'Het is een dooie boel'
BOLLEN
Die scheidsrechter had
Geen 'Van Breukelen-gevoel' bij Van der Sar
ie auto moeten krijgen'
Sport
Prijs is voor goed doel
fOENSDAG 29 NOVEMBER 1995
21
Scolari trots ondanks verlies
Luiz Felipe Scolari was trots op zijn spelers. De coach
Gremio had weliswaar verloren maar de nederlaag was te
Hragen, vond hij. „Ajax was het meest in balbezit. Het was moei
lijk met tien tegen elf, maar we deden het goed, we haalden de
[trafschoppen. Ajax is een superelftal. Het maakt veel doelpun-
len in Europa. Maar het slaagde er niet in te scoren tegen ons.
Dat was zeker een verdienste van mijn spelers." Scolari was ui-
eraard teleurgesteld over het resultaat. „Mijn jongens ook, een
jaar konden hun tranen niet bedwingen. Maar met dit verlies,
le manier waarop, kan ik leven. En mijn spelers ook over een
jaar dagen. Zij hebben zich 100 procent gegeven. Het geluk lag
lij Ajax."
^Slagveld' is te overzien
Volgens Piet Bon, clubarts van Ajax, was het slagveld na
'de wedstrijd om de wereldbeker tegen Gremio te overzien. Een
linke kneuzing bij Kluivert was het ergste. „Een paar forse stre
pen rechts op zijn scheenbeen. Daar zaten een paar noppen in."
pe speler in kwestie klaagde niet over de hardheid van Gremio.
".Afgezien van die actie tegen mij vond ik het nog wel meeval
len." Dat hij die strafschop miste had een andere oorzaak, maar
welke wist hij niet. „Ik raakte de bal goed, maar die ging naast.
Tja, zoiets gebeurt." Rivarola kreeg de rode kaart voor de betref
fende actie tegen het scheenbeen van Kluivert. Volgens een
jroot deel van de Ajacieden kreeg hij rood 'in de herhaling'. Van
der Sar: „Die scheidsrechter zag op dat grote beeldscherm dat in
net stadion hing, de herhaling. Pas daarna stuurde hij die speler
iet veld uit. Moeten ze vaker doen, zo'n beeldscherm. Dan wa-
•en die twee doelpunten van ons tegen Real Madrid ook niet af-
jekeurd."
an Praag wil terugkomen
Iokyo» Het gerucht ging dat Ajax over Tokyo dacht als 'eens
Inaar nooit meer'. Volgens voorzitter Van Praag is die veronder
stelling onzin. „Als het even kan komen we terug. Waarom niet.
Natuurlijk zijn we het niet geheel eens met het geld wat te ver-
lienen is (ongeveer zes ton voor beide partijen), daarover willen
Ive nog wel eens met de instanties van gedachten wisselen. Maar
Linnen we dit seizoen de Europa Cup, dan gaan we weer naar
Voor hetzelfde geld. Een druk programma hoort echter
een topclub."
be voorzitter had verschrikkelijk in spanning gezeten. „Maar
lijk nu naar dat plaatje, gegraveerd in die wereldbeker. 1972:
Éaar staat ook al de naam van Ajax." Maar staat die van Feye-
loord ook niét ergens? Van Praag: „Ja ja. Feyenoord 1, Ajax 2."
Eerste Europese winst sinds '91
■okyoAjax is de eerste Europese winnaar van de officieuze we
reldbeker sinds 1991. In dat jaar won Rode Ster Belgrado met 3-0
Ian Colo Colo uit Chili. Daarna gingen Barcelona (tegen Sao
Paulo), en Milan (tegen Sao Paulo en Velez Sarsfield uit Argenti
nië) de mist in. Sinds de invoering van de Champions League in
1992 won geen enkele Europese topclub in Tokyo. Europese
j:lubs hebben een 'natuurlijke' achterstand op hun Zuidameri-
ifaanse tegenstanders. Hans Ooft, trainer van het Japanse Jubilo
jjwata, weet waarom: „ln Zuidamerika is dit de belangrijkste
wedstrijd van het jaar. Alles wordt er voor opzij gezet. De clubs
inrijgen van de bond ook alle ruimte in de voorbereiding."
