'Seizoen is helemaal naar de knoppen' Ritsma beticht De Jong van concurrentie' Ook Friezen willen geld zien Sport Nederlandse shorttrackers grossieren in medailles Zijlstra met de hakken over de sloot MAANDAG 19 DECEMBER 1994 chef willem spierdijk. 071-356464. plv chef rob onderwater. 071-356463 Gianni Romme mee naar Davos den haag De commissie kernploegen van de KNSB heeft Gianni Romme uitgenodigd deel te nemen aan het trainingskamp, dat in januari in Davos wordt gehouden. Hij krijgt in een selectie wedstrijd de kans zich te plaatsen voor het wereldkampioen schap, in februari in Baselga di Pine. Romme verspeelde vrijdag avond zijn kansen op een EK-start door een val op de 5000 me ter. Op de tien kilometer eindigde de Brabander, die lid is van de Rijnsburgse ijsvereniging, als vierde. In het fictieve eindklasse ment werd de aanstaande zwemonderwijzer vijfde. Voor het EK is hij reserve net als Colette Zee bij de vrouwen. Aan de WK-se- lectiewedstrijd in Davos, gepland rond de wereldbekerwedstrij den in de Zwitserse plaats, neemt ook Ids Postma deel als zijn gezondheid dat toelaat. Christine Aaftink overweegt te stoppen den haag Christine Aaftink moest zaterdag na vijf jaar haar titel op de 1000 meter afstaan. Ondanks winst op de 500 meter wil Aaftink met haar schaatscarrière stoppen als het volgende maand niet beter gaat. „Het is pas december. Ik ben altijd een slow starter. Maar het mag niet gebeuren dat ik hier verlies. Als er in januari nog geen progressie in zit, stop ik met schaatsen. Ik wil mezelf zo'n jaar als vorig seizoen besparen." Vier titels voor Gerard van Velde den haag Gerard van Velde heeft vier titels behaald tijdens de NK afstanden. De sprinter had geen idee wat hij met de verza meling lauwerkransen aan moest. „Misschien iets voor een goed doel?", opperde hij. Van Velde won in Den Haag de 100,300, 500 en 1000 meter. Storelid, Söndral en Johansen naar EK Oslo» Bondscoach Slitten van de Noorse schaatsploeg heeft Steinar Johansen, Kjell Storelid en Adne Söndral geselecteerd voor het Europees kampioenschap, van 6 tot 8 januari in Heerenveen. De coach koos het drietal na de Noorse afstand kampioenschappen op de buitenbaan in Oslo. De Noren han teerden in tegenstelling tot Nederland geen fictief eindklasse ment. De rijders werden uitverkoren op grond van hun presta ties en ervaring. Anette Tönsberg vormt de Noorse afvaardiging bij het vrouwentoernooi. leuven marc van der j agt schaatsmedewerker Bij internationale shorttrack wedstrijden voor senioren in Leuven (België) zijn de Neder landse mannen en vrouwen aan de haal gegaan met een groot deel van de medailles. Het 19- jarige talent Vincent Wolvers, lid van de nationale selectie en de Indoor Hardrij Club Leiden, won drie van de vier afstanden. Zijn tijd van 44,06 seconden op de 500 meter betekende zelfs een nieuw Nederlands junio renrecord. Bij de vrouwen ging de strijd voornamelijk tussen de nummers twee en drie van de nationale competitie: Anke Jan- nie Landman en Esmeralda Os sendrijver (beiden DKYV). Zes landen vaardigden afgelo pen weekeinde hun beste rij ders af: Frankrijk, België, Enge land, Zwitserland, Hongarije en Nederland. De Nederlandse toppers bleken zowel bij de mannen als de vrouwen op bij na alle afstanden te beschikken over de sterkste benen, dan wel het beste wedstrijdinzicht.