Contrast overlijdensbericht en advertentie te groot
Zoon razend na belediging moeder
Schrijvende Lezers
OMBUDSMAN
AMF-Reece stuurde van
meet af aan op sluiting a<
Waarom geen 'groene golf in Alphen
Samenwerking Langeveld
en universiteit nader belicht
WOENSDAG 18 OKTOBER 1995
LEIDSCH DAGBLAD
«ars
Hnige lezers hebben zich gestoord aan
hel feil dat op de pagina met de fami
lieberichten van 5 oktober onderaan
een grote advertentie was opgenomen,
waarin aandacht werd gevraagd voor
de Iiassie Adriaan kleur wedstrijd.
Die pagina beval voornamelijk over
lijdensberichten en deze lezers vonden
het pijnlijk dal de krant daarbij een
louter vrolijkheid uitstralende annonce
had geplaatst. „Clowns bij de overlij
densberichten, dat is niet passend, dat
behoort u niet te doen".
Als er niet voldoende familieberich
ten zijn om de gehele pagina te vullen
dan dienen er andere aan te worden
toegevoegd. De afdeling die daarvoor
verantwoordelijk is, let er doorgaans
goed op dat die enigszins passen bij
het karakter van deze pagina. Het pro
bleem is dat men dergelijke 'passende'
advertenties dan wel voorhanden moet
hebben, hetgeen lang niet altijd het ge
val is. Zo ontstaan dan wel eens twijfel
achtige situaties. Daaraan valt niet te
ontkomen. Men kan de ruimte nu een
maal niet blank laten.
In dit geval vond ik het contrast tuS'
sen de inhoud van de advertentie en
de overlijdensberichten te groot. Het
ging hier bovendien om eigen publici
teit van de krant die niet per se die dag
mee hoefde. De afdeling in kwestie had
hier moeten zoeken naar een betere
oplossing. Hoe moeilijk het ook zal zijn
geweest, ik kan mij niet voorstellen dat
er geen andere invulling van deze pagi
na mogelijk was.
De kritiek van de lezers acht ik in dit
geval terecht.
Cartoon
Ruim een week geleden viel in deze
krant te lezen dat het Rotterdams Dag
blad een cartoon over oud-minister N.
Peper-Kroes niet hoeft te rectificeren.
De president van de rechtbank in Rot
terdam wees de eis daartoe van de
oud-minister in kort geding af. Volgens
mevrouw Peper-Kroes suggereerde de
tekenaar met zijp cartoon dat zij het
afvalverwerkingsbedrijf Tank Cleaning
Rotterdam (TCR) in haar voormalige
hoedanigheid van minister een voor
keursbehandeling heeft gegeven om er
persoonlijk financieel voordeel uit te
slaan. Zij was op de tekening afgebeeld
als zeer wuft geklede vrouw die een zak
met geld draagt en op haar benen de
teksten 'I love money' and '1 love TCR'.
Het Leidsch Dagblad berichtte eerst
over deze zaak op 28 september en
produceerde daarbij ook de gewraakte
tekening. Op vrijdag 6 oktober ver
meldde de krant in het kort de uil-
spraak van de Rotterdamse rechter on
der het bovenschrift Cartoon oud-mi-
nisler Kroes mag. „De rechter moet te
rughoudend zijn, zeker als het gaat om
een politieke tekening, waarvan de la
ding per definitie uiterst subjectief en
opiniërend is", zo gaf het LD de uil-
spraak van de Rotterdamse rechter
Mendlik weer.
Deze uiterst summiere samenvatting
van het vonnis doet naar mijn mening
niet geheel recht aan hetgeen de rech
ter over deze zaak heeft gezegd. En op
grond daarvan vind ik de kop Cartoon
minister Kroes mag een stelligheid be
vatten die wat gemakzuchtig aandoet.
Rechter Mendlik kwalificeerde de te
kening namelijk als 'onzorgvuldig'.
