relukkig zijn in een rolstoel
Leefbaar Oegstgeest
kiest voor oppositie
hebben allemaal dezelfde pijn'
Drie jaar geëist in hoger
beroep tegen ontuchtpleger
Stemming
Het leven gaat door
Leiden Regio
Houthoudend
of houtvrij
/-'akron "£-:r"
IQRP» HERMAN JOUSTRA
>gellven heeft voor de mens
wrede verrassingen in
j Maar dan nog kan het le-
moeite waard zijn. Ook
je ernstig verlamd en kun
y||ha niet meer praten. Dat is
bodschap van Suzanne
;r zc (25)- De Leiderdorpse be-
Zore zeven jaar geleden in
'anl jlstoel na een hersenbloe-
dro maar zegt desondanks dat
*we ïogelijk is elke dag te ge-
i. Zij wil dat aan iedereen
weten. Daarom verschijnt
da, idag 19 februari op televi-
W0[n het VPRO-programma
t mil Deur TV'.
ma dat programma wordt
anti en de gelegenheid gebo-
)a°le zeggen wat ze op hun
er*thebben. En dat vindt Su-
j1./*1 nu juist de uitdaging.
stembanden mogen dan
t de iet naar behoren functio-
ze heeft nog andere ma-
om te communiceren.
:hter haar personal com-
bijvoorbeeld. Op haar
scherm verschijnt, stukje
eetje, de volgende tekst:
b omputer is mijn grootste
y. Ik heb precies dezelfde
v lijkheden als iedereen,
ik kan natuurlijk niet op
Ktsenbord werken."
e bedient ze de computer
vel? Aan haar bril zit een
_J raatje bevestigd waarmee
en laserstraal kan sturen
een rechthoekig bord.
Tineke Heemskerk-de Boer
(46) uit Hazerswoude-Rijndijk
is morgenavond te zien bij
'Open Deur TV'. Zij is degene
die Suzanne Roest heeft be
naderd voor de daaropvol
gende aflevering. „Want het
principe van het programma
is dat je een camera mee
krijgt, zelf opnamen maakt,
en de camera vervolgens
doorgeeft aan iemand anders
die dan mag filmen."
In de aflevering van mor
genavond vertelt Tineke over
de dood van haar man, nu
ruim twee jaar geleden. Haar
boodschap: het leven gaat al
tijd door. „Ik heb vier kinde
ren van rond de twintig. Dan
moet je wat met je leven. Ik
zou mijn man geen recht
doen als ik dat niet zou pro
beren."
Kortom, net als Suzanne
Roest, heeft ook zij een posi
tieve boodschap. Overigens is
dat zeker niet altijd het geval
in het programma. Iedereen
mag filmen en zeggen wat hij
wil.
Daarop staan de letters van het
alfabet, cijfers en leestekens.
Bereikt ze met de straal bijvoor
beeld een 'a' op dat bord, dan
verschijnt die letter op het
scherm.
Maar het kan ook zonder
laserstraal. Dan maakt ze ge
bruik van een lijst met daarop
alle letters. De gesprekspartner
wijst daar eerst een rij letters
aan. Knikt Suzanne, dan is dat
de rij die zij bedoelt. Dan wor
den stuk voor stuk de letters van
die rij aangewezen totdat Su
zanne weer knikt.
En ook al functioneren haar
stembanden zoals gezegd niet
naar behoren, ze probeert ze
toch te gebruiken. Waarom ook
niet? Er is alleen een geoefend
oor voor nodig om te horen wat
ze zegt. In elk geval kan haar
moeder haar inmiddels heel
goed volgen.
Kortom, Suzanne beschikt
over een aantal manieren om te
communiceren, waardoor ze
het gevoel heeft nog steeds
midden in de wereld te staan.
