'SBS 6 zal het wel redden'
Ook commercieel Veronica houdt
het op gestmctureerde chaos
Aartstwijfelaar heeft ambities
TV Commercieel
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1995
FRED VAN GARDEREN
Nederland krijgt een la
ding nieuwe TV over zich
heen. Commerciële zen
ders zijn al begonnen of
werken hard aan hun be
gin. Maar Veronica veran
dert niet. Het blijft jong,
hel blijft lawaai en het
blijft commercieel.
„Want dat zijn we ook
altijd in het publieke be
stel geweest. De Veroni-
ca-programmering trok
grote aantallen kijkers; wij
waren één van de vullers
van het verdiennet", zegt
directeur Willem van der
Meer de Walcheren. „En
we zouden wel gek zijn
om de filosofie te veran
deren, want die heeft al
tijd al gezorgd voor ons
succes."
Veronica gaat dus ge
woon op de oude voet
verder in haar nieuwe sta
tus. Van der Meer de Wal
cheren: „Het is een kwes
tie van stijl. Samenwer
king met RTL betekent
niet dat je de uitstraling
van je zender er voor inle
vert. Dat zou stom zijn,
want dan kun je wel stop
pen. Ons succes is nu
eenmaal ons imago. Die
houden we dus vast. Het
is als een merkartikel op
de plank van een super
markt. Als dat populair is,
verander je niet de smaak
en ook niet de naam. Ve
ronica blijft Veronica. De
gestructureerde chaos
wordt voortgezet.
De betonnen bunker
aan het Laapersveld in
Hilversum ligt te zweten
in de zomerzon. Niets
lijkt veranderd; op de par
keerplaats staat de zwart-
witgevlekte jeep van
Nieuwe Koeien naast
busjes van het promotieteam.
En in het gebouw flikkeren TV-
toestellen, terwijl speakers het
geluid van Hitradio uitbraken.
Toch, achter de receptie, is er
een ongewone activiteit gaande.
Er wordt gebouwd. „Hoe vind je
onze nieuwe uitzendstraat",
roept een zoenende, oude be
kende. „Hiervandaan wordt het
vanaf 1 september dé wereld in-
geslingerd", zegt ze glunderend
„En ik kan je melden dat we er
zin in hebben."
Veronica presenteert zich in de personen van voorzitter Van der Reijden en 'gezicht'
Leontine Ruiters.
De overstap van publieke om
roep naar commerciële zender
lijkt gladjes te verlopen. Maar,
vindt directeur Van der Meer de.
Walcheren, er kwam.toch meer
voor kijken dan verwacht. „De
onderhandelingen waren voor
ons een tegenvaller. Dat was
een gigantische klus; zulke dos
siers en een leger advocaten. De
financiën, de fiscaliteit, de over
dracht van aandelen. Het was
allemaal zo gecompliceerd.
Daar denk je niet aan als je
commerciëel gaat, maar het
mag je er ook niet van weerhou
den. Gelukkig is dat nu achter
de rug. En we gaan nu flexibel
aan het werk; flexibeler dan we
tot nu toe binnen het bestel ge
wend zijn".
De nieuwe werkwijze is een
verademing en onvergelijkbaar.
„De enige vergelijking die je
kunt maken is dat er nu ook
drie zenders zijn die op elkaar
moeten worden afgestemd. Al
leen gaat het nu een stuk soepe
ler. We staan nu allen voor
hetzelfde doel en hebben
niet langer te maken met
de verschillende opvattin
gen van acht omroepen.
De ellenlange onderhan
delingen zijn voorbij."
Toch is niet alles roze-
geur en maneschijn. Zo
moet Veronica in de nieu
we status genoegen ne
men met een kleiner bud
get. Niet alles kan meer;
plannen worden afgebla
zen of in de koelkast gezet.
Van der Meer de Wal
cheren: „Wat er anders is,
is dat we nu met niets be
ginnen. We kunnen de
kosten van de program
ma's berekenen, maar de
inkomsten zijn gebaseerd
op prognoses. Je hebt dus
bepaalde 'targets' waarop
je programmeert. Dus du
re plannen moeten even
wachten; daar kun je mee
voor de dag komen als er
veel geld verdiend is. Fi
nanciële blunders zijn nu
dodelijk. In de publieke si
tuatie was zo'n fout nog
wel op te vangen, nu niet
meer. Het is dus allemaal
wat zakelijker geworden."