Voor 'de duidelijke suggestie' dat de
oud-minister destijds I CR in het zadel
heeft geholpen en zich daarvoor heeft
laten betalen 'ontbreekt iedere feitelij
ke verwijzing', aldus de rechter. Het
verweer van het Rotterdams Dagblad
noemde hij 'gekunsteld'. Die krant had
namelijk laten weten dat de oud-mi-
nister de tekening verkeerd interpre
teerde. De tekenaar had, volgens het
Rotterdams Dagblad, de cartoon ge
maakt uit woede, omdat voormalig mi
nister Kroes het financiële belang van
haar departement zwaarder had laten
wegen dan het milieubelang. „Als dit al
zo zou zijn dan is de tekenaar er niet in
geslaagd deze boodschap aan zijn
prent mee te geven", aldus de presi
dent van de Rotterdamse rechtbank.
Waarom wees de rechter dan toch de
eis tot rectificatie af? Hij voerde daar
voor twee redenen aan. Het Rotter
dams Dagblad had enkele dagen later
op de voorpagina de veronderstelde
corruptie van de oud-minister ontze-
RUUD PAAUW
nuwd. Bovendien werd dit ook nog
eens in andere media belicht. Daarom
was er volgens de rechter geen schade
aangericht. En verder: „Daarbij komt
dat het fundamentele belang van de
persvrijheid in dit soort zaken de uiter
ste terughoudendheid van de rechter
vergt. Dit geldt in versterkte mate als
het, zoals hier, gaat om een politieke
tekening, waarvan de lading per defini
tie uiterst subjectief, niet feitelijk, maar
opiniërend is".
In de journalistiek moet men voort
durend streven naar eenvoud, als ken
merk van het ware. Zeker. Maar dit al
les samenvatten zoals deze krant in het
bericht van 6 oktober heeft gedaan, is
mij toch te simpel.
Een prikkelende vraag is of het LD
nog juridische moeilijkheden zou heb
ben ondervonden als het oordeel van
de rechter heel anders was uitgevallen.
Want tenslotte heeft deze krant de ge
wraakte tekening ook gepubliceerd.
Weliswaar in de context dat het nieuws
was (er werd een rechtszaak over ge
voerd), maar de krant had kunnen vol
staan met een korte beschrijving van
de tekening. Ik heb geen idee hoe een
rechter daarover dan weer zou oorde
len.
'Onzin'?
Een lezer vindt dat de krant veel te ge
makkelijk en vaak onoordeelkundig
omgaat met de resultaten van enquê
tes, onderzoeken en rapporten. „Men
neemt de dingen maar klakkeloos over
zonder na te gaan of het wetenschap
pelijk wel allemaal deugt. Vooral met
de onderzoeken die worden gedaan
door belangenorganisaties moet men
heel voorzichtig omgaan, want daar
kan zo'n organisatie iets mee voorheb
ben: eigen belang. En soms publiceert
de krant onderzoeken die van nul en
generlei waarde zijn".
Hij greep geërgerd naar de telefoon
na lezing van de nieuwe methode van
het meten van rijkdom van de diverse
landen waarmee de Wereldbank bezig
is een artikel in de krant van 18 sep
tember. Tot dusver ging dat aan de
hand van economische begrippen als
het bruto nationaal produkt (BNP) per
hoofd van de bevolking. Maar nu wer
den daarbij mede betrokken: natuurlij
ke hulpbronnen, infrastructuur, pro-
duktiecapaciteit van de bevolking,
milieu, onderwijs en voeding. Op
grond hiervan voeren Australië, Cana
da en Luxemburg de ranglijst aan, De
Verenigde Staten staan twaalfde, Suri
name is zeventiende en Nederland ne
gentiende.
„Wat een onzin", zegt deze lezer.
„De krant zal wel hebben gedacht: de
Wereldbank is een serieuze instelling
en dus moeten we die gegevens maar
publiceren. Ook serieuze instellingen
kunnen af en toe een hoop onzin pro
duceren hoor, en de krant behoort
daar kritisch doorheen te prikken. Ner
gens lees ik hoe die Wereldbank nu ei
genlijk meet. Wat voor waarde kennen
ze toe aan al die onderdelen. Als je niet
te eten hebt, maar je hebt een hoop
bossen en mineralen in de grond dan
De ombudsman van het Leidsch Dagblad is van maandag tot en met vrijdag bereikbaar van 9.30-11.30 uur onder
telefoonnummer (071-5356215. Brieven kan men richten aan het adres: Ombudsman Leidsch Dagblad, Postbus 54,
2300 AB Leiden. Het werk van de ombudsman valt buiten de verantwoordelijkheid van de hoofdredactie.
Voor klachten over de bezorging gelieve men te bellen (071) - 5128030.
ben je dus rijk. Vandaar dat Suriname
hoger op de lijst staat dan Nederland.
