Leiden Coebel geschokt door 'overval' op park Het was maar een dun boekjehoor Bio-baggeren bespaart miljoenen [)en Haag weet van jde prins geen kwaad 'Drie hoogleraren in de kerk, dat maak je niet elke dag mee' Buurt verontrust door bootje drugverslaafden WOENSDAG 7 JUN11995 [hef* hennyvan egmond, 071-356414, plv -chef hans koenekoop, 071-356429 Samenwerking yt a De Kamer van I T1 Koophandel Rijn land wil samenwerken met omliggende kamers om te kunnen inspelen op ont wikkelingen met Schiphol. Verlichting yt -7 Alkemade besteedt I het onderhoud van de straatverlichting niet uit aan de EWR. Het energie bedrijf is volgens de ge meente veel te duur. Tassen weg uit kelderbox leiden Een groot aantal leren tassen en portemonnees zijn ge stolen uit een kelderbox aan de Houtmarkt. De inbreker nam bok een fiets mee. De spullen waren van een marktkoopman, 'die gisteren aangifte deed. De waarde van de spullen bedraagt (circa 8000 gulden. Uit een auto die aan de Pelikaanstraat stond geparkeerd zijn in de nacht van maandag op dinsdag twintig T- shirts gestolen met de opdruk LCKV. Volgens de eigenaar be draagt de schade enkele duizenden guldens. ANNO 1895 Vrijdag 7 Juni V 'Gisteravond omstreeks halfzeven had op de Boisotkade bij het Archiefgebouw het volgende ongeluk plaats. Een jongen had de onvoorzichtigheid een kind met sportkar en al te water te rijden. Zekere J. Ankerna sprong dadelijk te water, maar daar de man niet zwemmen kon, bevond hij zich weldra in een zinkenden toestand. De concierge van het Archiefgebouw, dit ziende, begaf vzich toen ook te water en hem mocht het gelukken beiden naar -den wal te helpen. a ANNO 1970 pussen een aantal schoenzaken in de Haarlemmerstraat is een „prijzenoorlog" uitgebarsten om de modieuze damesschoen. Het gaat hier om een stuk of vijf winkels in de buurt van het kruispunt Haarlemmerstraat/Lange Mare. De strijd is drie we iken geleden losgebroken. Inmiddels is de prijs van sommige schoenen met zo'n 40 procent gekelderd. De koopster moet daar goed op letten en prijsvergelijkend winkelen. De winkelier mag namelijk niet openlijk afprijzen omdat het nog geen oprui- Door uitbreiding verpleeghuis Zuydtwijck blijft van openbaar groen weinig over Als het nieuwbouwplan van verpleeghuis Zuydtwijck doorgaat blijft er van het buurtpark aan de Boshuizer Watering niets over. En de gemeente is niet bereid met omwonenden te overleggen, zeggen bewoners van de Duke Ellingtonstraat, die van de overkant van het water op het park uitzien. „Van informatie of inspraak is geen sprake geweest." leiden aad rietveld „Gemeente en Zuydtwijck pra ten al anderhalf jaar over die nieuwbouw en alles is binnens kamers geregeld", zegt J. Come- lissens. „Ze hebben nooit de buren erbij betrokken." Maar de Duke Ellingtonstraat laat het er niet bij zitten. „Als de wet houders niet bereid zijn met ons te overleggen moet de ge meenteraad ze daar maar toe dwingen." De verontruste be woners hebben een commissie gevormd die om te beginnen de politiek gaat 'bewerken'. Bij toeval ontdekten de bewo ners van het achterste deel van de wijk Coebel, dat de nieuw bouw van Zuydtwijck .in een stroomversnelling was geraakt. „In 1992 werden deze huizen opgeleverd en was er al sprake van, dat het verpleeghuis zou uitbreiden of verhuizen. Daarna was het een paar jaar stil. Tot wij in februari ineens piketpaal tjes zagen in het park", zegt R. Fehr. „De directie van Zuyd twijck zei dat de plannen nog heel pril waren en dat wij ons geen zorgen hoefden te ma ken." Tijdens een gesprek dat een delegatie van de bewoners in mei had met de wethouders R. Hillebrand (PvdA/ruimtelijke ordening) en J. Laurier (Groen Links/sociale zaken) bleek ech ter, dat van de nieuwbouw van Zuydtwijck al een definitief ont werp bestond. Van de vierdui zend vierkante meter park wordt driekwart bebouwd. Meer dan vijftig van de tachtig bomen moeten daarvoor sneuvelen. Fehr: „En die wethouders had den de onbeschaamdheid om te zeggen: wij zien geen alternatief voor dit plan, maar als jullie dat wel hebben houden wij ons aanbevolen." Cornelissens