'Veronica's Music Dance Experience' via de computer Rtv show A-politieke film 'Djinn' voor Israëliërs onverteerbaar Bolbliksem 'vangen', dat is zijn passie Kruiwagens zijn heel belangrijk 'In de woestijn leren we wat ons heilig hoort te zijn' WOENSDAG 7 DECEMBER 1994 157 Adam Curry: Met Internet kun je er toch 'bij' zijn. Kaarten zijn er al een paar weken niet treurd. De tweede editie van Ve ronica's Mega Music Dance Ex perience kun het publiek zater dag namelijk ook thuis volgen. Live bij de radio, later op televi sie, maar en dat is nieuw ook achter de computer: Vero nica goes Interactive. Adam Cur ry weet er alles van. Wie denkt dat Veronica's Me ga Music Dance Experience za terdagavond en -nacht ophoudt bij de deuren van de Jaarbeurs in Utrecht zit ernaast. Het feest zal over de hele aardkloot te ho ren èn zien zijn, met dank aan de zegeningen van Internet, het computernetwerk. De interac tieve snufjes, die Adam Curry en Unico Glorie op de Prins van Oranjehal loslaten, moeten de Dance Experience iets extra's geven. Misschien niet zozeer voor de 24.000 dansende bezoe kers in de Jaarbeurs, maar wel voor de kaartlozen die in huise lijke kring aan het evenement willen snuiven. ,,Kijk", zegt Curry, ,,het maakt natuurlijk een verschil, bij con certen of feesten: Als je er zelf niet bent, is het altijd anders. Maar via Internet kun je er toch 'bij' zijn, kun je het tóch meebe leven." Wat mag de Internet surfende computerbezitter ver wachten? Bewegende beelden, bijvoorbeeld. Achter je toetsen bord geef je zelf aan waar je een kijkje wilt nemen: bij de discjoc- keys, in de VIP-room, of op de dansvloer, waar je net een bloedstollend mooie meid uit haar dak ziet gaan, of waar twee jongens het dansen tot een kunst verheffen. Je hebt via je Internet-verbin ding met de Jaarbeurs ook in zicht in de 'play-list' van de discjockeys, hetgeen je in staat stelt om direct je voorkeur voor bepaalde platen kenbaar te ma ken. Bouwers van huizen Het zijn maar een paar voor beelden van wat er zaterdag technisch allemaal kan. Volgens Curry, die in de Verenigde Sta ten zijn eigen interactieve be drijf heeft 'On Ramp', heeft nog nooit iemand zo'n dansfestijn op zo'n manier georganiseerd. Dat computerbezitters in Japan ook iets van het Veronica-feest in Utrecht kunnen proeven, geeft hem een kick. Hij weet van zogeheten Cybercafés in New York, Los Angeles en San Francisco, die beeld en geluid van de Dance Experience voor een groter publiek gaan presen- ,,Het is niet ingewikkeld", zegt Curry over de cocktail aan interactieve snufjes, „maar het is een experiment, een uitda ging. Er gebeurt dit jaar veel met Veronica: uit het bestel stappen, èn actief worden op Internet. Nou, hoe kun je dat beter vieren dan interactief, met 24.000 van je beste vrienden?" Zelf is Adam Curry al geruime tijd aan (de mogelijkheden van) Internet verslingerd. Hij schetst hoe hij besloot zijn baan als vi- deo-jock bij MTV in de States op te geven in mil voor een be staan als interactief onderne mer: „Ik stond elke dag op, ging naar MTV, las er wat teksten en lijsten voor, kondigde Beavis Butthead aan, pikte m'n cheque op, reed naar huis, en zat ver volgens tot drie uur 's nachts op Internet. Op een gegeven mo ment dacht ik bij mezelf: Ja, wacht eens effe, wat wil ik nou eigenlijk? Toen heb ik de boel eraan gegeven." Sindsdien wijdt Curry zich vrijwel volledig aan zijn bedrijf 'On Ramp', dat bedrijven helpt de eerste schreden op Internet te zetten. AT&T, Reebok, Uni versal Studios, Sony de meest klinkende opdrachtgevers rollen uit zijn mond: „Wij zijn voor aanstaande bouwers van huizen op het medianet, zeg ik altijd maar. Bedrijven komen bij ons met de mededeling dat ze op Internet 'een huis' willen Lou