Polo-kano's uit Oude Wetering
fw
Geforceerd
glimlachen
is er niet bij
Natte
Vcrefen
KAR
ETTEN
Aan boord van de 'Dar Mlodziezy', dag 1
Scheepsmodellen in
Leidse bibliotheek
Verkeerd kaartje
DERIJ DE MEREN
071 -
170112
JAN KRUIDER:
WONINGINRICHTER
WeCo MOTORSLOEPEN
VJeCo bv
Prooi van de toekan
Tanker ramt
kruiser op
Braassem
zonnig
73]enaar A.G.A. Schalks exposeert in de maand augustus een aan-
nyheepsmodellen in de vitrines van de Centrale Bibliotheek aan
jieuwstraat 4 in Leiden. Schalks heeft zich laten inspireren door
Ionian 'Hollands Glorie' van Jan de Hartog. Zijn eerste model
Sde sleepboot 'Furie' die in dit boek een belangrijke rol speelt,
pa volgden nog vele andere modellen, waaronder een Katwijk-
bmschuit en een sleepboot van Smit Rotterdam. Behalve van
jpen zijn van zijn hand ook schaalmodellen van karren en en
fcns te bekijken, met als thema 'uit het straatbeeld verdwenen',
kt evenement 'Sail Amsterdam' is voor de Leidse bibliotheek
laanleiding om boeken over schepeh en scheepvaart uit de col-
Se te exposeren. De tentoonstellingen zijn te bekijken tijdens de
Juikelijke openingsuren van de bibliotheek.
al de enthousiaste wandelaar ongetwijfeld al zijn opgevallen:
e rubriek 'Langs de boorden' van gisteren is een verkeerd
Stje geplaatst. De wandeling voerde langs de boorden van de
Se Aa, maar op de illustratie was de omgeving van de Nieuw-
|)se Plassen te zien. Aan de hand van de gedetailleerde beschrij-
jvan de voettocht is het echter mogelijk om de wandeling ook
r hulp van het (goede) kaartje te voltooien.
Vooralle
inlichtingen:
-01806
-21489
tot 22.00 uur
■sinraTr;
v.a. 20 PERSONEN
Herensingel 10-11 Leiden Tel. 071 - 21 81 30.
Op maandag gesloten.
Lid Interieur Waarborg Graag tot ziens!
met diesel of electra, 4.70/6.25/6.85 mtr.
import - export
Heilige Gccstlaan 46/48
2465 AX Rijnsaterwoudc
tel. 01713-13643
Voor inlichtingen
en/of proefvaarten
ONDERDAG 3 AUGUSTUS 1995
Tropische temperaturen in Nederland. Iedereen
gaat een tandje terug en doet het wat rustiger aan.
Behalve in Oude Wetering, in een loods achter
Felix Watersport, aan de Oude Wetering staan
twee mannen in het zweet huns aanschijns te
zwoegen. René Veltien en Wanja van Oudenallen
bouwen in hoog tempo polyester kano's. Ze moe
ten wel, want bij temperaturen van dertig graden
en meer hardt het materiaal in de mallen letterlijk
onder hun handen.
Het is een klein bedrijfje, Felix Produktbedrijven,
maar daarom niet minder gerenommeerd. René
Veltien is één van de weinigen in de wereld die po
lokano's bouwt. Hij exporteert zijn produkten naar
Engeland, Duitsland, Italië en nog een handvol
landen. Reclame hoeft hij niet te maken. „Ze we
ten me wel te vinden", zegt hij.
Dat klinkt minder bescheiden dan het is. René
doet namelijk zelf aan kano-polo, een variant op
waterpolo en paardenpolo, maar dan gespeeld
vanuit een speciale korte en wendbare kano. En
juist die scheepjes bouwt hij. Regelmatig doet hij
mee aan internationale toernooien. „Onder de
deelnemers is wel bekend dat ik kano's bouw en
dat ze voor een nieuwe bij mij kunnen aanklop
pen. Verder worden er nog polokano's in Engeland
gebouwd, in feite de enige concurrentie. In Duits
land maken ze ze ook, maar eerlijk gezegd is dat
niks."
René en Wanja zijn allebei lid van het Rijnlands
kanopolo team, maar ook van het Nederlands
team. Volgende week staat het Europees kam
pioenschap in Rome op het programma. Dat toer
nooi is één van de redenen om zo door te ploete
ren. Voor ze vertrekken willen ze de bestelde ka
no's afhebben.
