Geluk helpt Lugdunum langs SJC
Zo hé, dat meisje gaat er fel in man
Sport
VAN
WIE ZEI
DAT
Hl
ANI
IDAC11 SEPTEMBER 1995
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071 -356464, PLV -CHEF R08 ONDERWATER, 071 -356463
deWIRIF
on de Rooy
helft vi s het enige doelpunt van de
kan{jstrijd Lugdunum - SJC heeft
Lagendijk niet meer van ge-
htig $ten doen veranderen. De
di ke deskundige vond dat
rde de dunum-verdediger Ton de
bondsiY de titel 'man van de wed-
?rde di 'd' toekwam, ook al was zijn
rende ploeggenoot Alexander
el dan matchwinner. „De
ie werin'komt het best tot zijn recht
hij niet opvalt", oordeelde
endijk. „Dat was vandaag
ni &val.
Bereïte Rooy moest bijna blozen,
hij hoorde dat de keuze op
was gevallen. De loftuitin-
veld van Lagendijk klonken de
ïkte D frige voorstopper heel an-
oren, 'n de oren dan de ongezou-
)untér kritiek, die zijn eigen trainer
ïnspel m Schaap de laatste weken
lanteki rhem had uitgegoten. „Voor
na de 's het belangrijk dat ik in het
de sta l,an de wedstrijd een paar
bal 'h win. Dat gebeurde en
ma heb ik er ook niet veel
n verl
SJC is voorlopig het lelijke
eendje in de tweede klasse
A. De Noordwijkers, die
deze maand hun 75-jarig
jubileum vieren, boekten
als enige club uit de regio
geen overwinning. Terwijl
Roodenburg, WSB, Fore-
holte en Lugdunum hun
eerste competitieduel met
een zege bekroonden, mis
te SJC, dat vorige week ge
lijkspeelde tegen Oliveo,
gisteren bij Lugdunum op
nieuw een kans op een
driepunter. In de Kikker
polder hielden de gelukki
ge Leidenaars de buit in ei
gen huis.
Het werd 1-0, maar het had net
zo goed andersom kunnen zijn.
In de eerste helft, die het aan
zien nauwelijks waard was, trok
een kip met kuikens aan de
rand van het veld de meeste
aandacht van de toeschouwers,
die ongetwijfeld voor ander
spektakel naar de Kikkerpolder
waren getogen. Na de pauze
was het spel misschien niet veel
beter, maar wel aantrekkelijker
dan ervoor. Opportunisme van
beide kanten zorgde ervoor dat
beide doelmannen wat te doen
kregen. Ook de doelpalen en -
latten werden op de proef ge
steld.
Met de afloop, een plompver
loren doelpunt van Alexander
Redel in het laatste kwartier van
de wedstrijd, mochten de Lei
denaars hun handen dichtknij
pen. De 'lucky goal' had name
lijk ook aan de andere kant kun
nen vallen. SJC immers deed
zijn naam van coünterploeg eer
aan. Behalve de grillige spitsen
Kamil Yener en Johan Hulse
bosch beschikt de formatie van
trainer Ben van Leeuwen nu
ook over Edwin Otte, die jaren
lang de lijnen uitzette bij Quick
Boys. De middenvelder trof het
niet dat Marcel IJzendoorn het
doel van" Lugdunum verdedig
de, want anders had hij met zie
dende schoten zeker gescoord.
IJzendoorn is een geval apart.
Net zo min als andere Kikkers
kan hij onder trainer Wim
Schaap rekenen op een vaste
basisplaats. Gisteren kreeg hij
van de oefenmeester uit Zoeter-
meer, die geen boodschap heeft
Robert Pont van SJC had zijn handen vol aan Henk de Cler van Lugdunum (links), die met schoten op de lat en de paal dicht bij een doelpunt was.
FOTO HOLVAST/MARKLAMERS
aan het gezelligheidsimago van
Lugdunum, het voordeel van de
twijfel. Jorrit Hermans, overge
komen van LFC, moet nog even
geduld betrachten. Hoogstens
de nasleep van de ernstige bles
sure die IJzendoorn vorig sei
zoen opliep (hij keept nog met
pinnen in zijn been), kan de
sluitpost van Lugdunum aan de
kant houden.
