er trekt
uit Alphen
-"S
Pierre of pierre, wie is wat eigenlijk?
Rijn Veenstreek
Spothcrm 'Die professor heb ik nooit gezien, alleen op tv'
h
AMENS
lisleidend
Viskunde A
warme zaal
Jakkeraars
op de bon
Antwoorden examens
Huiverig voor alineafuncties
'Cous-cous, wat is dat?'
ipotherm, een bedrijf dat kunststof isolatieplaten pro-
iceert, verhuist vanaf eind volgend jaar geleidelijk van
jhen naar het Westelijk havengebied in Amsterdam. In
incipe gaan alle zestig werknemers mee. „Ons uit-
ngspunt is dat er geen ontslagen vallen. We laten bus
rijden. Dat is goed te doen. De reistijd is 25 minuten,
rijden voor de spits uit", aldus directeur J. Blaauw.
HEN A
ij DEN RUN RUDOLF K
verhuisplannen zijn al enige
bekend bij het personeel,
r het nieuwe bedrijfscom-
in Amsterdam zijn inmid-
aanvragen voor bouw- en
lieuvergunningen ingediend,
uw verwacht dat eind dit
of begin 1996 met de bouw
worden begonnen. Als het
Irijf tegen het einde van het
voltooid gaat het afdeling
afdeling naar Amsterdam,
gangspunt is dat de produk-
gewoon doorgaat.
'apotherm heeft in Alphen
nog twee vestigingen: aan de
tphoek en aan de Steekter-
Dat geeft nu al veel proble-
Bovendien is er geen
te voor groei. Blaauw: „In
e instantie hebben we
im in Alphen naar een an-
plek gezocht. Maar moge-
heden daarvoor zijn er nau-
lijks. Bovendien was de ge-
nte niet erg enthousiast.
haar zijn we toch vooral
i chemisch bedrijf en men
:ft hier liever andere activi-
en, zoals distributiecentra."
'apotherm kwam daardoor al
iw op Amsterdam terecht,
ar heeft het bedrijf al een
eerste instantie denken dat
examen makkelijk is en hier
?r op terugkomen, is dezer
jen een overbekend ver-
i hijnsel op de Nederlandse
iddelbare scholen. Zo ook gis-
en op het Pieter Groen Colle-
HAVO maakte samen met
t VWO het examen wiskunde
Havist Armanda (17) is snel
lar en vindt het examen sim-
1. Een kwartier later neemt ze
?t een mede-examenkandi-
at nog even de vragen door,
h, het valt na overleg toch wel
jen."
Misschien heeft het aan de
rme gymzaal gelegen, waar
leerlingen hebben gezwoegd
gezweet. Met een 'pfff waar
en eind aan komt, laat Klazi-
(16, havist) merken hoe
irm het daar binnen was. „Zie
hoe rood m'n wangen
f j n? Ze hebben voor wat frisse
cht nog wel even de deur
'J /i lengezet, maar er waren bui-
j kinderen soldaatje aan het
elen. Daardoor moest-ie weer
:ht."
abrikant springt
andig in op
ramenstress
vestiging en bovendien heeft
het de benodigde grond in ei
gendom. Blaauw: „Een vesti
gingsplaats buiten de Randstad
was misschien zeker zo aan
trekkelijk, en in elk geval goed
koper geweest. Maar het uit
gangspunt dat er geen ontsla
gen zouden vallen en het gege
ven dat we de grond in Amster
dam al bezitten hebben de
Vapotherm is de afgelopen ja
ren geleidelijk gegroeid. Ook in
perioden dat het met andere
bedrijven minder ging. Dat
heeft te maken met de steeds
strengere isolatie-eisen voor
nieuwbouw. Het bedrijf levert
zijn produkten door heel Euro
pa. Blaauw: „Door de strengere
isolatie-eisen moeten we steeds
dikkere platen leveren. Daar
door wordt het volume van on
ze produkten steeds groter.
Daar hebben we straks een hal
van 10.000 vierkante meter voor
nodig. Die ruimte hebben we
nu simpelweg niet." Blaauw
verwacht dat het bedrijf in Am
sterdam een nieuwe periode
van groei in gaat. „De werkgele
genheid zal op termijn alleen
r uitbreiden."
