UIT
Docos kan dertigers niet missen
UVS en Motorhuis willen Leidse kampioen kronen
Sport
Opvallend
aanwezig
MAANDAG 9 OKTOBER 1995
GESPROKEN
Graham Arnold, Australiër van
geboorte, en nu aanvaller van
NAC over zijn eerste schreden
op de Nederlandse velden in
Voetbal International:
„Het schelden en doeken op de
training en in de wedstrijden.
Begreep ik helemaal niks ran. Je
werd verrot gescholden zodra je
iets verkeerd deed. Dat kende ik
niet. In Australië is voetbal iets
sociaals wat je doet met vrien
den. Dus ik kon dat gescheld
niet plaatsen. Gaandeweg ben ik
het gaan accepteren als onder
deel van rn'n werk en inmiddels
ben ik met een aardige inhaal-
race bezig."
Idem over de trainers die hij
heeft gehad:
„Ron Spelbos is de beste trainer
die ik gehad heb. Ik heb nooit
zoveel plezier in voetbal gehad
als onder Spelbos. Tactisch ijzer-
sterk en dan de manier waarop
hij er over praat. Hij zegt niet
zoveel, maar wat hij zegt is heel
direct. Eric Gerets is in potentie
ook een goede trainer. Eric Ge
rets wordt een grote, die wordt
nog eens bondscoach van België.
Rijs bergen is ook een grote, maar
hij heeft het probleem dat-ie
Spelbos moet opvolgen. „Very
big boots to fill.
Theo Damen, voetbalcoördi
nator van de politie Amster
dam over zijn werkzaamheden
rondom Ajax in het Politiema
gazine:
„Ik heb ik mijn werk maar één
principe; kennen en gekend wor
den. Je kunt supporters in elkaar
slaan, aanhouden, de toegang
tot het stadion ontzeggen, alle
maal leuk en aardig, maar er is
maar één ding war effectief is.
Dat is ze uit de anonimiteit ha
len. Geef een supporter een
naam en je hebt meer grip dan
met handboeien of wapenstok,
hoewel die ook vaak nodig zijn.
Het is belangrijk dat supporters
de politie kennen en weten dat
die ook hen kent.
KNWU-bondscoach Gerrie
Knetemann in NRC/Handels-
blad:
„Men verslijt mij vaak voor een
lolbroek, maar niks is minder
waar. Ik ben altijd heel serieus
met mijn vak bezig geweest. Ik
behoor tot liet type mens dat de
wereld wil verbazen. Ik geloof in
de kracht van de mens.
Willem 2-traincr Theo de Jong
over zijn periode als speler hij
Feyenoord in liet Parool:
„Happel had fantastische oefen
stof, maar sprak weinig met de
spelers. Trainen, je verdient hier
je brood. Werken. Hij zou nooit
aan Van Hanegem vragen: Hoe
is het thuis met de kleine. Van
dat soort flauwekul hield hij
FC Groningen- voetballer joop
Gall in VI:
Toen ik zes, zeven jaar was,
werd ik altijd om zeven uur
wakker en dan ging ik vaak
naar de Nieuwstad. Daar was
om die tijd geen flikker te doen.
maar de vrouwen (hoeren) had
den natuurlijk wel eens ruzie ge
had en die pooiers sloegen el
kaar wel voor de bek en dan ver
loren ze af en toe gouden arm
banden en gpuden tientjes, van
alles.
Idem:
„Als ik naar school ging, deed ik
wel eens een boodschapje voor
een van die vrouwen. Dan kreeg
ik een geeltje mee, daarvoor
moest ik dan een pakje sigaret
ten halen. Dat kostte misschien
een rijksdaalder of zo, maar dan
was het van: laat de rest maar
zitten. Dus ik werd bijna sla
pend rijk.
Han de Haan, clftalleider van
Haarlem in VI:
„Haarlem kan niet eens con
curreren met de grote amateur-
clubs uit de Bollenstreek, jon
gens als Bert van Duyuenbode en
Jelle Visser, die ik nog ken van
Telstar, spelen tegenwoordig
voor FC Lisse. Wat ze bij Telstar
bruto verdienden, krijgen ze bij
Lisse netto. Haarlem speelt thuis
voor 1500 toeschouwers, Lisse
voor het twee of drievoudige.
judoka Jessica Gall in SI:
..Ik geef mij nooit gewonnen.
