Buslijn 48 en 167 Niets mis met lage opkomst bij referendum zx: zz: Leiden hanteert snoeimes soms op vreselijke manier Schrijvende Lezers Gemeentelijk wanbeleid Oegstgeest: weinig respec voor afwijkende meninge DINSDAG 14 MAART 1995 Met het door de heer V.d. Put ten uit Hoogmade ingezonden stuk over het verwijderen van de buslijnen 48 en 167 uit de Breestraat (zie L.D. d.d. 28 febr. j.l.) ben ik het volkomen eens. Hoe halen B en W het in hun hoofd om straks zo n maatregel in te voeren. Deze heren ver plaatsen zich blijkbaar nooit met het openbaar vervoer. Het is inderdaad zo, dat de meeste winkeliers in de Bree straat uit verslagen van voor gaande jaren hebben laten blij ken, dat zij het liefst een groot aantal of alle bussen uit de Breestraat zouden willen laten verdwijnen. Zij hebben het toch niet voor het zeggen? Een onbe grijpelijke redenatie, want de streekbussen in de Breestraat brengen juist ruim 60% van het winkelend publiek naar het centrum en dat is voor winke liers toch een goede zaak. Wan neer de bussen niet meer in de Breestraat zouden mogen ko men, betekent dit voor de keiiers de doodklap, en het kelend publiek gaat dan andere winkelcentra, die betei bereikbaar zijn. B en W plus winkeliers moe ten eens gaan kijken in bijvoor beeld Den Haag, Utrecht, Am sterdam en Rotterdam. De drukte is daar veel groter in het Nu de bevolking van Leiden zich overduidelijk - en tegen de arrogante verwachting van het stadsbestuur in - heeft uitge sproken tegen de sloop- en bouwplannen van het Konink lijk Militair Invalidenhuis dient (dienen) de desbetreffende wet houders) de eer aan zichzelf te houden en zijn (hun) ontslag in te dienen. Trams, bussen, auto's en fietsers rijden daar allemaal en van autoluw maken hebben ze nooit gehoord. Ik reis vaak door heel Nederland, blijkbaar kan hier in Leiden veel worden gedaan. Ia, alleen vele jaren zeuren over het pro bleem Breestraat, dat allang op gelost had moeten zijn. Verder ben ik het ook eens met de reactie van wethouder J. v.d. Poel uit Voorschoten (zie L.D. d.d. 23 febr. j.l.). Volgens de Leidse wethouder Langenberg blijft er een goede busverbin ding bestaan met de Leidse bin nenstad: echter maar tot onge veer 6 uur n.m., 's zaterdags tot 5 uur n.m. en s' zondags hele maal niet. Bus 167 rijdt ook maar tot ongeveer half 8 ('s avonds) en zondag niet. Het is te hopen dat de bus maatschappij ZWN met de nieuwe regeling niet akkoord gaat en rekening houdt met zijn buspassagiers. Ze missen an ders duizenden klanten. fndien u reageert op een ar tikel in deze krant, wilt u dan in uw ingezonden brief uw naam, adres en woon plaats vermelden, evenals de datum waarop het be treffende artikel werd gepu bliceerd? Brieven worden in het al gemeen in deze krant on- •dertekend met naam en woonplaats. Plaatsing van ingezonden brieven betekent niet dat de redactie het eens is met de inhoud ervan. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven in te korten en plaatsing van brieven te weigeren. n 48 en 167 weg uit de Breestraat? Onbegrijpelijk. Deze streekbussen brengen juist zestig procent v Onder de kop 'Provincie wordt powerplay verweten' ver scheen onderstaande brief on langs al in deze krant. Omdat de kop een aantal lezers moge lijk op het verkeerde been heeft gezet, plaatsen wij de brief bij wijze van uitzondering opnieuw. In het Leidsch Dagblad van 25 februari 1995 leveren de wet houders Kamphuisen (WD) en Van Eisen (PRO) forse kritiek op het reilen en zeilen van Leef baar Oegstgeest (LO). Hun uit latingen zijn tamelijk neerbui gend en getuigen van weinig respect voor meningen die af wijken van hun eigen mening. Eén onderdeel van hun filippica mag wat mij betreft niet weer sproken blijven. Het betreft de Broek- en Simontjespolder. Kamphuisen (WD) betitelt de juridische argumentatie van LO als het blootleggen van 'eventu ele kleine juridische foutjes waarmee ze dachten de boel alsnog tegen te houden' en spreekt in dit verband zelfs over Het komende half jaar heeft er een tiental volksraadplegingen plaats. Een lage opkomst van kiezers zou het fiasco inluiden van het fenomeen