Die zakelijkheid komt in
de programmering terug.
Serviceprogramma's als
Reisgids en Film Video
worden in veel grotere
hoeveelheden besteld en
gemaakt, terwijl de cyclus
Veronica goes... afgeme
ten wordt geproduceerd.
Van der Meer de Wal
cheren: „Met zeven dagen
in de week is er meer
ruimte dus bestel je ru
brieken in groten getale.
Veronica goes... is dit jaar
in Australië. Dat is een
land dat voornamelijk leeg
is. Daar vlieg je overheen
tot je iets leuks tegen
komt. Dat moet je dus niet
uitmelken. In acht afleve
ringen is het verhaal verteld.
Dus waarom zou je de serie dan
eindeloos laten duren?"
Veronica is haar wilde haren
kwijt, maar houdt haar streken
in stand. Ze gaat subtiel in de
aanval: „Wij gaan voor de zes
op het afstandbedieningsappa
raat. Die actie is begin augustus
van start gegaan. En het is een
iets leukere actie dan maar roe
pen: 'zet 'm op zes'. Want die
kennen we al".
Commercieel Veronica is grote favoriet van adverteerders
AMSTERDAM GPD
Het nieuwe, commerciële Veronica is nu
al dé grote favoriet van adverteerders. Al
hoewel de omroep pas per 1 september
commercieel wordt, loopt het volgens me
diaplanners die voor bedrijven reclame
zendtijd inkopen, al enige tijd storm met
adverteerders die hun spotjes via Veronica
willen laten uitzenden. Ook de reclam
everkoop van SBS 6 loopt zeer goed.
„SBS 6 zal het weten te redden. Maar
Veronica wordt wat de reclamebestedin
gen betreft absoluut de grootste zender",
voorspelt Max Rovers van mediabureau
Dieperink Non Spot Advertising.,Het suc
ces is nog veel groter dan we al hadden
verwacht. Maar ja, Veronica is dan ook
één van de bekendste merken van het
land. Adverteerders hebben er duidelijk
veel vertrouwen in."
Zijn collega Dan Ligtvoet van Initiative
Media is het met hem eens. „De reclame
inkomsten van Veronica zullen veel groter
zijn dan die van RTL 4", verwacht de me
diaplanner. „Adverteerders zijn blij met
een zender die zich zo specifiek op een re
latief jonge doelgroep richt". De me
diaplanners verwachten verder dat RTL 5
een zeer marginaal bestaan zal gaan lei
den en wellicht helemaal verdwijnt.
„Al zal de Holland Media Groep zo'n
besluit zo lang mogelijk uitstellen. Er
woedt immers een oorlog om de kabel.
RTL 5, en daarmee een plek op de kabel
opgeven, betekent dat de concurrentie die
om kabeldekking zit te springen, in de
kaart wordt gespeeld".
Het is puzzelen, analyseren en ook kof
fiedik kijken in de mediawereld. Ook Ligt
voet, Rovers en hun overige collega's uit
het vak hebben hét druk met de komst
van vele nieuwe W-zenders. De me
diaplanners moeten ervoor zorgen dat het
geld van de adverteerders 'goed' terecht
komt: zij kopen reclamezendtijd voor hen
in en zorgen ervoor dat de spots rond het
juiste programma worden uitgezonden.
Reclame moet immers zo veel mogelijk ef
fect sorteren, de adverteerder wil waar
voor z'n goeie geld.
De planners moeten de ontwikkelingen
in de markt scherp in de gaten houden,
want daar gaat heel wat geld om. Een re
cent onderzoek van de VEA, de Vereniging
van Erkende reclame Adviesbureaus wees
uit dat de reclamebestedingen op televisie
in ons land vorig jaar stegen met zeven
tien procent tot zo'n 1,1 miljard gulden.
En volgens de prognoses houdt die stij
ging ook dit jaar nog aan. Het kan dus niet
op in reclameland, zo lijkt het.