vindt de aanslag op het park onbegrijpelijk. „Wij weten dat er een groot tekort is aan verpleeghuisbedden en we willen ook best praten over uit breiding van Zuydtwijck. Maar met dit plan blijft er geen open baar groen meer over in de wijk. Het wordt allemaal beton. Een wandelingetje in het park of een hapje eten aan een picknicktafel is er straks niet meer bij. En dat in een wijk met zoveel portiek woningen. Ik vind het bijna wreed wat er gebeurt. Ik kan er met mijn pet niet bij." H. Fernandes Mendes ver moedt, dat de gemeente en het verpleeghuis bewust de wijk buiten de planvorming hebben gehouden. „De burgerij wordt op een gigantische manier voor de gek gehouden. Als wij die paaltjes niet hadden gezien hadden we nu nog van niets ge- i Wegkapen bedrijf uit Leiden jlden rudolf kleun jrvolg van voorpagina )en Haag weet van de prins een kwaad als het gaat om het merikaanse bedrijf Software upport, de onderneming die gemeente Leiden dacht te lebben binnengehaald, maar an het twijfelen werd gebracht oor een lumineus aanbod van en half miljoen gulden cash subsidie als het bedrijf de leven wil wenden naar Den jaag. ?/Dat aanbod kwam Den Haag op de woede van de Leidse wet- -kider Walenkamp te staan, (aar woordvoerder P. van Tho- n laat namens wethouder R. in de Laar weten weinig van Leidse boosheid te begrij- i. „Het is allemaal op de nor- lale manier gegaan. We zijn itipt door CBIN, het Commis- iriaat voor Buitenlandse On tnemingen van het ministerie an economische zaken. Dat ias voor ons reden om via de ïguliere kanalen het bedrijf innen te halen. Daarvoor heb- :n we een speciaal gemeente- jk wervingsfonds. Daarnaast is nog een stichting de The Ha- up Development Foundation ïar ook het bedrijfsleven in eedoet en die draagt ook bij. 1 hebben hier 40.000 werklo- i. Deze fondsen kunnen wor- n aangewend om werkgele- nheid te crëeren." Tholen zegt dat Den Haag ':t wist dat Software Support Leiden al een contract had sloten om ruimte te huren in voormalige Aramco-gebouw Coning twee keer ioelwit inbrekers den èn woning aan het Kort Galge- ater is binnen enkele dagen vee keer bezocht door inbre- ers. Op tweede pinkersterdag amen onbekenden tijdens de wezigheid van de bewoner to fiets uit de gang van de wo- g mee. Ze kwamen binnen de deur die niet in het ichtslot zat. Afgelopen nacht as de bewoner er wel en hoor- i hij gerommel aan zijn voor- ir. Toen hij vanaf de eerste 5e naar beneden keek, werd de begane grond een ruit in- £ooid. De man die de ruit had Did en een man dié ver- loedelijk op de uitkijk stond, ozen het hazepad toen ze de evvoner zagen. lieven aan de aal met sieraden ia het dak zijn inbrekers giste- in binnengekomen in twee uizen in de buurt van de Haar- mmerstraat en de Van der ferfstraat. Aan de Van der ferfstraat werden een walk en sieraden ter waarde van nkele duizenden guldens ge- olen. De bewoonster was de ?le dag niet thuis. De inbrekers faken een raam open. Aan de Haarlemmerstraat is een wo- ■ng doorzocht. Wat daar is ge- olen, is nog niet bekend. Men ivam binnen door een dak- •am dat openstond voor de ïtten. aan de Plesmanlaan op het mo ment dat het half miljoen gul den werd aangeboden. „Het is onzin dat wij bewust een bedrijf hebben willen wegkopen, geen sprake van." De suggestie dat een half miljoen welkomstsub sidie wat veel is voor een be drijfje dat met 26 werknemers naar Nederland komt, wijst hij van de hand. „Dat is maar een begin, het bedrijf zal nog groei en." Voorzitter J. Blommers van de Kamer van Koophandel Rijn land zegt de zaak met verbazing te hebben gevolgd. „Het lijkt er op alsof Den Haag bedrijven subsidieert om vervolgens huurcontracten af te kopen en twintig kilometer te verhuizen. Als Den Haag straks is opge splitst zie ik al gebeuren dat Den Haag-Zuid een bedrijf uit Den Haag-Noord weglokt. Ik kan me niet voorstellen dat ze daar beleid van maken." Blommers typeert de gang van zaken als 'stom' en 'een be drijfsongeval' „Het gaat er toch om dat een bedrijf besluit de sprong maakt van Amerika naar Europa en vervolgens naar deze