H
'Verliefdheid is een list van de natuur
'Creatief met priestertekort omgaan'
Leiden Regio
Kerk Samenleving
Dabar in
Leiden
Benoeming
DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1995
por
Hoogleraar medische ethiek Heieen Dupuis:
eleen Dupuis is stipt op tijd
de lunchafspraak bij res-
taurant Allemansgeest in Voor
schoten. Vlak voor ze een stukje stokbrood
bebotert, kijkt ze met een schattende blik
op haar horloge. Een vrouw met een over
volle agenda. Niet zo vreemd misschien in
een tijd waarin het redelijk denken een
veelgevraagd artikel is.
..Ik heb het inderdaad behoorlijk druk",
zegt ze. „Maar mijn baan is interessant en
leuk. Zo leuk dat ik heb besloten om geen
kinderen te nemen. Als ik kinderen zou
hebben, denk ik dat ze aandacht tekort zou
den komen of dat ik zelf zou sneuvelen.
Misschien krijg ik er later wel spijt van,
maar als je een kind op de wereld schopt,
moet je daar een absoluut optimale situatie
voor scheppen. Voor iemands latere leven is
het van het grootste belang dal hij een
evenwichtige jeugd krijgt. Als mensen uit
elkaar gaan. vinden kinderen dat verschrik
kelijk. Als je samen besluit kinderen te ne
men, moet je zorgen dat je minstens twintig
jaar samen voor hen beschikbaar bent. Een
kind dat op voorhand wordt opgevoed door
een moeder alleen, bijvoorbeeld omdat die
moeder bewust ongehuwd is, vind ik tra
gisch. Ik ben misschien ouderwets, maar ik
vind dat een kind moet worden opgevoed
door een moeder én een vader. Ik hoor van
collega's op het werk dat kinderen het ver
schrikkelijk vinden om te worden opgevoed
door bijvoorbeeld twee moeders. Want een
kind wil gewoon zijn. En ik zeg dit niet zo
maar. Er is enorm veel wetenschappelijk
bewijs voor de juistheid van dit standpunt."
„Heteroseksuele paren nemen vaak een
kind omdat het zo leuk staat. En als het
kind er dan eenmaal is, is er geen plaats
meer voor. Ik ben heel cynisch over de mo
tieven van sommige mensen om kinderen
in deze wereld te schoppen. Niemand
vraagt om geboren te worden en als je er
dan eenmaal bent, vind ik dat je ook een
zekere claim hebt op je omgeving. Ik be
grijp ook niet dat mensen zo vreselijk moei
lijk doen als iemand afscheid wil nemen
van het leven. We hebben toch zelf niet ge
kozen om er te zijn? Kinderen vind ik net
als dieren zulke kwetsbare wezens dat ik er
een maximaal gevoel voor heb. Ik vind dat
ze niet geschaad mogen worden."
„Er is een soort rose wolk in onze samen
leving die hangt om het krijgen van kinde
ren, het idee dat je niet echt vrouw bent als
je dat niet ook hebt meegemaakt. Dat is nog
een vrij hardnekkig vooroordeel in onze
cultuur. En een ander punt is dat er zelden
mensen zijn die achteraf toegeven dat ze
die kinderen liever niet gehad hadden.
Mensen die dat wel durven te zeggen vind
ik moedig. Het is een taboe in onze cultuur
dat je achteraf niet kunt zeggen dat het je
tegenvalt."
„Een heleboel mensen hebben achteraf
Heieen Dupuis (50) is hoogleraar medische ethiek aan de Rijksuniversiteit Leiden. Regelmatig wordt zij bij
kwesties over leven en dood door de Nederlandse media geraadpleegd als 'het geweten van de natie', hoewel
zij die term zelf zwaar overtrokken vindt en het naar haar bescheiden mening alleen gaat om 'een kwestie van
redelijk denken'. Als voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie joeg zij met haar
uitgesproken standpunten menigeen in de gordijnen. Enkele bespiegelingen aan de Vliet, uitgesproken door
een ethica die vindt dat onze moraal vooral wordt bepaald door eigenbelang.
