Agenten als herbergiers naar Frankrijk
Frustratie viert
hoogtij bij politie
Leiden
f
Kerk Samenleving
'Je moet het jongeren
gunnen om tijdelijk
ongelovig te zijn'
DONDERDAG 30 NOVEMBER 1995
0
Agent rijdt zich 'het snot voor de ogen
LEIDEN MONICA WESSELINC
Jezelf 'het snot voor de ogen rij
den', gelééfd worden door de
meldingen, geen tijd meer heb
ben voor sport- of schietoefe
ningen en ook nog eens hon
derden guldens op je salaris in
leveren. Het is er bij de politie
niet leuker op geworden sinds
de reorganisatie. Dat vindt al
thans een flink aantal agenten
van Hollands Midden. Kr wordt
gemopperd en gemord, een fiks
aantal mannen en vrouwen
(zo'n zeven procent) zit ziek
thuis en de bereidheid aan pro
testacties mee te doen is groter
dan ooit.
,,Ja, de frustraties nemen gi
gantische afmetingen aan en de
emoties laaien hoog op. De
agenten krijgen gewoon teveel
voor hun kiezen. Ze moeten
steeds harder werken voor
steeds minder geld. Overuren
maken mag
Vervolg van voorpagina
,,Maar zelfs voor dat enkele uur
tje in de week is geen tijd meer.
Iedereen heeft het gewoon te
druk. Tegelijkertijd eist de
korpsleiding wèl dat de agenten
voldoen aan allerlei strenge
normen." Agenten die in hun
vrije tijd willen sporten, komen
ook bedrogen uit. Was het vroe
ger, met de veel kleinere werk
eenheden, mogelijk om elke
week een bepaalde avond uitge
roosterd te worden, nu kan dat
niet meer.
niet
dus als je
aan het eind
van de
diensttijd
een leuke
zaak op het
spoor komt,
moet je dat gewoon laten lopen.
Dan gaat de lol er gauw af', zegt
politieman Aad Gravekamp. Als
bondsbestuurder van het ACP
kent hij als geen ander de ge
voelens van 'zijn' mannen en
vrouwen. Zijn bevindingen wor
den in grote lijnen gedeeld door
de voorzitter van de dienstcom
missie van Hollands Midden, J.
Wagenmaker.
Zonder enige moeite schetst
Gravekamp een lange lijst van
verslechteringen van de werk
omstandigheden. Zoals het
schrappen van de dienstsport.
Vroeger, voor het 'reorganisatie-
spook' was langsgeweest, was er
elke week tijd voor een paar
uurtjes gezamenlijk sporten.
Echt trainen, maar ook lekker
raggen. De dienstsport is ver
vangen door, zoals dat heet,
'functionele sport'. Bloedserieus
oefenen met het omdoen van
handboeien, het 'aanleggen'
van handgrepen en het over
meesteren van een verdachte.
Frustratie
Het 'verbod' op het maken van
overuren heeft, zo zet Grave
kamp uiteen, zeker niet alleen
financiële gevolgen. ,,Een onge
looflijke frustrerende maatregel.
Het betekent dat je verdachten
waarmee je een goede band
hebt opgebouwd, opeens moet
overdragen aan een ander. Of
dat je, als je aan het eind van je
diensttijd
'Steeds Itarder
werken voor steeds
minder geld'
een spoor
ontdekt,
daar niets
meer mee
mag doen.
Voor een
echte agent
is dat vrese
lijk." Voor Gravekamp staat vast
dat het stringent hanteren van
de overuren-regeling de kwali
teit van het politiewerk danig
aantast.
Veel klachten zijn er ook over
de enorme werkdruk. Het aan
tal politieagenten van Hollands
Midden is bij de samenvoeging
van gemeente- en rijkspolitie
enkele jaren geleden behoorlijk
teruggebracht. ,,En bovendien
gaat veel werkkracht verloren in
de 'overhead' die je op alle acht
districtsbureaus hebt", consta
teert Gravekamp. „Vroeger kon
je nog een beetje zelf bedenken
wat je tijdens je surveillance uit
voerde. Nu is het racen van de
ene melding naar de andere, of
zoals de mannen het uitdruk
ken, je het snot voor de ogen rij
den. Gewone agenten moeten
ook recherchetaken verrichten,
maar hebben daar absoluut
geen tijd voor. Dat betekent
doorlopend achter de feiten en
jezelf aanhollen.
