'Begraven of cremeren maakt me niet uit, dood is dood'
Leiden
;>t
Kerk Samenleving
Lutherse synode buigt zich
opnieuw over homohuwelijk
Draaimolen met bakjes
%er(\b[ad^
Kerkbode
iffl
J"
WOENSDAG 18 OKTOBER 1995
CHEF HENNY VAN EGMOND. 071 -5356414, PLV -CHEF HANS KOENEKOOP. 071-5;
'Loner' Hans van der Bijl (44) over horeca en hogere zaken
Café Het Huis de Bijlen in Leiden, vlakbij de Morspoort. Je kunt er gezellig aan de bar zitten, leunend op een grafzerk. En je kunt er eten, voor
weinig, temidden van studenten en stappers. Maar als het aan eigenaar Hans van der Bijl ligt, is het vooral een thuis waar je met rust wordt gelaten.
Een toevluchtsoord voor de mens onderweg. „Maar ik heb natuurlijk ook wel eens een rotbui. Voor mij dreigt er ook wel eens een donkere wolk."
Een portret van een van de markantste horecajongens van Leiden.
Hans van der Bijl komt op het
eerste gezicht wat stug over. En
ook op hel tweede gezicht blijft
die stugheid duren. Niet bepaald iemand
die zijn voering naar buiten zal keren. De
'fluitjes' maken hem iets spraakzamer,
maar hij blijft bedachtzaam formuleren, op
zijn hoede.
Hans is geboren in Leiden. Vierenveertig
jaar geleden. In een tijd waarin de loonzak
jes waren gemaakt van licht, doorzichtig,
papier, zodat de inhoud wat zwaarder zou
lijken. Jaren van steigers, bouwputten en
puffende heimachines.
I lans is de zoon van een man die in die
tijd een patisserie-lunchroom dreef in de
Breestraat. Een makkelijke jongen is hij
nooit geweest. „Mijn moeder heeft eens ge
zegd dat ik tot mijn vierde jaar een lief
ventje was. Daarna ben ik opstandig gewor
den. Ik was een belhamel. Durf, daar ging
het om. Je wilde weten, onderzoeken. Ik
was een gozertje dat altijd zoek was. Het
avontuur lag in de stad. En soms op school.
Mijn broertje ging naar de kleuterschool en
ik wilde ook. Maar ik was nog te jong. He
mel en aarde heb ik bewogen om daar ook
naar toe te mogen. Dat lukte. Het heeft vier
jaar geduurd. Dat zijn filmjaren geweest. Ik
weet nog goed dal mijn broertje en ik er 's
morgens vroeg met twee akten tassen op uit
trokken om de karnemelk bij de kleuter
school te jatten. Een van de juffrouwen die
bij de school woonde, werd wakker en toen
hebben we de boel in het Rapenburg ge
dumpt."
,,Ik ben vijf jaar na de oorlog geboren en
daar krijg je dan toch iets van mee. Ons
werd met de paplepel ingegoten wie je wel
en wie je niet kon vertrouwen. Daar had
mijn vader kijk op. Die rook dat bij wijze
van spreken op honderd meter afstand. Als
een Duitser aan mijn vader de weg vroeg
naar het station of zo, dan stuurde hij hem
de andere kant op. Immer gerade aus. Met
dodenherdenking stond hij buiten. Om de
mensen in de gaten te houden. Als ze zich
niet gedroegen, dan greep hij in. Dat heb ik
ook nog. Op dodenherdenking is het bij mij
in de zaak stil. Zo niet, dan maak ik het
stil."
,,Hij was streng maar rechtvaardig, mijn
vader. Is overleden aan kanker. Ik weet niet
of dat bij die ziekte altijd zo gaat, maar hij
haalde alle dingen uit die jaren net na de
oorlog telkens weer terug in zijn geheugen.
