report
Mark Wotte vindt
Louis van Gaal
'mooi voorbeeld'
Huismus vliegt nog één keer uit
Cijfers Lisse-Katwijk
RTERDAG 28 OKTOBER 1995
EnanzEznm
Wandelend over het hoofdterrein van
sportpark Ter Specke, waar vanmiddag de
kraker tussen FC Lisse en Katwijk wordt
afgewerkt, geeft Mark Wotte toe het spel
letje zelf nog te missen. „Ik moet me tij
dens trainingen wel eens inhouden om er
niet tussen te springen", laat de nu 35-ja-
rige oefenmeester weten. „Als speler kun
je je in negentig minuten helemaal leeg
vechten, als trainer moet je die bevredi
ging ergens anders in vinden. Alleen als
het in het veld helemaal fout gaat, Als je
aan de kant steeds bezig bent, met den
ken, met sturen, en dan toch nog verliest,
dan ben je als trainer ook compleet leeg".
Wat dat betreft moet Mark Wotte dus de
nodige energie over hebben. Zijn FC Lisse
is nu al 22 wedstrijden zonder nederlaag.
In de 'oude telling' zou de Lissese Fusie
club aan die serie 40 punten hebben over
gehouden. Wotte is trots op de reeks
waaraan de huidige koploper van de eer
ste klasse A na de winterstop van vorig sei
zoen begon, maar blijft realist. „Het is
leuk, voor de club, voor de jongens, voor
mij. Maar het is natuurlijk de kunst om
zo'n serie in één seizoen neer te zetten.
Want dan levert het ook prijzen op."
En prijzen, daar zijn ze nu toch wel aan
toe in Lisse. De nationale bekerkampioen
van 1994 pakte de laatste jaren twee twee
de plaatsen en kent logischerwijs dit jaar
nog slechts één doel: die eerste plaats.
Wotte ook. Hij schat de kansen hoog in,
maar verstrekt geen garanties. „Het gaat
nu heel erg goed. Dat klopt. Maar wat ge
beurt er als een of twee bepalende spelers
geblesseerd raken? Of als je tien kansen
krijgt, maar die bal er niet intrapt, wat
Quick Boys nu een paar keer is overko
men? FC Lisse gaat met Scheveningen,
Katwijk en Quick Boys heel hoog eindigen.
Die zekerheid heb je. Maar of dat een eer
ste plaats wordt..."
Wotte is bezig aan zijn negende seizoen
als trainer. Na twee jaar als speler/ jeugd
trainer van (toen nog) hoofdklasser RVC te
hebben gefunctioneerd, ging de op dat
moment met een hardnekkige liesblessure
kampende Wotte in op het aanbod de lan
delijke A-jeugd van FC Den Haag te trai
nen. Een besluit waar de leraar lichamelij
ke opvoeding aan de 'topsportschool' het
Segbroekcollege ('Zeven jaar full time, te
genwoordig nog achttien uur') nooit spijt
van heeft gehad. De oud-speler van FC
Den Haag, Vlaardingen, Feyenoord en
SW vertoefde zes jaar in het Zuiderpark.
Eerst als trainer van de A-jeugd, later als
hoofd opleidingen. Vier jaar Co Adriaanse,
en twee jaar Nol de Ruiter. „Ik heb van al
le twee veel opgestoken, maar technisch
en tactisch het meest van Adriaanse. Be
leidsmatig ook. Dat je altijd moet uitgaan
van dezelfde visie, geen hap-snap-beleid
moet voeren. En hoe je problemen in de
ploeg kunt vertalen in de training." Zoals
Wotte ook leerde hoe je zaken niet moest
doen. „Omgaan met spelers, met vedettes,
bijvoorbeeld. Daar had Co het wel eens
moeilijk mee. Hij kan slecht vergeten en
vergeven. Ik ben ook principieel, maar ik
heb geleerd me soms flexibeler op te stel
len om op die manier meer rendement uit
spelers te halen."
