'Het gaat in Tsjetsjenië om toekomst van democratie' Arabische wereld werkt aan haar 'wedergeboorte' Feiten Meningen Politiek is muisstil over AO W-fraude 'Kip voelt zich echt happy in legbatterij' VRIJDAG 6 JANUAR11995 2 December 1992. De sociale dienst in Gro ningen heeft 78 van haar 18.000 bijstands klanten onderzocht en sluit niet uit dat 25 van hen frauderen door stiekem samen te wonen. De Tweede Kamer slaat op tilt en eist in een spoeddebat opheldering van de staatssecretaris van sociale zaken, lanuari 1995. De Sociale Verzekeringsbank (SVb) constateert mogelijke fraude met de AOW door 34.000 gepensioneerden. De politiek viert vakantie en kamervragen blijven uit. Het riekt naar meten met twee maten. In het 'Groninger Bijstandschandaaldat achteraf nauwelijks iets om het lijf bleek te hebben drong het CDA zelfs aan op een parlementaire enquête, het zwaarste onder zoeksmiddel dat de Tweede Kamer heeft. Dezelfde eis zou het CDA twee maanden la ter nog eens herhalen, nadat een gedateerd en volstrekt niet representatief onderzoek naar wel liefst 96 Rotterdamse bijstandsge rechtigden in de publiciteit kwam. Des te opmerkelijker is de huidige politie ke stilte rond de vermeende AOW-fraude. De Sociale Verzekeringsbank die het oude- renpensioen verstrekt, maakte deze week bekend dat op 17.000 adressen twee gepen sioneerden ingeschreven staan die evenwel elk de hogere AOW voor alleen staanden in casseren. Dat kan duiden op fraude. Een lu cratieve zaak voor de ouderen. Twee keer de alleenstaande-AOW levert 2.860 gulden bruto per maand op, tegen 1.980 gulden voor de samenwonenden. Het frauduleus verkregen voordeel bedraagt 10.560 gulden per jaar. Als alle 17.000 door de Verzekeringsbank opgespoorde AOW-stellen frauderen, kost dat de belastingbetaler jaarlijks 180 miljoen gulden. Nu zal een deel van de AOW'ers die één adres delen wel degelijk recht hebben op de uitkering voor alleenstaanden omdat zij een aparte huishouding voeren. Ander zijds heeft de Sociale Verzekeringsbank mo gelijk niet meer dan het topje van de ijsberg zichtbaar gemaakt. Gepensioneerden die er een postadres op nahouden of hun eigen woning onderverhuren, blijven immers bui ten beeld. Reden genoeg om als politieke partij aan de bel te trekken. „Fraude is fraude en dat moet worden bestraft", verzekert WD- woordvoerder Van Hoof. Als voorvechter in de strijd legen de uitkeringsfraude heeft zijn partij recht van spreken. ,,Of het belasting-, bijstands- of AOW-fraude is, het kan en mag niet", laat de WD'er nog strijdvaardig weten. Om vervolgens muisstil de gebeurte nissen af te wachten. Net als zijn collega's van PvdA, D66, CDA of welke partij dan ook. Geen enkele daad om de krasse woor den inhoud te geven. „Dat is niet nodig", meent Van Hoof. „De Sociale Verzekeringsbank heeft de mogelij ke fraude toch geconstateerd? En gezegd er iets aan te doen? Alle betrokkenen krijgen toch een briefje thuis?" Correct, maar gold voor de vermeende bijstandsfraude destijds niet hetzelfde? Ook daar was het de uitke ringsverstrekker zelf (de sociale dienst) die de zaak aanzwengelde. En bleef het niet bij een briefje maar werden de betrokkenen vereerd met huisbezoek en werd hun doop ceel gelicht. Dit alles onder vurige aansporing van met name WD en CDA. Uiteindelijk werd het huisbezoek voor bijstandsklanten zelfs wet telijk in ere hersteld en kwam er een geheel vernieuwde Bijstandswet. Juist om samen- leeffraude, zoals nu bij de AOW aan de orde is, te voorkomen. Van Hoof rechtvaardigt deze straffe reac tie met een verwijzing naar 'de politieke omstandigheden'. Er was meer mis met de bijstand: 'zwart' en 'wit' werken met een uitkering, een bureaucratische uitvoering. Maar bovenal was de politiek rijp voor de hardere aanpak. Wat