Een nieuwe klant voor de
Leidse ziekenboeg is Marcel
Prins, die in de tweede helft
moest worden weggedragen. De
ijverige middenvelder kreeg last
van een oude liesblessure,
waardoor Schaap voorlopig
geen beroep op hem kan doen.
Op zich geen probleem voor de
Leidenaars, ware het niet dat zij
over te veel gelijksoortige spe
lers beschikken. De routiniers
Cees van Tongeren en Harm de
Vos bijvoorbeeld komen op het
middenveld goed tot hun recht,
zo lang zij daar maar niet bei
den staan. Geen van hen is
daarbij geschikt om de rol van
Prins te vervullen.
Luxe-problemen voor de
prestatiegerichte trainer, die
denkt een jaar nodig te hebben
om Lugdunum in de vorm te
kneden die hij voor ogen heeft.
Schaap: „Maar dat betekent
niet, dat het resultaat daaraan
onderschikt mag zijn. Daarom
ben ik tevreden met deze over
winning, die in mijn ogen ver
diend is. Jammer alleen dat wij
andere kansen hebben laten lig
gen."
Collega Ben van Leeuwen, die
veel meer reden had om te jam
meren, sloot zich op dat laatste
punt aan bij Schaap. Qua kan
sen ontliepen beide teams el
kaar gisteren weinig. Qua po
tentieel wel, want Lugdunum
heeft naast routine en jeugdig
elan nu ook de gebroeders John
en Robin Barnhoorn in de gele
deren. Van de nieuwkomers bij
Lugdunum passen zij zich het
gemakkelijkst aan de rest van
het elftal aan. Peter Koerten
daarentegen liep gisteren nog
verloren rond in de Kikkerpol
der en mocht zich erover verba
zen dat de ontevreden Schaap
hem desondanks niet verving.
Voor SJC breken na de valse
competitiestart (1 punt uit 2
duels) moeilijke tijden aan, ten
zij de Noordwijkers het geluk
plotseling aan hun zijde krijgen.
In de jubileummaand 2pu dat
een welkom geschenk zijn voor
de zwartwitten. Vorig jaar leken
zij de tweede klasse bijna ont
groeid, maar nu struikelden zij
tegen de voormalige degrada
tiekandidaat Lugdunum.
Lugdunum - SJC 1-0 (0-0) 78. Redel 1-
0. Scheidsrechter: Houtman. Toe
schouwers: 400. Gele kaart: De Vos,
Redel (beiden Lugdunum), Brouwer,
Yener, De Haas (alleji SJC)
LEIDEN TIM BROUWER DE KONING
Arie Lagendijk
Beide elftallen hanteren het 4-4-2 systeem. Op zich
heb ik daar niets op tegen, als het maar goed wordt
uitgevoerd. Vaak merk ik bij voetballers op dit ni
veau dat zij er moeite mee hebben. Lugdunum en
SJC vormen daarop helaas geen uitzondering.
Lugdunum bijvoorbeeld heeft bewust linkerverde
diger Robin Barnhoorn op de gevaarlijke midden
velder Edwin Otte gezet. Daardoor loopt Peter Koer
ten zonder tegenstander verloren rond over de as
van het veld, waar het toch al zo druk is. Het rende
ment van Koerten komt er op deze manier niet uit.
Door de drukte in het centrum zijn de flanken on
derbezet. Je kunt dat goed zien aan het koppel Pieter
Hazenoot (SJC) en Marcel Prins (Lugdunum). Zij
moeten de hele flank bestrijken. Dat is niet te belo
pen. In feite voeren zij de functie van vleugelverdedi
ger, middenvelder én vleugelspits tegelijk uit. Com
binaties en driehoekjes behoren dan niet tot de mo
gelijkheden.
Ook SJC houdt een man te veel over. In het cen
trum van de verdediging staat behalve Jos de Haas.
een orthodoxe laatste man ver achter zijn verdedi
gers, ook Menno van Rooyen zonder directe tegen
stander. Zonde, want in een andere veldbezetting
zouden veel spelers beter tot hun recht komen. Dat
geldt bijvoorbeeld voor die jonge spitsen van
Lugdunum (Van Eyk en Redel), twee technisch on
derlegde voetballers. Maar misschien veranderen de
trainers de opstelling in de rust wel. Van de spelers
verwacht ik zulke aanpassingen niet. Voor hen is de
ze manier van spelen te moeilijk. Een nabespreking
van de wedstrijd lijkt mij geen overbodige luxe.
