Nieuwe motor Zuydtwijck
kan weer dertig jaar mee
UW AUGUSTUS
4
'Als Oranje WK had gewonnen,
reed ik nu nog in die auto'
Duitser
graaft zich in
Wespen als vaste klanten
Piet Brama:
'Ik spring
zo weer op de
motorkap'
Erwin Kroll
wil elke dag
wat anders
OUDEJAARS B11 L A G E
eiBrisantgranaat dagenlang op akker in
ka
in Lakenhal krijgt Bram van Velde permanent in
Miljoenenschade in Katwijk na wolkbreuk
;h,: AKZO reorganiseert: 180 banen op het spel
Katwijks straatfestival 5 jaar
Expo veiling werk Leidse kunstenaars voor
t cpnesty flopt
I: LVC stopt meer geld in aantrekken grote
F): Leidse galerie Amber huurt Oude kerk in
^eVisterdam af
mi: Enthousiasme bij optreden Corry Konings
;t buurthuis Kratong in Oegstgeest brandt uit
Een jachtwerf in Warmond gaat volledig in
immen op
jeV: Katwijk verbetert wereldrecord touwtrekken
sie
t Lakenhal-directeur interim manager CBK
g'jPORT
Oranje uitgeschakeld door Brazilië tijdens
0{ K-voetbal
aM: Brazilië wereldkampioert voetbal
bev
maj: Indurain wint Tour de France
b
ïzoJJGUSTUS
i: Eerste WK-punten voor autocoureur Jos
irstappen
Hcdf april is hij weer als nieuw. De Zuyd
twijck, het bootje waarvoor het Leidsch
Dagblad afgelopen zomer een inzame
lingsactie hield. Monteurs van het Oegstgees-
ter watersportbedrijf De Kwaak zijn druk bezig
met het vervangen van de ramen en met het in
stalleren van een nieuwe motor. En passant
wordt ook de wendbaarheid van het scheepje
verbeterd. „Als ze er geen gekke dingen mee
doen, kan die nieuwe motor zó dertig jaar mee",
is het oordeel van Albert van Spronsen, eige
naar van jachthaven De Kwaak.
Van Spronsen, beter bekend onder zijn bij
naam Ap Kwaak, is een van de velen die de
inzameling tot een succes maakten. Tijdens
een tochtje over het water kwam de redactie
van 'de'Waterkrant' de boot tegen. Het schip
was al zeventien jaar eigendom van ver
pleeghuis Zuydtwijck en honderden bejaar
den en gehandicapten waren al meege-
weest met tochtjes over de regionale wate-
De motor was echter versleten en schipper
G. van Beelen vreesde, dat de boot volgend
jaar uit de vaart genomen zou moeten wor
den. Geld voor een nieuwe motor had het
verpleeghuis niet en het Leidsch Dagblad
riep de hulp in van lezers en bedrijven. Bin
nen de kortste keren werd ruim 26.000 gul
den binnengehaald.
Van Spronsen was de eerste om zijn mede
werking toe te zeggen. Waarom eigenlijk?
„Ach, weet je. Het werd op een spontane ma
nier gevraagd. Ik had wel een erg grote huf-
ter moeten zijn om 'nee' te zeggen. Daar
naast, en daar moet ik eerlijk in zijn, was het
voor mijn bedrijf ook een stuk reclame. Klan
ten die hier al jaren komen zeiden 'Leuk, ik
heb over die actie in de krant gelezen'. Ie
dereen reageerde enthousiast."
„Ik had trouwens wel verwacht dat de inza
meling zou lukken. Het Leidsch Dagblad is
een krant die in de hele regio wordt gelezen.
En veel mensen kennen het verpleeghuis,
hebben er kennissen of familie zitten.
Dat ook watersporters hebben bijgedragen,
verbaast me niets. Ze zijn al snel enthou
siast voor een dergelijk initiatief. Als het
watersportvirus in je bloed zit, hoef je niet
meer uit te leggen wat een dagje op het wa
ter voor iemand kan betekenen."