Bij Lisse is hij op de goede weg, erkent
Wotte. Het rendement had sinds de win
terstop van vorig seizoen nauwelijks hoger
kunnen zijn. Dat de resultaten niet overal
even lovend worden ontvangen, dat regel
matig wordt gesproken over het 'spierbal-
lenvoetbal' van FC Lisse, steekt hem wel.
„Zo'n kwalificatie doet Lisse te kort. De
ploeg verdient respect, kan wel degelijk
goed voetballen. De instelling is ook goed.
We vallen aan als het kan, verdedigen al
leen als het moet. Misschien komt het wel
omdat FC Lisse geen uitblinkers telt. De
ploeg moet het van het collectief hebben.
Elke speler moet elke week weer zijn taak
uitvoeren, zijn afspraken nakomen. Als er
ook maar één verzaakt, kan FC Lisse nog
steeds van elke ploeg in de eerste klasse A
verliezen."
Ook al omdat Wotte verliezen haat, be
wandelt hij wekelijks dus weer platgetre-
Mark Wotte wil het karwei bij FC Lisse afmaken. „De hele vereniging moet op een nog hoger niveau worden getild." foto»dick
Klassering Lisse: le plaats
Klassering Katwijk: 7e plaats
Punten: Lisse: 16. Katwijk: 8
Doelsaldo Lisse 17 6 Katwijk 15-11
Topscorers Lisse Ens 4 lliohan 4. Van Duyvenbode 2. Wubben 2, Van der Zwet 2
Topscorers Katwijk: Zwaan 5. Krommenhoek 4. De Ridder 3. Langeveld 2
Gele kaarten Lisse 3 Katwijk 6
Rode kaarten Lisse 1 Katwijk 2
Laatste thuisnederlaag Lisse: Katwijk 1-2, 10 december'94
Laatste thuisnederlaag Katwijk Quick Boys 0-2, 24 april '93
Laatste uitnederlaag Lisse: Heerjansdam 2-122 oktober '94
Laatste uitnederlaag Katwijk: Scheveningen 4-2, 23 september '95
Grootste overwinning Lisse Serooskerke 7-0, seizoen 92/93
Grootste overwinning Katwijk: Huizen 7-0, seizoen 93/94
Grootste nederlaag Lisse: ARC 4-0, seizoen 90/91
Grootste nederlaag Katwijk: IJss'vogels 5-1seizoen 89/90
den paden. Maakt hij tijdens elke wed
strijdbespreking weer duidelijk wie wan
neer wat moet doen. „Wat doen we bij
balbezit, wat bij balverlies, hoe gaat de
omschakeling, welke afspraken zijn er bij
spelhervattingen? Dat moet iedereen voor
honderd procent duidelijk zijn. Als er
wordt getwijfeld, kan het fout gaan. Zo
eenvoudig ligt dat."
Spelers maken fouten, het is Wotte be
kend. En het zijn de spelers die op het veld
alle mooie plannen moeten uitvoeren.
Desondanks schat hij de invloed van de
trainer als 'zeer bepalend' in. „Van Gaal is
daar een mooi voorbeeld van. De Ajacie-
den bij Ajax of in het Nederlands elftal. Of
de spelers die de laatste jaren uit Amster
dam naar het buitenland zijn vertrokken.
Ze presteren geen van allen zoals ze bij
Ajax deden. Ik houd niet van goeroes in de
voetballerij, niemand heeft de wijsheid in
pacht. En met de jeugd van FC Den Haag
eindigde ik indertijd boven de jeugd van
Ajax. van Louis van Gaal. Maar je moet
wel reëel zijn. Ik vind het schitterend om
naar Ajax te kijken en dan praat je voor
een groot deel over het werk van Van
Gaal."
De resultaten van FC Lisse wil Wotte
overigens absoluut niet uitsluitend op zijn
eigen conto bijschrijven. „Ik heb daar
mijn aandeel in. natuurlijk. Maar zonder
het werk van de beleidsmakers binnen FC
Lisse, zonder de sponsors, zonder de spe
lersgroep, zou dat allemaal niet kunnen.
Zoals je ook het werk van Wim Eilander en
Ruud Bröring in Lisse niet moet vergeten.