Mady Visser en Jean-Paul Julien hebben hun buik vol van reorganisatie-perikelen
LEIDEN MONICA WESSELINC
De problemen op hun werk
komen hen de neus uit, van
de slechte sfeer hebben ze de
buik meer dan vol. De poli
tieagenten Mady Visser (28)
en Jean-Paul Julien (32) hou
den het bij het korps Hol
lands Midden voor gezien. Ze
hebben hun baan opgezegd
en beginnen een herberg in
het dorpje Boule d'Amont in
de Franse streek Roussillon.
Eind februari vertrekken ze
'voorgoed' naar Frankrijk.
Nietsvermoedend gingen
ze een paar jaar geleden voor
een weekje vakantie naar
Boule d'Amont. Ze raakten er
direct aan verknocht. „Kijk,
het leven is daar verrukkelijk.
De mensen hebben geen
haast of stress, helpen elkaar
nog als er iets aan de hand is
en het is er rustig. Maar dat is
niet de enige reden. De sfeer
bij de politie is behoorlijk
verziekt. Leuk werken is er
niet meer bij: het is racen van
de ene klus naar de andere
tegen een rottig salaris. Te
genwoordig maakt iedereen
gewoon zijn acht uur vol, om
vervolgens weer zo snel mo
gelijk naar huis te gaan", zegt
Julien.
De afgelopen twee jaar
hebben de in Noordwijker-
hout wonende agenten, twee
keer onbetaald verlof geno
men. De eerste keer (in 1993)
om Nederlanders die er een
ruïne aan het opknappen wa
ren, te helpen. „En deze zo
mer hebben we de herberg
kunnen kopen. We hebben
maanden van klussen achter
de rug en in juni kunnen we
het bedrijf openen."
Noordwijkerhout is geen
wereldstad, maar in vergelij
king met de nieuwe woon
plaats van het tweetal toch
een heuse metropool. Boule
d' Amont telt zegge en schrij
ven 13 inwoners (met de
twee nieuwkomers inbegre
pen). In de zomer kan het wél
'druk' worden. Julien: „Dan
zijn er toch zeker zo'n 70
mensen." Industrie noch
snelwegen zijn er te vinden,
Zo kleinschalig als het dorp
is, zo 'petieterig' ook begint
het bedrijfje van de politie
mensen. De herberg (een
goede naam is er nog niet)
telt vier twee-persoonska
mers. Ontbijten kan altijd en
avondeten (meeëten met wat
de pot schaft) is mogelijk,
mits van tevoren aangemeld.
Bovendien krijgt het tweetal,
als de gemeenteraad van
Boule d'Amont hen uitkiest
uit de groep gegadigden, een
gerestaureerd restaurant in
het dorpje in beheer.
Handenvol werk, dus het
gevaar is levensgroot dat hun
voornemens - minder stress
en een gemoedelijker leven -
niet verwezenlijkt zullen kun
nen worden. „Natuurlijk zal
het aanpoten zijn, maar dan
wèl voor onszelf en niet meer
vooreen baas."
Het is nogal wat: de zeker
heid van een baan bij de poli
tie opgeven voor een onzeker
bestaan in Frankrijk. Beiden
trokken ruim negen jaar gele
den voor het eerst hun blau
we uniform aan, Julien in Lei
den en Visser in Noordwijk.
Toch aarzelen ze geen mo
ment: ze hebben er meer dan
genoeg van. „Het is een op
telsom van allerlei rottigheid
en narigheid. Het salaris is
honderden guldens lager en
direct overleggen is er door
de bureaucratie niet meer bij.
Bovendien is er nauwelijks
ergens tijd voor. We rennen
van klus naar klus."
Een lange lijst van aantij
gingen jegens de politie,
maar vooral de hang naar de
gemoedelijkheid van Frank
rijk doet het tweetal besluiten
het blauw te verruilen voor
kleurrijkere kleding. La douce
France is anders, heel anders:
„Zoals de boer die ik daar een
dag hielp met ploegen. Na
een tijdje zette hij de trekker
stil om een half uurtje op de
top van een berg van het uit
zicht te genieten. Geen haast,
geen stress, maar kijken naar
het moois."
Mady Visser en Jean-Paul Julien: „Kijk, het leven in Frankrijk is verrukkelijk."