Midden in het heden ook. Het
verleden, dat is geweest. Ze wil
er niet te veel meer bij stilstaan,
ook al hangt de achterkant van
haar rolstoel vol met miniatuur-
basketbalschoentjes. Tot de fa
tale hersenbloeding was zij een
fanatiek en talentvol basketbal
ster bij de BV Leiderdorp. Maar
die tijd komt niet meer terug. Ze
richt zich liever op de toekomst.
„Ik wil op dezelfde manier
doorgaan als ik nu bezig ben",
laat ze weten. „Ik wil graag
mensen helpen. Dat wilde ik
vroeger ook en daarom volgde
ik een opleiding voor verpleeg
ster. Nu probeer ik op een an
dere manier mensen te hel
pen."
Dat probeert ze met haar ge
dichten en schilderijen. „Dat
schilderen kan ze met een spe
ciale aanpassing aan haar
hand", zegt haar moeder. „En
we horen vaak dat de mensen
steun hebben aan haar schilde
rijen. Die stralen iets positiefs
uit. Datzelfde geldt voor haar
gedichten."
Positief, zou zou Suzanne
haar instelling zelf ook het liefst
karakteriseren. Die instelling
heeft haar er ook doorheen ge
sleept, zegt haar moeder. „Ze
lag een half jaar in coma. de art
sen zeiden dat ze zou sterven,
maar door haar wilskracht en
door haar sterke lichamelijke
conditie is ze eruit gekomen."
Sterker nog: is ze net als vroe
ger een gelukkig mens. Ook al
zit ze dus in een rolstoel. „Geluk
zit niet in goede armen of be
nen. Geluk moet van binnenuit
komen", zegt Suzanne. En ze
straalt.
inpunt voor bijstandsvrouwen in Leiderdorp
5ed' ;rdorp heeft sinds kort zijn
i Steunpunt Vrouwen in de
Pind. Oprichtster Helen
iram spreekt eigenlijk liever
:en steunpunt voor mensen
een bijstandsuitkering, die
leen voor staan. „Ik maak
onderscheid tussen man
en vrouwen. Ook leeftijd of
feit dat mensen blank of
tzijn speelt geen rol."
Jewel er in buurgemeente
en al een steunpunt is,/.
l~ Kartaram het nodig dat er
eentje in Leiderdorp kwam.
ie dichter bij huis, hoe mak
ker het is voor mensen om
eageren. Maar ik werk wel
•Öj ,v samen met het steunpunt
in Leiden." Ze is nog maar net
begonnen, maar heeft al veel te
lefoontjes gekregen. Voorname
lijk van vrouwen, maar ook van
een man. „Er zijn heel wat pro
blemen. Gescheiden vrouwen
die in een isolement zijn ge
raakt, problemen met neuroti
sche kinderen." Kartaram ziet
zichzelf als 'eerste opvang'.
„Het is voor veel mensen moei
lijk om direct bij een psycho
loog of een instelling aan te
kloppen. Het eerste dat ze nodig
hebben is een oortje dat naar
hen luistert. Ze vinden het fijn
om te merken dat ik hetzelfde
heb meegemaakt, kan meevoe
len. En zijn er problemen waar
een deskundige bij moet ko
men, dan zoek ik samen met de
mensen en het steunpunt in
Leiden naar een oplossing."
Kartaram weet waar ze over
praat. Zelf kwam ze na haar
scheiding in grote moeilijkhe
den. „Ik ben verstoten door
mijn eigen familie en mijn
schoonfamilie. Ik stond er met
de opvoeding van mijn drie kin
deren volkomen alleen voor.
Het was heel, heel zwaar." Ze
kwam terecht in een opvang
huis waar ze ontdekte dat ze
niet de enige was met moeilijk
heden. „Lange tijd dacht ik: het
zal allemaal wel aan mij liggen
dat ik problemen heb. In dat
opvanghuis zag ik om me heen
dat dit niet zo was. Heus, we
hebben allemaal dezelfde pijn."
