'Veel hedendaagse
muziek is onzin'
Vier uur vergeefse woorden
Cultuur&Kunst
Van Charlotte Mutsaers kan het
publiek de wind van voren krijgen
Met opgeschorte rokken in fontein: 'n vrouw als Carmen mag dat gewoon
LEIUUEJAZZWEEK
House waar de slijptol en de
heipaal voor uitgevonden zijn
TROS-Sesjun live vanuit de Waag
_/RIJDAG
27 JANUAR11995
chef annemiek ruycrok, 071 -356471plv.-chef jan rijsdam, 071 -356472
recensie wijnand zeilstra
)e Troje Trilogie' door het Theater van
it Oosten Tekst en regie: Koos Terpstra
>el. Oda Spelbos, Cathenne ten Brug-
encate, Petra Laseur, Ruben Lürsen en
art Klever Gezien: 26/1, LAKtheater,
aiden. Aldaar nog te zien: vanavond
(aanvang. 19.00 uur).
iijna vier uur duurt de voorstel-
ng, van zeven tot half twaalf,
!f ïclusief twee pauzes. Dat hoeft
een bezwaar te zijn, dat hoeft
elfs absoluut geen bezwaar te
ijn, als de voorstelling dat ken-
elijk vereiste tijdsbestek maar
annemelijk kan maken. Aan
ie eis voldoet 'De Troje Trilo-
ie' van Koos Terpstra volledig,
bijna vier uur tijds draait alles
m taal, om vergeefse woorden
'aarmee gehuicheld, gemani-
uleerd, gechanteerd en soms
een klein beetje gewoon gespro
ken wordt. De voorstelling is
wars van zwaarwichtigheid. 'De
Troje Trilogie' is juist een bui
tengewoon heldere en toegan
kelijke produktie geworden.
Dat is de grote verdienste van
regisseur en tekstschrijver Koos
Terpstra, die de laatste seizoe
nen succesvol aan de weg tim
mert. Het is echter ook de grote
verdienste van Oda Spelbos die
de centrale rol van Andromache
vertolkt. Op het eerste gezicht
lijkt ze allesbehalve geschikt
voor die rol van vrouw uit de
klassieke oudheid die zo veel
heeft moeten doorstaan. Daar
voor komt ze veel te eigentijds
en te nuchter over. Maar achter
haar olijke blikken kunnen on
verwacht wanhoop, ironie en
passie schuil gaan. Haar laco
nieke en ontnuchterende speel
stijl bepaalt de toonzetting van
het stuk waarin ingeleefd en af
standelijk spel in een geraffi
neerd ritme worden afgewis
seld.
Het derde deel bijvoorbeeld
begint bijna baldadig. Petra
Laseur speelt de schoonmoeder
van Andromache die met de
toeschouwers over een fotootje
van haar kleinzoon spreekt.
Grappig is ook dat de regisseur
haar als een Aerdenhoutse da
me de koningin van Troje laat
spelen. Maar ondertussen gaat
het wel steeds om kwesties van
leven en dood. De chronologie
in de levensloop van Androma
che is omgekeerd. De drie delen
spelen zich achtereenvolgens 7
jaar na de val van Troje (deel 1),
enkele maanden erna (deel 2)
en in het jaar ervóór (deel 3) af.
Het respectievelijk verwerken,
het wreken en het pogen tot
voorkomen van een onstuitbaar
oorlogsmechanisme komen
daarbij aan bod. De woorden
mogen echter niet baten, ze
ketsen af op wantrouwen, on
begrip en zelfrechtvaardiging.
Ook de woorden van Androma
che zijn vergeefs, al gunt de
schrijver haar meestal een mo
rele superioriteit. Dat geldt voor
het laatste deel, waarin ze te
genover haar man en schoon
moeder staat. Het gaat op voor
het middendeel waarin zij als
oorlogsbuit is toegewezen aan
Neoptolemos, de man die de
zoon is van de moordenaar van
haar man, en misschien ook wel
degene die haar zoontje heeft
gedood. En in het eerste deel
moet zij het opnemen tegen de
vrouw van Neoptolemos (een
pracht van een rol van Catheri
ne ten Bruggencate). Eigentijd
se ironie staat hier soms haaks
op de Griekse tragedie, maar
het past allemaal wonderwel in
deze geen minuut te lang du
rende produktie.
recensie susanne lammers
Burcht Literair. Anton Korteweg in g
sprek met Charlotte Mutsaers. Gezien
26/1Sociëteit de Burcht, Leiden
Of je hebt een hekel aan Char
lotte Mutsaers, of je vind haar
betoverend. Ze heeft iets relle
rigs om zich heen, dat nogal uit
gesproken meningen uitlokt.
