Wildgroei? Weg tuin! Afgelasten concert Altar en Deicide is overdreven Schrijvende Lezers Bloembollensector wil niets! Onderhoudsverplichtingen van huurder en verhuurder Dierenleed ligt op uw bord WOENSDAG 19 APRIL 1995 J22 N BRANDENBURG. 0 Groot was mijn verbazing toen ik in uw krant las omtrent de ophef over en zelfs afgelasting van het concert van de bands Deicide en Altar in Scum. Voor al de reden van deze afgelasting deed mij afvragen of we mis schien in de vorige eeuw beland Deze bands mogen namelijk niet spelen omdat ze anti-chris telijk zijn. Eén van de bands, Al tar, beweert inderdaad atheïs tisch te zijn, in de zin dat ze ontkennen dat er een god is. Dat verklaart hun t-shirts met de inderdaad vrij provocerende tekst 'youth against Christ.' Het betreft hier de uiting van een mening, die bedoeld is om de jeugd te laten denken, zodat men niet enkel naar een be paalde kerk gaat omdat de ou ders daar ook heen gaan. De jeugd moet zelf denken. In het artikel op de Duin- en Bollenstreekpagina van 12 april zegt N. Zwaan van het RPF ech ter dat er een drempel over schreden is als de jeugd wordt opgeroepen tegen Christus te zijn. De kerken doen echter niet anders dan op te roepen voor Christus te zijn. De slogan van Altar is zelfs afgeleid van t-shirts met de tekst 'youth for Christ'. Omdat de betrokken gelovi gen echter tegen atheïsme zijn denken zij het de tegenpartij te kunnen verbieden zich te uiten. Om dit aan de andere partij te verbieden moet je mijns inziens zeker kunnen zijn dat je eigen mening de ware is. Dat kan hier niet onomstotelijk bewezen worden, aangezien het gaat om een zaak die niet voor niets ge loof heet. Misschien bevat het atheïsme wel de waarheid. (De christenen zijn immers ook ver volgd in Rome, voordat het christendom de leidende religie in Europa werd.) Ik zie in het toegeven aan de druk door Scum dan ook een belemmering van de toch vrij algemeen aanvaarde vrijheid van meningsuiting. Daar komt bij dat ik persoon lijk en met mij vele anderen er, in deze in ruime mate gedecon- fessionaliseerde tijd niet op zit te wachten, dat kerken bepalen wat de jeugd wel en niet mag Met betrekking tot Deicide kan ik enkel melden dat dit in derdaad een band is die zich doet gelden als satanisch. Dit lijkt echter meer een gimmick, een show-element dan iets om je druk om te maken. Bij dit alles komt nog dat bei de bands zich bedienen van eer death-grunt; dat is schreeuwerige stem die vaak (en in deze beide gevallen ze ker) onverstaanbaar is. Kortom, de drukte rond Dei cide lijkt me zwaar overtrokken, en zeker in het geval van Altar komt de vrijheid van menings uiting in het gedrang. Daarbij lijkt het mij achterhaald i gedeconfessionaliseerde sa menleving dat de gelovigen niet-gelovigen voorschrijven wat te doen. M.A. Hoogkai Stadsgehoorzaal vogelvrij? Wat van iedereen is, is van nie mand en dus vogelvrij. Nu wordt weer eens de schit terende akoestiek van de Stads gehoorzaal ontvreemd. Het wauwelend bestuur re kent op de lauwheid van het Leidse volk. Congressen en concerten, dat ging nog nooit samen. (Congresgebouw Den Haag). Wat hoor ik? Kunstmatige akoestiek. Dag schitterende Stadsgehoorzaal. AnnerBylsma, Amsterdam. Indien u reageert op een artikel in deze krant, wilt u dan in uw ingezonden brief de datum vermelden waarop het betreffende artikel werd gepubliceerd? Brieven worden in het algemeen in deze krant onderte kend met naam en woonplaats. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brie ven in te korten en plaatsing van brieven te weigeren. "We gaan het probleem wortel en al uitroeien", moet men op het stadhuis gedacht hebben, toen er een oplossing moest komen voor de wildgroei aan reclameborden en uitstal lingen voor winkels. Dat hier mee een onvervangbaar aspect van de binnenstad vedwijnt, heeft men kennelijk niet gezien of willen zien. Uiteraard respec teer ook ik het verlangen en het recht van lichamelijk gehandi capten op een onbelemmerde doorgang op het trottoir. Bo vendien deel ik veel van de be zwaren die door collega-winke liers tegen straatbevuiling wor den aangevoerd. Een regulering van die uitstallingen lijkt me dan ook op zijn plaats. Maar bij een categorisch