9 'Geen mooi weer spelen' Leiden Alles wijst op noodlottig ongeval Onbegrijpelijke uitspraak Uitvaartvereniging P( actief in regio Leiden Kerk Samenleving DONDERDAG 19 OKTOBER 1995 CHEF* HENNYV 1. PIV.-CHEF HANS KOENEKOOP. 071-53; SCHRIJVENDE LEZERS Afgelopen vrijdag werd voor de Haagse rechtbank onze vriend tot twaalf jaar gevangenisstraf veroordeeld. De rechtbank achtte bewezen dat hij vier jaar geleden zijn moeder had ver moord. Hij zou dit gedaan heb ben door met een kleine kruis boog een balpen in haar hoofd te schieten. De rechtbank ba seert zijn oordeel op twee as pecten die in de rechtszaak naar voren kwamen. Het voornaam ste aspect betreft een anonieme getuige, die beweert dat onze vriend na de dood van zijn moeder bij haar in therapie is geweest. Zij verklaarde dat hij tegenover haar heeft toegege ven dal hij zijn moeder om het leven heeft gebracht. Daarnaast pleitte het volgens de rechters niet in zijn voordeel dat hij, op advies van zijn advocaten, ge durende het proces zweeg. Als goede vrienden hebben wij de afgelopen maanden de hele zaak nauwlettend gevolgd, niet in de laatste plaats omdat wij - en met ons ruim veertig anderen - ieder ettelijke uren door de politie zijn verhoord over de relatie tussen onze vriend en zijn moeder en onze mening over hem. Alle kennis sen en vrienden hebben, onaf hankelijk van elkaar, verklaard dat hij zielsveel van zijn moeder hield en een uitstekende ver slandhouding met haar had. Wat wij niet kunnen begrijpen is dat de rechtbank meer belang hecht aan de verklaring van één anonieme getuige dan die van ruim veertig anderen. Boven dien is de verklaring van de anonieme getuige dubieus te noemen op twee gronden: Br is'tijdens het proces nooit duidelijk geworden of onze vriend legen deze getuige inder daad heeft gezegd wat hij vol gens haar gezegd heeft. Een bestuurslid van de Vereninging van Gedragsthera peuten heeft reeds zijn beden kingen geuit over het waar heidsgehalte van gegevens die tijdens een therapie naar boven komen (NRC 14-10-1995). Voorts zijn in de rechtszaak drie deskundige naar voren ge bracht, die de mogelijkheid van een misdrijf uitsluiten. Eén van het stelde onder meer vast dat een kleine kruisboog niet ge- Naar aanleiding van de vreselij ke berichten die er de afgelopen tijden in de Nederlandse kran ten verschenen zijn over de zo genaamde beruchte Leidse bal- penmoord, hel volgende. Naar mijn mening zit er op een ogenblik een jongen vast, wiens leven door gebeurtenis sen buiten hem om, verwoest is. Vier jaar geleden trof hij zijn moeder dood aan in haar wo ning. Afgelopen vrijdag heeft de rechtbank het 'wettig bewezen geacht' dal hij schuldig is aan haar dood. In de kranten lezen we over een tijdens de rechts zaak zwijgend zittende jongen, die slechts naar zijn handen zit te staren en de rechter nauwe lijks antwoordt; die niet ingaat op insinueringen als 'zou hij dit... en zou hij dat... gezegd hebben'. Voor de lezer, mis schien voor de rechters in ieder geval zéker overtuigend genoeg om in deze houding zijn schuld te zien worden bekrachtigd. Voor mij, en voor allen die hem en de situatie beter kennen, een pijnlijke en schrijnende verto ning van iemand die niet meer wil en niet meer kan antwoor den, omdat hij in de jaren die volgden op de dood van zijn moeder al zoveel onrecht inza ke deze kwestie op hem en zijn familie heeft zien afkomen, dat hij simpelweg het niet meer aandurft vertrouwen te hebben in de manier waarop er recht wordt gedaan in Nederland. Woorden, woorden, woorden. Feiten, feiten, feiten. Wie de rechtszaak heeft bijgewoond, zal erover meepraten: voor ken ners, voor advocaten, voor nauwbetrokkenen: een onbe grijpelijke uitspraak. Ik verzoek lezers met klem, en dan vooral diegene die hem kennen, te rea liseren dat zij niet op de hoogte zijn van alle werkelijke feiten, en dat er dus niet geoordeeld mag worden. Hij Is in hoger be roep gegaan, het recht zal zege- noeg kracht levert om een bal pen in iemands hoofd te schie ten. Voorts bleken de sporen op balpennen, die in het Gerechte lijk Laboratorium met