Allemaal aan de kant, 'het busje' komt eraar
Het busje komt zo
Extra
DINSDAG 3 OKTOBER 1995
-iOK
Tra-la-lie, tra-la-la... Op de
scherpe rand van platenland viert
het lied van de koude grond
onmiskenbaar zijn come-back. De
zegetocht van de Hollandse
poldersong lijkt niet meer te
stuiten en de ene na de andere
hitkraker praalt lang en vooral
hoog op Mega Tip en Top. Nieuw
fenomeen in de zo luisterrijke
wereld van akkoord tot toonsoort
en van bargoens tot boers is 'Het
busje komt zo' van het
gelegenheidsduo Höllenboer uit
het Overijsselse Salland. Niet
meteen het hoogtepunt van
cultuur, maar wellicht juist
daarom een getipte superhit.
Twee weken geleden kwam de
single-cd ervan uit. Op voorhand
waren er al drieduizend van
verkocht. Uiteindelijk moeten dat
er een veelvoud van worden. De
schattingen zijn
duizelingwekkend en lopen uiteen
van vijftig- tot honderdduizend
exemplaren. 'Het busje' lijkt door
zijn remmen getrapt, maar staat
tevens model voor de
aardverschuiving in Nederland
muziekland.
ers
De
id. 'F;
ad al
In he
ier ro
»t on;
len b
topt
rov
Wen
jartij
Dlettt
ichts
wegh
ispar
aar V
jen t
i lort
in Ba
jnse-
je re
klslir
Iknit
L(
Ivoet
ia he
jn in
itie i:
|at Z'
ecrei
a in
litse
rom
een
:hap
dun
imel
loon
Het gelegenheid$aar
Höllenboer: „Hel jn
je is in onze oger
kelijk de lullighei
top. Zonderonde
gende boodschap 1
Vaak hebben we**"
onze nummers
"r.
dubbele bodem
pakt. Soms een
dubbele. Maar rrr***
'Het Busje'zak jeANp
leen maar door d^—
demheen." v.
n
FOTO
Opmars van de Hollandse poldersong niet meer te stuiten
n Fe
nmii
TlOgi
i Neui
er. 1
fi he
ver!
het
de 1
an f
gem
Het gaat goed, beter, best met het
lied van eigen bodem. Hoe heel
anders dan vroeger, waar de
jeugd zich collectief leek te schamen voor
de vocale prestaties van de rekelse Corry, de
potente smurfenstamhouder Vader
Abraham en andere corifeeën van het va
derlandse lied, heeft het huidige jongvolk
massaal de Gordons, de Jolings en de Fro-
gers al hossend en deinend in de armen ge
sloten en aan de borst(en) gedrukt. Met na
tuurlijk vooraan het Henny Huisman-pro-
dukt Marco Borsato, wiens 'Dromen zijn
bedrog' onbetwist als moeder aller hits mag
worden aangemerkt.
Maar ook mindere goden verdringen zich
aan ruif en trog om mee te delen in het suc
ces van klatergoud en waterverf. In de
moordende wedren naar hitnotering-met-
stip is het naast gevestigde namen een
voortdurende wisseling van de wacht. Een
komen en gaan van randfiguur en figurant,
die met aap-noot-mies-songs als 'Alie Ali
mentatie' en 'Hij is een transseksueel' het
Holland-gehalte verder opstuwen in de
vaart der volkeren.
Wat ooit was voorbehouden aan carnaval -
'En Adam sloeg Eva met de suukerbiete
veur de kont' - teistert tegenwoordig het ge
hele jaar de hitlijsten. Destijds aangevoerd
door 'Mooi Man' van Mannenkoor Karres-
poor. De jeugd is moeiteloos in dat karres-
poor gestapt en verkiest volop platte mu
ziek van het pomp-pom-pompeldepom-
pom-genre boven moeilijke teksten en
kampvuurliedjes-met-een-boodschap, me
nen de platenproducers te weten. En het
gelijk is overduidelijk aan hun kant. Als het
maar aanstekelijk is, luidt hun credo met in
het verlengde daarvan de rinkelende kassa
als zoete achtergrondmuziek.
