pioenen in de twee-zonder-stuurman, namen een kloek besluit, verlieten het olympisch dorp en kozen voor een hotel dichtbij de roeibaan. Schermers op de vuist De politie moest er gisteren aan te pas komen om twee vechten de schermers te scheiden. De Fransman Philippe Omnes, olym pisch kampioen sabel in Barcelona, en de Cubaan Elvis Gregory ruzieden net zo lang tot ze samen van het podium stortten. Gre gory kon zijn nederlaag (15-14) in de derde ronde niet verkrop pen. De Cubaan, winnaar van het brons in Barcelona, gooide zijn wapen neer, schopte tegen een muurtje en weigerde zijn te genstander de hand te schudden. Toen beide schermers het strijdtoneel verlieten, gingen ze al scheldend op de vuist. Politie agenten en veiligheidsmensen moesten de vechterbazen uit el kaar houden. Bij de stand 14-14 had Omnes zijn tegenstander beledigd. „Ik ga winnen, jij bent niets waard", zei de Fransman, volgens de versie van een Cubaanse begeleider. Ullrich toch naar Atlanta jan Ullrich, de revelatie van de Tour de France, neemt toch deel aan de Olympische Spelen. Hij rijdt zowel in de tijdrit als in de individuele wegwedstrijd. Eerder had de nummer twee van de Ronde van Frankrijk besloten af te zien van deelname. In Duits land werd het afgelopen weekeinde via de tv-zender ZDF het ge rucht verspreid dat Ullrich niet naar Atlanta ging omdat hij geen medewerldng had verleend aan een zogeheten out-off-competi- tioncontrole van het Duitse Olympische Comité naar het ge bruik van verboden middelen. Ullrich reageerde daarop met de mededeling dat hij al lang geleden had besloten zich dit seizoen te richten op de Tour in plaats van de Spelen. De geruchten over zijn weigering zich aan een 'wilde' controle te onderwerpen, noemde hij onzin. Tien keer goud lijkt te veel voor Lewis De kans dat de Amerikaanse atleet Carl Lewis tien gouden olym pische medailles kan verzamelen, is gisteren sterk verkleind. Erv Hunt, de coach van de Amerikaanse atletiekploeg, meldde dat Lewis voor deelname aan de 4x100 meter estafette pas op de zesde of zevende plaats komt. Er zullen dus eerst twee a drie sprinters wegens blessures moeten afvallen, wil de 35-jarige Le wis meedoen op dat onderdeel. Vier jaar geleden tijdens de Spe len in Barcelona bevond Lewis, die acht gouden plakken bezit, zich in een vergelijkbare situatie. Ook toen behoorde hij niet tot de vaste keus, maar omdat Mark Witherspoon zich in de halve finale van de estafette blesseerde, mocht Lewis als invaller de gouden medaille pakken. Estafetteploeg vierde met record De vrouwenestafetteploeg, bestaande uit Marianne Muis, Mi- nouche Smit, Wilma van Hofwegen en Karin Brienesse is in de van de 4x100 vrij net buiten het erepodium gebleven. Het viertal eindigde in 3.42,40 als vierde achter de Verenigde Staten (3.39,29), China en Duitsland. Het Nederlandse record, in Seoul gezwommen door Marianne Muis, Mildred Muis, Conny van Bentum en Brienesse (3.43,39) ging er zoals verwacht wel met bijna een volle seconde aan. De European Broadcasting Union (EBU) heeft gedreigd het «terende bedrag voor de tv- iechten van de Olympische Spelen niet te betalen. De EBU, waarbij ook de NOS is aangeslo pen, is ontevreden over de orga nisatie. Het olympisch vervoer n Atlanta is slecht geregeld, de informatievoorziening is niet goed. Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) heeft de organisa toren (ACOG) een dag de tijd egeven de problemen op te issen. IOC-voorzitter Juan An- onio Samaranch heeft zich per- loonlijk bemoeid met de klacht lie de EBU in eerste instantie kij de 'homebroadcaster' AOB neerlegde. „Dit zijn de slechtste Spelen sinds 1972", zei NOS-re gisseur Martijn Lindenberg. Voor de Europese rechten moet de EBU een bedrag van 225 miljoen dollar (382 miljoen gulden) aan het IOC betalen. Naar schatting van Lindenberg is daarvan 20 procent nog niet betaald. Lindenberg: „De EBU is ontevreden, iedereen is onte vreden. De televisie-organisa ties hebben de eerste drie dagen niet de service gekregen waarop zij recht hebben. De eerste da gen waren de startlijsten pas een uur voor het begin van de evenementen beschikbaar. Voor een technische sport als turnen, waarin in alles tegelijk op ver schillende plaatsen in de zaal gebeurt, is dat onwerkbaar. Het uitslagensysteem werkt niet en het transport is onbetrouw baar." Haarlemse judoka Claudia Zwiers en Mark Huizinga pakken medaille SPELENDERWIJS JL M. CF CJ laten spuwen. Niet één keer week zijn blik af gedurende mijn tirade tijdens de rit van hotel naar perscentrum, via de Inter state 85 South. Nu staan we stil in het centrum van Atlanta. File, zoals je alleen maar files ziet Zo op het oog is een verge lijking met het olympische judotoernooi van Barcelo na op z'n plaats. Ook in At lanta werden gisteren na melijk twee bronzen plak ken gepakt door Mark Hui zinga en de Haarlemse Claudia Zwiers. In Barcelo na prijkten die medailles op de borst van Theo Meij er en Irene de Kok. Toch is het verschil pregnant. Meijer en De Kok wilden hun loopbaan met goud bekronen, baalden van het brons en haakten af. Hui zinga en Zwiers, allebei 22 jaar oud, zijn nog maar net serieus op weg in hun car rière. Hun bronzen plak ken vormen veel meer een veelbelovende tussenstap. ATLANTA RONALD WOUDENBERG CPD-VERSLACGEVER Huizinga en Zwiers toonden in het Ge orgia World Con gress Center karak ter. Hun incasse ringsvermogen werd op de proef gesteld. De Vlaardingse computerfreak kreeg al vroeg in de ochtend een opdoffer van de Koreaanse wereldkampioen leon Ki-Young. Omdat Jeon zich oppermachtig een weg baande naar het goud mocht Huizinga zich door een serie herkansingen gaan heenknok- ken. Hij bleek daarin geenszins geknakt. Via deze achterdeur kwam hij aanvallend en par mantig uit op d'e laagste trede van het erepodium. Claudia Zwiers kreeg haar knauw ook tegen een Koreaanse wereld kampioen, Cho Min-Sun gehe ten. Na deze verloren halve eindstrijd volgde bijna direct haar gevecht om de derde plaats tegen de Cubaanse Oda- lis Reve. „Je baalt dan natuurlijk wel, omdat die finaleplaats ver vlogen was, maar ik heb me toen direct weer opgepept om toch nog brons te halen. Dat moest. 'Zet het uit je hoofd', zei Cor ook direct tegen me." In één dag werden de vorige belabberde judodagen in Atlan ta weggepoetst. De val van we reldkampioene Angelique Serie- se zal niet meer doordreunen. „We gaan nu nog meer medail les halen", kraaide Van der Geest direct victorie. „Ik weet zeker dat de drie meiden, die de komende dagen nog moeten ju doën, nu wat lekkerder in hun vel gaan zitten. Het kan dus toch. Ik heb het altijd gezegd: kwijt, i zation Claudia Zwiers heeft de Amerikaanse Ogasawara liggen. Later ovenwinning op de Cubaanse Reve. 