In de tiveede helft wordt er leuker gevoetbald. Na
de komst van invaller Harm de Vos gaat bij
Lugdunum aanvoerder Cees van Tongeren, die voor
de rust als middenvelder niet tot zijn recht kwam,
meer naar voren spelen. Alleen krijgt Lugdunum
met De Vos nu te veel tempo loze voetballers op de as.
Deze ondermaatse wedstrijd kan twee kanten op
rollen, maar 0-0 is de meest passende uitslag. Dat er
plotseling toch een doelpunt valt, een toevalstreffer,
vind ik in de eerste plaats leuk voor de maker:
Alexander Redel. Hij verdient het wel, zo'n jonge
technische speler die bovendien strijd levert.
Lugdunum zou met dit materiaal veel dwingen
der moeten spelen. Aan SJC zie je dat ze al lange tijd
countervoetbal spelen.
Als de strijd wegvalt,
dat kon je vanmiddag
ook zien, wordt het elf
tal kwetsbaar.
Lugdunum: IJzendoorn 7;
Van As 7, John Barnhoorn 6.
De Rooy 7, Richard Barn
hoorn 6; Verver 6, Van Tong
eren 6, Koerten 6, Prins 6 (De
Kier 7); Redel 7, Van Eyk 6
(De Vos 6)
SJC: Van der Meer 6; Brou
wer 6, De Haas 6, Van
Rooyen 6, Van Kesteren 6;
Hazenoot fi, Otte 6. Van
Duin 6, Yener 6; Johan
Hulsebosch 6 (Pont 6), Mar
tens 6 (Stefan Hulsebosch 6)
Feyenoorder Ulrich van Gob-
cheidsrechter John bel in Nieuwe Revu:
rouw'k W Blankenstein in De „Ik mag best trots zijn op mezelf.
der Volkskrant:
z Nederland spelen zeven a
g hthonderd mannen betaald
nog wtbal en een aantal van hen is
mosexueel. Maar ze melden
ch niet. Dus is er een probleem.
2 di Die enkeling durft zich niet
'oot te geven. Voetbal is man-
m onder elkaar, met in hun
SJZjpoor een legertje vrouwen en
n lat iendinnen. Durf dan maar
i do m te zeggen dat je niet mee-
d( Kl
ik heb heel wat neergezet. Mijn
drijfveer is daarbij nooit het geld
geweest of een grote transfer.
Wat mij altijd heeft gedreven, is
dat ik een goed voorbeeld wil
zijn voor degeneratie die na mij
komt. Ik wil ze laten zien: het
kan ook zoals ik het doe, het
hoeft niet via de 'drugsmanier'.
Idem:
„Ik ben gewoon een goed mens.
Ik ben een fantastisch mens. Ik
doe wel eens stomme dingen,
de lem maar zal het anderen nooit
k In 1992 bij het EK in Zweden slecht naar hun zin maken, ik
ochtikDenemarken-Engeland zal beleefd en aardig zijn. Dat
na uiten. Tonights ref is gay!!!, komt: ik ben streng en goed op-
laai '°Pte een Engelse krant over de gevoed.
ele breedte van de pa-
luk ina. Dan lach ik me
:VC'2 barsten. Lady Di op
rerli ugina 2, Blankenstein
'P pagina 3 dus nog
de' prominenter, prachtig
'°nd ik het.
v
|dem:
jjei ,De voetbalwereld is
dem machowereld, een
j vereld van stoere
:hte nonnen en daar hoort
3un 'en bepaald gedrag bij,
zekere vorm van
aanbidding. Ik kijk
;éo door dwars door heen,
maar verwonder me
Het uiterlij-
vertoon staat me te-
yen.'
Idem:
de "£r is wéér meer vuil in het voet-
b bal gekomen dit seizoen. Het
verbale geweld op de tribunes
;ijn neemt toe. Voetbal is ver
worden tot een sport met talloze
misstanden. Ik word er niet vro
lijk van als ik een stadion nader.
Ik zie pelotons ME en overval
wagens en ook van die contai
ners om de twee supportersgroe-
pen uit elkaar te halen. Dat is
normaal geworden, maar ik
vind het nog steeds niet nor-
I maal."
