Veronica-directeur breekt met 'bloot en bumpers'
Een uurtje stunt-lol zonder einde
Rtv Show
DONDERDAG 13 JUNI 1996M9_
Van der Reijden huurt Unico Glorie in om station op ander spoor te zetten
Veronica-voorzitter Joop van der Reijden kondigde hem onlangs in zijn eigen Nieuws
lijn aan als 'de nieuwe stuurman van het schip'. Unico Glorie, 'een echte Veronicaan'.
De 31-jarige Amsterdammer is al aan het 'hozen' en probeert het schip weer op koers
te brengen. Onder gezag van de nieuwe directeur radio-televisie worden 'bumpers,
borsten en explosies' grotendeels geschrapt, en zijn nieuwe herkenbare Veronica-pro-
gramma's in de maak. Dan komt het wel weer goed met Veronica. ,,Want het is nog
steeds een ijzersterk handelsmerk."
HILVERSUM SIMONE TANGELDER
„De afgelopen maanden be
heersten marktaandelen, adver
teerders, profilering en gespon
sorde programma's de discus
sie. Maar de reclame-inkomsten
komen er niet zonder de mark
taandelen en de marktaandelen
komen er niet zonder de kijker.
Er wordt te cijfermatig en ma
cro-technisch gerekend. Begin
nou eens bij de bron. Is die kij
ker ontevreden? Ergeren ze zich
aan onze vormgeving? Aan die
leaders met die hele mooie
mensen? Aan onze omroep-
sters? We moeten terug naar het
begin. We zijn bezig met een
uitgebreid kijkersonderzoek,
waarvan ik de eerste uitkomst
binnenkort verwacht".
Unico Glorie, die zelf pas twee
maanden sinds zijn aanstel
ling'professioneel' televisie
kijkt, had als 'amateurkijker' al
veel aan te merken op het com
merciële Veronica. „Daarom zit
ik hier ook. Er zijn avonden dat
ik Veronica niet meer als 'mijn'
zender herken en ik de leuke,
spraakmakende, goed gemaakte
programma's mis. Daarmee zal
Veronica zich in het nieuwe sei
zoen moeten onderscheiden.
Het moet weer zo worden dat je
na een avond Veronica zegt: dat
kan ik niet bij een ander station
krijgen".
De carrière van Glorie is ra
zendsnel verlopen. Hij kwam
negen jaar geleden binnen met
een schaal broodjes, en heeft
het vervolgens gebracht tot di
recteur radio/televisie. The
American Dream is kennelijk
nog mogelijk. „Alleen bij Vero
nica", lacht de nieuwe direc-
Glorie ging, zoals zijn ouders
het wilden, een 'echte' oplei
ding aan de hotelvakschool vol
gen, en beschouwde het radio
maken bij het Amsterdamse
station Wave Amsterdam Po-
wersound (WAPS) vooral als
hobby. Toen zijn WAPS-vrien-
den Curry en Van Inkel hun
programma begonnen voor Ve
ronica, kwam Glorie op vrijdag
avond in de studio op bezoek.
Met broodjes, die hij meenam
uit de horecazaak waar hij als
kok werkte.
Op een gegeven moment begon
Glorie zich ook met de inhoud
van het programma te bemoei
en. Hij voorzag het presentatie
duo van artikeltjes uit buiten
landse kranten, die van nut wa
ren in hun programma. Uitein
delijk resulteerde zijn enthou
siasme in een baan als producer
bij Radio Veronica. Negen jaar
later zit hij op de stoel van di
recteur. „Natuurlijk heb ik heel
hard gewerkt en gaat het ten
koste van heel veel. Dat realise
ren mensen zich niet zo. Ik heb
weinig privéleven. Ik werk ze
ven dagen. Op sommige dagen
zestien uur op andere dagen
twaalf."
Vormgeving
Tijdens al die uren op het Vero-
nica-kantoor aan het Hilver-
sumse Laapersveld bedenkt
Glorie wat er moet gebeuren.
„De vormgeving mag wel eens
anders en spraakmaicender.
Toen ik het in september voor
de eerste keer op de buis zag,
vond ik het prachtig en bleef ik
de hele week geboeid kijken.
Maar de tweede week dacht ik
al: er mag wel weer eens iets
veranderen. Bij zeven dagen
uitzending per week is de verza
diging snel bereikt. Ik denk aan
een compacter leaderpakket,
grafischer en met minder dip
jes. De beelden zijn prachtig,
nergens ter wereld hebben ze
zo'n mooi leaderpakket, maar
zeven dagen per week, dat
werkt niet."