Je wordt niet zo maar een topclub, dat is
een proces van jaren. Eilander en vooral
Bröring hebben hier als trainers hobbels
genomen, die het werk voor mij gemakke
lijker hebben gemaakt."
Uitzonderingen bevestigen de regel. Dat
Scheveningen nu als de grootste concur
rent van FC Lisse in de ranglijst terug te
vinden is, is niet helemaal het gevolg van
een gezond groeiproces. Wotte: „Het suc
ces van Scheveningen is voor een groot
deel het succes van Jol. Met Martin kwa
men dit seizoen heel wat spelers naar
Scheveningen toe. Ik veroordeel dat niet.
ik constateer alleen een feit. Daarbij: na
tuurlijk is het een kwaliteit van Jol dat spe
lers graag bij hem trainen. En dat Scheve
ningen er in de euforie van het moment
blij mee is, kan ik me ook heel goed voor
stellen."
Wotte noemt zichzelf een 'veeleisende'
trainer. Vraagt op trainingen en in wed
strijden steeds weer meer dan honderd
procent en kan er absoluut niet tegen als
spelers niet brengen wat ze kunnen bren
gen. Maar hij beseft ook dat de boog niet
altijd gespannen kan staan. Toen we na
de winter aan die goede serie begonnen,
hebben we voor vorig seizoen een af
spraak gemaakt. Bij winst hoefden de wat
oudere spelers op maandag niet te komen
trainen. Dat sloeg aan, daar werd voor ge
werkt. De jonge jongens moesten wel ko
men. Die moeten nog een hoop leren en
ik heb voor mezelf de illusie dat ik de ken
nis en de achtergrond heb om ze nog veel
dingen bij te brengen."
Karwei
Het contract van Mark Wotte met FC Lisse
loopt aan het eind van dit seizoen af. De
kans dat de Hagenaar ook komend jaar als
oefenmeester van de Lissenaren actief is,
is echter groot. „Ik heb begrepen dat Lisse
wel met me verder wil. En zelf heb ik het
gevoel dat het karwei nog niet af is." En
dan praat Wotte niet alleen over het eerste
elftal: „De hele vereniging moet op een
nog hoger niveau worden getild. Daar wil
ik graag aan meewerken. Wat ik op dit
moment belangrijk vind voor Lisse? Dat er
een keuze wordt gemaakt tussen de zater
dag en de zondag. Prestatief voetbal op
zaterdag, recreatief op zondag. Ik denk dat
je als vereniging met ambities moet kie
zen, anders kom je in de problemen. De
hele club moet achter dat eerste elftal
staan. De jeugd zou bij Lisse dan in dienst
moeten staan van de zaterdagtak. En voor
die jeugd moet dan een betaalde jeugd-
coördinator worden aangesteld die de ro
de draad tijdens de trainingen en in de
wedstrijden bewaakt. Het gaat goed, maar
het moet nog beter. Stilstand is achteruit
gang, dat moeten we niet hebben."
Wotte ziet Lisse 'natuurlijk niet' als
eindstation. „Dat zou ook gek zijn. Sinds
ik in 1985 als trainer ben begonnen, heb ik
25.000 gulden in opleidingen geïnves
teerd. Nu ben ik bezig met de cursus
coach betaald voetbal. Dat doe ik niet
voor niets, ik heb zeker de ambitie om
daarin terecht te komen. Ik heb indertijd,
na het vertrek van Co Adriaanse vijf
maanden als interim-hoofdtrainer van FC
Den Haag in de eredivisie mogen werken.
Dat was een ervaring die ik graag nog wel
eens wil meemaken. En dan wat langer als
het kan."