regio. Dan ga je als gemeenten toch niet met elkaar op de vuist. Het moet toch ook op zijn minst een vreemde indruk bij zo'n bedrijf maken." Blommers merkt ook op dat hij het door Den Haag geboden subsidiebe drag niet in verhouding vindt - staan tot het aantal arbeids plaatsen. „Dat is toch margi naal, zelfs als het groeit tot wat het bedrijf zegt te verwachten, is het wel erg veel." In de Ringkade staat nog maar zo weinig water dat al vuil boven water blijft liggen. foto holvast/mark lamers Vooralsnog wordt de Ringkade gewoon gebaggerd. Maar als de laboratoriumproeven die nu worden uitgevoerd succesvol zijn is dit vervuilde water in de Kooi straks de eerste plek in Lei den waar het bio-baggeren wordt uitgeprobeerd. Dan wor den er korrels met bacteriën over het water uitgestrooid, die het slib en de vervuiling die daarin zit deels 'opeten'. Slaagt dat experiment, dan spaart de gemeente miljoenen guldens uit. Het water in de Ringkade is al jaren niet uitgebaggerd. De bo dem is zo vervuild, dat de bag ger naar een stortplaats moet worden afgevoerd. En vanwege een gebrek aan geld en vooral aan stortcapaciteit gebeurt dat niet. „Er staat nog maar een heel klein laagje water in", vertelt chef T. Lammersen van de afde ling Waterbeheer van de ge meente. „Daardoor valt alle rommel die in het water ge gooid wordt, zoals stenen, hout en autobanden, natuuurlijk ex tra op: Lammersen hoopt dat de bacteriën zoveel vervuiling weg vreten, dat het slib op de bo dem straks niet meer in de ver vuilingscategorie drie, maar in de lichtere categorie twee valt. „Dan mogen we het gewoon aan de waterkant storten en zijn we van veel problemen verlost. Want er zijn in Leiden nog wel meer vervuilde waterbodems De enige vraag is nog, of de 'vreetbeestjes' in het slib blijven zitten, of naar boven komen en in het water gaan drijven. „Want dan krijg je vervuild wa ter in plaats van vervuild slib, en dat is natuurlijk niet de bedoe ling", aldus Lammersen. Zijn de laboratoriumresultaten bevredi gend, dan begint het bio-bag geren vermoedelijk over twee weken. Maartje Scheltens van 'Stedelijk' wint essay-wedstrijd Amerikaanse ambassade den haag/leiden ad van kaam Elk jaar schrijft de Amerikaanse ambassade een landelijke essay-wedstrijd uit voor de hoogste klassen van het VWO en de HAVO. Dat doen ze nu al voor de tiende keer. Driemaal deed een leerling van het Stede lijk Gymnasium mee. Bij de eer ste en de vijfde gelegenheid won een pupil van mevrouw C. Buitendijk, docente Engels aan het 'Stedelijk'. Er kon dus al bij na niet meer van toeval gespro ken worden dat ook bij het tweede lustrum de prijs - een weekje Washington geheel ver zorgd - naar Leiden ging. Dat was gewoon opgelegd pandoer. De eer viel ditmaal te beurt aan Maartje Scheltens, een 17- jarige eindexamen-kandidate VWO, woonachtig in de Leidse Professorenwijk. Zij trad in de voetsporen van Annita Franich en Lotte Jensen die hun naam respectievelijk vijf en tien jaar geleden op de plaquette lieten bijschrijven. In tegenstelling tot Annita (belastingadviseur) en Lotte (studente Nederlands) is Maartje overigens vast van plan om verder te gaan in de Engelse taal. Als ze haar eindexamen met goed gevolg heeft afgelegd ('En dat heb ik, zeker weten') dan gaat ze naar Cambridge om zich daar aan de wereldver maarde universiteit verder te bekwamen in de Engelse litera tuur. Maartje Scheltens kreeg de De winnares Maartje Scheltens, haar docente C. Buitendijk en de Amerikaanse ambassadeur K. Terry Dom- bush poseren na de prijsuitreiking van de essaywedstrijd in de tuin van de ambassade. foto ben de bruyn eerste prijs gisteren uitgereikt tijdens een korte, officiële plechtigheid bij de Amerikaanse ambassadeur thuis. K. Terry Dornbush is net een jaartje in het Haagse werkzaam en spreekt derhalve nog maar een bescheiden mondje Neder lands. Des te meer bewondering had hij, zo sprak hij daarom maar in zijn moederstaai, voor de wijze waarop Nederlandse scholieren in het algemeen en de vijf prijswinnaars in hef bij zonder met de Engelse taal overweg konden. Ze had