Onder het bewind van de jonge
Glorie wordt ook niet meer ge
roepen dat Veronica een jonge
renomroep is. „Jongeren willen
serieus genomen worden, bij de
volwassenen horen. En het
stoot ook ouderen af omdat die
denken dat ze te oud zijn." De
leeftijd van de doelgroep doet er
niet meer toe. Het gaat om de
geest, die moet jong zijn.
Niet alleen de jongeren, ook de
begrippen 'wild en lekker' staan
ter discussie. Veronica wordt in
de toekomst voorzichtiger met
keiharde muziek en platte ero
tiek. „Het is een tijdlang ons
handelsmerk geweest, maar het
is niet meer van deze tijd. Snelle
auto's, borsten en blote dames
zijn uit. Wij hadden al een stap
je verder moeten gaan toen an
deren zich daar ook mee gingen
profileren, zo'n twee a driejaar
geleden. Zo was SBS bij de start
een typische Veronica lookali-
ke.
„Niet alleen qua vormgeving,
maar ook qua programmering
heeft Veronica zich verkeken op
de overgang van twee naar ze
ven dagen per week. De kijkcij
fers vielen tegen en toen kwam
ook die concurrentie nog."
Nederland 3
Op het succes van het nieuwe
SBS, dat op sommige avonden
zelfs hoger scoort dan Veronica,
was niet gerekend. „SBS kopi
eert klakkeloos wat Veronica al
een tijd lang doet, maar heeft
ook de durf gehad om anders
oortige programma's te pro
grammeren. 'Hart van Neder
land' vind ik een goed voor
beeld. Een actualiteitenpro
gramma dat niet belerend en
vervelend journalistiek is, zoals
de programma's op Nederland
3, waar niemand naar kijkt,
maar die zo nodig heel goed on
derbouwd moeten zijn.
Ze zijn er echt in geslaagd om
televisie te maken over dingen
die in jouw en mijn achtertuin
gebeuren. Het-wordt gebracht
door presentatrices met een he
le leuke, goede uitstraling, die
op een serieuze manier uitleg
gen waar het om gaat. Het is te
levisie die heel dicht bij je staat.
Ik zou Hart van Nederland best
in onze programmering willen
hebben."
Terwijl Hart van Nederland
hoog scoort, wordt Nieuwslijn
per 1 januari wegens 'gebrek
aan belangstelling' van het Ve-
ronica-scherm gehaald. „Maar
Veronica-kijkers hoeven niet
bang te zijn wereldschokkende
gebeurtenissen te missen. Als
Unico Glorie: „Na een avond Veronica moeten ze kunnen zeggen: Dit is wat ik van mijn omroep verwacht."
het nodig is wordt de kijker be
diend met nieuwsflitsen. Als
volwaardig station hoor je
uws te brengen. Maar je
moet geen vast half uur per dag
ing niet altijd nieuws.
nieuws is kul. Nieuwslijn is dan
ook een fout van mijn voorgan
gers."
Glorie wijst overigens geen
schuldigen aan. „Mijn voorgan
ger Bert van der Veer is een
knap programmeur, maar mis
schien heeft hij er zich in vergist
dat het mogelijk zou zijn om in
zijn eentje drie televisiestations
tegelijk (RTL4, RTL5 en Veroni
ca, red.) te programmeren. Hij
had een moeilijke taak en
moest een hoop partijen tevre
den houden. Maar hij is niet
echt mijn voorganger want mijn
functie is nieuw. Ik heb alleen
een paar taken van hem overge-
Herkenbare dagen
In het nieuwe televisieseizoen
wil Glorie de dagen van de week
als uitgangspunt nemen. Geen
horizontale programmering
meer, maar een herkenbare Ve
ronica-maandag, Veronica-
dinsdag, Veronica-woensdag en
ga zo maar door. Ook de vorm
geving moet iedere avond een
andere kleur van de zender la
ten zien. „Er zou bijvoorbeeld
één avond per week gevuld
kunnen worden met reality -
achtige programma's, niet van
het genre van de aangereden
fietser, maar meer programma's
zoals De Deurwaarder. Of een
avond met alleen Nederlandse
produkties, met een typisch Ne
derlands amusementsprogram
ma en een Nederlandse soap."
De persoonlijke bijdrage van
Glorie ligt in de muzieksfeer.