een klei ne kruisboog verschoten wer den, niet overeen te komen met de sporen op de pen, die aange troffen werd in het hoofd van de slachtoffer. Ook op basis van deze feiten lijkt moord uitgeslo ten en lijkt alles er op te wijzen dat er sprake is van een nood lottig ongeval. Tot slot verbaast het ons dat het feit dat hij, na vele keren ge hoord te £ijn, gebruik maakte van het wettelijk recht te zwij gen door de rechtbank als be lastend wordt gezien. Wanneer we los van onze emoties deze feiten op een rij zetten vragen wij ons af in hoe verre er in deze zaak recht is ge sproken. Onze vriend is geheel onterecht veroordeeld. Het ho ger beroep volgt. I-I.C.A. Bogaardt, J.J. Drabbe, C. Gelinck, j.A.W.C. Janssens, Leiden. Indien u reageert op een artikel in deze krant, wilt u dan in uw ingezonden brief de datum vermelden waarop het betreffende artikel werd gepüblir ceerd? Brieven worden in het al gemeen in deze krant on dertekend met naam en woonplaats. Plaatsing van ingezonden brieven betekent niet dat de redaptie het eens is met de inhoud ervan. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven in te korten en plaatsing van brieven te weigeren. 'Dienstverlening daar gaat het ons om ,utl leiden Van top tot teen is de Leidse molen de Valk gehuld in een ijzeren jasje. De uit 1743 stammende molen krijgt een grote onderhoudsbeurt. Daarom staat het museum sinds kort in de steigers. De opknap beurt zal zeker twee maanden in beslag nemen. De gemeente betaalt de werkzaamheden en heeft hier voor ongeveer drie ton uitgetrokken. Aan de buitenzijde wordt de molen opnieuw gevoegd. Ook wordt de stelling - het 'balkon' van de molen dat uitzicht biedt over de stad - gerepareerd. Binnenin worden maat regelen genomen om aan de lekkage een eind te maken. Het is meer dan tien jaar geleden dat de molen zo grondig werd aangepakt. Twee jaar geleden werd nog wel de kap gerestaureerd, waarbij de dakbedekking is vervangen. Tijdens de werkzaamheden zal het museum zoveel mogelijk open blijven voor bezoekers. „Alleen als er binnen wordt gewerkt, zal het misschien even noodzakelijk zijn om het museum te sluiten", meldt woordvoerster D. de Boer. foto loek zuyderduin amsterdam/leiden ericdejager Mensen gaan nu eenmaal dood. En bij overlijden hoort een uit vaart. En bij een uitvaart hoort weer iemand die de zaken re gelt. De coöperatie PC is zo'n vereniging die begrafenis of cre matie verzorgt. Sinds kort heeft de Amsterdamse uitvaartcoöpe ratie een eigen afdelingsbestuur voor de regio Leiden. Volgens J. Schouten van de PC is het grote aantal leden in deze regio de re den voor een aparte afdeling. In 1994 werd de afdeling voor de regio Leiden al opgericht. Maar vorige week, tijdens de tweede jaarlijkse vergadering in Leiden, kon het bestuur zich pas voorstellen aan de leden. Vanuit zijn kantoor in Amster dam licht Alphenaar J. Schou ten de beslissing om een Leidse afdeling van de uitvaartvereni ging op te richten toe. „Veel le den van de PC wonen in Leiden en omgeving. Meestal zijn dat Amsterdammers die hierheen verhuisd zijn. Om de vereniging bestuurbaar te houden en de begeleiding van de uitvaarten in eigen hand te kunnen houden, kun je het beste in de buurt blij ven. Daarom besloten wij twee jaar geleden om een aparte af deling voor deze regio op te richten." De Amsterdamse achtergrond van de coöperatie is terug te vinden in de naam. De PC heeft die naam te danken aan de ves tiging in de P.C. Hooftstraat in Amsterdam. Dé vereniging werd in 1931 in die straat ge sticht door ambtenaren uit de hoofdstad. Zij wilden iets doen voor en met elkaar. „Nog steeds kennen wij die sociale grond slag", zegt Schouten. „Uitvaar ten, volledig naar de wensen van de overledene tegen een schappelijke prijs. Een coöpera tie kent geen winstbejag." Met een eigen vestiging in Leiden wil de PC die wensen van overledenen en nabestaan den nog beter kunnen vervul len. „Vanuit het eigen gebied kunnen wij veel beter inhaken op plaatselijke gebruiken. We hebben een beter zicht op de rouwcentra. Op dit moment zijn onze activiteiten in