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Op 6 januari was Kimberly niet
eens meer in het ziekenhuis.
„Ze was uit huis geplaatst. Eerst
wilden ze haar naar een tehuis
brengen, uiteindelijk werd dat
een pleeggezin. Volgens de kin
derbescherming was er een le
vensbedreigende situatie. Maar
het kind was niet eens thuis, lag
in het ziekenhuis. Hadden ze dit
niet moeten melden? Hadden
ze geen advies moeten inwin
nen? Onze eerste reactie was
dat we een advocaat wilden bel
len. Op dat moment moesten
we direct het ziekenhuis uit. Ik
mocht zelfs niet meer naar de
De enige toelichting die het
echtpaar kreeg was een mapje
met papieren dat het op weg
naar huis in de trein kon lezen.
Daaruit bleek dat volgens prof.
P. Treffers van Curium de moe
der weieens kon lijden aan een
zeldzame psychiatrische aan
doening, het 'Münchhausen
syndroom by proxy'. Vrij ver
taald: de moeder mishandelt
haar kind om zo de aandacht
van artsen te trekken. Om dat
definitief vast te stellen, was na
der onderzoek nodig. In af
wachting daarvan werd Kimber-
ly bij een pleeggezin onderge
bracht. Een besluit dat door een
kinderrechter op voorhand
werd bekrachtigd. Een van de
argumenten die werden ge
noemd voor de zeldzame kwaal
was het veelvuldig bezoek aan
artsen door mevrouw Venema.
Haar man: „Ze was zeven
maanden zwanger en kwam
daarvoor bij een gynaecoloog.
Ze had hoge bloeddruk en liep
bij de huisarts. Kimberly kwam
op het consultatiebureau en we
spraken met een verloskundige.
Heel normaal allemaal, maar
het werd ineens tegen ons ge
bruikt."
Het duurde overigens even
voordat die argumenten boven
tafel kwamen. Voor de eerste
zitting van de kinderrechter in
januari werden de Venema's
niet eens opgeroepen. Ze kwa
men er bij toeval achter dat de
zitting was. Bij latere zittingen,
de uithuisplaatsing is drie keer
betwist, groeiden de stapels
rapporten uit tot complete ber
gen. D. Venema: „Elke keer
kwam er wat bij. het was net
Kafka. Onze advocaat had voor
elke zitting veertig uur werk, dat
kostte 10.000 gulden. En de rap
porten die er kwamen waren
steeds uitgebreidere beschrij
vingen van het 'Münchhausen
syndroom by proxy', want on
derzoek werd er nauwelijks ge
daan. De Delftse psychiater
Blansjaar die mijn vrouw wel
onderzocht kwam tot de con
clusie dat er niks mis was met
haar. Hij kreeg prompt tele
foontjes van de kinderbescher
ming of er geen extra onderzoek
nodig was. Hij werd regelrecht
onder druk gezet."
In de tussentijd mocht het
echtpaar Kimberly aanvankelijk
maar een keer per twee weken
zien. Later werd dat verruimd
tot een uur per week, op neu
traal terrein, een kindertehuis in
Voorburg, vergezeld door twee
begeleiders. De vader: „Ik
bracht op een gegeven moment
een potje Olvarit-fruit mee. Dat
had ik niet mogen doen, zo
hadden we haar misschien wel
kunnen vergiftigen. Het cello
faan zat er nog om. Gelukkig
zijn we niet vervreemd van el
kaar. Kimberly wist heel goed
wie we waren. Het was elke keer
huilen als we weggingen."
Een kleine twee weken voor
de geboorte van zoontje Jo
nathan viel in Alphen een brief
op de deurmat. De kinderbe
scherming kondigde aan de ba
by direct na geboorte uit huis te
plaatsen. Twee dagen later werd
dat ingetrokken. Maar de span
ning in huize Venema liep
Kimberly Venema na vijf maanden weer thuis met haar moeder bij het
bed van haar twee maanden oude broertje Jonathan.
FOTO HIELCO KUIPERS
steeds hoger op. Juist in deze
tijd bracht de familie het ver
haal naar buiten. Via een och
tendblad, op de televisie. Dat le
verde vooral steun op en maar
weinig negatieve reacties. „Ster
ker we hoorden van anderen
soortgelijke verhalen over de
kinderbescherming. Een enke
ling kwam niet meer op bezoek.
