'Dans op drift in Alphens theater 'Handelaar in gestolen kunst heeft vrij Cor Bakker, 'dat is die pianist van Paul de Leeuw Voer voor de biografisch geïnteresseerde Hermans-lezer Cultuur Kunst Schouwburg Amsterdam wil nieuwe middenzaal WOENSDAG 25 OKTOBER 1995 Zangprijzen Koreaanse en Spanjaard madrid» De Koreaanse sopraan Sung Hun Kim en cle Spaanse bas Miguel Angel Zapater hebben het opera-concours Operalia II gewonnen. De zanger en zangeres deelden gisteravond de eer ste prijs op het officieuze wereldkampioenschap in het Spaanse Madrid. Beschermheer van het festival was de Spaanse zanger Placido Domingo. 1 lij dirigeerde het orkest tijdens de wedstrijd in het Teatro de la Zar/.uela. De prijswinnaars ontvingen ieder bijna veertigduizend gulden. Aan de finale van het zangcon cours deden vijftien zangers en zangeressen mee. Hond duizend kandidaten waren in voorronden afgevallen. Frankrijk riddert actrice Sharon Stone parus Frankrijk heeft gisteren de Amerikaanse filmster Sharon Stone (37) benoemd tot ridder in de orde van de kunsten en let teren. De bijbehorende medaille werd haar opgespeld door mi nister Douste-Blazy van cultuur. De minister prees de heldin van onder meer Paul Verhoevens film Basic Instinct als 'de absolute ster' en dankte haar omdat zij ,,het dagelijks leven wat minder een routine maakt". ,,lk ben vereerd te worden opgenomen in de Franse familie", zei Stone. „Voor iemand die vaak wordt be schuldigd hoog te paard te zitten, is mevrouw de Bidder niet slecht, wel?", grapte zij. Promotie-actie met lezingen Het Park Theater in Alphen aan de Rijn wil moderne dans promoten bij theatergangers. Onderdeel van deze actie, getiteld 'Dans op drift', is een reeks lezingen van theaterwetenschapper Yvette Zellerer. Die moet mensen over de streep trekken om een moderne dansvoorstelling te bezoeken. Morgen wordt een inleiding op de dansge- schiedenis gegeven. Op 1 november begint de reeks van lezingen voorafgaande aan moderne dansvoorstellingen. stelling die ze bezoeken. Deze inleiding moet een beeld geven van wat er te ver wachten is tijdens een voorstel ling, zonder dat wordt verteld wat er precies gebeurt. Zellerer geeft informatie over de achtergronden en de denk beelden van de choreograaf. „Ik wil absoluut niet uitleggen wat er gebeurt op het podium om dat het funest is voor het genie ten van de voorstelling. Mensen moeten open staan voor een nieuwe vorm van kunst. Dat kan alleen maar als ze zich op hun gemak voelen tijdens een voorstelling. Dit probeer ik te bereiken door vooraf antwoor den te geven op vragen die op- carin smolders Het idee om informatie te geven voorafgaande aan dansvoorstel lingen is ontstaan bij het Toneel Instituut Nederland. Het insti tuut merkte dat moderne dans niet populair is omdat veel mensen er niet bekend mee zijn. Door meer informatie te geven moeten ze open gaan staan voor moderne dans. De informatiestroom bestaat uit twee delen. In de eerste bijeen komst wordt in twee uur tijd driehonderd jaar dansgeschie- denis behandeld. Daarna kun nen mensen de lezing bijwonen voorafgaande aan de dt komen tijdens de voorstelling. Ook probeer ik het publiek voor te bereiden op dingen die ver warrend kunnen werken. Bij voorbeeld als de muziek stopt, maar de dansers hun bewegin gen afmaken. Ik vind het be langrijk dat mensen snappen dai ze het recht hebben om een stuk niet te begrijpen. Maar als je het niet begrijpt, kun je altijd nog genieten van de bewegin genen de muziek." Hersenen Zellerer merkt dat de huidige theatergangers vermaakt willen worden. „Bij André van Duin kun je gaan zitten en je vindt het leuk of niet. Bij moderne dans moet je je gevoel en herse nen gebruiken om ervan te ge nieten. Ik probeer de mensen een bepaalde bagage