Nee, ook met bij een wurging.
Jawel, dat heb ik al eens meege
maakt. Je voelt het niet, het gaal
heel geleidelijk. Wurging is hele
maal niet erg. Het lijkt mij zelfs
een fijne manier om dood te
gaan.
Ex-wielrenner Johan van der
Velde (vanuit de gevangenis) in
Nieuwe Revue:
„Ik denk dat ik rum de zwaarste
wedstrijd van mijn leven bezig
ben, maar ook breng ik dit tot
een goed einde. Want problemen
zijn maar tijdelijk, maar door
zetters zijn tijdeloos. Alle
maal de groeten.
Johan de Ridder
Bij Johan de Ridder kon wel een
grapje af na zijn uitverkiezing
tot Man of the Match.
„Ik kan liett niet ontkennen",
grinnikte de voormalige speler
van Oranje Groen. „Ik ben wat
ze noemen een momentenvoet
baller. Je ziet me een kwartier
niet en dan lever ik gevaar op. Je
ziet me niet snel een balletje
breed leggen, ik probeer altijd
eerst een man uit te spelen, zo
dat er een overtalsituatie ont
staat. En dan moet ik, of Hans of
Herman Van Marwijk proberen
Dennis Stuifzand, onze spits te
bereiken, die op die manier al
heel wat goaltjes heeft gemaakt.
Dat is ook een beetje het spelle
tje. En vandaag ging dat clus een
paar keer goed.
De man van de
wedstrijd krijgt
een paar
voetbalschoenen aangeboden
door:
de VISIE van Wim van Harskamp
„Je kan merken dat Docos aanpassingsproblemen in de derde klasse
heeft gehad. Slechts twee spitsen en na een paar nederlagen staat er
nu opeens een laatste man ver achter zijn verdedigers. Dat ze zoveel
kansen kregen in de eerste helft schrijf ik toch op het conto van die
laatste man van Lisse. Die ging meer naar voor en sjokte bij een te-
genaanval terug. De verdediging van Lisse is niet ervaren of snel ge-
~r noeg om een-op-een te spelen. Dat zie je ook bij de eerste goal. Stuif
zand is niet eens zo snel maar
kan toch alleen doorlopen. Dat
hij (Jos van Elk. red.) toch een
voldoende van me krijgt, is om-
yu ui dat hij misschien zo moet spelen
lllidj van z'j" trainer.
„Voor mij heeft toch de geluk-
I kigste ploeg gewonnen. Lisse had
"lJMè voorin weinig in "te brengen. Ze
- ■Mmm hebben een lange kopsterke spits
1*vuB (Paul Pijpers, red.) maar die
ISr?yfl werd te weinig vanaf de achter-
74 lijn aangespeeld. Hij kreeg bal-
1 len te naak vanaf het midden
'J aangespeeld en dat is voor hem
van veel moeilijker. Daar staat te-
genover dat, als Docos zoveel
^B kansen mist, een gelijkspel ei-
MË genlijk terecht is., Ik heb verder
'neer vaiThët weer dan van de
J^B wedstrijd genoten."
Man van cje Wedstrijd had
e^. j ik eigenlijk keeper Kujcick van
^erl Lisse willen kiezen. Hij hield zijn ploeg zeker in de eerste helft in de
,,an wedstrijd. Maar hij ging in de laatste minuut bij het Docos-doelpunt
net even in de fout. Daarom is het Johan de Ridder geworden. Altijd
als hij aan de bal is, gaat er dreiging van hem uit en hij heeft een
goede actie in huis. Het is duidelijk dat iemand als Stuifzand veel
kan profiteren van zo'n speler.