Maar het gros van de lezers die
naar De Burcht kwamen was
positief gestemd. Anton Korte
weg, directeur van het Neder
lands Letterkundig Museum,
zocht en vond verbanden tus
sen haar boeken en probeerde
recensie arthur van duk
n Ahoy'. Carmen (Bizet). Regie Bernard Broca Decor
emard Arnould Lichtontwerp. Philippe Arlaud. Wrttembergi-
he Philharmonie Reutlingen o.l.v Roberto Paternostro Koren
gestudeerd door Louis Buskens Gezien 25/1, Ahoy', Rotter
dam Nog te zien: 27.28,29 en 30/1
„Ia de première van Carmen in een uitverkochte
hoy'-hal kunnen we rustig stellen dat er een
ïooie traditie is ontstaan in het Rotterdamse
pera-aanbod. Na een tegenvallende Nabucco en
en goede Cavalleria Rusticana en Pagliacci, is de
.publiekstrekker Carmen van Bizet een ronduit
JJJ mtastische voorstelling geworden. Het is duide-
jk dat de ervaring van voorgaande jaren een
0 oede investering in de toekomst is geweest.
Opera in arena-achtige ruimtes stelt geheel an
dere eisen dan opera in het theater. Om te begin
nen moeten zangers en orkest versterkt worden.
De techniek die nodig is om het gewenste resul
taat te bereiken, is gigantisch. Uiteraard blijft het
even wennen, maar het ideaal lijkt hier bijna be
reikt.
Belangrijker nog is het dat de ruimte op een ge
heel andere wijze moet worden benut. Het decor
was vergeleken met vorig jaar soberder, maar het
spektakel dat er in werd opgevoerd was beter ge
doseerd en beter ingepast in het muzikale ver
loop. Er waren wagens, paarden, een ezel, hon
den, flamenco-dansers, een originele flamenco
zanger, vuur, marskramers, kinderen en ander
volk, en nergens krijg je het gevoel dat het er zo
maar bij gesleept is om de ruimte en de tijd te
vullen. Een sterk voorbeeld is het prachtige witte
paard met een zwarte man erop. Het is de dood,
die zich af en toe laat zien als het bekende nood
lotsthema klinkt.
Veel 'theater-Carmens' lopen stuk op massas
cènes, zoals de aflossing van de wacht en de pau
ze van de meisjes uit de sigarettenfabriek. Op dit
punt is de Ahoy'-produktie in het voordeel. De
enorme speelruimte wordt prachtig benut en
soms lijkt het erop alsof Bizet zijn opera geschre
ven fjeeft voor dit soort lokaties.
Wat deze voorstelling verder bijzonder maakt,
is het feit dat zich af en toe intieme scènes afspe
len op een totaal verlaten vlakte. Zeer gewaagd.
De toch al ijzersterke belichting speelt op deze
momenten een nog belangrijker rol.
Maar wie een Carmen wil uitvoeren heeft in de
eerste plaats een overtuigende Carmen en Don
José nodig. Ook wat dat betreft had het uitzinnige
publiek niet te klagen. Pamela Pantos is een Car
men voor wie je inderdaad een moord doet. Ze is
prachtig, zingt prachtig, acteert prachtig; wat wil
je nog meer? In de eerste akte schort ze haar rok
ken op en stapt in de plaatselijke dorpsfontein, a
la Anita Ekberg in La Dolce Vita. Terecht. Sommi
ge vrouwen mogen dat gewoon.
Tegenover deze wouw staat Mario Malagnini,
die inviel voor de zieke Murgu. Hij is een ideale
Don José. Alleen Claudio Otelli (Escamillo) viel
wat tegen. Zijn laagte is ongenuanceerd en op de
een of andere manier zit hij niet goed in zijn rol.
Koor en orkest zijn bevredigend. Dirigent Roberto
Paternostro slaagt er meestal in iedereen bij el
kaar te houden, wat in een ruimte als deze geen
geringe opgave is.