mee te ge- vulling kunnen geven aan het stuk. Het kan best dat moderne dans je niet trekt. Maar deze conclusie mag je niet Hekken na een voorstelling. Iemand die kennis maakt met cabaret vindt Paul de Leeuw ook niet meteen Een scène uit Glottisdans, van Roebana. Leine en Norton. De voorstelling is vrijdag 1 maart te z Theater en wordt voorafgegaan door een lezing. foto l leuk of snapt hem. Maar h zou zonde zijn om dan not meer naar een andere cabar tier te gaan kijken. He geldt voor de moderne dan Het heeft te maken met je pe soonlijkheid. Als mensen na et lezing en een voorstelling ni meer negatief staan tegenov Ifde moderne dans, denk ik dat ik mijn doel heb bereikt." De lezingen en bijbehorende dansvoorstellingen worden ge- geven op woensdag I novem- her (Wonderful World), vrijdag 26 januari (De Chatcl en |ans- sen), zaterdag 17 februari (De Rotterdamse Dansgroep) en bp vrijdag I maart (Roebana, l ei ne en Norton). De lezingen be ginnen om 19.30 uur en duren ongeveer 30 minuten. Yvette Zellerer houdt morgen de in leidende lezing van twee uur. Voor meer informatie: l'arktheater, tel. 0172-472875. Conservator van Rijksmuseum van Volkenkunde constateert toename leiden sjoerd de jong Nederland geeft handelaren vrij spel bij de import van gestolen kunst- en cultuurvoorwerpen uit niet-vvestersc landen. Rogier Bedaux, conservator Afrika van het Rijksmuseum van Vol kenkunde in Leiden, heeft zich bijzon der opgewonden over de recente vondst door de douane van een lading unieke cultuurgoederen uit Thailand en Cambodja. „Daaronder bevonden zich onder meer voorwerpen die uit een reliëf van het Cambodjaanse tempelcomplex Angkor Vat zijn losgehakt," zegt een boze Bedaux. Angkor Vat geldt als één van de grootste architectonische won deren ter wereld en als het belangrijk ste culturele en historische erfgoed van Cambodja. De twee beeldjes van de Angkor Vat, reliëfs van hemelnimfen, zijn respec tievelijk zestig en negentig hoog. Het gevonden Boeddha-beeld uit de late dertiende eeuw is ruim twintig centimeter en is waarschijnlijk afkomstig uit Cambodja of Thailand. Datzelfde geldt voor een beschadigde dertiende-eeuwse kop van een heilige, die ook ruim twintig centimeter hoog De marktwaarde van -een enkel beeld wordt geschat op enkele tiendui zenden guldens. De beelden zijn door de douane in beslag genomen nadat de regering van Cambodja aangifte van diefstal deed. Overigens is nog on duidelijk of de beelden kunnen wor den teruggestuurd naar Cambodja. De juridische mogelijkheden daarvan worden onderzocht. En als het lukt. moet er waarschijnlijk westers geld aan te pas komen om-het reliëf te res taureren. Bedaux moet constateren dat de im port van gestolen cultuurgoederen de laatste tijd alleen maar toeneemt. De hulp van het museum wordt echter al leen ingeroepen, als de douane twijfels heeft over de waarde van de voorwer pen in verband met de invoerrechten. ..We krijgen dus slechts het topje van de ijsberg te zien," aldus Bedaux. „Maar als je weet dat bijvoorbeeld' in de I ngelse handel voor een half één miljard pond aan gestolen kunstvoor werpen wordt verhandeld, dan moet het wereldwijd om duizenden, mis schien wel honderdduizenden, van dit soort voorwerpen gaan." Hoog tijd Ter voorkoming van de handel in dit gestolen culturele erfgoed is tijdens de Unesco-conventie van 1970 een lijst van Wereld-erfgoederen opgesteld. Be daux: „Maar net als veel andere wes terse landen, heeft Nederland die nooit ondertekend, waardoor nu niets tegen de import gedaan kan worden. Het wordt dus hoog tijd dat het nieu we Unidroit-verdrag zo snel mogelijk door du deelnemende landen worden geratificeerd. Dit verdrag is de basis voor een internationale wetgeving te gen deze illegale handel." Bedaux heeft