Behalve de nieuwe motor wil Van Spronsen
nog een aantal extra voorzieningen in De
Zuydtwijck aanbrengen, zoals een hydrau
lisch besturingssysteem. Tot nu toe werd het
schip met behulp van één kabeltje bestuurd.
„Als dat kabeltje breekt, wordt zo'n boot on
bestuurbaar. Vooral omdat je gehandicapte
mensen aan boord hebt, mag dat eigenlijk
niet gebeuren. Dit systeem is een stuk veili-
Een ander extraatje dat het bedrijf instal
leert is een boegschroef. „Aanvankelijk wil
de men een zwaardere motor om de boot
vooral bij het aanleggen wendbaarder te
maken", zegt Van Spronsen. „Maar dat is
helemaal niet nodig. Het is goedkoper om
een boegschroef voor in de boot te monte
ren. Dat maakt De Zuydtwijck makkelijker
münoeuvreerbaar. Je kan dit schip straks
even gemakkelijk parkeren als een auto."
DORITH LIGTVOET
i. Alfons Groenendijk verruilt Manchester City
•or Sparta
•VERLEDEN
I: J. van der Blom (75), Leids
htgenoot van Cootje Vijlbrief
L. D. Brongersma (87), emeritus-hoogleraar
ktematische dierkunde en oud directeur van het
)ksmuseum van Natuurlijke Historie in Leiden
n "UGUSTUS
tcht
Maurice (52), rector van het Ashram College
uuAlphen aan den Rijn
•d*j' EnMaar (83), oud-directeur van de
en het Hendrik Kraemer
goeStituut in Oegstgeest
ie y
De voorliefde van Duitsers om kuilen te graven
op het strand is bekend. Een van onze Oosterbu
ren werd die hobby bijna fataal. Hij groef in juli
op het Noordwijkse strand zo'n diepe kuil, dat
een volwassen man erin kon staan. Net toen Ma
rio Dreher uit Ratingen dat deed, begaven de
wanden van de kuil het en verdween de badgast
onder het zand.
Hij had geluk dat er net een paar mensen van de
Noordwijkse Reddingsbrigade in de buurt wa
ren. Ze beademden hem, terwijl hij met man en
macht weer werd uitgegraven. „Waren we een
paar minuten later geweest, dan hadden we bij
wijze van spreken zó een kruis op kunnen zet
ten", luidde het droge commentaar van een van
de NRB'ers.
„Tja, het was bloedheet en ik hoopte in de kuil
wat verkoeling te vinden," zo kijkt de Duitser te
rug. „Het was niet de bedoeling zo diep te gra
ven, dat gebeurde gewoon. Ik maakte tegen mijn
vrienden nog wel een grapje, dat ik mooi de pi
neut zou zijn als de kuil zou instorten. Maar ja, je
denkt toch dat zoiets jou niet overkomt."
Dreher heeft, behalve een paar slapeloze nach
ten, geen schadelijke gevolgen aan zijn hache
lijk avontuur overgehouden.
Door de nederlaag van Neder
land tegen Brazilië is tijdens het
WK voetbal tenminste één auto
total loss geraakt. De oranje ge
schilderde Renault van Marco
Bakker uit Voorschoten was vol
ledig vernield nadat de eige
naar en zijn vrienden hun frus
tatie over het verlies er op had
den afgereageerd. Zonde? Wel
nee, zegt Bakker nu: „Het was
toch een sloopauto."
Het begon allemaal toen zijn
broer een nieuw wagentje wilde
kopen. „Voor honderd gulden
heb ik zijn Renault 4 overgeno
men. De vriendin van mijn broer
stelde toern voor om met de auto
iets voor het WK te doen." En dat
deed Marco. Met een aantal
vrienden schilderde hij de auto
in een weekeinde en drie avon
den knal-oranje met op de mo
torkap de Nederlandse vlag en
op het dak de stars and stripes
van de Verenigde Staten.
„Iedereen keek, als ik langsreed.
Dat was schitterend. Mensen hiel
den hun duimen omhoog of gin
gen een praatje met me maken."