De ingehuurde ezel bleek al net zo grillig en on
betrouwbaar te zijn als Carmen. De ruiter die af
geworpen werd en in het zand moest bijten,
kreeg na het lachsalvo een spontaan applaus toe.
het verschil tussen 'Wahrheit
und Dichtung' uit te vinden.
Dat eerste vond ze duidelijk
leuk, ze is echt dol op samen
hangen, tot in het absurde toe,
maar bij zijn pogingen haar
persoonlijke leven uit haar werk
te ziften, hanteerde ze volleerd
de sluiers. Over haar taalgevoel
is blijkbaar al voldoende ge
zegd. Alleen toen een meisje
korzelig woeg waar al die taai
puzzeltjes nu goed voor zijn,
sprak Mutsaer net zo knorrig te
rug dat ze daar nu eenmaal lol
in heeft. „Ik doe het natuurlijk
niet de hele dag", zei ze bele
digd, maar „ik kan vloeiend
achteruit praten!" De slimme
lezertjes die ontdekken dat Ra
chel Stottermaus - de hoofdper
soon van 'Rachels Rokje' - een
anagram is van Charlotte
Mutsaers, moeten ervan uit
gaan dat alle letters van haar
naam verdwenen zijn - en ver
anderd in een nieuwe naam.
Van een nieuw persoon. „De
werkelijkheid wordt al fictie in
je eigen hoofd, je bent de
teelaarde waarop nieuw leven
ontstaat," legt Mutsaers uit. En
meteen daarop bekent ze dat
het verwerken van elementen
uit de werkelijkheid in haar fic
tie 'een soort lust' is. Haar credo
is dat goed schrijverschap ver
bindingen legt tussen herinne
ring en fantasie. Een ander be
langrijk kenmerk van de ware
schrijver is dat hij zijn emoties
verwerkt, ze vorm geeft: puur
natuur werkt niet. Hoe natuur
lijk haar werk ook overkomt, het
is altijd hoogst doordacht. Dat is
gek, zeker als je hoort dat het
toeval zoveel kans krijgt bij
Mutsaers. Het gebruikelijke wa
genrondje na zo'n gesprek, nam
dan ook een rare wending.
Mutsaers wil eigenlijk niet ant
woorden, ze vindt vermoedelijk
dat ze al genoeg zegt in haar
boeken. Iemand die weten wil
de of ze nu ook door Franse
schrijvers was beïnvloed kreeg
de wind van voren. Een ander
die sprak dat het eerste deel van
'Rachels Rokje' haar wel beviel,
maar het tweede niet begreep,
kreeg eerst een meelevende re
actie: „Goh, dat vind ik ellen
dig." Stilte voor de storm ech
ter: „Dat kan ik niet uitstaan.
Het is namelijk zo, dat iemand
die het eerste deel 'echt be
grijpt' het tweede ook moet
snappen. „Misschien komt het
nog wel goed."
Jazzgitcirist EefAlbers speelt morgen in de Waag
Internationaal
ï.ojThe Lion King passeert Jurassic Park
den haag De Walt Disney-film The Lion King (De Leeuwenko-
ining) heeft binnen negen weken 1,9 miljoen bezoekers getrok-
vqken. Daarmee is de film Steven Spielbergs Jurassic Park voorbij
gestreefd die in een jaar 1,9 miljoen mensen naar de bioscoop
Het bezoekrecord voor Nederlandse bioscoopfilms staat
kunmet 2,3 miljoen nog op naam van de eerste Flodder. Het totale
bioscoopbezoek ligt op ongeveer 15 miljoen mensen per jaar.
001
'Phantom' naar derdejaar
iscHEVENiNGEN» Theaterproducent Joop van den Ende is druk be
zig met de voorbereidingen voor het derde jaar van de musical
The Phantom of the Opera in het Scheveningse Circustheater.
Met alle castleden wordt onderhandeld over de verlenging van
het contract tot in elk geval eind december dit jaar. Inmiddels is
ook een tweede vervanger voor hoofdrolspeler Henk Poort aan-
t getrokken: Hans Peter Janssens. Janssens is dit seizoen nog te
uric zien in de musical Chess bij het Koninklijk Ballet van Vlaande-
w0 ren. Poort is de komende maanden te zien in de opera Macbeth
?hei bij de Nationale Reisopera. Ben Cramer en Hans Peter Janssens
wra nemen om beurten de hoofdrol over.