Mijn moeder was altijd erg punctueel en
zorgde goed voor ons. 's Avonds, als
mijn vader naar bed ging, vroeg hij al
tijd of ze al had uitgezocht wat we de
volgende dag aan moesten. En vlak
voor hij dood ging, toen we dus al vol
wassen waren, vroeg hij ineens: 'Lig
gen de kleertjes van de kinderen al
klaar?' Toen hij op het laatst zo slecht
werd, zei ik: 'Pappa, stop nou maar
met leven, want het heeft zo geen zin
meer.' Ik had best nog wel wat aan
hem willen vragen. Hoe ik zakelijk be
paalde dingen had moeten oplossen.
Maar dat is allemaal achteraf-gepraat.
Als hij hier nu zou zitten, zou ik zeg
gen: 'Goh, pap, hoe zou jij dat nou
doen?'"
„Ik ben naar de MULO geweest. Ik
wilde naar de middelbare school
maar, ik zakte voor het toelatingsexa
men. Op aardrijkskunde. Ik heb het
gelaten aanvaard, maar ik was heel
boos. Van de lagere school af ben ik
altijd bezig geweest met het uitdagen
van leraren. Ik weet nog dat ik soms
achter het bord werd gezet als ik weer
wat had uitgehaald. Stond je de hele
ochtend naar dat zwart te kijken. Maar
dat kon ik wel verdragen."
Grafstenen
„Met Café Huis de Bijlen ben ik in
1982 begonnen. Ik wilde er een zaak
van maken die gezellig was en waar
mensen zich een beetje thuis zouden
voelen. En dat is me gelukt. Ja, inder
daad, de bar is gemaakt van oude
grafstenen. Hoe ik daar aan kom? Dat
weet ik niet meer. Die heb ik gevon
den op een markt in Rotterdam. Ik wilde
echt marmer, maar dat kon ik niet betalen.
Ach, de een merkt het op, de ander niet.
Een dooie merkt het niet."
„In mijn zaak komen ook oudere klanten.
Als ze sterven, doet je dat toch wel wat. Je
bent niet alleen maar handelaar in natte
waren, maar je hebt ook een band met die
mensen. Ze horen bij het meubilair. Zonder
hen is er toch wat decor weg. Dat geeft me
een zekere melancholie. Ik vind het goed
dat ouderen zich onder de jongeren men
gen. Dat ze niet in dat hutje thuis blijven
zitten."
„Maar ik ben niet iemand die diep op het
leven van die mensen ingaat. Dat is mijn
taak niet. Ik creëer de ruimte, de gezellig
heid en ga ze niet lastig vallen. Ik dring me
van mijn eerste zoon was een drama.
Esther, mijn toenmalige vrouw, was
in het ziekenhuis beland omdat de
vrucht niet echt goed wilde groeien.
De geboorte moest worden vertraagd
ondanks het feit dat ze al een voldra
gen zwangerschap had. De gynaeco
loog had ons verteld dat het kind wel
eens geen hoofdje zou kunnen heb
ben. Dan weet je dus echt niet wat je
overkomt! En toen hebben we ge
zegd: als dat zo mocht zijn, dan lijkt
het ons het beste er een einde aan te
maken."
„De bevalling was kantje boord. Het
had verschrikkelijk fout kunnen gaan.
Dan kom je ook voor het dilemma te
staan: wie eerst? Moeder of kind?
Maar het is goed gekomen. Floris is
op 9 januari 1979 geboren. Een jaar
later is hij geopereerd aan een aange
boren hartafwijking. Ook daar is-ie
goed doorheen gekomen. Maar van
zulke dingen word je wel een paar
jaar ouder. En je ziet alles veel meer
relatief."
„De mensen vinden het normaal dat
hun kinderen tien tenen en tien vin
gers krijgen, maar dat is heel bijzon
der, hoor, geloof mij. Dat is elke keer
weer zoiets als de jackpot winnen in
de Staatsloterij. Het blijft absoluut
een wonder. Ik vraag nog steeds aan
mensen als ze een kind hebben ge
kregen: alles gezond, vingertjes, teen
tjes? En dan zeggen ze: natuurlijk.
