Michael Johnson is atleet met een missie Rob Druppers zwoegt weer met plezier Kraaijenhof: 'Sprint is 'n dierlijk nummer' Sport Herdershond wint het van Sotomayor h Boebka uniek in WK-historie Van Langen leidt Hollands zevental Ma 's mysterieuze 'leger' blijft thui$i DONDERDAG 3 AUGUSTUS 1995 CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-356464, PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071 GÖTEBORG GPD Werken als een paard, rennen als een haas en springen als een vlo. Atleten beulen zich af als beesten onder leiding van hardvochtige coaches zonder scrupules. Ze lopen zich het apelazarus. maar staan zelf voor aap als het op een con frontatie met de echte 'specia listen' aankomt. De mens mag al blij zijn dat hij het op de 100 meter sprint nog net wint van het varken. Maar in het hoog springen is hij bij voorbaat kansloos. Het is zelfs bitter dat de herdershond zijn eigen baas verslaat. Als er WK-atle- tiek voor mens én dier zou be staan, dan ging het felbegeer de goud op de 100 meter naar het jachtluipaard (3,6 secon den). De marathon zou een prooi worden voor de Perzi sche halfezel Onager (45 mi nuten), het hoogspringen voor de Antilope (5.00 meter uit stand) en het verspringen voor het hert (14 meter). De mens met al zijn fysieke beperken zou vermoedelijk niet eens in een finale komen. Een willekeurige greep uit de 'wereldranglijsten': 100 me ter (gemiddelde snelheid): Jachtluipaard 100 km/u; anti lope 88; paard 67; giraf 60; haas 55; mens (Leroy Burrell) 37; kameel 25; varken 17; schildpad 0.37; slak 0.05. Ver springen: hert 14 meter; kangaroe 12.80; antilope 10.50; mens (Ivan Pedroso) 8.96; aap 8.00; kikker 3.50; vlo 0.40. Hoogspringen: antilope 5.00 meter (uit stand); dolfijn 4.50; kangaroe 4.00; herdershond 3.60; paard 2.50; mens (Javier Sotomayor) 2.44; vlo 0.20. GÖTEBORG FRANS DREISSEN GPD VERSLAGGEVER Hoger, sneller, verder. Atle ten zijn continu op verken ning. Op zoek naar nieuwe grenzen. De honderd meter is wel het meest geëvolueer de atletieknummer. Hoofd zakelijk (gecontroleerde) agressie ligt aan de basis van topverrichtingen op de sprint. „Het is eigenlijk een heel dierlijk nummer," meent Henk Kraaijenhof, de prestatieconsulent van de Nederlandse atleten. „Kijk naar Linford Christie. Die heeft zijn ogen open als een beest. Alsof hij door de duivel achterna wordt geze ten," aldus Kraaijenhof over de Britse favoriet voor WK goud, komende zondag. De meeste sprinters zijn explosieve types. Ze gooien binnen pakweg tien tellen al le energie eruit. Opvallend is dat statistieken uitwijzen dat sprinters, werpers en sprin gers vaker betrokken zijn bij auto-ongelukken, vechtpar tijen en geweldadigheden dan bijvoorbeeld volleybal lers, dartsspelers of mara thonlopers. „Het is de aard van het beestje," zegt Kraaijenhof. Dagen voor de wedstrijd wordt de spanning al opge bouwd. De stress neemt toe, atleten zijn meer prikkelbaar en bij sommigen is er zelfs sprake van lichte paniek. „Meer nog bij de toppers, dan bij de naamlozen die nauwelijks iets te verliezen hebben." De stresshormoon- spiegel en de adrenalinespie- gel nemen sterk toe. De spor ter slaapt minder, eet minder en wordt 's nachts zelfs soms wakker. „Het is een soort voorbereiding op een oorlog. Een heel primitief survival mechanisme begint te wer ken." Een situatie bijna van le ven op dood. Kraaijenhof: „Fred Flintstone die met een knuppel op konijnenjacht gaat en in een grot de grote holenbeer tegenkomt." Op de dag van de wedstrijd stijgt de bloeddruk en spuit de adrenaline door de aderen en worden de bloedvaten vernauwd. Voor korte en he