I Imperium waagt zich aan muziektheater Groot dansfestijn met donkere accenten Muziek is de jolige noot Cultuur Kunst Matthaus Passion is wéér mooier Bont allegaartje door vóór-oorlogse meisjes KTERDAG 15 APRIL 1995 CHEF ANNEMIEK RUYCROK, 071-356471 PLV -CHEF JAN RIJSDAM, 071-35647? ÏOWÏC vertoont eigen kunstwerken iden» De Britse popmusicus David Bowie stelt in een zoge naamd mini-retrospectief kunstwerken ten toon die hij de afge- I jopen 20 jaar heeft gemaakt. De collectie bevat schilderijen, te- keningen en litho's en onder meer een portret van de popster Ig- Pop en een tapijt met afbeeldingen van hem zelf. Bowie heeft bij zijn schilder-, teken- en drukwerk laten inspireren door -He Afrikaanse kunst. De expositie wordt gehouden van 18 tot 29 luiffcpril in The Gallery in Londen. i/Ei vaarten voor 'Man van La Mancha' n haag/leiden Het Koninklijk Ballet van Vlaanderen speelt op [aterdag 22 april de musical 'Man van La Mancha' met Ramses Shaffy in de hoofdrol. De voorstelling vindt plaats in het Neder lands Congresgebouw in Den Haag. Tot 18 april zijn toegangs kaarten verkrijgbaar bij het Uitbureau van K&O aan de Oude Leiden. _I)e Haagse KoninginneNach -oen haag Voor deze zesde keer vindt op vrijdag 28 april in de Haagse binnenstad het grootschalige rhythm 'n blues-evene- Lent de KoninginneNach plaats. Op vijf buitenpodia aan het Plein, het Kerkplein, de Plaats, de Grote Markt en het Buitenhof [reden vanaf 19.30 uur verschillende nationale en internationale brtiesten op, zoals Jan Akkerman en Rory Block. Daarnaast wordt in zo'n 60 café's en restaurants muziek gemaakt. Op de Jlofplaats is een Nachbios waar om 21.45 de film 'Rattle 'n Hum' pn aansluitend het sixties-epos van Oliver Stone 'The Doors' jvorden vertoond. Op de Nachmarkt zijn allerlei snuisterijen en mapjes verkrijgbaar. Rory Block. FOTO CARLA GAHR Grootschalig 'Gettovanaf mei te zien „Niet zwaar op de hand, maar spannend en dynamisch dat is de muziektheaterproduktie 'Getto' volgens Bart Vieveen. Hij regisseert het stuk van toneelvereniging Im perium dat op de vijftigste 5 mei-viering in première gaat. Het is gebaseerd op het leven in het getto in de Li touwse stad Vilna tijdens de Tweede Wereldoorlog, waar van de oorspronkelijke tachtigduizend bewoners onge veer achthonderd overleefden. Ondanks deze ellende ontstond er in de joodse wijk een bloeiend theater- en muziekleven. LEIDEN PAULIEN KOOPMANS 'Getto' dat in 1983 door de to neelschrijver Joshua Sobol ge schreven is, bevat enkele over geleverde dagboekfragmenten, gesprekken met overlevenden en veel autenthiek toneel- en muziekmateriaal. In dit niet onomsteden stuk brengt Sobol een aantal pijnlij ke universele dilemma's aan de oppervlakte. In een discussie tussen Gens, de chef van het getto, en de socialist en biblio thecaris Kruk komt de vraag aan de orde of het wel moreel aan vaardbaar is om toneel te spe len en muziek te maken op een 'begraafplaats'. Gens vindt van wel, want doordat de mensen zich met cultuur bezighouden bewaren zij hun menselijke waardigheid. Maar de voorstel lingen die de theatergroep van het getto in de periode 1942- 1943 opvoerden, werden behal ve door de joodse bewoners ook door Duitse officieren bezocht. Beul en slachtoffer zijn tot el kaar veroordeeld en zoeken dus samen vertier. „Deze vaak gecompliceerde verhouding tussen de gettobe woners en de Duitsers wordt in 'Getto' goed in beeld gebracht", vindt Vieveen. Sobol zegt in een interview dat hij eens met zich zelf hield, dat hij niet gelooft dat die verhouding zo zwart-wit was, zoals in veel oorlogslitera tuur beschreven wordt. 