* Wolvers is de laatste weken op dreef. De tweedejaars junior A rijdt bij de senioren mee, alsof hij nooit anders gedaan heeft. De Woubruggenaar spurtte op de kortste afstand in 44,06 se conden naar de overwinning. Zijn tijd betekent een nationaal juniorenrecord. Twee weken geleden - in het Italiaanse Bor- mio - scherpte Wolvers het re cord, dat met 45,7 seconden op naam stond van selectie- en clubgenoot Patrick Vergeer, al aan tot 44,8. Ook op de 1500 (2.31,51) en de 3000 meter (5.10,92) bleek Wolvers de sterkste. Dave Versteeg, de nummer één van de vaderlandse senio rencompetitie, imponeerde eveneens in Leuven. Hij noteer de vierde plaatsen op de 500 en de 1000 meter en behaalde zo wel op de 1500, als de 3000 me ter de tweede stek. Tegenstand kwam bij de mannen alleen van de Engelsman Mitchel. Ook bij de vrouwen regende het Nederlandse successen. De voor de Delftse Kunstijsbaan Vereniging uitkomende Es meralda Ossendrijver en Anke Jannie Landman keerden met vier medailles huiswaarts. Op de langste afstand (3000 meter) legde Ossendrijver beslag op het goud. Op de 500 meter was al leen de Engelse Linoson rapper dan zij. Selectie- en clubgenote Landman was de enige vrouw, die sterker was op de 1000 en de 1500 meter. Landman sleepte tevens een tweede (3000 meter) en een derde plaats (500 meter) in de wacht. Ook Claudia Wolvers (IHCL) deed van zich spreken. De keu rige vijfde plaats, die zij vorige week in de eindstand van de competitie behaalde, gaf haar waarschijnlijk de kracht om te snellen naar de derde stek op de 1000 meter. Met een vierde en een vijfde notering op respec tievelijk de 1500 en de 3000 me ter viel Wolvers net buiten de prijzen. Opgave op tien kilometer dieptepunt schaatscarrière Bart Veldkamp De Nederlandse topschaatsers gaan door het leven als frisse, gezonde en onbekommerde levensgenieters. Het is vooral 'lang leve de sport' en 'lang leve de lol'. Dat posi tieve beeld van de Nederlandse hardrij-elite kreeg de af gelopen drie dagen tijdens de NK afstanden in Den Haag een knauw. Wie goed keek en luisterde, zag en hoorde - met uitzondering van Martin Hersman - één grote file aan geklaag, gejammer en geween. Het kan misschien geen kwaad om binnenkort een kist met anti-depressiva thuis te bezorgen bij bondscoach Wopke de Vegt. den haag govert wisse Nu hebben topsporters meestal wat aan lijf en leden. Is het niet een blessure, dan wel een griep je of een vormcrisis. Tevreden is bijna nooit iemand. Maar het was desondanks opvallend, met welk een sombere gezichten bij na alle kernploeg-leden rondlie pen in Den Haag. Ids Postma hoopte na ruim drie weken afwezigheid in ver band met de ziekte van Pfeiffer op een snel herstel. De Fries won vrijdag de 500 meter, maar zakte op de 5000 meter door het ijs. Hij reed geen 1500 en 10.000 meter meer en hoopt in februari tijdens het WK op betere tijden. Arjan Schreuder reed het afge lopen weekeinde, zoals hij al een paar jaar schaatst: een eeu wig talent zonder diepgang. Jeroen Straathof verspeelde zijn EK-kansen op de vijf kilometer. Bart Veldkamp kreeg ander maal de bevestiging, dat zijn loopbaan als allrounder voorbij is. Hij hoopt volgend jaar op de eerste WK per afstand als stayer prijs te rijden, maar op de lang ste nummers wordt hij momen teel door Jan en alleman gepas seerd. Veldkamp woonde, om met Henk Gemser te spreken, ooit in de vijf en tien kilometer. Wie hem nu bezig ziet, krijgt de indruk, dat zijn huis onbewoon baar is verklaard. Veldkamp: „Ik vraag me herhaaldelijk af, of ik niet