,Spionagetrip Pronk goud waard
roKYQTonnie Pronk, hoofd van de scouting en meesterspion
/an Ajax, reisde naar Argentinië om Gremio aan het werk te zien
n de Zuidamerikaanse Supercup. Pronk zag veel en noteerde al-
e|es. 'Baas' Louis van Gaal hield het lijvige rapport zaterdag nog
jmhoog. Drie dagen later stopte doelman Edwin van der Sar de
terste strafschop, van Dinho. Hij dook precies naar de hoek die
pronk had aangegeven. „Ik wist wie de eerste strafschoppen zou
"tiemen", zei Pronk. „En in welke hoek."
Dolle vreugde bij de Ajax spelers en*aanhang. De wereldcup kan mee naar Amsterdam. foto
Ajax loopt geen polonaise in Tokyo
inny Blind scoorde tijdens het vërblijf in Tokyo in meerdere op-
:hten. Het beslissende doelpunt én een auto voor de uitverkie-
ïg tot man of the match. Symbolisch kreeg hij een hele grote
Butel overhandigd. „De opbrengst is voor een goed doel", zei
ax' aanvoerder, sociaal als altijd.
aiDe sponsor, een niet geheel onbekende Japanse auto-firma, had
51or de MVP (Most Valuable Player) een zogenoemde Celica ter
^schikking gesteld. De waarde werd door de kenners geschat op
1.000 gulden.
,Had Van der Sar even eerder de vijfde Braziliaanse strafschop
istopt, dan was de prijs hem waarschijnlijk ten deel gevallen. Au-
[s zijn niet zo m'n hobby. En dat we die prijs zouden verdelen
we vooraf al afgesproken", aldus Blind.
Wenen of Tokyo. Het was een wereld
van verschil. Kampioen van Europa
of de beste van de wereld. Dat sta
dion in Wenen, verdeeld in een gi
gantisch Ajax-vak, de andere helft
voor AC Milan. De honderden ver
slaggevers, een erehaag van came
ra's, het feest met de mensen die bij
succes en status horen. Of Tokyo, die
paar verslaggevers, een enkele came
ra, en een stadion dat onder de naam
van Ajax de bijpassende clubkleuren
kreeg vermeld, dus wist wie er aan de
bal was.
tokyo ype minkema
gpd-verslaggever
Marc Overmars in een grote, sfeerloze, bij
na lege hal, geleund tegen een pilaar, de
handen in de zakken. Hij zei: „Nee, dit is
niet te vergelijken met de Europacup-finale.
Dat was een feest, dit niet." Er kwam ook
geen feest, geen polonaise, niet eens cham
pagne. De wereldkampioen ging naar bed.
Wenen of Tokyo. Frank de Boer moest
even stoppen met zijn verhaal. Hij had een
brok in de keel. Even slikken. Maar wat wil
je, hij was net wereldkampioen geworden
met Ajax. De eerste tweeling die de wereld
beker pakt, werd er gezegd. En bij zulke
momenten sta je even stil. Ga je even terug
in het leven. „Ik werd even emotioneel", zei
hij later. Frank de Boer dacht aan zijn ou
ders, die altijd voor hun tweeling klaarston
den. „Ja, ik voel me wereldkampioen en die
titel wilde hij graag opdragen aan z'n ou
ders in Grootebroek, West-Friesland. Ro
nald kreeg het weer even te kwaad. „Ze
stonden vroeger altijd voor ons klaar." Ze
zijn al lang het huis uit, er zijn twee klein-
kinden en een derde op komst. „Maar",
zegt de verdediger, „We kunnen nog altijd
bij ze aankloppen." En Ronald: „Vier jaar
geleden Twente en nu de top van de we
reld." Frank en Ronald de Boer waren de
enige wereldkampioenen bij Ajax. De rest
wist eigenlijk niet wat ze waren geworden.