'Getto' is geen realistisch stuk", zegt Vieveen. „Het heeft een scenische opbouw, een beetje zoals sommige toneel stukken van Wedekind of Brecht, en laat zich nog het bes te omschrijven als een revue, met spannende, humoristische en soms dramatische momen ten. Stukken toneel worden af gewisseld met muziekfragmen ten en liederen die in het getto zijn gecomponeerd. Deze Jiddi sche muziek en zang, ook wel Klezmer genoemd, wordt tij dens de voorstelling door zeven muzikanten gespeeld. Het is muziek met een melancholi sche ondertoon, maar met heel veel vaart, een beetje jazzy en Bart Vieveen: „De vaak gecompliceerde verhouding tussen de gettobe woners en de Duitsers wordt goed in beeld gebracht." FOTO HIELCO KUIPERS tegelijk zigeunerachtig. Vest 33e. De voorstellingen be- 'Getto' is vanaf 5 mei de hele ginnen om 20.30 uur. Kaarten maand iedere donderdag-, zijn te reserveren bij K&O, tel: vrijdag- en zaterdagavond te 071-133363. zien in Imperium aan de Oude dans recensie. nicos.de wal Nederlands Dans Theater 12 en 3 m.m.v het Nederlands Balletorkest o.l.v Christof Escher en solisten Pieter Wispelwey (cello) en Bernadette ter Heyne (mezzo-so praan) Jubileumprogramma 'Arcimboldo' Choreografie: Jiri Kylian e.a. Muziek: J.S. Bach, Schubert, Tsjaikovski, Reich e.a Ge zien 13/4, AT&T Danstheater, Den Haag. Herhalingen: hedenavond, 18 t/m 23. 25 t/m 28 april. Een Engelse zegswijze wil dat elke wolk een zilveren rand heeft. Voor het feestprogramma dat Jiri Kylian samen met zijn artistieke staf en zes dansers voor de drie NDT-groepen heeft gemaakt, omdat hij twintig jaar de leiding van het Nederlands Dans Theater heeft, geldt het omgekeerde. Uitbundigheid met soms kolder en knaleffec ten vormen de hoofdmoot, maar er zijn momenten van een zekere inkeer en het slot slaat van stralend majeur om in diep mineur. Na een massaal ensemble van 48 dansers in vuurrode kos tuumsbij triomfantelijke Tsjaik- ovski-fanfares, compleet met écht vuurwerk, hoort men op eens een journaalstem met be richten over het geweld in Tsjetsjenië en Schuberts diep- melancholische lied 'Der Leier- mann' uit de 'Winterreise'. Het soort contrast, dat Kylian al aanbracht in zijn gekscherende 'Sechs Tanze', maar nu dan aangezet met een zwaarte die dansbezoekers vertrouwd is van Rudi van Dantzig, toen hij zo veel balletten met een ernstige boodschap op het repertoire van Het Nationale Ballet bracht. Overigens is de jubileumcrea tie 'Arcimboldo' het beste te ty peren als een hedendaagse vari ant op het 'grand divertisse ment' waarmee veel avondvul lende produkties van het klas sieke repertoire feestelijk wer den opgetuigd, zoals Aurora's Wedding' tot slot van 'De scho ne slaapster', met de optocht van sprookjesfiguren en allerlei variatiewerk dat met het eigen lijke thema van het ballet niets uitstaande heeft. Geen sprookjesfiguur maar wel een