„Met muziekprogramma's word
je geen marktleider, maar het
zijn wel programma's waarover
onze kijkers te spreken zullen
zijn." De eerste 'daad' van Glo
rie is het 'binnenhalen' van het
concert dat Tina Turner op ze
ven september in het niéuwe
stadion Amsterdam Arena gaat
geven. „Dat wordt de opening
van het nieuwe Veronica-sei-
Voordat ik met de reorganisa
tie kan beginnen, moet ik eerst
puinruimen, de boodschapper
van het slechte nieuws zijn. Ik
zou niet willen dat mensen be
vreesd voor mij zijn, maar ik
kan het niet iedereen naar de
zin maken". Glorie noemt de
- sfeer binnen Veronica 'onrus
tig'. „Iedereen wordt geconfron
teerd met kijkcijfers van een
slechte avond en leest de nega
tieve berichten in de krant. Het
is aan ons als management om
te zorgen dat de onrust weg
gaat. Daar stop ik een substan
tieel aantal uren per dag in. En
ik doe er alles aan om ze het Ve-
ronica-gevoel te laten houden."
Crisimanagement
Maar ook op andere terreinen
wordt 'crisismanagement' ge
pleegd. Harry Vermeegen en
Henk Spaan verkeren na twintig
jaar in een 'huwelijkscrisis' en
'Die 2: Nieuwe Koeien', één van
de Veronica-toppers dreigt
daardoor te verdwijnen. „Er is
mij veel aan gelegen dat ze bij
elkaar blijven, maar het moe
nog wel menselijk blijven." I
Bij het Veronica-gevoel hoori
volgens Glorie ook de 'undei!
dogpositie' waar de omroep)
voor de zoveelste keer in del
schiedenis naar lijkt te zijn al
gleden. „Toen ik vorig weeks
de in kranten en tijdschriften
die verhalen over Veronica zj
dacht ik: 'Dit is misschien wj
wat we willen'. Veronica is el
aantal keren beter teruggeko
men nadat ze in zo'n positie'
zat.
We zijn eigenlijk als Ajax.
zijn net als die jankende jon!
gens in rood/witte shirtjes, c
met een schuin oog keken n
de uitzinnige vreugde van di
spelers van Juventus en dacl
'dat hadden wij ook kunnen
zijn'. Zo'n 'Juventus' bestaal
voor mij persoonlijk niet in
derland. Maar het Franse co
merciële station M6 maakt l|
visie waar ik jaloers op ben: i
jong in gedachte en jong in il
straling."
Ook wat betreft de aanhang!
Glorie overeenkomsten metj
Ajax. „Onze achterban, zeg
maar onze 'supportersveren!
ging', bestaat uit mensen die!
zich in de rayons, op vrijwilli
basis soms al twintig, dertig
met Veronica bezighouden,
is hartverwarmend om te zit
hoe fanatiek die achterban o
op dit moment helpt in de s!
om het merk Veronica weer
beetje onder de aandacht te
krijgen. Waarom? Omdat ze
met Veronica hebben. Dat zi
de mensen die ooit het zend
schip naar het land gebrachi
hebben en de eerste 'luisten
jes' de tientjesleden he
ben geworven. Ze doen dat
dat ze iets met Veronica heb
ben.
En je ziet ook dat deze mens
die twintig, dertig jaar geledf
als progressieve jongeren be
waren om Veronica aan lam
krijgen, nu een nieuwe gene
tie hebben voortgebracht. W
evenveel fanatisme, en gehu
in de jacks die hun vaders to
aan hadden, willen ze Veron
redden. Die kids kennen die
schiedenis bijna net zo goed i
ik. Dat is de nieuwe Veronici
generatie. Daar ben ik zuinij
op."
Nu moeten ze alleen nog ga
kijken. „Inderdaad. En na ee
avond Veronica kunnen zeg
Dit is wat ik van mijn omroe
verwacht".
'Te land, ter zee in de lucht' kan nog wel 25 jaar mee
gens begin jaren zeventig, nog
goed te herinneren. Het tv-sei-
zoen liep ten einde en de TROS-
programmamakers dachten na
over een invulling van het zo
merseizoen. Normaal een perio
de met vrijwel louter herhalin
gen, maar, zegt Stokvis, „ik vond
het maar vreemd al die herha
lingen in de zomer. Net alsof je
tegen de kijker zegt, dat er van
de zomer geen tv is. Ik opperde
om een zomerprogramma te
maken. Joop Landré, toen de
baas bij de TROS, zag dat wel
zitten."
