Bonkige Bas en dromerige Greet
Mondriaans 'Aardsch Paradijs' op
ware grootte in Beurs van Berlage
Cultuur&Kunst
Nieuwe reeks van zes
rijksmusea zelfstandig
PePijn
viert
dertigjarig
jubileum
Inktzwarte humor in 'Troilus en Cressida'
Portrettekenen bij Ars
MAANDAG 19 DECEMBER 1994
10
CHEF ANNEMIEK RUYCROK.C
Extra concert Earring en Rob de Nijs
leiden De Leidse Schouwburg heeft Rob de Nijs en Golden Ear
ring gecontracteerd voor een extra concert. Golden Earring is op
10 januari al in de schouwburg te zien met Unplugged Volume
2'. De groep geeft een tweede concert op 22 mei. De kaartver
koop voor beide concerten begint morgen om 8.00 uur en duurt
tot 15.00 uur. vanaf 7.00 uur worden volgnummers uitgereikt.
Morgen begint tevens de kaartverkoop voor het 'Gelegenheids
concert' dat Rob de Nijs geeft op woensdag 18 januari. De Nijs
zou de Leidse Schouwburg aanvankelijk niet aandoen in dit sei-
Britse koorknapen in Pieterskerk
leiden Het koor van de St. George Kapel van Windsor Castle,
het buitenverblijf van het Britse koninklijk huis, geeft morgen
een kerstconcert in de Leidse Pieterskerk. Het gezelschap be
staat uit 24 koorknapen en twaalf volwassen zangers. Het con
cert is later in de week ook nog in de Rotterdamse Laurenskerk
te beluisteren. De Britse zangers beginnen om 20.15 uur in de
Pieterskerk te zingen.
Film Polanski opent Filmfestival
Rotterdam Het Film Festival Rotterdam gaat 25 januari van
start met de wereldpremière van Death and the Maiden van Ro
man Polanski. De regisseur is bij de première' aanwezig, zo
meldt de organisatie. Een dag latei; is de thriller in de bioscoop
te zien. Death and Maiden is de bewerking van het gelijknamige
toneelstuk van Ariel Dorfman. Het is een psychologische thriller
over een vrouw die op een stormachtige avond bezoek kijgt van
de man die haar 15 jaar daarvoor heeft gemarteld en verkracht.
De hoofdrollem worden gespeeld door Sigourney Weaver, Ben
Kingsley en Stuart Wilson.
Piano overheerst in De Paauw
recensie lidy van der spek
K&O Koffieconcert door Han de Vnes.
hobo. Henk Guittart. altviool en Ivo Jan
sen, piano Gehoord 18/12, Raadhuis de
Paauw. Wassenaar
In Raadhuis 'de Paauw' zondag
middag 'Een zee van golvend
purper in verbazen', om maar
eens een gedicht van Jacques
Perk aan te halen, tijdgenoot
van de componist August
Friedrich Klughardt
(1847-1902), die eenzelfde over
weldigende sfeer oproept. Dit
golvend purper had helaas óók
iets te maken met het volume
van de overigens schitterende
Bösendorfer concertvleugel.
Hoe het trio Han de Vries, Henk
Guittart en Ivo Jansen in de
loop der tijd ook op elkaar inge
speeld is, hoe muzikaal en vak
technisch virtuoos er ook ge
speeld wordt, toch moet gezegd
worden dat in deze sfeervolle en
ook deze keer weer overvolle
ruimte het geluid van deze reus
tè overheersend is.
De altviolist Henk Guittart
met zijn intense en soms
enigszins luchthartige spel (zie
hem z'n pizzicati en z'n één-
toonsstreekjes nemen) sneeuw
de bij tijd en wijle behoorlijk
onder door 't geweldige spel
van Ivo Jansen. Jansen is een
fantastische pianist, gaat hele
maal op in z'n spel maar moet
oppassen dat hij niet tè solis
tisch optreedt, waardoor het ge
zamenlijk coloriet dreigt te
smoren in de pianoklank.