betreft de fraude met AOW is dat niet het geval. Oud is vertrouwd, is het adagium voor politieke partijen. En ook een beetje zielig. Geen politicus die het in zijn hoofd haalt huisbezoek bij AOW in te voeren. Of de plicht, zoals in de nieuwe Bijstandswet opgenomen, zelf aan te tonen echt alleen te wonen. Zeker niet nadat de ouderen vorig jaar massaal naar het PSV-stadion togen als protest tegen de voorgenomen bevriezing van de AOW. En sinds de twee ouderenpar tijen zeven kamerzetels bezetten, zijn de andere partijen ervan doordrongen dat de 2,1 miljoen AOW'ers maar liefst 35 zetels vertegenwoordigen. De AOW is heilig ver klaard, zeker twee maanden voor de verkie zingen van de Eerste Kamer. Het is ook niet voor niets dat de enige be zuiniging binnen de sociale zekerheid die sneuvelt, die op de AOW is. Terwijl de op brengst daarvan (445 miljoen) nog niet de helft is van de korting op de kinderbijslag. De vrees bij ouderenbonden voor een 'hek senjacht' op AOW'ers, komt dan lachwek kend over. Het tegendeel is eerder waar. De dubbele moraal van de politici maakt dat zij zich muisstil verborgen houden in hun va kantiebungalows. DEN HAAG MARC PEEPERKORN Bijna onopgemerkt door het lawaai rondom de Israëlische nederzettingen en de gewelddadige dood van Palestijnse politiemannen, is deze week het grote Arabische verzoeningsavontuur begon nen. Afgelopen maandag begon de secretaris-ge neraal van de Arabische Liga, Esmat Abdelme- guid, een tiendaagse rondreis door het Golfge- bied. Hij wil in de komende maanden de belang rijkste twistpunten in de Arabische wereld uit de wegruimen. Als dat lukt, kan de sinds de Golfoorlog zo onge veer in coma liggende Arabische Liga nieuw le ven worden ingeblazen. De Arabische media spreken nu al geestdriftig over een 'wedergeboor te van de Arabische wereld', maar succes is alles behalve verzekerd. Het startschot voor Abdelmeguids missie werd in feite eind vorige maand gelost, tijdens de Arabi sche mini-top. In de Egyptische havenstad Alexandrië vergaderden toen de Syrische presi dent Assad, koning Fahd van Saudi-Arabië en gastheer president Hosni Mubarak. Het was een opmerkelijke bijeenkomst, niet in de laatste plaats omdat Assad en Fahd nog maar zelden hun land verlaten. In de slotverklaring beloofden de drie leiders de rol van de Arabische Liga te versterken. Ze deden een beroep op de Arabische landen hun onder linge twisten bij te leggen. Irak werd te verstaan gegeven dat alleen de uitvoering van alle Veilig heidsraad-resoluties zijn terugkeer in het Arabi sche kamp mogelijk zal maken. Mubarak en Fahd stelden zich onverkort achter de Syrische onder handelingspositie in het conflict met Israël en de wereldgemeenschap werd uitgenodigd te helpen bij het opruimen van 'de hindernissen die Israël opwerpt op de weg naar vrede'. Ten slotte riepen de drie leiders op tot het verbannen van wapens voor massale vernietiging, 'speciaal kernwapens', uit het Midden-Oosten. De mini-top wekte irritatie in Israël, al deed voor al minister Peres (buitenlandse zaken) erg zijn best begrip te tonen. Maar ook hij kon zijn teleur stelling over de Egyptische politiek niet helemaal verbergen. Het lijkt erop dat president Mubarak bereid is wat zijn relatie met Israël betreft een paar passen terug te doen om andere Arabische landen de gelegenheid te geven aansluiting bij Cairo te krijgen. De Israëlische president Ezer Weizman kreeg bij zijn recente reis naar Egypte nul op het rekest toen hij Mubarak uitnodigde voor een tegenbe zoek en de Egyptenaren zijn al enige tijd aan het lobbyen voor internationale steun om Israël het verdrag tegen de verspreiding van kernwapens te laten ondertekenen. Dat Mubarak zich in Alexan drië zonder meer uitsprak voor het Syrische