René en Wanja zijn overigens optimistisch over
de Europese kampioenschappen. „We horen bij de
favorieten. De vorige keer ook, toen zijn we als
vierde geëindigd. Dat we toen niet verder kwamen
had te maken met de spanning. Het blijven wed
strijden, je weet nooit zeker hoe het afloopt."
Naamgever van Felix Watersport is Fred Felix.
Hij woont nog wel boven de zaak, maar heeft er fi
guurlijk gesproken afstand van genomen. De ver
koop- en verhuurafdeling verkocht hij aan Jacques
de Bruyn. De bouw-tak ging naar René Veltien.
Maar de naam Felix is na tientallen jaren - Fred
Felix nam zelf de zaak over van zijn vader - een be
grip. Fred Felix was degene die indertijd overstapte
van jachten op kano's, toen niemand er nog wat in
zag. Importeerde boten, maar begon ze ook zelf te
bouwen. Een paar jaar geleden stapte hij uit. „Als
eenmaal iets draait, is voor mij de gein er af', zegt
hij.
Nu zit hij in de produktontwikkeling. Op het
ogenblik ontwerpt hij met name verpakkingen en
zoekt daar producenten voor. Incidenteel tekent
hij nog wel kano's. De polokano uit Oude Wete
ring, die het internationaal zo goed doet, is bij
voorbeeld van zijn hand.
René Veltien op zijn beurt zegt heel redelijk te-
kunnen leven van zijn polyester produktiebedrijf.
„Maar we maken ook nog andere artikelen dan ka
no's. Tanks, projectmeubelen, wat mensen maar
willen hebben van polyester, dat maken we."
RUDOLF KLEUN
Voor Pampus liggen
Pampus is de zandbank die
zich ter hoogte van Amster
dam in de Noordzee bevindt.
De oude zeilschepen moesten
daar blijven liggen tot de vloed
opkwam. Zij konden dus bij
gebrek aan vaarwater niet
verder.
Voor Pampus liggen, heeft te
genwoordig een wat minder
letterlijke betekenis, namelijk:
stomdronken zijn zodat staan
onmogelijk wordt.
Een andere uitdrukking luidt
overigens: Hij zit op Pampus.
Het betekent: Hij is in grote
moeilijkheden gekomen.
De Leidenaar Jeroen Dijkman vaart
de komende dagen mee op het Pool
se schip 'Dar Mlodziezy" tijdens de
laatste etappe van de Cutty Shark
Tall Ships' Race van het Deense Fre-
derikshaven naar IJmuiden. Dijk
man is één van de twee winnaars
van een prijsvraag van het gelijkna
mige whisky-merk. Verslaggeefster
Marina van den Berg monsterde gis
teren ook aan in Frederikshaven en
doet de komende dagen in de Water
krant verslag van de zeiltocht.
Schattend kijkt Jeroen Dijkman langs
de mast, die metershoog boven hem
uittorent. Op een meter of tien is het
eerste platform van de 'Dar Mlodzie
zy'. „Dat is wel te doen, die eerste
ring", zegt hij vol zelfvertrouwen. De
hogere platforms verdwijnen bijna uit
het zicht, zo hoog. Hoe zou je daar op
komen? Hij test even de 'klimrekken'
die via de reling naar de mast leiden.
„Moet je eens voelen!, hoe stevig dat
touw is."
Eerder op de middag had hij maar
eens geïnformeerd hoe dat zat als hij
volledig mee zou draaien met de be
manning. En ja hoor. dat hield ook
aardappels schillen en dek schrobben
in. Daar moest hij nog even over na
denken, eerst maar eens wennen op
het schip. Want het duurt even voor
dat je hier thuis bent. Onder het glad-
geschuurde dek ligt een doolhof van
gangen en trapjes. Overal zoemen en
trillen geheimzinnige apparaten ach
ter deuren met het bordje 'verboden
toegang' erop. Daar tussen liggen de
hutten van de 150 bemanningsleden
van de 'Dar Mlodziezy'. Onze hutten
zijn verrassend ruim en comfortabel:
een zitje, een stapelbed, twee grote
kasten en een wasbak. In de 'Captains
lounge' is een bar, maar daar heerst
een ijzeren discipline: vier keer per
dag een paar uur open en om negen
uur 's avonds gaat hij dicht.
Veel heeft Jeroen nog niet kunnen
zien van het leven aan boord, want
door een gemist vliegtuig arriveerden
wij (Jeroen Dijkman, de tweede prijs
winnaar Lex Lelyveld en twee verslag
gevers) uren te laat in Frederikshaven.