Meneer, dat is toch je reinste flauwekul
en daar moet de krant toch niet aan
meedoen".
De redactie krijgt bijna dagelijks de
resultaten van allerlei onderzoek op
haar bureau. Als die interessant wor
den geacht voor de lezer, worden die in
hoofdzaken weergeven. De krant kan
zich onmogelijk verdiepen in de ge
hanteerde methodes, de vraagstellin
gen e.a. Daar is geen tijd voor. Dat is
iets voor wetenschappers en vaktijd
schriften.
De lezer suggereert enigszins dat be
langenorganisaties wel eens hun eigen
onderzoeken zouden kunnen manipu
leren. Ik geloof daar niet in. Ze hebben
er bij ongunstige uitkomsten meer be
lang bij de resultaten te verzwijgen dan
ze in de publiciteit mooier af te schil
deren. Helemaal aan het eind zullen ze
daar toch de wrange vruchten van
plukken. Goede onderzoekers zullen
zich daartoe ook niet lenen: hun goede
naam staat op het spel.
Wat de meetmethode van de We
reldbank betreft, gaf de krant via de
kop Nieuwe manier van rijkdom meten
zet de wereld op zijn kop al aan dat het
onderzoek met een korreltje zout
moest worden genomen. Is het louter
onzin/flauwekul die in de prullenbak
hoort, zoals de lezer meent? Die me
ning ben ik niet toegedaan. Elke meet
methode heeft voor- en nadelen. Al
leen dat bruto nationale produkt of het
inkomen per hoofd is ook niet alles.
Onlangs las ik daarover de prachtige
opmerking dat de pinguins in Antarcti
ca in het rijkste land ter wereld zouden
leven zodra zich daar één miljonair
vestigt.
Dat de Wereldbank zich over meer
zaken buigt dan alleen het BNP om de
rijkdom van een land te meten, is zeker
niet onzinnig. Niet bij brood alleen val
len leven en welzijn te beoordelen. Dat
weten we al veel langer en daar zijn z.e
nu ook bij de Wereldbank achter. Maar
hoe dat nu precies moet, hoe daar zin
nige maatstaven voor moeten worden
opgesteld, daar lijken ze me bij die fi
nanciële Olympus nog over in het
duister te tasten.
Mogelijk dat een nader onder
zoek van hetgeen er is gebeurd
met het onroerend goed aan de
Rooseveltstaat 4 te Leiden, inte
ressante feiten naar boven
brengt.
In 1959 kreeg REECE NV als
naaimachinefabriek van Leiden
deze grond tegen een voordeli
ge huurprijs met een optie tot
koop. Met de Staat der Neder
landen werd zelfs voor dit be
drijf een apart belastingverdrag
gesloten. Dit alles om de werk
gelegenheid te bevorderen. De
grond is bij mijn weten vele ja
ren later ook inderdaad door
REECE gekocht.
De gebouwen zelf lijken wei
nig waardevol, in tegenstelling
tot de lokatie. Wel nu, indien na
de recente sluiting van AMF-
REECE Nederland de grond
daadwerkelijk is verkocht, en de
opbrengst ervan is doorgesluisd
naar AM F in Richmond of Me-
canicsville in Virginia in de Ver
enigde Staten, lijkt het dat de
belastingbetaler in Nederland of
de Staat er bij zijn ingeschoten
Indien u reageert op een artikel in deze krant, Plaatsing van ingezonden brieven betekent
wilt u dan in uw ingezonden brief de datum niet dat de redactie het eens is met de inhoud
vernielden waarop het betreffende artikel ervan.
werd gepubliceerd? De redactie behoudt zich het recht voor in-
Brieven worden in het algemeen in deze gezonden brieven in te korten en plaatsing
krant ondertekend met naam en woonplaats. van brieven te weigeren.