Liet Alban Berg (1885-1935)
zich inspireren door Nic. Len-
aus 'Schilflieder' in een toonzet
ting met gezongen tekst, bij
Klughardt blijft het bij 'Lied oh-
ne Worte'. Het 'langsam, trau-
merisch' doet aanvankelijk zeer
denken aan de viool/hobo Ro
mances van Schumann. Dezelf
de lyriek, dezelfde romantiek;
Klughardt was negen jaar toen
Schumann stierf. Zo'n generale
pauze in dit deel bewijst weer
eens, mits perfect gedoseerd,
wat een rust, een stilte kan op
roepen.
In het deel 'zart, in ruhiger
Bewegung' hield Guittart de
lang aangehouden fluisterzach-
te toon (het blijven liederen
over riet en biezen) niet hele
maal zuiver, waardoor Han de
Vries van de weeromstuit bij het
invallen niet meer mooi into
neerde.
Onverlet blijft dat het hele
programma voor de pauze,
waarin ook de Serenade voor
hobo, altviool en piano van Ro
bert Kahn en de gloeiend ro
mantische stukken uit opus 83
(1910) van Max Bruch als een
luisterrijke weelde de raadzaal
bedwelrfiden. Na de pauze deed
die doordringende pianoklank
meer afbreuk. Mozart verdraagt
dit volume nauwelijks, zeker
niet in de kleine bezetting van
het 'Kegelstatt' Trio (1786) oor
spronkelijk voor klavier, klarinet
en altviool. Mogelijk gecompo
neerd onder het kegelen met
zijn vriend de klarinettist Anton
P. Stadler. Mozart liet zich vol
gens Hildesheimer'niet van de
wijs brengen door het lawaai
van de treffers en de plaatsers
van de ballen. Jammer genoeg
stoorde ik me wel lichtelijk aan
de overigens uitstekend en in
tens geplaatste voltreffers van
de pianist. Maar ja, kan het an
ders op zo'n imperiale gigant
als de Bösendorfer?
Zes rijksmusea, waaronder het
Rijksmuseum voor Volkenkun
de en het Penningenkabinet in
Leiden, worden op 1 januari
verzelfstandigd, evenals een
deel van de Rijksdienst Kaste-
lenbeheer en het Rijksbureau
voor Kunsthistorische Docu
mentatie. Vandaag zetten de di
recteuren van de instellingen en
staatssecretaris Nuis van cul
tuur daarvoor hun handteke
ning in het Mauritshuis in Den
Haag, een van de zes rijksmu-
De bewindsman brengt voor
elk museum een cadeautje mee
in de vorm van 10.000 gulden,
die bestemd is voor de vrien
denvereniging van het muse-
Het is de tweede tranche in
het proces om de rijksmusea en
een aantal aanverwante instel
lingen meer op eigen benen te
laten staan. De eerste serie van
JENNY AREAN
Alles heeft zijn prijs
'een oase van smaak en
kwaliteit.' (NRC)
op donderdag 22 december en
vrijdag 23 december a.s.,
aanvang 20.15 uur
in de LEIDSE
SCHOUWBURG
Reserveren: 071-131943
Vader en dochter Haasnoot op expositie in het Katxvijks Museum
katwuk letty stam
Bas en Greet Haasnoot. Vader en dochter. Katwijkers.
Kunstenaars. Delen een atelier. Werken alletwee met pa
pier. Gebruiken dezelfde kleuren. Stukjés stof en losse
draden zijn in beider werk terug te vinden. En daarmee
heb je alle overeenkomsten wat hun kunst aangaat wel
gehad. De verschillen zijn te zien op hun gezamenlijke
tentoonstelling in het Katwijks museum. De stukken van
vader Bas zijn aards, bonkig en lijken constant in bewe
ging. Dochter Greet houdt het op verstild, dromerig werk.
