report Mark Wotte vindt Louis van Gaal 'mooi voorbeeld' Huismus vliegt nog één keer uit Cijfers Lisse-Katwijk RTERDAG 28 OKTOBER 1995 EnanzEznm Wandelend over het hoofdterrein van sportpark Ter Specke, waar vanmiddag de kraker tussen FC Lisse en Katwijk wordt afgewerkt, geeft Mark Wotte toe het spel letje zelf nog te missen. „Ik moet me tij dens trainingen wel eens inhouden om er niet tussen te springen", laat de nu 35-ja- rige oefenmeester weten. „Als speler kun je je in negentig minuten helemaal leeg vechten, als trainer moet je die bevredi ging ergens anders in vinden. Alleen als het in het veld helemaal fout gaat, Als je aan de kant steeds bezig bent, met den ken, met sturen, en dan toch nog verliest, dan ben je als trainer ook compleet leeg". Wat dat betreft moet Mark Wotte dus de nodige energie over hebben. Zijn FC Lisse is nu al 22 wedstrijden zonder nederlaag. In de 'oude telling' zou de Lissese Fusie club aan die serie 40 punten hebben over gehouden. Wotte is trots op de reeks waaraan de huidige koploper van de eer ste klasse A na de winterstop van vorig sei zoen begon, maar blijft realist. „Het is leuk, voor de club, voor de jongens, voor mij. Maar het is natuurlijk de kunst om zo'n serie in één seizoen neer te zetten. Want dan levert het ook prijzen op." En prijzen, daar zijn ze nu toch wel aan toe in Lisse. De nationale bekerkampioen van 1994 pakte de laatste jaren twee twee de plaatsen en kent logischerwijs dit jaar nog slechts één doel: die eerste plaats. Wotte ook. Hij schat de kansen hoog in, maar verstrekt geen garanties. „Het gaat nu heel erg goed. Dat klopt. Maar wat ge beurt er als een of twee bepalende spelers geblesseerd raken? Of als je tien kansen krijgt, maar die bal er niet intrapt, wat Quick Boys nu een paar keer is overko men? FC Lisse gaat met Scheveningen, Katwijk en Quick Boys heel hoog eindigen. Die zekerheid heb je. Maar of dat een eer ste plaats wordt..." Wotte is bezig aan zijn negende seizoen als trainer. Na twee jaar als speler/ jeugd trainer van (toen nog) hoofdklasser RVC te hebben gefunctioneerd, ging de op dat moment met een hardnekkige liesblessure kampende Wotte in op het aanbod de lan delijke A-jeugd van FC Den Haag te trai nen. Een besluit waar de leraar lichamelij ke opvoeding aan de 'topsportschool' het Segbroekcollege ('Zeven jaar full time, te genwoordig nog achttien uur') nooit spijt van heeft gehad. De oud-speler van FC Den Haag, Vlaardingen, Feyenoord en SW vertoefde zes jaar in het Zuiderpark. Eerst als trainer van de A-jeugd, later als hoofd opleidingen. Vier jaar Co Adriaanse, en twee jaar Nol de Ruiter. „Ik heb van al le twee veel opgestoken, maar technisch en tactisch het meest van Adriaanse. Be leidsmatig ook. Dat je altijd moet uitgaan van dezelfde visie, geen hap-snap-beleid moet voeren. En hoe je problemen in de ploeg kunt vertalen in de training." Zoals Wotte ook leerde hoe je zaken niet moest doen. „Omgaan met spelers, met vedettes, bijvoorbeeld. Daar had Co het wel eens moeilijk mee. Hij kan slecht vergeten en vergeven. Ik ben ook principieel, maar ik heb geleerd me soms flexibeler op te stel len om op die manier meer rendement uit spelers te halen." Bij Lisse is hij op de goede weg, erkent Wotte. Het rendement had sinds de win terstop van vorig seizoen nauwelijks hoger kunnen zijn. Dat de resultaten niet overal even lovend worden ontvangen, dat regel matig wordt gesproken over het 'spierbal- lenvoetbal' van FC Lisse, steekt hem wel. „Zo'n kwalificatie doet Lisse te kort. De ploeg verdient respect, kan wel degelijk goed voetballen. De instelling is ook goed. We vallen aan als het kan, verdedigen al leen als het moet. Misschien komt het wel omdat FC Lisse geen uitblinkers telt. De ploeg moet het van het collectief hebben. Elke speler moet elke week weer zijn taak uitvoeren, zijn afspraken nakomen. Als er ook maar één verzaakt, kan FC Lisse nog steeds van elke ploeg in de eerste klasse A