wen. En dan zeggen wij: Prima, wat wil je hebben? Een flat? Een IKON zendt vier eindexamenfilms uit Ajela, een Israëlische soldate, komt tijdens een le- •geroefening bij de Dode Zee oog in oog te staan met de Palestijnse strijder Sabach. Ajela haalt een fractie van een seconde eerder de trekker van haar mitrailleur over, de Palestijn komt om het le- Zo begint de film Djinn, die morgen door de IKON op het scherm wordt gebracht. Djinn is een van de vier eindexamenprodukties van studenten aan de Nederlandse Film en Televisie Academie (NFTVA) in Amsterdam, die de IKON de komen de weken uitzendt. Djinn, een korte film van de 23-jarige Dana Nechushtan, won de MGM Tus- chinsky Award tijdens het Nederlandse Filmfesti val afgelopen september in Utrecht. De Israëlische soldate is na haar actie voor haar familie een heldin geworden. Wat het voor Ajela betekent om iemand te hebben doodgeschoten houdt hen niet bezig. „Een dode Arabier, nou en", bromt haar vader aan tafel. Ze krijgt zelfs een legeronderscheiding voor haar actie. Op weg naar de medaille-uitreiking, ziet ze de djinn (Arabisch voor woestijngeest) van Sabach lopen. Samen met de geest gaat ze naar het graf van Sabach, waar zijn broer en een vrouw zitten te huilen. Sabachs broer belooft de vrouw dat hij niet zal rusten voor hij Ajela heeft ver moord. In het klein wordt de vicieuze cirkel van geweld en vergelding in Israël weergegeven. Als Ajela weer in de auto stapt om verder te rei zen, is de geest verdwenen. De ontmoeting met de djinn van de overleden Palestijn doet de solda te besluiten af te wijken van haar route. Om Sa bach te herdenken, keert ze terug naar de plek des onheils. Spanning Djinn is volgens Nechushtan, zelf in het bezit van een Israëlisch en Nederlands paspoort, geen poli tieke film. „Ik wil geen kant kiezen, voor mij heeft de film dan ook een open einde. Maar de Israë liërs die hem gezien hebben, vinden Djinn onver teerbaar. Zij kunnen niet begrijpen dat de hoofd rolspeelster aan het eind haar machinegeweer op de grond legt, terwijl ze hoort dat er iemand ach ter haar staat. Voor hen staat vast dat Ajela zich zonder slag of stoot laat vermoorden door de man. Dat kan gewoon niet voor de Israëliërs. Maar wie weet legt ook hij zijn geweer neer." De spanning tussen de Israëliërs en Palestijnen is ondanks de ondertekening van het vredesver drag gebleven, stelt de regisseur. „De onderlinge haat en gevoelens van wantrouwen waren voel baar toen wij daar filmden." ('Djinn', morgenavond, 22.03 uur, Nederland 1) Nieuwe media VARA filmt astrofysicus dr. Dijkhuis 'Maak het in de Mediaboek voor beginners in omroepland Manfred Langer maakte CD 'Sex, Drugs Rock 'n Roll' 'Sporen in het zand', boeiende documentaire van NCRV kasteel? En zo hebben we intus sen tientallen 'huizen' ge bouwd". Internet maakt het bijvoor beeld mogelijk om bij Reebok je eigen sportschoen te ontwer pen, of rechtstreeks met basket balreus Shaquille O'Neal te communiceren. De zakenman in Curry beseft: „Dan heb je daar toch een goed gevoel Het is een reusachtige markt. Een groeimarkt, ook. Thans der tig miljoen aansluitingen, we reldwijd, en in het jaar 2000 naar verwachting zo'n driehón derd miljoen. Internet-gebrui- kers hadden in ieder geval ge noeg geld om een computer te kopen, en zijn doorgaans intelli gent, en dat is volgens Cuny voor bedrijven een prettige wetenschap. Bij zo'n kapitaal krachtige markt willen de mer ken de commerciële neus wel aan het computerscherm druk ken. „En, zoals je weet: de hele wereld draait om commercie." Dat hij zichzelf met 'On Ramp' in amper een jaar in de interactieve voorhoede van de Verenigde Staten heeft kunnen nestelen, laat zich verklaren: „Ik had natuurlijk veel contacten, en geld om te