'Neem je zakdoeken maar mee'
Illusies in snel tempo aan scherven
Cultuur&Kunst
CBK draait rollen om
Vj
l anita
[Tikaram
_niet somber
op haar
Jnieuwe cd
Offensief
Spaanse
boekenmarkt
Podiumkunsten, musea, theater
en bioscoop naar laag btw-tarief
JINSDAG 25 APRIL 1995
Zilvercollectie Ritman bij Sotheby's
3f week te bezichtigen bij veilinghuis Sotheby's in Amsterdam. Het
gaat om 81 stukken die vandaag, woensdag en donderdag wor
den tentoongesteld. De collectie is daarna te bezichtigen bij So
theby's in Genève, waarna de stukken 16 mei onder de hamer
komen. De verkoopwaarde wordt geschat op ongeveer acht mil
joen gulden.
looj
Deltaplan niet-rijksmusea voortzetten
den haag Het Deltaplan voor het behoud van verzamelingen
van niet-rijksmusea moet na 1996 worden voortgezet. Ermee
ophouden als het huidige plan afloopt zou een catastrofale ver-
f he n'et'8'n8 van kapitaal en menskracht betekenen. Dat zegt de
q Mondriaan Stichting in het rapport 'Zoden aan de Dijk' dat gis
teren aan staatssecretaris Nuis van cultuur is aangeboden. Het
Deltaplan van het ministerie voor cultuur is bedoeld om achter
standen in conservering en beheer van collecties en archieven
weg te werken. De Mondriaan Stichting voert het plan uit voor
zover het de niet-rijksmusea betreft en heeft daarvoor zes mil
joen gulden per jaar ter beschikking.
(voj
Willem Nijholt, donderdag in Leidse Schouwburg, speelt tragische Cole Porter
Het had een tussendoortje moeten worden. Maar voor
Willem Nijholt is de rol van Cole Porter toch weer een
mijlpaal in zijn carrière aan het worden. Inmiddels is de
voorstelling over het leven van deze even begaafde als
tragische Amerikaanse songwriter allang geen kleine pro-
duktie meer. Aanvankelijk zou 'You're The Top' na de
première op 15 april in Haarlem, twintig keer in de thea
ters staan, maar dat aantal is imiddels al verdubbeld.
Donderdag is de show te zien in de Leidse Schouwburg
De keuze van de LD-kunstredaktie
e kunstena
enLo. t/m za. 12-17 uur, do. 19-21 uur,
Centrum Beeldende Kunst, Hooglandse
~j Kerkgracht 19-21Leiden.
t b
vélet Centrum Beeldende Kunst
isoijCBK) heeft met de expositie
Dei^De rollen omgedraaid' het ini-
ekaiatief genomen om personen
'erznie in het dagelijks leven veel-
gotfuldig in aanraking komen met
ieriunst, maar die niet eerder als
slojentoonstellingsmaker voor het
al moedicht zijn getreden, in de
iljajunctie van gastcurator uit te
paaiodigen om een expositie sa-
jnen te stellen. Het is de bedoe-
jing van het CBK om deze vorm
tan presentatie, waarbij de
keuze moet
aken uit de kunstuitleen-col-
jaarlijks te laten terug ke-
Annemiek Ruygrok en Jan
ijsdam van de kunstredactie
het Leidsch Dagblad zijn
itgenodigd om het spits af te
ijten. In het dagelijks leven zijn
zowel toeschouwer van
:unst als interviewer en com-
entator. Bij het kiezen van de
erken waren zij beperkt tot de
ij het CBK voorradige kunst-
erken. Een aantal werken van
'voorkeurskunstenaars'was
bevallig uitgeleend. Hierdoor
'iangt er van veel kunstenaars
ilechts één werk, hoewel het de
/oorkeur-van Rijsdam was om
iran een aantal van zijn favorie-
jen meer te laten zien.