En hielden hun emoties in bedwang en de
handen in de zakken.
Wenen of Tokyo. Marc Overmars slofte
door de gang. Alle hoogwaardigheidsbekle
ders waren al weg. De twee bekers - de we
reldbeker met de gouden bal en de Toyota
Cup - waren al netjes in folie gewikkeld en
ingepakt voor vervoer. En de toeschouwers
waren onderweg naar huis de naam van de
wereldkampioen al weer vergeten.
Wenen of Tokyo. Frank Rijkaard was er
gisteren ook weer, maar nu als toeschou
wer. En nuchter, zoals zijn voormalige
vrienden van Ajax. Toen liet hij zich voor
één keer in de ziel kijken. Rijkaard hield de
hand vast van Seedorf in een historisch tv-
interview. Om hem nooit meer los te laten.
Louis van Gaal danste over het veld. Ieder
een was in alle staten. Dat was de Europa
cup 1 in Wenen. 'Klik', galmde door de hal
van het National Stadium van Tokyo toen
de koffer met de wereldbeker dicht ging.
Die echo bleef erg lang hangen.
Het programma van de wereldkampioen?
„Eten en naar bed", zei voorzitter Michael
van Praag. Naar bed? Na de wereldtitel? Is
succes dan al zo gewoon geworden? Gre
mio, de verslagen Brazilianen, huilde tra
nen met tuiten om deze verloren finale. Op
de tribunes spraken de fans - in diepe rouw
- van een verschrikkelijke ramp. En Ajax, de
winnaar, gaat slapen? Van Praag: „We moe
ten morgen weer vroeg op, terug naar Ne
derland." Een enkele speler dacht zelfs al
aan zondag, aan Willem II. Niemand dacht
aan een feest, zoals in Wenen.
„Als er een feest is, doe ik wel mee", zei
Frank de Boer. „Maar ik zal niet voorop lo
pen. Ik ben al blij als ik fit op het Museum
plein sta." Sommigen hadden zelfs abso
luut geen zin in een polonaise. Mare Over
mars: „Er was hier toch helemaal geen
sfeer? Goed, in Nederland schijnen ze er
walcker van te liggen. Maar hier? Ik vond-het
maar een dooie boel. Een paar journalisten
op het trainingsveld. Het spanningsveld
was ook totaal anders dan voor de Europa
cup-finale tegen AC Milan. Het leek wel of
hier een oefenwedstrijd werd gespeeld."
Daar was Ronald de Boer het wel mee eens.
„Als wij op doel schoten, klapten die Japan
ners. Maar als die Brazilianen op doel scho
ten, klapten ze allemaal weer."
Maar er was toch vreugde, de dansjes die
ook in Wenen werden gedanst. De ereron-
de, het 'We are the Champions'. En toch
was het niet te vergelijken met Wenen. Ajax
was in een roes, daar. De prins in hel
sprookje, zwevend boven de werkelijkheid.
In Tokyo stond de ereronde op het pro
gramma van de winnaar. Het hoorde een
beetje bij de rol. Mare Overmars werd ge
wisseld en maakte dat extra rondje niet
meer mee. Even had hij nog overwogen om
aan te haken bij de polonaise. Maar na een
paar passen hield hij stil en dacht hij:
„Ach
Frank de Boer voelde zich wereldkam
pioen. En dat was hij ook, tenminste, offi
cieus. Ronald de Boer was wereldkampioen.
Tenminste, zo voelde hij zich. Ze waren bij
Ajax de enigen met een brok in de keel. De
verliezers van Gremio toonden meer emo-
M
OPMERKELIJKE ACHTERGRONDEN
VAN DE SPORT
7
M ondagmiddag. rond
W j de klok van drie uur.
Plaats van handeling
is het voetbalveld aan de Rot
terdamse Spinozaweg. De
voetballers van DRL en DFC
spelen hun wedstrijdje in de
tweede klasse. De stand is 1-1
Niets aan het handje, zo het
lijkt.