verliezen." Ook al omdat Wotte verliezen haat, be wandelt hij wekelijks dus weer platgetre- Mark Wotte wil het karwei bij FC Lisse afmaken. „De hele vereniging moet op een nog hoger niveau worden getild." foto»dick Klassering Lisse: le plaats Klassering Katwijk: 7e plaats Punten: Lisse: 16. Katwijk: 8 Doelsaldo Lisse 17 6 Katwijk 15-11 Topscorers Lisse Ens 4 lliohan 4. Van Duyvenbode 2. Wubben 2, Van der Zwet 2 Topscorers Katwijk: Zwaan 5. Krommenhoek 4. De Ridder 3. Langeveld 2 Gele kaarten Lisse 3 Katwijk 6 Rode kaarten Lisse 1 Katwijk 2 Laatste thuisnederlaag Lisse: Katwijk 1-2, 10 december'94 Laatste thuisnederlaag Katwijk Quick Boys 0-2, 24 april '93 Laatste uitnederlaag Lisse: Heerjansdam 2-122 oktober '94 Laatste uitnederlaag Katwijk: Scheveningen 4-2, 23 september '95 Grootste overwinning Lisse Serooskerke 7-0, seizoen 92/93 Grootste overwinning Katwijk: Huizen 7-0, seizoen 93/94 Grootste nederlaag Lisse: ARC 4-0, seizoen 90/91 Grootste nederlaag Katwijk: IJss'vogels 5-1seizoen 89/90 den paden. Maakt hij tijdens elke wed strijdbespreking weer duidelijk wie wan neer wat moet doen. „Wat doen we bij balbezit, wat bij balverlies, hoe gaat de omschakeling, welke afspraken zijn er bij spelhervattingen? Dat moet iedereen voor honderd procent duidelijk zijn. Als er wordt getwijfeld, kan het fout gaan. Zo eenvoudig ligt dat." Spelers maken fouten, het is Wotte be kend. En het zijn de spelers die op het veld alle mooie plannen moeten uitvoeren. Desondanks schat hij de invloed van de trainer als 'zeer bepalend' in. „Van Gaal is daar een mooi voorbeeld van. De Ajacie- den bij Ajax of in het Nederlands elftal. Of de spelers die de laatste jaren uit Amster dam naar het buitenland zijn vertrokken. Ze presteren geen van allen zoals ze bij Ajax deden. Ik houd niet van goeroes in de voetballerij, niemand heeft de wijsheid in pacht. En met de jeugd van FC Den Haag eindigde ik indertijd boven de jeugd van Ajax. van Louis van Gaal. Maar je moet wel reëel zijn. Ik vind het schitterend om naar Ajax te kijken en dan praat je voor een groot deel over het werk van Van Gaal." De resultaten van FC Lisse wil Wotte overigens absoluut niet uitsluitend op zijn eigen conto bijschrijven. „Ik heb daar mijn aandeel in. natuurlijk. Maar zonder het werk van de beleidsmakers binnen FC Lisse, zonder de sponsors, zonder de spe lersgroep, zou dat allemaal niet kunnen. Zoals je ook het werk van Wim Eilander en Ruud Bröring in Lisse niet moet vergeten. Je wordt niet zo maar een topclub, dat is een proces van jaren. Eilander en vooral Bröring hebben hier als trainers hobbels genomen, die het werk voor mij gemakke lijker hebben gemaakt." Uitzonderingen bevestigen de regel. Dat Scheveningen nu als de grootste concur rent van FC Lisse in de ranglijst terug te vinden is, is niet helemaal het gevolg van een gezond groeiproces. Wotte: „Het suc ces van Scheveningen is voor een groot deel het succes van Jol. Met Martin kwa men dit seizoen heel wat spelers naar Scheveningen toe. Ik veroordeel dat niet. ik constateer alleen een feit. Daarbij: na tuurlijk is het een kwaliteit van Jol dat spe lers graag bij hem trainen. En dat Scheve ningen er in de euforie van het moment blij mee is, kan ik me ook heel goed voor stellen." Wotte noemt zichzelf een 'veeleisende' trainer. Vraagt op trainingen en in wed strijden steeds weer meer dan honderd procent en kan er absoluut niet tegen als spelers niet brengen wat ze kunnen bren gen. Maar hij beseft ook dat de boog niet altijd gespannen kan staan. Toen we na de winter aan die goede serie begonnen, hebben we voor vorig seizoen een af spraak gemaakt. Bij winst hoefden de wat oudere spelers op maandag niet te komen trainen. Dat sloeg aan, daar werd voor ge werkt. De jonge jongens moesten wel ko men. Die moeten nog een hoop leren en ik heb voor mezelf de illusie dat ik de ken nis en de achtergrond heb om ze nog veel dingen bij te brengen." Karwei Het contract van Mark Wotte met