investeren. Bo vendien w^ren er niet veel men sen die verstand hadden van traditionele media èn ii Adam Curry: „Nog nooit heeft iemand zo'n dansfestijn op z media geïnteresseerd zijn." Voor de Mega Music Dance Experience Interactive werkt Curry onder meer samen met bedrijven als Apple Nederland en Sun Computers. Zelf hoeft hij zaterdagavond en zondag morgen met zijn maatje Jeroen van Inkel in Utrecht alleen wat aankondigingen te doen, dus zal er wel tijd genoeg blijven om hier of daar even achter een computertje te krui pen en eens wat interactief aan te klooien. Was hem de keus ge gund, zou hij het evenement dan bij voorkeur ter plekke of thuis gevolgd? „Nou, ik ben van huis uit geen feestganger. Ik ben in New York naar Cyrano ge weest. Dat was voor mij al heel wat, hoor." Veronica's Mega Music Dance Experience Interactive duurt van 20.00 uur zaterdagavond tot 06.00 uur zondagochtend. Het evenement is vanaf 21.00 uur te volgen op Radio 3, met Gijs Staverman en Edwin Evers ais verslaggevers. Van 03.00 tot 06.00 uur 's nachts verzorgt Edwin Diergaarde vanuit de studio in Hilversum de Mega Music Dance Experience After Party. Discjockeys zijn Ronald Mo lendijk (Nighttown, Rotter dam), Marcello (iT), 100% isis (RoX\0 en George Morel (New York). Optredens zijn er van Cappella, Lick, The Outhere Brothers, Kristine W. en Livin' Joy. ]c In CVTV: Xenomania is dins- 13 december, op Neder- 2c land 2 een eerste impressie1 de Dance Experience te zien (17.15 uur). Een uitgebreider verslag volgt op 27 december (Nederland 2, 17.20 uur). Op pagina 346 van Teletekst is informatie over het dansfes tijn te vinden. et is toch bijna zijn: bolbliksem ge bruiken als energiebron. Als het aan leraar natuurkunde dr. Dijkhuis ligt, moet de gehele wereld werkelijk alles op alles zetten om de bolbliksem uit te buiten als bron van schone energie. Hij is daar al geruime tijd mee bezig. Maar het lukt nog niet zo hard, blijkt uit de documentaire Gevangen blik sem die de VARA donderdag in de serie Impact uitzendt. Iedereen heeft wel van blik sem en bolbliksem gehoord. Over het eerste zijn de weten schappers het wel eens. Over de bolbliksem bestaan nog veel vragen. Het is, zoveel is wel dui delijk, een bijzonder natuurver schijnsel, dat soms tijdens blik sem kan worden waargenomen. Een kleine vuurbal - met een diameter van zo'n zeven centi meter - met een kern van enke le duizenden graden Celcius. In zo'n bolbliksem speelt zich vol gens Dijkhuis een hitteproces af. Een soort fusiereactie. Pro bleem is, dat de bolbliksem al na enkele seconden (na 5 a 10 seconden) 'oplost'. Dijkhuis wil proberen om niet alleen de bol bliksem kunstmatig op te wek ken, maar deze ook lange tijd in leven te houden. Zodoende kan de mensheid over een onuitput telijke bron van eiïergie be schikken. Denkt Dijkhuis. In 1983 zette Dijkhuis een plan op poten om bolbliksem kunstmatig op te wekken. Daar toe richtte de astrofysicus het bedrijf Convectron op. Door aandelen uit te geven werden de nodige financiën bijeenge- In het bedrijf 'Convectron', opgericht door astrofysicus dr. Dijkhuis, zijn medewerkers aan het experimenteren met een kunstmatige bolbliksem. FOTO ARCHIEF bracht. Tussen 1983 en 1990 niet werd door Dijkhuis in een grote loods geëxperimenteerd. Die experimenten moesten worden gestaakt, omdat het geld op was. Of het theoretische model van de hooggeleerde Dijkhuis klopt, kon niet worden bewe zen. Intussen tracht Dijkhuis via nieuwe fondsenwerving aan centjes te komen. En daarna aan de slag te gaan teneinde de bolbliksem te ontrafelen. Documentairemaker Frans van Erkel heeft gekozen voor een filmische benadering. Hij heeft ingewikkelde formules over de scheikundige inhoud van een bolbliksem zo veel mo