opmerkelijk personage maakt aan het begin van het ballet al zijn opwachting in de gedaante van een Mister Piggy die als een kok met slagersmes een rondtollende kip achterna zit. Elders begint een scène als het baltsgedrag van vogels in het voorjaar: verlokkend kirren de danseressen en hanig met het achterpand van hun jasjes wapperende mannen. Het bizarre is substantiëler uitgewerkt in een confrontatie van zes dansers, zó weggelopen uit 'Stamping ground' - Austra lische aboriginals dus - met een zestal sylphides, die eerst in duikvlucht over hen heen zwe ven en vervolgens hoog in het toneelzwerk worden opgetrok ken. Luchtgeesten, die vervol gens goed in staat blijken de exotische bewegingen van hun Tarzaneske partners over te ne men. Aan tegenstellingen geen gebrek dus en óók nog gegooi van tomaten uit de zaal naar de dansers, die daar met een door Sabine Kupferberg ingezette yell op reageren. Tenslotte een suggestie: wie alle aspecten van het grootscha lige NDT-festijn wil beleven doet er goed aan vroeg bij de zaal te arriveren. De rondgang door de 'catacomben' en ande re ruimten van het Danstheater is de moeite waard. Het Arcim- boldo-thema is ook daar uitge werkt met originele opstellingen van allerlei groente en fruit, ge combineerd met rekwisieten en kostuums. muziek recensie n li dy van der spek Matthaus Passion van J S Bach door het Bachkoor Holland, het Residentie Orkest, de solisten Irene Hammann. sopraan, Claudia Schubert, alt/mezzo, Peter Bartels, tenor (evangelist), Philippe Hüttenlocher, bas (Christusparti|), Scot Weir, tenor, Charles van Tassel, bas, Gail Ann Schroe- der. viola da gamba. Aart Bergwerff, or gel, en het Haags Matrozenkoor o I v Sip- ke de Jong Dingent Charles de Wolff Ge hoord 14 april in de Pieterskerk in Leiden Charles de Wolff zoekt elk jaar. bewust of onbewust, een ande re invalshoek, wat iedere keer de Matthaus Passion weer 'authentiek', weer als nieuw maakt. En voor mij wéér mooier dan voorheen. De 'Stilte' heeft de Wolff nu centraal gesteld. Zelden hoorde ik de Matthaus zo gaaf en ingetogen, zo ver stild. Koren als 'Herr, bin ich 's' of 'Was ist die Ursach' aller sol- cher Plagen' werden ragfijn maar stamelend gezongen. Een huiveringwekkende sfeeromslag tussen het bijtende volkskoor 'Wer ist's der dich schlug' en het koraal 'Wer hat Dich so ge- schlagen', en ook binnen het koraal van twee coupletten 'O Haupt voll Blut und Wunden' en 'Du edles Angesichtes'. Steeds beweging en stilte. Zelfs in het slotkoor waar de twee ko ren elkaar toeroepen, wordt een geladen zwijgen gewekt in 'Soil dem angstlichem Gewissen, ein bequemes Ruhekissen..' Het Residentie Orkest voegt zich in deze beschouwende uitvoering. Opvallend is die zeldzame sfeer, die het lichte vibrato van de so pranen oproept in combinatie met de strijkers. Van de solisten valt de tenor Scot Weir uit de toon. Met zijn helle stem zingt hij slechts technisch knap. De andere solisten lijken elkaar te inspireren. Steeds boeiender, met meer diepgang en overgave zingen van Tassel en Irene Hammann hun aria's, de evan gelist Bartels het lijdensverhaal. Een onvergetelijk mooi 'Erbar- me Dich, O Gott' van de nog jonge alt/mezzo Claudia Schu bert. Ook dit jaar maakt Hütten locher de meeste indruk in zijn bewogen en aangrijpende ver tolking van de Christuspartij. c 1 recensie wijnand zeilstra iotmoffen en kaaskoppen', een pro- ramma van Eva-Maria Hagen en Marjan erk. Muziek Siegfried Gerlich, Ruud-Jan tos en Francois van Bemmel. Gezien 14/4, schouwburg. Leiden. Ie titel van het programma uggereert heel wat, het resul- lat is vrij pover. 