Ruygrok en Rijsdam hebben
de werken niet geselecteerd
ursdi'anuit een specifiek thema. Zij
nebben zich laten leiden door
nun persoonlijke smaak. Het
PBK heeft helaas niet aangege
ven wie welke werken heeft ge
kozen, maar ook zonder dat te
weten valt wel onmiddellijk op
dat twee verschillende persoon
lijkheden deze tentoonstelling
hebben samengesteld. In de
keuze van Rijsdam overheersen
abstracte schilderijen (onder
anderen van Nijenhuis, Van
Summeren, V.d. Water, Duiven
voorde en Kölling) terwijl bij
Ruygrok meer figuratief werk
aanwezig is (Vink, Hakkaart,
Stikkelorum, Van Manen en
Willemse).
Leuk is dat er ook werken
hangen die nog niet eerder zijn
uitgeleend of tentoongesteld,
zoals het fotodrieluik van Joyce
de Gruiter. Op zwart geschilder
de doeken van groot formaat
heeft zij vlaksgewijs (delen van)
foto's geplakt. De onderwerpen
zijn te rubriceren in categoriën
erotiek (of pornografie), dood
en verderf. Op het middelste
werk zijn de woorden 'God
went home years ago' te lezen.
Je moet goed kijken om pre
cies te zien wat De Gruiter heeft
samengevoegd, zoals in het vlak
waarin een deel van het hoofd
van een dame te zien is, met ro
de mond en opengesperde lip
pen. Daar omheen zijn, zoals de
bladeren van een bloem zich
om het hart groeperen, ontelba
re edele delen van mannen en
vrouwen te zien. Beelden - op
mini-formaat - van vibrators,
borsten en tepels, penissen, pe
netraties en vagina's zetten zich
op je netvlies vast. Andere af
beeldingen zijn bijvoorbeeld
oorlogsfragmenten. Vreemd dat
zo'n heftig en discussie uitlok
kend werk nog niet eerder is
uitgeleend of in ander verband
is tentoongesteld.
amsterdam hans visser
Terecht zag producent Cor
Franc dat het leven van Cole
Porter (1893-1964) een ge
droomd uitgangspunt moest
zijn voor een muzikale theater
voorstelling rond Willem Nijholt
en Gerrie van der Klei. Meer
dan vijftig songs uit het oeuvre
van Porter zijn verweven in het
script van Pieter van de Water
beemd. Een wervelend verhaal
vol muziek en dans, dat steunt
op feiten en een tikkeltje fanta
sie, want het blijft theater. Of
om met Willem Nijholt te spre
ken: „Dit is het verhaal van een
man die, verscholen achter de
keurige facade van een gelukkig
huwelijk, een nachüeven had:
hij betaalde hoerenjongens en
leefde buiten de
Moederskindje
„Ik ben geboren in Semarang,
Nederlands-Indië, 1934. Daar
leerde ik onbewust de muziek
van Porter kennen. Bij die
swing-achtige flarden van mijn
moeders grammofoonplaten
liggen mijn vroegste muzikale
herinneringen. En toen we di
rect na de oorlog in Nederland
arriveerden, kwamen die songs
zelfs als een golf op me af.
'Night And Day', 'Don't Fence
Me In', noem maar op."
„Ik zong ze mee met de radio.
Met een ragebol als microfoon
en zonder te weten wèt ik zong.
'Let's Do It', prachtig. Pas jaren
later ontdekte ik dat al die lied
jes van Cole Porter waren.
„Hij begon liedjes te schrijven.
toen hij nog rechten studeerde.