Leiden nog beperkt. Maar er lig plannen voor overleg met nieuwe bestuur over prom van de PC. Dat is nog maar RCl begin, want uiteindelijk stre we zelfs naar een eigen uitva centrum in de regio", dn Schouten de plannen voor d streek uit de doeken. Toch wil de Alphenaar beni)l drukken, dat de PC niet r Leiden is gekomen om niei11 leden te werven. „We zijnn eerste instantie naar Leiden 0 komen, omdat er al zoveel n den van ons in de omgei wonen. Natuurlijk hopen we den duur in lokaal verband i actieve leden meer belang; ywc ling en daarmee meer ledei otje trekken. Maar het is in eeijur, instantie niet de reden gew; vest voor een afdeling voor de re Leiden. Dienstverlening, buiten Amsterdam, daar het ons om." ief J. Schouten: „Gi;ote aantal ledq^. in deze regio reden vooreen te afdeling, foto holvast// laiaom REDACTIE DICK VAN DER PLAS. 071 -535 le BUITENLAND KORT DE ROEPING P.aus Bij de materiële en geestelij ke wederopbouw van het voormalige loegoslavië moet de Rooms-Katnolieke Kerk nauw met andere christenen en moslims samenwerken. Dat zei paus Johannes Paulus II bij de opening van een bijeenkomst met 26 bis schoppen uit de landen in hel gebied. „De rooms-ka- tholleken willen hun speci fieke bijdrage aan de vrede leveren via de ervaring van vergeving en verzoening", al dus de paus. „Wij zijn hier om te zien wat we kunnen doen om alle mensen van goede wil te helpen bij het uitzetten van een weg van broederschap, met het oog op de spirituele en materiële wederopbouw van de volken van de Balkan." Volgens de 75-jarige kerkleider heeft de bijeenkomst vooral een pas toraal doel. „Onze ontmoe ting moet een teken zijn dat geweld en verwoesting niet het laatste woord kunnen hebben." De paus noemde bisschopFranjo Komarica van Banja Luka met name, die in zijn geteisterde stad onder huisarrest staat en niet naar Vaticaanstad kon rei zen. Monniken De Griekse regering moet duizenden hectares land aan orthodoxe kloostergemeen schappen teruggeven. De monniken die hier al veel langer op aandrongen, heb ben met succes een beroep gedaan op het Europese hof voor de rechten van de mens. Het hof heeft geoor deeld dat de rechten van de geestelijken geschaad zijn- Het heeft de Griekse regering opgedragen nog voor eind van dit jaar de kloosters schadeloos te stellen of hel voormalige eigendom terug te geven. „Wij nemen geen genoegen met schadeloos stellingen, wij eisen onze grond terug", aldus abt Ni- kiphoros van een van de vijf klagende kloosters. De kloos tergemeenschappen hebben zich voorgenomen de strijd tot het bittere einde te voe ren, voegde hij eraan toe. Geloven is net als verliefd worden omdat alles verandert, vindt ds A.B. Wolters (1952, Enkhuizen). Hij groeide op in een echt gere formeerd maar voor die tijd ruimdenkend gezin. In 1971 ging Wolters samen met zijn tweelingbroer theologie studeren in Kampen. Bijna tien jaar later werd hij bevestigd in Boornber- gum-Kortehemmen, een Fries dorp bij Drachten. Hier had hij het erg naar zijn zin, vooral omdat hij van'ruimte houdt. In 1987 vertrok Wolters naar Staphorst-Rouveen. Ondanks span ningen, vooral door Samen Op Weg, werkte de predikant ook hier met veel plezier. Sinds eind juli woont hij met zijn vrouw en drie dochters in Katwijk aan den Rijn, zijn eerste randstad- gemeente. Als kind ervaarde ik de manier waarop wij thuis met het geloof omgingen als heel M aangenaam. Mijn moeder (mijn va- der is vroeg over leden) ging het om de hoofdpun ten: de liefde voor Christus en het besef bij God geborgen te zijn. Ze liep niet de hele dag van alles te verbieden. Zo mochten we op zondag gewoon tv kijken, dan wist ze tenminste waar we wareij en konden we geen kat- tekwaad uilhalen. Heel belang rijk vond mijn moeder om een ander niet tot last te zijn. Ze vond het goed als we op zondag gingen figuurzagen, maar tim meren mocht niet omdat dat door de hele buurt dreunde en anderen daar last van zouden hebben. Zo legde ze ons uit wat het belang van die regels is. Als kinderen niets mogen op zon dag en het wordt ze niet uitge legd waarom, krijgen ze de pest aan