geen goed woord dver voor de handelaren in gestolen kunst voorwerpen. al wil hij het woord 'he ling' niet in zijn mond nemen. „Je kunt die handelaren in wezen niets verwij ten, want ze doen niets onwettigs. Maar ethisch gezien zitten ze natuur lijk goed fout." Museum Volkenkunde zal in elk ge val nooit gestolen goederen aankopen en heeft dat in het verleden ook nooit gedaan Bedaux ..i Ie objet ten in onze collectie zijn aangekocht of geschon ken. Slechts één procent van de collec tie zou je kunnen bestempelen als oor logsbuit. maar dat was volgens de toenmalige wetten heel normaal. Zo zijn er bijvoorbeeld tijdens de l uchtig jarige oorlog Nederlandse schilderijen in Spanje terecht gekomen. Daar doet nu niemand meer moeilijk over." Of internationale verdragen de han del in gestolen kunstvoorwerpen wei kelijk beperken, is de vraag. De hande laren zijn er in ieder geval tegen. En naar de mening van Bedaux is een vrije handel de werkelijke reden dat Nederland nooit het Unesco verdrag uit 1970 heeft ondertekend. „De offi ciële reden is dat het verdrag in strijd is met de Nederlandse wet. Maar in een vergelijkbare situatie, de beperking van de handel in beschermde dier soorten en ivoor, was ondertekening van de desbetreffende internationale verdragen geen probleem. Ik denk dat Nederland het verdrag niet heeft on dertekend, omdat het een voorstander is van vrije handel. Daar zijn we ten slotte rijk mee geworden." mi Veelzijdig musicus is in Nederland maar op een manier bekend mersfoort ton ouwehand itdage sdae 1 'del lij heeft een eigen radiopro gramma en begin volgend jaar 1/1/91 omt de TV daar nog eens-bij. s jaar heeft hij een duo als pianist van het Metro- >ole Orkest. Hij geeft jazzcoti met pianist Bert van den Jrink, samen met John van Eyk naakt hij tal van CD-produc- van Telekids tot Kinderen Kinderen en hij is bezig net filmmuziek. Hij is lid van e Iatinjazzgroep Frits riends van vibrafonist Frits andesbergen en met de Swingmates' maakte hij een ournee met zangeres Madeline Jell. Maar hoe veelzijdig Cor b°"s' lakker ook is. het publiek kent tem maar op één manier 'Cor lakker, dat is toch die brave anist van Paul de Leeuw?' Met zijn tien-koppige 'Cor- :st' trekt hij door het land.om 50j 'aul de Leeuw te begeleiden in The Best Of Paul de Leeuw', 'oor de pauze liedjes en een conferences, daarna gaat bad€ )e Leeuw zich uitgebreid met iet publiek bemoeien. Cor Bak er heeft er zin in. Zoals hij al- ijd zin heeft in het werk dat hij* loet. Of het nu jazz is of amusc- nentsmuziek, Cor Bakker doet 2t allemaal even graag. En dat hij door het leven loet als 'de pianist van Paul de Leeuw'? Hij heeft er geen moei te mee. Sterker nog, hij heeft in zijn contracten laten vastleggen dat activiteiten met Paul de Leeuw altijd voorgaan. „Ach het is misschien wel een beetje het Swiebertje-effect. Maar ik heb dan ook vrij veel uitzendingen met Paul de I.eeuw gemaakt. Zesentwintig programma's per jaar. Een jaar of vijf achter el kaar. Als je bedenkt dat er weke lijks zo tussen de anderhalf en twee miljoen mensen naar ke ken, dan kun je moeilijk anders verwachten." Tony Nolte Er valt weer een heleboel werk te doen met Paul de Leeuw. Zo'n vijftig theateroptredens moeten worden afgewerkt. Dan komt er dit najaar een IV-show van 'Kinderen voor Kinderen' met De Leeuw. En voor het ju: bileum van de VARA is er in no vember een project waarin Paul de Leeuw het aloude 'Een van de acht' presenteert. Hij begon op z'n elfde met pianospelen. „Beetje laat eigen lijk. Ik weet dat ik toen op de IV altijd naar de grote orkesten zat te kijken. Ik kon nog nauwelijks spelen, maar in die tijd zat ik m'n vingers al af te likken als ik het Metropole Orkest zag. Toen hoopte ik al dat ik daar ooit nog eens in