Bi
liep
ook spijt van hun relatie. Ze
worden verliefd op elkaar, maar
verliefdheid is natuurlijk een
staat van waanzin. Wat erna
komt, is pas leefbaar. Op het
moment dat je verliefd bent,
ben je niet in staat om rationele
beslissingen te nemen over de
rest van je leven. Toch gebeurt
dat meestal. In zo'n periode be
sluiten mensen vaak om met el
kaar te gaan trouwen. En nader
hand hebben ze dan spijt. Ver
liefdheid is de list der natuur.
Het is chemie."
„De Nederlandse filosoof Cor
nells Verhoeven heeft iets heel
treffends gezegd over de liefde.
Liefde is volgens hem de troost
voor de eindigheid van het be
staan. En het is waar: een goede
relatie doet je de wereld zoveel
meer gekleurd zien. Je kunt nog
zoveel mooie dingen zien,
prachtige landschappen of zo,
maar het is altijd leuker om er
met zijn tweeën naar te kijken.
Een mens in zijn eentje komt
minder tot zijn recht. De men
sen willen ervaringen met elkaar
delen. Waarom? Dat weet ik
niet, dat is de aard van het
beestje."
Heieen Dupuis is in 1945 ge
boren in Rotterdam. Haar vader
was huisarts. „Hij had een hele
drukke praktijk met meer dan
vierduizend patiënten. Je werd
als kind al heel vroeg vertrouwd
met de facts of life. We woonden
in een oud stadsdeel van Rotter
dam. Wij, kinderen, wisten al
precies wat ontsluiting was. Die
dingen gingen gewoon over ta
fel. Mijn vader was een vrij be
kend protestants seksuoloog die in die krin
gen erg veel heeft gedaan voor de anticon
ceptie en zo. Bij ons lagen de pessaria en
condooms in grote stapels in de spreekka
mer. Je leefde bewust met leven en dood, je
vroeg je als kind af wat er met al die men
sen die bij je vader kwamen aan de hand
was. Wat ik me nog kan herinneren, is een
geval van een meisje van vijftien dat hevige
buikkrampen kreeg. Mijn vader ging naar
haar toe en het bleek dat ze aan het beval
len was. Als we naar school gingen, moes
ten mijn broer en ik ons door rijen patiën
ten heen ploegen. Wij noemden dat gek
scherend de rijen van Smart en Zorgen."
In 1976 promoveerde Heieen Dupuis tot
doctor in de Godgeleerdheid. „Ik heb theo
logie gestudeerd in Leiden. In zekere zin
werd daar iedere student afgebracht van
een naïef godsgeloof, van dingen zoals he
mel, hel en vagevuur. Bij mij thuis waren ze
gelovig. Ik ben zelf lid van de
Hervormde Kerk, maar dat dan
wel op een heel vrijzinnige ma
nier. In een voortbestaan na de
dood geloof ik niet. Ik geloof
wel dat er meer is tussen hemel
en aarde dan wij kunnen be
grijpen. Als je gelooft dat het
bestaan niet zo plat is als het
lijkt, is dat een gunstige zaak.
Ik vind de kerk een goede plek
om die dingen te overdenken.
Ik was laatst in een klooster.
Daar sprak ik met monseig
neur Bar, een buitengewoon
aardige man. En ik vroeg aan
hem: 'Waarom toch dat boos
ter? Waarom dat uit de wereld
teruggetrokken leven?' Hij zei
me dat het een manier was om
de stem van God beter te ho
ren. Daar kan ik mij in vinden.
Maar wie die God nu eigenlijk
is, is mij een raadsel. Misschien
wel 'Hij die alles ziet, ook al be
staat Hij niet', om met de dich
ter Jan Eijkelboom te spreken.
Fokke Sierksma heeft gezegd
dat godsdienst projectie is. En
daar zit wat in. Ik denk dat
godsdienst niet een boodschap
van bovenaf naar beneden is,
maar dat het gaat om onze ge
dachten, onze waarnemingen,
waar we dan een systeem om
heen maken."
Als het gesprek te persoonlijk
wordt, haakt Heieen Dupuis af.
Als doctor in de Godgeleerd
heid moet zij ongetwijfeld veel
hebben nagedacht over het
wezen van God, maar als daar
over wordt doorgevraagd ont
wijkt ze de vragen behendig,
zoals een skiër de paaltjes tij
dens een slalom.