het zich, zo vond ook dr. Gene Moore, niet gemakke lijk gemaakt. Deze docent En gels aan de universiteit van Am sterdam en tevens voorzitter van de jury, prees de wijze waarop Maartje Scheltens in haar essay 'An Evil Energy' het karakter van de hoofdpersoon uit de novelle Ethan Frome van Edith Wharton in drie kantjes had 'neergezet'. Zelf had ze het daar niet zo moeilijk mee ge had. „Ach", sprak ze schouder ophalend, „het was maar een dun boekje, hoor." Ze was eigenlijk van plan, zo verklapte ze in de voortuin van de imposante Haagse residentie van de Amerikaanse ambassa- weten." „En dat is toch niet de democratisering die de ge meente voorstaat", vindt Cor nelissens. De commissie van de Duke Ellingtonstraat hoopt dat over leg met Zuydtwijck en de ge meente nog mogelijk is. Maar veel vertrouwen hebben ze daar op dit moment niet in. „Zoals het er nu uitziet mogen wij al leen meepraten over de kleur van de gevel", vreest C. Kop. Dat de ruimte voor inspraak 'niet riant' is wil directeur A. Bruseker van Zuydtwijck wel toegeven. „Wij hadden de buurt in oktober van het vorig jaar een viertal variahten voor nieuwbouw kunnen voorleggen. Maar dan wek je de indruk dat die vier varianten reëel zijn, en dat is niet zo. We zijn gebonden aan allerlei overheidsregels. Maar voorstellen uit de buurt voor een andere vormgeving van het gebouw zullen wij zo veel mogelijk honoreren." De bewoners willen echter meer dan wat inspraak over het uiterlijk van het gebouw. Zij denken dat het plan zo kan worden aangepast dat een gro ter stuk van het park behouden blijft. „Het is niet onze bedoe ling obstructie te plegen, maar wij vinden wel dat er met ons overlegd moet worden", zegt Cornelissens. „Dit is niet zomaar iets. De woonomgeving van honderden mensen wordt aangetast." De bewoners verwachten dat de in spraakavond aanstaande maan dag in Zuydtwijck druk wordt bezocht. „Want dit leeft enorm in de wijk." Openbare lessen in Pieterskerk deur, om vorig jaar al mee te doen aan de wedstrijd waarvoor zich jaarlijks globaal zo'n vijftig deelnemers uit het gehele land melden. „Maar toen kwam het er niet van. Dit keer kreeg ik weer die stencil van mevrouw Buitendijk en hoewel ik voor mijn eindexamen zat, moest het er nu maar van komen. Ik had de filmversie gezien van het boek en die sprak me wel aan. Nee, Edith Wharton is hier niet zo'n bekende schrijfster hoewel de film 'Age of Innocence' ook al naar een boek van haar, het goed deed. Mijn favoriete schrijfster is Emily Brönte. Met een essay over haar ben ik toe gelaten op Cambridge. Maar dat is nog ver weg. Eerst maar eens lekker een weekje naar Washington." Mevrouw Buitendijk, haar do cente, glom intussen van trots. Was het nu inderdaad pas de derde deelneemster en was het dus drie keer geschoten en drie keer raak, of hoe zat het nu pre cies. „Ik weet het niet, het wa ren er in elk geval niet veel meer. Ik vraag het altijd wel om mee te doen aan de wedstrijd, rpaar leerlingen moeten het na tuurlijk zelf willen. Het is niet verplicht. Maartje moest ik echt over de streep trekken. Ze is zo bescheiden. Het geheim van het Stedelijk? Ach, gewoon een fan tastische school. We maken er werk van in de lessen, dat zie je." leiden marco v Helemaal uit Rotterdam was hij gekomen en pas bij de Drie Oc- toberstraat had hij zijn auto kunnen parkeren. Maar toen J. de Hulster de advertentie in de krant las dat drie hoogleraren in de Pieterskerk openbare lessen over licht zouden houden, was hij meteen geïnteresseerd. „Het leek veelbelovend en tot nu toe wordt dat waargemaakt", aldus De Hulster, terwijl hij in de pau ze van een kopje koffie nipt. „En dan drie hoogleraren in de kerk, dat maak je ook niet elke dag mee", voegt zijn vrouw daar aan toe. Drie vooraanstaande hoogle raren hielden gisteravond, in het kader van het 84ste lustrum van de Leidse Universiteit, hun betogen over licht. V. Icke, bij zonder hoogleraar Kosmologie, beet het spits af met zijn lezing 'Het oudste licht', over de gloed van de oerknal en wat daar nog van over is. Icke begon te vertel len dat licht traag is. „Een snel heid van enkele honderddui zenden meters per seconde lijkt veel, maar in het heelal bete kent het niets." Icke wilde voor al weten waarom we een zwarte hemel zien terwijl het licht van de oerknal, het moment waarop het heelal ontstond, de aarde wèl bereikt. Het antwoord op zijn vraag bleek niet zo moeilijk. „De uitdijing van het heelal ver dunt en verandert het licht van 'kleur. Het wordt steeds roder en roder. Eigenlijk net zoiets als bij de ondergaande zon. Vijftien miljard jaar later bereikt dat licht dan onze aarde om ons over de oorsprong van het heel al te vertellen." 