Ruim dertien minuten na rust
raakt DRL-speler Arjan Bos-
schaart geblesseerd. Hij wordt
behandeld. Voor een andere
verzorger, Leendertse van
DFC, is dat een mooie aanlei
ding om 'zijn' spelers van een
versnapering te voorzien. Le
endertse stiefelt, gewapend
met flessen drank, het veld in.
Dat is tegen het zere been van
scheidsrechter Wim Rijsbcr-
gen (geen familie van de NAC-
trainer). De inwoner van Lei
den is van oordeel dat de ver
zorger zich ten onrechte op
het Rotterdamse veld bevindt.
D'ruitjij
zegt Rijsbergen.
Maar Leendertse maakt geen
haast.
valt Rijsbergen in herhalingen.
Rijsbergen plaatst een derde
verzoek en als de I.eidse fluitist
merkt dal de Dordtse verzor
ger last heeft van tijdelijke
doofheid dan houdt de leids
man het voor gezien.
Prrieeeettt
I let is de laatste keer dat Rijs
bergen «jp zijn fluitje blaast,
voetballers en toeschouwers in
verwarring achterlatend. Zij
verkeerden in de veronderstel
ling dat ze in het ootje waren
genomen. Er was immers geen
sprake geweest van agressie.
„Ik dacht: die scheidsrechter is
zeker even naar het toilet",
vermoedde DFC-secretaris
Hiisen.
Maar nee hoor. 'Poen Hüsen
klopte aan de kleedkamerdeur
van de scheidsrechter hoorde
hij het gespetter van water.
Rijsbergen stond al lang en
breed onder de douche.
Rijsbergen:
Voor mij was het klif) en
klaar. Als iemand niet naar
mij wil luisteren, dan houdt
het op. Ik heb die man drie
keer gevraagd om weg te gaan
en dat vertikte hij. Dan er er
maar een uitweg: staken.
Hüsen kan het nog steeds niet
begrijpen.
„Om voor zoiets een wedstrijd
staken, dat is nogal wat. Her-
lijk, er was niets aan de hand.
Sportieve wedstrijd, die
scheidsrechter floot uitstekend.
Na afloop heb ik 'm nog ge
vraagd of-ie beledigd teas, of
zoiets. Maar dat bleek niet het
0Ml"
Rijsbergen:
„Sportief was het zeker. Ach er
is wel wat gezegd, nadat ik af
gefloten had. Maar dat heb je
altijd en dan moet je gewoon
niet luisteren als scheidsrech-
Maar heeft men u niet op an
dere gedachten gebracht?
Rijsbergen:
„Nee, ik heb zelf geen moment
meer getwijfeld.
Al eerder zoiets meegemaakt?
Rijsbergen:
„Ja. In zulke gevallen ligt de
zaak voor mij simpel. Als men
tot drie keer toe niet luistert,
dan houd ik er mee op.
De kwestie ligt inmiddels voor
bij de tuchtcommissie. In een
vergelijkbaar geval is een straf
van minus drie punten uitge
deeld aan de 'boosdoener'.
Secretaris Hüsen heeft bange
vermoedens.
„Als we punten in mindering
krijgen, gaan we in hoger be
roep. Dit kan toch allemaal
niet. Stel dal dit gebeurt in het
betaalde voetbal, dan staakt de
scheids reel i ter zo 'n wedstrijd
toch niet. Ilier zit niemand op
te wachten. Niemand begrijpt
er iets van. Ook de mensen van
DM met 11,wdden de Wtd
strijd vriendschappelijk uitspe
len, dat is toch wel tekenend
voor de goede sfeer.
ROB ONDERWATER
okyoype minkemanisten, een soort rechtschapen gevoel, voor nor-
pd-verslaggever men en waarden. Coach Luis Felipe Scolari en
vice-president dr. Luiz Carlos P. Salveira Martins
to )oit was er het 'Brilletje van Van Daele', toen gingen te ver, veel te ver. De hele huishouding
eyenoord de wereldbeker won. Nu, na de winst van Gremio wilde rood zien. Bij iedere overtre-
an Ajax. is er het 'Brilletje van Frank de Boer'. De ding, bij elk duel. In de tweede helft rende Mare
iele bank van Gremio was weer eens te hoop ge- Overmars achter Arilson aan. De twee vielen op
open langs de zijlijn. Armen en benen gingen het gras. De Ajacied: „Hij greep me bij m'n
ioi mhoog, er werd gescholden, er werd gevraagd hoofd." 'Rood', renden de Brazilianen alweer
'i( m rode kaarten. naar de lijn. Maar Arilson was al weer op de been.