Trots laat hij de foto's zien, die
zijn vader van de auto had ge
maakt. „Dat was zo'n gezellige
tijd. Met vrienden in de tuin naar
de wedstrijd kijken. Het was een
feest, dat vergeet ik nooit meer."
Als Nederland won, hingen de
vlaggen uit het raam en reden
Marco en zijn vrienden toeterend
een ererondje. Maar toen Neder
land van Brazilië verloor, was het
feest voorbij.
„Het was vooral de manier waar
op Oranje verloor. Ik keek in een
kroeg aan de Voorstraat naar de
wedstrijd en met iedereen die in
die kroeg zat heb ik m'n frustatie
over de nederlaag op de auto af
gereageerd." De ruiten werden
ingeslagen, de motorkap werd
omgebogen en uiteindelijk werd
het wagentje omgerold. „Ze pro
beerden 'm ook nog in brand te
steken, maar dat lukte niet. De
auto heeft alleen een beetje ge
rookt."
Marco vindt het niet erg dat het
Renaultje op die manier aan z'n
einde is gekomen: „Maar als Ne
derland gewonnen had, dan was
ik er in blijven rijden."
SANDRA PASSCHIER
„Sommige mensen moesten wel
drie dagen wachten tot het wes
pennest in hun huiskamer werd
verwijderd." Hans van der Vlugt
van de gemeentelijke ongedier-
tenbestrijding had het er deze
zomer maar druk mee. „De wes-
penplaag was de ergste die ik
tot nog toe heb meegemaakt.
Normaal krijgen we acht mel
dingen per dag, maar deze zo
mer waren het wel vijftien mel
dingen. Daardoor ontstond de
wachtlijst."
Naar de oorzaak van de wespen-
plaag kan Van der Vlugt alleen
maar gissen. „Bevruchte konin
ginnen overwinteren vaak in
een holletje van een huis. Een
warme zomer geeft meer konin
ginnen. In combinatie met een
zachte winter, ontstaat dan een
wespenplaag."
Om de nesten te kunnen bestrij
den, had Van der Vlugt hulp van
twee extra mankrachten. Gewa
pend met een hoge-drukspuit
gaan de ongediertenbestrijders
een wespennest te lijf. Als ze de SANDRA PASSCHIER
'invlieg'-opening gevonden heb
ben, spuiten ze er contactgif in,
dat aan alles blijft plakken. De
wespen zijn dan binnen 24 uur
Het is haast onmogelijk om de
wespennesten te voorkomen.
„Het is net als bij inbraak, je kan
het de wespen alleen maar
moeilijk maken door alles zo
veel mogelijk af te kitten. Maar
als de wespen willen, komen ze
overal."
Noordwijkerhouter Piet Brama hoorde
in de nacht van 11 op 12 augustus zijn
vader roepen dat er twee kerels aan
zijn auto zaten te morrelen. Hij be
dacht zich geen moment en stormde
slechts gekleed in onderbroek
naar buiten.
Hij was te laat om de autodieven nog
te grijpen. Die hadden zijn w.agen in
middels al aan de praat gekregen en
stonden op het punt om weg te rijden.
Maakt niet uit, dacht Piet en hij wierp
zich op de motorkap, in de hoop dat
de dieven daarvan zouden schrikken.
De criminelen zullen ongetwijfeld
raar hebben opgekeken. Maar vervol
gens gaven ze een flinke dot gas en
reden de straat uit. Met de halfnaakte
Noordwijkerhouter nog steeds op de
motorkap. Aan het einde van de
straat, toen de auto wat moest afrem
men om de bocht om te gaan, sprong
Piet er toch maar af. Waarna hij zijn
acht jaar oude Kadett in hoog tempo
uit beeld zag verdwijnen.
Precies een maand later vond de poli
tie zijn wagen weer terug in Den
Haag. Op wat inbraaksporen en een
eruit gesloopte radio na onbescha
digd. Leuk voor de onverschrokken
Noordwijkerhouter, maar hij had nu
net de week ervoor een nieuwe auto
gekocht. Hij heeft de Kadett daarom
overgedaan aan zijn zusjes.
