UIT
'De liedjes slaan aan bij
het volk, zo simpel is het'
nr
'Ik wil het kind in mij niet kwijt'
Rtv show
Zelfs verliezen geeft
gevoel van opwinding
MAANDAG 5 DECEMBER 1994157
GESPROKEN
Wim de Bie in
Humo:
„Er gaan stem-
men op die zeggen
dat het nu maar
eens afgelopen
moet zijn met de ironie. Maar
het is een eeuwenoud verschij-
sel, dat je niet zomaar even af
schaft. Ik word er zelf ook wel
eens moe van, hoor altijd
maar iets beweren, terwijl je iets
anders bedoelt maar ik zou
niet zonder kunnen. Mijn opa,
die huisarts was, zei altijd: 'Een
dagelijkse portie ironie, is goed
tegen de apathie en de hysterie!'
Hier daar gaan we weer: dat zei
mijn opa nooit. En hij was ook
geen huisarts."
Joanna Johnson, alias Caro
line terug als tweelingzus Faith
in 'The Bold' in Veronica:
„Faith kreeg een onbedui
dend rolletje in The Bold'. Heel
jammer. Ik wilde graag dat
Faith een verhouding zou krij
gen met Ridge, maar net als bij
Caroline wisten de script-wri
ters niet wat ze met me aan
moesten. Toen ze dat na twee
jaar nóg niet wisten, ben ik
maar wéér weggegaan, Weder
om overleden dus."
Actrice Ellen ten Damme in
TV Studio:
„Mijn ouders zijn gescheiden
toen ik acht was. Als ik dan bij
vriendjes kwam, was ik ver
baasd dat die ouders iets liefs
met elkaar hadden. Dat had ik
nog nooit gezien. Ik heb eigen
lijk altijd gedacht dat het met
mijn relaties met mannen nooit
iets zou worden. Ik bedoel: ik
heb zoveel getrouwde mannen
op mijn dak gekregen, die wat
van me wilde, dat ik niemand
Acteur Jack Nicholson in de
AVRO bode:
„In Hollywood heerst een
groot gebrek aan stijl. Men
klaagde decennia geleden over
de meedogenloosheid van de
studiobazen, maar die hadden
tenminste wel liefde en gevoel
voor film. Tegenwoordig weet je
niet eens wie aan de top beslis
singen neemt. Alle studio's zijn
opgeslokt door grote bedijven.
En die zijn alleen maar geïnte
resseerd in het geluid van geld."
John Travolta: „Ik maak me niet te
veel illusies meer."
foto archief
Acteur John Travolta in Hu-
„Ik heb geen idee of ik het
succes van de film 'Pulp Fiction'
zal kunnen verlengen. Ik maak
me niet te veel illusies meer. De
ervaring heeft me geleerd dat
wie me vandaag ophemelt, me
voor hetzelfde geld morgen
neersabelt."
Acteur Jason Connery, zoon
van Sean in TV Studio:
„Ik werd al heel jong gecon
fronteerd met de beroemdheid
van mijn vader. We waren ver
huisd van een klein huis naar
een kast met zes verdiepingen.
Ik werd op zolder geparkeerd en
verzorgd door de ene 'nannie'
na de andere. Het bleek dat die
eerder voor mijn vader waren
gekomen dan voor mij."
Zanger Johnny Holliday in
Humo:
„Als ik in Noord-Frankrijk op
treed steek ik soms stiekem
even de grens over om op een
Belgische landweg een pak friet
te gaan eten. Daar geniet ik
méér van dan van zo'n akelig
gala-diner met allemaal mensen
die een hekel aan elkaar heb
ben."
Zangeres en actrice Loes Lu-
cainHP/DeTijd:
„Humor, ik heb het aan mijn
kont kleven. Ik vind humor een
van de belangrijkste dingen in
mijn leven. Ik hou van schuine,
van guitige teksten,
het is makkelijk ver
zonnen, het zijn
voor mij alledaagse
grappen die ik er zo
uitflap."
De hitgevoeligheid van het Nederlandse platenprodukt
et Nederlandse pla
tenprodukt boert
goed. Van vader
landse bodem waren Engelstali
ge popgroepen en house-acts als
Lois Lane en 2 Unlimited al lan
ger succesvol, maar in de slip
stream van Marco Borsato en
Paul de Leeuw is nu ook het Ne
derlandstalige populaire werk
Marco Borsato: zijn droom ooit een gevierd platenartiest te worden is
geen bedrog gebleken. foto cpd
opgerukt naar ongekende ver
koopresultaten. Nog maar heel
kort geleden waren de eerste
drie plaatsen van de Top 50 be
zet door popliedjes in het Ne
derlands.