Maar zo natuurlijk is dat helemaal
niet."
niet op. Je moet altijd een zekere mate van
afstand bewaren en dat lukt me wel want ik
ben een 'loner'."
Opstand
„Mijn leven is altijd doorvlochten geweest
met zakelijke dingen. Zodat je nooit kunt
zeggen: waar is de punt, waar is de komma,
waar is de puntkomma? Altijd is er wel weer
wat anders. Je hebt geen tijd om te gaan na
velstaren. Maar ik klaag nooit. Mijn vader
en al die mensen hebben zich net na de
oorlog de tering moeten werken om de zaak
weer op te bouwen. Dat was de tijd waarin
je sokken vijf keer werden gestopt en je je
broek van je broertje moest dragen, ook al
hing het kruis op je enkels. De tijd van
netjes met twee woorden spreken en: doe
maar gewoon, dan doe je gek genoeg."
„Daarop is in de jaren zestig een reactie
gekomen. De jeugd had genoeg van dat
driedelige grijs dat de dienst uitmaakte.
Veel van mijn vrienden woonden in Zuid-
West. Daar werd verschrikkelijk veel ge
bouwd. Hele nieuwbouwwijken werden er
uit de grond gestampt. Op het Vijf Meiplein
stond een beeldje. Dat was ons provobeeld
je. Maar voor de rest had je in Leiden niks.
Tja, wat wilde je eigenlijk in die tijd? Je wil
de dat het anders werd. En het is wel een
beetje anders geworden. Niet veel."
Hans van der Bijl heeft drie kinderen,
twee jongens en een meisje. Wanneer die
ter sprake komen, komt er voor het eerst
iets breekbaars in zijn stem. „De geboorte
Karakter
„Ik heb wel emoties, maar ik laat me niet zo
snel gaan. Ik zal niet op de bank gaan zitten
janken bij een film. Maar ik was wel hevig een kutbui
ontroerd bij de geboorte van mijn zoon. Als lijk lopen doen.
er zich een situatie zou voordoen waarin ik
zou moeten kiezen: hij dood of ik, dan zou
ik zeggen: ik. Maar gelukkig hebben zich
dat soort levensbedreigende situaties nog
nooit voorgedaan. Laat ik het afkloppen."
„Mijn zoons flikken nu precies hetzelfde
als wat ik vroeger heb gedaan. En net als
mijn vader, denk ik: dat komt allemaal wel
goed. Vrouwen zijn natuurlijk heel belang
rijk in de opvoeding van kinderen. Mannen
blijven altijd een beetje schoffies. Ik hou
van vrouwen met karakter. En daarmee be
doel ik niet dat ze, zoals de mannen dat
edri
GgGEES
rgerw.
mondei
amacl
bieke i
ite lat
.ft pro
rie j
gRWC
rgemi
a uit Zi
n, de 2
vroeger deden, met de vuist op tafel me* ^er
slaan. Met de vuist op tafel slaan is
zwakte." WKÊKMZZ
Hans praat rustig, bedachtzaam. On rechte
andere zin onderstreept hij zijn wooi ,n0g
met handgebaren. „Dat is echt een fj
liekwaal", zegt hij. „Mijn vader praatte
veel met zijn handen. Als hij aan dei J^et
foon iemand uitlegde hoe hij ergens m meer
komen, was het net alsof er een wande
voor hem stond en hij die met allerlei ha
gebaren de weg wees. Alsof de ander
dan kon zien. Heel vreemd."
„Ik heb mijn vader heel veel geholpt JIC!
de bakkerij, 's Morgens de blikken schr
maken, gelei maken, slagroom. Sinds i
veertiende ben ik nooit meer uit de ka iking
geweest. Leuk werk. Het blijft ambachti ners
Mijn vader had recepten waarin stond half1
je een gerecht moest maken. Maar er si
niet bij wat dat gerecht dan precies
hoe het heette. Alleen als je het ooit g
had, wist je wat het moest zijn."