Het liefst zou Wotte tezijnertijd bij een
eerste-divisieclub aan de slag gaan. De oe
fenmeester die afgelopen zomer een aan
bod van FC Den Haag om als assistent
trainer in dienst te komen afwees, mede
omdat het aanbod zo laat kwam dat hij
het tegenover Lisse niet netjes vond om te
vertrekken: „En dan met vier, vijf spelers
die nu nog in de eerste klasse A op zater
dag voetballen. Om met die jongens de
stap naar de eredivisie te maken. Dat is
geen illusie. Er lopen op zaterdag zoveel
jongens te voetballen die op termijn top
eerste divisie aankunnen, dat je je afvraagt
waarom die spelers niet allang betaald
voetbal spelen. Gert Aandewiel, van Quick
Boys. Pim I-angeveld van Katwijk. Zo maar
twee voorbeelden van spelers die alles in
zich hebben om in het betaalde voetbal te
slagen. En er lopen meer spelers met kwa
liteiten rond, ook bij Lisse. De verschillen
tussen top-amateurs en eerste divisie lij
ken wel groot, maar ik ben er van over
tuigd dat dat wel meevalt. I-aat de ama
teurs een half jaar ook elke dag trainen,
dan zul je zien dat er nauwelijks meer ver
schil is."
Na twee dagen Parijs vond Jolanda Dui
venvoorden dat haar huwelijksreis lang
genoeg had geduurd. De pas getrouwde
Noordwijkse, in schaatskringen vooral be
kend onder haar meisjesnaam Grimber
gen, wist niet hoe gauw zij naar huis
moest gaan. De huismus zoekt in de herfst
van haar schaatscarrière ook de wedstrij
den het liefst dicht bij huis. De langebaan
heeft zij helemaal vaarwel gezegd. De
houdster van de KNSB-Cup reist alleen
nog één winter het land door om deel te
nemen aan marathons. Adel verplicht nu
eenmaal.
„Na deze winter neem ik gas terug".,
zegt Duivenvoorden aan het begin van het
marathonseizoen wor vrouwen, die van
avond in Deventer hun eerste wedstrijd
afwerken. „Ik sluit niet uit dat ik mara
thons blijf rijden, maar dan moeten ze wel
in de buurt zijn. Het schaatsen vind ik nog
steeds leuk, maar ik kan het steeds moei
lijker opbrengen om voor een marathon
van 35 minuten urenlang in de auto te zit
ten. Zo moesten we vorig jaar een keer
midden in de week naar Groningen. Ik
kan me voorstellen dat rijdsters die geen
kans maken op een hoge klassering zo'n
wedstrijd laten schieten."
Duivenvoorden laat deze winter waar
schijnlijk nog nergens verstek gaan. Als
tweevoudig cuphoudster dingt zij onge
twijfeld weer mee naar de hoofdprijs, ook
al beweert zij dat haar voorbereiding op
de cyclus van 15 marathons verre van op
timaal is. „Ik train maar twee keer per
week op het ijs. Verder doe ik wat aan ae
robics. En ik probeer de jonge schaatsers
van de Rijnsburgse ijsclub die ik train bij
te houden. Maar mijn trainingsarbeid
staat in geen verhouding tot wat ik trainde
toen ik nog in kernploeg zat. Mijn dieet
trouwens ook niet, want ik gun mijzelf
nauwelijks de tijd om verantwoorde maal
tijden te bereiden. Ik eet regelmatig uit
plastic."
Sinds Duivenvoorden geen deel meer
uitmaakt van het landelijke langebaan
keurkorps, is zij haar eigen gang gegaan.
De 28-jarige Noordwijkse begint aan haar
vierde marathonseizoen. Na een leerjaar
gingen die wedstrijden haar zo gemakke
lijk af, dat zij energie overhield om daar
naast ook op de langebaan aan kampioen
schappen deel te nemen. Heimwee naar
de kernploeg heeft zij nooit gehad. „Ik had
die periode niet willen missen, maar ik
denk dat ik wat te zelfstandig ben voor het
kernploegleven. Ook op mijn werk (bij
Klerk's Plastic in Noordwijkerhout) inerk
ik dat ik die neiging soms moet onder
drukken."
Haar eigenmachtige optreden verklaart
Duivenvoorden uit de opvoeding die zij
genoot in Rijnsburg in de plaatselijke
sportzaak. Net als mijn broers en zus Petra
(de Boer-Grimbergen) moest ik al gauw
mijzelf zien te redden. Begrijp me goed,
wij werden niet aan ons lot overgelaten.