'We horen bij de top van de we reld'." Huizinga is een volwassen topsporter, die in no-time de wereldladder heeft beklommen. De Korte: „Eigenlijk is het een wonder, in zo'n korte tijd dooj- stoten naar de top." Huizinga is een attractie op de tatami. Op het laatste EK in Den Haag ver sloeg hij al zijn tegenstanders met ippon, dus vroegtijdig. „Voor mijn gevoel kan ik de he le wereld aan", meldde hij na zijn Europese titel. Van die hele wereld dient hij nu de Koreaan Jeon Ki-Young weg te strepen. De wereldkampioen vocht zich naar de olympische titel door Huizinga al direct te vloeren. „Dat had de finale moeten zijn, Jeon tegen Huizinga", zei De Korte na afloop. Na de eerste ronde versloeg Huizinga op rij Serge Obolo Bi- wole uit Kameroen, Yosvanne Despaigne uit Cuba, Nicolas Gill uit Canada en als laatste Adrian Croitoru uit Roemenië, alle vier op ippon. Vooral de winst op Gill was imponerend. Al na vijf seconden was het kar wei geklaard. Tegen Croitoru werd uiteindelijk de zesde beenworp ingezet om de beslis sing te forceren. De Korte coachte Huizinga op afstand, langs de mat deed bondscoach Wim Visser zijn koele en rustige werk. „Ik had steeds erg goed oogcontact met Mark", erkende De Korte. „Natuurlijk had ik het bij het nieuwe judobestuur en bij Vis ser bespreekbaar kunnen ma ken, om mezelf op die stoel te krijgen. Daar ben ik bewust niet aan begonnen. Het gaat name lijk helemaal niet om mij of om Visser, het gaat om Mark Hui zinga. Ik heb hem ook niet voor de keus gesteld, puur om hem in de race naar AÜanta niet te storen. Ik werk zodanig goed sa men met Visser, dat ik hem daar ook met een gerust hart op die stoel laat zitten." De relatie van De Korte met Cor van der Geest is minder in nig. „Ik heb geen hekel aan mensen", zei De Korte. „Cor is een mens en ik ook. Ik vind nog altijd dat Cor een heel goede clubcoach is. Ik kan goed met hem overweg. Dus als het zoge naamd niet botert tussen ons, dan is dat zijn probleem." Cor van der Geest had giste ren geen tijd voor gemopper. Hij zeulde zijn pupil Claudia Zwiers naar elke camera en mi crofoon. „Hier is ze", brulde hij er bij. „En hou toch eens op met dat gekke gejank, lekkere schat van me." De huilbui van vreugdetranen trok snel over, waarna het besef kwam dat dit brons een fraaie opsteker is op weg naar een gouden toekomst. „Ik heb het gevoel dat ik nog steeds aan het groeien ben, vooral qua kracht en ervaring", zei Zwiers. De Haarlemse drong via de Vlieghuis pakt brons op 400 meter vrije slag bronzen plak. ATLANTA KAREL JANSEN _C Lege ogen, strak ge zicht. „Nu wordt het kermis", waar schuwde Jacco Ver- haeren de zwem ster. Kirsten Vlieghuis hoorde niets, zag niets en staarde in een wereld die op dat moment alleen voor haar bestond. Er werd geplukt, geschreeuwd, ge feliciteerd. Gedachten kende ze niet meer. „Ik kan me niets van de race herinneren." Zelfs een uur later bleek dat nog het ge val. „Hoogst irritant." Eén ze kerheid had ze: het tastbare be wijs bungelde om haar nek. De bronzen medaille van de olym pische 400 meter vrije slag. Wat nog volgt is het aardige dou ceurtje van NOC'NSF, 20.000 gulden. „Verrek, dat is waar ook. Er staat geld op zo'n plak." Hij broeide al twee dagen in de zakken van de IOC-officials, de medaille voor