„Koken kun je niet leren. Dat heb je
hebt het niet. Het heeft met gevoel te
ken. Fouten kunnen ook bij koken tol
ontdekking leiden. Net zoals dat met v
papier is gegaan. Iemand in Amerika w
papier aan het maken en hij vergat aai
bad een bepaalde vloeistof toe te voe 75 ;aa
Toen kreeg hij papier waar je niet op
schrijven maar dat de inkt wel heel j
opnam. Een ontdekking dus. Met de pi
clip is het, geloof ik, ook zo gegaan.
„Ik controleer nog altijd of het eteni
ons goed uitziet. Een vuil glas, met lip
stift eraan of zo, beschouw ik als een
soonlijke belediging. Je moet zorgen d
dingen schoon en goed zijn. Bij onsl
iedereen. Het enige criterium dat ik a
is dat de mensen zich moeten gedr
Dat moeten ze overal, dus ook bij 01
doe gewoon, niet slijmerig. Ik heb wel
s 12 ja<
aen 1
lusiel
opci
recre;
roo
on
0.el
dan ga ik niet geforceerd I C3
n. Ik heb ook wel eens
met mijn baas. Met mezelf dus."
„Ik ben tot mijn vijftiende naar de
geweest en daarna niet meer", zegt Har
Bijlen na een vlugge blik op zijn hoi sjes>
„De intentie van het hele christendo ;o]gè
voor mij:'elkaar een hand toesteken al jn
nodig is. In een hiernamaals of zo gek ,trac
niet. Misschien dat ik in de herinnerin ^jgg
een paar mensen blijf voortleven als vvai
niet meer ben. Misschien. Maar dat mi 3
zij dan weten, ik ben dood. Begraven 0
meren, dat maakt me niet uit. Do
dood. Einde oefening.
REDACTIE DICK VAN DER PLAS. 071 -!
BUITENLAND KORT
Dialoog
De Rooms-Katholieke Kerk
en de Assyrische Kerk van
het Oosten (nestorianen)
hebben een commissie voor
theologische dialoog tussen
de beide kerken ingesteld. De
instelling van de commissie
is het vervolg op een histori
sche verklaring die paus Jo
hannes Paulus II en de Iraak-
se patriarch Mar Dinkha IV,
hoofd van de Assyrische
Kerk, vorig jaar november
ondertekenden. Daarmee
maakten zij een begin met
het beslechten van een theo
logische strijd die vijftien
eeuwen geleden begon.
De commissie telt vijf
nestorianen en zes rooms-
katholieken. Tot voorzitters
zijn benoemd aartsbisschop
Mar Narsai de Baz, de nesto
riaanse metropoliet voor Li
banon, Syrië en Europa, en
bisschop Pierre Duprey, se
cretaris van de pauselijke
raad voor de eenheid der
christenen.
Boeddhisten
De Vietnamese autoriteiten
hebben besloten om het
hoofd van de Verenigde
Boeddhistische Kerk van
Vietnam (VB KV), Thich
Huyen Quang, niet voor het
gerecht te dagen. Een hoge
functionaris van de recht
bank in de provincie Quang
Ngai voerde maandag de ho
ge leeftijd en de gezond
heidstoestand van de 77-jari
ge boeddhistische leider aan
als reden voor het schrappen
van de rechtszaak. Volgens
hem is echter wel een onder
zoek tegen Thich Huyen
Quang gestart en heeft de
geestelijke toegegeven dat hij
de Vietnamese wet heeft
overtreden.
In augustus veroordeelde
een Vietnamese rechtbank
zes boeddhisten van de VB-
KV tot gevangenisstraffen va
riërend van vijf jaar tot twee
jaar voorwaardelijk. Onder
hen was ook de tweede man
van de VBKV. Thich Quang
Do. De geestelijken werden
schuldig bevonden aan „het
saboteren van de politiek van
religieuze solidariteit".
WOERDEN «ANP
De synode van de Evangelisch-
Lutherse Kerk moet zich alsnog
uitspreken voor de kerkelijke in
zegening van relaties tussen
twee mannen of twee vrouwen.