'Het nieuwe licht', en licht als bouwmateriaal voor middel eeuwse kapellen, was het thema van de tweede les, gehouden door hoogleraar Geschiedenis van de Bouwkunst A. Mekking. Van de onchristelijke oerknal stapte hij over op afbeeldingen van het Hemelse Jeruzalem, de stad van het licht. „En met licht bedoel ik niet de uitvinding waardoor we een boek kunnen lezen, maar Christus, 'het licht der wereld.'" Om dit licht zo veel mogelijk in de kapellen te kunnen laten binnendringen, hadden veel van die gebouwtjes dan ook grote ramen. Juist deze lezing sprak een medewerkster van de Juridische Faculteit enorm aan. „Geweldig was het. Alle lessen trouwens, hoewel ik meer verstand heb van bouw kunst dan van sterrenkunde, waar het eerste betoog voorna melijk over ging." Na de pauze kwam dan ein delijk de les waarvoor de twaalf jarige Iris speciaal gekomen was: 'Bedrieglijk licht. Visuele il lusies geïllustreerd met de to verlantaarn' van hoogleraar Toegepaste Functieleer W. Wa genaar. „Lijkt me interessant,, dingen die je ziet, maar die er tegelijkertijd ook weer niet zijn" aldus Iris. Als een echte spreekstalmeester gaf Wagenaar een voorstelling met zijn tover lantaarn en draaiorgeltje. „Na afloop zult uw weer een illusie rijker zijn", sprak hij veelbelo vend. Met zijn dia's verander den huiskamers plotseling in gezichten en weer even snel an dersom. „U verkeerde in de ver onderstelling dat deze kamer een gezicht was, terwijl de meeste kamers in Leiden juist geen gezicht zijn", was Wage naars commentaar. „Gezichtsbedrog, maar gezins bedrog als uw met uw hele fa milie bent gekomen." Voor wie de overgang van het oudste licht via het nieuwe licht naar de antieke toverlantaarn allemaal te snel ging, was er de geruststelling dat de universiteit in september weer opengaat en er dan voldoende gelegenheid is tot het lopen van colleges. Overlast aan Havenkade leiden erna straatsma Bewoners in de omgeving van de Havenkade maken zich zorgen over een boot in de haven waar harddrugs verkocht zouden wor den. De politie heeft vorige week een inval gedaan, maar geen verdovende middelen aangetroffen. De omwonenden spreken" over een 'nieuwe uitbreiding van het drugprobleem in de buurt'; De toestroom van drugverslaaf den zou veel overlast opleveren. Het bootje, gelegen op de hoek van de Havenkade, zou ook als slaapplaats worden gebruikt. „Drugverslaafden lopen dag en nacht in en uit", aldus een van de buurtbewoners, die anoniem willen blijven. „Junks maken il legaal 'gebruik' van het bootje." Het bootje was tot voor kort eigendom van een man, die in een woonark aan de Kalvermarkt woonde. Het schuitje werd door hem af en toe als knutselruimte gebruikt. Na zijn vertrek naar een bejaardenhuis is het bootje leeg komen te staan. De buurt verwijt de politie dat ze geen maatregelen neemt om de verkoop van harddrugs tegen te gaan. „De politie schijnt pas in actie te komen als de boel echt uit de hand loopt." Ton Stuifbergen, woordvoerder van de Leidse politie, zegt dat het verkooppunt alleen 'opgerold' kan worden als de handelaars in verdovende middelen op heterdaad worden betrapt. „Het bootje is ons bekend. Wij vermoeden ook dat er in harddrugs wordt gedeald. Bij de inval van vorige week hebben we alleen twee personen aangetroffen. Geen drugs. De kans van slagen dat we ze op heterdaad betrappen is gewoon klein. We zijn wat dat betreft afhankelijk van de omgeving."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 13