standpunt in de onderhandelingen met Israël was een nieuwe tegenvaller voor de regering-Ra- bin. Toen Peres eerder deze week in Cairo was, kreeg hij van de Egyptische president de verzekering dat de slotverklaring van de mini-top zich niet te gen het vredesproces richt, maar juist vrede wil bevorderen. En zo ziet men dat in de Arabische wereld ook. Het Egyptische semi-offïciële dag blad 'Al-Ahram' schreef dinsdag dat de grote ver deeldheid in het Arabische kamp op dit moment het grootste gevaar voor de vrede vormt. Volgens het commentaar is de situatie alleen maar ver slechterd 'doordat veel Arabische landen zich ge voelig tonen voor de Israëlische logica, waarbij de vruchten van de vrede worden geplukt nog voor er sprake is van een echte terugtrekking uit de bezette Arabische gebieden'. Het was dan ook geen toeval dat koning Hussein van Jordanië niet voor de mini-top was uitgenodigd. Als het gaat om de verhouding tot Israël is er in de Arabische wereld nu sprake van een driede ling. Er zijn twee landen, Egypte en Jordanië, die officiële betrekkingen onderhouden met de jood se staat. Een aantal andere, waaronder Marokko, Tunesië en de Golfstaten, heeft de eerste stappen op de weg naar formele relaties gezet. De rest maakt nog pas op de plaats. De verzoeningspogingen van Abdelmeguid zijn er onder meer op gericht de Arabische landen te rug te brengen op het spoor van coördinatie. Bij de vredesconferentie van Madrid, in de herfst van 1991, hadden ze immers afgesproken alleen geza menlijk vorderingen te maken in het onderhan delingsproces met Israël. De economische confe rentie van Casablanca, drie jaar later, heeft nog eens duidelijk gemaakt hoe weinig daarvan te recht is gekomen. In de Arabische media is Casa blanca bijna algemeen afgeschilderd als een doorzichtige poging van Israël om naast zijn mili taire ook zijn economische overheersing van het Midden-Oosten te vestigen. Abdelmeguid zal proberen de landen die naar zijn oordeel te veel haast maken bij hun toenade ring tot Israël terug te fluiten. Op die manier zou den ze de Syrische onderhandelingspositie kun nen versterken. Al-Ahram schrijft dat bij de ver zoeningspogingen 'het afsluiten van het dossier- Irak' de hoogste voorrang moet krijgen. Niet voor niets is Abdelmeguid zijn toernee begonnen in Koeweit. Hij wil bovendien herstelbetalingen. De verzoeningsverwachtingen in de Arabische wereld zijn hoog gespannen. Zo schrijft de Syri sche regeringskrantAl-Ba'ath„De gebeurtenis sen in het nieuwe jaar zullen bewijzen dat Israël heeft misgerekend en dat de Arabieren een natie vormen die wordt gekenmerkt door overleving, wedergeboorte en overwinning." Of de poging van Abdelmeguid inderdaad meer inhoudt dan de periodieke Panarabische opris ping zal nog moeten blijken. Als het hem niet lukt de lidstaten in het gareel te krijgen, zal zijn Arabi sche Liga in ieder geval niet meer bij bewustzijn komen. JERUZALEM AD BLOEMENDAAL CORRESPONDENT Mensenrechtenactivist Kovaljov, luis in pels van Jeltsin Boris Jeltsin moet hem de afgelopen weken hebben vervloekt. Sergej Kovaljov (60)voormalig dissident en gevangene in de Sovjet-goelag, bleek meer dan opgewassen tegen de Russische gewelds- en propaganda machine die over Tsjetsjenië rolde. Vanuit het hol van de leeuw het presidentieel paleis van de Tsjetsjeense leider Doedajev in het centrum van Groznyhield hij Rusland en de wereld wakker met alarmmeldingen over het onrecht dat de Tsjetsjeniërs door het Kremlin werd aangedaan. Sinds 1 januari heeft elke Nederlandse kip in een leg batterij vijftig vierkante centimeter extra leefruimte ge kregen. Tenminste, als zijn baas grotere hokken heeft gekocht of het aantal kippen per kooi heeft terugge bracht. De pluimvee-branche verzet zich