'Rotmoffen en pr aaskoppen' heeft betrekking p de moeizame relatie tussen lederlanders en Duitsers. On- anks de goede economische etrekkingen is er immers bij ns dikwijls sprake van anti- Duitse gevoelens, ook bij de eneratie die de oorlog niet 'OP/POPULAIR heeft meegemaakt. Marjan Berk wil het kennelijk vooral luchtig houden. Want ook al wordt gesproken van een bevrijdings- en verzoeningspro gramma, in 'Rotmoffen en kaas koppen' komt de aangekondig de thematiek nauwelijks aan bod. Eva-Maria Hagen en Mar jan Berk stellen zich quasi-grappig voor als 'meisjes van vóór-oorlogse kwaliteit' die in vogelvlucht terugblikken op hun eigen vijftig jaar na de be vrijding. Hun beider levens lo pen echter dermate sterk uiteen dat het onmogelijk blijkt om dat alles in een zinvol samenhan gend programma onder te brengen. Terwijl Eva-Maria Ha gen, de moeder van de befaam de Nina en echtgenote van de befaamde Wolf Biermann, voor al haar politiek gekleurde balla des zingt, keuvelt Marjan Berk over haar persoonlijke emanci patie tussen de zwangerschap pen door. Hagen bijvoorbeeld zingt tegen de achtergrond van haar ervaringen in de voormali ge DDR de door Wolf Biermann geschreven Stasi-Ballade. Di rect daarna volgt Marjan Berk met 'Maak je geen zorgen over mij' in een liedje over een ver broken relatie. Die combinatie slaat nergens op, nog afgezien van de vraag, wat dit laatste met 'Rotmoffen en kaaskoppen' te maken heeft. Precies hetzelfde geldt voor de twee verhalen die Marjan Berk voorleest. Noch haar emancipatoire durf om als vrouw alleen in een duur res taurant uitgebreid te dineren, noch haar zelfbevredigingsex perimenten hebben iets van doen met het thema van de avond. Zo verwordt het geheel tot een bont allegaartje. Dat Marjan Berk niet eens de moeite genomen heeft om één zinnetje fatsoenlijk Duits uit haar hoofd te leren, is gênant. Spreek dan maar gewoon Ne derlands. Eva-Maria Hagen laat het zich allemaal lachend aan leunen en beperkt zich hoofd zakelijk tot de vertolking van haar repertoire. Tot slot wordt - om toch nog maar iets aan het thema te doen - voorgesteld om 'gemengd' te gaan voetballen: Duitsers en Nederlanders zij aan zij. Oppervlakkig is in dat geval een vriendelijke kwalifica- theater NIEUWE CD'S ling Crimson - 'Thrak' (Virgin). Thrak' is alleen geschikt voor le geoefende luisteraar. Ande- H( en zullen terugdeinzen voor de cakafonie die IGng Crimson op Thrak' voortbrengt. Pas na'vele ipeelbeurten ontstaat het besef lat de muziek op dit album uist tot in de kleinste details is ;estructureerd. Bij King Crimson hebben ze rahu van alles twee: twee drum mers, twee bassisten en twee gi taristen Robert Fripp en idrian Belew en drummer Bill Iruford de bekendsten zijn, hun )artijen op verschillende plek ken en tijdstippen hebben inge speeld. Vooral 'Vrooom', dat Dok al op het gelijknamige mi- ii-album van zes maanden ge leden is te vinden en dit keer in log drie andere versies opduikt, leeft de uitwerking van een coude douche. Wat toegankelijker maar nog altijd zeer complex is 'Dino saur', waarop Belew het dinoge- luid uit de speelfilm Jurasic Park '3 uit zi n gitaar tevoorschijn to vert. 