Tarieven
Ligtvoet zet enige kanttekeningen bij die
conclusie. Het klinkt allemaal wel mooi,
maar het is volgens hem zeker niet zo dat
de televisiereclame een onuitputtelijke
bron van verdiensten is. Natuurlijk, de
planners zijn blij met nieuwe TV-gegadig-
den, want daarmee krijgen ze meer moge
lijkheden om bepaalde kijkersgroepen te
bereiken tegen concurrerende, dus gunsti
ge tarieven.
„Maar het is niet zo dat adverteerders
altijd denken: hoe meer zenders, hoe be
ter", zegt Ligtvoet namens zijn opdracht
gevers. „Het gevaar bestaat natuurlijk dat
de doelgroepen versnipperen over die ver
schillende zenders, wat betekent dat je
steeds meer geld moet besteden om het
zelfde aantal kijkers te bereiken.".
Daarbij voorspellen internationale
trends dat het einde van de groei van de
reclamebestedingen eraan zit te komen.
En er is natuurlijk het sluipende gevaar
van een prijzenslag in het Hollandse
medialandschap. Als een station zijn re
clamezendtijd niet kwijtraakt, zal het zijn
tarieven verlagen. De concurrentie kan
dan niet achterblijven, en zo onstaat een
negatieve prijsspiraal.
„Als dat gebeurt gaan er stations sneu
velen omdat ze niet meer genoeg inkom
sten hebben. Dat gebeurde een paar jaar
geleden in Spanje. De televisiemarkt ont
plofte zowat vanwege de felle concurren
tie tussen nieuwe aanbieders. In een klein
landje als Nederland is zo'n situatie ook
denkbaar, juist omdat we zoveel nieuwe
W-stations hebben. Het is niet te hopen,
want dan zullen binnen één of twee jaar
zenders over de kop gaan. Het aanbod
verschraalt, en dus ben je terug bij af."
Schifting
„Zoveel zenders in Nederland, dat kan ei
genlijk niet, zeker als je bedenkt dat een
station zeker 100 tot 150 miljoen gulden
nodig heeft om te overleven. De koek
raakt op", zegt Ligtvoet, die binnen twee
jaar een schifting van de nieuwe aanbie
ders verwacht, waarbij sommigen het zul
len afleggen.
Paul van Niekerk van The Media Part
nership ziet dat echter nog niet gebeuren.
„De ruimte voor nieuwe televisiezenders
is in feite onuitputtelijk", zegt hij. Niet
voor zenders die zich richten op de massa,
maar voor doelgroepenzendèrs die genoe
gen nemen met een kleine, specifieke kij-
kersgroep, „Dat zijn de kruimels van de
markt, maar voor een exploitant van een
zender kunnen dat hele belangrijke krui
mels zijn. De komende jaren zullen we er
tientallen van die doelgroepenzenders bij-
krijgen", aldus Van Niekerk.
Hoe het ook zij, de publieke omroep
komt door het oprukkende commerciële
front aardig in de knel. Zij zal in de huidi
ge opzet in een marginale rol worden te
ruggedrongen, daar zijn deze mediades
kundigen het wel over eens.
Ligtvoet verwacht zelfs dat de publieke
omroep volgend jaar minimaal zo'n 150
miljoen gulden aan reclame-inkosten zal
mislopen. „Het probleem is dat ze zo vaag
zijn", analyseert Van Niekerk. „Ze moeten
hun specifieke taak eens definiëren. Het is
nu zo onduidelijk: ze willen niet groot zijn
en niet klein, niet breed en niet smal." GJ
Rovers heeft nog hoop. „Er zit best kwa
liteit bij de publieke omroep, dat moet j
niet onderschatten", zegt hij. Maar he
moet wél allemaal anders, willen adver
teerders de weg naar de 'publieken' nie
helemaal kwijtraken. De AVRO moet ii
zijn ogen 'onmiddellijk' ruilen met de E(
en verhuizen naar het tweede net en cL
TROS. Alleen dén kan dat net tot 'ver
diennnet' met een brede programmerin]
worden omgevormd.