vige topprestaties is absolute hoogspanning nodig. Eenmaal in de startblok ken is de druk het grootst. De hartslag stijgt naar 150 tot 160. Terwijl de atleet niet be weegt. „Het is net een for mule-1 auto pal voor de start. Voet op het gas met de koppeling op scherp." De druk op startblokken, het lanceerplatform, bedraagt circa 100 kg. Klap Vervolgens het startschot. De eruptie. Een reflex. Reageren binnen iets meer dan een- tiende seconde. De grootste krachten treden op topsnel heid op. Tussen 40 en 60 me ter, waar een gemiddelde van over de 40 km/uur wordt be reikt. Het lichaam komt met een enorme klap neer op de grond. Op de broze achil lespezen werkt een kracht van 1000 kg. Kraaienhof: „Normaal gesproken breekt die pees bij een kracht van 700 kg. Wat hem weerhoudt van breken, is de factor tijd. Een achillespees heeft tijd nodig om te breken." Ademen Een aüeet haalt niet meer dan drie keer adem op de 100 meter. Uitblazen en ademhalen hangen vaak sa men met een korte verslap ping. Bij de start zijn de bil spieren belangrijk. Eenmaal op toeren worden de kuit en hamstrings het meest belast. „Samentrekken, ontspannen. De spieren gaan voortdurend aan-uit." De voeten fungeren als schokdempers. Roes Na de finish de verlossing. De hartslag daalt. Sprinters krijgen vaak een dip. Er wordt tijdens de loop immers ammoniak gevormd. Een gas dat door het bloed naar de hersenen wordt gebracht en voor coördinatiestoornis en vermoeidheid zorgt. Dat kan soms een kwartier duren. Het brengt de sprinters in een soort trance, een roes. Zondagavond is het weer zover. Linford Christie versus Dennis 'The Mean Green Machine' Mitchell, Donovan Bailey en Bruny Surin. „Ik vreet ze op," zei Christie, de regerend olympisch, wereld en Europees kampioen over zijn voornaamste concurren ten. Sprinters, het zijn echte beesten. oek iele 'Standbeeld' doet gooi naar magische dubbelslag Atletiek vormt een rijke en onuitputtelijke geldbron voor de atleet die het grote succes aanboort. Michael Johnson ondernam enkele pogingen, maar boorde blijkbaar nog niet diep genoeg. „Het grote geld moet nog binnenstro men." De tiran op de 200 en 400 meter doet daarom een gooi naar een unieke dubbelslag tijdens het WK in Göte- borg. Nooit eerder lukte het iemand om op beide afstan den goud te veroveren in een en hetzelfde mondiale toer nooi. „Het wordt een heksentoer, maar ik ga het onmo gelijke mogelijk maken." De toekomstige superman heeft een rotsvast vertrouwen in zichzelf. Michael Johnson, een man met een missie. GÖTEBORG FRANS DREISSEN GPD VERSLAGGEVER Hij terroriseert al zes jaar de 400 meter (ruim veertig keer op rij ongeslagen) en excelleert jaar lijks met briljante tijden op de halve ronde. Michael Johnson (27), die seizoen goed voor 43.66 op de 400 meter en 19.83 seconden op de 200 meter, ver trekt in Göteburg vanuit pole- position. „Het is de ultieme uit daging om op beide afstanden WK-goud te winnen." En om zichzelf, de sponsors en het pu bliek te plezieren loopt hij op de slotdag van het WK zelfs nog de 4x400 meter estafette. „Tien ra ces in negen lange dagen. Ik weet dat ik het kan." Michael Johnson wil aangeven dat de sport in Amerika alleen levens vatbaar is met nieuwe helden. Nieuwe sterren van het kaliber Carl Lewis. „Viermaal goud in Los Angeles. Zoiets blijft de Amerikanen altijd bij." Diplomatiek Maar Johnson vindt dat hij op tal van manieren wordt ge dwarsboomd. Het atletiekpro- gramma van de Spelen is op zijn verzoek aangepast, maar de tijdspanne tussen de series 200 meter en finale 400 meter, thans tweeëneenhalf uur, is hem nog niet ruim genoeg. Di