referendum. Een lage opkomst is echter een non-probleem. Deze mythe wordt paradoxaal genoeg in stand gehouden door zowel na ïeve voorstanders als verklaarde tegenstanders van het referen dum. Het referendum mag zich in een toenemende populariteit verheugen. !n 1994 is de wense lijkheid van een correctief refe rendum in het regeerakkoord Staatssecretaris Kohnstamm zal binnenkort een voorstel voor een grondwetswij ziging en een Referendumwet aan de Kamer voorleggen. Op lokaal niveau werd al eer der met referenda geëxperi menteerd. Het betrof raadple gende referenda waarbij de in woners van een stad zich bij voorbeeld uitspraken over de sluitingstijden van de horeca (Leiden) of een autoluwe bin nenstad (Amsterdam). Het ko mende half jaar heeft er een tiental volksraadplegingen plaats. Burgers kunnen zich uit- Deze week staat Douglas geheel in het teken van Lancaster.Tijdens deze week geven onze specialistes u graag een persoonlijk huid advies van Lancaster. Voor elk huidtype biedt Lancaster u de beste huid- verzorgingsprodukten. En bij aankoop van twee Lan caste r- produkten ontvangt u tijdens deze week een flakon Skin Therapy t.w.v. f 49,- gratis bij Douglas. Tot ziens bij Donkersteeg 18 - 23 12 HA Leiden - Tel. 071 -134012 spreken over bijvoorbeeld de ontwikkeling naar een stadspro vincie (Amsterdam en Rotter dam), het gemeentelijk zwem- badenbeleid (Zoetermeer), de sloop van een deel van een mo numentaal pand (Leiden), het volbouwen van een weiland (Amsterdam), de inlijving bij een andere gemeente (Menaldumadeel en Leeuwera- deel bij Leeuwarden). Bij deze ontwikkeling worden nogal wat vraagtekens gezet. Een belangrijk kritiekpunt is dat een aantal onderwerpen zich nauwelijks leent voor een refe rendum. Het is inderdaad zin vol om criteria te ontwerpen waaraan getoetst kan worden in welke situaties een referendum een zinvol instrument is. In het geval van de stadprovincies waarbij de beslissing bij een ho ger gezag ligt, lijkt het weinig voor de hand liggend om van een volksraadpleging gebruik te maken, gezien het grote frustra tierisico. In gevallen waarbij het een keuze tussen verschillende vormen van dienstverlening aan de burgers betreft (zwemba den), is een referendum echter een middel bij uitstek om een goed gefundeerde beslissing te Ook andere volksraadpleging zijn mogelijk. Bij de discussie over een autolu we binnenstad is het wenselijk om burgers in een éérder stadi um van beleidsontwikkeling te betrekken. Dus geen keuze 'autoluwe binnenstad: ja of nee', maar een vraagstelling in fase daarvoor: 'hoe kunnen wij voorkomen dat de binnenstad volledig dichtslibt met autover keer zonder dat de bereikbaar heid al te zeer in gevaar komt?' Ook zijn er situaties waarin een ja/nee-vraag bij een refe rendum te veel een zwart-wit- keuze is. Met name in de Leidse situatie lijkt er een tussenweg mogelijk die meer recht doet aan alle betrokken belangen. Er zal nader onderzocht moeten worden in welke omstandighe den welke vormen van volks raadpleging het meest geschikt zijn. Daarnaast wordt gevreesd dat een lage opkomst bij de ver schillende referenda tot een fiasco leidt (aldus M. Gans, ini tiatiefnemer referendum stads provincie Amsterdam). De uit slag zou niet representatief zijn. Het referendum zou falen als instrument om burgers te be trekken bij de politiek. Maar wat is nu eigenlijk het probleem van een lage op komst? Verklaarde voorstanders van het gebruik van referenda moeten zich realiseren dat niet stemmen niet per definitie on wenselijk is. Veel mensen zijn wel degelijk geïnteresseerd in politiek, hoewel niet in die mate als mensen die van politiek hun hobby, nevenactiviteit of baan hebben gemaakt. Burgers heb ben het in onze samenleving steeds drukker. Zij houden zich bezig met werk, partner, kinde ren, vrienden, sport, tv, cultuur, enz. Zij moeten kortom keuzes maken. Ook in het volgen van het lokale, nationale en interna tionale nieuws. Wat is onwenselijk aan het feit dat burgers zich weigeren te verdiepen in het volbouwen van een weilandje dat ze nooit ge zien hebben en waarschijnlijk ook nooit zullen zien? Waarom