Dat staat in een voorstel van het
synodebestuur dat de lutherse
kerkvergadering op 3 november
bespreekt. In juni schrok de sy
node nog terug voor een oproep
aan de gemeenten om ruimte te
maken voor het zegenen van
het 'homohuwelijk'.
De juni-synode betuigde al
leen haar instemming met de
praktijk van het inzegenen van
niet-huwelijkse relaties die in
veel lutherse gemeenten is ge
groeid. De leden waren bang
dat ze met een verdergaand be
sluit de hervormde en gerefor
meerde Samen-op-Wegpartners
voor het hoofd zouden stoten
en het werk van een SOW-com-
missie over het zegenen van re
laties zouden doorkruisen.
In reactie op de synode-uit
spraak van juni hebben diverse
gemeenten en individuele lu
theranen om een nieuwe be
handeling van het vraagstuk ge
vraagd. Vooral de lutherse ge
meente van Amsterdam, de
grootste van Nederland, sprak
schande van de 'halfbakken
houding' van de synode en eiste
alsnog een principiële instem
ming met het zegenen van niet-
huwelijkse relaties.
Volgens het nieuwe voorstel is
de voortgaande discussie met
de Samen-op-Wegpartners voor
de Evangelisch-Lutherse Kerk
geen reden om een eigen be-
Oegstgeest neemt 5 november
afscheid van pater Vervooren
LEIDEN CARINE DAMEN
Pater F.J. Vervooren mag on
danks zijn ontslag nog een aan
tal keren voorgaan tijdens vie
ringen in de Willibrordkerk in
Oegstgeest. Dit in het kader van
de pastorale zorg die hij nog
moet afronden. Op 2 november
leidt hij de mis met Allerzielen
en 12 november een algehele
doopmis. Afscheid van de paro
chie neemt de pater in een mis
op 5 november. Omdat hij offi
cieel niet meer in weekend-vie
ringen mag voorgaan, zal deze
afscheidsmis om 12.00 uur be-
tiecomité Verontruste Parochia
nen Willibrord samen met een
deurwaarder 2100 handtekenin
gen aanbieden aan bisschop
Van Luyn van het bisdom Rot
terdam. De handtekeningen
staan onder een verklaring
waarin de bisschop wordt ge
vraagd pater Vervooren, sinds
1993 pastor van de Willibrord
kerk voor de parochie te behou
den. Vervooren werd vijf okto
ber op staande voet ontslagen
omdat hij onrust in de parochie
zou hebben gebracht. Boven
dien had hij zich tegenover de
pers diverse keren negatief over
de politiek van het bisdom uit
gelaten.
BEROEPINGSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Ridderkerk G D Kamp
huis te Apeldoorn; te Urk P.J. Stam
te Katwijk aan Zee.
GEREF.KERKEN
Beroepen: te Coevorden drs. H. Na
gelhout te Bedum.
CHR. GEREF. KERKEN
Benoemd: te Amsterdam-Nieuw West
als evangelist D.B. van Noord, wo
nende te Amsterdam, die deze be
noeming heeft aangenomen
GEREF.GEMEENTEN
Beroepen: te Emmeloord P. Mulder
te Capelle aan den IJssel-Middelwa-
sluit over het homohuwelijk uit
te stellen. Bovendien ziet het sy
nodebestuur geen theologische
argumenten die tegen het inze
genen van levensverbintenissen
tussen twee mannen of twee
vrouwen pleiten. Het roept wel
op tot een bezinning op relaties
in het algemeen en op de vraag
of de kerkelijke inzegening
daarvan aan regels moet wor
den gebonden.
Inhoudelijk hebben de mees
te lutheranen geen enkel pro
bleem met de inzegening van
niet-huwelijkse relaties. In 1972
sprak de synode al uit dat „ho
mofilie geen bezwaar vormt
voor de toelating tot het (pre-
dik-)ambt". Tot nu toe hebben
echter alleen de remonstranten
formeel hun zegen aan het ker
kelijk homohuwelijk gegeven.