De kapitein die ons zou rondleiden is
al passagieren, dus Jeroen en Lex ver
kennen op eigen houtje het schip.
„Alles met de hand, hoor", zegt
Jeroen, wijzend op de tientallen tou
wen die keurig zijn vastgezet aan de
reling. Op het dek zitten drie somber
kijkende mannen een mud aardappe
len te schillen. 'Beng', een enorme
knal weerkaatst over het water. In een
roeiboot staan vijf matrozen gekleed
in witte overhemden, pet, das en on
derbroek. Een piepklein kanon op de
voorplecht van de dobberende boot
zwaait ongericht onze kant uit.
'Beng'. Het saluutschot voor de 'Dar
Mlodziezy', vermoeden we.
Een paar bemanningsleden die
over de reling hangen, zeggen in ge
broken Engels dat het iets met theater
te maken heeft. Ze juichen bij elke
schot. Morgen worden de zeilen ge
hesen: de 'Dar Mlodziezy' vertrekt
dan op weg naar Sail '95.
MARINA VAN DEN BERG
René Veltien en
Wanja van Ou
denallen gaan on
der tropische om
standigheden on
verstoorbaar door
met de bouw van
polokano's.
FOTO BEN DE
BRUYN
Op het Braassemermeer
heeft een tanker afgelopen
nacht een kleine kruiser ge
ramd. Het ongeluk op het
meer gebeurde ter hoogte
van de Kerkstraat in Oude
Wetering. De opvarenden
van het pleziervaartuigje, dat
bij de botsing total loss raak
te, kwamen met de schrik
vrij. Ze lagen te slapen toen
het ongeluk gebeurde.
De schipper van de tanker
heeft niks gemerkt van het
Incident en is doorgevaren
naar Alphen aan den Rijn.
Daar kon hij later door de
waterpolitie, die een onder
zoek naar de oorzaak instelt,
worden aangesproken.
Woensdag 3 augustus, Grote Hem
Om meerdere redenen heb ik een hekel aan wind. Eén
daarvan is cosmetisch: het leven heeft mij niet gespaard,
maar ik verkeer nog in de gelukkige omstandigheid dat
mijn haar in de war kan raken. Daar ik gemiddeld zes
tot zeven keer per dag van ervaren schedel-watchers de
verzekering krijg dat dit probleem van zeer voorbijgaan
de aard is, ligt hierin echter niet de voornaamste oor
zaak van mijn aversie.
Nee, de grootste ergernis ligt op het nautische vlak. Net
als bij de 'Heralcl of Free Enterprise' en andere veerboten
van het duikelaar-type, is ons vaartuig boven cle water
lijn aanmerkelijk hoger clan onder de waterlijn. Dat
leidt er in de praktijk toe dat een straffe bries het broze
evenwicht tussen mens en machine danig kan verstoren.
Met een absolute minimum-bezetting van twee opva
renden verlaten wij op deze winderige ochtend onze tij
delijke ligplaats in de jachthaven aan de Heimanswete
ring in Alphen. Zachtjes tuffen we achteruit om box 22
weer voor een aantal uren te verlaten. Routine is, het de
afgelopen dagen geworden om vervolgens met het boeg-
schroefje over bakboord weg-te draaien en richting op
haalbrug te varen.
Zodra we dit keer uit de beschutting van het jacht
naast ons zijn, lijkt het kleine broertje van orkaan Erin
vat op ons te krijgen. In hoog tempo waaien we richting
een schip met de omvang en het prijskaartje van de
Queen Elisabeth II. De bezadigde huisvader die deze dag
als matroos!redacteur heeft aangemonsterd, weet ons
met de traptechniek van een kickboxer nog net te vrij
waren van het pijnlijke uitwisselen van schadeformulie
ren.
Op de Heimans- en Woudwetering zoekt onze boot
ongewenste toenadering tot een binnenvaartschip van
488 ton. en het is van meet af aan duidelijk wie het on
derspit gaat delven als het tot een confrontatie komt.