Workshop popmuziek bij LVP
leiden De Leidse Vereniging van Popmuzikanten (LVP) begint 8
februari met een workshop popmuziek, bedoeld voor beginnen -
0 de muzikanten die de sprong naar een band nog niet hebben
gemaakt. Gitaar, drums, bas, toetsen, ieder instrument is wel
kom. In acht sessies worden de deelnemers geïntroduceerd in
21 'de basistechnieken van het individuele- en het samenspel. Voor
inschrijvingen of meer informatie, tel. 071-130984 of 071-226229
;(Arthur Schouten).
ïïjNi'
ieuwe cursussen in het LAK
ileiden Het LAK begint binnenkort weer met een groot aantal
"(cursussen op het gebied van toneel, dans, literatuur, beeldende
00 kunst, muziek en fotografie. De inschrijvingen vinden plaats op
7 en 8 februari van 19.00 tot 20.30 uur in het LAK en de Cleve-
jringaplaats 1.
eftvl
^■Project Arnold Schönberg Kamerkoor
[leiden Het Leidse Arnold Schönberg Kamerkoor wil in tien we
aken de lamentations in de toonzetting van Thomas Tallis instu-
^Jderen. Voor dit kortlopende project zoekt het koor zangers en
jit. ijzangeressen in alle stemgroepen. Meer informatie of aanmel-
ip vajdingen bij Gabriel Hoezen, tel. 071-272328 of bij Sietske de
iJongh, 071-766772.
458j
°„3°Poëzie-reeks in het Stedelijk Museum
pg1!amsterdam.® Het Stedelijk-Museum in Amsterdam besteedt dit
jaar aandacht aan poëzie. Tijdens de eerstkomende tentoonstel
ling, die op 28 januari open gaat, zal een video-registratie te zien
zijn van Seamus Heaney. De Ier leest daarop voor en praat over
zijn eigen werk. Heaney is de eerste dichter die het museum
brengt. Na herr\volgen er nog drie, onder wie Hugo Claus.
Muziekproducent 'Bodyguard' dood
frankfurt» De Amerikaanse muziekproducent David Cole, die
voor de muziek van de film 'The Bodyguard' een Grammy kreeg
als album van het jaar 1994, is op 32-jarige leeftijd gestorven aan
de gevolgen van een hersenvliesontsteking. Cole, die de laatste
jaren van zijn leven in New York woonde, heeft met zijn artistie
ke partner Robert Clivillis produkties gemaakt voor zangeressen
als Mariah Carey en Aretha Franklin. C C Music Factory, de ei
gen dance-floor-band van Clivillis en Cole, heeft bij elkaar 28
prijzen gewonnen, waaronder vijf American Music Awards en
twee MTV-video Awards. Van hun eerste nummer 'Gonna Make
You Sweat' zijn over de hele wereld zes miljoen exemplaren ver
kocht.
^wEDUKE I Vrijdag 27 januari
Vrijdag 27 januari Info Opleiders Jazz Talent: Lodewijk
Willick Square Jazzband, 21.30 uur. van Gorp, 20.30 uur; Bigband The
IE WAAG Ambassadors (USA), 22.00 uur; LJW
Jam Session, 00.00 uur.
Op het eerste gezicht lijkt Eef Albers (1951) een door de
wol geverfde beroepsmuzikant die alles al gezien heeft.
Ondanks zijn lange carrière - hij begon te verdienen met
muziekmaken op zijn zestiende - is de introverte jazzgi-
tarist nog steeds op zoek naar nieuwe muzikale ervarin
gen. Hij speelt morgen met zijn vaste kwartet op de Hot
House-avond in de Waag, ongetwijfeld een interessante
muzikale gebeurtenis, want bij een kleine schare van lief
hebbers staat hij bekend als een van de besten op zijn in
strument.
Helaas is de flegmatieke Amers-
foorter bij weinigen bekend. Dc
oorzaak daarvan ligt in het feit
dat hij na zijn eerste ervaringen
met popbands zich vijftien jaar
lang opgehouden heeft in grote
orkesten als het Metropole Or
kest of de Duitse Peter Herbhol-
zheimer Big Band en vooral zijn
geld verdiende als veelgevraag
de studiomuzikant. De laatste
vijf jaar concentreert hij zich op
zijn eigen band en muziek. Om
in zijn levensonderhoud te
voorzien geeft Albers les op drie
conservatoria - Utrecht, Gro
ningen en Den Haag, wantje ei
gen muziek maken is in Neder
land geen vetpot als die niet
commercieel is.