een Neder landse zwemmer. Pieter van den Hoogenband, Marcel Wouda en Karin Brienesse za gen hem blinken, maar haakten op de nog resterende meters af. Tijdens de derde uitverkochte sessie in het Georgia Tech Aquatic Center kwam het ere metaal gisteravond dan toch te voorschijn. Als beloning voor de 20-jarige Vlieghuis. Maar tevens als waardering voor de wijze waarop de 21 leden tellende va derlandse zwemequipe zich door het bad in Atlanta be weegt. Na gisteren staat de tel ler op maar liefst acht A-finales, negen Nederlandse records en, uiteraard, een bronzen medail le. Nu al is daarmee afscheid genomen van Barcelona '92, waar Oranje onwaardig afbreuk deed aan de internationale zwemstatus. Kirsten Vlieghuis, een van de zeven protégés van PSV-trainer Jacco Verhaeren, mag voorlopig voorop lopen in de optocht der geslaagde olympiërs. Door het brons uiteraard, maar ook we gens haar persoonlijke afreke ning met een beschamend Ne derlands record. In de finale van de 400 meter vrije slag sprintte de in Borne geboren blondine naar een eindtijd van 4.08,70. Als Annelies Maas op dat nach telijke moment in Nederland voor de tv in slaap was gesuk keld, moet ze zijn wakker ge schoten. Want na negentien jaar raakte ze op 7000 kilometer afstand dan eindelijk haar na tionale record kwijt. Dat stamde uit 1977, toen Maas in Jonköp- ping 4.09,40 klokte... Kisten Vlieghuis deed het 'met dank aan Carla Geurts', de tweede Oranje-troef in de eindstrijd. De Utrechtse sleurde het veld mee in haar intenties, lag op de helft van de koers nog steeds eerste maar voelde toen het lichaam protesteren. De Ier se Michelle Smith profiteerde optimaal, Dagmar Hase (twee de) en Vlieghuis, bij het ingaan van de laatste vijftig meter nog vierde, volgden. Sinds de Spelen van 1984 in Los Angeles stapte zodoende weer eens een Neder landse in haar eentje het erepo dium in het zwembad op. En kreeg Tineke Lagerberg (Rome 1960) een waardige bronzen collega op de 400 meter. De tweevoudige Europese jeugdkampioene van 1991, vo rig jaar ook deel uitmakend van de zilveren EK-ploeg op de 4 x 200 meter vrije slag hoefde dit keer niet af te remmen van haar trainer. „'Ga er maar voor', zei Jacco voor de race tegen me. 'Laat het maar lekker pijn doen'. En nu sta ik hier, met die plak. Onvoorstelbaar, ik doe nog niet eens aan krachttrai ning. Levert me te veel blessu res op. Maar ik ga het weer pro beren. Ja en wie weet wat er dan over vier jaar in Sydney allemaal mogelijk is." Jacco Verhaeren straalde van oor tot oor. Vanaf vandaag straalt de zon bovendien op zijn kaalgeschoren hoofd. Afspraak is afspraak. „Ik laat me zo kaal knippen. Dat had ik ze beloofd, mijn PSV'ers, wanneer ze hier een medaille zouden halen. Ik doe het graag hoor. Maar wat als er nog een toeslaat?" Het scheelde ruim eentiende van een seconde of Verhaeren had die vraag gisteren al moe ten beantwoorden. In dit geval keek ook wereldrecordhouder Alexander Popov verbaasd op toen hij Pieter van den Hoogen band in de finale van de 100 meter vrije slag in zijn nek voel de hijgen. Popov won de race dan nog wel, maar weet dat hij binnen afzienbare tijd door een Nederlandse slungel voorbij zal worden gezwommen. Pieter van den Hoogenband greep na zijn 200 meter van zaterdag ander maal net naast de prijzen (vier de), hij bracht op de halve af