)mdat er helemaal niets was gebeurd. Scheids- „En ging toen op m'n enkel staan", zei Overmars.
ïechter Elleray - een kanjer, vond Ajax - was er Dat had de Braziliaan beter niet kunnen doen.
tiet ingetuind en Frank de Boer maakte het ge- Want de kleine linksbuiten stond op, maakte zich
ioiaar naar Luis Felipe Scolari. Vrij vertaald: 'Je groot en sterk en drukte even z'n hand op de
>o ebt een bril nodig'. De provocateur was gepro- borst van zijn tegenstander. In lichaamstaal heet
oceerd. Dr. Luiz Carlos P» Silveira Martins, vice- dat: 'Wat mot je nou?' Arilson stortte ter aarde,
i president van Gremio FBPA, wilde de Ajacied luid kermend, en greep naar zijn hoofd. Die pro-
aanvliegen. Hij kon nauwelijks worden tegenge- vocatie was half gelukt. 'Rood', gilden de Brazilia-
ouden. nen. 'Rood', zwaaiden ze met de armen. Elleray
-ia Ajax was vooraf helemaal niet bang geweest wandelde voor de vorm naar zijn grensrechter,
l/ oor Gremio. Ook niet voor de gevreesde hard- een Koreaan die op verzoek graag voor buiten-
eid. Er zou, zo werd aangekondigd, een troep spel vlagde, en liet alles zoals het was.
ebsgeslagen moordenaars op Ajax afkomen. „Als
;e' rij in vorm zijn, zijn we niet té raken", had Louis kioodscnop
an Gaal eerder nog gezegd. Maar Ajax was niet Frank de Boer had er toch zeker af gemoeten. De
vorm en dus wel te raken. Vijf keer geel en één verschrikkelijke doodschop tegen de kleine Mag-
m eer rood was het antwoord van de scheidsrech- no. Alle beschikbare Brazilianen stonden er al
er: een zak ijs op de enkel van Blind, een aantal weer. Moord en brand. Maar wat was er nu ei-
r )rse plekken op de enkel van Ronald de Boer en genlijk gebeurd? Magno kreeg de bal aange-
en diepe schaafwond op het scheenbeen van speeld, de Ajacied zette het lichaam er in en tikte
luivert waren de schade aan Ajax-kant. de bal weg. De inmiddels bekende vice-president
De zwaar gehavende spits van Ajax vond dat stond al langs de lijn nog voordat de vermeende
et met de hardheid van de Zuidamerikanen nog doodschop was uitgedeeld. De bal en de scheids-
est meeviel. Op die ene actie van Rivarola na. rechter waren al weg, de Brazilianen stonden er
)e stopper moest vertrekken en vroeg vol mis- natuurlijk nog. Frank de Boer kon het niet laten.
*C aar of de arbiter gek geworden was. Dat was El- Hij maakte van zijn wijsvingers en duimen een
:ray allerminst. De noppen van Rivarola gingen mooi brilletje. De inmiddels zeer bekende vice-
wars door de scheenbeschermer van Kluivert president raakte nu helemaal buiten zinnen. Hij
een en lieten een 'souvenir' achter van zo'n wilde het veld in rennen. Er was een bank vol re
gain tig centimeter. serves voor nodig om de op één na machtigste
Er waren twee hoogtepunten in het drama van man van de club in bedwang te houden. Gelukkig
t< iremio. Dat de hele club bankzitters, inclusief was daar arbiter David Elleray uit Engeland. Met
erzorgers, reserves en vice-president, bij elke dezelfde calvinistische inslag als de Nederlanders,
ermeende overtreding naar de zijlijn rende, daar „Eigenlijk zou deze man die auto moeten krijgen
aakt Ajax op den duur wel aan gewend. Maar er voor de beste van de wedstrijd", zei voorzitter
ijn grenzen. Ajacieden hebben, als echte Calvi- Michael van Praag.