Mijn ouders waren juist altijd heel betrok
ken bij onze sportieve loopbaan. Maar
mijn moeder zij altijd dat ik beter mijn ei
gen boterham kon klaarmaken, omdat ik
die immers zelf moest opeten."
Duivenvoorden groeide uit tot een na
tionale topper, die voor haar marathon
successen ook al eens langebaan-kam-
pioene van Nederland werd. „Maar een
wereldtopper was ik niet. In zo'n kern
ploeg trek je ook alleen maar met elkaar
op omdat je toevallig bij elkaar bent gezet.
Je bent toch concurrenten van elkaar. Zo
lang je nummer één bent, is er niets aan
de hand, maar de nummers 3, 4 en 5 mo
gen het allemaal zelf uitzoeken."
Toen het kernploeg-avontuur was afge
lopen, ging Duivenvoorden zich meer be
kommeren om haar maatschappelijke
carrière. Een full-time baan als medewerk
ster verkoop binnendienst op de afdeling
land- en tuinbouw maakte haar vrije tijd
tot een schaars artikel. Bovendien kwam
zij via haar collega en kersverse echtge
noot in aanraking met vrienden die haar
niet in de eerste plaats van het schaatsen
kennen. Op haar drukbezochte bruiloft
was bijna geen schaatser te bekennen.
„Mijn sociale contacten zijn mij meer
waard dan de sport. Ook zou ik geen dag
minder willen werken om vaker te kunnen
trainen. Ik zet er niet meer alles voor op
zij."
Dus ziet Grimbergen wel waar het schip
dit seizoen strandt. „Gelukkig heb ik een
goede schaatstechniek. Ook aan mijn
mentaliteit schort het niet; ik kan mij het
snot voor de ogen rijden. Dtft merk ik pas
na afloop, als ik met knallende koppijn in
de auto zit. Maar ik beschouw mij niet als
enige favoriet voor de KNSB-Cup. Ik ver
wacht veel van Klasina Seinstra. En Alida
Pasveer zal er ook wel weer bijzijn. Zij rijdt
altijd heel afwachtend."
Hoewel het niet de stijl is van Duiven
voorden, kan zij zich als het moet ook ver
bergen in het peloton. „Ik maak er het
liefst een wedstrijd van, maar als het hek-
peloton pas reageert als ik mijn kont optil,
is de lol er gauw af. Vorig jaar moest ik
constant het gewicht van de koers dragen.
Daarom hoop ik dat het peloton wat aan
vulling krijgt. Lia van Schie bijvoorbeeld
zou een aanwinst zijn. Maar als zij de
overstap van de langebaan naar de mara
thon maakt, zal ook zij merken dat er tij
dens zo'n marathon hard wordt gereden."
Niet in de laatste plaats door Duiven
voorden, die in haar afscheidsjaar zo veel
mogelijk plezier wil beleven aan haar in
spanningen. „Daarom zie ik vooral uit
naar de marathon in Geleen. Daar heb ik
nog een tijdje gewoond. Het lijkt me ge
zellig om daar weer eens heen te gaan. In
dat geval neem ik de reistijd voor lief."
Wereldreiziger
Beenhakker zou het natuurlijk
nog een weekje kunnen aanzien
ett wachten totdat de Van liane-
gems met heimwee uit Riyad
zijn teruggekeerd of hij zou een
visje uit kunnen gooien hij die
hartelijke mijnheer Voulinos om
per direct Haan bij zijn club op
wolgen.
Wa
'et?
Daarom niet.
De woestijn ligt beenhakker niet
en Voulinos heeft de buik nog
rol van Haan Dia zit ou eren
niet te wachten op Nederlandse
visjes die worden uitgegooid en
dan nog iets, Grieks is van het
zelfde alxicadabra -gehalte als
I ///As
beenhakker zit al weer twee we
ken thuis en popelt om nog één
keer een kunstje te flikken. Maar
De grootste kansen dienen zich
vaak dicht bij huis aan. liet is
bekend dat tegen de kerst een
trainer zich slechter op zijn ge
mak voelt dan een kalkoen.