FC Lisse loopt aan het eind van dit seizoen af. De kans dat de Hagenaar ook komend jaar als oefenmeester van de Lissenaren actief is, is echter groot. „Ik heb begrepen dat Lisse wel met me verder wil. En zelf heb ik het gevoel dat het karwei nog niet af is." En dan praat Wotte niet alleen over het eerste elftal: „De hele vereniging moet op een nog hoger niveau worden getild. Daar wil ik graag aan meewerken. Wat ik op dit moment belangrijk vind voor Lisse? Dat er een keuze wordt gemaakt tussen de zater dag en de zondag. Prestatief voetbal op zaterdag, recreatief op zondag. Ik denk dat je als vereniging met ambities moet kie zen, anders kom je in de problemen. De hele club moet achter dat eerste elftal staan. De jeugd zou bij Lisse dan in dienst moeten staan van de zaterdagtak. En voor die jeugd moet dan een betaalde jeugd- coördinator worden aangesteld die de ro de draad tijdens de trainingen en in de wedstrijden bewaakt. Het gaat goed, maar het moet nog beter. Stilstand is achteruit gang, dat moeten we niet hebben." Wotte ziet Lisse 'natuurlijk niet' als eindstation. „Dat zou ook gek zijn. Sinds ik in 1985 als trainer ben begonnen, heb ik 25.000 gulden in opleidingen geïnves teerd. Nu ben ik bezig met de cursus coach betaald voetbal. Dat doe ik niet voor niets, ik heb zeker de ambitie om daarin terecht te komen. Ik heb indertijd, na het vertrek van Co Adriaanse vijf maanden als interim-hoofdtrainer van FC Den Haag in de eredivisie mogen werken. Dat was een ervaring die ik graag nog wel eens wil meemaken. En dan wat langer als het kan." Het liefst zou Wotte tezijnertijd bij een eerste-divisieclub aan de slag gaan. De oe fenmeester die afgelopen zomer een aan bod van FC Den Haag om als assistent trainer in dienst te komen afwees, mede omdat het aanbod zo laat kwam dat hij het tegenover Lisse niet netjes vond om te vertrekken: „En dan met vier, vijf spelers die nu nog in de eerste klasse A op zater dag voetballen. Om met die jongens de stap naar de eredivisie te maken. Dat is geen illusie. Er lopen op zaterdag zoveel jongens te voetballen die op termijn top eerste divisie aankunnen, dat je je afvraagt waarom die spelers niet allang betaald voetbal spelen. Gert Aandewiel, van Quick Boys. Pim I-angeveld van Katwijk. Zo maar twee voorbeelden van spelers die alles in zich hebben om in het betaalde voetbal te slagen. En er lopen meer spelers met kwa liteiten rond, ook bij Lisse. De verschillen tussen top-amateurs en eerste divisie lij ken wel groot, maar ik ben er van over tuigd dat dat wel meevalt. I-aat de ama teurs een half jaar ook elke dag trainen, dan zul je zien dat er nauwelijks meer ver schil is." Na twee dagen Parijs vond Jolanda Dui venvoorden dat haar huwelijksreis lang genoeg had geduurd. De pas getrouwde Noordwijkse, in schaatskringen vooral be kend onder haar meisjesnaam Grimber gen, wist niet hoe gauw zij naar huis moest gaan. De huismus zoekt in de herfst van haar schaatscarrière ook de wedstrij den het liefst dicht bij huis. De langebaan heeft zij helemaal vaarwel gezegd. De houdster van de KNSB-Cup reist alleen nog één winter het land door om deel te nemen aan marathons. Adel verplicht nu eenmaal. „Na deze winter neem ik gas terug"., zegt Duivenvoorden aan het begin van het marathonseizoen wor vrouwen, die van avond in Deventer hun eerste wedstrijd afwerken. „Ik sluit niet uit dat ik mara thons blijf rijden, maar dan moeten ze wel in de buurt zijn. Het schaatsen vind ik nog steeds leuk, maar ik kan het steeds moei lijker opbrengen om voor een marathon van 35 minuten urenlang in de auto te zit ten. Zo moesten we vorig jaar een keer midden in de week naar Groningen. Ik kan me voorstellen dat rijdsters die geen kans maken op een hoge klassering zo'n wedstrijd laten schieten." Duivenvoorden laat deze winter waar schijnlijk nog nergens verstek gaan. Als tweevoudig cuphoudster dingt zij onge twijfeld weer mee naar de hoofdprijs, ook al beweert zij