Behalve door het zeer Hol
landse spelletje 'Boter, kaas en
eieren' blijkt Haasnoot ook ge
ïnspireerd door andere cultu
ren. De al genoemde 'beestjes'
uit Afrika en de 'Chinese jonk'
zijn daar duidelijk voorbeelden
van. De 'vogelmannen' die ook
op dat werk te vinden zijn, ko
men bij de Zuidamerikaanse in
dianen vandaan. De spiralen
die als geheime magische te
kens in Haasnoots werk zwe
ven, lijken eveneens aan die
cultuur ontleend. Die 'vreemde'
elementen vergroten de drome
righeid van de stukken van
Greet.
Vader Bas blijkt een stuk 'bonki-
ger'. Dat heeft te maken met het
papier waarop hij werkt. Hand
geschept want senior maakt het
zelf. Niet glad of fijntjes maar
grofkorrelig, ruw. Zoals papier
eruit kan zien na een onbedoel
de behandeling in de wasma
chine. In dat basismateriaal
heeft Haasnoot van alles en nog
wat verwerkt: draden, dunne
houten raamwerken, zeesla,
wier, gedroogde bloemen, za
den, boomschorsen bladeren.
Kijk maar. Je ziet niet wat je
ziet. Greet Haasnoot houdt niet
van uitleggen. Ze maakt gebruik
van verschillende druktechnie
ken op materialen als textiel en
papier. En schept daarmee licht
en luchtig veelal abstract werk.
Met driehoeken, cirkels, recht
hoeken, spiralen en zigzaglij
nen. En 'gekke' beestjes geleend
uit de primitieve Afrikaanse
kunst. Wat ze op de ets doen,
dat mag het publiek zelf bij el
kaar dromen.
Haasnoot geeft les in tekenen
en textiele werkvormen op het
Pieter Groen College in Katwijk.
En dat laatste vak komt soms
terug in haar werk. Zoals op
nummer 31, een titelloos stuk
van gemengde druktechniek.
Het toont een rondgevlochten
krans waar draden uitsteken.
Eronder 'zweeft' een weefwerk-
je. Op nummer 13 heeft Haas
noot op textiel ook' stoffen
beestjes aangebracht. En in
'Berliner Chic' heeft ze verschil
lende stukken kant verwerkt.
Try
'Avond' van Greet Bakker-Haasnoot.
Zeesla
De keuze van die materialen
maakt zijn werk heel aards. En
vooral levendig. Want Haas
noots stukken lijken constant in
beweging. Het grove papier dat
hij zelf uit het kabbelende water
heeft geschept. Het wier, de
zeesla: je ziet ze bij wijze van
spreken heen en weer wiegen in
de zee. De bladeren, de stukken
schors dwarrelen als voortge
blazen door de wind over het
'Vis' v
werk. Misschien is het suggestie
maar dan wel een razend knap
pe voor iemand die werkt op
een plat vlak.
Met dat wat de zee of de aar
de hem geeft, maakt Haasnoot
landschappen, een boom, een
vis en een meisje met vlechten.
Zijn voorstellingen hebben al
tijd iets herkenbaars. Van senior
zijn ook 'beelden' te zien:
vreemd gedraaide stukken
boomstronk en een mammoet-
kies waarvan hij met papier de
amsterdam
zes musea werd een half jaar
geleden zelfstandig. De meeste
betrokkenen lijken ondanks een
aantal overgangsproblemen
voorlopig positief over de eerste
ervaringen.
In plaats van onderdeel te zijn
van een departementale organi
satie met alle tijdrovende bu
reaucratisch rompslomp van
dien, zijn de verzelfstandige
musea stichtingen geworden
die van rijksoverheid subsidie
ontvangen. Het betekent dat zij
veel meer armslag hebben om
hun eigen beleid te bepalen,
niet in het minst ten aanzien
van personeel en financiën. De
tijd is voorbij dat de procedure
om een suppoost door een an
dere te vervangen volledig via
Den Haag moest lopen.