moet stoppen. Ik wil geen Greg LeMond worden, die drie jaar te lang heeft doorgetobd. Voorlopig ga ik toch door. Ik houd me maar vast aan iemand als Linford Christie die in de herfst van zijn loopbaan op bloeide. Of neem Indurain. Die is ook niet zo piep meer. Ik kan toch op mijn 27ste niet opge brand zijn? Een stayer gaat lang mee. Kijk maar naar Karlstad en Gustafson." Hoewel hij beterschap had beloofd, vloekte Veldkamp zich afgelopen vrijdag weer ouder wets stijf. Ditmaal was hij boos op zichzelf, omdat hij de vijf ki lometer en daarmee ook zijn EK-kansen verprutste. „Ik maakte een beginnersfout. Stom, stom. Ik word ouder, maar aan de andere kant ben ik nog zo enthousiast als een kind", aldus Veldkamp, die de tien kilometer zelfs voortijdig beëindigde, nadat hij na ruim vijf minuten koers een merk waardige Sjoukje Dijkstra-achti- ge pirouette had gemaakt. „Uit stappen, dat is me nog nooit overkomen. Ik kan niet meer af zien. Mijn seizoen is helemaal naar de knoppen. Ik moet terug naar af. Daarom weet ik niet of ik met de ploeg mee ga naar Collalbo. Ik kan beter een week je in mijn eentje gaan skiën. Even helemaal niet aan schaat sen denken. Daarna zie ik wel weerverder." Dat Hersman zich in de EK- ploeg heeft gereden, was voor Veldkamp een pleister op de wonde. Het Zuidhollandse duo ligt elkaar. Veldkamp: „Ik vind het leuk, dat iemand uit mijn ei gen regio erbij zit. Bovendien mag ik hem graag. We zitten op dezelde golflengte. Martin is net zo gedreven als ikzelf en Ben van der Burg vroeger. Omgekeerd geldt hetzelfde. Hersman steekt veel op van de mens en sportman Veldkamp. „Toen hij de Elfstedentocht reed, begon ik net met schaat sen. Bart heeft zo veel ervaring, ik leer dagelijks van hem. Men zegt dat Bart impulsief en agres sief reageert, maar dat valt reu ze mee. Sport is passie. Ik be grijp hem. We liggen elkaar. Misschien komt het doordat we beiden maatschappijkritisch zijn en ons een beetje interesse ren in politiek." Falko Zandstra glimlachte zo waar na zijn winst op de 1500 meter en zijn kwalificatie voor het EK. Maar hij houdt vele sla gen om de arm. Want hij is nog steeds niet de superschaatser van 1993. „Ik moet op gevoel rijden, niet nadenken. Gelukkig ging het nu weer wat beter." In een nog niet zo ver verleden reed Zandstra op de ochtend van een EK nog even bij de ga rage langs om wat speaker boxen te installeren. Hij maakte zich nergens druk om. Zandstra - vanwege zijn wisselvalligheid omgedoopt van gespierde spij ker in de 'jojo uit Joure' - hoopt ooit weer zo onbekommerd als toen te worden. Volgens Rintje Ritsma valt op Zandstra geen peil te trekken, doordat hij een nieuw leven is begonnen sinds hij zijn ouder lijk huis in Heerenveen heeft verlaten en in Joure samen woont met vriendin Ellen Lin- nebank. Ritsma, lachend: „Falko moet tegenwoordig zor gen voor een huisje, een vrouw tje en een beestje." Ritsma reikte in Den Haag op alle afstanden, waarop hij start te, tot het erepodium. Toch had de winnaar van de vijf en tien kilometer kritiek op zijn eigen rijden. „Ik mis explosiviteit op de kortste afstanden." Bart Veldkamp: „Ik word ouder, maar aan de andere kant ben ik nog zo enthousiast als een kind." den haag marc van der jact tim brouwer de koning Sinds gistermiddag kennen alle Nederlandse schaatsliefhebbers Bob de Jong. De 18-jarige schaatser uit Leimuiden verras te vriend en vijand met een schitterende tien kilometer. Als