Een van de gebouwen van Endegeest.
Het gestelde in het artikel om
trent de samenwerking met de
universiteit, de opleidingsfunc
tie en de onderzoeksaspecten in
deze krant van 4 oktober j.l.
strookt niet met de huidige
stand van zaken. Het wekt de
indruk dat de universiteit, i.e. de
vakgroep Psychiatrie, zou fuse
ren met het APZ Endegeest, het
PC Langeveld en de RIAGG
ZHn.
Als toelichting moge het vol
gende dienen:
ln vervolg op het ingezette re-
gionalisatiebeleid werd in maart
1992 door het APZ Endegeest,
het PC Langeveld, de RIAGG
ZHn en de R1BW ZHn een in
tentieverklaring getekend waar
in regionale samenwerking, ge
zamenlijke beleidsvorming en
eventuele bestuurlijke integratie
gefaseerd zijn vastgelegd.
ln de eerste fase zal een aan
zet worden gegeven tot een re
gionaal zorgplan en tot verdere
ontwikkeling van samenwer
kingsprojecten. In de tweede fa
se zal, mede gebaseerd op de
resultaten van de eerste fase, tot
verdere uitwerking van het re
gionaal zorgplan worden over
gegaan in de zin van een geza
menlijk regionaal zorgaanbod
met hieraan verbonden de or
ganisatorische en economische
consequenties. In fase 3 ten
slotte zullen de mogelijkheiden
van bestuurlijke integratie wor
den nagegaan.
Mede door het inmiddels be
staande zorgvernieuwingsbud
get wordt uitwerking gegeven
aan de samenwerking tussen de
instellingen. Zo zijn de plannen
voor een Regionaal Diagnosti
sche Centrum Ouderenpsychia-
trie al in een vergevorderd sta
dium. Er vindt tevens samen
werking plaats op het gebied
van de Psychiatrische Thuis
zorg, Dagbesteding en een Be
geleid Wonen-project voor Ou
deren. Ook de plannen voor sa
menwerking met betrekking tot
ARCHIEFFOTO WIM DIJKMAN
De samenwerking van Ende
geest met da (vakgroep Psychia
trie) van de RUL (Rijks Univer
siteit Leiden) is in afzonderlijke
overeenkomsten nader gere
geld. De vakgroep Psychiatrie is
een onderdeel van de RUL en
heeft een eigenstandige positie.
Onderwerpen als samenwer
king met de universiteit (i.e.
vakgroep Psychiatrie), onder
zoek en opleidingen worden
dan ook in eerste instantie met
de vakgroep Psychiatrie over
legd. Dit geldt ook voor de uit
de samenwerkingsprojecten
van de GGz-instellingen even
tueel voortvloeiende participa
tie van de vakgroep Psychiatrie.
Flierover zijn nog geen beleids
voornemens geformuleerd, laat
staan beslissingen genomen.
Drs. J.P.R.G. Kleijne.
Algemeen Direkteur, Psychia
trisch Ziekenhuis Endegeest.
Elke automobilist weet wat een
groene golf inhoudt. De voorde
len van dit systeem zijn waar
schijnlijk ook aan iedereen be
kend. Het stoppen en optrekken
waarbij een extra hoeveelheid
viezigheid .uit de uitlaat komt, is
niet meer nodig. De overschrij
ding van de maximum snelheid
komt op deze trajecten bijna
niet voor omdat sneller rijden
geen zin heeft. Het vermijdt een
stuk frustratie voor de automo
bilist die bij een normaal rijge
drag niet meer voor een rood
licht hoeft te stoppen. Waarom
dit systeem in Alphen niet toe
gepast?