Dupuis was jarenlang lid van D66 maar is
onlangs overgestapt naar de WD. Zij is het
vaak eens met Frits Bolkestein. Ook met de
manier waarop hij aankijkt tegen de asiel-
zoekersproblematiek. „Iedereen moet
knokken voor zijn eigen leven. Ik vind het
M
best hoor, dat mensen hier vanuit een kans j-
arm land naar toe komen om het beter ti0yg
krijgen. Maar als het dan een beetje tegen
loopt, moeten ze dat wel incalculeren. Als il
naar Saoedi-Arabië verhuis, gaat het mijVl
niet goed. Dat weet ik nu al. Je mag er al
vrouw niet eens achter het stuur. 'It's all iij^.
the game', zou ik dan zeggen. Ik heb daa('.9r
dan toch willen zijn." zlJn
„Maar er is op dat gebied en op anderaan
gebieden in de jaren zestig in Nederlan<'ani
een softheids-ideologie ontwikkeld. Eei
ideologie die ik immoreel zou willen noe
men. Er is in de jaren zestig en zeventig ge
protesteerd tegen een aantal stoffige opvat Alpf
tingen in Nederland, tegen de hiërarchisch de 1
structuur bijvoorbeeld. Dat daartegen pro bee
test is gekomen, is begrijpelijk. Maar het i reir
doorgeslagen. Als het resultaat van die tiji|en.
is dat er nu een miljoen mensen in Neder ser
land in de WAO zitten, dan denk ik dat epe
iets waanzinnigs is gebeurd. Ik weet ui Woi
mijn omgeving zo tien mensen op te noe
men die in de WAO terecht zijn gekomei^
zonder dat daar enig argument voor
„Ik begrijp best dat sommige mensei
geen leuk beroep hadden en dat die d^|
WAO in wilden. Maar iedereen moet zorgeiS,a*
voor zijn eigen leven en ik vind het heel onj>et)
menselijk om die prikkel er uit te halen. D^or
lopende band, achtendertig uur per weekelx
schoonmaken, ik weet niet of dat nou zirea'
erg is. Als je daarmee maar je eigen bestaaivver
onder controle hebt! Er zijn mensen di
zich naast een weinig boeiende baan uitle Jp
ven op het voetbalveld. Nou, fantastisc
toch! Er zijn toch in onze samenleving vocalpi
mensen die weinig geld hebben ontzetten nac
leuke dingen te doen." der
Dupuis is jarenlang voorzitter geweeszijn
van de Nederlandse Vereniging voor Vri:
willige Euthanasie. In die functie heeft z
vaak gewezen op het onnodig rekken va
levens door de medische wetenschap. ,,H(
gebrek aan tolerantie naar mensen toe di T<
overwogen om zichzelf een zachte dood t
bezorgen vond ik onaanvaardbaar", zegt z
nu. „Ik vind dat het moet kunnen. Zoal
mijn vader heeft gevochten voor een zekei den
vrijheid van seksuele beleving, zo heb i
daarvoor gevochten. Ach, onze moral bei
wordt voor een groot gedeelte bepaald doe 0p
eigenbelang. Als je weet datje door promi; de,
cuïteit een griezelige ziekte kunt oplopei hel
zul je dat snel afleren. Dan zul je snelk dal
monogaam gaan leven. Ik ben als ethica g< var
interesseerd in wat mensen drijft. Als ik ei Ha
gens op een terras zit en al die mensen zii bej
denk ik vaak: hoe zou het met hen gaai dri
wat maken ze van hun leven? En de dood zes
de dood vind ik niet zo'n groot probleen
De enige les die je moet trekken uit de aloi vvu
aanwezige dood is dat je altijd moet leve ger
alsof volgende week de laatste week ka dei
zijn. De dood is niet erg, nee, wel de wegw0
naartoe." de
BUITENLAND KORT
DE ROEPING
Staatskerk
De Evangelisch-Lutherse
Kerk in Zweden is vanaf het
jaar 2000 geen staatskerk
meer. De synode heeft met
grote meerderheid (251
voor en 28 tegen) ingestemd
met een voorstel van de re
gering. Met ingang van 1996
zijn de Zweden al niet lan
ger bij hun geboorte auto
matisch lid van de Lutherse
Kerk. Al vele jaren is er kri
tiek op het religieuze mono
polie van de Zweedse luthe
ranen. Eerder dit jaar spra
ken alle partijen in het par
lement zich uit voor een
principiële scheiding tussen
kerk en staat. Daarmee ver
liest de kerk onder meer
haar recht op inning van de
kerkelijke bijdragen door de
overheid. Ook komt er een
einde aan de bemoeienis
van de regering met het ker
kelijk beleid. Minister van
binnenlandse zaken Marita
Ulvskog, die ook gods
dienstzaken in haar porte
feuille heeft, toonde zich te
vreden over de instemming
van de lutherse synode.