In de jaarlijkse show van de uni
versiteit hadden zijn liedjes zo
veel succes dat hij besloot be
roeps te worden. Maar dat mis
lukte. Depressief vertrok hij
naar Frankrijk. Het leven was
daar in de jaren twintig wat wil
der en vrijer, zodat hij als ho
moseksueel minder verborgen
hoefde te leven. Intussen ver
spreidde hij in Amerika het ge
rucht dat hij in het Vreemdelin
gen Legioen zat. Want Porter
leefde in een soort fantasiewe-
1.5E
29,3
alkmaar kees groenenboom
,7 Op achttienjarige leeftijd brak
,^ze wereldwijd door met de hit
2'_i Good tradition' en het album
Oi'Ancient heart'. Haar donkere
stemgeluid, poëtische teksten
melancholische uitstraling
vormden een intrigerende com
binatie. Tanita Tikaram is is nu
t heeft met 'Lovers in the
city' haar vijfde album afgele
verd.
'Lovers in the city* is de eerste
tat waarvoor ze ruimschoots
de tijd heeft genomen. Omdat
ze wilde werken met producer
Thomas Newman (componist
de filmmuziek bij 'Scent of
>man' en 'Fried green toma
toes at the Whistle Stop Cafe'),
icjvestigde ze zich in Los Angeles.
Daar kwam het album bij stuk-
n beetjes tot stand. Tien
mooie songs, kleine gedichten
envoudige melodieën, op
getuigd met uitgebalanceerde
arrangementen. Zowel strijkers
als blazers worden sober en in
getogen gebruikt. Ze zijn be
doeld, zegt Tikaram, om te stre
len, niet om te schetteren en te
jubelen. Eigenlijk had de plaat
beter kunnen uitkomen in de
herfst. Er spreekt een sfeer uit
van een niet onaangename
weemoed, van een onafwend
baar afscheid dat niet alleen
maar pijnlijk is.
„Het is zeker geen somber al
bum", zegt Tikaram.
■Melancholiek, ja. Of het ook
droevig is, weet ik niet. Het is
intens, maar dat moet ook. An
ders krijg je non-muziek." Som
ber is ze ook beslist niet. Ze
praat zacht, een beetje verlegen,
maar met gevoel voor humor en
aanstekelijke lachbuien
tussendoor.
„Ik ben op dit moment geluk
kiger dan ik ooit geweest ben",
zegt ze. Toch zijn uitbundige
nummers op haar cd uiterst
schaars. Zelfs 'Happy taxi', haar
ode aan LA, heeft iets weem
digs, al is ze het daar zelf i
Tanita Tikaram: „Ik ben op dit moment gelukkiger dan ik ik ooit ben ge-
mee eens.
'Leaving the party' is een
vreemde mengeling van een
zaamheid en baldadigheid. En,
legt ze uit, achter de tekst moet
niet meer gezocht worden, het
is geen beeldspraak. „Eigenlijk
gaat het over mijn gebrek aan
verleidingskracht. Ik ben niet
zo'n Don Giovanni. Mijn alter
ego wel. Ik ben altijd gefasci
neerd door mensen die dat wel
hebben, die een soort lichtheid
hebben, en zelfvertrouwen. Hoe
zuidelijker in Europa, hoe meer
dat toeneemt. In Italië komen
ze naar je toe en zeggen: 'O, wat
ben je mooi!'. En dat doen ze op
zo'n manier dat je volkomen
voor ze valt, terwijl je heel goed
weet dat het helemaal niets
voorstelt. Als een Engelsman
het zei, zou je denken: vuile vie
zerik! Ik heb nog nooit een ver
leidelijke Engelsman ontmoet."
Verlegen wil ze zichzelf niet
noemen, gereserveerd wel. „Ik
ben nogal mensenschuw. Ik be
kijk eerst of iemand in wezen
goed of slecht is. Mensen zijn
reld."
„In Parijs ontmoette hij Lin
da. Ze leek op zijn moeder. Cole
was in wezen een moederskind-
je. Net als zijn moeder Kate, was
Linda zakelijk aangelegd. Bo
vendien was ze niet gewoon
rijk, maar steenrijk. Ze had een
ongelukkig huwelijk achter de
rug en vond Cole reuze interes
sant. Ze hield van hem en bleef
bij hem tot haar dood. Een ver
standshuwelijk, maar vol kame
raadschap. Zij stimuleerde hem,
probeerde hem van het idee af
te helpen dat hij maar een tien-
derangs componist was."