Arie Haan, trainer van PAOK
Saloniki, in De Telegraaf:
•Ach, we zijn net dieren: ieder
een moet zo nodig sterker zijn
dan de ander; in iedere roedel
wordt de leider aangevallen.
Maar dieren doen het open en
mensen hebben hun
trucjes: ik gebruik jóu orp hém
eruit te werken. En daarom noe
men ze ons ontwikkeld. Ik heb
een tamelijk negatief beeld van
9
Idem:
„Ik
denk
wereld
vergaat.
Dat
gaat ge
beuren,
kijk
naar al
die
stukken
land die
steeds
meer en
vaker
onder
water
staan. Het staat geschreven in de
Koran en in andere boeken. Ik
ben gelukkig niet de enige die dit
gelooft, anders zouden ze me
voor gek verklaren.
Arie Haan in De Telegraaf:
Voorlopig ga ik nog even door.
Rentenieren? Schei even uit zeg.
Ik heb niks achter de hand. Als
ik stop, lig ik zo onder een brug
langs de Seine. Mijn onafhanke
lijkheid zit in de geest, niet in
m'n portemonnee.
Commentator André Bisschop
in het AD:
„Guus Hiddink weigert dictator
te zijn. Hij weigert volwassenen
als onwetende kleuters te zien.
Dat maakt hem er als bonds
coach niet respectabeler op,
maar als mens des te meer.
Maar ja, mensen tellen niet in
het voetbal. Dat hebben ze nooit
gedaan. Klootzakken moet je als
klootzakken behandelen.
De meningen na af
loop waren onver
deeld en positief. In
haar eerste competitiewedstrijd
in het jongensteam van FC Lis-
se BI stond Jeanet van der Laan
ondanks het 3-0 verlies tegen
haar leeftijdgenoten uit Hoofd
dorp duidelijk haar mannetje.
Als sobere rechtsachter hield ze
haar directe tegenstanders kort,
maakte zelden fouten en kleun
de ze er een paar keer fors in.
„Ik vind het knap hoor, ze kan
zo gemakkelijk meekomen",
zegt coach Erik Zethof van
Hoofddorp vol bewondering.
De 15-jarige scholiere is inmid
dels een landelijk fenomeen.
Deze zomer verleende de KNVB
haar als eerste Nederlandse dis
pensatie om in de landelijke
competitie van de jongens te
voetballen. En dat bleef in de
media niet onopgemerkt. Als zij
speelt, staan er bijna net zo veel
fotografen langs de lijn als bij
het eerste van FC Lisse en af en
toe doemt er zelfs een TV-ca-
mera op.
Haar teamgenoten weten al niet
beter meer, maar bij de tegen
standers wordt er vooraf nog
wel even een werkbrauw ge
fronst over de aanwezigheid
van dat maissie. Eventuele be
denkingen verdwijnen echter
snel als ze Van der Laan een
maal aan het werk zien. Zoals
dat zaterdag ook gebeurde bij
Jordy Sahetapy, de jeugdige lin
kerspits van Hoofddorp BI en
in de eerste twintig minuten
haar directe tegenstander. Bij
zijn eerste balcontact schoffelt
Van der Laan direct het leer on
der hem vandaan. En als hij
even later een in worp op zijn
borst wil aannemen geeft zijn
tengere verdedigster hem een
knietje tegen zijn bil die hij nog
de rest van het weekeinde zal
voelen. „Zo hé, ze ging er fel in
man. Ik vond haar goed", ver
klaart Sahetapy op weg naar de
kleedkamer.
De ongeveer vijftig toeschou
wers hebben slechts in het be
gin van de partij oog voor de
verrichtingen van de jonge Lis-
sese. Daarna wordt de blik ver
ruimd en valt alleen nog het
matige spel van haar hele team
Jeanet van der Laan en haar directe tegenstander Jordy Sahetapy volgen de aankomende bal.
op. Hoofddorp wordt in de loop
van de eerste helft steeds ster
ker en krijgt steeds grotere kan
sen. Sahetapy komt echter niet
of nauwelijks langs Van der
Laan. Als coach Zethof hem aan
de andere kant van het veld
posteert, weg van zijn plaag
geest, weet hij uit de eerste de
beste corner ongedekt in te tik
ken. „Ik moest mijn vleugelspe
lers van kant laten wisselen,
want ze verdedigt heel stug",
geeft Zethof als reden voor zijn
meesterzet waaruit ook weer
waardering voor Van der Laan
spreekt.