stand een voor onmogelijk ge houden tijd op het scorebord, 's Ochtends brak de Brabander in de series als eerste Nederlander door de 50-secondengrens (49,73). Strijdend tegen de Or- ca's van het koningsnummer van de zwemsport. Popov, Hall en Borges joegen Van den Hoogenband zelfs op naar de vijfde tijd aller tijden: 49,13. De reacties waren vol onge loof. Nederland beschikt met de zoon van oud-zwemster Astrid Verver en Oranjes teamarts in Georgia Cees Rein van den Hoogenband over de gouden medaillekandidaat voor de na- Centenniale Spelen in Sydney. Blind optimisme? De trainers die het echt kunnen weten gin gen nog verder. Verhaeren: „Binnen een jaar verbetert Pie ter het wereldrecord op de 100 en de 200 vrij. Hij is pas 18 jaar, zit nog in de groei en is nu al vierde van de wereld. Als je op een dag ruim een seconde van hier. Ik zwijg, ben het voor even lijn irritatie. 'Theorgani- i sucks', sloot ik mijn re laas af. De organisatie deugt niet. Niemand weet wat, Nederland ligt toch in Afrika, bussen bepa len hun eigen tijdschema of ko men met kokende motor stil te staan en alles schijnt nog erger te worden. De vrijwilliger van datzelfde ACOG acht nu de tijd rijp zijn verhaal te vertellen. Het ontluis terende relaas van collega Jim my, die de duizenden mediaver tegenwoordigers van hotel naar stadion en vice versa moet ver voeren. „Jimmy nam vandeweek moeten hier ook nog wennen. Hij rijdt dus de parkeergarage onder het CNN-gebouw in. Twee Amerikaanse Liliko Ogasawara en de Taiwanese Wu Mei-Ling door tot de halve eindstrijd, waar wereldkampioene Cho Min-Sun haar na vijftien secon den verraste met een zoge naamde 'boomstam', de koshi- ki-da-shi. In de strijd om de derde plaats werd de Cubaanse Odalis Reve vervolgens getrak teerd op een vijfde heupworp en een strakke houdgreep, waarin Reve direct aftikte. Vier jaar geleden zat Zwiers nog als toeschouwer op de tri bune in Barcelona, toen Irene de Kok faalde in haar gouden missie. „Ik dacht daar 'dit wil ik gewoon eens meemaken'. En ik ben er vervolgens keihard voor gaan trainen.' In vier luttele ja ren evenaarde ze dat resultaat al. Een finaleplaats ging nog aan haar neus voorbij. „Eigenlijk is dat ook wel logisch. Je moet het namelijk ook een beetje realis tisch blijven bekijken." inneren en keek binnen drie se conden recht in de loop van ze ker vijfentivintigM 16-machine geweren. Ze zeiden tegen hem dat-ie in zijn busie moest blijven zitten. Uitleg verboden. Zitten blijven. Dat duurde ttvee uur. Het busje was op dat moment bijna uit elkaar gehaald. Daar na kwam hij aan de beurt. Fouilleren, ondervragen. Na drie r lieten ze hem weer gaan s ingelev rhuis ver trokken. Atlanta, stad van de Centennial Games. Zuidelijke gastvrijheid. Hi, how are you today. We kun nen het niet meer horen. Het is gespeelde vriendelijkheid. De angst voor aanslagen geselt de olympische familie. Vandeweek kostte het drie uur om de Neder landsezwemmers te bereiken. Foutje. Rondom dat Dorp re geert de argivaan. Beveiligd tot op de laatste steen, om de twin tig meter een militair van de Nationale Garde, een agent en een employee. Geïnstrueerd op z'n Amerikaans. 'Deze mensen bad in kon. 