Al die Liesbeth Listen zijn natuurlijk
prachtig; geen kwaad woord daarover", be
zweert directeur promotie Rudo de Raaff
van Bunny Music, gevestigd in het epicen
trum van de Gooise Matras. „Maar alles wat
jong is, wil gewoon jumpmuziek. Om een
paar uur op te springen en te dansen. Met
tussendoor een biertje drinken. Niet hoog
staand? Nee; maar moet dat dan altijd...?"
Kriskras
Zijn platenmaatschappijtje heeft nooit aan
cultuur gedaan; wel aan van-je-hela-hola-
houdt-er-de-moed-maar-in-muziek.En
met open armen heeft Bunny Music zich
nu ook over 'Het Busje' ontfermd voor een
verdere commerciële rit kriskras door de
Lage Landen. De superlatieven in aanprij
zende zin zijn niet van de lucht. De Raaff
spreekt zich zonder schroom uit als hij
'Busje komt zo' tot de kreet van 1995 ver
heft. En verder rollen termen als 'absolute
hitkraker', 'superhit', 'geheide nummer
één', gemakkelijk uit zijn mond. Het klinkt
hem als muziek in de oren.
„Het is een lied met een enorme hitpoten
tie. Niet als zodanig bedoeld toen het werd
geschreven, maar dat zijn toevallig vaak wel
de beste", lacht hij. „Het verdient het ge
woon om in heel Nederland te worden uit
gebracht. Die jongens, dat duo Höllenboer,
worden hiermee landelijk beroemd. Of ze
dat willen? Ze willen in elk geval niet we
reldberoemd worden..."
Bas van den Toren en Gerard Oosterlaar,
die achter het Luttenbergse duo steken, zijn
nog duizelig en stil van het succes, dat hen
met 'Het Busje' in de schoot viel. Zowel
tekst als muziek werden destijds in een bal
orige bui in krap tien minuten geschreven.
Maar het plezier dat ze er zo plotseling aan
beleven, lijkt 24 uur per etmaal te duren.
Ook al beschouwen ze het plotsklapse suc
ces als een incident. Net zo als ze zichzelf
als een incident presenteren.
„We hebben geen enkele ambitie in welke
richting dan ook gehad toen we het num
mer maakten. We genieten even van al die
commotie, maar we laten ons vooral niet
gek maken", stellen ze met een nuchterheid
zoals die is verankerd in het Sallandse leven
van alledag.
Onstuitbaar
Sinds via de regionale omroepen ook de na
tionale radiozenders 'Het Busje' hebben
ontdekt, raast het vehikel onstuitbaar,
rechts en links inhalend, voort op weg naar
de vaderlandse hitlijsten. Die staan sinds al
weer enige tijd flink onder druk van het na
tionale produkt. Somtijds wordt bijna de
helft gevuld door de artistieke nazaten van
Chiel - zonder franje - Montagne.
Sommigen behoren tot de geëerbiedigde le
den van de familie; anderen behoren meer
tot de vertegenwoordigers van het ger
stenat. Gevoelig en fn is nu helemaal Guus
Meeuwis Vagant met zijn 'Het is een
nacht' (die je normaal alleen in fïllüms ziet).
Dom, plat, maar wel aanstekelijk is bijvoor
beeld 'Op de camping'; een vocale kraker,
goedkoop meevarend op het succesvolle 'In
the navy' van destijds.
'Het Busje' behoort tot geen van beide gen
res. „Niet tot het gevoelige en al evenmin
tot het platte", vindt Bert van Rheenen die
ooit als Chiel Montagne door het leven ging
en 'op volle toeren' furore maakte met de
presentatie van het Nederlands lied op de
televisie.
„Ik ben van mijn stoel gevallen toen ik het
hoorde. Heerlijk, zo'n lullig liedje. Een dui
delijk voorbeeld van een gimmick. Een
grappige uitwas. Vol humor."