Piet Brama is er nog steeds van over
tuigd dat hij, als dat zo zou uitkomen,
weer op de motorkap zou springen.
„Veel mensen hebben me voor gek
verklaard. Maar ik vind: ze moeten
niet aan m'n spullen komen."
'LI
wijk draait hondenverbod op strand
na storm van protest
jening Superinsekten NNM
Pieterskerkorgel van start
^lein Kaasmarktschool buitengalerie
jllandse Tuin (juli/augustu^)
van de stichting
mislukt
[(Katwijker Clifford Stein wint internationale
losprijs (9/7)
k Een Voorschotenaar steekt uit verdriet over de
1 schakeling van Nederland zijn oranje auto in
''brand
^iitser raakt op Noordwijkse strand bedolven in
eigen kuil
nc Een wespenplaag teistert Leiden
itwijkse trawler Geertruid Margreta maanden
t de vaart na brand
Leiden scherpt de regels voor koffieshops
fiar hasj wordt verkocht aan
Directeur Verwers van Rijksmuseum van
oudheden stapt op
Twee gewonden bij explosie 1.500 liter gas in
tankstation
s l;Tweede' manager weg bij RMO
h: Lezers van het Leidsch Dagblad brengen ruim
gulden bijeen voor een nieuwe motor voor
i i.Zuydtwijck, de boot van het gelijknamige
lerpleegtehuis
j-: Zwemmers in Noordwijk gewond door
rdedigingswerken uit WO II
Leiden krijgt tweede asielzoekerscentrum in
lomburg
J: Nog steeds problemen RMO: ad interim
moemd in plaats van Verwers
QUGUSTUS
Na tien jaar strijd krijgt de Leiderdorpse Riet
i Jakkers eindelijk de uitbouw aan de achterzijde
n haar woning
ej^Zangeres zonder Naam 75 jaar (3/8)
De Zuydtwijck. Bij het Oegstgeester watersportbedrijf De Kwaak worden de motor en de ramen vervangen. In april is de boot weer als nieuw. fqjo henk bouwman
Weerkundigen moeten gesmuld heb
ben van 1994. Het ene record na het
andere sneuvelde. De heetste juli
maand ooit gemeten. September was extreem
nat en nog maar kort geleden in november
was het weer abnormaal warm. Maar Erwin
Kroll. vaste weerman van het NOS Journaal, is
niet erg onder de indruk van dit soort gegevens.
„Ik vind het vooral leuk om over het weer te ver
tellen, liefst elke dag iets anders. Een langere
periode met alleen maar warm weer is voor mij
minder interessant."
Hij heeft het afgelopen jaar in weerkundig
opzicht dan ook niet als bijzonder ervaren.
Pas met het verzamelen van gegevens voor
zijn jaaroverzicht stuit hij weer op de re
cords. „Ik leef bij de dag, hoor ook niet tot de
categorie mensen die dergelijke lijstjes met
records kan opdreunen. Mij interesseren die
gegevens niet echt".
Erwin Kroll, sinds 1986 met een korte on
derbreking, toen hij bij Fokker werkte
weerman voor het Journaal, hoort niet tot de
categorie meteorologen die van jongsaf was
gegrepen door het weer. Hij begon na een
afgebroken studie geologie als medewerker
van de geofysische afdeling bij het KNMI en
kwam pas na verloop van een aantal jaren
in de weerkamer terecht. Vandaar volgde de
stap naar de televisie.
Presentator
Hij is inmiddels al geruime tijd niet meer in
dienst van het KNMI en werkt alleen nog als
free-lancer voor de televisie met als belang
rijkste opdrachtgever het NOS Journaal.
Daarnaast is hij nog betrokken bij een Tele-
ac-weercursus die volgend jaar wordt uitge
zonden. „Eigenlijk ben ik inmiddels presen
tator met een weerkundige achtergrond. Het
is lang geleden dat ik zelf een weersver
wachting heb gemaakt."