dat haar voorbereiding op de cyclus van 15 marathons verre van op timaal is. „Ik train maar twee keer per week op het ijs. Verder doe ik wat aan ae robics. En ik probeer de jonge schaatsers van de Rijnsburgse ijsclub die ik train bij te houden. Maar mijn trainingsarbeid staat in geen verhouding tot wat ik trainde toen ik nog in kernploeg zat. Mijn dieet trouwens ook niet, want ik gun mijzelf nauwelijks de tijd om verantwoorde maal tijden te bereiden. Ik eet regelmatig uit plastic." Sinds Duivenvoorden geen deel meer uitmaakt van het landelijke langebaan keurkorps, is zij haar eigen gang gegaan. De 28-jarige Noordwijkse begint aan haar vierde marathonseizoen. Na een leerjaar gingen die wedstrijden haar zo gemakke lijk af, dat zij energie overhield om daar naast ook op de langebaan aan kampioen schappen deel te nemen. Heimwee naar de kernploeg heeft zij nooit gehad. „Ik had die periode niet willen missen, maar ik denk dat ik wat te zelfstandig ben voor het kernploegleven. Ook op mijn werk (bij Klerk's Plastic in Noordwijkerhout) inerk ik dat ik die neiging soms moet onder drukken." Haar eigenmachtige optreden verklaart Duivenvoorden uit de opvoeding die zij genoot in Rijnsburg in de plaatselijke sportzaak. Net als mijn broers en zus Petra (de Boer-Grimbergen) moest ik al gauw mijzelf zien te redden. Begrijp me goed, wij werden niet aan ons lot overgelaten. Mijn ouders waren juist altijd heel betrok ken bij onze sportieve loopbaan. Maar mijn moeder zij altijd dat ik beter mijn ei gen boterham kon klaarmaken, omdat ik die immers zelf moest opeten." Duivenvoorden groeide uit tot een na tionale topper, die voor haar marathon successen ook al eens langebaan-kam- pioene van Nederland werd. „Maar een wereldtopper was ik niet. In zo'n kern ploeg trek je ook alleen maar met elkaar op omdat je toevallig bij elkaar bent gezet. Je bent toch concurrenten van elkaar. Zo lang je nummer één bent, is er niets aan de hand, maar de nummers 3, 4 en 5 mo gen het allemaal zelf uitzoeken." Toen het kernploeg-avontuur was afge lopen, ging Duivenvoorden zich meer be kommeren om haar maatschappelijke carrière. Een full-time baan als medewerk ster verkoop binnendienst op de afdeling land- en tuinbouw maakte haar vrije tijd tot een schaars artikel. Bovendien kwam zij via haar collega en kersverse echtge noot in aanraking met vrienden die haar niet in de eerste plaats van het schaatsen kennen. Op haar drukbezochte bruiloft was bijna geen schaatser te bekennen. „Mijn sociale contacten zijn mij meer waard dan de sport. Ook zou ik geen dag minder willen werken om vaker te kunnen trainen. Ik zet er niet meer alles voor op zij." Dus ziet Grimbergen wel waar het schip dit seizoen strandt. „Gelukkig heb ik een goede schaatstechniek. Ook aan mijn mentaliteit schort het niet; ik kan mij het snot voor de ogen rijden. Dtft merk ik pas na afloop, als ik met knallende koppijn in de auto zit. Maar ik beschouw mij niet als enige favoriet voor de KNSB-Cup. Ik ver wacht veel van Klasina Seinstra. En Alida Pasveer zal er ook wel weer bijzijn. Zij rijdt altijd heel afwachtend." Hoewel het niet de stijl is van Duiven voorden, kan zij zich als het moet ook ver bergen in het peloton. „Ik maak er het liefst een wedstrijd van, maar als het hek- peloton pas reageert als ik mijn kont optil, is de lol er gauw af. Vorig jaar moest ik constant het gewicht van de koers dragen. Daarom hoop ik dat het peloton wat aan vulling krijgt. Lia van Schie bijvoorbeeld zou een aanwinst zijn. Maar als zij de overstap van de langebaan naar de mara thon maakt, zal ook zij merken dat er tij dens zo'n marathon hard wordt gereden." Niet in de laatste plaats door Duiven voorden, die in haar afscheidsjaar zo veel mogelijk plezier wil beleven aan haar in spanningen. „Daarom zie ik vooral uit naar de marathon in Geleen. Daar heb ik nog een tijdje gewoond. Het lijkt me ge zellig om daar weer eens heen te gaan. In dat geval neem ik de reistijd