zou kunnen spelen. De actie van het muziek maken trok me. maar ik had niet een bepaald genre waar ik specifiek warm voor liep. Ik vond het or kest van de André van Duin show in principe net zo mooi als een jazz-bigband." Een leraar op de middelbare school gaf het zetje richting conservatorium. „Hij zat me al tijd de conservatoriumhoek in te praten. Maar ik dacht dat het niets voor mij was. Het leek me veel te moeilijk. Die leraar bleef maar aandringen. Hij wist dat ik van de muziek van Louis van Dijk hield. Hij stelde voor dat-ie Lduis van Dijk zou opbellen of hij misschien een uurtje naar me wilde luisteren. Dan kon hij vaststellen of ik talent had of niet. Want als ik iemand zou ge loven, dan zou dat Louis van Dijk moeten zijn. We hebben dat zo gedaan. Ik was op dat moment zeventien. Samen met mijn leraar ben ik naér Louis van Dijk gegaan. T voorgespeeld, zei L het doodschoppen was als ik niet-naar een conser vatorium zou gaan. Ik moest klassiek gaan studeren, dat had hij zelf ook gedaan. Alleen op dat laatste punt ben ik eigenwijs geweest. Ik ben lichte muziek gaan studeren." Na het conservatorium kwam Cor Bakker terecht bij zangeres ik had dat ik waard Marjol Flore. „Ik viel een keer in bij haar. De samenwerking ver liep zo goed. dat ze vroeg of ik wilde blijven. Voor ik er erg in had zat ik in een serie radiopro gramma's. Ik moest wekelijks mensen begeleiden uit de Ne derlandse lichte muziek. Zo rol de ik van het een in het ander.' In een van die programma's kwam ook Paul de Leeuw langs. „Met hem klikte het direct, zo wel op het persoonlijke vlak als muzikaal. Zoals ik speelde, was helemaal in zijn straatje. Hij vroeg of ik muziek kon schrijven voor zijn theaterprogramma Rozebotteltijd. Twee liedjes heb ik toen voor hem gecompo neerd. Naar aanleiding daarvan vroeg hij me voor een TV-pro- gramma dat hij wekelijks ging doen: De Schreeuw van De Leeuw. Hij moest daar elke keer een liedje in zingen op tekst van l-red Florussc. De vraag was of ik daar de muziek bij wilde schrijven. Het rtioest wel simpel zijn. want hij zou het zelf op piano spelen. Maar uiteindelijk had Paul geen tijd om achter de piano te gaan zitten. Hij zei dat ik elke week maar langs moest komen om hem te begeleiden en zo is die act ontstaan van die keurige pianist in smoking." Cor Bakker heeft sinds kort een eigen radio-programma: Musicminded. Elke zaterdag te amsterdam» anp 1 )c Stadsschouwburg in Arnster dam moet een nieuwe midden zaal krijgen. Dat bepleit direc teur Cox Habbema in het rap port To be or not to be', de toe komst van de Stadsschouwburg, dat zij op verzoek van de ge meente Amsterdam heeft opge steld". Vandaag bespreekt de raadscommisie voor cultuur de nota. In 'To be or not to be' schetst Habbema drie toekom.stscenn rio's die in extra jaarlijkse kos ten variëren van bijna 1,5 mil joen tot ruim 3 miljoen gulden Bij alle varianten zijn de kosten voor het achterstallig onder houd van jaarlijks I miljoen gul den, inbegrepen. Habbema liet eerder weten haar aanblijven als directeur te laten afhangen entelijke toekomst i de gen plann Het e voorkeu gfH l de Cor Bakker: „Met Paul de Leeuw klikte het meteen." boren op Radio 2 tussen 19.00 en 20.00 uur. Binnenkort is hij ook op televisie met een mu ziekprogramma Ik vind het al heel lang zo jammer dat er op de televisie helemaal geen mu ziekprogramma's zijn. En dan bedoel ik in de sfeer van Music All In, zoals je dat vroeger had. Ik ben mei een proefopname naar de TROS gegaan en daar avond." reageerden ze heel enthousiast. illen er een Vanaf )amiai uitgezondei i hien zelfs al i zal het v i. De ee op oudeja amsterdam nico keuning rvolg voorpagina lans van Straten interviewde lermans op 3 januari 1962. Hij likte de tekst uit en stuurde