verbod als be doeld in de 1 april-regel kan ik mijn onmogelijk neerleggen. En ik kan mij nauwelijks voorstel len dat er voor een genuanceer dere aanpak geen meerderheid te vinden zou zijn. Zoals vrijwel dagelijks in deze krant te lezen is, staat de detail handel in de binnenstad van Leiden immer onder grote druk van de regionale concurrentie. Helaas verdwijnen hierdoor ge regeld bedrijven die bijdroegen tot de aantrekkingskracht van het gezamenlijk winkelaanbod. Ik doe dan ook een dringend beroep op de gemeenteraad om deze vicieuze cirkel niet te ver sterken door de oude stad een van. de meest wezenlijke voor delen boven winderige winkel- centra, boulevards of andere vruchten van naoorlogse plano logische vrijheid te ontnemen. Kale straten hebben we in Ne derland genoeg. Bij het winke len aan de gracht of in een nau we winkelsteeg is van oudsher een grotere rol weggelegd voor het toeval. Er wordt meer ge winkeld om het winkelen en de uitstalling in haar juiste vorm biedt dat zeldzame evenwicht van klantgerichtheid en com mercie, waarvan de consument de gezelligheid en de winkelier de impulsaankoop waardeert. Waarom niet de hele markthan- del verbieden, de achterkant van die kramen is voor omwo nenden geen gezicht en de doorgang wordt voor de gehele bevolking - valide en invalide - belemmerd? Wat voor de warenmarkt geldt, dat de stad de stad niet meer is als zij wegvalt, geldt ook voor de uitstallingen. Zeker op marktloze dagen verlenen ze het oude centrum niet die extra kleur, die maakt dat de Leide- naar er niet met de auto op uit trekt om elders boodschappen te gaan doen en dat de bezoe ker van buiten blijft komen. Op het palet van de stad horen fraaie reclameborden bij oude gevelstenen en boekenstalletjes naast etalages. Tegenover de doelgerichtheid van de buiten wijk wordt de charme van het flaneren geboden. En nu? De bloemen naar binnen, alles ach ter glas: het verbod betekent een sterilisatie die elke kans op nieuw leven voor Leiden onmo gelijk maakt. Terecht of onterecht, de Leid se binnenstad slaagt er niet in het aura van onbereikbaarheid af te leggen. De per 1 april be oogde gelijkschakeling lost ook dit probleem doeltreffend op.- Voor de op termijn resterende filiaalbedrijven, dumpzaken en leegstand hoeft niemand van buiten meer naar binnen, want zeker de eerst twee categorieën vind je overal. En dat de maat regel tot verschraling van het winkelaanbod zal leiden, daar van is mijn eigen situatie een duidelijk voorbeeld. Wie als wij beschikt over een gevelbreedte van nog geen vier meter, wordt gemakkelijk voor bijgegaan. Met twee molens vol ansichtkaarten met betrekking tot het boek (voor een deel ei gen import) en een tafel met koopjes mogen wij nog enige hoop koesteren de laatste wan delaars op de Botermarkt tot stilstand te brengen en op onze aanwezigheid te attenderen. Moeten we die ook nog laten lo pen, dan verliest openstelling elke economische grondslag en sluiten we - enkele maanden voor het tienjarig bestaan - de winkel. In hoeverre onze slui ting ook voor Leiden een verar ming betekent, laat ik aan ande ren over. Wel besef ik' dat de vi- e die voor ons in de plaats komt, ongetwijfeld voorziet in een veel grotere be hoefte. Met het verdwijnen van elke zelfstandige winkel gaat een deel van de aantrekkingskracht van het oude centrum, van oudsher het meest pluriforme winkelgebied, verloren. En met het verminderen van die aan trekkingskracht verdwijnen meer winkels en verdwijnt ook de pluriformiteit en onder scheidt het centrum zich alleen nog maar door zijn infrastructu rele nadelen. Iedere tuinman kan u vertel len hoe u wildgroei kunt bestrij den zonder de tuin op te heffen. Een regulering in de zin van een minimale vrije doorgang op het trottoir van bijvoorbeeld 1,5 m. komt, dunkt me, aan alle be zwaren van gehandicapten te gemoet. Borden en dergelijke zouden dan op één lijn met bo men en stadsmeubilair als bus haltes, parkeermeter, pruik bakken en mupi's toirband kunnen worden op steld, aangenomen dat die mogen blijven staan. Dat de gemeente mans noeg is ook onesthetische wassen tegen te gaan, is met; daadkrachtig optreden tegen gele pizza-koerier van de Ho gracht wel