plomatieke onderhandelingen met IOC-opperhoofd Sama ranch leverden niks op. De ei gengereide Amerikaan dreigt daarop één nummer te laten vallen. Het dreigement moet wellicht worden gezien als een publici teitsstunt. Relletjes worden ge vreten door het Amerikaanse publiek. Goed voor de kijkcij fers, de sponsor (Nike) en uit eindelijk de atleet zelf. Johnson sukkelt toch al een beetje met het imago van stille, bescheiden jongen. Hij is een rennend mys terie. Een tikkeltje nors en nurks bovendien. Johnson balt zijn vuist. „Hoog tijd om daar ver andering in te brengen." Om te beginnen met presta ties. „Voor mijn sponsors zijn tijden belangrijker dan medail les." En dus mikt Johnson op wereldrecords. Hij wil zijn naam vereeuwigd zien in de re- cordlijsten. „Op de 400 meter kan ik onder de 43 seconden lo pen. Daar ben ik van overtuigd. Het record op de 200 meter is wat moeilijker. Dat is afhanke lijk van de wind, de baan, de te genstanders en het geluk." Niemand twijfelt dat hij de supertijden van Butch Reynolds (43.29) en Pietro Mennea (19.72) in zijn gespierde benen heeft. Ondanks zijn weinig ele gante loopstijl. Het Standbeeld, zoals Johnson wordt genoemd vanwege zijn haast onestheti sche stijl, weet met minimale knieheffing en korte pas een on stuimige snelheid te ontwikke len. Hij hangt optisch iets ach terover en lijkt op een constant steigerend paard. „Mijn stijl wordt vergeleken met die van Jesse Owens in de jaren dertig. Een groter compliment bestaat er eigenlijk niet. Het is een grote eer om met de grootste atleet aller tijden vergeleken te wor den. Zes wereldrecords ooit binnen een uur. Dat is tegen woordig ondenkbaar," refereert Johnson aan Owens' optreden op 25 mei 1935, waarin hij bin nen zestig minuten grenzen verlegde op de 100 yards (9.4 sec.), verspringen (8.13 m.), 220 yards (20.3), 200 meter, nog eens 220 yards en 200 horden. Kwaliteit Michael Johnson droomt slechts van twee records. Hij loopt doorgaans koel bereke nend. En met dollartekens in zijn ogen. Hij ziet sport als 'big business'. Een keihard zaken doen. „Ik bied een product aan op de markt en probeer dat te verkopen. En kwaliteit moet be loond worden." GÖTEBORG ANP Drie Nederlanders, allemaal mannen, wisten in de vier tot nog toe gehouden WK's atletiek een medaille te winnen. Een gouden plak was daar overigens niet bij. Bij de ouverture in Hel sinki (1983) behaalde Rob Druppers de tweede plaats op de 800 meter. Erik de Bruin, momenteel geschorst wegens doping, wierp de discus in 1991 (Tokyo) naar de zilveren af stand. Twee jaar geleden in Stuttgart eindigde Bert van Vlaanderen als derde op de ma rathon. In 1987 (Rome) bleef Nederland zonder onderschei- ding. Polsstokhoogspringer Sergej Boebka uit Oekraïne is de enige atleet die alle vier wereldtitels veroverde. Hij is ook in Göte- borg aanwezig, zodat hij zijn unieke reeks kan uitbreiden tot vijf. In Stuttgart, tijdens de WK van 1993, gingen de gouden medail les naar: Mannen: 100 m.: Christie (GBr). 200 m.: Fredericks (Nam). 400 m.: Johnson (VSt). 800 m.: Ruto (Ken). 1500 m.: Morceli (Alg). 5000 m.: Kirui (Ken). 10.000 m.: Gebrseiassie. 110 m hor den.: Jackson (GBr). 400 m horden.: Young (VSt). 3000 steeple.: Kiptanui (Ken). 4 x 100 m.: VSt (Drummond, Cason, Mitchell, Burrell). 4 x 400 m.: VSt (Valmon, Watts, Reynolds, Johnson), Marathon.: Plaatjes (ZAf). 20 km snelwandelen.: Massana (Spa). 50 km snelwandelen: Garcia (Spa). Ver springen: Powell (VSt). Hoogspringen: Sotomayor (Cub). Tienkamp: O'Brien (VSt). P'olshoog: Boebka (Oek). Hink- stapsprong: Conley (VSt). Speerwer pen: Zeleznv (Tsj). Discuswerpen: Rie del (Dui). Kogelstoten: Günthör (Zwi). Kogelslingeren: Abdoevaljev (Tad). Vrouwen. 