Kartaram vindt het jammer
dat het steunpunt niet beschikt
over een potje met geld. Want
behalve psychische nood, komt
Kartaram ook veel armoede te
gen. „Deze week wordt het
steunpunt officieel een stich
ting. Misschien dat ik dan ker
ken, instanties of bedrijven om
een bijdrage kan vragen. Al is
het maar voor kleine dingetjes,
zodat de mensen hun kinderen
een cadeautje met Sinterklaas
kunnen geven. Ik heb zelf zo
vaak gedacht: waarom zijn Sin
terklaas en de Kerstman toch
uitgevonden? Ik kan mijn kin
deren niets geven!."
RDAG 11 FEBRUARI 1995
oc ivrviiw CHEF HENNY VAN EGMOND. 071 -356414. PLV -CHEF HANS KOENEKOOP. 071-356429
Opstappen wethouders wekt beroering in eigen partij
Het gedwongen aftreden van de wethouders Lisman en
Ollongren (beiden Leefbaar Oegstgeest) heeft binnen de
eigen partij de nodige beroering teweeg gebracht. „Ik be
schouw het als een vorm van natrappen om na hun af
treden alsnog een motie van wantrouwen in stemming te
brengen", laat fractievoorzitter J. de Soeten onomwon
den weten.
Huurdersvereniging
Ons Doel definitief
LEIDEN
De huurdersvereniging van wo
ningbouwvereniging Ons Doel
heeft meer dan 250 leden. En
daarmee is de kritische grens
die het bestuur van Ons Doel
stelde bij de oprichting van de
huurdersvereniging gepasseerd.
Ten minste tien procent van de
2500 huurders van Ons Doel
moest lid worden. De huurders
hadden tot 15 februari de tijd
gekregen om het antwoord-
kaartje terug te sturen. Nu al
hebben tussen de drie- en vier
honderd huurders dat gedaan,
En bijna allemaal sluiten ze zich
aan bij de huurdersvereniging.
Tot verbazing van directeur M.
Glaser nemen veel huurders een
dubbel lidmaatschap. Zij blijven
ook lid van de woningbouwver
eniging.
topsportstatus van de
Sleutelstad.
Twee dingen zinden hem echter
in het geheel niet: de naam van
zijn club - WD - stond niet in
de uitnodiging en had die
Spierdijk niet het fatsoen
kunnen opbrengen om hem
van tevoren te vragen of hij wel
in het forum wilde.
Spierdijk: „Gerard Bakker van
de WD? Nee, ik moet die van
Scylla hebben. U weet wel, de
vroegere coach van
tafeltennisterBettine
Vriesekoop."
Bakker: „Scylla? Vriesekoop?
Tafeltennis?"
Inspraak is een rijtje
meneren en mevrouwen
achter een brede tafel, die
vriendelijk knikkend je
bezwaren aanhoren en dan
gewoon doen wat ze al van plan
waren. „We zullen uw bezwaar
meenemen", zijn doorgaans de
woorden waarmee die mensen
de indruk proberen te wekken
dat zij rekening houden met
insprekers. Er is het volk achter
de tafel - vertegenwoordigers
van gemeenten of andere
overheden - heel wat aan
gelegen dat het volk in de zaal
daarin blijft geloven.
Maar soms zitten de meneren
en mevrouwen die normaal
achter de tafel zitten zelf in de
zaal. Dat overkwam de
Rijnwoudse gemeenteraad deze
week. De raad moest de
gemeen telijke inspraakreact ie
op provinciale plannen voor het
Bentwoud vaststellen. De
gemeente is tegen, en dat
mogen ze bij de provincie best
weten. Maar of dat nut heeft...
De Rijnwoudse politici geloven
er niks van. De brief aan de
provincie gaat de deur uit
omdat dat nou eenmaal zo
hoort, niet omdat er iemand is
die denkt dat de gemeente het
tij nog kan keren.
De raadsleden zijn door
ervaring wijs geworden. Ze
weten hoe ze zelf omgaan met
inspraak, en verwachten niet
dat de provincie een haar beter
is. Maar het is misschien niet zo
verstandig nu zelf de illusie om
zeep te helpen, dat inspraak
weieens nut kan hebben.