Je leert zo wel wie je vrienden
zijn." Het echtpaar kreeg in
middels bovendien ondersteu
ning van de Vereniging Voor
Nader Onderzoek Rechtsple
ging uit Leidschendam die de
zaak onder de aandacht bracht
van het WD-kamerlid De Vries
dat over de zaak vragen stelde
aan staatssecretaris Schmitz
van justitie. Mevrouw Venema:
„De WON stak op een gegeven
twintig uur per week
in de zaak. Uren die nog boven
op het werk van onze advocaat
komen." De stichting heeft deze
week opnieuw brieven aan de
Kamer en de staatssecretaris ge
stuurd.
Zelf zeggen de Venema's dat
er van enig onderzoek van de
kant van de kinderbescherming,
Curium of AZL niets viel te mer
ken. „Prof. Treffers die maar
volhield dat ik het 'Münchhau
sen syndroom by proxy' heb,
heb ik nog nooit ontmoet. Ik
ken hem alleen van de televi
sie." Uiteindelijk wees de kin
derrechter zelf maar een onder
zoeker aan, de Amsterdamse
kinderpsychiater Gunning aan
om de zaak uit te zoeken. „Hij
was de eerste die echt met alle
betrokkenen ging praten. Met
ons, met de huisarts, de buren
en met deskundigen die wij
hadden ingeschakeld, zoals
prof. J. Wind uit Bussum van de
stichting Ouders voor kinde
ren." Toen werd ook duidelijk
dat de ademnood van Kimberly
eerder ook in het ziekenhuis en
thuis was gemeten en dat die
onmogelijk door de moeder kon
zijn veroorzaakt.
Het rapport van Gunning
zorgde ervoor dat dinsdag defi
nitief werd uitgesproken dat
Kimberly naar huis mocht. „De
uitspraak lqg er al toen we om
half drie kwamen. Om vier uur
hebben we Kimberly in Voor
burg opgehaald. In de rechtzaal
werden we nota bene gefélici-
téérd door de mensen van de
kinderbescherming die steeds
hadden volgehouden dat er iets
mis was met mij. Maar nie
mand was geïnteresseerd in wat
we hebben doorgemaakt."
Prof. Treffers liet gisteren we
ten niet op de zaak in te willen
gaan zolang hij niet alle gege
vens op papier heeft. De direc
tie van de Raad voor de Kinder
bescherming was niet voor
commentaar bereikbaar.
Acht mille voor
Woudsoord
woubrugge
De sponsorloop voor het ver
zorgingshuis Woudsoord in
Woubrugge. twee weken gele
den, heeft bijna 8000 gulden
opgeleverd. Zo'n 150 leerlingen
van de roomskatholieke basis
school Ter Does in Hoogmade.
de christelijke basisschool Wou
brugge en de christelijke natio
nale school de Hoeksteen in
Rijnsaterwoude liepen door het
dorp om geld in te zamelen
voor de jaarlijkse vakantie van
ongeveer 35 bewoners van
Woudsoord en zelfstandig wo
nende ouderen uit Jacobswou-
de.
Man onder stroom
rijnsaterwoude»
Bij werkzaamheden aan een
transformatiehuisje aan de
Woudsedijk in Rijnsaterwoude
is een werknemer van het elek
triciteitsbedrijf in aanraking ge
komen met een rail waarop
stroom stond. De man, een 38-
jarige Alphenaar, is met onbe
kend letsel in een ziekenhuis
opgenomen.
alphen aan pene run
Bij snelheidscontroles op de
Nieuwkoopseweg, Steekterweg,
Oostkanaalweg en Zegerbaan in
Alphen zijn gisteren 139 be
stuurders met de fotocamera
betrapt. Gedurende de contro
les passeerden er 1741 voertui
gen. De hoogst gemeten snel
heid bedroeg 121 kilometer. Op
de bewuste wegen mag maxi
maal 80 kilometer per uur wor
den gereden.