Het eerste net wordt dan toch echt he
'reli-net' met de confessionele omroepen:
terwijl VARA, NPS en VPRO hun cultuui i
net op Nederland 3 kunnen uitbouwen tink,
„Bovendien moet de publieke omroep eei
verjongingskuur ondergaan. De omroepe
moeten niet mee sterven met hun ouder
kijkers." Dez
Ligtvoet concludeert dat de publiek inar<
omroep de slag om de jongere ldjkers me
heeft verloren. „En dat is toch wel ee ,ven'
heel groot deel van de kijkers. De taak va i: 8en
de publieke omroep is ondermeer or t»Lin
jong en oud te bedienen, maar ze hebbe 'cwa
amper programma's voor een jonge doe i De
groep. Er moet dus meer voor hen gedaa Die
worden. van
Daarbij zou ik, als ik het voor het zegge r
had, één van de drie netten bestempele- V;
tot een echte sterke sport- en nieuwszeij. den
der. Nu zijn al die programma's te vei ken
snipperd over de verschillende zenderrma<
Maar goed, men denkt in Hilversum na. "He
steeds dat commercieel programmeren ir.Gui
strijd is met een visie. Jammer, want a fant
gaat het mis." den
i hah
Irritatie nee
Alle nieuwe W-zenders zullen zoveel mo eeu
gelijk reclame op het scherm brengen- ken
daar moeten ze immers van bestaan. D' hee
hamvraag is alleen: hoeveel reclame kal A
de kijker nog verdragen? Uit een recen helt
onderzoek bleek dat de ergernis over Tv. l°vi
reclame de afgelopen zeven jaar drama hah
tisch is toegenomen. Bijna driekwart val W01
de kijkers stoort zich heden ten dage aal nor
commercials. onci
De reclamebranche, waar de discuss! hoe
over dit heikele onderwerp volop aan d vo°
gang is, denkt er over om via een openba N
re discussie of campagne het eigen bezon; P°ë
delde imago weer wat op te vijzelen. Vo maJ
gens Van Niekerk is alle ophef over die re. z'Jn
clame-irritatie echter enigzins overtro#: de
ken. Natuurlijk, er is een probleem, en a ook
gealarmeerde reclamemakers zullen wl ché
degelijk moeten gaan kijken hoe ze recla teg«
me leuker kunnen maken, maar reclaml der:
op televisie is ook een kwestie van weijken
nen, vindt hij. °P:
Ligtvoet gelooft vooral in zelfreguleriil ore:
van de branche. „Men denkt dat de kijki seh
voor adverteerder geen factor is, maar dl dat
is natuurlijk wel zo. Als de kijker het nij mei
vreet, is de adverteerder nergens. De kijki »W:
is en blijft de doorslaggevende factor." voo
hur
Albert Verlinde moet 'hetgezicht' van SBS 6 worden
HUH
AMSTERDAM MONIQUE BRANDT
Jawel. Albert Verlinde, 34 jaar,
voormalig RTL-presentator die
vanaf eind augustus voor ten
minste drie jaar 'het gezicht'
van de nieuwe zender SBS 6
moet zijn, is zich terdege be
wust van zijn enigszins opper
vlakkige imago bij het grote pu
bliek.
Hij heeft kennelijk iets ver
trouwds, zo'n aardige zelfbe
wuste jongen met een vlotte
babbel en een leuke kop, die al
tijd opgewekt is en niet moeilijk
doet. En dat terwijl hij in 'het
echte leven' juist een denker is,
nogal een tobber zelfs. Intro
vert, onzeker, een perfectionist
in zijn vak en tegelijkertijd een
twijfelaar over van alles en nog
wat. Een twijfelaar met veel am
bitie, dat wel.
Maar ach, het zij zo. Als de
echte vakmensen maar inzien
dat hij nog veel meer in zijn
mars heeft, dan is Albert Verlin
de een gelukkig mens. Erken
ning krijgen uit het vak, dat is
zijn grootste drijfveer. Men ver
geet nog wel eens dat hij een
geschoold cabaretier en tekst
schrijver is, een voormalig mu
sicalmedewerker en ervaren W-
producer/regisseur, die bij de
AVRO aan heel wat program
ma's heeft meegewerkt. Zij het
achter de schermen.
Hij presenteert momenteel
een wekelijks live-programma
voor Radio Noordzee Nationaal
op de zondagmiddag. Bij SBS 6
is hij vanaf 28 augustus dage
lijks te zien met de quiz Waag
stuk, gebaseerd op de Ameri
kaanse topper Jeopardy. En sa
men met Paulien Huizinga pre
senteert hij er Showbizz, de op
volger van het voormalige RTL-
programma Showtime.