De jongste opleving van de songs met als
label 'made in Holland', komt volgens hem
in de perste plaats door Radio Noordzee In
ternationaal. „En andere moeten dan wel
volgen. Of ze willen of niet. Veel disc-joc-
key's willen eigenlijk helemaal niet. Scha
men zich er voor, maar kunnen er gewoon
niet omheen als er vijftien Nederlandse
produkten in de Top Vijftig staan. Omwille
Er liepen twee verslaafden zo maar over straat
De één vroeg aan de ander weet jij"misschien hoe laat
hoe laat komt hier de bus (5x)
Toen zei die ander dus
refr.: Busje komt zo (14x)
Eventjes geduld nog
Want het busje komt zo
Er lagen twee verslaafden samen in de goot
De één was hallef levend en de ander hallef dood
Toen kwam er een agent aan die vroeg 'wat moet dat hier'
Wij wachten op ons busje dat komt over een kwartier
Refrein
Er dachten twee verslaafden alleen maar aan de spuit
En bij het oversteken keken zij dus niet goed uit
Daar kwam de methadonbus die hen beiden overreed
De andere junks maar wachten want hun busje kwam too
late
Refrein
Er stonden twee verslaafden voor de poorten van de hel
Ze wilden graag naar binnen en trokken aan de bel
De duivel deed hen open en zag die twee daar staan
Hij zei: ,,Nog even wachten want het busje komt eraan."
Refrein
van het gezichtsverlies doen ze dan ineens
alsof zij het fenomeen van het vaderlandse
lied zo'n beetje hebben uitgevonden."
Hausse
Artiest, songwriter en producer Peter Koele-
wijn is het alleen maar eens met Van Rhee
nen. Ook hij noemt Noordzee als aanstich
ter van de hausse aan Nederlandstalige hits
die al weer enige tijd is te bespeuren. Met in
het verlengde daarvan de regionale zenders.
„Toen Radio Veronica en de oude Radio
Noordzee van de golvende zee werden ge
haald, kwam het vaderlandse lied in een
diep dal terecht. Werd het een soort under
ground en van daaruit is het nu weer een
cult aan het worden. Daarmee is het stief
kind van de muziek gehecht."
Hij heeft het druk, druk, druk met de door
hem aangestuurde turbohit 'Who the fuck
is Alice' van de naar een Nijmeegse kroeg
genoemde groep Gompie. In Nederland en
België stond het weken achtereen op num
mer één. In Duitsland staat het nu al weer
zes weken nummer twee en alleen daar al
zijn er 400.000 stuks van verkocht. Goed
voor 'goud' met 'platina' in het vooruit
zicht. In Zwitserland en Noorwegen bezet
Alice ook al de tweede plaats. En in Israël,
Australië en Nieuw-Zeeland voelt zij zich
gelijk haar naamgenoot in een soort van
wonderland.
Vanwege al die drukte heeft de oervader
van de Nederlandse polderrock 'Het Busje'
nog niet mogen beluisteren. Wel veel over
gehoord. „Het schijnt iets leuks te zijn. Een
onvervalste gimmick kennelijk. Daar is al
tijd plaats voor."
Bij het vernemen van wat succes als 'Alice'
zo al vermag, slaat de schrik het duo Höl
lenboer bijkans om het hart. Het proeven
aan de hen zo plotseling ten deel gevallen
roem, smaakt nog niet meteen naar meer.
Bas en Gerard hebben nooit de pretentie
gehad naar de grote podia door te breken.
Ook niet per ongeluk, zoals nu dreigt te ge
beuren. Ze maken muziek in de sfeer van
voornamelijk luisterprogramma's en die
dan weer voornamelijk in Sallands dialect.
Vooral bedoeld voor bruiloften en partijen.
Het is allemaal puur voor de lol; honderd
procent hobby.
„Het Busje is in onze ogen werkelijk de lul
ligheid ten top. Zonder onderliggende
boodschap. Vaak hebben we in onze num
mers een dubbele bodem verpakt. Soms
een driedubbele. Maar met 'Het Busje' zak
je alleen maar door de bodem heen."
Het nummer is trouwens al meer dan een
jaar oud en was helemaal niet bedoeld voor
een algemeen publiek. Hooguit om wat fris-
en olijkheid te geven aan een jaarlijkse, lan
delijke methadon-studiedag. Gerard, in het
dagelijks leven sociaal-psychiatrisch ver
pleegkundige bij het CAD in Apeldoorn en
belast met de verslaafdenzorg in de Steden
driehoek: „Mij werd gevraagd een luchtig
intermezzo te verzorgen. Tijdens onze oe
fenavond hadden we binnen een minuut
het deuntje en met tien minuten stond de
tekst op papier."
Bas, voornamelijk klassiek gitarist en gitaar
leraar: „Waarom nou juist dat melodietje de
mensen zo aanspreekt? Als ik het wist,
schreef ik het ene na het andere."