Zeven jaar bestond het UVS/
Motorhuis-toernooi uit een
reeks veredelde oefenpotjes in
de voorbereiding op het sei
zoen. In feite ter meerdere ere
en glorie van Leidens nummer
1: Uit Vriendschap Saam. Soms
deden de drie a vier hoogst
spelende clubs van Leiden
mee, maar meestal moesten de
blauvvwitten daarbuiten voor
opvulling op zoek naar een ge
willig slachtoffer in de vièrde
klasse.
Als het aan de organisatoren
ligt, is dat vanaf komend sei
zoen anders. Het toernooi
moet uitgroeien tot een offi
cieus kampioenschap van Lei
den. Als eerste stap in die rich
ting staan in de editie van 1996
acht in plaats van vier clubs op
het wedstrijdprogramma. Ver
der worden wedstrijden niet
meer alleen op de Kikkerpolder
afgewerkt en, om de taak van
wedstrijdsecretarissen wat te
vergemakkelijken, had de lo
ting al afgelopen zaterdag
plaats. En niemand minder dan
Lee Towers himself, mocht in
de vergaderzaal van de autofir
ma aan de Rooseveltstraat de
naamplaatjes uit de beker vis-
Piet Meeder van het Motor
huis herinnerde vooraf de ver
tegenwoordigers van de acht
aanwezige clubs nog eens aan
de opmerkelijke onstaansge-
schiedenis van het toernooi. In
1988 werd door zijn bedrijf aan
de spelers van de UVS-selectie
een elftal Opeltjes geleasd.
„Maar daarmee overtraden we
een regel van de KNVB uit
1934. Uiteindelijk jjebben we
de auto's weer moeten inne
men, maar UVS en wij vonden
dat er toch iets voor in de
plaats moest komen en dat
werd het toernooi. Na een paar
jaar wilden we al dat het wat
groter werd, maar om diverse
redenen lukte dat niet", aldus
Meeder die bijvoorbeeld
Lugdunum én Roodenburg vo
rig jaar zag afhaken.
Dat mag niet meer gebeuren,
vinden Meeder en voorzitter
Bart van Leeuwen van UVS.
Daarom is nu voor een nieuwe
opzet gekozen, die de andere
clubs meer moet aanspreken.
Er is al een districtsbeker en
een LD-cup maar beide toer
nooien reiken ver buiten de
stadsgrenzen. Daar kan nog
een puur Leidse titelstrijd bij,
met de aantekingen dat de 'on
afhankelijke buitenwijken' Lei
derdorp en Oegstgeest. hierin
worden meegenomen. De
grenzen aan het deelnemers
veld zijn overigens niet getrok
ken uit een groot Leidse voet
balgedachte. Plaatsen als
Noordwijk en Katwijk vallen nu
eenmaal onder het afzetgebied
van een andere Opel-dealer.
Deelnemers aan het 'LK'
kunnen zich niet plaatsen. UVS
is dan wel niet meer de enige
gastheer, maar houdt nog wel
het alleenrecht op uitnodigin
gen. Het moet echter raar lo
pen wil een club die uitkomt
boven de huidige vierde klas
geen briefje van Van Leeuwen
ontvangen: '„Het enige voorbe
houd dat we maken is dat za
terdagclubs wel op zondag
moeten willen spelen. Voor de
overgebleven plaatsen, waar
voor vierdeklassers in aanmer
king komen, gaan we loten", al
dus Van Leeuwen die dat klusje
als notaris wel mag worden
toevertrouwd.
Dit jaar kwam VCL als acht
ste uit Van Leeuwens hoge
hoed. Het viel Towers niet kwa
lijk te nemen dat hij de Vlietbe-
woners als vei betitelde. De fu
sieclub mag door de zangers
hand op 22 augustus het spits
afbijten tegen UVS. De poule
van vier wordt verder gecom
pleteerd door Roodenburg en
Sleutels. In de andere groep
zijn Docos, Lugdunum, Oegst
geest en RCL actief. Zondag 1
september is de grote finaledag
waarbij alle clubs op de Kikker
polder hun laatste partij spelen
en de beker voor het eerste
'puur' Leidse. kampioenschap
wordt uitgereikt.
ruin
Naam: Dick Heemskerk
Club: Rijnsburgse Boys
Leeftijd: 31
Beroep: medewerker buiten
dienst verzekeringsbedrijf
Dick Heemskerk speelde tegen
strijd RVVH voor het eerst dit seizoen
bijl weer mee met Rijnsburgse Boys
1. Na een invalbeurt van 12 mi-
werd hij zwaar gebles
seerd van het veld gedragen.