Pop
Verlinde vindt dat de tijd rijp is
om te laten zien dat die houteri
ge sprekende pop van drie jaar
geleden, die uit de begintijd van
hqt RTL-programma Showtime,
niet meer bestaat. Hij voelde
zich toen ongelukkig. Het pro
gramma liep niet, en dan kun je
als presentator wel een nog
vlotter kapsel nemen of een
modieus geblokt jasje aandoen,
maar dat verandert niets aan de
Het kan raar lopen in het leven. Zó zit je nog jaren
lang vruchteloos te wachten tot er iemand belt
voor het opnemen van reclamespotjes of bedrijfs
films en zó moet je nee verkopen aan diezelfde re
clamejongens omdat je het te druk hebt. Voormalig
RTL-presentator Albert Verlinde, 'coming man' van
de nieuwe zender SBS 6 weet er alles van. Na jaren
sappelen zijn nu zijn gouden jaren aangebroken.
„Ik wil laten zien dat ik veel meer ben dan een
sprekende pop."
kern van de zaak: het program
ma was gewoon niet goed ge
noeg.
Showtime was te steriel, de
presentatoren lepelden gehoor
zaam hun tekstjes op. En in die
tekstjes stonden fouten. Elke
week nam hij met zweet in zijn
handen plaats voor de came
ra's, naast zijn collega Paulien
Huizinga.
„Ik ging dood, elke keer als ik
,Hoe geweldig iedereen je ook vindt, alleen jijzelf weet of je het werke
lijk goed doet': zegt Albert Verlinde. foto gpd roland de bruin
weer merkte dat de inhoud niet
klopte. Aanvankelijk was ik vrij
meegaand, maar ik heb daar
wel geleerd om op mijn strepen
te staan. Ik ben me er mee gaan
bemoeien, omdat ik het idee
niet kon verdragen dat de din
gen waar ik mee bezig was ver
keerd liepen. Ik liep alles maar
op te vangen, ik zat steeds tot
tien uur s'avonds aan het draai
boek te schaven en allerlei fei
tjes te checken. Het is heel erg
hoor, als je voelt dat je op drijf
zand staat, dat de mensen die
het programma moeten maken
zo onervaren zijn, dat ze het
niet in de klauwen hebben."
In drie jaar tijd is er echter
veel veranderd. De redactie is
versterkt met professionele
krachten, de presentatie is los
ser geworden, kortom, het lóópt
wel. En nu kan Verlinde het re
dactiewerk van het huidige
Showbiz laten voor wat het is.
Hij is nu, nog steeds naast Hui
zinga, presentator en eindre
dacteur 'op afstand'.
Schuifdeuren
Zoals dat met veel van zijn col
lega's het geval is, werd de basis
voor zijn loopbaan tussen de
schuifdeuren gelegd. Als achtja
rige al wist hij bij het lezen over
de verwikkelingen in Peyton
Place in de televisiegids, zonder
dat hij de serie ooit gezien had,
dat hij later 'bij de televisie' wil
de. Voor school maakte hij to
neelstukjes die hij lardeerde
met liedjes uit zijn favoriete se
rie Ja Zuster Nee Zuster.
Op zijn achttiende stond voor
hem buiten kijf dat hij naar de
Kleinkunstacademie zou gaan.
Na een theatervoorstelling van
Jos Brink toog Verlinde naar
diens kleedkamer met de vraag
hoe hij zich moest aanmelden,
en enkele maanden later kon hij
naar de voorselectie.
Op die school leerde hij tap
dansen, kreeg balletlessen,
Spaans dansen, tekstschrijven,
zang. „Het was een behoorlijk
confronterende tijd, heel zwaar.
Elk weekeinde ging ik braafjes
naar huis, ik heb me nooit in
het Amsterdamse nachtleven
gestort en hield nogal afstand
van mijn medeleerlingen. Ik
was vreselijk onzeker, ik wor
stelde met mezelf en durfde bij
Albert Verlinde, het gezicht van SBS 6.
wijze van spreken amper in een
spiegel te kijken omdat ik dat
met ijdelheid en ook met ho
moseksualiteit associeerde.