„Er zijn in Nederland weinig
speelgelegenheden. Ik treedt
met mijn band zo'n tien tot
twintig keer per jaar op. Door
het subsidiegedoe (Albers doelt
hier op de Stichting Jazz en ge-
improviseerde muziek In Ne
derland) kunnen alleen bepaal
de musici spelen. Binnen het
gesloten circuit zijn er voor vele
goede muzikanten geen speel
gelegenheden."
Rotzooien
Zijn eigen muziek wordt tot de
fusion gerekend, niet bepaald
een genre dat in Nederland een
hoge vlucht heeft genomen.
Maar al te vaak was en is fusion
een slap aftreksel van saaie rit
miek en alleen op techniek ge
baseerde improvisaties. Albers:
„Fusion wordt in Nederland
vaak terecht geassocieerd met
slechte muziek."
Via de blues van B.B. King, Ji-
mi Hendrix en Eric Clapton is
Eef Albers gekomen tot de voor
hem harmonisch interessantere
jazz. Overigens luistert hij voor
inspiratie naar heel andere mu
ziek. „Nu luister ik vooral naar
Schönberg, Bartók en Ravel. In
de hedendaagse muziek is heel
veel onzin, melodisch gaat het
nergens naar toe, het ritme
wordt door een rekenmachine
bepaald."
Natuurlijk is Albers wel beïn
vloed door jazzgitaristen als
Wes Montgomery. In Nederland
kon je als aspirerende jazzgita-
rist niet om Wim Overgaauw
heen. Veel waardering kan Al
bers opbrengen voor collega's
als John Abercrombie, Scott
Henderson, Mike Stern, John
Scofield en Pat Metheny. „Ik
heb niet speciaal geluisterd
naar technisch erg snelle gita
risten zoals Al DiMeola. Ik ben
jaloers op Paco de Lucia die als
gitarist vanuit zijn eigen traditie
speelt. Tegenwoordig staat het
publiek erg ver af van kunstzin
nige uitingen, zodat velen de
gelegenheid hebben om maar
wat aan te rotzooien."
Improviseren
Veel gelegenheid tot het maken
van platen heeft de gitarist niet
gehad, zodat het kon gebeuren
dat Eef Albers in de afgelopen
15 jaar slechts vier albums on
der eigen naam opnam. De
laatste CD 'Pyramids' dateert al
van 1987/88. Met het huidige
kwartet is hij net klaar met op
namen voor een album dat
'Birds of the Night' gaat heten.
In de nu drie jaar oude band
zitten tamelijk jonge jazzmusici
die hun sporen ruimschoots
verdiend hebben.
Albers heeft heel duidelijke
opvattingen over hoe zijn mu
ziek klinkt of zou moeten klin
ken. „De structuur van de stuk
ken is Europees, harmonisch is
de muziek beïnvloed door vroeg
„Ik probeer bewust af te wijken van die Amerikaanse voor-
FOTO PR
EefAlbers:
beelden."
twintigste-eeuwse componis
ten. De sound is blues- en rock-
achtig. De band heeft veel im
provisatieruimte. Het jazz-as-
pect is het improviseren. Er
komt een tijd dat ook in het
Concertgebouw geïmproviseerd
zal worden, zoals vroeger in de
klassieke muziek. Dat is de ver
dienste van de jazz."
Over de muziekpraktijk in
Nederland is Eef Albers niet erg
positief. Er zijn weliswaar veel
goede musici, maar volgens
hem hebben de meeste pop- en
jazzmusici sinds de oorlog klak
keloos Amerikaanse voorbeel
den gevolgd en gebeurt dat nog
steeds. Hij vraagt zich ook af
waarom al die jonge muzikan
ten zo weinig origineels aan het
idioom toevoegen. „Ik probeer
bewust af te wijken van die
Amerikaanse voorbeelden.
homoseksueel
theater in
Amsterdam
amsterdam anp
Amsterdam moet een interna
tionaal homoseksueel theater
krijgen. Dat vindt de daarvoor
opgerichte stichting Internatio
naal Homosexueel Theater Am
sterdam (ITHA). De bedoeling is
dat in dat theater alle kunst
uitingen vanuit een homo
seksueel perspectief aan de or
de kunnen komen en dat het
centrum ook een bijdrage levert
aan de emancipatie van homo
seksuelen.