voor lief." Wereldreiziger Beenhakker zou het natuurlijk nog een weekje kunnen aanzien ett wachten totdat de Van liane- gems met heimwee uit Riyad zijn teruggekeerd of hij zou een visje uit kunnen gooien hij die hartelijke mijnheer Voulinos om per direct Haan bij zijn club op wolgen. Wa 'et? Daarom niet. De woestijn ligt beenhakker niet en Voulinos heeft de buik nog rol van Haan Dia zit ou eren niet te wachten op Nederlandse visjes die worden uitgegooid en dan nog iets, Grieks is van het zelfde alxicadabra -gehalte als I ///As beenhakker zit al weer twee we ken thuis en popelt om nog één keer een kunstje te flikken. Maar De grootste kansen dienen zich vaak dicht bij huis aan. liet is bekend dat tegen de kerst een trainer zich slechter op zijn ge mak voelt dan een kalkoen. Haan voorop. Als Feyenoord zich niet snel verbetert, dan schakelt Jorien zonder pardon over op de volgende trainer. Maar dit kan nog even duren en ik vermoed dat beenhakker zo veel geduld niet heeft. Geen nood, want ik voorzie binnen de kortste keren een optocht van Nederlandse clubs op de stoep voor huize beenhakker AGOW en Zwarte Schapen wil len het betaald i>oetbal in en zijn op zoek naar een ervaren rot. beenhakker.' Vitesse heeft zich op Spelbos ver keken en Twente is op Issy uitge keken: wie anders dan beenhak ker? Zo kunnen we doorgaan. Fafié staat op het punt zijn winter- schilderpraktijk weer open te stellen. Go Ahead is maar in één man geïnteresseerd, maar zal De Graafschap (nog steeds op zoek) en Volendam, waar ze nu al het heen en weer hebben van Jacobs, voor moeten zijn. Kistemaker redt het niet en van Leo weten we dat lui i ïtm hi een geweldige voetbalslad vindt. Net als Den Haag. dat Verlangen (wordt hoofd van de spermadonorbank in Caïro) binnenkort kwijtraakt. In F.indhoven zijn ze nu nog heel gelukkig mei Advocaat, maar hoe zal dat zijn als PSV volgende week met 5-0 is opgerold door Ajax? Dan begint de lobby been hakker. li,„lu k Fortuna, MW, VW, Groningen, Veendam, lleeren- veen en Cambuur kunnen het schudden, want aan liet samen werken met een tolk begint beenhakker niet meer. Den bosch, RUG, Zwolle en Hindhoven zijn al afgevallen in de tweede periode beenhakker is de aangewezen man om voor het Ih'gin van de vierde periode de boel weer op de rails te zetten Ten Gate doet het aardig bij Sparta, maar trekt geen publiek. Hetzelfde geldt voor l£0 van Veen bij RKG. Die clubbesturen zijn niet achterlijk natuurlijk, beenhakker zou alleen al door zijn uitstraling duizend man naar de trainingen lokken. Telstar heeft beenhakker op het oog. Gor Pol kan nu de Witte leeu wen het zo goed doen overal te recht en is weldra voor Telstar onbetaalbaar. limmen valt af vanwege de laid barrière, maar lleriu les moet nog steeils een gediplomeerd trainer aanstellen. De naam beenhakker wordt gefluisterd. AZ wil hogerop en wil in dat ka der van Theo Vonk en Don U'o een onverslaanbaar duo maken. H)P, de naam zegt het al! NAG. NFC, Dordrecht, Excelsior en Helmond Sport presteren onder maats. De beleidsbepalers weten nog niemand om het lek boven te krijgen. Ik wel! Ik herhaal: beenhakker. Theo de Jong voelt zich nu nog prima in Tilburg, maar zal na vanavond (PSV WtUem u l, beenhakker op de tribune) een paar borrels nodig hebben om de slaap te vatten en Louis moet ook oppassen, want nog één ge miste penalty en er herinnert zich wel iemand in Amsterdam dat beenhakker er zo'n geweldi ge penaltyoefenstof op nahield, beenhakker, kortom, heeft de clubs voor het kiezen. En mocht het toevallig tóch die ene ambitieuze club uit China worden, dan geeft onze wereld reiziger daar heus wel weer een draai aan en nu toch de huiten gewesten aan de orde zijn, het bonilscoachschap in Albanië, is dat niks voor Leo? Stud Jolanda Duivenvoorden-Grimbergen verblijft in de herfst bij voorkeur in de buurt van Noordwijk. /an haar schaatscarrière foto dick hogewoning

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 21