Alphen aan den Rijn 1995. We
komen met de auto uit Leimui-
den. Bij het begin van de Zee-
gerbaan slaan we rechtsaf om
Alphen binnen te rijden. Dit
verkeerslicht geeft gemiddeld
lang genoeg 'groen' om een
vlotte doorstroming mogelijk te
maken. Daarna gaat het minder
vlot. Als we door de bocht zijn,
kunnen we de groene verkeers
lichten zien op de kruising met
de Jeltje de Bosch Kemper
straat. We geven vol gas. Maar
helaas, net voordat we het
kruispunt bereiken gaat het
licht op rood. Piepende rem
men en wachtende auto's die
met draaiende motoren het
milieu belasten. As het licht op
groen springt trekken we snel
op. Misschien kunnen we met
groen licht de kruising met Het
Oude ambacht-Horstenweg
passeren. Ook daar hebben we
pech. Afremmende auto's die
bij groen aan de wedstrijd 'wie
is het snelste weg' meedoen. Bij
de kruising met Vliestroom-
Concertweg hetzelfde verhaal.
Een enkele waaghals spuit door
het oranje licht. De rest van het
peloton knijpt in de remmen.
De laatste hindernis - de krui
sing met de Bruins Slotsingel -
voor de Abert Schweitzerbrug
Verkeerslichten worden geplaatst in Alphen; waar blijft de groene golf?
met dezelfde problemen. Na
nog 'even' de verkeerslichten bij
de afslag naar de Hoorn te heb
ben genomen, staan we voor
rood bij de Zoutmanstraat.
Draaiende motoren die soms
een ongeduldig geluid maken
als de bolides bij de start voor
de grand-prix. Automobilisten
die de wachttijd neuspulkend
doorbrengen naast anderen die
lijdzaam wachten op de dingen
die gaan komen. Niemand be
grijpt waarom het licht zo lang
op rood blijft staan. Het kan
toch voor de betreffende amb
tenaar niet te veel moeite zijn
om bij deze verkeerslichten een
mededeling te zetten: 'Bij rood
licht wacht u op een groene
golf. Als het verkeerslicht hier
dan op groen springt, genieten
we van een heus groen golfje,
dat meestal doorstroomt tot en
met de kruising Prinses Ire-
nelaan-Willem de Zwijgerlaan.
Er moet toch in Alphen een
ambtenaar zijn die een pro-
ARCHIEFFOTO BEN DE BRUYN
gramma in de verkeerscom-
puter kan stoppen, die de ver
keerslichten vanaf Jeltje de
Bosch Kemper zodanig regelt
dat er een aansluitende groene
golf ontstaat die aansluit op de
regeling vanaf de Zoutmans
traat. Er hoeft dan niemand
meer te snel te rijden en we dra
gen zo bij aan vermindering van
de milieuvervuiling.
Alfons de Zwart,
Aphen aan den Rijn.
Naar aanleiding van het artikel 'Zoon ra
zend na belediging moeder' wil ik het vol
gende zeggen. Allereerst wil ik vermelden
dat het artikel een eenzijdige en mijns in
ziens een onjuiste weergave van de feiten
betreft. Graag wil ik even mijn kant van het
verhaal vertellen. De afgelopen zeven jaar
heb ik heel veel last ondervonden van de
benedenbuurvrouw. Het gaat voornamelijk
om nare etensluchtjes, gedurende vele uren
per dag en de aanloop van mensen die öf
komen eten öf eten komen afhalen.
De eerste vier jaar gingen m'n dochter en
ik vaak weg om alle overlast te ontvluchten.
Vooral met feestdagen en in de weekends
was het niet uit te houden in huis. Het erg
ste vond ik nog dat m'n nachtrust er onder
leed omdat de buurvrouw vaak al om zes,
vijf en soms zelfs om vier uur 's morgens
begon met koken. Kokhalzend wakker wor
den van knoflook en andere luchtjes is be
paald niet prettig. Mijn dochter kon deze
overlast niet meer verdragen, en is om rus
tig te kunnen studeren (rechten) op zichzelf
gaan wonen.
Ik heb geprobeerd om aan deze situatie
een einde te maken door middel van het
schrijven van brieven aan de buurvrouw en
de woningbouwvereniging Zijl en Vliet. Te
vens heb ik de politie om advies gevraagd.
De woningbouw heeft een gesprek geregeld
met beide partijen. Tijdens dit gesprek werd
mij al gezegd dat er doden zouden gaan
vallen wanneer ik nog iets van me zou laten
horen. Na dit gesprek heeft er geen verbete
ring in de situatie plaatsgevonden.