De voorspellingen die hij geeft, zijn geba
seerd op gegevens van het KNMI. Steeds
blikt hij aan de hand van passende beelden
daarbij terug op het weer van dezelfde dag,
zo kan hij iets extra's toevoegen aan het tra
ditionele weerpraatje. Dagelijks worden
daarvoor nieuwe opnamen gemaakt. Ook
als het weer al dagen hetzelfde lijkt. „Want
je kunt de kijker niet beduvelen. De lucht is
iedere dag anders. En die bomen aan de
overkant zien er morgen ook niet hetzelfde
uit."
In het waarnemen vcm die kleine verschil
len schuilt zijn fascinatie voor het weer. „Mij
gaat het om datgene wat ik zie, voel en be
leef. Ik moet iedere dag even naar buiten,
ook bij grijs weer".
Betrouwbaar
Hoewel je daar niet bij iedereen mee moet
aankomen, stelt Erwin Kroll dat de weers
voorspellingen in Nederland een hoge mate
van betrouwbaarheid hebben. „Honderd
procent is natuurlijk nooit haalbaar, maar
voor de volgende dag zitten we in 85 tot 90
procent van de gevallen goed. Veel beter
wordt dat niet meer. De grootste onzekerhe
den zitten in lokale omstandigheden. Als wij
'hier en daar' een bui voorspellen, zegt ie
dereen dat die bui 'hier' valt en niet 'daar'.
Maar buien zijn per definitie plaatselijk en
het is voor ons niet mogelijk zo'n lokale ver
wachting te geven."
De weerman legt vervolgens uit dat hij er
van overtuigd is dat iemand die heel ver
trouwd is met plaatselijke omstandigheden
vrij nauwkeurig weersveranderingen op
korte termijn kan voorspellen. „Het verhaal
van de boer die uren tevoren een bui ziet
aankomen, daar geloof ik in. Dat gaat veel
verder dan stekende likdoorns. Zo'n man
herkent gewoon verschijnselen in de natuur.
Als je hem naar de andere kant van het land
brengt, lukt hem dat niet meer."
Maar een echte weersvoorspelling kun je zo
niet maken. „Dat lukt zelfs een heel serieuze
amateur niet. Die heeft nu eenmaal niet de
computerkaarten en andere gegevens, die
wij en het KNMI kunnen gebruiken. Die heb
je absoluut nodig." Voor Erwin Kroll is er
maar één uitzondering: wijlen Jan Pelleboer.
„Maar die man kon je ook geen amateur
meer noemen. Voor hem had ik echt waarde
ring. Het idee om het weer punten te geven.
Iets dat absoluut niet kan. Toch begreep ie
dereen wat hij bedoelde. Dat is toch ge-
Klagen
Doorpratend over het weer komt ook het
eeuwige gekanker op de Hollandse regen
aan de orde. Met de cijfers in de hand legt
Erwin Kroll uit dat Nederland wat dat betreft
maar weinig te klagen heeft. „Er valt hier
jaarlijks steevast ongeveer 760 millimeter
regen, op de Veluwe en in Limburg iets meer
en elders iets minder. Dat is op zich niet ex
treem en het valt ook nog eens keurig ge
spreid over het hele jaar. In India valt meer
dan tien keer zoveel, 11.000 millimeter, bin
nen drie maanden. Als je hier 's morgens in
de regen naar je werk fietst, is de kans min
der dan vijf procent dat het 's middags nog
regent. Een dag met alleen maar regen komt
zelden voor."
We moeten ons er vooral bewust van zijn
dat we boffen met ons klimaat. De welvaart
is er voor een belangrijk deel aan te danken.
„Als je richting evenaar trekt, of juist naar
de Poolcirkel, zie je de landen armer wor
den. De rijke landen liggen in de gebieden
met een gematigd klimaat. Wij kunnen het
hele jaar naar buiten, dé temperatuur werkt
niet verlammend op het vermogen om te
werken. Het weer is voor ons een economi
sche factor van belang. Niet iedereen reali
seert het zich, maar het weer is echt onze
vriend."
RUDOLF KLEUN