heftig tegen de nieuwe regels. Het gaat de Stichting Lekker Dier ech ter nog lang niet ver genoeg. Ongeveer veertig procent van de pluimveehouders ne geert de nieuwe regels. Ze hebben zes jaar de tijd gekre gen om hun kooien hieraan aan te passen. Nu die over gangsperiode is verstreken, maakt de Algemene Inspec tiedienst (AID) zich op voor controles. De Nederlandse Organisatie van Pluimveehouders meent echter dat de pluimveehouders veel te weinig tijd is gegund. „De exacte normen zijn pas half augus tus 1994 in de Staatscourant gepubliceerd"zegt secre taris A. May. Op dat moment waren de nieuwe legkip pen al besteld. In veel legbatterijen zitten nu dus nog steeds vijf in plaats van vier kippen. Pas over een jaar, als deze generatie is afgevoerd als soepkip, zullen de meeste pluimveehouders aan de normen voldoen. Ook als de pluimveehouders meer tijd krijgen om het aantal kippen per hok terug te brengen, dan staan wei nig boeren te trappelen. Een Puttense pluimveehouder, die zijn naam met het oog op de AID liever niet in de krant wil, zit al enige tijd aan te hikken tegen deze 'enorme kapitaalvernietiging'. Vier in plaats van vijf kippen per hok moeten op zijn bedrijf voortaan dezelf de huisvestingskosten rendabel maken. „En dat terwijl de eierprijs op dit moment verschrikkelijk slecht is." Kippenmagnaat Gert van Putten uit het nabijgelegen Terschuur heeft zijn legbatterijen inmiddels wel ver vangen. Zijn hennen hebben zelfs 550 vierkante centi meter tot hun beschikking, zo meldt hij trots. Boven dien plukt ook zijn bedrijf de vruchten van het ruimere onderkomen. „De kippen leggen beter en er is minder uitval. Ik ben de Dierenbescherming dankbaar voor de nieuwe norm. Maar ze moeten nu niet verder dram men, want anders kunnen we niet meer concurreren met bijvoorbeeld de Verenigde Staten waar in één hok acht kippen zitten." Van Putten ziet zijn duizenden bruine en witte produk- tiemiddelen als fascinerende, intelligente dieren. Ook in hun gekooide woning. „Een kip voelt zich echt happy in een legbatterij", is Van Puttens overtuiging. „Als ik bin nenkom, zingt een kip zeker zo hard als een loslopende kip." De Stichting Lekker Dier denkt daar anders over. Kip pen in legbatterijen hebben in hun getraliede onderko men geen enkele gelegenheid om zich terug te trekken op hun nest. Zitstokken en zandbaden om hun veren- pak te onderhouden ontbreken, laat staan natuurlijk daglicht en bewegingsvrijheid. Volgens Lekker Dier gaat de nieuwe norm voor ruimere huisvesting dan ook nog lang niet ver genoeg. De actie groep hangt nog steeds het ideaal aan, waarvoor Lekker Dier ooit werd opgericht: de volledige afschaffing van de legbatterij. BARNEVELD SIGRID VAN IERSEL De Stichting Lekker Dier vindt de nieuwe regels voor leg batterijen lang niet ver genoeg gaan. archieffoto Een Tsjetsjeense vluchteling komt even bij met een kopje soep. Kovaljov nam de afgelopen we ken zijn taak, nagaan of in Rus land de mensenrechten worden geschonden, letterlijk. Op het moment dat de Russische troe pen aan hun traumatische avontuur in Tsjetsjenië begon nen, verschanste hij zich met een aantal medewerkers in Gro zny. Pas woensdag verliet hij zijn post om een persconferen tie in Moskou te kunnen geven. Dagelijks ging Kovaljov ter plek ke bekijken wat zijn geünifor meerde landgenoten in Tsjets jenië aanrichtten. Per telefoon, telegram en brieven rapporteer de hij zijn bevindingen aan het Kremlin, de regering en de Doema. Hij waarschuwde dat het-militaire avontuur op een catastrofaal verlies aan mensen levens zou uitlopen. Kovaljov was al in 1990 door Jeltsin, toen nog parlements voorzitter, aangesteld als voor zitter van de parlementaire menSenrechtcommissie. Twee jaar later gaf Jeltsin, die tegen over