CHEF HENNY VAN ECMOND, 071-5356414, PLV -CHEF HANS KOENEKOOP. 071-531
'Als 't echt]
beroerd was
zouden weL
meer agenter
vertrekken'
pi
r
LEIDEN MONICA WESSEUNG 11
BI
Directeur personeel ff1
van Gangelen van Hop1
lands Midden vindt d|
aantijgingen van Madl
Visser en Jean-Paul JulieF1
nogal overdreven. ,Ar
het echt zo beroerd war
om hier te werken, zou dP
uitstroom wel groter zijif'
Het aantal agenten dJs
vertrekt, ligt echter zelr
nog lager dan we ve#
wachtten." Dat de touw'
tjes strakker zijn aangaf
trokken ontkent Van GarF'
gelen geenszins. „Vroegt
was het echt vrijheid-blij1*
heid. ledereen deed ma;
wat. Dat kan niet meer."
Hij wuift het verha;
van de agent die aan hi
eind van zijn diensttijl
een verdachte opspoot'
en deze noodgedwongi
moet laten lopen, met ei
glimlach weg. „Dat zij
Story- of Privé-verhalei
Overuren of niet: een ech
te zaak hoef je nooit te 1^
ten schieten." H
Al zijn ze naar het ide
van de korpsleiding nil.
reëel, de klachten zijn bf
Van Gangelen wel be
kend. Hollands Midde 7
laat volgend jaar dan oo'
een arbeidsmotivatie-oif
derzoek doen. Een kleini
600 agenten worden oiü
dervraagd over het plezit
in hun werk, de kanse 1
om hogerop te komen
andere arbeidskwestie1
„We weten dat er onvree
is. Dan moet je kijken <F
er iets aan gedaan kan elu
moet worden. Maar ve I'
geet niet dat een grot1
deel van het gemor gé
woon het gevolg is va1
onwennigheid ten ojr'
zichte van een nieuwe pt!l
litieorganisatie. We we 1(
ken efficiënter en bedrijf11
matiger en dat is voor v(~
len nog even wennena
i
foto loek zuyderduin
REDACTIE DICK VAN DER PLAS, 071 -5356481
DE ROEPING
R.E. da Costa (1948, Den Haag) is behalve dominee ook dichter en jour
nalist en verre familie van de negentiende-eeuwse Isaac da Costa. Toen
hij in 1969 theologie ging studeren, schreef hij in zijn vrije tijd artikelen
voor de Zuid-Holland Post. Na zijn afstuderen in 1977 zat Da Costa eni
ge tijd in de redactie van Hervormd Nederland. In zijn eerste gemeente,
het Zeeuwse Wolphaartsdijk, schreef hij naast zijn werkzaamheden als
predikant voor de Provinciaalse Zeeuwse Courant. In 1983 kwam hij te
dioprogramma's voor de NCRV. Van de rubrieken 'Ontmoeting', 'Woord
op zondag' en 'Tekst en Uitleg' verschenen boekjes met pastorale tek
sten.
Da Costa, die al van kinds af aan gedichten had geschreven, liet pas in
1984 een bundel uitgeven: 'Gedeeld verlies', over het overlijden van zijn
vader. Enige tijd later verschenen het proza-gedicht 'Lief-tijd' en 'Aan
het licht gebracht', een serie gedichten over het strikte religieuze leven
rug naar de regio Leiden en werd dominee van de hervormde Pauluskerk - van de gemeenteleden in Wolphaartsdijk. Momenteel schrijft Da Costa
in Oegstgeest. In hetzelfde jaar begon Da Costa met het maken van ra- meer 'raadselachtige' poëzie.
Beroepsdichter heb ik
nooit willen worden.
Daar zou ik nooit ge
noeg geld mee ver
diend hebben om mijn gezin te
onderhouden en bovendien
kan ik absoluut niet op com
mando dichten. Signeren vind
ik ook niet leuk. Soms komen
mensen naar me toe en begin
nen te praten over een bundel
die ik begin jaren tachtig heb
gepubliceerd. Vaak kan ik me
dan niet eens herinneren om
welk gedicht het gaat en als ik
het nalees kan ik me soms niet
eens meer voorstellen dat ik
dat heb geschreven. Alsof ie
mand iets vertelt over het ge
boortefeest van een inmiddels
tweejarig kind. Ik heb me im
mers ontwikkeld. Veranderen
en schrappen horen daarbij. Ik
vind het leuk om de verschil
lende versies van gedichten van
collega's te bekijken. Zelf polijst
ik steeds weer, ook mijn pre
ken.