Falko Zandstra niet zo'n snelle slotronde had gereden op de Haagse Uithof, was het brons van De Jong zelfs in zilver ver anderd. Bijna net zo onver wacht als het eremetaal voor De Jong waren de zilveren plak voor Arnold van der Poel op de 1000 meter en de bronzen me daille van Lia van Schie op de 3000 meter. Het verschil tussen die twee en De Jong is dat de pupil van Leen Pfrommer uit het niets komt. De Jong Oranje-klant ontlokte winnaar Ritsma giste ren het commentaar „dat hij helemaal niet verzuurt. Dat is niet eerlijk tegenover de andere schaatsers." Op zijn bronzen 10000 meter vertoonde De Jong tegen Lei derdorper Ruud Borst (achtste in een persoonlijk record van 14.58,48) inderdaad geen enkel spoor van vermoeidheid. Nie mand had een snellere slotron de dan de vederlichte scholier. „Die eindtijd had ik absoluut niet verwacht", zei De Jong kort na afloop van zijn race. „Mijn persoonlijk record stond op 14.53 minuten. Dat reed ik op 13 november in Deventer (tij dens de landelijke selectiewed strijden, red.). Vandaag ging ik weg op een schema van 14.46. Ik reed vlakke ronden en voel de, dat ik in het laatste deel kon versnellen. Eigenlijk schrok ik ervan, dat de rondetijden zo hard naar beneden gingen". Verlegen wachtte de vroeg ge starte jonge Leimuidenaar de resterende ritten af. Toen Zand stra zijn slotronde inzette, wei gerde De Jong zich rijk te reke nen. „Ik reken op brons", zei hij, hoewel zilver op dat ogen blik nog voor hem gloorde. Maar de laatste krachtsinspan ning van Zandstra zorgde er voor dat Friesland een dubbel slag haalde. De Jong kwam. uit eindelijk drie honderdsten van een seconde te kort. Hij gaat zich nu concentreren op de aanstaande grote toernooien, die begin volgend jaar plaats vinden. Voor sprinter Van der Poel was zaterdag op de 1000 meter met een vergelijkbaar klein ver schil wél zilver weggelegd. De 26-jarige administrateur uit Roelofarendsveen moest alleen de ongenaakbare Gerard van Velde - in een rechtstreeks duel - voorrang verlenen. Van der Poel: „Kenners hadden deze prestatie wel verwacht. Tenslot te werd ik drie jaar geleden al eens derde op deze afstand en een paar jaar daarvóór tweede. Bovendien heeft mijn trainer Wim den Eisen - in technisch opzicht de beste van Nederland - wat schoonheidsfoutjes uit mijn techniek gehaald." Wat zijn zilveren medaille waard is, weet Van der Poel nog niet. „Ik hoop op een world- cuppie of deelname aan het WK sprint." Lia van Schie verkeert na een degelijk NK in dezelfde onzekerheid. „Maar ik maak er er niet druk om", zei de goed lachse Stompwijkse, die dankzij haar derde plaats op de 3000 meter zelfs uitzicht had op een EK-ticket. Dat de ijzersterke stayer Carla Zijlstra en in min dere mate Colette Zee op de 5000 meter roet in het eten gooiden, deerde de pupil van trainer Jan Wiebe Last nauwe lijks. „Ik geloofde toch al niet serieus in mijn kansen. De vijf kilometer is nu eenmaal niet mijn sterkste afstand. Ik moest weg op een schema van 7.43", zei Van Schie, die voor de start van de zenuwen gekscherend om een borrel vroeg. De voormalige nummer drie van de wereld schaatst momen teel van dag tot dag. Belangrij ker dan uitzending naar een World Cup-wedstrijd vindt zij, dat zij aansluiting heeft met de nationale subtop. De hoopge vende prestaties van de afgelo pen weken smaken naar meer. „Ik heb afgelopen zomer wel eens gedacht aan stoppen. Maar zo lang ik niet in de ach terhoede verzeild