'Thrak' is gek genoeg af en toe ook sentimenteel. Op het Beatles-achtige 'Walking on air' bij voorbeeld. Op 'People' trak teert de groep op hogeschool- funk. 'B' Boom' is een drumsolo en 'Inner garden' en 'Radio' zijn weer sfeervolle geluidscollages. King Crimson is niet voor een gat te vangen en blijft uit dui- zenden herkenbaar. Hoewel het muzikaal vakmanschap en de vernieuwingsdrang buiten kijf staan, moet de conclusie toch zijn dat 'Thrak' een wat patseri ge plaat is. Jimi Hendrix - 'Voodoo soup' (Po- lygram) Telkens als er posthume platen van Jimi Hendrix verschijnen, - krijgt z jn producer Alan Doug las de volle laag. De manier waarop hij de muzikale erfenis van de beste gitarist ooit be heert zou gelijk staan aan lij- kenpikkerij. Niet te ontkennen valt dat vooral het toevoegen van wat drums en bas, zoals op enkele platen is gebeurd, du bieuze ingrepen zijn. Ook op 'Voodoo soup' heeft Douglas ene Bruce Gary het slagwerk dunnetjes over laten doen. Toch verdienen 'Voodoo soup' en Douglas in het alge meen meer dan alleen een be oordeling aan de hand van ethi sche criteria. De grote verdien ste van een plaat als deze en ook van het vorig jaar versche nen 'Blues' is dat muzieklief hebbers die nog in de luiers rondliepen toen Hendrix de sterren van de hemel speelde, alsnog hun absoluut noodzake lijke portie kunnen krijgen. De geluidskwaliteit van het materiaal op 'Voodoo soup' is erg goed. Ook het uitgebreide essay over Hendrix en de gede tailleerde toelichting bij alle nummers zorgen voor een meerwaarde. De ultieme recy- cler Douglas heeft voor deze posthume plaat vooral geput uit albums die ook al na Hendrix' dood uitkwamen en het waar om van de songkeuze wordt er met een titel als 'Voodoo soup' ook niet duidelijker op. 'Blues' was wat dat betreft voor maar een uitleg vatbaar. WK JAZZ Erik Huele Ensemble: 'Friday the Fourteenth' (Timbre) Dit is Hueles tweede zelf-gepro- duceerde CD, en bevat uitslui tend eigen composities en ar rangementen. Het album valt niet alleen op door de sterke composities van de pianist, maar ook door de telkens wisse lende bezettingen en klankbeel den die worden geschapen. Het opvallendst zijn de bijdragen van detabla-speler, Sandip Bhattacharya, de flamenco-gitarist Nono Garcia, saxofonist Frans Vermeerssen en de leider, maar elk stuk bevat wel enkele onverwachte passa ges. In enkele stukken zijn bij voorbeeld de enigszins koele vocalen van Marijke van Ber- kum toegevoegd. Stilistisch is de muziek van Huele moeilijk te plaatsen, want de inspiratie bronnen zijn al even gevarieerd, van Europees impressionisme, neo-bop jazz, gemproviseerde muziek tot Westafrikaanse rit mepatronen. De muziek van Huele draagt gedurende het he le album een soort breekbaar heid met zich mee, alsof de mu sici een zekere emotionele voorzichtigheid betrachten om dat ze niet geheel zeker zijn van hunzaak. Dat neemt niet weg dat Huele bewijst dat er in Ne derland ook