„Een veel duidelijker resul
taat dan we verwacht had
den." De sociaal-democrate
kondigde een gedetailleerd
plan aan voor alle prakti
sche consequenties van de
scheiding.
Kaukasus
IKV-medewerker Marten
van Harten wordt in de loop
van dit jaar directeur van
het nieuwe internationale
vredesbureau voor de Kau
kasus in de Georgische
hoofdstad Tbilisi. Het kan
toor is een initiatief van het
Interkerkelijk Vredesberaad
en de vredes- en mensen
rechtenorganisatie Helsin
ki's Citizens Assemblee
(HCA). Vanuit het bureau
wordt gewerkt aan vreedza
me oplossingen voor de
conflicten in Georgië, Arme
nië, Azerbeidzjan en Nagor-
no-Karabach, meldt IKV-se-
cretaris Mient Jan Faber na
terugkeer van een reis naar
de Kaukasus. Het moet de
verschillende nationalitei
ten binnen de Kaukasus bij
een brengen en is alleen
daarom al een bijdrage aan
(redespro-
Voor een vrouw heeft zij binnen de Rooms-Katholieke Kerk een
opmerkelijke functie. Mevrouw A.M.A.A. Schugard-van den En
den (1942, Dordrecht) is coördinatrice van het dekenaat Leiden.
In 1965 studeerde ze af in de sociologie. Na een driejarig bestaan
als huisvrouw en moeder ging Schugard het vak kinderverzor
ging geven aan een lerarenopleiding. In 1978 werd zij gevraagd
het programma van het nieuwe vak omgangskunde op te zetten
voor het MBO. Vijf jaar later ging ze op freelance-basis cursussen
geven aan allerlei groepen. Daarnaast werd Schugard een actief
vrijwilligster in de kerk en bracht het tot lid van het dekenaats-
bestuur. In 1991 besloot ze te stoppen met werken om zich ge
heel aan haar hobby schilderen te wijden. Maar lang heeft ze niet
van deze rust kunnen genieten.
Toen deken L.A.M. Banning in april 1992 naar Den Haag ver
trok en er geen opvolger kon worden gevonden, werd Schugard
samen met priester P. van 't Walderveen op het dekenaat Leiden
door de toenmalige bisschop Bar geïnstalleerd. Elk voor tien uur
per week. Toen Van 't Walderveen binnen een half jaar overleed
bleef Schugard het werk alleen doen.
BEROEPINGSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen:teZuidwolde: E.J. Boste
Vlagtwedde; te Ridderkerk: W. van
Weelden te Rockanje.
Aangenomen: naar Biezelinge: mevr.
I.D. Hogeweg, kandidaat te Bunnik,
naar Almelo (SoW) W.P.J. Janssen te
denhil te Emmen.
NED. GEREF. KERKEN
Aangenomen: naar Nunspeet (part-t
me).- J.C. Schaeffer te Apeldoorn.
yï v#
O
F
mMl
O
LEIDSCH DAGBLAD
(Opgericht 1 maart 1860)
2300 AB Leiden
ABONNEESERVICE
Abonnementen 071-128030
Geen krant ontvangen?
jrnabezorging:
nt vri 8.00-19.30 ui
Hoofdredactie:
ADVERTENTIES
Maandag t/m vrijdag van 8 30 tot 17 ui
ger
071- 323 5 s,(-'
023-317 3 jon
023-3202 me
071-321 9 Lai
071-3159 Kai
„Ik heb altijd met mannen ge
werkt. Al tijdens mijn studie
ontmoette ik weinig vrouwen.
In die tijd studeerden er immers
weinig meisjes. In het onderwijs
zijn het mannen die de leiding
gevende posities bekleden en
(oen ik freelance werkte
het ook altijd mannen die bij
mij in de klas zaten. Zo gaf ik
een cursus aan directeuren
bejaardenhuizen: mannen. Zij
wilden mij uitproberen. Een
keer vroeg één van de ergste
klieren me wat hij moest doen
als hij vervelende mensen in het
bestuur had. Ik antwoordde: 'El
ke directeur krijgt het bestuur
dat hij verdient'. Toen was het
meteen afgelopen.