Op één van de belangrijkste
momenten in zijn loopbaan
gingen de gedachten van Edwin
van der Sar terug naar 1988.
Naar de dag dat PSV de Europa
Cup won. PSV won in Stuttgart
van Benfica, na strafschoppen.
Van Breukelen stopte de beslis
sende, van Veloso. Van der Sar:
„Hij deed z'n arm omhoog. Ie
dereen kwam op hem afstor
men. Alsof hij de beker alleen
had gewonnen. Dat was mooi."
Zover kwam het voor Van der
Sar net niet. Ajax' doelman
stopte de eerste, van Dinho.
„Maar daarna miste Kluivert,
dat was voor mij een,'dippie'.
De volgende ging tegen de lat.
Uiteindelijk besliste Blind de
reeks. Prachtig natuurlijk. Maar
liever had ik die ene daarvoor
nog even gepakt. De beslissen
de."
Van der Sar wist wat Dinho
zou doen. Dank zij hoofdscout
Pronk. Die had Gremio tegen
River Plate in Argentinië op de
zelfde wijze zien verliezen. „Bo
vendien had ik Gremio gisteren
op de training nog even op
strafschoppen zien oefenen",
zei Pronk. Dat bevestigde mijn
mening. Ik heb de gegevens aan
Van der Sar doorgegeven. Ik
denk dat hij er wat aan heeft ge
had."
De international bevestigde
dat. Geoefend op het specifieke
onderdeel had hij niet. Kee
perstrainer Hoek legt uit waar
om niet. „Van belang is slechts
de informatie over hoe een be
paalde speler hem gaat nemen.
Dinho, hard, rechts. Dat wist
Van der Sar."
De international vond dat
ook. „Op bepaalde dingen heb
ik me ingesteld. Toch is het ook
een kwestie van inspelen op de
kracht."
Terug naar huis, zondag Wil
lem II, een uitwedstrijd. Van der
Sar: „Daar'ben ik blij om. Die
Japanners, zo beleefd en for
meel. Als ik hier langer blijf, laat
ik straks in Nederland nog ie
mand voorgaan in de file, of
sluit ik achteraan ln de rij. Dat
kan toch niet? Laten we maar
weer in het vliegtuig stappen."
Edwin van der Sar met zijn mooiste moment. Het stoppen van de eerste strafschop.
situatie. Hoe stelt een speler
zich op, hoe is zijn aanloop, in
welke richting kijkt hij. Eén bal
gestopt, één op de lat. I Iet was
voldoende. Een mooie afsluiting
van een mindere wedstrijd. De
wereldbeker, toch een mooi ge
voel."
Maar geen Europa Cup, vond
de doelman. „De beleving in
Wenen (waar Ajax vorig seizoen
de Champions League won)
was intensiever. Aan de andere
kant, als ik hoor dat Nederland
massaal vrijvraagt om deze
wedstrijd te zien, dat kinderen
niet naar school willen tenzij er
een scherm in de klas komt te
staan, dat is fantastisch."
Een keer kreeg Van der Sar de
kans een Braziliaan flink aan te
pakken. „Bij een hoekschop. Ik
stormde in volle vaart op hem
af, maar stapte er toch maar
voorbij. Was het Zamorano ge
weest (Real Madrids spits die
hem een week eerder tegen het
hoofd trapte), dan was het mis
schien anders gegaan. Maar
schoppen is niet onze stijl, dat
kunnen we eigenlijk niet eens.
Kluivert kreeg in het begin een
paar kleunen, in de rust hoorde
ik hem roepen 'Ik pak die gozer
terug'. Ik heb nog gezegd 'blijf
rustig'. Want dat is onze
'ifhjfó
'v