de kerk. We mochten ook naar schoolfeesten. Die ruimte was er omdat ons gezin hecht was en er een sterk vertrouwen tussen ons bestond. Mijn moe der kon van alles goed vinden want ze wist dat wij er nooit misbruik van zouden ma ken. Deze 'makkelijke' manier van om gaan met het geloof was heel wijs voor die tijd. Heel anders dan sommigen die zich uiterlijk heel vroom gedroegen en intus sen achter iemands rug kwaad spraken. Toen ik twaalf jaar was, wist ik dat ik do minee wilde worden. Ik kan me nu nog het moment herinneren dat mijn twee lingbroer me vertelde dat hij dat ook wil de. Dat was na ons eindexamen HBS-A. Ik vond het helemaal niet leuk en had het ook totaal niet verwacht. Als tweeling wer den we altijd behandeld alsof we éen per soon waren. Als hij weg was, vroeg men mij waar hij was. 'Ben ik op deze manier mijn broeders hoeder?' vroeg ik dan. 'Ge wone' broers weten toch ook lang niet al tijd wat de ander doet? Maar toen we sa men op kamers zaten in Kampen was ik toch blij dat hij er was. We hebben ontzet tend veel ple.Jer gehad tijdens onze stu-. worden.' Wolters: „Toen ik twaalf jaar was, wist ik dat ik dominee wilde foto dickhocewoninc dietijd. Hij is eerder afgestudeerd en staat nu in Zwartebroek bij Nijkerk. We hebben elkaar nu ieder twee keer bevestigd. Er heeft trouwens nooit enige rivaliteit tussen ons bestaan, vroeger niet en nu ook niet. Als we elkaar ontmoeten, praten we meer over computers dan over theologie. On langs is ook mijn zuster afgestudeerd in de theologie. Over het geloof kun je net als over voet bal praten: heel oppervlakkig. Het is mak kelijk om wat algemeenheden te debite ren. Maar zo ontmoet je elkaar niet. In een gesprek moet je vertellen wat je aan je ge loof beleeft. Binnen de gemeente vang je elkaar op. Alleen mooi weer spelen werkt in geen enkele relatie dus ook niet tegen over mede-gelovigen. In de gemeente kun je het zeggen wanneer je het niet meer ziet zitten. En dan zijn we er voor elkaar. Geloven is niet buiten de wereld staan. Sommige mensen denken dat: christenen staan nic) helemaal met hun beide benen op de grond. Maar men kan gelovigen alleen begrijpen als men het zelf is. Net als met verliefd worden. Je moet het hebben meegemaakt. Dan weet je ook niet van je zelf dat je verandert, vooral in je drijfveren. In 1986 had ik een heel'ster- ke roeping om naar Stap horst te gaan. Hoe dat voelt kan ik moeilijk uitleggen. Het is een absolute, duidelijke zekerheid die ik van binnen had. Het wonderlijke was echter dat een vriend van mij al een beroep van Staphprst kreeg, zonder dat ik het wist. Hij had er al gepreekt en wil de er erg graag naar toe. Zijn koffers stonden zelfs al ge pakt. Maar de laatste nacht van zijn bedenktijd werd hem duidelijk dat hij niet naar Staphorst mocht. Ook hij had een sterk gevoel, maar dan juist dat hij het niet mocht aannemen. Zoals gezegd wisten we niets van eikaars gevoelens. Een tijdje later belde de gemeente en vroeg me te komen. Waarom God dit doet, weet ik niet. Maar wel dat wij als gelovi gen, Hem moeten gehoorzamen. Ik heb een mezoeza aan mijn buiten deur. Dat is een soort huisje waar een klein torarolletje in zit. Gelovige joden hebben zo'n mezoeza op elke deur in hun huis omdat er in Deuteronomium 6 staat dat zij altijd met de leefregels van God moeten leven. Als een gelovige jood de deur uit gaat, raakt hij die mezoeza even aan. Hij gaat in Gods naam op pad. Prach tig vind ik dat, daarom heb ik er als chris ten ook een. De manier waarop orthodoxe joden leven, spreekt me erg aan. Veel mensen denken dat al die wetten er zijn om de gelovigen te knechten maar ze rijn er juist om de mensen vrij te houden. Door die wetten weet je precies wat God van je wil. 