Haan voorop. Als Feyenoord
zich niet snel verbetert, dan
schakelt Jorien zonder pardon
over op de volgende trainer.
Maar dit kan nog even duren en
ik vermoed dat beenhakker zo
veel geduld niet heeft. Geen
nood, want ik voorzie binnen de
kortste keren een optocht van
Nederlandse clubs op de stoep
voor huize beenhakker
AGOW en Zwarte Schapen wil
len het betaald i>oetbal in en zijn
op zoek naar een ervaren rot.
beenhakker.'
Vitesse heeft zich op Spelbos ver
keken en Twente is op Issy uitge
keken: wie anders dan beenhak
ker?
Zo kunnen we doorgaan. Fafié
staat op het punt zijn winter-
schilderpraktijk weer open te
stellen. Go Ahead is maar in één
man geïnteresseerd, maar zal De
Graafschap (nog steeds op zoek)
en Volendam, waar ze nu al het
heen en weer hebben van Jacobs,
voor moeten zijn. Kistemaker
redt het niet en van Leo weten
we dat lui i ïtm hi een geweldige
voetbalslad vindt. Net als Den
Haag. dat Verlangen (wordt
hoofd van de spermadonorbank
in Caïro) binnenkort kwijtraakt.
In F.indhoven zijn ze nu nog heel
gelukkig mei Advocaat, maar
hoe zal dat zijn als PSV volgende
week met 5-0 is opgerold door
Ajax? Dan begint de lobby been
hakker.
li,„lu k Fortuna, MW, VW,
Groningen, Veendam, lleeren-
veen en Cambuur kunnen het
schudden, want aan liet samen
werken met een tolk begint
beenhakker niet meer.
Den bosch, RUG, Zwolle en
Hindhoven zijn al afgevallen in
de tweede periode beenhakker
is de aangewezen man om voor
het Ih'gin van de vierde periode
de boel weer op de rails te zetten
Ten Gate doet het aardig bij
Sparta, maar trekt geen publiek.
Hetzelfde geldt voor l£0 van
Veen bij RKG. Die clubbesturen
zijn niet achterlijk natuurlijk,
beenhakker zou alleen al door
zijn uitstraling duizend man
naar de trainingen lokken.
Telstar heeft beenhakker op het
oog.
Gor Pol kan nu de Witte leeu
wen het zo goed doen overal te
recht en is weldra voor Telstar
onbetaalbaar.
limmen valt af vanwege de laid
barrière, maar lleriu les moet
nog steeils een gediplomeerd
trainer aanstellen. De naam
beenhakker wordt gefluisterd.
AZ wil hogerop en wil in dat ka
der van Theo Vonk en Don U'o
een onverslaanbaar duo maken.
H)P, de naam zegt het al! NAG.
NFC, Dordrecht, Excelsior en
Helmond Sport presteren onder
maats. De beleidsbepalers weten
nog niemand om het lek boven
te krijgen. Ik wel! Ik herhaal:
beenhakker.
Theo de Jong voelt zich nu nog
prima in Tilburg, maar zal na
vanavond (PSV WtUem u l,
beenhakker op de tribune) een
paar borrels nodig hebben om
de slaap te vatten en Louis moet
ook oppassen, want nog één ge
miste penalty en er herinnert
zich wel iemand in Amsterdam
dat beenhakker er zo'n geweldi
ge penaltyoefenstof op nahield,
beenhakker, kortom, heeft de
clubs voor het kiezen.
En mocht het toevallig tóch die
ene ambitieuze club uit China
worden, dan geeft onze wereld
reiziger daar heus wel weer een
draai aan en nu toch de huiten
gewesten aan de orde zijn, het
bonilscoachschap in Albanië, is
dat niks voor Leo?
Stud
Jolanda Duivenvoorden-Grimbergen verblijft in de herfst
bij voorkeur in de buurt van Noordwijk.
/an haar schaatscarrière
foto dick hogewoning