Een bedrijfsmatige aanpak en
een grotere service voor het pu
bliek zijn sleutelbegrippen ge
worden bij de verzelfstandigde
musea. ,,Dat besef begint steeds
meer bij alle museummedewer
kers door te dringen, ook bij de
wetenschappers die er aanvan
kelijk niet zoveel mee te maken
wilden hebben", zegt dr. G.
Veeneman, directeur van het
Boerhave-museum in Leiden.
Tot een grote ommezwaai in
het tentoonstellingsbeleid van
de musea heeft de verzelfstan
diging niet geleid.
Tijdens de formatie van het
paarse kabinet sloegen de Rijks
musea alarm, omdat zij ver
wachtten na verzelfstandiging
met grote financiële problemen
te worden geconfronteerd. Be
dragen tot 150 miljoen gulden
werden genoemd.
De toezegging van staatsse
cretaris Nuis dat het Deltaplan
voor het Cultuurbehoud tot het
jaar 2000 zal doorlopen, heeft
de museumdirecteuren een
stuk rustiger gemaakt. Voortzet
ting van het plan betekent dat
er iets gedaan kan worden aan
het achterstallig onderhoud van
de museumgebouwen. Sommi
ge daarvan, en met name een
aantal depots, bevinden zich in
slechte toestand.
„Als men achter de dof dreu
nende Gare Montparnasse i
grote grijze cour, 'n
donker trapje opgaat, s
plots voor de deur van Piet
Mondriaan. Welk een overgang!
In deze meetkundig zuivere, in
felle kleuren klaterende ruimte,
gaat men van alle zorgen ver
lost, op in de bespiegeling van
het allerhoogste." Uit bewonde
rende getuigenissen van tijdge
noten weten we dat de Tele
graaf-journalist die in 1926 zo
lyrisch over Mondriaans Parijse
werkruimte schreef, zi'ch beslist
niet aan overdrijving schuldig
maakte. In de Beurs van Berlage
is nu een reconstructie op ware
grootte verrezen die het moge
lijk maakt een vleugje van deze
emoties te delen.
De replica is gebouwd na ja
renlang speurwerk van maquet
tebouwer Frans Postma die
daarvoor samenwerkte met de
Technische Universiteit Delft.
De bezoeker van Mondriaans
'Aardsch Paradijs' betreedt in
de beurshal eerst een donker
gangetje en klimt dan via een
stelsel van trappen naar een
ruimte met hagelwitte muren
en hoge ramen. Wie naar 'bui
ten' kijkt ziet op enorme opge
blazen foto's op strakgespannen
witte doeken hetzelfde uitzicht
als Mondriaan heeft gehad. Op
die manier is geprobeerd de
sfeer aan de Rue du Départ 26
zo dicht mogelijk te benaderen.
Mondriaan heeft vier jaar
over de inrichting gedaan maar
toen was zijn atelier dan ook
een exacte ruimtelijke versie
van zijn beroemde schilderijen
met rechte lijnen en gekleurde
vierkanten geworden. Op de
muren bracht hij dezelfde ge
kleurde vierkanten aan als we
op zijn composities terugvin
den. Ook het meubilair staat
strak in het gelid en met uitzon
dering van de ronde kolenka-
chel op pootjes, stralen ze de-
Samen met de voorzitter van de Stichi
Haagse Gemeentemuseum de exposi
ling is tot en met 29 april te zien.
zelfde orde van horizontalen en
vierkanten uit.
Onze Lieve Heer
Gezelligheid was hier taboe
maar dat maakte de bezoekers
niet uit. Ze hadden er zelfs een
tijdje wachten in de nabijgele
gen slaapkamer annex keuken
voor over als Mondriaan meen
de dat hij eerst nog wat moest
opruimen. „Het lijkt me altijd of
ik bij Onze Lieve Heer wordt
binnengelaten", schreef gra
fisch ontwerper Piet Zwart over
wat hij dan voelde.