'Theologisch provincialisme' dreigt in Nederland den haag anp Er dreigt in Nederland „een theologisch provincialisme" te ontstaan. Om die ontwik keling tegen te gaan, heeft de rooms-katholieke organisatie Missio een prijs ingesteld ter bevordering van de intercul turele dialoog en de Derde- Wereldtheologie. „Juist nu het zwaartepunt van het christendom in de wereld definitief naar het Zuiden gaat verschuiven, zien we in Nederland de be langstelling voor de wereld wijde dimensie in de theolo gische vorming verminde ren", zegt directeur F. Tim mermans van Missio, de Ne derlandse tak van de interna tionale Pauselijke Missiewer ken. De prijs van 5000 gulden wordt elk jaar in oktober uit gereikt aan de opsteller van de beste scriptie op het ge bied van interculturele dia loog, missiologie of Derde- Wereldtheologie. Met het geld kan de winnaar een sta ge volgen aan een theologi sche faculteit in het zuiden van de wereld. De prijs is ge noemd naar Pauline Jaricot, die begin vorige eeuw in Lyon de grondslag voor de Pauselijke Missiewerken leg de. L O F LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) kantoor 071-5356356 Rooseveltstraat 82 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden abonneeservice Abonnementen 071-5128030 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: Ma. t/m/vr.18.00-19.30 uur en Zaterdag 10.00-12.00 uur 071 -5128 030 directie B. M. Essenberg, G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct) hoofdredactie J.G. Majoor, F. Nypels, H. G. van der Post (adjunct) public relations W. H. C. M. Steverink 071-5356356 ombudsman R.D.Paauw 071-5356215 Tel. dag. 9.30 -11.30 uur of per post. redactie GJ. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio F, Blok, chef eindredactie algemeen W.F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek W. Spierdijk, chef sportredactie J. Preenen, chef binnen-, buitenland, eco Redactie: Hoofdredactie: advertenties Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 u telefax 071-532 023- 531 11 023-532st 071- 532 me: 071-531 otil ot 17 uur 071- 535|nte rubrieksadvertenties Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 ui 071"54eil abonnementen bij vooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per maand (autom. betaling) per kwartaal (acceptgiro) per kwartaal (autom. betaling) per jaar (acceptgiro) per jaar (autom. betaling) verzending per post per kwartaal (NL) li leidsch dagblad op cassetteban ®j Voor mensen die moeilijk lezen, slechtei hebben of blind zijn (of een andere lees dicap hebben), is een samenvatting va' regionale nieuws uit het Leidsch Dagbl:- ,nj.f geluidscassette beschikbaar. Voor lnforr j 0486-482345 (Centrum voor Gesproken 'les )ef hui ZIEKENHUIZE ONGEVALLENDIENST Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconessenh da; ~n dagelijks St.Elisabeth Ziekenhuis. pss ert carine damen. BEROEPiNGSWERK NEDERLANDSE HERVORMDE KERK Beroepen: te Vreeswijk(Nieuwegein) L.J. Geluk te Rotterdam-Centrum (part-time). CHR.GEREF. KERKEN Beroepen tweetal te Delft: H. van de Steege te Papendrecht en M.P. Hof land te Woerden. GEREF.GEMEENTEN Beroepen te Hilversum J. Kareis te Oudemirdum. die bedankte voor Westkapelle Bedankt: voor Genemuiden G.M. de Leeuw te Barneveld. OUD GEREF.GEMEENTEN IN NED. Beroepen: te Dordrecht D.Monster te Barneveld. BEZOEKUREN DIACONESSENHUIS (tel. 071-5178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, voor f Is o ners bovendien van 10.30- 11.15uuren van 19.45 - 21.00 uur Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00 - 15.30 uur en 19.00-19.30 uv a)s na overleg met de dienstdoende verpleegkundige. Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende pleegkundige. Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-5454545) dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, klas en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur. Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18:30-19.30 uur (voor vaders tot uur). Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag). Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30 uu' 18.30-19.00 uur. Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend stc RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord (tel. 0172-463131): dagelijks 14 00-15.00 uur en 18 30-19.30 l en II daarnaast ook 11.15—12.00 uur. Geen spoedeisende hulp meer mogelijk hel klas ird

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 16