jazzkwaliteit buiten de geijkte circuits van hard bop en impro bestaat. Christoph Spendel: 'Out of Town' (TCB); Mark Johnson: 'Daydream' (JVC); beide: Play It Again Sam- /VIA De Duitse pianist-keyboardspe ler Christoph Spendel doet bij na alles zelf op zijn tweede pro- duktie voor het Zwitserse TCB. De eerste stukken van dit solide fusion-album gaan erin als koek, vooral dankzij het rit misch heldere up-tempo-spel op de toetsen. Gaandeweg gaan de electronisch voorgeprogram meerde slagwerkpartijen toch vermoeien, zeker als het tempo omlaag gaat. Spendel heeft een talent voor melodieuze compo sities, maarbuit dat te weinig uit door het meeste zelf te willen spelen. Knap gedaan, maar de volgende keer hoor ik hem lie ver met een echte ritmesectie. 'Daydream' is de tweede plaat van de Amerikaanse saxofonist (voornamelijk tenor) Mark Johnson. Mede dankzij mede- -producer George Jinda van Special EFX is het een voorbeel dige fusion-CD geworden, met veel smakelijke rhythm blues ingrediënten. Johnson weet precies wanneer en hoe lang hij de aandacht naar zich toe kan trekken door op het juiste mo ment stevig tekeer te gaan. Vooral qua timing maakt hij een uitstekende indruk. De saxofo nist is bovendien een goede componist die alleen de fout in gaat door toe te geven aan de- commerciële en afgezaagde achtergrondvocalen. Een stuk leukerdan bijvoorbeeld Candy Dulfer. KLASSIEK Concert in Villa Wahnfried. Liede ren en pianostukken van Richard Wagner. Pianostukken van Franz Liszt. Nathalie Stutzmann, alt, Gerhard Oppitz, piano (RCA) Hoe heeft Wagner in zijn eigen Villa Wahnfried in het Zuidduit- se Bayreuth, naar muziek ge luisterd? We zullen het nooit weten, maar we krijgen een beetje een indruk dankzij deze cd, waarvoor de opnamen in de grote tuinkamer van Wahnfried gemaakt werden. Pianist Ger hard Oppitz bespeelde Wagners eigen Stein\Vay, die ondanks een bombardement in de laatste oorlogsfase goed be waard is gebleven, en de Franse alt Nathalie Stutzmann zong vier van Wagners eigen liede ren. Haar stem klinkt door de akoestiek van de ruimte een beetje droog, maar aan haar ex pressiviteit doet dat geen af breuk, en het spel vanOppitz komt in klank nog beter tot zijn recht. Een cd met sfeer. MacMillan: Veni, Veni, Emmanuel - After the Tryst - ...as others seeus... - Three Dawn Rituals - Untold. Evelyn Glennie (slag- recensie susanne lammers Voorstelling: Tranen die de wereld niet ziet. Regie Margrith Vrenegoor Spel An- nelies van der Bie, Yardeen Roos, Arie Kant en Jaap Vrenegoor. Muzikanten Hendrik Jan Houtsma, Tatiana Logatche- va, Hans Penders en Anja Sicking. Gezien. 14/4, LAK-theater Leiden. Nog te zien. 15/4, aldaar Strakke stoeltjes en krukjes, mooi belicht, staan op het to neel. Dan komen ensemble en spelers op in al dan niet flubbe- rig ondergoed. Yardeen Roos zingt met overdreven theatrali- teit en tranen uit een flesje de aria 'L'ho perduto' uit Mozarts 'Le nozze di Figaro', dè opera over de onmogelijkheid van echte liefde. Een beetje gek alle maal, maar je bent wel in een keer bij de les. Margrith Vreneg oor koos een aantal van de vier honderd verhalen van Tsjechov om deze met vier spelers, casu quo vertellers, en een ensemble muzikanten te dramatiseren. Het