100 m.: Devers (VSt). 200 m Ottey. 400 m.: Miles (VSt). 800 m.: Mutola (Moz), 1500 m.: Uu ITong (Chi). 3000 m.: Qu Yunxia (Chi). 10.000 m.: Wang Junxia (Chi). 100 m horden.: Devers (Vst). 400 m horden.: Gunnell (GBr). 4 x 100 m.: Rusland (Bogoslovs- kaja, Maltsjoegina, Voronova, Privalo- va). 4 x 400 m.: VSt (Torrence, Malone, Kaiser-Brown, Miles). Marathon.: Asari (Jap). 10 km snelwandelen.: Essayah (Fin). Zevenkamp.: Joyner-Kersee (VSt). Verspringen: Drechsler (Dui). Hoogspringen.: Quintero (Cub). Hink- stapsprong.: Birjoekova (Rus). Kogel.: Huang Zliihong (Chi). Speer.: Hatte- stad (Noo). Discus.: Boerova (Rus). DEN HAAG ANP Ellen van Langen is de be kendste en beste atleet die Nederland van 4 tot 13 au gustus vertegenwoordigt tij dens de WK atletiek. Hoewel een voetblessure haar voor bereiding danig in de war heeft geschopt, is ze op pa pier de enige kanshebber op eremetaal. Onder de zeven zijn vijf vrouwen en twee mannen. Vrouwen: Ellen van Langen, geboren 9-2-1966 Oldenzaal. Onder deel: 800 m. Grootste inter nationale succes: olympisch kampioene 1992, Barcelona. Persoonlijk record: 1.55,54 (OS, finale). Beste prestatie 1995: 1.59,00. Stella Jongmans, geboren 17-5-1971 Voorburg. Onder deel: 800 m. Grootste inter nationale succes: vierde op EK indoor 1994, Parijs. Vijfde WK indoor 1995, Barcelona. Persoonlijk record: 1.58,61 (1992, Hengelo). Beste pres tatie 1995: 1.59,08. Corrie de Bruin, geboren 26-10-1976 Dordrecht. On derdeel: discuswerpen en ko gelstoten. Grootste interna tionale succes: Europees jeugdkampioene discus 1993 (San Sebastian), 1995 (Nyire- gyhaza, Hongarije), kogel 1995, wereldkampioene jeugd discus 1994 (Lissabon). Persoonlijk record kogel: 18,15 m(Amhem. 1994, Ne derlands record), Beste pres tatie 1995: 17,93 m. PR dis cus: 60,50 m (1995). Jacqueline Goormachtigh, geboren 28-2-1970 Dordrecht. Onderdeel: dis cuswerpen. Persoonlijk re cord: 62,30 m (1995). Sharon Jaklofsky, geboren 30-9-1968 Brisbane (Aus). Onderdeel: Verspringen en zevenkamp. Persoonlijk re cord verspringen: 6,61 m (Tel Aviv, 1995, evenaring NR). Persoonlijk record zeven kamp: 6197 punten (Hel mond, 1995). Mannen: Marko Koers, geboren 3- 11-1972 Molenhoek. Onder deel: 800 m. Grootste inter nationale successen: studen tenkampioen 800 -meter in door en 1500 m outdoor, 1993. Winnaar 800 m Univer- siade 1993, Buffalo. Persoon lijk record: 1.44,84 (1993). Beste prestatie 1995:1.45,83. Marcel Laros, geboren 10- 10-1971 Zwolle. Onderdeel: 3000 m steeple chase. Per soonlijk record: 8.22,33 (1995, Hengelo). Michael Johnson: „Het grote geld moet nog binnenstromen.' ARCHIEFFOTO AP [gn GÖTEBORG ANP De Chinese wonderloopsters dronken schildpaddebloed. Ondanks de aard van de bees ten zou dat de snelheid ten goede komen. Hun trainer sneed de beesten hoogstper soonlijk de keel af, naar het schijnt. De atletes trainden de afstand van een marathon, per dag wel te verstaan, vaak op grote hoogte. Tijdens de WK atletiek in Stuttgart, twee jaar geleden, liepen Wang Junxia, Qu Yunxia en Liu Dong de verza melde concurrentie naar huis op de langere afstanden. Tij dens de komende WK, zitten ze zelf thuis. Werkloos, uit vorm.