raak, schaats ik met plezier door. Een terug keer in de kernploeg sluit ik niet uit. Ik heb tenslotte geen pro blemen met de huidige bonds coach Ab Krook." Andere schaatssters uit de I.eidse regio die een goed NK af werkten, waren Judith Straathof (vierde op de 100 meter) en Jo- landa Grimbergen (zesde op de 1000 meter). De naar Noord wijk verhuisde marathonrijdster had totaal geen moeite met de om schakeling naar de 1000, die een andere marathon rijdster, Sandra Zwolle, op haar naam schreef. Meer problemen had Grimbergen met de 3000 meter. „Maar dat kwam, omdat ik pas een half uur voor de wedstrijd hoorde dat ik als tweede reserve toch mocht deelnemen." De Nederlandse vrouwen-ploeg tijdens het Euro pees kampioenschap schaatsen in Heerenveen ziet er precies eender uit als elf maanden geleden in Hamar. Annamarie Thomas, Tonny de Jong en Carla Zijlstra vormen over drie weken het Oranje trio in Thialf. Van de drie hadden Thomas en De Jong geen enkel probleem om door de schifting te komen. Beide Friezinnen reden tijdens de NK afstanden een degelijk toernooi. Thomas prolongeerde haar titel op de 1500 meter. Problematischer lag de kwalificatie voor Zijl stra. Ze won weliswaar de drie en vijf kilometer, maar kwam desondanks met de hakken over de sloot. Dat had alles te maken met haar zwakke sprint. De Groningse begon na de 500 meter aan een inhaalrace, die haar uiteindelijk toch in Thialf bracht. Coach Krook: „Voor het Nederlandse schaatsen is het goed, dat Carla er straks bij is. Ze geeft de drie en vijf kilometer toch cachet. Zijlstra, die concurrente Marianne Timmer hal verwege het toernooi op De Uithof zag uitvallen met een verkoudheid, begon op de afsluitende 5000 meter als zevende in het tussenklassement. Ze moest Colette Zee, Sandra 't Hart, Lia van Schie en Barbara de Loor passeren. Daar had de stayer met haar 7.37,77 geen moeite mee. Ooit stelde Ard Schenk als eer ste het vergoedingen-systeem van de KNSB aan de orde. Dat was bijna een kwart eeuw gele den, toen de eigenzinnige su perschaatser het niet langer pik te, dat het monnikenleven van topsporter hem niet meer dan vijf gulden zakgeld per dag op leverde. Dat de kampioen meer geld wilde verdienen met zijn (amateur)sport, was in de ogen van de hoge heren van de Inter nationale Schaatsunie een spel van de duivel zelf. Na Schenk trokken ook Van der Duim, Vergeer, Visser en Veldkamp van leer tegen het fi nancieel beleid van de schaats bond. Veldkamp rebelleerde de afgelopen jaren zonder dat hij er een cent wijzer van werd. Dat had alles te maken met het ge brek aan steun van Falko Zand stra en Rintje Ritsma. Zij had den slechts oog voor het ijs, niet voor hun portemonnee. Enkele maanden geleden, toen de kernploeg-leden een nieuw sponsor-contract moesten on dertekenen, waarschuwde de Hagenaar zijn ploegmaats nog. „Laat je niets door de strot du wen." Ritsma en Zandstra tekenden toch. Ritsma: „We konden niets anders. Het was slikken of stik ken. Er was geen discussie mo- gelijk." Beide Friezen hebben nu spijt, dat ze niet feller hebben geprotesteerd en hun handteke ning hebben gezet. Aanleiding vormt een waarschuwing aan het adres van Zandstra, dat hij tijdens de NK afstanden in Den Haag niet al te opzichtig recla me voor Craft-onderkleding mocht maken. Tijdens de World Cup in Heerenveen liepen de KNSB-vertegenwoordigers twee weken geleden paars aan, toen ze Zandstra wel opvallend met Craft-tekst op