vervolg op de aria is een stuk ingehoudener; de bizarre- rie wordt volledig overgelaten aan Tsjechov. De foptranen worden vervangen door elegant verpakt leed, dat quasi-luchtig verbeeld wordt. De gekozen verhalen vertellen meestal wat er gebeurt na het 'en ze leefden nog lang en gelukkig'. Het onge lukkige huwelijk, maar vooral de hypocrisie en het niet durven leven: tranen die de wereld niet ziet. De scènes zijn supergecon centreerde fragmenten en vra gen ook om grote oplettend heid. Het valt niet zwaar om die ook te betrachten. Het muzikale commentaar, waarvan de basis gelegd is door Willem Breuker en dat door Tatiana Logatcheva (cello), Anja Sicking (klarinet ten), Hans Penders (viool) en Hendrik Jan Houtsma (trompet) verder uitgewerkt is, brengt de lichte toets aan. Zij spelen ver rukkelijk. Dat de muziek de joli ge noot is, blijkt ook bij de scè ne zonder de hulp van de in strumentalisten. De uiteenzet tingen van een echtpaar over de reden van hun liefde, of liever hun samenzijn, zijn schrijnend cynisch. Dit effect wordt ver sterkt door het zwijgen van de muziek: hier is echt niets grap pigs meer te ontwaren. Hij houdt van zijn operazangeres om wat ze op het podium lijkt te zijn - zij houdt van hem om dat hij wel eens eerlijk is. De draai die Margrith Vrenegoor aan deze scène geeft is net zo subtiel als die van Tsjechov zelf; dat mag als een verdienste be schouwd worden. Absurd is het verhaal over de twee zwemmers. Onverhoeds naakt omdat hun kleren gejat zijn, vinden ze een oplossing voor hun gêne, die natuurlijk weer een klassiek geval van re gen naar drup blijkt, De meeste adapties zijn venij nig. Vooral van de mannen blijft weinig over. Yardeen Roos en vooral Annelies van der Bie ne men dan ook met verve de kans waar om hen eens in hun hemd te zetten. Van der Bie is de 'ver frissend brutale duivelin in een rokje' die het 'sprankelend cy nisme' waar Tsjechov naar streeft, prachtig expressief ge stalte geeft. Wat de mannen rest, is gloedvol hun zakkigheid etaleren. BIOSCOPEN werk), RuthCrouch (viool), James MacMillan (piano), Scottish Chamber Orchestrao.l.v. Jukka- Pekka Saraste en James MacMil lan (BMGCatalyst) Een heel fascinerende cd ver scheen onlangs bij BMG. De muziek werd geschreven door de Schotse componist James MacMillan (1929) en het be langrijkste werk is een concert voor slagwerk en orkest, dat hij opdroeg aan de Schotse slag werkster Evelyn Glennie. Dat de laatste een voor musici schijn baar onoverkomelijke handicap heeft (zij is doof1.), is echter niet te horen. Het tegenovergestelde is eerder waar: het spel van Glennie straalt een sensitiviteit en een nuancegevoel uit, waar aan vrijwel iedere tiormalé slag werker een voorbeeld kan ne men. Daarbij is zij op en top so- listé, middelpunt van een uit voering waarin zij met merkba re voldoening haar virtuositeit tot het uiterste kan laten gaan. Moderne en moeilijkemuziek. dat zeker, maar wie de moeite neemt aandachtig te luisteren, ontdekt een enorme diepte en grote muzikale schoonheden. LIDO 1 Outbreak 16 jr dag. 18.45 en 21,15; vr, za, Paasdagen en woe ook 14.15 LID0 2 101 Dalmatiërs al., vr, za, Paasdagen, woe 14.30. Legends of the Fall al dag 18.45 en 21.15. LIDO 3 Time Cop ai dag. 