De laatste drie kwartier van de
wedstrijd krijgt Jeanet te maken
met Maurice Kuiper. Een tame
lijk forse, rossige aanvaller. Ze
vechten vinnige duels uit, du
wen en trekken aan eikaars shirt
en glijden een keer op elkaar in.
Scheidsrechter Van Eeuwijk laat
het meeste doorgaan „Ik fluit
haar in principe niet anders dan
de jongens. Dat zou ook nie
mand willen. Ze doet wel een
paar dingen die ik misschien
zou moeten afblazen, maar ik
vind dat ze als meisje bij een di
rect duel best haar tegenstander
mag wegduwen. Trouwens, ze
was nog één van de beteren, ze
ker op inzet", aldus Van Eeuw-
ijk.
Het directe gevecht tussen Kui
per en Van der Laan wint de
Hoofddorper op punten. Hij
scoort immers de laatste twee
doelpunten, maar de eerlijkheid
gebied op te merken dat aan
beide treffers onbeschrijflijke
blunders in het hart van de Lis-
ser verdediging voorafgaan, die
Van der Laan niet kunnen wor
den aangerekend. „Ik stond in
het begin wel een beetje gek
FOTO DICK HOCEWONINC
naar haar te kijken", geeft
matchwinner Kuiper met een
grote glimlach eerlijk toe. „Maar
daarna zit je zó in je spel dat je
niet meer doorhebt tegen wie je
staat. Enne, ze was goed hór."
De teleurstelling is van Van der
Laans gezicht af te lezen als Van
Eeuwijk afblaast. Met koppie
omlaag en handen in de zij
slentert ze het bijveld af. Een
maal bijgekomen probeert ze
het verlies te analyseren. „We
zouden in de tweede helft ach
terin een-tegen-een gaan spelen
om meer te kunnen aanvallen.
Maar dat werd ons te moeilijk
gemaakt. Ja, ik heb redelijk ge
speeld, maar dat valt natuurlijk
in het niet als je verliest."
LISSE LOMAN LEEFMANS
JJ
m i en scheidsrechter die
j zichzelf terugfluit.
Een zeldzaamheid in
de voetballerij. Maar Jan Kern-
kers voelt zich er niet te groot
voor. In een brief aan de tucht-
commissie van de KNVB trekt
de scheidsrechter uit Roden het
boetekleed aan. Aanleiding is de
gele kaart aan Germanicus-
doelman Moddejongen in de fi
nale van de Drentse Courant
Radio Drenthe Cup. Die had hij
nooit mogen geven heeft hij
achteraf vast kunnen stellen.
Kemkers dacht te zien dat Mod
dejongen Achilles-speler Ronnie
Bambach onderuit schoffelde.
Hij aarzelde geen seconde.
Moddejongen kreeg een straf
schop tegen plus een gele kaart.
Op TV Drenthe zag Kemkers
enkele dagen later pas hoe hij er
was ingetuind.
„Het was gewoon een blooper,
heel simpelerkent de leids
man ruiterlijk. „Ik moet zeggen
dat het voor mij nog steeds een
raadsel is dat ik er ben inge
tuind, want ik stond er boven
op. Op tv kon ik dat haarfijn
zien, want ik heb er ook nog een
apparaat bij waar de beelden
mee kunnen worden vertraagd.
Het was klip, klaar en helder: ik
zat fout."
Dat hij in een brief aan de
tuchtcommissie Noord zijn spijt
betuigt vindt hij een normale
zaak. Sterker: hij ziet het als
'een morele plicht'. Kemkers
zou het toejuichen als vakbroe
ders in het betaalde,voetbal zijn
voorbeeld zouden volgen. „Als
een speler een fout maakt kan-
ie gecorrigeerd Worden door
een trainer. Ik niet. Maar de
fout lag wel keurig bij mij. Daar
om zie ik het als een plicht om
de tuchtcommissie te vragen de
zaak te seponeren. Nee, ik zie
het niet als een nederlaag of
miskenning van mijn kwalitei
ten. Het zou scheidsrechters in
het betaalde voetbal alleen
maar sieren als ze ook eens hun
fouten zouden toegeven."