Als ik nu een preek van vijf
tien jaar geleden inkijk, merk ik
dat ik vroeger veel nadrukkelij
ker was. Nu heb ik ontdekt dat
het allemaal niet zo zwart-wit
ligt. Je kunt niet zeggen: dit
moet je over vijf jaar ook gelo
ven. Gëloof is groeien, net als
de Bijbel zelf is gegroeid. Daar
om staan er ook zoveel tegen
strijdigheden in, elke evangelist
gaf weer andere accenten. Be
tekenissen veranderen naar ge
lang de mens verandert. Lees
maar: er staat niet wat er staat.
Dit is een raakvlak tussen poe-
zie en bijbelverhalen. Er is
meer dan je met je ogen ziet en
met meer bedoel ik: het proces
dat leidt tot gaafheid.
Mooie en afschuwelijke ge
beurtenissen in het leven, zoals
kanker, geboorte of oorlog, zijn
stadia in het proces dat leidt tot
iets heels. Heelheid is helpen
als anderen verdriet hebben of
je nek uitsteken om voor je
ideeën uit te komen. Zoals pre
mier Rabin in Israël deed voor
de vrede. Met een ongelooflijke
taaiheid zat hij op de goddelij
ke weg. Mensen als Rabin zijn
tekenen dat God bestaat. Als
dat niet zo zou zijn, heeft het
leven geen zin. Als de bedoe
ling van het leven niet is dat
mensen elkaar goed doen, dan
hoeft het voor mij niet meer.
I let is verrassend om in deze
lijd dominee te zijn. Er leeft zo
veel bij de mensen. Alles wat ik
in de krant lees komt via het
pastoraat en de gesprekken
met gemeenteleden weer bij
mij terug. In de Pauluskerk zijn
de laatste tijd veel gemeentele
den actief. Hoe het komt, weet
ik niet, maar een aantal men
sen dat elkaar ligt is met elkaar
in contact gekomen en doet
veel samen. Ook naar de kerk
gaan. Ik denk dat het sociale
element heel belangrijk is in'de
kerk. Als het na de dienst gezel
lig is en er komen mensen die
men kent en aardig vindt, dan
zijn er veel meer gemeentele
den die komen. Daarom be
steed ik er veel aandacht aan
om mensen tot elkaar te bren
gen van wie ik vermoed dat ze
het wel met elkaar kunnen vin
den. Op gezelligheid is de bouw
van de kerk overigens niet be
rekend, je bent gedwongen
achter elkaar te zitten. Maar
daar hebben we wat op gevon
den. De achterste kerkbanken
worden uit de kerk gehaald zo
dat er een ruimte word gescha
pen voor gezamenlijke maaltij
den en koffie drinken.
Bij het geloven gaat het niet
om de kerk als gebouw. Een ge-
sprekskring in mijn huiskamer
is ook kerk. Het gaat erom dat
je met elkaar gemeente bent,
want geloven moet je samen
doen. Een christen kan het niet
alleen, zoals een boeddhist of
een hindoe. En als jongeren dat
niet willen is dat niet erg. Je
Ds. R. da Costa: „Een
gesprekskring in mijn
huiskamer is ook
kerk." foto holvast-
/mark lamers
moet het jongeren gunnen om
tijdelijk ongelovig te zijn, het is
zelfs zinvol om je een
tijdje te bezinnen. Het
CARINE DAMEN
Kerkvoogdijen
verliezen
rechtszaak
tegen synode
DEN HAAG ANP
De hervormde synode mag
aan de plaatselijke gemeen
ten algemeen geldende re
gels stellen over het finan
ciële beheer. Dat oordeelde
de rechtbank in Den Haag
gisteren in een zaak die 73
hervormde kerkvoogdijen
tegen de synode hadden
aangespannen.
De uitspraak betekent dat
de betreffende kerkvoogdij
en, die nu nog 'vrij beheer'
kennen en niet onder toe
zicht van de synode staan,
zich moeten schikken in de
kerkordewijziging van 1991.
Toen bepaalde de synode
dat uiterlijk in 1996 alle ge
meenten onder één vorm
van beheer moeten vallen,
waarbij de hoogste kerkver
gadering (de synode) het
laatste woord heeft.
De 73 kerkvoogdijen, die
volhardden in hun 'vrij be
heer', vonden het synode
besluit van 1991 niet rechts
geldig en stapten naar de
rechter. Ze voerden aan dat
de hervormde synode geen
algemeen geldende regels
over financieel beheer aan
de gemeenten mag stellen.