Oosttimorese
bisschop wint
vrijheidsprijs
LONDEN ANP
De Oosttimorese bisschop Car
los Ximencs Belo heeft de John
Humphrey Vrijheidsprijs gekre
gen voor zijn inzet voor men
senrechten en verzoening in
Oost-Timor. De 47-jarige bis
schop is een van de belangrijk
ste vertolkers van de onvrede
onder de bevolking van de
voormalige Portugese kolonie,
die in 1975 door het Indonesi
sche leger onder de voet werd
gelopen.
Belo neemt de Canadese
prijs, genoemd naar een Cana
dese voorvechter van mensen
rechten die betrokken was bij
de opstelling van de Universele
Verklaring van de Rechten van
de Mens. op 10 december in
ontvangst. Aan de onderschei
ding is een geldbedrag van
30.000 Canadese dollars (37.500
gulden) verbonden.
Belo was dit jaar ook voorge
dragen voor de Nobelprijs voor
de Vrede maar zag die presti
gieuze onderscheiding aan zijn
neus voorbijgaan.
DE KERKBLADEN
Het centrum van Noordwij-
kerhout stond vorige maand
'bol van de kermis', schrijft
pastor drs. Jac. Kerklaan in 't
Jo-vi-aal-venster, het blad van
de Jozef-, Victor- en H. Hart
parochies in het bollendorp.
„De apparatuur is zwaar ge
professionaliseerd en heel an
ders dan in het verleden", stel
de de
priester
persoonlijk
vast. „In
mijn jeugd
bestond de
kermis uit
de draai
molen met
bakjes, een
ballen- en
een schiet
tent. Dan
had je de
hoofdscho
tel gehad."
Tegen
woordig is
de kermis
'een high-
technic
park. waar
je in de tor
nado op je
kop gezet
kan worden, je je heen en
weer kan laten schudden in
psychodelisch licht en zoek
maar uit'.
Toen hij op het kermister
rein liep, zag Kerklaan veel
jonge mensen. „Je zou er de
Jozefkerk een paar keer mee
kunnen vullen, maar dat kun
je 'schudden'. Hoe komt dat
toch? Speelt de kerk niet in op
het huidige levensgevoel?"
Die verklaring lijkt Kerklaan
wat al te simpel. Maar toch...:
„Wij zeggen wel zo gemakke
lijk: 'De jonge mensen verlaten
de kerk'. Als wij deze stelling
eens zouden omdraaien? De
kerk verlaat de jonge mensen.
Laat ik uitgaan van mijzelf.
Minstens vijftig procent van
de huwelijken die ik de laatste
drie jaar heb ingezegend, zou
ik eigenlijk niet hebben mogen
inzegenen, want ze hebben sa-
Rijnlandse Kerkbode
ONTMOETING 199S
gggpetrus iNFCQQg
mengewoond of in hun lief
desleven 'spulletjes' gebruikt
die op de kerkelijke zwarte lijst
staan. Ik zou 20 procent van
de gelovigen die ter commu
nie gaan, de communie moe
ten weigeren omdat zij zich
niet houden aan de spelregels
van de kerkelijke hiëarchie. En
toch... Van harte zegen ik die
huwelijken,
geef ik de
communie.
Met mij doen
dat 99 procent
van de pasto
res. Ik vertik
het om op de
'stoel' van
God te gaan
zitten en uit te
maken wat
goed is en wat
niet goed is.
Het mag toch
niet waar zijn,
wat een jon
gen mij weet
te vertellen:
'De kerk is al
leen maar ge
boden en ver
boden.' Neen,
lieve mensen,
het gaat om
God die liefde is. Hij behoort
tot ons mens-zijn, opdat wij
als gelukkige mensen in liefde
en vrede met elkaar kunnen
leven. In zijn naam gelukkig
zijn met elkaar, van elkaar en
van het leven genieten. Als het
moeilijk wordt te ervaren, dat
je er niet alleen voor staat en
dat God je ook nabij wil zijn in
de mensen die in zijn naam
jou helpen, steunen en be
moedigen."