Aatl Rietveld, Wim Koevoet en Ruud Sep
OEGSTGEEST LOMAN LEEFMANS
Zijn partij kiest nu duidelijk
voor de oppositie. „De andere
partijen hebben elkaar kennelijk
al gevonden. Dan moeten ze
ook maar samen doorgaan.
Maar om een fractie die 42 pro
cent van de kiezers vertegen
woordigt buitenspel te zetten,
lijkt me bestuurlijk geen goede
situatie", toont hij zich teleurge
steld.
De Soeten en zijn mederaads
leden voelen zich overvallen
door de gebeurtenissen van
donderdagavond. Alle andere
partijen in de raad - D66, CDA,
WD en Progressief Oegstgeest -
kwamen plotseling met een
motie van wantrouwen tegen
de twee LO-wethouders. Het
Procureur-generaal J. Nuis eiste
gisteren in hoger beroep drie
jaar gevangenisstraf tegen een
36-jarige Hagenaar, wegens on
tucht met zes jongens tussen 9
en 12 jaar. De man is op 12 ok
tober vorig jaar door de Haagse
rechtbank veroordeeld tot twee
jaar onvoorwaardelijke en een
jaar voorwaardelijke gevange
nisstraf. De officier van justitie
is in hoger beroep gegaan uit
onvrede over de lage straf die de
Hagenaar heeft gekregen.
Nuis zei gisteren dat drie jaar
'de ondergrens' is voor de straf
bare feiten die de Hagenaar
heeft gepleegd. De man heeft in
kindertehuizen in Hoek van
Holland ('De Koperwiek') en
Wassenaar ('Sonnenburgh')
jongens seksueel misbruikt. Na
klachten van enige slachtoffers
kwam de ontucht aan het licht.
De officier van justitie eiste in
oktober een gevangenisstraf van
vijf jaar. „Die eis onderstreepte
de ernst van het feit goed", al
dus Nuis. Drie jaar is voor Nuis
echter een 'passende sanctie'.
De voorwaardelijke gevangenis
straf van een jaar wil de procu
reur-generaal omgezet hebben
in een onvoorwaardelijke straf.
Door de rechtbank is de voor
waardelijke straf gekoppeld aan
een psychiatrische behandeling.
„Een voorwaardelijke straf is
geen stok achter de deur. Des
noods krijgt verdachte zijn be
handeling in de gevangenis."
Als bijzondere voorwaarde eiste
Nuis dat de ontuchtpleger na
duo trad met onmiddellijke in-
gang af.
Burgemeester S. Scheenstra,
die met zijn beslissende stem
over de locatiekeuze voor de
huisvesting van de gemeente
mede verantwoordelijk voor de
breuk in het college was. krijgt
van De Soeten nog meer kritiek.
Het college was twee aan twee
verdeeld over die locatiekeuze.
Kamphuisen (WD) en Van Ei
sen (Progressief Oegstgeest) wil
len de Jelgersmakliniek tot een
nieuw raadhuis omtoveren en
het huidige complex aan het
Wilhelminapark afstoten. De
LO'ers Ollongren en Lisman
wilden beide panden gebruiken.
De mening van Scheenstra
deed de balans doorslaan ten
nadele van de laatste twee. „Hij
zijn vrijlating vijf jaar niet werk
zaam is in de jeugdhulpverle
ning.
Advocaat P. Hoogendam
vond dat de door de rechtbank
uitgsproken straf op zijn plaats
is. Een langere straf zou de psy
chiatrische behandeling van de
Hagenaar mogelijk doorkruisen.
Hoe sneller de Hagenaar wordt
vrijgelaten, des te eerder kan hij
aan zijn therapie beginnen. Een
therapie volgen binnen de ge
vangenismuren is volgens
Hoogendam niet mogelijk.