Na een maandje brainstor
men gingen er allerlei ideeën
over tafel. Stokvis bleef stil tot
iedereen zijn zegje had gedaan.
„Ik stond toen bij de TROS be
kend als de man van de rare,
soms onhaalbare dingen. Ik stel
de voor een toren in een haven
te bouwen. Een toren van acht
meter hoog, waar mensen in
zelfgebouwde vliegtoestellen
van af moesten springen. En
dan moesten ze zo lang moge
lijk in de lucht blijven.
Na mijn voorstel bleef het stil,
adembenemend stil. Landré
vroeg of ik gek was geworden.
Nee, zei ik, ik heb het zelfs al
uitgeprobeerd. Wijlen Lou van
Rees, later juryvoorzitter, had
bovendien iets dergelijks in
Amerika gezien. Een toren van
acht meter hoog was net goed.
Van Rees zei: Bij een toren van
tien meter vallen ze te pletter en
bij een toren van zeven meter is
er geen reet aan.
Landré wist niet goed wat hij
er mee aan moest. 'Joh, wat kan
het nou kosten. Laten we het ge
woon doen', zei ik. En daarna
werd het voorstel aangenomen.
'Vlieg er eens uit' was geboren.
Maar toen moest ik nog een ha
venlocatie zoeken. dAt werd
Enkhuizen. En ik moest een pre
sentator hebben, iemand om
wie je kon lachen. Dat werd Wil
lem van Kooten, alias Joost den
Draaijer. Hij lag in een deuk
toen hij mijn voorstel hoorde,
maar deed meteen mee."
Stuntmannen
„Voor de eerste Vlieg er eens uit
hadden we maar drie deelne
mers. Niet genoeg, dus ik heb
toen wat stuntmannen van
Hammie de Beukelaer gechar
terd. En met zeven, acht optre
dende artiesten zaten de vijftig
minuten vol. Onze allereerste
deelnemer was een Haagse
ambtenaar. Toen hij eenmaal
boven was, durfde hij niet meer
naar beneden", zegt Stokvis.
Vlieg er eens uit was een groot
succes. Vrijwel iedereen keek
naar het programma. „Een jaar
later hadden we honderden
aanmeldingen. Mensen kwa
men aan de start met échte ont
werpen: helikopters, raketten,
zelfgebouwde delta-wings. Jaren
zijn we in Enkhuizen gebleven.
Er kwamen andere onderdelen
en onder de naam Te land, ter
zee in de lucht zijn we toen
het land ingegaan. Zo is het uit
gegroeid tot wat het nu is.
Maar ik heb me nooit gereali
seerd dat het programma zo'n
succes zou hebben, en dat vele
jaren achtereen. Het is in al die
jaren mee-ontwikkeld. Elk sei
zoen maakt een spel plaats voor
een nieuw. Het programma ver
verst zich steeds. Vroeger had
den we deelnemers met bana
nen, klompen en molens. Nu
zijn het allerlei geavanceerde
machines. Helemaal van deze
tijd.
Maar wat niet veranderd is, is
dat iedereen op de plons of de
klap zit te wachten. Het is net
slapstick. Sommigen bereiden
zich heel goed voor en doen se
rieuze pogingen om de finish te
halen. Voor anderen gaat het
om de lol. Ze halen de finish
niet, maar kunnen wel de origi
neelste deelnemer zijn." Rene
Stokvis kan er zo nog een kwart
eeuw aan vast plakken. „Er
komt nooit een einde aan. Het
kan nog genadeloos een tijdje
doorgaan; dat zie je ook aan de
kijkcijfers."
Spreekstalmeester
Na Willem van Kooten werden
Wim Bosboom, Koen Verhoef,
faap Jongbloed, Tom Mulder,
Ferry Maat, André van Duin en
Ron Brandsteder presentator. In
1984 trad de huidige spreekstal
meester Jack van Gelder aan.
Met zijn twaalf jaar is hij het
langst aan het programma ver
Het werd ooit verzonnen om de
zomer door te komen. Inmid
dels is het al een kwart eeuw een
groot kijkcijfersucces: Te land,
ter zee in de lucht. Miljoenen
mensen hebben zich vermaakt
met het TROS-programma, dat
ooit bedacht werd door de
Baamse producent René Stok
vis. Onlangs begonnen de opna
men van een nieuwe reeks in
pretpark Walibi in Biddinghui
zen, dit jaar de vaste Te land, ter
zee in de lucht-locatie.