zouden ze zich uitspreken over de sloop van een eetzaal en een serre van een oud militair inva lidenhuis, waarvan ze niet eens wisten dat het bestond? Waar om zouden burgers de moeite nemen te gaan stemmen over een zwembadbeleid als zij nooit gebruik maken van zwemba den, ja zelfs misschien niet eens kunnen zwemmen?! Dit wordt nog versterkt door het gevoel dat bij een dergelijke volksraad pleging beide partijen vaak goe de argumenten hebben. De af weging woningbouw versus het behoud van groen is een moei lijke afweging die ook beroeps politici nogal wat hoofdbrekens bezorgt. Waarom over een der gelijke genuanceerde en inge wikkelde kwestie gaan stemmen als je daar weinig affiniteit mee hebt? Kiezers krijgen de mogelijk heid hun stem uit te brengen. Als zij dit niet doen is dat hun eigen vrije keuze op basis van In het LD van 1 maart jl wijdt redacteur Aad Riet veld aandacht aan het voornemen van de ge meente Leiden om de Rooseveltstraat in zuidwest nieuwe impulsen te geven, teneinde te kunnen bevorderen dat het industrieterrein nieuw leven wordt ingeblazen, om zodoende ook nieuwe in vesteerders aan te trekken. En in het artikel wordt ook al als vaststaand feit genoemd dat de kruising Rooseveltstraat/Vijf Meilaan een minirotonde zal worden. Vooral ook omdat het huidige kruispunt wat de doorstroom van verkeer betreft niet goed functioneert. Enkele jaren geleden hadden wij het genoegen deel te mogen uitmaken van een vergadering, waar de herinrichting van de Vijf Meilaan aan de orde kwam. De gemeente Leiden was zo netjes geweest ons daarbij uit te nodigen. Met name dat deel van het plan dat herinrich ting van het kruispunt Rooseveltstraat/Vijf Meil aan behelsde, had niet bepaald onze instemming. Wij vreesden dat het geen verbetering zou inhou den, mede ook wat de doorstroom betreft en ge vaarlijke situaties voor het fietsverkeer. Nadien hebben wij onze mening ook geventileerd in een van onze huis-aan-huis circulaires. Wij zagen deze wijze van herinrichten als een ondoordacht plan, bovendien vernamen wij in een wat later stadium dat deze 'opknapbeurt' van dat stukje kruispunt enkele tonnen zou gaan kos ten, een bedrag van 450.000 gulden werd ge noemd. Dit keer zijn wij niet door de gemeente Leiden ingelicht (willekeur van het ambtelijk apparaat?), vaak reële overwegingen. Onze democratie is gebaseerd op het principe van vrijwilligheid. Niet-stemmers geven in feite te kennen: 'Kijk maar wat je doet, het is mij om het even'. Tegelijkertijd zouden tegen standers van het referendum zich moeten realiseren dat bij een zogenaamd lage opkomst van 25 in een middelgrote stad nog altijd 25.000 mensen naar de stembus gaan. Terwijl nog eens 50.000 mensen glo baal kennisnemen van het on derwerp in kwestie. Dit geeft een betere afspiegeling (factor 500) van de wil van de kiezer dan een beslissing door 39 ge meenteraadsleden". Deze raads leden zijn immers ook slechts door een beperkt deel van de kiezers (65 bij de laatste ge meenteraadsverkiezingen) ge kozen. En dat op basis van zéér algemene overwegingen die veelal niéts met het onderwerp te maken hebben. Het demo cratische gehalte van de beslis sing neemt dus hoe dan ook aanmerkelijk toe. Een beperkte opkomst bij een referendum is dus een schijn probleem. Een onverklaarbaar hardnekkige mythe. In feite is de ophef die hierover gemaakt wordt ten dele te wijten aan de naïviteit en overspannen ver wachtingen van de voorstan ders van referenda. Daarnaast wordt een lage opkomst door tegenstanders van het referen dum graag gebruikt als argu ment om het fenomeen referen dum als zodanig ter discussie te stellen. Het verstandige gebruik van referenda - en andere vor men van volksraadpleging - vergroot hoe dan ook het de mocratische gehalte van de po litieke besluitvorming. Guido Enthoven, Alexander Heijnen De auteurs zijn werkzaam bij het Instituut voor Maat schappelijke Innovatie dat de communicatie rondom het Leidse referendum organi seert. 