zjjn T-shirt zagen uitrijden. De Fries kreeg te ho ren, dat dat - straffe van een schorsing - niet meer mocht ge beuren. De KNSB heeft een nieuw contract opgesteld met zijn kernploeg-schaatsers, waarin het maken van reclame voor privé-sponsors wordt verboden. Volgens de nieuwe overeen komst krijgen alle kernploeg-le den een vast basis-inkomen van 1250 gulden bruto per maand. Flus als aanvulling een premie aan de hand van de prestaties. In het verleden werden de rij ders alleen op premie-basis ge honoreerd. Ritsma: „Vorig jaar heb ik 42.000 gulden bruto ver diend. Dan moet de belasting nog langskomen. Het wordt nu alleen maar minder. Om leuk te verdienen aan mijn titels moet ik het hebben van derden. Maar dat mag dus niet meer. Hel wordt triest in de toekomst." IJshockeyteam ligt op koers Het Nederlands ijshockeyteam bevindt zich op de juiste koers. De nederlaag tegen Jong Zwe den en de derde positie in de eindrangschikking van het vier- landentoernooi konden het hu meur van bondscoach Doug 1 Mason allerminst bederven, i „Echt, dit team heeft in één weekeinde zoveel geleerd," j glunderde de Canadees vol- I daan. De positieve uitstraling van j Mason heeft zichtbaar invloed op de danig veranderde selectie. Oranje maakte in de drie duels j in Zoetermeer een frisse indruk. Twaalf van de twintig spelers j zijn nog over van het wereld- kampioenschap dat in maart in Denemarken werd afgewerkt. In de plaats van de afvallers zijn j vooral jonge, onervaren, en niet onbelangrijk, ambitieuze krach- ten gekomen. Mason, tot vorig jaar assistent van Larry van Wieren, vaart een andere koers dan zijn voorgan ger. Larry speelde het spel op I de Canadese manier. Dat sys- i teem wordt niet meer gehan- I teerd zo lang ik coach ben. Dat 1 heeft niets met Larry te maken. I Toen hij bondscoach was, heb ik hem altijd gesteund. Ik heb gewoon een andere kijk op het spelletje. Ik houd niet van die agressieve stijl, van dat soms gekke gedoe. Bij mij gaat het vooral om het denken en het doen op het ijs." Gisteren, tijdens de afsluiten de ontmoeting tegen Jong Zwe den, had Oranje desondanks maar liefst twaalf keer een man in het beklaagdenbankje zitten. f „Maar dat waren ook soms wel i ligt hulpeloos op het ijs. De Zweed Thomas Holstrom slalomt glimlachend door. Jong Zweden won dit duel hele flauwe straffen," zo verde digde Mason zijn spelers tegen over het zeer matige optreden van de Engelse gastscheidsrech- ter Simon Kirkham. Nee, dan waren de Nederlan ders en de Zweden nog lieverd jes ten opzichte van het selec tieteam uit de Canadese provin cie British Columbia. Drie spe lers werden tijdens het toernooi van het ijs verwijderd. De dele gatieleider maakte na drie op eenvolgende nederlagen (18-1 tegen Zweden, 6-2 tegen Neder land en 13-1 tegen Denemar ken) dan ook zijn welgemeende excuses. Het was de enige dissonant tijdens een evenement waarop de Scandinaviërs de dienst uit maakten. De jonge Zweden, met negen spelers die uitverko ren zijn door clubs uit de Noor- damerikaanse competitie, sta len de show met snel en fraai spel. Voor Oranje waren het welko me opponenten op de weg naar het WK in de B-poule, half april FOTO ANP in Bratislava. Op 1 februari hoopt Mason de progressie voort te zetten in een interland in Eindhoven tegen het echte Canadese nationale team. De ijshockeybond wil die onder handelingen binnenkort afron den.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 23