„Linda voedde ook zijn gevoel
voor cultuur. Ze bouwde een
kring van moderne kunstenaars
om hen heen. Picasso, Modigli-
ani, Strawinksy en Noël Coward
kwamen daar geregeld over de
vloer. Een soort jet set. Zij sti
muleerden het bezoek aan de
Cöte d'Azur, maakten Venetië
tot een feestzaal en Parijs tot
een salon. Porter groeide uit tot
een gevierd artiest. Maar een
maal terug in Amerika wist nie
mand wie hij was. Dat veran
derde toen hij ook daar eerst
succes boekte en Hollywood
hem vroeg songs voor films te
gaan schrijven."
In 1937 struikelde het paard
waarop hij reed. Het viel en
daarbij werden Porters beide
benen verbrijzeld. „De dokters
wilden na dat ongeluk zijn rech
terbeen amputeren, maar ijdel
als hij was, weigerde hij dat te
accepteren. Dus hield hij zijn
been. Zevenentwintig jaar lang
heeft hij pijn gehad. Drugs,
drank en pijnstillers hebben
hem in die jaren gesloopt."
„Linda heeft hem nog tot
haar dood geestelijk overeind
kunnen houden. Maar toen
daarna bleek dat het been er
toch af moest, was het gebeurd
met hem. Hij was gebroken en
heeft sindsdien geen noot en
geen woord meer geschreven.
Heel ironisch heet zijn laatste
liedje 'Wouldn't It Be Fun Not
To Be Famous?'. Een trouwe
butler heeft hem tot zijn dood
bijgestaan. Zo stierf hij oud,
Willem Nijholt: „Cole Porter had nóg briljanter kunnen zijn, als hij zich echt vrij
verloederd en verbit
terd."
„Net als 'Foxtrot' en 'Cabaret'
spelen ook in dit verhaal de ja
ren dertig een grote rol. Ik heb
iets met die tijd. Wat toen rijk
was, was écht rijk en arm was
heel arm. Natuurlijk ben ik te
gen het grote verschil daartus
sen. Maar 'rijk' had toen nog ni
veau en culturele bagage. He
laas is 'rijk' nu vaak ordinair."
„Ik hou van de songs van Por
ter en de literatuur en het to
neel van die tijd, zoals Coward.
Door de televisiecultuur, het
hapsnap-kijken, merk je dat het
publiek nu moeite heeft met
lange zinnen. Een scène mag
niet langer duren dan een halve
minuut. Want zo gaat dat met
de soaps, de spelletjes, met Al
les. Vooral in Nederland. Men
sen staan niet meer open voor
geestigheden in een tekst. Het
moet komen van struikelen
over je voeten of het moet plat
op de seks zijn gericht. Alles
draait om het onderlijf."
Gerrie van der Klei speelt de
rol van Linda. „Natuurlijk is dit
voor haar weer een verhaal uit
de jaren dertig, veertig. De bal
jurken komen haar de keel uit,
maar ja, je hebt die tijd aan je
kont hangen en dan moet het
maar. En wat is er eigenlijk te
gen om een stuk met zulke
heerlijke muziek te brengen? Je
kunt tegenwoordig alles relate
ren aan de problemen in Bosnië
of waar dan ook. Maar als je uit
bent wil je al die ellende toch
wel eens even vergeten? En
toch: neem je zakdoeken maar
mee. Want al die prachtige
songs, al dat optimisme van die
tijd, staan zo schril tegenover al
Zijn treurigheid."
„Toch is dit stuk heel actueel.
Als je zelf niet homoseksueel
bent, geen verborgen leven
moet leiden, dan denk je mis
schien dat de tijden sinds de
dagen van Cole zijn veranderd.