De plannen die de examenkandidaten van het Pieter Groen College in Katwijk hebben, zijn duidelijk vastgelegd. Maandag na Engels meteen naar België en daar flink vakantie vie-
FOTO DICK HOGEVZONING
1 A 14 B 27 40
2D 15 C 28 B 41 B
3D 16 A 29 A 42 A
4 B 17 C 30 D 43 B
5 18 31 C 44 B
6 C 19 B 32 D
8 C 21 D 34 B
9 B 22 D 35 D
10 B 23 B 36 C
11 B 24 A 37 C
12 A 25 C 38
13 A 26 39 D
1 D 14 A 27 40 B
2 B 15 B 28 41 B
3 16 A 29 42 A
4 A 17 D 30 D 43 A
5 18 B 31 A 44 B
6 19 32 D
7 20 33 D
8 A 21 34 B
9 A 22 B 35
10C 23 D 36 C
11 D 24 C 37
12 C 25 D 38 C
13 A 26 39 B
VBO(C) MAVO(C) BIOLOGIE
1 B 14 A 27 40
2 C 15 C 28 41
3 A 16 C 29 D 42 B
4 A 17 D 30 A 43 B
5 C 18 B 31 A 44 A
6 19 A 32 C 45 B
7 A 20 33 B 46
8 21 B 34 47 D
9 22 B 35 48 C
10 A 23 C 36
11 A 24 C 37 A
12 25 C 38
13 B 26 39
VBO(D) MAVO(D) BIOLOGIE
IA 14 A 27 C 40 A
2 A 15 28 A 41
3 16 C 29 42
4 C 17 D 30 A 43
5 A 18 B 31 B 44 D
6 D 19 A 32 45 B
7 D 20 33 A 46 A
8 C 21 34 D
9 B 22 35 C
10 A 23 C 36
11 B 24 37 A
12 C 25 38 B
13 C 26 A 39 B
KATWUK JOHAN ZWAAN
'Center Parcs-bijeenkomst woensdag na Engels', staat
er op het schoolbord geschreven. De eindexamenkan
didaten van het Pieter Groen College in Katwijk hebben
de plannen voor na het examen al vastgelegd. Ze trek
ken maandag direct na het laatste examen, dat Engels
tekstverklaring heet, met zo'n vijftig man naar Vosse-
meren in België. Zover was het gisteren evenwel nog
niet. Six textes vroegen om opheldering en een texte a
frons moest worden opgevuld. Zowel door HAVO 5 als
door VWO 6.
De Katwijkse HAVO-leerlingen treffen het maar. Niet
dat de Franse teksten zo makkelijk zijn, maar direct na
het examen krijgen ze de vijftig antwoorden al van lera
res M. Rijks. „Onder voorbehoud hè, dat zeggen ze bij
het eindexamenjournaal ook altijd." Ja, mevrouw Rijks
heeft haar huiswerk goed gedaan. Dat mag ook wel,
want vanavond heeft ze niet een klas van derfig leerlin
gen, een aantal dat voor een middelbare school gemid
deld is, maar staat zij voor bijna 200.000 scholieren les
te geven. Op tv. Om half zes. De tijd dat iedere zichzelf
respecterende laatstejaars naar het eindexamenjouraal
kijkt. „Wat vonden jullie van de teksten?", vraagt Rijks
geïnteresseerd aan haar pupillen. „Vond jij de teksten
over de Alpen en de Japanse vrouw ook het moeilijkst?"
Ze moet toch goed beslagen ten ijs komen, doet ze in
de klas ook altijd.
De leerlingen zijn best tevreden. Er werd, met de 'pit
tige' oefenexamens in het achterhoofd, gevreesd voor
een moeilijker examen. Na het vergelijken van de ant
woorden komt de een op een zeventje, de ander op een
7,1. Geen schokkende resultaten. Machiel (17) valt
evenwel met zijn 23 fouten een beetje uit de toon, of
waren het er toch 21? Leontien (17) ontdekt dat Ma
chiel een aantal antwoorden van de docent verkeerd
heeft overgeschreven. „Oh, dan had ik toch 23 fouten",
reageert Machiel teleurgesteld.