Dit seizoen telt de spectacu
laire TROS-serie acht onderde
len. Nieuw is Lol aan de katrol.
De nieuwe afleveringen zijn
overigens pas vanaf vrijdag 2
augustus te zien, maar lachen
om de fratsen in 'Te land' kan al
eerder. Vorige maand is de
TROS begonnen met een herha
ling van de serie van 1995. Op
vrijdag 26 juli is er de special 25
jaar Te land, ter zee in de
lucht. Tijd voor producent Stok
vis om even terug te blikken op
een kwart eeuw tv-historie.
Hij weet zich het moment, er-'
Sommigen komen voor de lol, anderen willen per se de top halen.
bonden.
Stokvis noemt de
presentatie van Van
Duin een hoogte
punt. „Hij is fantas
tisch om mee te
werken, een echte
gabber. Maar toen
hij ermee ophield,
heeft het programa
daar niet onder te
lijden gehad. De for
mule is zó sterk, dat
het programma een
wisseling van de
presentator makke
lijk overleeft. Dat
Aiidré van Duin
destijds het pro
gramma is gaan
presenteren, berust
eigenlijk op toeval.
Hij had die zomer
nog tijd en het leek
hem wel leuk. In
zijn dubbelrol van
presentator com
mentator kon hij er
op los improviseren.
Maar na drie jaar
was het gedaan. An-
dré wist niet meer
wat hij moest doen
om zichzelf te overtreffen. Hij
zat vast."
Praten met Stokvis betekent
anekdotes ophalen. Aan het
achteruitrijden of de caravan
race bijvoorbeeld. Dat eerste
onderdeel zou op het Zand-
voortse circuit afgewerkt wor
den. Een bezoekje aan het cir
cuit leerde Stokvis dat de pu
blieke belangstelling wel eens
zou kunnen tegenvallen.
„We waren volle havens ge
wend. Ik kreeg slapeloze nach
ten van het idee, dat er maar
een paar honderd bezoekers
zouden zien. Die zouden niet
terug te vinden zijn, zo uitge
strekt is het daar. André van
Duin maakte toen een promo
tiefilmpje, waarin hij iedereen
opriep te komen. Nou, dat ge
beurde ook. Op de dag waren er
40.000 man. Een groot pro
bleem, een chaos. Het was zo
druk de files stonden tot aan
Badhoevedorp dat de deelne
mers niet eens het circuit kon
den bereiken.
Er waren maar een paar agen
'Rij'm erin!' was jarenlang een succesvol onderdeel van de Ter Land-cyclus.
ten. Op zo veel belangstelling
hadden we ook nooit gerekend.
Het publiek wilde het circuit op,
Van Duin aanraken. Het werd
een bijna Heizel-achtig tafereel;
het publiek dreigde elkaar plat
te lopen. We hebben het evene
ment toen tijdelijk stilgelegd.
Onder de deelnemers het wa
ren er 600 zat een autocross
vereniging met allemaal van die
brede boys. Die heb ik toen
maar te hulp geroepen. Het wa
ren 150 man, dus binnen de
kortste keren stond het publiek
weer achter de hekken en kon
den we verder."
Caravans
„Heel Nederland sprak c
programma. Bij de
stond een keer een man met
een gloednieuwe caravan. Hele
maal bepakt en bezakt, want na
de race zou hij mét caravan op
vakantie gaan. Ik heb hem nog
gewaarschuwd dat zijn
kapot zou gaan. Hij moest van
niets weten. Ik heb hem nog ge
smeekt, maar het hielp niet.
Kort na de start was zijn caravan
al naar de kloten. De potjes en
pannetjes lagen overal ver
spreid. De caravanrace is kort
voor de start ook eens op last
van een agent uitgesteld. Bleek
dat er een gestolen caravan tus
sen stond. Moest alles weer aan
de kant om die er tussen uit te
halen."
Na Nederland raakten Enge
land, Noorwegen, Japan, Spanje
en Portugal in de ban van Te
land, ter zee in de lucht, en
vanaf volgend seizoen ook Bel
gië. „In Noorwegen is het mate
loos populair. Daar doen ze het
in een stadion. Mijn droom is
dat Te land... ooit uitgroeit tot
een 'Spel zonder grenzen'. Ik
roep het al jaren, maar het ge
beurt maar niét. En toch heeft
het de potentie."
Rene Stokvis: „Landré vroeg
gek geworden was."