aangetoond. Een plichting tot het aanvragen nieuwe vergunningen zou f voor een doeltreffend hand bieden. Ik hoop van harte dat u me eens bent dat kort snoeijüE!: beter is dan uitroeien - zeker het begin van de lente u op aanpassing van de gel wilt aandringen (en uit#u; omdat velen net als wij volle :r zijn overvallen en voor het mende seizoen al een mag< vol hebben). Om te voorkom dat Leiden een spookstad worden, waaruit de toevall passant zo gauw hij kan, vlucht. Al kijkt hij, vlak vo de snelweg opdraait, missch nog één keer achterom r torenhoog reclamebord twee grijnzende idioten met helm op en een glas alcohol bier in de hand vergeefs prol:IT ren om bezoekers in hun H ja' land binnenhuisje te lokken. Piet van Windicoi AioloZ, boekhandel en antiqi tvv( at «ri Leid pi Tegen mijn gewoonte in wil ik reageren op een ingezonden brief van statenlid C. van Laar van Groen Links in Zuid Hol land. Uit die brief zou blijken dat de bloembollensector niets wil. Het tegendeel is echter waar. De sector en de overhe den gaan een convenant teke nen, waar wel degelijk een aan tal afspraken in staan die wij gaan uitvoeren of al in uitvoe ring zijn. De bollensector wilde geen windsnelheid opnemen omdat we bezig zijn met techni sche oplossingen zoals overdek te spuitbomen, ander type dop pen. Ook over de drainmetin- gen en bemonsteren zijn wel degelijk afspraken gemaakt. Wel gaan we eerst proefdraaien om te zien hoe we dat het beste kunnen aanpakken. Ook over teeltvrije zone's langs de sloot kanten zijn afspraken gemaakt. En over de hoeveelheid midde len die we mogen gebruiken zijn afspraken gemaakt. Boven dien zijn we bezig met resisten- tieonderzoek voor ziekte onge voelige rassen. Zo kan ik nog heel wat afspra ken opschrijven die we samen met de overheid gemaakt heb ben. Ik hoop dan ook dat me vrouw C. van Laar eerst infor meert naar de juistheid van be richten! alvorens zij een inge zonden brief schrijft. Wij gaan in ieder geval graag voor een duurzame bloembollenteelt. Martien Zandwijk, Milieuplatform Bloembollensector Uit een huurovereenkomst ont staan diverse verplichtingen voor zowel de verhuurder als de huurder. Zo dient de verhuur der de woning ter beschikking van de huurder te stellen en voor een rustig woongenot te zorgen. Dit houdt in dat de ver huurder niet zomaar op elk wil lekeurig moment bij de huurder mag binnenlopen. De huurder dient op tijd de huurprijs te be talen en de woning ais een goed huurder te gebruiken. Dit wil zeggen dat hij niet zomaar mag onderverhuren of de woning verbouwen. Een andere verplichting is de onderhoudsverplichting. De verhuurder van een woning moet er voor zorgen dat de wo ning gedurende de huurperiode zodanig wordt onderhouden dat de huurder deze naar beho ren kan gebruiken. Dit houdt in dat de verhuurder alle noodza kelijke onderhoudswerkzaam heden moet verrichten, met uit zondering van het gering en da gelijks onderhoud. Het gering en dagelijks onderhoud komt voor rekening van de huurder. Voorbeelden hiervan zijn: het hang- en sluitwerk in de wo ning, schoonhouden van afvoe ren, witten en behangen, ver nieuwen van kraanleertjes, het plaatsen van tochtslfippen en het vegen van de schoorsteen. De verhuurder en de huurder kunnen natuurlijk afspreken dat de verhuurder ook bepaalde ta ken van het huurdersonder- houd op zich neemt. De kosten hiervan kunnen dan doorbere kend worden via de bijkomende kosten. Wat kan een huurder nu doen als hij klachten heeft over on derhoud van, of reparaties aan de woning? Allereerst moet de verhuurder natuurlijk op de hoogte gesteld worden en ge vraagd worden zijn verplichtin gen na te komen. Wanneer her haalde verzoeken hiertoe geen resultaat hebben, kan de huur der het beste een aangetekende brief sturen, waarin een bepaal de termijn gesteld wordt waar binnen de verhuurder alsnog aan zijn onderhoudsverplich- LEIDSE RECHTWINKEL tingen kan voldoen. Wanneer dit niet tot het gewenste resul taat leidt, heeft de huurder een aantal mogelijkheden, die in de wet zijn vastgelegt, om de ver huurder te dwingen het onder houd uit te voeren. Ten eerste kan de huurder een klacht indienen bij de gemeen te. Burgemeester en wethou ders kunnen dan de