Waarom zat je weer bij de selec
tie?
„Het eerste was in korte tijd ge
confronteerd met blessures, en
het aantal verdedigers is
schaars. Daarom werd ik ge
il om zaterdag mee te
met het eerste. Dat was
ook de afspraak, ik zou twee
keer per week met het tweede
meetrainen en, als de nood aan
kwam, beschikbaar zijn
eerste."
Roe liep je de blessure op?
„Ik kwam er in als 'mid-mid'. Ik
kreeg een bal van Remco Verha
gen, die viel precies tussen mij
e en de keeper in. Ik ging t
4 in, wat er gebeurde weet ik r
le thi precies, maar ik botste met de
i keeper. Vermoedelijk
been naar achter geslagen. Ik
voelde meteen een hevige pijn.
Omdat die aanhield, dacht ik
meteen al dat het r
niet
h gin Wat is de diagnose?
.vel st „Vermoedelijk is de mediale
ry's band gescheurd, ik moet waar-
Hui schijn lijk zes weken het gips
MAN of the MATCH
Docos: Goulmy 5; Van Boheemen 6; Devilee 6; Klaaysen 6; Van der
Krogt 6; Koldenhof6; Verhoogt 7; Hans van Marwijk 6; Herman van
Marwijk - (John Verhaard); Dennis Stuifzand 6; Johan de Ridder 7.
FC Lisse: Kujack 7; Van Elk 6; Swinkels 6; Wassenaar 6 (Van Kam
pen -); De Wolf 6 (Rovers 7); Noordhoek 6; Bon 6; Sira 7; Hoogen-
doorn 6; Pijpers 6; Van Dijk 6.
meer bij de jeugd betrokken. Nu
is het tot de C gezond en profi
teren we ook van de groeiwijk
Stevenshof."
Op dit moment bezit de se
lectie drie jongeren. Richard
Koldenhof staat reeds in het
eerste en Nick de Vries en Raoul
YVallaart komen er volgens Ne-
derpel aan. Maar vooralsnog
zijn het de bekende namen die
Docos in de derde klas moeten
houden. Cock van Boheemen,
Johan de Ridder, John Verhaar,
Cor van der Krogt en de ook
niet meer zo piepjonge broer
tjes Van Marwijk plus de van
Lugdunum afkomstige Edwin
Verhoogt. „De Van Marwijkjes
zijn ook de twee waar dus een
bijna nieuw elftal omheen moet
worden gebouwd", voorspelt
Nederpel.
Dramatisch
Lisse liet zich gisteren de eerste
45 minuten bepaald niet van
zijn beste kant zien. „De eerste
helft was dramatisch", om
schreef trainer David Brandt de
prestatie van zijn pupillen. Met
name in de periode vlak voor
rust regende het kansen voor
Stuifzand. Hij faalde keer op
keer waar ook het onbevangen
uitkomen van keeper Marek
Kujack debet aan was. Lisse
bleef achterin een-op-een spe
len waardoor de roodwitten tel
kens met een directe pass weer
iemand vrij richting Kujack
konden sturen.
Na rust was had Lisse de ver
dediging beter op orde. Het
speelveld werd door beide ploe
gen erg klein gehouden en de
rommelige slag op het midden
veld leek geen winnaar op te le
veren. Alleen Lisse-verdediger
Michael Sira kopte nog een keer
op de bovenkant van de Docos-
lat en rechtsachter Ronald Devi
lee van Docos punterde nog een
keef hopeloos hoog in de bal-
lenvanger. Scheidsrechter Phi-
lipse, die inviel voor collega
Stramrood - hij kreeg onderweg
naar Leiden in Zoetermeer een
auto-ongeluk - moest wel drie
keer met geel ingrijpen voor
evenzovele onbesuisde charges.