Maar dit script laat dan toch
zien hoe iemand verder had
kunnen komen, nóg .briljanter
had kunnen zijn, als hij zich
echt vrij zou hebben gevoeld."
Opnamen 'Tussen kunst kitschin Lakenhal
namelijk heel goed in staat om
je pijn te doen zonder dat ze het
weten. Ik ben dus heel bang om
mensen toe te laten. Niet dat ik
daar nou erg mee zit, of in the
rapie moet of zo, maar mensen
kunnen erg wreed zijn, en daar
hou ik rekening mee."
„Ik wil me nooit volwassen
voelen. Ik hoop dat ik altijd in
wezen een kind zal blijven. Het
wezenlijke van kinderen is dat
ze nooit-weten wat er gaat ge
beuren. Je maakt ze 's ochtends
wakker en ze zijn opgewonden.
Zonder reden, maar ze springen
het leven in, ze zijn er niet bang
voor. Ik heb dat enthousiasme
ook in de morgen. Als er iets
aangenaams aan me is, dan is
het wel dat ik om negen uur 's
ochtends op mijn best ben. Dan
kun je echt lachen met me.
Want ik stort me er echt in. Tot
ik er halverwege de dag achter
kom dat de dag toch verdacht
veel lijkt op de vorige."
Tanita Tikaram morgenavond
op in Muziekcentrum Vreden-
burg in Utrecht.
leiden erna
De Haagse kunsthandelaar I.
Bouwman windt er geen doek
jes om. In snel tempo gaan de
illusies aan scherven. „Wat wilt
u dat ik daar over zeg," zegt hij
bij een klein schilderij van wat
op een verschrompeld peultje
lijkt. „Iets aardigs?" De eigena
res van het werkje bloost en
pakt het doek gauw terug.
Tjokvol is De Lakenhal maan
dag, vanwege de komst van de
AVRO. Het Leidse museum ver
kocht in korte tijd 1.200 toe
gangskaarten voor de opnamen
van het televisie-programma
'Tussen kunst kitsch'. Ook
buiten het museum is de grote
belangstelling duidelijk merk
baar. Op straat zittend wachten
grote groepen met volle dozen
en boodschappentassen in de
zon op hun beurt.
Eenmaal binnen lopen opge
wonden bezoekers, met hun
doeken onder de oksels ge
klemd, door de twee expertise
zalen. De gretigheid waarmee
ze op de tafels met twaalf ver
schillende experts aflopen baart
de suppoosten regelmatig grote
zorgen. Ze hebben moeite hun
waardevolle kunststukken te
beschermen. „Kijkt u een beetje
uit, u valt zo nog door dat doek
heen," zegt een suppoost tegen
een man, die zich een hoek van
de zaal inwringt. De aangespro
kene kijkt om zich heen en ont
waart een Jan van Goyen uit
1651 achter zich.
Schilderij-expert Bouwman
geeft in staccato zijn mening.
„Hoppe zegt u? Nee, die schil
der ken ik niet. Dat is toch de
man van die jenever?" Na een
reeks verloren gegane illusies
duikt een 'originele Van Meege
ren' op. Een schilderij van de
bekende meestervervalser, dat
2.000 tot 3.000 gulden waard is.
Even later hoort een vrouw dat
haar twee doeken van Albertus
Verhoesen 6.000 tot 8.000 gul
den waard zijn. Ze loopt rood
aan. „Ik krijg het er warm van."
Presentator Cees van Dronge-
len komt tussen de opnamen
door even buurten bij J. Polak.
„Heb je 't een beetje naar je zin
Jaap?" De expert op het gebied
In snel tempo taxeert kunsthandelaar I. Bouwman (uiterst rechts) negentiende
rijen.
gulden gekocht. „Weet u wat u
moet doen? U moet onmiddel
lijk teruggaan naar Columbia.