De stichting heeft haar oog la
ten vallen op de Oranjekerk in
De Pijp en heeft zich als gebrui
ker van dat gebouw aangemeld.
Er moet een middelgrote thea
terzaal van 300 en een kleinere
van 100 stoelen komen, evenals
een repetitieruimte en een
foyer, die ook als informatie
centrum en expositieruimte
gaat functioneren. Na een op
bouwfase van een jaar moet het
cultuurcentrum zich zelf gaan
bedruipen. Voor het beginjaar
worden sponsors en subsidiege
vers gezocht. De behoefte aan
een homoseksueel theatercen
trum is aanwezig, zo is volgens
de stichting uit marktonderzoek
gebleken. Het ITHA wil een
broedplaats met een internatio
naal karakter worden, waar
nieuwe kunstuitingen zich
vanuit een homoseksueel per
spectief kunnen ontwikkelen.
Het centrum wil vooral interna
tionaal een emancipatorische
rol gaan spelen met speciale
aandacht voor jongeren die er
moeite mee hebben voor hun
homoseksualiteit uit te komen,
en voor lesbische vrouwen.
'Future Sound' in LVC terwijl jaziyveek woedt
muziek
recensie pablo cabenda
'The Future Sound of Leiden' met dj's L-
Dopa en Joost. Gezien. 26/1, LVC, Lei-
Wat is de 'Future Sound of Lei
den'? In het LVC waren kosten
noch moeite gespaard om dit
duidelijk te maken. Strobos-
coops, bubbelpilaren en allerlei
lichtinstallaties waren opgesteld
om de toekomst van Leiden van
enig decorum te voorzien. Zelfs
dansers waren ingehuurd, waar
geen mens (zoals het hoort)
overigens aandacht aan schonk.
Na enige klanken was al dui
delijk wat de toekomst inhield.
House, house en nog eens hou
se. Terwijl buiten overal de jazz-
week hevig woedde en mensen
zich te buiten gingen aan bier
en bebop kozen de bezoekers
van het LVC liever voor de
dansmuziek van nu dan die van
toen. En wat voor een dansmu
ziek? Hier geen lieve Top-40
deuntjes die meezingbaarheid
en een hoge dansvloerfactor
met elkaar verenigen. Dit was
'van je dik hout zaagt men plan
ken house'. House waar de
slijptol en de heipaal voor uitge
vonden zijn. Snoeiharde beats
en zwetende en extatische jon
ge mensen. En die zwetende ex
tatische jonge mensen waren
er, maar helaas niet in de meer
derheid. Terwijl de dj's L-Dopa
en Joost vakkundig het zoemen,
zagen en slijpen voor de dans
vloer verzorgden, begaf menige
gast zich na een rondje 'heftig
uit zijn dak gaan' toch maar
gauw naar de bar 'want van al
dat housen kun je allemachtig
veel dorst krijgen'. Geen on
voorwaardelijke overgave dus
aan de meedogenloze goden
van de striemende trance-rit
mes, nee, men viel ten prooi
aan een volle blaas en ontmoe
tingen met oude bekenden. Me
nigeen wilde voor de vorm wel
even in een groepje in vervoe
ring komen, maar daarna werd
het toch tijd voor een spaatje of
een sigaretje. De gezelligheid
vierde hoogtij. En hoewel daar
op zich niets mis mee is, was
het wel een beetje zonde dat het
hele feest niet op een hoger
plan getild kon worden. De dj's
gingen onverminderd voort met
hun guerilla-oorlog tegen de
zintuigen terwijl groepen men
sen zich bedachten dat het nu
echt bedtijd werd. Zo werd de
dansvloer opengelaten voor de
ongetwijfeld erge 'happy few'
die zich wel overgaven aan de
muziek en dit ook waarschijn
lijk zouden doen tot de dag des
oordeels, maar toen naderde de
sluitingstijd al. Misschien is de
toekomst nog niet besteed aan
Leiden?
leiden Een hectische toestand gisteravond
in de Leidse Waag, want om 23.00 uur pre
cies ging de Special Blues Night met Robert
Ward en zijn Fear No Evil Band rechtstreeks
de lucht in, in het programma Tros Sesjun.
Robert Ward maakte naam in de jaren zestig
en zeventig, onder meer als sessiemuzikant
bij Motown waar hij meespeelde in twee ver
maarde bands, The Temptations en The Un
disputed Truth.
FOTO HOLVAST/MARK LAMERS