Het is heel bijzonder om als
vrouw in de leiding van de ka
tholieke kerk te zitten. Bij de de
kenaatsvergaderingen werd ik
meteen al de eerste keer serieus
genomen, hoewel het voor veel
dekens natuurlijk niet makkelijk
moet zijn geweest om met een
'leek', en dan ook nog een
vrouw, te moeten samenwer
ken. Ik merkte aan sommigen
ook dat ze het eng vonden. Ik
liet ze blijken dat ik ze in hun
waarde liet en vooral dat ik het
zelf de normaalste zaak van de
wereld vond dat ik daar zat. Bo
vendien bereidde ik me altijd
goed voor op die vergaderingen.
En omdat ik dus echt iets te
melden had, kwam het respect ook.
Het leukste vond en vind ik nog steeds
om die mannen pootje te haken met argu
menten waar ze niet omheen kunnen. Ar
gumenteren met mannen heb ik moeten le
ren. Vrouwen vatten een discussie persoon
lijk en detaillistisch op. Na de vergadering
ben je het nog steeds oneens met ze omdat
ze zich persoonlijk aangesproken voelen.
Om met mannen te kunnen vergaderen
heb ik dit af moeten leren. Hoewel het ui
teraard een goede zaak is dat steeds meer
vrouwen verantwoordelijke posities krijgen,
erger ik me als een vrouw louter om haar
vrouw-zijn wordt benoemd.
Het dekenaat Leiden is de schakel tussen
Mevrouw A.M.A.A. Schugard-van den Enden: „In de toekomst zullen
leken steeds meer ingeschakeld worden." foto henk bouwman
zeventien parochies in de gemeente Leiden
en het bisdom Rotterdam. Ik verzorg het
personeelsbeleid, coördineer vieringen
rond jubilea eh probeer allerlei praktische
problemen op te lossen. Ik regel ook twee
jarige opleidingen voor parochianen die
kerkewerk willen gaan doen. In Voorscho
ten is er bijvoorbeeld elke week wel een be
grafenis. De familie moet bezocht worden,
de begrafenis zelf kost tijd en dan is er nog
de rouwbegeleiding. Dat kan de pastoor
toch lang niet in zijn eentje? Dit regelwerk
om een parochie draaiende te houden
wordt steeds meer door het dekenaat ge
daan. De pastores hebben geen tijd, ze
moeten zich aan het pastoraat wijden. Om
deze reden probeer ik ook te be
werkstelligen dat parochies
meer gaan samen werken. De
ene parochie heeft een aantal
goede catecheten, de andere
een goed kerkkoor. Dit moet
uitgewisseld worden.
Je kunt ook creatief met het te
kort aan priesters omgaan. Een
pastoraal werker mag de zie
kenzalving geven zolang hij zegt
dat het geen sacrament is. Ik
weet dat dit behelpen is en ik
hoop dat Rome eens een keer
tot inkeer komt en toestaat dat
getrouwde mannen en vrouwen
tot priester worden gewijd. Het
celibaat heeft trouwens geen
echt kerkelijke achtergrond, de
kerkelijke argumenten die er
voor worden gegeven zijn ver
zonnen. Het is pas in de mid
deleeuwen ingesteld en dan al
leen nog maar voor bisschop
pen omdat zij er een puinhoop
van maakten. Iemand moet
toch zelf kunnen kiezen of hij
wel of niet wil trouwen? In Zuid-
Amerika zijn al heel wat pries
ters getrouwd, dat gebeurt ge
woon. En de kerk moet het wel
goed vinden. Waarschijnlijk zal
het nog zo'n twintig jaar duren
voor het celibaat wordt afge
schaft; dan zijn alle oude, con
servatieve mannen die er nu zit
ten dood.