Meer van die beeldjes kopen en
die hier voor 100 gulden per
stuk verkopen. Dat wil men er
best voor betalen. Wie wil zo'n
hartstikke leuk beeldje nou niet
in huis hebben?"
De taxaties leveren slechts
voor een enkeling een bijzonder
van kunst uit Afrika, Azië en
Zuid-Amerika knikt volmondig
'ja'. Over het leesbrilletje op de
punt van zijn neus tuurt hij
aandachtig naar een Chinese
opiumpijp. „Mmmm, je kunt de
opium nog ruiken," zegt hij ge-
nietend. „Een heel leuk ding uit
de negentiende eeuw. Kijk, dan
stoppen we hier de opium in,
gaan we achterover liggen en
dan heeft de heer Van Dronge-
len geen mens meer aan ons."
De eigenares heeft weinig be
hoefte aan een handleiding
voor het gebruik van de opium-
pijp. Ze is meer geïnteresseerd
in de waarde van het ding. Die
blijkt aan de lage kant: 175 gul
den.
Een kistje met souvenirs uit
Colombia levert eveneens en
thousiaste reacties van Polak
op. De in Bogota gekochte
beeldjes zijn nagemaakt, maar
lijken van een afstandje wel van
echt goud. „Zo op een afstandje
zie je niet dat het nep is." Polak
neemt een loep in de hand om
kleine inscripties te lezen. „De
ze beeldjes zijn van koper met
een dun laagje goud. Hoeveel
heeft u er voor betaald?" De ei
genaar heeft de beeldjes voor 60
aangename verrassing op. Bij
voorbeeld voor de eigenaar van
een oude Chinese schaal, die
ineens in het bezit blijkt te zijn
van een kunststuk ter waarde
van 30.000 gulden. Van de op
merkelijkste en interessantste
voorwerpen zijn tv-opnamen
gemaakt die naar verwachting
in oktober op de televisie ko-
BIOSCOPEN
LIDO 1, 2, 3, 4 en STUDIO tel: 071 -
124130/133210, Steenstraat 39.
LIDO 1
Outbreak 16 jr., dag. 18.45 en
21.15; vrza zo en woe ook 14 .15.
LID0 2
101 Dalmatiërs al., vrza zoen woe
14.30.
Legends of the Fall al., dag. 18.45
en 21 15.
LID0 3
Drop Zone al dag 18.45; vr za zo
en woe ook 14 30.
Pulp Fiction 16 jr., dag. 20.45
LIDO 4
Dumb and Dumber 12 jr., dag
18.45; vr za zo en woe ook 14.30.
Forrest Gump al.dag. 20.45.
STUDIO
Imortal Beloved 12 jr., dag 18.45;
Stargate al.. dag. 18.45,21.15; zo
ook 14.30.
TRIANON tel: 071-123875, Bree
straat 31
Shallow Grave do t/m woe 19.30,
21.45.
The Shaws Hank Redemption ma
t/m woe 20.00.
KIJKHUIS tel: 071-142895, Vrouwen
kerksteeg 10.
Heavenly Creatures do t/m woe
19.30,21.45.
Farewell to my Concubine di 20.00.
The Remains of the Day woe 20.00.
Cultureel Centrum de X
Halfaouine woe 20.30 uur.
ALPHEN AAN OEN RIJN
EURO 1
Dumb and Dumber al., dag. 19.00,
zoen woe ook 13.45, 19
16.15.
DropZone 16 jr.. dag. 21.45.
EURO 2
Stargate 12 jr.. dag. 18.30,21.15
EURO 3
20.30.
101 Dalmatiëers al., za woe 14.00;
zo ook 16.15.
EURO 4
Outbreak 16 jr., dag 18.45,21,30;
18.45;.
16.15.
VOORSCHOTEN
KINDERBIOSCOOP CC tel: 071
614354, Prinses Marijkelaan 4
De Leeuwekoning al., za zo woi
2 15.30.