Sinds vorig jaar kennen de tèkstverklaringen van de
drie vreemde talen een nieuwe variant. De 'invuloefe
ning' ook wel 'gatenkaas' genoemd en in het Frans
omgetoverd tot texte a trous. Daarbij wordt in een korte
tekst een aantal woorden weggelaten, die door de leer
ling moet worden ingevuld. Deze heeft dan de keuze uit
vier antwoorden. „Dat is echt moeilijk", zegt Daniëlle
(16). „Voor die opdracht moet je een grote woorden
kennis hebben en de tekst echt heel goed begrijpen. Ei
genlijk moet je hem letterlijk kunnen vertalen."
De betreffende tekst gaat over een bergklimmer die
voor zijn ogen een mede-klimmer naar beneden ziet
storten. 'Een treurig verhaal', zo oordelen verschillende
kandidaten. En nog goed voor een verwarrende vraag
ook. Vraag 30 wordt daarom even apart onder de loep
genomen. Wat deed die kei nu toen-ie naar beneden
kwam zeilen. Ging-ie vlak langs de alpinist, raakte de
steen hem, verhinderde de rots de klimmer te klim
men? „Hij raakte hem", zo verlost docente Rijks haar
leerlingen uit hun onzekerheid. Hetzelfde antwoord zal
ze later op TV2 nog eens geven.
Naast de natuurlijke moeilijkheid van de invuloefe
ning had Alexander (18) nog eens last van de woorden
Pierre en pierre. „Het ene woord was de naam van de
bergbeklimmer en het ander betekent steen. Maar ik las
steeds over die hoofdletter heen. Daarom begreep ik er
af en toe niets meer van."
Helaas voor de Katwijkse VWO-ers heeft lerares M.
Rijks alleen het HAVO-examen gemaakt voor het jour
naal van die avond. De wetenschappers in spe moeten
het zonder voorlopige antwoorden stellen. Bertine (17)
zit er niet mee. Zij heeft de teksten 'lekker' gemaakt en
ze leverden haar geen verrassingen op. Collega Jacque
line (18) heeft er een andere mening over. Ze zegt op te
zijn na een moeilijk examen te hebben gemaakt. „Ik
had de teksten maar net op tijd af." Examenjournaal-
debutante Rijks sluit zich aan bij de mening van haar
VWO-leerlingen. „Het verschil in niveau van de twee
examens is dit jaar aanzienlijk. Bovendien was de
laatste tekst over een oud huis in Parijs dat zou worden
afgebroken wel erg saai." De gegroepeerde scholieren
knikken instemmend.
Verschil in niveau of niet, HAVO en VWO gaan maan
dag gezamenlijk richting België. „Lekker vakantie vie
ren", zegt Armanda met een gezicht waar de voorpret
vanaf spat. „En 's avonds feestvieren." Als het maar
niets met school te maken heeft.
De teksten die de MAVO-D-
leerlingen gisteren hebben ver
klaard hadden dan wel aanspre
kende thema's, als 'de nieuwe
jongerencultuur', 'Generatie
Nix' en topsporters die na hun
carrière in de problemen ko
men, maar dat garandeert vol
gens leraar Nederlands P. van
Blitterswijk niet direct succes.
„De vragen over de teksten
vond ik wel pittig. Uit ervaring
weet ik dat leerlingen vaak
moeite hebben de functie of be
tekenis van een alinea aan te
geven. En juist daarnaar werd
gisteren veel gevraagd. Ik heb
nog geen examens nagekeken,
maar ben bij voorbaat wat
huiverig voor de resultaten."
regio voor een leraar. Stel je voor dat
jouw leerlingen ver onder het
landelijk gemiddelde scoren,
daar moet je toch niet aan den
ken. We hebben er hard genoeg
voor gewerkt."
Zijn leerlingen verzekeren hem
echter dat zij niet zijn gezwicht
voor de instinkers die hij in de
opdrachten heeft gezien. Als te
genprestatie kan nij ze daarop
vertellen dat cous-cous een
Marokkaans gerecht is, 'boorde
vol met koolhydraten'.
Marriètte (16) is als een van de
eerste MAVO-leerlingen klaar
met het examen biologie. Ze
vond het makkelijk. „Volgens
mij moet je verplicht anderhalf
uur blijven zitten, maar ik was
na een uur al klaar. Alleen weet
ik nog steeds niet wat cous-cous
is."
Biologie-docent Jan Zwaan
kan er blij mee zijn. „Ik was best
wel gespannen voor dit examen.
Het is toch een soort testcase