Op die school stond je de hele
dag in een lokaal vol spiegels. Ik
wist wel dat ik wat kon, maar
had altijd het idee dat ik de eni
ge was die dat inzag. Kritiek
kwam altijd hard aan, de com
plimentjes hóórde ik niet. Ik zat
altijd maar te tobben in mijn
eentje, en dan hou je altijd zo'n
grauwsluier om je heen. Je
hóórt mensen denken 'die jon
gen kan wel wat, maar hij mist
net dat."
Barnum
Ondanks zijn eigen twijfels ver
liep zijn podiumcarrière na zijn
afstuderen in 1984 vrij voor
spoedig. Met de cabaretgroep
Boemerang schreef en speelde
hij onder het toeziend oog van
Jos Brink en Frank Sanders vier
avondvullende programma's.
Vervolgens koos hij voor de
musical, en was te zien in on
dermeer Barnum, My fair lady
en Me and my girl. „Toch be
sloot ik op een gegeven mo
ment om naar de AVRO te gaan,
waar ik als producer aan de slag
kon. Het was een bewuste keu
ze om het theater vaarwel te
zeggen. Ten eerste omdat ik te
levisie een leuk medium vind,
maar ook ook omdat ik mezelf
in mijn hoofd heb gezet dat ik
iets wil bereiken. En als me dat
niet snel genoeg gaat, probeer
ik het op een andere manier. Er
is méér dan alleen theater."
Dat relativeren van Het Vak,
dat heeft Verlinde naar eigen
zeggen geleerd van zijn 'peetva
der' Jos Brink, die hem al sinds
de academie bijstaat met goede
raad. Toen Verlinde samen met
Erna Sassen een musical
schreef, zat hij eens in de week
bij Brink aan tafel om de zaak
door te nemen. En de eerste ca
baretvoorstelling van Boeme
rang werd gefinancierd met
geld van Brink.
„Jos en ik lijken ergens ver-
schikkelijk veel op elkaar: we
houden allebei van theater, van
schrijven en van filosoferen, we
zijn allebei nicht en kennelijk
hebben we allebei iets dat een
groot publiek aanspreekt. Ik leer
nog steeds van hem. Bijvoor
beeld dat ik me niet gek moet
laten maken door dit vak, dat
niets zo belangrijk is als lekker
op zaterdag over de markt kuie
ren om sinaasappelen te kopen,
ver weg van alle glamour en
glitter."
Filmpje
Dat slenteren over de markt is
voorlopig echter even afgelo
pen, beseft Verlinde maar al te
goed. De komende tijd zal hij
vooral in de studio te vinden
zijn. De kwis Waagstuk wordt
een keer per maand in een
week tijd opgenomen in Vil
voorde, België waar producent
D D de kwis ook opneemt
voor de Belgische zender VTM.
Drie afleveringen 's middags,
drie afleveringen 's avonds.
Voor Verlinde betekent Waag
stuk 'een absolute hoofdprijs'.
„Het is een kwis die een fikse
voorbereiding vereist. Bij een
spelletje als Lingo heb je als
presentator alleen te maken
foto gpd roland de b
met wat woordjes die op
bord te lezen zijn. Voor VVi
stuk moet ik 61 vragen ste
en bepaald geen makke
vragen. Het is een kwis me
houd, iets waar ik mijn tan
in kan zetten, en daar wa
naar op zoek."
Naast Waagstuk en Show
zal Verlinde naar verwach
ook andere programma's
SBS 6 gaan presenteren,
hoewel zijn twijfels en onze
heid door de jaren heen mii
zijn geworden, vindt Verli
de omschrijving 'het
van SBS 6' nog wat te voorba
„Uiteindelijk bepaalt het
bliek of ik het goed genoeg
Ik blijf zoveel mogelijk me
Ik hou altijd maar die ene
merking van Wim lbo in
achterhoofd. 'Albert', zei hij
eens, 'Albert, in het omroep
reldje vinden ze het al snel:
maal geweldig wat je doet.
duim gaat zó omhoog'. En
moet je na gaan denken. V
hoe geweldig iedereen je
vindt, alleen jijzelf weet of jf
werkelijk goed doet."