De kunstenaar woonde en
werkte van 1921 tot 1936 aan de
Rue du Déepart in een complex
waarin ook veel andere kunste
naars onderdak hadden gevon
den. Bij de uitbreiding van het
station Montparnasse in 1940 is
het met de grond gelijk gemaakt
zodat Postma voor de juiste af-
ng Mondriaan 1994 Elco Brinkman, bekijkt koningin Beatrix in het
ie van werken van Mondriaan, die zij zaterdag opende. De tentoonstel-
foto anp
metingen eerst de Parijse ar
chieven moest induiken.
„Het was opvallend dat nog
levende vrienden van Mondri
aan zich de ruimte als een vier
kant herinnerden", vertelt
Beurs van Berlage-directeur
Guus Bakker tijdens een rond
leiding. Oude bouwtekeningen
toonden echter onomstotelijk
aan dat de ruimte een vijfhoek
is geweest. De trappen in de
beurshal maken ook een blik
van bovenaf mogelijk zodat dui
delijk is te zien hoe Mondriaan
dit effect bereikte door vernuftig
met meubilair te schuiven.
Het grootste probleem bij de
reconstructie was de vaststelling
van de juiste kleuren. Aankno
pingspunt bood een foto van
het atelier uit 1926 waarop ook
Mondriaans 'Compositie in
rood, geel en blauw' uit de col
lectie van de Tate Gallery zicht
baar was. Met behulp van de
computergestuurde spectraal-
methode kon echter een verge
lijking tussen de kleuren van dit
schilderij en de tinten op de
zwart-wit foto worden gemaakt.
Dat leidde uiteindelijk tot de
vaststelling van de nu gebruikte
kleuren. Op de begeleidende ex
positie wordt een boeiende re
constructie van dit specialisti
sche onderzoek gepresenteerd
en vinden we ook foto's van
Mondriaan in zijn Parijse tijd.
De expositie 'Mondriaans
Atelier, Aardsch Paradijs' in de
Beurs van Berlage (Damrak
243, Amsterdam) is geopend
van 17 december tot en met 5
februari. De openingstijden
zijn dagelijks van 11.00 tot
17.00 uur, behalve op Nieuw-
/erlengde of ze voorzag
van vleugels en een zeil. Omdat
lang niet altijd duidelijk is wat
Haasnoot in deze aanwaaisels,
zoals hij ze zelf noemt, ziet, ko
men deze sculpturen rommelig
Het werk van Bas en Greet
Haasnoot is tot 29 januari te
zien in het Katwijks museum
aan de Voorstraat 46. Ope
ningstijden: donderdag t/m za
terdag van 10.00 tot 12.00 uur
en van 14.00 tot 17.00 uur.
Mooi afgerond
adventsconcert
MÜZIEK
recensie. monica schiks
Adventsconcert door de Leidse Cantorij
o.l.v. Hans Brons Orgel: JoopJJrons Ge
hoord op 18/12. Hooglandse Kerk, Lei-
De kerstsfeer wordt tegenwoor
dig gedurende lange tijd en met
alle mogelijke middelen aan de
man gebracht; van de televisie
reclame met zijn sleebelletjes
tot de kaarsentrapjes voor de
ramen van de huiskamers. Ge
lukkig zijn er ook nog de kerke
lijke adventsbijeenkomsten die
veel belangstelling oogsten
zoals het concert van de Leidse
Cantorij dat dit jaar bijzonder
geslaagd was. Hans Brons had
gekozen voor afwisselende stij
len en voor minder bekende lie
deren. Het was een mooi afge
ronde, geconcentreerde bijeen
komst. In de donkere kerk,
slechts hier en daar verlicht
door kaarsen, hoorde men uit
de verte eenstemmige, gregori
aanse gezangen opklinken ge
volgd door meerstemmige mu
ziek van Victoria en Praetorius.