18.45, vr, za. Paasdagen en woe ook 14.30. Pulp Fiction 16 ir .dag. 20 45. LID04 Drop Zone 12 jr dag 19.00 en 21.15; vr. za. Paasdagen en woe ook 14.30. STUDIO Dumb and Dumber 12 |r dag 18.45; vr, za, Paasdagen en woe ook 14 30. Forrest Gump al dag. 20.45. LUXOR tel071 -121239, Stalionsweg 19 Stargate ai dag. 18.45en 21.15, Paasda gen ook 14.30. TRIANON tel; 071-123875, Breestraat 31. Nell do t/m zo. 19.30.21.45. Reality bites ma t/m woe, 19.30,21,45 KIJKHUIS tel; 071-142895, Vrouwenkerk steeg 10. Amateur t/m za.dienwoe 19.30,21.45. Jourde Fète t/m za 20.00,22.15 Mon Oncle di, 20.00, 22 15 Les Vacances de Monsieur Hulot woe, 20.00, 22.15 LVC tel 071-146449 Trois Couleurs: Blue t/m za. 20 00 Dekaloog 4 en 5 zo, 20 00 uur Twee delen uit de tien gebodenserie van Kieslowski. Eert uw vader en moeder en Gij zult met do- FILMHUIS IISSE, Vivaldist 02522-13458 The Snapper. 18. ALPHEN AAN DEN RIJN EUROCINEMA tel; 01720-20800, Van Boet zelaerstraét 6 EURO 1 Dumb and Dumber al., dag. 19,00, vr, za en woe ook 13,45; Paasdagen 13.45,16.15, 19.00. DropZone 16 jr., dag. 21.45. EURO 2 Stargate 12 |r .dag. 18 30. 21.15, vr za ook 13.45. Paasdagen ook 13 45. 16.00, EURO 3 Forrest Gump al dag 20 30; vr. za. zo 1845.21 30 101 Dalmatiëers ai vr, za. woe, 14.00; Paasdagen 14.00,16 15 EURO 4 Outbreak 16 |r dag. 18.45, 21.30. vr, za. woe ook 13.45; Paasdagen ook 13 45. 16.15. PARKFILMHUIS Salt on our Skin za. 20 30, VOORSCHOTEN KINDERBIOSCOOP CC tel: 071-614354, Prinses Marijkelaan 4 De Leeuwekoning al za zo woe, 14.00. Junior al za zo woe, 15.30. DEN HAAG ASTA 1. tel. 070-3463500, Spui 27 Stargate 12 |r dag. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ASTA 2. Shallow Grave al,, dag, 13.15, 16.00, 18 45,21,30. ASTA 3. Star Trek Generations al dag. 13 15. 16.00, 18 45,21.30. BABYLON 1 tel. 070-3471656, naast Cen traal Station Forrest Gump 12jr., dag. 13.15, 16 30, 2030. BABYLON 2 Legends of the Fall 12 jrdag. 18 45. 21.30. De Tasjesdief ai .dag 13.15, 16 00 BABYLON 3 Amateur 16 jr dag 13.15, 16.00, 18.45. 21.30. CINEAC 1/2/3 Wegens verbouwing gesloten. METROPOLE 1 tel. 070-3456756, Carnegie laan 15 Outbreak 16 |r dag. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30 METROPOLE2 Little Women al dag 18.45,21.30 101 Dalmatiërs al vr zazomawo 13.15. 16.00. METROPOLE 3 Nell al dag. 13.15, 16 00, 18.45,21.30. METROPOLE4 Dumb and Dumber al dag. 13.15, 16 00. 18 45 Just Cause 16 jrdag 21.30 METROPOLE 5 Pulp Fiction 16 |r dag 21 15. 101 Dalmatians ,il dag. 13.15, 16.00, 18.45 ODEON 1 tel 070-3462400/3462401. He rengracht 13. DropZone 16 jr dag. 16.00, 18.45. 0 13.15, 21 30. do di ook 13 15. 101 Dalmatiëi 16.00. ODEON 3 Brainscan 16 jr., dag, 13.15, 16.00, 18.45,21.30. ODEON 4 Riksbioscoop Wolf 12 jr., dag. 11.45, 14.15, 16 45, 19.15,21.45. HAAGS FILMHUIS tel. 070-3656030, Spui 191. Moeder Dao 16 jr dag. 18,30, zo ma wo ook 16 15uur Jour de Fëte al dag 20.15, zo ma wo ook 16.15 Les Silences du Palais 16 jr.. dag. (beh vrj 22.00, wo ook 14 00 Lamericaai .dag. 19 30. 22 00. woe ook 16 15 The Wizard of Oz vr za 21.45. za ook 19 30 BenHurzoma 14 00 Gone with the Wind zo 20 00 Le Ballon Rouge ma 19 30 Munchhausen di wo 19.30, 22.00

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 19