gelijk vermeden. Wat we zien is een portret van een man, die volkomen in de ban is geraakt van het natuurkundige/schei kundige fenomeen, dat zoveel mensen intrigeert. Thuis weet Dijkhuis over bijna niets anders te praten: z'n vrouw maakt daar geen probleem van. Ze is het gewend. „Je gelooft in iets datje En dat kan dus over gaan in aanschouwingen. En daar werk ik dus voor, zodat datgene waar je in gelooft ook voor anderen zichtbaar wordt", zegt Dijkhuis in de uitzending. Over in de ban gesproken: Dijkhuis wordt ook gefilmd tij dens zijn grote passie: het berg beklimmen. En wat voor T-shirt heeft de klimmer aan? Juist, waar een afbeelding op staat van een bolbliksem. Dijkhuis mag dan ongeveer dé kenner zijn van bolbliksem, de gevestigde wetenschappers doen nogal laatdunkend over 's mans denkbeelden. De kernfy sicus prof. Braams roept: „Bewijzen hebben mij nog niet bereikt". En zijn collega prof. Schram: „Dijkhuis is een inge nieus man. Maar hij heeft geen theorie over de bolbliksem. Dat is zijn probleem." (Impact, morgenavond, 23.25 uur, Nederland 3) Gwen Eckhaus (Kit) en Ivo Meyer (Max) in 'Sporen in het zand'. FOTO PR Hoe komt het dat sommigen al tijd zessen gooien en anderen altijd enen? Dat is de vraag die Kit hardop stelt als ze haar vroe gere vriendin en studiegenoot na zeventien jaar opnieuw ont moet. Beiden zijn opgeleid tot maatschappelijk werker. Nadat Emma getrouwd is en een zoon heeft gekregen, heeft ze Kit bui ten haar leven gesloten. Mede daardoor heeft Kit zich niet staande kunnen houden, de problemen en de tragiek die ze in haar werk tegenkwam, zijn haar boven het hoofd gegroeid. Langzaam maar zeker is ze aan lager wal geraakt. Emma daarentegen, werk zaam bij het opvangcentrum van het Leger des Heils, heeft teveel afstand ingebouwd tot de problemen van haar cliënten en beschermt zichzelf door middel van procedures en rapporten. Ze heeft inmiddels haar man verloren en woont samen met haar zoon Max. Als Kit na zoveel jaren opnieuw haar leven bin nenkomt, betekent dat voor haar chaos en een aantasting van haar (schijn)zekerheden. Het verhaal speelt in de pe riode vlak voor kerst 1994 en begint op het moment dat Kit Max, de zoon van Emma, her kent. Ze volgt hem naar het op vangcentrum van het Leger des Heils, waar moeder en zoon werken. Zowel binnen als bui ten het opvangcentrum zijn de kerstvoorbereidingen gaande. De film toont de confrontatie tussen twee zowel innerlijk als uiterlijk totaal verschillende mensen, die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Emma met haar vaste overtuiging dat ze Kit kan helpen, moet aan het eind van de film vaststellen dat de hulpverlener hulpeloos is en dat de hulpeloze Kit haar red ding betekent. Het scenario van Sporen in het zand werd geschreven door Ella Weisbrod en wordt door de NCRV uitgezonden op 20 de cember om 22.00 uur op Neder- yj land 2., Aanleiding voor het ver- si: haal vormt een verhaal dat Ella dr Weisbrod in het dagblad Trouw te las. In het artikel, getiteld Hoe |nii red ik mijn ziel zegt de filosoof r* Theo de Boer ondermeer dat de j Dl zin van het bestaan niet ligt in j het kapitaal of de geest. „We le- Ur ren in de woestijn door op- |vil schorting van alle waarden, wat dc ons heilig hoort te zijn." Hij be- jde toogt dat de woestijn de plek is Bt „waar de gezochte engelen op- Rl duiken. Ze dienen er Jezus." Kit heeft weet van die woes- tijn, van de plek waar een mens jva verlossing kan vinden. Ze be- bc grijpt dat het voor Emma hoog fil tijd is om haar ziel te redden en N( zich niet langer te verstoppen achter haar planmatige werk. re Samen vormen Emma en Kit in si wezen één ziel en daarin huist m zowel de hulpverlener als de m hulpeloze. De grens daartussen is breekbaar en