Volgens de rechter is die
bevoegdheid van de synode
echter al in de kerkorde van
1951 geaccepteerd. De ge
meenten moeten zich als
'onderdelen van de Kerk'
aan de besluiten van de sy
node als hoogste wetgever
binnen de Nederlandse
Hervormde Kerk onderwer-
gemeenten zijn verwant aan
de Gereformeerde Bond, de
rechtervleugel van de Ne
derlandse Hervormde Kerk.
Het bestuur van de Bond
distantieert zich echter van
de rechtszaak. „Wij vinden
het verwerpelijk dat kerk
voogdijen dc wereldlijke
rechter inschakelen. Daar
mee plaatsen ze zich buiten
de Kerk", aldus secretaris ir.
dr. 1. van der Graaf. De Ge
reformeerde Bond heeft
met het synodebesluit van
1991 ingestemd.
LEIDSCH DAGBLAD
(Opgericht 7 maart 1861
KANTOOR
Rooseveltstraat 82 071-5356356
Postadres Postbus 54,
2300 AB Leiden
ABONNEESERVICE
Abonnementen 071-5128030
Geen krant ontvangen?
Bel voor nabezorging
Ma. t/m/vr. 18.00-19.30 uur en
Zaterdag 10 00-12 00 uur 071 -5128 030
DIRECTIE
B. M. Essenberg,
G. P. Arnold (adjunct), i. Kiel (adjunct)
HOOFDREDACTIE
J.G. Majoor, F Nypels,
H G. van der Post (adjunct)
PUBLIC RELATIONS
W. H. C. M. Stevennk 071-5356356
OMBUDSMAN
R D Paauw 071-5356215
Tel. dag. 9.30- 11.30 uur of per post.
REDACTIE
G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst
H W. van Egmond, chef red. Groot Leiden
A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio
F. Blok, chef eindredactie algemeen
W F Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek
W. Spierdijk, chef sportredactie
J. Preenen, chef binnen-, büitenland, eco
TELEFAX
Advertenties: 071-5;
Familieberichten: 023- 5;
023- 5i
Redactie: 071-5;
Hoofdredactie: 071-5;
ADVERTENTIES
Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17
071-5;
RUBRIEKSADVERTENTIES
Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 ut
071-51
ABONNEMENTEN
bij vooruitbetaling:
per maand (acceptgiro)
per maand (autom. betaling)
per kwartaal (acceptgiro)
per kwartaal (autom. betaling)
per jaar (acceptgiro)
per jaar (autom. betaling)
VERZENDING PER POST
per kwartaal (NL)
LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEB/f
Voor mensen die moeilijk lezen, slecht!
hebben of blind zijn (of een andere le|
dicap hebben), is een samenvatting vi
regionale nieuws uit het Leidsch Daglm
geluidscassette beschikbaar. Voor infoW
0486-486486 (Centrum voor Gesprok#*
ZIEKENHUI
ONGEVALLENDIENST tt
Academisch Ziekenhuis: vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en we
woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, Diaconessenhuis maandag t/m vt
8 00 tot 17 00 en vanaf dinsdag 17 00 tot woensdag 8 00; St. Elisabetl
kenhuis: dagelijks. f
r
BEZOEKUREN fa
DIACONESSENHUIS h
(tel. 071-5178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur.
Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, voorf
ners bovendien van 10 30 - 11.15 uur en van 19.45-21.00 uur
Special Care Unit: 10.30-11 00 uur, 15 00- 15.30 uur en 19 00-19.30 d
na overleg met de dienstdoende verpleegkundige.
Kinderafdeling 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende
pleegkundige.
Jongerenafdeling: 14.30-15.15uuren 19.00-19.45 uur.
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth
(tel. 071-5454545) dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, kl
en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur.
Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders tot j
uur). i
Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag) 1Z
Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30 ula
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord
(tel. 0172-463131) dagelijks 14.00-15 00 uur en 18.30-19.30 l
en II daarnaast ook 11.15—12.00 uur
Geen spoedeisende hulp meer mogelijk
ACADEMISCH ZIEKENHUIS
(tel. 071-5269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.00 njo
18.30-19.30 uur. ',r
Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00 u la
leen Partners/echtgenoten met kinderen. Ie
Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 i
voor partners/echtgenoten en eigen kinderen.
Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is ei
zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige.
Voor anaere bezoekers gelaen de volgende tijden: keel-.
kunde en neurologie: 1435-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheelkuife
heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. h(
Kinderkliniek, zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15.15-T
uun babvzaal en boxenafdeling: volgens afspraak. N