'Dat h niet meegedeeld. Loopt u nou maar door. We doen alleen ons werk. Have a nice day'. Twee uur lopen langs het hek rondom het Olympisch Dorp dus, om het zwembad te berei ken. Vierendertig graden, (foor- weekte kleding barstende kop pijn. Het verzoek om water, er gens halverwege, leidt tot grote alertheid bij de militaire post. We zijn niet bevoegd om ie mand water re verstrekken. Doorlopen. Have a nice day'. je persoonlijke record af kunt halen, ben je tot alles in staat. Nederland heeft met hem een wereldtopper voor de komende jaren in handen." Vader Cees Rein kneep zijn zoon na afloop bijna fijn. „Gek dat je bent, ik ben me kapot ge schrokken. Ik dacht echt dat je een medaille ging halen." En waarschuwde. „Pieter is in al die jaren dat hij nu bezig is nog geen plafond tegengekomen. Nu kijken hoe hij zich volgend jaar houdt, als hij zijn vwo-exa- men moet doen." Bondscoach René Dekker had wat dat betreft al vooruit geblikt: „Ergens zal hij stil komen te staan. Zal hij de trainingsbelasting als een echte belasting gaan ervaren. Dat is het punt waarop de echte topper doorzet, zijn ware ge zicht toont. Het belangrijkste is dat hij de lol ervan in blijft zien. Zonder lol bestaat er geen top sport." Pieter van den Hoogenband stond erbij en luisterde ernaar. Hij had 's middags voor de fina le 'een werelddutje' gedaan. Merkte vlak voor de start nog dat de wind in het stadion de kop opstak. „En viel het me nog op dat er alleen op mijn baan golfjes waren." Ontspannen was hij dus geweest, in zijn be langrijkste wedstrijd tot nu toe. „Ik heb eeen Popov-tijd ge zwommen", scheen het toen pas tot hem door te dringen, zijn toekomst. „Ik snap er zelf niets van. Vierde, okay, weer geen medaille. Maar die tijd joh, die moet over een paar jaar naar meer dan brons kunnen leiden." Rusland 7 2 2 11 VS. 4 9 2 15 Polen 4 1 3 5 China J 4 3 1U Frankrijk 3 3 i 11 Zuid-Korea 3 1 0 4 Turkije 3 0 2 3 Italië 2 2 6 België 2 0 1 3 Ierland 2 0 0 2 Australië 0 J Zuid-Afrika 1 0 1 2 Costa Rica 0 0 Kazachstan 1 0 u N.-Zeeland 1 0 1 Roemenië 0 0 Duitsland 5 7 12 Bulgarije 0 4 4 Cuba 0 2 1 3 Wit-Rusland 0 2 1 3 Griekenland 0 2 0 2 Brazilië 0 1 2 3 Zweden 1 1 2 Japan 0 1 u Oezbekistan 1 0 1 Oostenrijk 0 1 0 1 Spanje 0 1 0 1 Bulgarije 0 4 4 Honganje 0 3 3 Nederland 0 0 3 3 Joegoslavië 0 0 1 1 Oekraïne 0 0 1 1 Bron. AP/O GRAPHIC N£WS/HdZ Jft Oorzaak: Te veel zout- verlies als gevolg van overmatig transpireren - Symptomen: Pijnlijk samentrekken van de zwaarst belaste spieren zoals de kuitspieren bij hardlopers of armspieren bij tennisspelers, s Behandeling: Veel water of een lichte zoutoplossing drinken. Symptomen: Verwarring, ijlen, soms stuiptrekken. De lichaamstemperatuur loopt op tot 41-42°C en de huid voelt warm en droog aan. C> Behandeling: Slachtoffer afkoelen met lauw water en koelte toewuiven Zo snel mogelijk professionele hulp inroepen. (Aanval kan fataal zijn) temperatuur en de vochtigheidsgraad zijn voor de atleten ii lanta geduchte tegenstanders. Met temperaturen tot 39* C. luchtvochtigheid tussen de 70 en 100 zullen atleten er alles aan moeten doen om uitdroging er andere hitte-problemen het hoofd te kunnen bieden Oorzaak: Te veel vochtverlie transpireren (meer dan 3 liter per uur) Symptomen: Verlies van coördinatie, duizelig-, misselijk- en vermoeidheid C? Behandeling: Veel water laten dnnken, slachtoffer op koele plek de benen plm 30 cm hoger dan het hoofd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 13