verhuurder via een aanschrijving dwingen het onderhoud te verrichten. Wordt hier door de verhuurder geen gehoor aan gegeven, dan kan de gemeente de werkzaam heden op kosten van de ver huurder laten uitvoeren. Dit ge beurt echter niet vaak omdat de gemeente een financieel nadeel heeft als de verhuurder niet kan betalen. Ten tweede kan de huurder bij de kantonrechter vorderen dat de verhuurder zijn onderhouds verplichtingen nakomt. Dit kan samen gaan met een dwangsom die betaald moet worden door de verhuurder als hij niet of te laat aan zijn verplichtingen vol doet. In geval van ernstige on- derhoudsgebreken die met spoed opgeheven dienen te worden, kan er een spoedvoor ziening bij de kantonrechter of president van de rechtbank in kort geding worden gevraagd. TerTslotte kan de huurder zich door de kantonrechter laten machtigen om de onderhouds werkzaamheden zelf uit te (la ten) voeren. De kosten die ge paard gaan met de werkzaam heden komen dan voor reke ning van de verhuurder. In de praktijk echter wordt van deze mogelijkheid weinig gebruik ge maakt, omdat de kosten eerst door de huurder moeten wor den voorgeschoten. Als het om grote bedragen gaat zal dit op onoverkomelijke bezwaren stui- Het niet betalen van de huur bij het niet nakomen van de onder houdsverplichtingen van de verhuurder is niet zomaar toe gestaan. Slechts wanneer er sprake is van een zo ernstige vorm van achterstallig onder houd, dat het gebruik van de woning ernstig belemmerd wordt, mag de huurbetaling stopgezet worden. Voordat een huurder besluit ge rechtelijke stappen tegen de verhuurder te ondernemen is het belangrijk en zinvol advies te vragen aan een instantie die individuele rechtshulp verleent. Voor inwoners van Leiden wordt deze rechtshulp verleend door het Instituut Burgerraads lieden en het Bureau voor Rechtshulp. Mensen uit de Leidse regio kunnen alleen te recht bij het Bureau voor Rechtshulp. Discreet, veilig en voordelig beleggen? Laat uw licht eens schijnen over de grens. Wilt u de betere beleggingen eens tegen het licht houden? Wip dan eens over bij de zuiderburen en kies meteen voor de grootste bank van België: de Generale Bank. Daar yindt u de professionele aanpak voor een optimaal spaarrendement. U krijgt er uitstekend advies over een erg rijke beleggingskeuze: op korte, middellange of lange termijn; in gulden, Belgische frank of andere deviezen. Ook andere interessante opties staan voor u open:' van Euro-obligaties tot de ruimste selectie van beleggingsfondsen. Kom eens vrijblijvend pools hoogte nemen. Bel ons, of stap binnen bij het dichtstbijzijnde Generale Bank-agentschap. ANTWERPEN-MEIR. Meir 48 (32/3/204.62.11) ANTWERPEN-FRANKRIJKLEI Frankrijklei 47 (32/3/232.81.36) ANTWERPEN-VAN RIJSWIJCK Jan Van Rijswijcklaan 58 (32/3/248.45.50) BRUGGE: Vlamingstraat 78 (32/50/44.14.84) KNOKKE-ZOUTE: Elisabethlaan 13 (32/50/60.50.58) GENT-CENTRUM: Kouter 8 (32/9/264.22.01) 0 Generale Bank De grootste Belgische bank. Laat ik vooropstellen dat ik het gooien van bakstenen door win kelruiten niet als oplossing zie voor wat voor probleem dan ook. De verbijsterde reactie van Witte Prijzenslagerchef Louis van Egmond ('ik heb nog nooit een dier mishandeld') is, zeker voor een slager, minstens zo onbegrijpelijk. In tegenstelling tot wat steeds meer mensen schijnen te den ken, groeit varkensvlees, kipfilet of rundergehakt niet aan bo men of struiken. Het zijn stoffe lijke overschotten, lijken dus van dieren! Deze varkens, kip pen en koeien zijn slechts ge- fokt om als voedsel te dienen voor mensen. Het hele 'leven' van deze dieren is één lange martelgang, met als tragisch dieptepunt de vaak pijnlijke gang naar het slachthuis, waar de doodsbange dieren een gru welijk dood wacht. Een slager verwerkt en verkoopt niets meer of minder dan dierenleed en dus wel degelijk medeschuld u aan massale dierenmishand ling. Daar verandert het stul si worst voor het hondje van klant niets aan. Louis van E| - mond zou dat moeten wete|_ Maar ook de klanten heer Van Egmond moeten ee gaan nadenken. Zij kopen zi L produkten en houden zo dei dierenmishandeling in stand. Margreet de Goed 3 Leidie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 18