dc- Groningen. Enkele naanden later, in juni, vond het weede gesprek in Amsterdam Jlaats. Van een vervolg is het looit gekomen. De eerste band aakte spoorloos en op de twee- ie band was slechts ruis te ho- n en het hoesten van Her- nansCtoen al!'). Tot in 1987 die tweede band op een nieuwe bandrecorder plotseling wèl te beluisteren was. „De techniek had niet stil gestaan", zo schrijft Van Straten in de proloog. Hermans' stem was aan de ruis ontstegen. Des gevraagd licht hij toe: „Delen van het tweede gesprek zijn in april uitgezonden in het radio programma Montaigne." In diezelfde proloog vermeldt Van Straten dat de interviews in 1987 door Hermans geautori seerd zijn. Via de telefoon be weert hij zelfs in het bezit te zijn van een brief waarin Hermans zegt: 'Het auteursrecht rust bij jou.' Met ingehouden ergernis gaat Vorster hierop in: „Daarin spre ken Van Straten en Lubberhui zen zichzelf tegen. Enerzijds be weren zij dat er een brief is waarin Hermans het auteurs recht aan Van Straten toekent, anderzijds weigeren zij toe stemming te Vragen." Advocaat Klos heeft de brief gelezen: „Er staat niets over au teursrecht in. niets dat zelfs maar in de buurt komt van eni ge vorm van toezegging. Bij de minste verwijzing zou er hele maal geen probleem geweest zijn." Voor de zekerheid is Van Stra ten in zijn woonplaats nog even naar de Universiteits Biblio theek gestapt om het stan daardwerk van Spoor en Verka de over auteursrecht te raadple gen: 'Het auteursrecht berust bij dv interviewer die de leiding heeft tijdens het gesprek, de antwoorden bewerkt en sfeer- chetsjes toevoegt om het ge vat smeuïger temaken.' heel v Het klinkt klaar als een klont je Van Straten heeft gelijk., ..Nee", zegt advocaat Klos. „Het auteursrecht beschermt ieder werk tn een persoon dat oor spronkelijk is. Ook het gespro ken woord, dus ook de teksten in een interview." Er is nog een merkwaardig feit aan deze affaire. H.J.A. Hof land is voorzitter van de Coöpe ratieve Vereniging van De Bezi ge Bij. In zijn column in het NRC-llandelsblad van afgelo pen vrijdag schrijft Hofland over deze door 'zijn' directeur ge laakte uitgave, in uiterst loven de termen: 'een handleiding tot exploratie van het Hermans- denken'. 'onmisbaar voor de Hermans-kunde' en 'met grote nauwkeurigheid (door Her mans, N.K.) geformuleerde uit spraken.' Al of niet bedoeld, heeft I lof- land de essentie van de hele kwestie in bovengenoemde ter men onder woorden gebracht: /e zullen eikels zaaien op mijn graf is voer voor de biografisch geïnteresseerde 1 lermans lezer, maar het dankt zijn bestaan mede aan de 'nauwkeurig ge formuleerde uitspraken' van W.F. Hermans. Maar dit an de schouwburgdi rectie. Dat plan bestaat onder meer uit de bouw van een nieu we zaal in het achtergebouw en de oprichting van een produk tiekern. Zo'n produktiekern, die theetei MM.it i vooi alleiiël schouwburgen waaronder de Amsterdamse, zou jaarlijks ruim 8 ton kosten. Uitvoering van dit plan vergt jaarlijks een extra be drag van 3,175 miljoen gulden. Volgens de tweede optie kosten ruim 1,5 miljoen is de Stadsschouwburg een zalenver buurbedrijf. De directie richt zich op de commercie en ver huurt meer zalen aan niet tul turele activiteiten dan aan thea ter. Habbema vindt dit scenario zeer onaantrekkelijk. De laatste mogelijkheid sluit aan bij de bestaande situatie: de Stadsschouwburg als artistiek zalenverhuurbedrijf. Commer ciële activiteiten komen pas aan bod na de programmering van artistieke voorstellingen. Kiest de gemeente voor deze optie, dan kost het jaarlijks 1,4 miljoen gulden extra. De commerciële verhuur levert meer inkomsten op, maar de schouwburg heeft ook een hoger programme- ringsbudget nodig.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 19