dichtbij - altijd en voor ieder mens. Dat te ont- ql kennen betekent de verlossing (1 uitsluiten. Senay özdemir heeft het ge maakt in de media. Sinds janu ari vorig jaar is Özdemir (25) het donkere gezicht van de TROS. Allard Berends heeft het ook ge maakt. Berends is 35 en radio directeur van Veronica. Hun namen ontbreken in de brochure Maak het in de Media, samengesteld door de werk groep Migranten en Media en de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ). Het eerste exemplaar is onlangs in Den Haag aangeboden aan staatsse cretaris Nuis. De brochure is bestemd voor alle beginners in omroepland. Maak het in de Media schetst de ervaringen van vijf opvallen de omroepjournalisten en pro grammamakers en vijf chefs en eindredacteuren in die me diasector. De lessen die daaruit kunnen worden getrokken, zijn samengevat in tips voor star ters. „Verlegenheid, valse be scheidenheid en je mond hou den zijn taboe als je het wilt maken in Hilversum", is een van de tips. „Kruiwagens zijn heel belangrijk. Zorg dat je veel mensen kent binnen de omroep en dat ze weten hoe je werkt", is een andere. Omroepster Özdemir, die er vroeger van droomde Romy Schneider te zijn, voelt zich soms de koningin van de Turkse gemeenschap. „De Turken in Nederland zijn trots op me. Die trots wil ik niet krenken. Als een migrant een foutje maakt, is dat twee keer zo erg." De vroegere TROS-directeur Cees den Daas werd getroffen door de combi natie van haar donkere verschij- Senay Özde mir, Turkse van origine, heeft het ge maakt in om roepland. FOTO »ANP ning en haar accentloze Neder lands. Toch liet ze Den Daas drie maanden wachten, omdat ze nog niet zo zeker wist of ze wel uit de anonimiteit wilde stappen. Veel jongeren ambiëren een loopbaan bij de omroep. Zij kunnen dan te maken krijgen met bij voorbeeld Veronica's ra dio-directeur Berends. Hij se lecteert kandidaten op kwaliteit en motivatie. Berends vindt de wet die meer allochtonen aan werk moet helpen niet erg zin vol. „Als het aanbod niet vol doende kwaliteit heeft, werkt een dergelijke wet juist niet sti mulerend." Jong zijn is geen bezwaar. In tegendeel. „Een redactie heeft altijd een paar mensen nodig die het klappen van de zweep kennen", zegt TROS-functiona- ris Gerard Baars in de brochure. „Maar daarnaast heb ik het liefst nieuwe nuchtere kalve- Het vak van journalist is nog steeds met romantiek omgeven. De kansen op een baan zijn klein. Jaarlijks bieden ongeveer 3000 mensen zich aan. Niet veel meer dan een tiende daarvan vindt een baantje. Als Ze een maal zo ver zijn, zijn ze vaak be reid hard te werken. Is om roepland glamourland? „Abso luut niet", zegt Aldith Hunkar, de kersverse presentatrice van het Jeugdjournaal. „Het is kei hard werken. Je wordt niet, zoals jongeren wel eens denken, een-twee-driepresentator." Manfred Langer, de onlangs overleden eigenaar van de Amster damse discotheek iT, was niet alleen een briljante ideeën-man ar ook een uitstekend zanger. Dat blijkt Uit de door Polydor uit gebrachte CD van Langer, die Sex, Drugs Rock Roll is gedoopt. De horeca-magnaat nam de CD enkele maanden geleden op in de Cavem Studio's in Amsterdam. Uitsluitend de vaste bezoekers i de iT kregen een exemplaar van de speciaal geperste CD mee, ar huis, na afloop van de party ter ere van het vijfjarig bestaan/ iT. De CD was echter, voordat de party begon al te beluistfererf bij Frits Spits en enkele dagen later in het programma van Jack Spijkerman. Deze aandacht op de radio veroorzaakte een golf van reakties en deed Polydor besluiten de CD, met toestemming van Langer, in de reguliere handel te brengen. De CD van Manfred Langer is nu ook in de winkel verkrijgbaar. FOTO PR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 10