- Mysterie blijft hen om hullen. De Europeanen en Amerikanen suggereerden meteen doping en vreesden, net nu de heerschappij van de DDR afbrokkelde, voor jaren lang achterstand op Azië. Maar zie: het 'leger van Ma', genoemd naar de trainer, is uit elkaar. De schaarse verhalen uit China lopen dwars door el- kaat fre^r). Vap Wang en co is nog maar weinig vernomen, of het moest over mot in de tent gaan. De Chinese bond leverde vorige week de selectie voor Göteborg in bij de organisatie. Van de vier winnaars van goud uit 1993 is nog slechts eentje over. Dat is Huang Zhihong, kogelstootster aan de wereld top sinds jaar en dag en woon achtig in Tilburg, waar ze stu deert en geniet van de sociale contacten in een studenten huis. Sinds het verdwijnen van de muur was het ene na het andere verhaal over verboden middelen uit Oost-Europa ko men overwaaien. Vrouwen met snorren, jarenlange, ver plichte drugsprogramma's, vroegere topsporters die tot wrakken waren verworden en Atlanta als doel van rentree niet zo extreem effir emotioneel leegliepen na jDu neerhalen van de hekken, f na de beschuldigingen kwi meer respect en begrip v$ de Chinezen. Onder meer oi„ dat bleek dat de Oostduitsf hun kennis helemaal niet h£ den geëxporteerd, dat de fi tischen misschien wel harder trainden. Het elke gepresenteerde schildpadj bloed en het wondermiddel rupszwam, zou daarbij helpi Dat laatste is een soort gtfDEi dat groeit op hoogte en porj immuunsysteem zou verstoor ken. I de Ma Junren recruteerde goit leger van het platteland, pol meisjes waren volgzaam, kfilijk den door atletiek ontsnaprft d aan de armoe. Zo is van de djgc< ders van Qu bekend dat |t ik hun enige varken verkochtftoo opdat dochterlief haar eet| paar sportschoenen kreeg, k. het succes kwam de verloe("^ ring. De verhalen: Ma zou pfeBUE zengeld achterover drukky ef zelf rondscheuren in tijdensLn> WK gewonnen MercedessUnJ geld verbranden voor de ojfzjjr van zijn pupjljen. Ma vej-k%nei het recht op zijn 'wondjevï drank'., schildpaddebloed ile|f kruiden, voor bijna twee r£rrr joen gulden. De atletes mof ten geen Engels leren, een serie over 'het leger' werd I geblazen. Af en toe sijpeP' nieuws door. Ma gooide J i Dong uit haar ploeg omdat!^' lang haar droeg en de verke| de vriend liefhad. Wang won onlangs wel Lr, 5000 meter tijdens de kwalp^ caties, maar de keuzeheten vonden haar tijd van 15.39( hu te slecht voor uitzending n^QQ Zweden. Ze moet zich my V1 voorbereiden op de 01ymjvat sche Spelen van Atlanta, zei^- huidige coach Jiang Zuorn <je In Göteborg is het aan an(hak ren om de gouden oogst \L r Stuttgart te evenaren. n( elbli bek UTRECHT GPD Hij oogt al behoorlijk afge traind. Het buikje is verdwenen. Zestien kilo's zijn er afgevlogen. Dat mocht ook wel, want Rob Druppers woog drie maanden geleden nog 99 kilo. Beetje zwaar voor een atleet die besluit tot een comeback, zeker als de bestemming Atlanta is. Druppers zegt doelen nodig te hebben om zich te motive ren. Maar de Olympische Spe len? Voor een atleet die vorige maand - heel anoniem - zijn eerste 800 meter sinds vier jaar afwerkte in 1.58? Maar Drup pers haalt de schouders op. „Het is toch niet zo extreem? Je hoeft geen wereldtop te zijn om je te kwalificeren". Een limiet van wellicht 1.46 op de 800 me ter, dat moet volgens hem over een jaar mogelijk zijn. „Weer een 1.43,5: daérvan zou ik schrikken", haalt hij één van zijn drie nationale records aan. Toptijden, die al tien jaar staan als een huis. Hij weet ook dat de buiten wacht vreemd tegen zijn snode plannen aankijkt. Waardering vindt hij eigenlijk alleen in klei ne kring. „Het trekt de aan dacht, bok al probeer ik die van me af te houden. En je voelt dat erop wordt gewacht dat het fout gaat". Faalt Druppers, dan wéét hij dat hij de hele boel over zich heenkrijgt. „Ach, dat maakt me niet uit. Dat heb ik allemaal al eens meegemaakt. Ik doe dit ook voor mezelf De Utrechtse atleet is inmid dels 32 en al vier jaar buiten