Zó moet het in de donkere Mid
deleeuwen hebben geklonken.
En dan meteen daarna op het
orgel het geïnspireerd gespeelde
'Nun Komm' der Heiden Hei
land' van Bach. Ook van dicht
bij klonk het koor helder, mooi
strak en geïnspireerd. Dat Hans
Brons de inzetten heel duidelijk
aangaf konden we uit eigen er
varing bij de samenzang goed
merken. Maar ook het afslaan
gebeurde heel stipt zodat de na
galm van de laatste samenklank
zich langzaam door de ruimte
kon verwijderen. Heel mooi
vond ik 'A Babe is Bom', een
hedendaags lied van William
Mathias, doorspekt met asyme-
trische ritmen. Opmerkelijk was
ook het contrast met het vooraf
gaande, romantische 'O Holy
Night' waarvan de meeslepende
melodie werd begeleid door een
donker golvende orgelpartij.
Door de goed getimede afwisse
ling tussen zang en orgelspel
bleef de aandacht geboeid en
was het concert voorbij vóórdat
we het echt koud konden krij
gen.
Met de presentatie van het
jubileumboek 'Ach. zo'n
theatertje' door Paul van
Vliet is gistermiddag de
feestweek begonnen die het
dertigjarig bestaan van
Theater PePijn in Den Haag
markeert. De komende
week is er elke avond een
optreden van een oude be
kende van het theater of
van jong talent.
PePijn heeft steeds ge
fungeerd als podium voor
jong cabarettalent, dat daar
vaak voor de eerste keer
voor publiek optrad. Velen
van hen hebben een bijdra
ge aan de jubileumbundel
geleverd.
Op 18 december 1964
ging het eerste programma
van Cabaret PePijn in pre
mière, met Paul van Vliet,
Liselore Gerritsen en Ferd
Hugas, muzikaal begeleid
door pianist Rob van Kree-
veld. Het theater zou tot
1971, toen Van Vliet zijn ei
gen theatershow begon en
de groep werd ontbonden,
de thuisbasis van Cabaret
PePijn zijn.
Met zijn trio opende Van
Kreeveld gisteravond de
reeks voorstellingen van de
feestweek. Liselore Gerrit
sen volgt vanavond met
verhalen, gedichten en lied
jes in een programma sa
men met de Belgische zan
ger van luisterliedjes Miel
Cools. Actrice Nel Kars
peelt haar solovoorstelling
De Russische Oranje (over
Anna Paulowna) morgen
avond. Het echtpaar Julia
Stegeman (harp) en Mare
Lezwijn (gitaar) geeft
woensdag een concert.
De donderdag- en vrij
dagavond zijn ingeruimd
voor jong cabarettalent tij
dens de Jubileum-Cabaret-
Tweedaagse. Dan treden
onder anderen Marcel Ver-
reck, G. v.d. Kroon en Bart
Stultiëns op.
Het jubileum wordt ge
vierd tegen de achtergrond
van financiële onzekerheid.
Vorig jaar was het twijfel
achtig of Theater PePijn
zijn dertigste jaar zou ha
len. De gemeente Den Haag
wilde de subsidie van
173.000 gulden per jaar
stopzetten. Na veel protes
ten behield het theater een
subsidie van 73.000 gulden.
Met twee benefietvoorstel
lingen door Paul van Vliet
en Youp van 't Hek en de
hulp van sponsors en parti
culieren werd sluiting voor
komen. Om het theater
draaiend te houden is toen
besloten elk voorjaar zo'n
benefietvoorstelling te or
ganiseren.