DEN HAAG
ASTA 1. tel: 070-3463500, Spui 27
Stargate 12 jr., dag 13.15, 16.00,
18.45,21.30.
ASTA 2.
Legends of the Fall 12 jr.dag.
13.15, 16.00, 18.45,21.30.
ASTA 3.
Shallow Grave 16., dag. 13.15,
16.00, 18.45,21.30.
BABYLON 1 tel 070-3471656, naast
Centraal Station
Immortal Beloved 12jr.,dag. 13.15,
16.00, 18.45.21.30.
BABYLON 2
Forrest Gump 12 jr., dag 13.15,
16.30. 20.30.
BABYLON 3
De Tasjesdief al dag. 13.15,
16.00; di alleen 16.00
Amateur 16 jr., dag. 18.45,21.30.
METROPOLE 1 tel. 070-3456756,
13.15, 16.00,
Outbreak 16 ji
18.45,21.30
METROPOLE 2
My Life al dag. 13.15, 16.00,
18.45,21.30.
METROPOLE 3
Nell al dag. 18.45, 21.30; dó vr
ma di ook 13.15, 16.00.
101 Dalmatiërs al., zazowo 13.15,
16.00
METROPOLE 4
Dumb and Dumber al., dag. 13.15,
16.00. 18.45
Little Women al., dag. 21.30.
METROPOLE 5
Pulp Fiction 16 jr., dag. 21,15
101 Dalmatians al., dag. 13.15,
16.00, 18.45.
ODEON 1 tel. 070-
3462400/3462401. Herengracht 13.
DropZone 16 jr., dag. 16.00,
18.45, 21.30, do vr madiook
13.15.
ODEON 3
Star Trek Generations al jr., dag.
13.15, 16.00. 18.45,21.30.
ODEON 4 Riksbioscoop
2jr..
16.45, 19.15,21
amsterdam gpd
Nederland en Vlaanderen stu
ren in oktober achttien bekende
auteurs naar de jaarlijkse
Spaanstalige boekenbeurs 'Li
ber' in Barcelona. Na de literai
re successen in Duitsland,
Frankrijk en Italië hoopt de
Stichting Uber '95 ook in de
Spaanstalige landen een ver-
koopgolf van Nederlandstalige
boeken op gang te brengen. Om
de markt rijp te maken worden
in juni eerst zes Spaanse en Ca
talaanse critici uitgenodigd om
in Nederland en Vlaanderen
hun kennis van ons literaire
landschap te vergroten.
den haag anp
Vanaf 1 januari 1996 zullen de toegangstarieven
voor voorstellingen van podiumkunsten, musea
met wisselende tentoonstellingen, bioscoop en
theater niet langer onder het algemene btw-tarief
van 17,5 procent, maar onder het verlaagde tarief
van 6 procent vallen.
Dat heeft het kabinet al op 31 maart besloten.
Het besluit wordt nu op de ministeries van cul
tuur en financiën uitgewerkt. Met de btw-verla-
ging in de „eerste categorie", de zwaar gesubsi-
eerde podiumkunsten en musea, is circa acht
miljoen gulden per jaar gemoeid. Uitbreiding tot
bioscopen vergt nog eens 18 miljoen gulden. In
totaal dus 26 miljoen gulden, een bedrag dat de
afgesproken bezuiniging op de cultuursubsidies
van het regeerakkoord vrijwel ongedaan maakt.
Op cultuur wordt in 1998 88 miljoen bezuinigd,
waar 60 miljoen aan nieuwe subsidies tegenover
staat. Daar komt nu dus nog eens 26 miljoen bij.
Het is niet de bedoeling dat bioscopen hun tarie
ven verlagen. Het geld is hard nodig voor investe
ringen in deze sector die het economisch tegen
zit. Staatssecretaris Nuis wil daarover afspraken
maken. Dezelfde soort afspraak zou gemaakt
kunnen worden met de sector podiumkunsten.