competitie. Hij stond lang op eenzame hoogte in eigen land. Maar nooit werd hij omgeven met wolken van bewondering. Altijd was er wel iets van scep sis, die hij nooit van zich af heeft kunnen schudden. Neem de Olympische Spelen van Los Angeles in 1984. Topfa voriet Sebastian Coe noemde hem als voornaamste concur rent. Druppers had vorm, leek rijp voor de gouden race. Maar daags voor het evenement moest hij afhaken met een bles sure. „Dat word je dan venve ten. Iedereen had plotseling ook een mening. Het is iets men taals, werd gezegd. Het is me ook kwalijk genomen dat ik meteen naar huis ben gegaan. Maar ik was voor een medaille gekomen en ik had weinig zin om daar nog gezellig twee we ken te blijven". Misschien liep het wel zo, omdat hij z'n groot ste succes al zo jong beleefde. Zilver op het WK van Helsinki in 1983. „De resultaten daarna wa ren minder aansprekend. Wel kwamen er vele dieptepunten en daar werd veel naar geke ken". Het talent was er, maar grote prijzen bleven uit. Cram, Eliott en Ovett. De 'lichting' van Druppers was in drukwekkend. Ze maakten de middenafstand razend populair. „We wilden ons laten zien tij dens wedstrijden, we wilden al tijd hard gaan. Vaak gingen we na 300 meter de haas al voorbij. Nu verschuilen ze zich vaak, maar toen wilden Cruz en Eliott meteen op kop om zo hard mo gelijk door te trekken. Alleen die strijd al, als ze samen meede den. Dan liep ik ook het beste, in zo'n snelle race. De organisa toren van Grand Prix-wedstrij den hadden ons graag. Altijd snelle tijden, altijd spektakel". Druppers had in 1985 zo'n week dat alles klopte. Snelheid, conditie, de vorm. Na anderhal ve maand ontspannen trainen op Papendal, waar hij herstelde van een blessure, liep hij in de zomer van 1985 kort achtereen zijn drie nationale records. „En met die 1.43,5 op de 800 meter, werd ik vierde! Met zo'n tijd win je nu alles". In 1990 werd hij tijdens het EK-indoor nog tweede. Daarna begonnen de problemen met z'n achillespezen. „Het werd steeds erger. Gewone schoenen kon ik niet meer aantrekken. Ik heb een aantal doktorerr ge raadpleegd en het advies was twee jaar niets doen voor het herstel of een operatie met hooguit twintig procent kans van slagen. Ik was 29, we lP den net een kleine thuis".! wa een dag in januari 1992 af Druppers er een punt achter^.®' Een moeilijk besluit. ..Ikfe?.e jaren fulltime met atletiek br j geweest. Maar de tijd die i|uCf; nu tussenuit ben geweest, lrul! ben me goed gedaan. Hetj^ een beroep geworden, plichtmatigs. Met alle c want we moesten daar wel|! leven. Als ik eens te moerl. om te trainen, lag ik 's nachuf piekeren. Nu verkoop ik dei1^ gende dag gewoon weer Pan to's". Want de dag nadat hij streep onder z'n carrière IJ® gezet, stapte hij bij autodfl7en Evert Kroon binnen (bestuif an en subsponsor van FC Utr< die hem per direct een aanbood. Een maand of viel leden maakte Druppers duurloopjes met zakenrel; die voor hem de herontdel van het hardlopen betekeni Plezier, daar draait het ni bij Druppers. Hij raakte wat al te enthousiast na de ste trainingsmaand. „Het zo lekker, ik was zo gri Gekscherend: „Ik heb nu o\jer pijn, behalve in m'n achillef a's zen". Want zwaar is het. ijlt; train vijf, zes keer per \mP.^ Heel specifiek op intervallij tempo en minder op duuir^" mogen dus. Zwaar dus, mai Par vind het hartstikke leuk". Vf var uitgang boekt hij slechts l£É>rc zaam. „Maar als ik praat F"e toptrainers, dan zeggen zij f ™J doe rustig aan, je gaat al zof vooruit. Maar ja, dat is del011 v tigheid die ik nog altijd heb' oe' I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 18