Maar echt hachelijk wordt het pas als we onze derde
opvarende en een fotograaf oppikken bij de ligplaats
van het pontje aan hetPaddegat. Met de wind mee zijn
we de afgesproken plek voorbij voordat we het in de ga
ten hebben en moeizaam in zijn achteruit worstelend te
gen cle elementen, keren we op onze schreden terug. Een
armada van plezierjachtjes is nog wel bereid om voor
ons uit te wijken, maar als we de bocht naar het aanleg-
steigertje inzetten doemt de boeg van het rondvaartschip
'Avifauna 3' achter ons op. In een flits herinnert mijn
collega zich het nare stukje dat hij ten tijde van de
FIOD-aJfaire over het Van der Valk-concern het licht
deed zien. De gashendel wordt omlaag gedrukt, de
schroeven aan de achterzijde en in de boeg draaien als
razenden in het rond, maar de
'Mistral' lijkt door een onzicht
bare hand naar de rondvaart
boot te worden getrokken. Alleen
dankzij het duwtje van de hek-
golf weten we op het laatste mo
ment te ontkomen aan de toe
kan op de voorsteven, die zijn
bek al akelig wijd had openge
sperd.
De hereniging met onze derde
matroos/redacteur en de foto
graaf - die zich op de kant bijna
hebben bevuild van angst - le
vert hartverscheurende beelden
op. Een zichtbaar ontroerde om
stander vergelijkt het tafereel
niet de thuiskomst van 'onze
jongens'uit Bosnië.
Maar dat lijkt ons overdreven.
Zo hard kan het daar toch niet
hebben gewaaid
|boot van het Leidsch Dagblad vaart deze week op en rondom
Qfiraassemermeer. Tips en suggesties voor de Waterkrant kun-
i rechtstreeks worden doorgegeven aan de verslaggevers op de
!>t (tel. 06-52801476) of aan de redactie op de wal (tel.
1-356441).
Kunstzwemmen is in Alphen
aan den Rijn tot kunst verhe
ven. Bijna dagelijks zetten tien
tallen meisjes, van dik tot dun
en van klein tot groot, een pin
op hun neus voordat zij te water
gaan. De kunstzwemtak van
AZC oefent groepsgewijs, met
zijn tweeën en alleen op de in
gewikkeldste figuren boven en
onder water. De beste kunst
zwemsters van Alphen behoren
automatisch tot de top van Ne
derland.
Vandaar dat Dana Duin, Joy
ce de Jong en Elles van Duyn
(dochter van trainer Els van
Duyn) als geen ander kunnen
uitleggen wat hun tak van sport
inhoudt. Want die knijper, of in
vaktermen neusklem, toont al
leen maar de buitenkant van
een kunstzwemster. Zij moet
heel wat in haar mars hebben:
conditie, kracht, lenigheid, ele
gance en mentaliteit. Je moet
niet alleen sierlijke bewegingen
maken, maar ook in
hoog tempo baan
tjes kunnen trekken.
Gevorderde
kunstzwemsters
(„We kennen maar
één kunstzwemmer,
een jongen uit
Nieuwkoop") wor
den onderworpen
aan minder alledaagse trai-
ningsvormen. „Dan zit er ie
mand met een lepeltje op het
trapje van het bassin te tikken.
Op het ritme daarvan moeten
wij onze figuren uitvoeren",
zegt Joyce. Dana kent een nog
sterker voorbeeld. „Het is zelfs
mogelijk om met een bekertje
op je hoofd te trainen, maar dat
hebben wij nog nooit hoeven
doen."
Om goede beoordelingen bij
wedstrijden te krijgen kunst-
zwemmen is net als turnen en
kunstrijden op de schaats een
'jury-sport' moeten de ver
richtingen van de meisjes er
goed uitzien. Maar ook de meis
jes zelf moeten aan bepaalde
verwachtingen voldoen. „We
moeten niet te dik zijn en het
liefst ook niet al te lang." Want,
vindt Joyce, lange kunstzwem
sters zijn meestal niet zo sierlijk,
soms wat slungelig.
Eén misverstand willen de
drie Alphense zwemsters graag
de wereld uithelpen. De ge
maakte, o zo geforceerde glim
lach staat niet meer op hun re
pertoire. Spontaniteit wordt te
genwoordig meer gewaardeerd
dan een onwaarschijnlijk vette
WATERSPORTEN
IN DE ZOMER
'smile' op hét moment dat je
met zo'n klem op je neus naar
adem snakt, omdat je een tijdje
onder water bent geweest.
Nog belangrijker dan het ui
terlijk is de longinhoud van een
kunstzwemster. „Je moet grote
longen hebben", aldus Dana.
En de ijzeren wil om die steeds
maar weer op de proef te stel
len. Op de video wordt boven
dien genadeloos vastgelegd wat
voor verbetering vatbaar is. Joy
ce: „Vroeger kwam er tijdens
een groepsoefening wel eens
eentje van de acht te vroeg naar
boven. Zulke fouten maken we
gelukkig niet meer."
TEKST: TIM BROUWER DE KONING
FOTO: HENK BOUWMAN