buitenlandse gasten graag mocht pronken met een anti communistisch kopstuk in zijn entourage, hem de status van presidentieel mensenrechtadvi- Daar moet hij nu spijt van heb ben. Kovaljov maakte Moskou officieel voor leugenaars uit toen aanvankelijk zelfs werd ontkend dat Russische vliegtui gen bombardementen uitvoer den. Hij meldde persoonlijk de eerste 42 burgerslachtoffers. Het bezorgde de kleine rnan met de grote bril en het gerimpelde voorhoofd grote publiciteit in Rusland en de wereld. Door Kovaljovs optreden moest Washington al op 22 december de politiek van stilzwijgende goedkeuring van de Kremlin- politiek omzetten in actieve be zorgdheid. Het dagblad Izvestia riep hem uit tot de man van het jaar. Jeltsin, geïrriteerd na een zitting van zijn Veiligheidsraad op 26 december, een dag voordat hij zijn eerste bevel tot stopzetting van dejjombardementen gaf: „Ik heb waardering voor Koval jovs optreden. Maar met gehuil over schending van de mensen rechten. over hoe hard het leven wel is, bereik je niet dat mensen een normaal leven kunnen lei den." Boris wilde dit verwezenlijken door Doedajev en zijn aanhang plat te bombarderen. Kovaljov wenste aanvankelijk niet te ge loven dat de man, van wie hij zei 'Ik heb vier jaar met hem op de bres gestaan voor de Russi sche democratie', dit moedwil lig deed. „Hij wordt gemanipuleerd door de krijgsheren in zijn omge ving", zei hij eerst. Maar op 31 december, toen de tanks Groz ny binnenrolden en de bom men bleven vallen, kwam hij tot een andere conclusie. „We staan nu aan verschillende kan ten van de barricade. Wat hier gebeurt, heeft niets met Tsjets jenië te maken, het gaat om de toekomst van de democratie in Rusland." Voor Kovaljov, en velen in het democratische kamp zijn dat met hem eens, is Jeltsin van de mocratische kampioen verwor den tot machtsbeluste dictator. Een staatshoofd dat zich met leugens op de been moet hou den, kan zijn president niet zijn. Kovaljov: „Het gaat in Rusland al lang niet meer om democra ten en communisten. De strijd wordt gevoerd tussen de partij van de oorlog en die van de vre de." Kovaljov schaart zich met die hartekreten in de lange rij van voormalige dissidenten die vanuit hun morele verontwaar diging geen begrip meer kun nen opbrengen voor zoge naamd 'realpolitik'. Kovaljov wil zich ook in de politiek door zijn geweten laten leiden, zoals hij dat zijn hele leven met grote moed en inzet heeft gedaan. In de jaren vijftig zette hij zich als bioloog aan de Moskouse universiteit al in voor rehabilite ring van Stalins slachtoffers. Hij gaf zijn loopbaan eraan toen hij de latere Nobelprijswinnaar An- drej Sacharov leerde kennen. Kovaljov werd diens beste vriend en naaste medewerker. Hij zette zich in voor de Helsin- ki-groep, voor Amnesty Interna tional en ventileerde zijn anti communistische ideeën in on dergrondse bladen. Net als Sacharov kreeg hij de KGB op zijn nek. In 1975 werd hij wegens anti-Sovjet-propa- ganda veroordeeld tot zeven jaar en drie maanden goelag. Hij zat die straf geheel uit in het Siberische strafkamp Perm 5. Net als Sacharov en diens echt genote Jelena Bonner raakte ook Kovaljov snel teleurgesteld in Sovjet-leider Gorbatsjov. Na de dood van Sacharov zette hij zich met Bonner en veel andere dissidenten enthousiast in voor Boris Jeltsin. Bonner stapte vorige week al uit de presidentiële mensenrecht - commissie. Het moet gek gaan, wil Kovaljov niet hetzelfde doen. Jeltsin heeft hem al laten vallen door een speciale men Senrechtcommissie in het leven te roepen, die ook geleid wordt door een Kovaljov. Alleen is dat een communist van het beton- koppengenre. Duidelijker kan eigenlijk niet. MOSKOU HANS GELEUNSE CORRESPONDENT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 2