We leven nu in andere tij
den, weet ook Kerklaan. „Het
tijdperk van de draaimolen
met bakjes is voorbij. Ik houd
het bij de kerkvader Augusti-
nus, die ons weet te vertellen:
Heb lief en doe dan maar wat
je wil'. (Als je echt liefhebt,
doe je alleen maar goed). Blijft
voor mij staan: Gos is en blijft
een groot goed voor jong en
oud."
LEIDSCH DAGBLAD
(Opgericht 7 maart 1860)
KANTOOR
Rooseveltstraat 82 071-535635
Postadres: Postbus 54,
2300 AB Leiden
ABONNEESERVICE
Abonnementen 071-51280:
Geen krant ontvangen?
Bel voor nabezorging:
Ma. t/m/vr. 18.00-19.30 uur en
Zaterdag 10.00-12.00 uur 071-51280:
DIRECTIE
B. M. Essenberg,
G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct)
.n
!:!1R
Redactie:
Hoofdredactie:
ADVERTENTIES
Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 ia IAMEI
071-5 a(jres
1 i ssing
51 (AND
071-
HOOFDREDACTIE
J.G. Majoor, F. Nypels,
1 G van der Post (adjunct)
PUBUC RELATIONS
W. H C. M. Steverink 071-5356356
OMBUDSMAN
R.D.Paauw 071-5356215
Tel. dag. 9.30 -11.30 uur of per post.
REDACTIE
G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst
H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden
A.J.B M. Brandenburg, chef eindredactie regio
F. Blok, chef eindredactie algemeen
W.F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek
W. Spierdijk, chef sportredactie
J. Preenen, chèf binnen-, buitenland, eco
kuns
RUBRIEKSADVERTENTIES
Maandag t/m vrijdag van 8 30 tot 17u CHUI
071-5 mi
ABONNEMENTEN
bij vooruitbetaling:
per maand (acceptgiro)
per maand (autom. betaling)
per kwartaal (acceptgiro)
per kwartaal (autom. betaling)
per jaar (acceptgiro)
per jaar (autom betaling)
VERZENDING PER POST
per kwartaal (NL)
LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTES/f"
Voor mensen die moeilijk lezen, sledl ize S
hebben of blind zijn (of een andere* ipra|
dicap hebben), is een samenvatting'
regionale nieuws uit het Leidsch Dag!
geluidscassette beschikbaar. Voor info
0486-482345 (Centrum voor Gesprot W I
tuur, Grave).
feke
H U I
i|:
Ml
Iziji
-el
ZIEKEN
ONGEVALLENDIENST
Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en
woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconesse
en dagelijks St.Elisabeth Ziekenhuis.
BEZOEKUREN
DIACONESSENHUIS
(tel. 071-5178178) dagelijks 14 30-15 15 uur en 19.00-19 45 uur
Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, votf g
ners bovendien van 10 30 -11.15 uur en van 19 45 - 21 00 uur
Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00 - 15.30 uur en 19.00-19.30i
na overleg met de dienstdoende verpleegkundige
Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoend» schc
pleegkundige. (23
Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur jje
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth
(tel. 071-5454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, k
en II daarnaast ook 1115—12.00 uur.
Kraamafdeling 14.30-15 30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders tol
uur).
Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag)
Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30
18.30-19.00 uur
Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord
(tel 0172-463131) dagelijks 14.00-15.00 uur en 18 30-19.30 uur,
en II daarnaast ook 11.15—12.00 uur.
Geen spoedeisende hulp meer mogelijk
ACADEMISCH ZIEKENHUIS
(tel. 071-5269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.00
18.30-19 30 uur.
Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00* Iger
leen Partners/echtgenoten met kinderen. koi
Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur. uit»
voor partners/echtgenoten en eigen kinderen.
Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is er een rui^
zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige.
Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- en
kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheelkun j2j
heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. iren
Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15.«
uun babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraak.
'hel