Pakweg een kwartiertje voor
het einde viel toch een doel
punt. Verhoogt die met de W
Katwijk al eens landskampioen
bij de amateurs werd, gaf een
perfecte kromme bal op Stuif
zand die een vrije weg voor zich
had. Even leek hij nog door zijn
achtervolger te worden bijge
haald maar uit balans schoof hij
onder de Lisse-goalie de 1-0
binnen. Nederpel: „Verhoogt
begint steeds waardevoller voor
ons te worden. Vroeger was het
vaak balletje inleveren bij De
Ridder of Hans en Herman van
Marwijk. Nu is er nóg een aan
speelpunt bij."
De vreugde was van korte
duur. De bal leek uit een van de
weinige corners te zijn wegge
werkt. maar deze werd direct
weer richting doelgebied gekopt
en daar stond nog F.rvvin Hoog-
endoorn die de bal buitenkant
voet achter zich langs doortikte
en zo Paul Goulmy, die weinig
handenwarmertjes had gekre
gen, verschalkte.
Onmisbaar
De manier waarop Docos uit
eindelijk de volle winst pakte,
toonde ook weer aan dat de
routiniers vooralsnog onmis
baar zijn. De Ridder omspeelde
bij de middenlijn een tegen
stander met zijn onnavolgbare
schaar. De bal ging vervolgens
naar Van Boheemen die voor
zette en in de kluts die voor het
doel volgde sprong de bal via
het hoofd van Van der Krogt
naar Stuifzand die alsnog win
nend kon doorkoppen. Een
doelpunt met in de voorberei
ding een hoog dertigersgehalte.
Als laatstgenoemde een uurtje
eerder iets beter bij de les was
geweest, was de wedstrijd voor
Docos niet onnodig spannend
hoeven worden.
Een typisch
beeld uit de
rommelige
wedstrijd Do
cos - FC Lisse.
In het gevecht
om de bal op
het midden
veld is Ronald
Devilee het
slachtoffer van
de dadendrang
van Patrick
Bon. Ook de
haarloze Paul
Pijpers strijdt
FOTO DICK
HOCEWONINC
Het eerste elftal van Docos heeft een paar wat oudere,
geroutineerde spelers in de gelederen die het niveau
van de derde klasse best aankunnen. Maar als de jeugd,
bijvoorbeeld in de persoon van spits Dennis Stuifzand,
tijdens een wedstrijd bijna tachtig minuten niet op
scherp staat, kan een mindere tegenstander, zoals FC
Lisse gisteren duidelijk was, nog bijna een puntje meene
men. Totdat de 'oude garde' Stuifzand twee keer zó voor
Lisse keeper Marek Kujach manoeuvreert dat missen bij
na moeilijker wordt dan scoren. Dan kan hij toch als
machtwinner het veld verlaten.
WEDSTRIJD van de WEEK
Docos-FC Lisse
Maar de 26-jarige Stuifzand, vo
rig jaar nog een regelrechte
goaltjesdief, en zijn club gaan
het de komende jaren nog
moeilijk krijgen in de niet afla
tende poging van de Morsbe-
woners om aansluiting te krij
gen bij de grote drie van Leiden:
Lugdunum, Roodenburg en
UVS. Want binnen twee a drie
seizoenen moet er praktisch
een half nieuw elftal staan, als
een groot deel van het huidige
team zich bij de veteranen gaat
vermaken.
De huidige groep is al een tijd
vrijwel zonder wijzigingen bij
elkaar en werd vorig jaar afgete
kend kampioen van de vierde
klasse. „Maar doorstroming
vanuit de jeugd is er de afgelo
pen jaren bijna niet geweest bij
Docos", aldus Leo Nederpel, de
elftalbegeleider van Docos 1 en
al jaren bij de RKSV betrokken.
Nederpel: „Ik weet het, Docos
is altijd een verenjging geweest
waar erg veel aan de jeugd werd
gedaan, maar we hebben een
dip van een jaar of zes jaar ge
had waarin we maar één A en
één B team hadden. Een hele
voetbalgeneratie is verdwenen.
Vervolgens is er twee jaar gele
den een jeugdplan opgezet.
Spelers van het eerste werden