Het geëiste verbod op werken
in de jeugdhulpverlening vond
Hoogendam overbodig. „Mijn
cliënt heeft inmiddels gekozen
voor een studie milieukunde.
Hij is zelf ook tot de conclusie
had boven de partijen moeten
staan en hij had beide varianten
moeten voorleggen aan de
raad", meent De Soeten. Zijn
partij wordt nu tot de oppositie-
banken veroordeeld, de ex-wet-
houders Lisman en Ollongren
blijven raadslid. Wet is nog on
bekend of de twee voor een
wachtgeldregeling in aanmer
king komen. Vertegenwoordi
gers van de genoemde partijen
komen dit weekeinde bij elkaar
om de nieuwe situatie te be
spreken en het college te vor
men. Van Eisen: „Het is geen
gelukkige situatie, dat geef ik
toe. Nu moeten de vier kleinere
partijen samen, maar ik denk
dat dat wel lukt. We zullen het
ook niet op alle punten eens
worden, maar er is de bereid
heid tot het sluiten van com
promissen. En alle vier zijn we
door Leefbaar Oegstgeest afge
schilderd als 'de verkeerde
kant'. Misschien dat het hebben
van een gezamenlijke tegenstre
ver de band versterkt", aldus
Van Eisen. Hij gaat er vanuit dal
Oegstgeest opnieuw vier wet
houders gaat krijgen, ieder van
een andere partij.
gekomen dal hij iets anders
moet gaan doen."
Een door de advocaat beplei
te schorsing van de gevangenis
straf voor gezinsbezoek wees
het gerechtshof af. Hoogendam
vroeg om een weekendverlof
vanwege 'explosieve situatie'
binnen het gezin van de Hage
naar. Zijn vrouw en drie kinde
ren zouden in grote moeilijkeh-
den verkeren door detentie van
de man. De afgelopen acht
maanden is de gevangenisstraf
van de Hagenaar voor twee keer
geschorst wegens familie-om
standigheden.
Het gerechtshof doet uit
spraak op 24 februari.
WORDT 'T PRINT OF ETHER?
Een rondje-dagbladen, een serie TV-spots of radioreclame?
Keus genoeg met het risico van automatisme. Bij ons is elk mediaplan
voorzien van houtsnijdende argumenten. Bel en vraag naar
Michael Breel of Theo Luijpen.
ïerdorpse met positieve boodschap in VPRO-programma
M POLITIEKE RUBRIEK
-2 Waarin deze week:
verbijstering in het
j Italiaanse Pisa over de
4 investering van zeven
2 miljoen gulden in een
9 scheefgezakte Leidse
7 Stadsgehoorzaal, het
J pingpong-talent van
9 VD'er Gerard Bakker en
t gegronde wantrouwen
5 van de gemeente
3 Rijnwoude als het op
1 inspraak aankomt.
n 1994 stond de gevel van
de Leidse Stadsgehoorzaal
precies tweeëneenhalve
ntimeter uit het lood. En
mits de stad niet wordt
troffen door een aardbeving
dat in het jaar 2050 nog
ïedshet geval.
"eeëneenhalve centimeter,
it is, om u een idee te geven,
ecies de diameter van een
tlden. Het betreden van de
eestraat zonder
iligheidshelm is derhalve
eszins verantwoord.
Was al met al een
erkvvaardige bijeenkomst
ze week in De Waag, waar de
nsterdamse architect Kees
Janjers onder het toeziend
Dg van wethouder voor cultuur
Langenberg (D66) zijn plan
oor renovatie van de 103 jaar
ode Stadsgehoorzaal
lesenteerde.
angenberg zette hoog in. „De
oorgevel helt en zou, als je
lietsdoet, instorten." Angstige
isioenen dienden zich aan.
an een mens nog veilig door
e Breestraat? Moeten de
ossen niet meteen allemaal
"orden omgeleid over de
angegracht? Waarom tolereert
e gemeentelijke overheid zo'n
evaarlijke situatie?
laar nog geen vijf minuten
ater wees architect Spanjers de
"ethouder terecht. Onderzoek
'eeft uitgewezen dat de gevel
naar een piepklein beetje
oorover helt en uiterst stabiel
Suzanne Roest: 'Ik geniet van elke dag.'