Voor mij is er een duidelijk ver
schil tussen de katholieke kerk
als instituut en het katholieke geloof. Het
instituut is af en toe slecht maar dat doet
niets af aan het geloof. Het feit dat ik in dat
instituut werk lijkt een tegenstelling, maar
dat is het niet. Als je iets wilt veranderen
moet je er middenin zitten. Ik heb al iets
bereikt: een dekenale herindeling. De
werkuren van de coördinatoren van de de
kenaten gaan van vijftig procent naar hon
derd procent en zij krijgen dus veel meer
verantwoordelijkheid. Bovendien streef ik
ernaar dat alle parochies een coördinator
krijgen. Op deze hervormingen wordt erg
weinig commentaar geleverd. Zelfs pastoor
Vreeburg accepteert mij."
carine damen
Op het programma van de
actie-evangelisatieweek 'Da-
bar in Leiden' - die op 26 au
gustus is begonnen en nog
duurt tot en met 3 september
- staan vanavond en mor
genmiddag activiteiten voor
tieners. In het Huigpark
wordt vanavond om 19.00
uur een softbaltoernooi geor
ganiseerd en morgen volgt
op het Stadhuisplein een
pannekoeken-hindernisrace
(aanvang 15.00 uur). Op deze
vrijdag heeft ook het gospel
concert van Ralph van Ma
nen in de Marekerk plaats
(20.00 uur). Voor dit 'unplug
ged' optreden zijn onder
meer via de telefoonnum
mers 071-126623 en 071-
318783 nog kaarten te reser
veren.
Het sluitstuk van de Da-
bar-week vormt de open dag
in de Marekerk op zaterdag,
van 10.00 tot 16.00 uur. Eén
van de programma-onderde
len is een optreden van het
poppentheater van André
Verhagen dat het spel 'De
wijde wereld in' opvoert.
Zaterdag 10.00-12 00 ui
DIRECTIE
G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct)
HOOFDREDACTIE
J.G. Majoor, F. Nypels,
,H. G. van der Post (adjunct)
071-128030 Maandag t/m vrijdag van 8.30tot 17 ui
PUBLIC RELATIONS
W. H. C M. Steverink 071-356356
OMBUDSMAN
R.D.Paauw 071-356215 per
Tel. dag 9 30- 11.30 uur of per post.
REDACTIE
G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst
n Egmond, chef red. Groot Leiden hebben of blind zijn (of een andere leesh;
J.B.M Brandenburg, chef eindredactie regio dicap hebben).
N H U I
1-143 5,^j
tofASS1
87,
86,uite
'/336*rfe
f itch
/I34,erd
LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBAND L.|h(
mensen die moeilijk lezen, slechte og(.
nn M hlinH 7Ün In toon anHoro looctridU
prde
bij vooruitbetaling:
per maand (acceptgiro)
per maand (autom. betaling)
per kwartaal (acceptgiro)
per kwartaal (autom. betaling)
per jaar (acceptgiro)
per jaar (autom. betaling)
il (NL)
ONGEVALLENDIENST ïn
en
Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en var^( t
woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconessenhu,
n dagelijks St.Elisabeth Ziekenhuis.
16 s
BEZOEKUREN
DIACONESSENHUIS
(tel. 071-178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur.
Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, voor pa
ners bovendien van 10.30 -11.15 uur en van 19.45 - 21.00 uur
Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00- 15.30 uur en 19.00-19.30 uur.
na overleg met de dienstdoende verpleegkundige.
Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende vr
pleegkundige.
Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur.
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth
(tel. 071-454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 u
II daarnaast ook 11.15—12.00 u
Kraamafdeling: 14.30-15.30 u
uur).
Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag).
Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30 i
1 18.30-19.30 uur (voor vaders tot 21
i nacht geopend
De Nijmeegse pastoraal-theo-
loog prof. dr. J. van der Ven is
gisteren in het Duitse Freising
gekozen tot voorzitter van het
Europese genootschap voor ka
tholieke theologie. Hij wordt de
opvolger van de Tübinger dog
maticus Peter Hünermann. Van
der Ven (54) is sinds 1985 hoog
leraar aan de Katholieke Uni
versiteit Nijmegen.
i 18.30-19.30 uur, klas|
ACADEMISCH ZIEKENHUIS
(tel. 071-269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.00 i
18.30-19.30 uur.
Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00 uur(l
leen Partners/echtgenoten met kinderen.
Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, uitsluitcj
voor partners/echtgenoten en eigen kinderen.
Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is e
zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige.
Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- en oorhJ
kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur; oogheelkundej
1 18.30-19.00 u
r; babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraak.
grote kinderen: 15.15-171