Van Abbemuseum
kan uitbreiden
Het college van Gedeputeerde
Staten van Noord-Brabant
stemt iri met de uitbreiding v
het stedelijk van Abbemuseum
in Eindhoven. De raad'ging ak
koord met een ontwerp var
Amsterdamse architect Abel Ca-
hen. Met de verbouwing is
bedrag gemoeid van ruim 27
miljoen gulden. Als het ontwerp
van Cahen wordt gerealiseerd,
verdwijnt de bakstenen voorge
vel van het museum, inclusief
de uit hetzelfde materiaal opge
trokken karakteristieke klokken
toren. Met name tegen dat
laatste is in Eindhoven nogal
wat verzet gerezen.
theater
'Troilus e
recensie max smith
i Cressida' van Shakespeare Regie: Johan Doesburg
i André Joosten Kostuums Elly op 't Land Licht Rei-
nierTweebeeke Vertolkers o a Ariane Schluter. Ronald de Bruin.
Jules Royaards, Hans Dagelet. Jack Wouterse en Mirjam Stern-
heim Gezelschap: Het Nationale Toneel Première Koninklijke
Schouwburg Den Haag 16/12 Aldaar nog te zien: 29. 30 en
31/12
De Trojaanse oorlog is weer in alle herigheid ont
brand. Bij Toneelgroep Amsterdam ('Ilias'), bij
Theater van het Oosten (de 'Troje Trilogie') en
sinds het afgelopen weekeinde bij Het Nationale
Toneel ('Troilus en Cressida").
Ook regisseur Johan Doesburg verwerkt in
'Troilus en Cressida' hedendaagse opvattingen en
geeft aan Shakespeare's stuk een eigentijdse in
terpretatie en vormgeving.
De Griekse helden hebben veel weg van konke
lende, kortzichtige en louter op macht en vrou
wen beluste potentaten. De opperbevelhebber
Agamemnon (Jules Royaards) lijkt op een Russi
sche partijbons. Zijn broer Menelaos (Ingejan
Ligthart Schenk) ziet eruit als een karikatuur van
Hitier. Vechtersbaas en dommekracht Ajax (Jack
Wouterse) is ronduit een schertsfiguur. Ulysses
(Menno van Beekum) verpersoonlijkt met zijn ge
slepenheid en fanatisme een gevaarlijke politicus.
Ook bij de belegerde Trojanen is fiere helden
dom zo weg te schrapen. De grote held Hector
(Hans Dagelet) doet denken aan een patserige
Amerikaanse generaal voor wie oorlog voeren
soort sportief spelletje is. De vorst Priamus (een
dubbelrol van Jules Royaards) is een aftandse i
valide in een rolstoel met een kip op schoot.
In hun dure maatkleding en met donkere zo
nebrillen op hebben de Grieken veel weg van m
fiosi. Agressie en dreiging worden aangegeven
door het geklik van open en dicht springende s
letto's. De voorstelling telt verscheidene van zulke
effectvolle verbeeldingen.
Oorlog is niets dan ellende en verschrikking.
Dat laten de met muziek verhevigde toneelbeel
den nog eens indringend merken. De beweegre
denen tot het voeren van oorlog zijn vaak ridi
cuul. De vertolkingen zijn in tal van momenten
als overrompelend te ervaren, vooral in het spel
van Hans Dagelet en Menno van Beekum.
De ironie gaat schuil in de bloedserieuze lach-
wekkendheid van de motieven en gedragingen
van deze anders zo geroemde oorlogshelden.
Daardoor heeft de interpretatie de lichtheid van
een komedie, maar dan zo eentje die niet vergoei-
lijkend en versluierend werkt, maar die juist door
die niets en niemand ontziende geestigheid prik
kelt tot stellingname.
leiden Tijdens de kunstmarkt bij het Leidse schilder- en tekengenootschap Ars Aemula Naturae, konden
de bezoekers hun portret laten tekenen of schilderen. De markt werd afgelopen weekeinde gehouden in
.verband met het 300-jarig bestaan van het genootschap. foto hielco kuipers