VVD'er Gerard Bakker, sportspecialist van de fractie, gooit een balletje op in de raadzaal.
staat. Het gebouw is verzakt,
maar zakt niet verder. „De gevel
dondert niet binnen nu en
twintig jaar de Breestraat in",
zei Spanjers. Maar hij had
evengoed veertig of zestig jaar
kunnen zeggen. De fundering
wordt nochtans vernieuwd.
Verder is de investering van
zeven miljoen gulden voor een
aanzienlijk deel bestemd om de
modegrillen van dertig jaar
geleden ongedaan te maken.
Alles wat mooi was -
geornamenteerde balkons,
wanden en plafonds - is toen
verstopt achter platen
zachtboard. Want dat was in die
tijd mode. „Nu vinden we dat
doodzonde", zei Spanjers.
I Iet geurt hoe dan ook naar
kapitaalvernietiging, die
operatie van de
Stadsgehoorzaal. Maar geheel
in de Leidse traditie was er in de
commissie cultuur deze week
geen enkel raadslid dat daar
vraagtekens bij zette.
I sportman en ook
zijn optreden in
vergaderzalen verraadt geen
buitensporige belangstelling
voor de gebeurtenissen binnen
de kalklijnen rond welk
sportveld dan ook. Daarbuiten
ook niet trouwens.
Het Leidse WD-raadslid Gerard
Bakker bladert met opgetrokken
wenkbrauwen de sportpagina's
van Telegraaf, Leidsch Dagblad
en NRC-Handelsblad altijd snel
door. Morgenavond, als heel
Nederland 'de klassieker'
bekijkt, zit hij in de leeszaal
voor de raadsleden de
raadsvergadering van dinsdag
voor te bereiden. Hij is
voorzitter van de commissie
verkeer omdat die altijd op
woendagavond vergadert en hij
zodoende geen hinder van
wedstrijden van het Nederlands
elftal of Europa Cup-voetbal
heeft. (Eerlijkheidshalve: onder
zijn voorzitterschap worden
sneller zaken gedaan dan dat
Oranje onder Hiddinks leiding
tot scoren komt).
De zwaar bebrilde Bakker
vertoont maar één gelijkenis
met één sportman: zijn stem
lijkt in de verte op die van oud-
PSV'er Gerald Vanenburg.
Waarover Johan Cruijff eens de
volgende roemruchte uitspraak
deed: „Iemand met zo'n stem
MONTAGEFOTO PETER VAN DEN ELSHOUT
kan nooit de leider op het veld
zijn." Zo beschouwd kan Bakker
dus nooi t wethouder worden,
hoewel hij daarvoor ooit wel
kandidaat was.
(Eerlijkheidshalve: Bakkers
vocubalaire is veel malen groter
dan die van Vanenburg. En van
Cruijff wint hij het verbaal ook).
Geen sportvlek dus deze
Bakker. Wel berijdt hij een
stokpaardje, namelijk dat
Leiden autorijk moet worden.
En een fiets, een degelijk
karretje waarvan de lichten het
altijd doen en de versnellingen
minder. Op de bruggen over
Leidse wateren beleeft hij zijn
eigen Alpe d'Huez. In
gevaarlijke afdalingen
voorkomen zijn bagagebinders
van vers rubber dat de tas vol
stukken in het water valt.
Bakker keek in het geheel niet
op toen hij eerder deze week
een brief onder ogen kreeg
waarin staat dat hij en andere
sportexperts uit het Leidse,
zoals Joop Piket. Jan
Duivesteijn, Kees van der Molen
en Ruud Paauw door de chef
van de sportredactie van het
Leidsch Dagblad, Willem
Spierdijk, in een forum zijn
gezet voor een discussie over de