Omdat ze een bepaalde respons kregen op
'Het Busje', voegden ze het af en toe
schoorvoetend toe aan hun repertoire. En
zo kwam het busje de studio van Radio
Drenthe binnen getuft en weldra kwamen
daar Radio Oost en Omroep Gelderland als
halteplaatsen bij. Radio 2 en 3 schaarden
zich nadien in de rij. En daarmee was het
hek compleet van de dam.
Versje
Gerard: „We kregen wel door dat het versje,
want meer is het natuurlijk niet, de mensen
pakte. Maar dat er zo'n gekte zou ontstaan,
hadden we nooit durven dromen. Voor ons
zijn dromen nog altijd bedrog geweest."
Bas: „Zo werden we eens gebeld door ie
mand van Texel, die het tijdens een zaken-
rit door Gelderland op de regionale zender
had gehoord. Eenmaal thuis kreeg hij het
deuntje niet meer uit zijn hoofd en heeft
een hele dag gebeld om te achterhalen waar
dat nummer te krijgen was. Tot hij uitein
delijk via de Vara bij ons uitkwam."
Dat was in de tijd dat duo Höllenboer het
nummer nog geheel in eigen beheer uit
bracht. Op één van hun verzamel-cd's. Die
tijd is nu voorbij, want 'Het Busje' is nu aan
he c
i ik i
iteer
zijn commerciële rondrit begc^nsj(
Rudo de Raaff van Bunny Mu^^
zoveel van die groepjes en barn
Achterhoekse Boh Foi Toch er^ a)
uit ook al weer de Achterhoekorer
schrikkelijk veel optredens doij^ c
eigen beheer maken in aantaHrtro
wel 20.000 tot 50.000 stuks. Di<aan,
gaat goed met ons en verder dEj^
Maar onze kracht ligt in de ver -yu
van die aantallen. En 'Het Bus^,
daar gewoon om, gelet op de v^ecj,
heel het land. Wij schatten bii^
toch aantallen tussen de 50.00e raj
100.000 ervan weg te zetten." js v
Het duizelt de beide Höllenbo|otei
ren van dergelijke aantallen. Zter 7
voorlopig bij: 'Hoe is het mogt^^
toch ongelooflijk'. Gerard: „He,^,
zo onwerkelijk. Al drieduizend
voorhand verkocht. Terwijl hel
nog moest worden geperst. All|rae,
co Borsato en een Gerard Jolinyen
vergelijkbare situaties 50.000 evan
af. Bas: „Natuurlijk zijn we troLen
geeft ons ook wel zo'n raar ge\j
nen." ter
mo£
Platte muziek 11 1
Saskia Bruning, pr-medewerks6^
namus, de stichting die de Net|u e
lichte muziek promoot, verklaijjerj
hand op het hart nog nooit var
te hebben gehoord. En ook nie
Höllenboer. „Nee, wij houden i
kwaliteitsnormen in het oog. D
ik mij in dit geval niet uitspreki^
goed en niet goed. Maar wij ve^k
aandacht uitsluitend op kwalitr^
Desondanks is het haar niet on
zoals zij het noemt 'een bepaal
is in vooral de platte muziek',
dacht moet worden aan tekster1
erin, puntje eruit'.
„Dat soort muziek was eigenlijË^f
losmakend verbonden met het
Maar daar is de laatste tijd eenM101
opgetreden. Misschien komt dlen
doordat we zo succesvol zijn g^stc
voetbalgebied. Daar hangt ook^dd
carnavalsachtige sfeer omheerie'di
het dan geen echt carnaval, heilsor
wel een gat in de markt om er
in te springen." "sd
Dat 'Het Busje' niet bekend is Utor
deert de beide Sallanders niet. !en
min, dat de naam van het duo^e h
boeken staat genoteerd. „Hier^e
berg en wijde omgeving zijn wfn d
naam een begrip. Maar we kuiPPP
voorstellen, dat er hele volksst#ere
die nooit eerder van HöUenboé001"
hoord. We hebben de laatste tif e'l<
al heel wat verbasteringen beluPu
'Prulleboeren' via 'HolenpiepeittOÉ
Hoeren'..." pgr
tas
Bas!
aa>v i
c.vj
ster