Onlangs is het uit de hand gelopen. Ik
werk erg veel en was nu eindelijk een week
end vrij. Maar een rustig weekend werd me
niet gegund. Zowel zaterdag, zondag als
nu de werknemers in L*
de WW zijn beland. En
en het GAK blinken uit
naire nietszeggendheid!
In oktober 1992 vond
ontslagronde plaats,
naamd als gevolg van
krimping; de werknenu
mede de vakbonden we
gespiegeld dat men he
wederom economisch
vatbaar wilde maken,
van sluiting dus geen
zou zijn. De geschiedei
ons echter inmiddels
anders geleerd.
Ik geloof dat er van
aan doelbewust op sli
aangestuurd, en dat er
voor. de vorm nog et
nieuwe Leidse directei
aangesteld om de oude
dorpse directeur even
vangen tot het doek
viel, nadat bij de eerste:
de vakbonden en and
langhebbenden in slaaj
gesust.
G.M
No
maandag was het niet uit te houden, 's
Zondags heeft de buurvrouw wel tien uur
staan koken. A met al is het me te veel ge
worden en kon ik het niet laten om m'n on
genoegen te laten blijken. Naar aanleiding
hiervan is een voor mij onbekende zoon
met een hamer naar boven gerend en heeft
m'n voordeur zodanig beschadigd, dat er
een nieuwe moest komen. Tijdens het beu
ken op de deur riep hij dat hij mij wilde ver
moorden.
Dit is mijn kant van het verhaal.
Toen ik het stukje las werd het me te veel
en kon het niet laten dit stukje te schrijven.
Er is mij en m'n dochter genoeg leed aange
daan. Mijn grootste wens is zo vlug moge
lijk te verhuizen en eindelijk wat meer
woongenot te krijgen.
E. Bijsterveld,
Leiden.
'Veel gemeei
verdwijnen
van de kaart'
In zijn artikel met
noemde kop heeft de h
senaar uit Noordwijker
rige week zijn ongenoeg
over het gebrek aan w
bij politici tegen de ten
opheffing van gemeen
recht dunkt mij, maakt
boos over het gemak
over de nadelen van sai
ging van kleine tot g
meenten wordt heen
Het verlies aan identitei
vriendelijkheid van de j
te en het ook letterlijl
men van de afstand tot
meentehuis zijn het gev
Maar er zijn meer en
rijker nadelen. Sinds jaa
hebben grote(re)
hogere tarieven, gevet
niet in eigendom uit, m
gen erfpacht op en
aanzienlijk minder
voor beter gesitueerden,
volg is dat er al tiental!
een grote uittocht uit
meenten plaatsvindt vi
sen die een mooie
een groene woonomgev
len. Het gevolg daarvan
centratie van lage inkoi
de steden en verdere vet
Het rijk heeft slappe ki
straft die kleine gemet
nancieel voor hun zuini
ten gunste van de gi
meenten die hun uitga:
in de hand hebben. 0:
mom van profijt van de
ningen in de grote sted
de Ideintjes.
Vergeten wordt
die groten voor hun voo
gen ook relatief al va
geld krijgen. Toegegfl
grote gemeenten hebt*
tief ook hogere uitgave:
volg van steeds meer
nen met lage inkomens
nog het meest zorgen
dat het heil van samen
niet hoeft te worden
In kleine gemeenten a
tarieven na samenvoeg
fors stijgen. Opnieuw
draagkrachtige huis!
naar kleinere gemeente
ten en opnieuw wt
vicieuze cirkel van ve
aangezwengeld. Geen
dat lokale partijen in:
zfjn. Want zij verzetteni
sterk tegen onnodige
voeging. As vertegenvw
van zo'n partij bepleit il
een drastische veranda
het beleid in de stedent
hogere inkomens te ho
de vertrokken huishotl
rug te lokken. Dat is
enige remedie om de m
de spiraal ten gunste1
steden en hun mindfl
krachtige bevolking teö
ken.
Arnold'
Wethouder (Burgerü
Lew