'een muis die probeerde olifant tegen te houden'. Var sen (PRO) kapittelt LO i optreden in verband met dreigende grenscorre (grenswijziging) en vanuit zijn eenzame over 'een beginnersfout Ik wil volstaan met enkele taten uit het advies dat profj J.W. van Zudert op 10 novj ber 1994 aan de gemeentel bracht en dat ook door de \j houders Kamphuisen (WDj Van Eisen (PRO) voor kennis ving werd aangenomen. In de eerste plaats trekt p Van Zudert op blz. 9/10 van' advies ernstig in twijfel of opnemen in het Streekj Zuid-Holland West van Broek-en Simontjespolder definitieve bouwlocatie rechtgeldig was. Hoewel hij ze vraag niet ten ronde be< woordt - het belang bij dit woord was 'achterhaald' om de gemeenteraad van Oej geest op 9 september 1 reeds voor bebouwing had kozen - is zijn kritiek niet m 'Uitsluitend politieke en ami lijke betrokkenen hebben j dusverre aan deze discuj deelgenomen. De burger, mede belanghebbende and kaders en organisaties zijn dusverre buiten deze discu) gebleven. In het ambtelijk-p tieke besluitvormingscircuit uitgangspunt geweest beslissing te forceren. Van Zundert signaleert brek aan een 'evenwichtige^ democratisch verantwoorde sluitvorming' en is zelfs oordeel dat aan het provinc bestuur enige trekken werplay' niet kunnen ontzegd. Dat liegt er dus i Opvallend is ook wat p Van Zundert in zijn adviesi blz. 6 bovenaan (in verbt met blz. 5 onderaan) opme B( Daar zegt hij met zo veel wd den dat, als voor de aanwijz van de Broek- en Simontjesjj v der tot definitieve bouwloci a inderdaad de grondslag ontb (hetgeen hij derhalve geneigi te aanvaarden), de «melig 'voor de hand' ligt dat 'een i n zwaarder instrument als g grens wijziging zeker niet, tl rechtvaardigd is'! v Dit betekent derhalve dat, a de heren Kamphuisen (WDl Van Eisen (PRO) de door LO^ j- presenteerde juridische ar t mentatie ter harte hadden s nomen, hierdoor de dreigei j- grenscorrectie (grenswijzigi met zekerheid zou zijn voon s men en dat dus alle problen j, dienaangaande moeten wort toegeschreven aan de wi n waarop beide heren die ar) mentatie tegemoet traden. plaats daarvan hebben zij ini j- raad van 9 september 1994 I s der leiding van de burgemee^ - en met LO als tegenstemmé v de bebouwing van de Broek- t Simontjespolder erdoor i v drukt. M. Wolters-Poelhelj maar moest het LD voor deze informatie zorgen. Nu dan weer aan de orde het kruispunt te herin- richten als een minirotonde. Volgens de verkeers- deskundigen is er op de huidige kruising vol doende ruimte voor een minirotonde. Maar bij de eerste herinrichting wisten de deskundigen het ook al zo goed. We zijn dan ook zeer benieuwd hoe het plan er er uitziet. We hebben het ook altijd merkwaardig gevon den dat de ondernemers bij het eerste plan m.b.t. het herinrichten van het kruispunt nooit hebben gereageerd. Hopelijk zal het nieuwe plan terdege worden bestudeerd, want in een gemeente als Leiden, waar het snoeimes op een soms vreselijke manier door het financiële plaatje gaat, is het na tuurlijk niet te maken dat we andermaal 450.000 gulden wegsmijten: dan ook met de situatie dat de veiligheid op het betreffende kruispunt o.i. nooit daadwerkelijk verbeterd is. Als het overigens de intensie van B en W is om de wijken meer bij planning en beleid te betrek ken, dus de burgers, dan is dat maar ten dele in gang gezet. Want van de al heel ver gevorderde plannen m.b.t. het renoveren van Vijf Mei- en Be vrijdingsplein (en omgeving!) zijn wij ook niet in kennis gesteld, m.u.v. twee bevriende winkeliers die ons inzage gaven in de plannen. Namens het bestuur Stichting Leefbaar Zuid west, H.C. Kwik/secretaris, Leiden. Leiden Sleutelstad1 Over Leiden Wil ik zeggen Dat 't mij niet Zo bekoort Om te moeten Overstappen Wat op stoepen Niet behoort!! Over hopen, Vieze hopen, Grote hopen Hondenpoep. Potverdorie Zo maar even Neergesmeten Op de stoep! Daarom zou ik Willen zeggen: Laten wij dat 'Sleutelstad' Maar veranderen Doodeenvoudig In het woordje 'Keutelstadü' Mogelijk zijn er Ook nog mensen Die 't niet vinden Jammer dan! Laten die maar Ongelogen, Komen met Een ander plan! Willen alle Leidenaren Met een hondje 't Anders doen; Laten zij maar Onverdroten Tonen dan Hun goed fatsoen!! O. Dabroek Leiderdorp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 14