De windhoos van Nederlands
succes blaast ook groepen en
artiesten tevoorschijn die tot
voor kort in de anonimiteit van
de hockeyclubkantine en stu-
dentensoos opereerden. Een
spraakmakend voorbeeld hier
van is de Rotterdamse Hermes
House Band. Jarenlang zongen
en speelden ze nagenoeg onop
gemerkt het nummer I will sur-
i'ive. Maar opeens is het lied op
gerukt naar de hoogste regio
nen van de hitparade.
Marco Borsato mag zich sinds
kort nationaal recordhouder
noemen: van zijn Dromen zijn
bedrog gingen er in totaal meer
dan 200.000 exemplaren over
de toonbank. De hoogste ver
koopcijfers van alle singles
sinds de komst van de CD.
Sterke opkomst
De sterke opkomst van het Ne
derlandse produkt laat zich vol
gens Lou Beerens van platen
maatschappij Polydor eenvou
dig verklaren. „Ër worden in
Nederland gewoon prima lied
jes geschreven. Ze doen abso
luut niet onder voor buiten
landse produkties. Ik ben blij
dat het publiek er ook zo over
denkt."
Polydor heeft enkele toppers
onder contract: Marco Borsato,
Lois Lane en Robby Valentine
zijn daarvan de bekendsten.
Jos Lauwers van Sony Music
deelt de mening van Lou Bee
rens. „Het zijn mooie liedjes. Zo
simpel ligt dat." Paul de Leeuw
is Sony's grootste troef. Van de
nieuwste CD van de zanger/ca
baretier, ParaCDmol, zijn cr in
middels 150.000 stuks verkocht.
„Dit soort werk slaat bij de hele
bevolking aan, net zoals de hit
van Marco Borsato. De grootste
afnemers zijn bij ons tieners."
Tegen alle verwachtingen in
bestaat de singlemarkt nog
steeds. De verkoopcijfers van
singles daalden een aantal jaren
dramatisch. De nieuwe CD-
singles werden over het alge
meen te duur gevonden. Bee
rens: „Maar in tegenstelling tot
wat velen dachten, is de single-
markt niet weggezakt naar de
vergetelheid. Het komt zelfs
weer terug, gezien Borsato's re
cord. De singles zijn weer popu
lair bij de jeugd vanaf 13 tot een
jaar of twintig en de horeca."
Of de nog vrij jonge en snel
gegroeide Nederlandstalige ra
diozenders Holland FM en Ra
dio Noordzee Nationaal te ma
ken hebben met de opkomst
van de Nederlandstaligen, weet
Beerens niet. „Enige invloed
zullen beide stations misschien
wel gehad hebben, maar dat
meten kan volgens mij niet. Bo
vendien zijn de hitlijsten geen
exacte kopieën van het repertoi
re dat die stations uitzenden."
Ook Jos Lauwers laat in het
midden of deze zenders een bij
drage hebben geleverd aan de
successen van Nederlandstalige
muziek. „In Hilversum wordt
nu meer dan vroeger Neder
landstalig gedraaid. Of Radio
Noordzee dit zo heeft beïnvloed
is moeilijk na te gaan, het kan
net zo goed precies andersom
zijn gegaan."
Ruud van Dulkenraad van
CNR, het Nederlandse platenla-
Een veel gevraagd Nederlands duo: 2 Unlimited.
bel bij uitstek, vermoedt dat de
hausse weer overwaait. „Ik denk
niet dat het platenkopend pu
bliek anders over het Neder
lands produkt denkt dan een
jaar geleden. Het kan best rijn
dat Marco Borsato en Paul de
Leeuw een weg vrijmaken voor
anderen, maar toch denk ik dat
deze successen maar tijdelijk
zijn. Hetzelfde verhaal gaat vol
gens mij ook op voor de ople
ving van de singleverkoop. Dat
neemt niet weg dat ik benieuwd
ben hoe dit allemaal afloopt."
De CNR-artiesten maken al
lerlei soorten muziek. Zo heb
ben de vertolkers van het le
venslied zoals Corry Konings en
Benny Nijman er een contract,
maar ook het 2 Unlimited-ach-
tige 2 Brothers on the 4th floor
hoort bij dit label. En CNR ver
zorgt ook de distibutie van Het
dikke lid lied van de Dikke Lul-
band. „Die band is een verhaal
apart. Iedereen vindt het de lul
ligheid ten top. maar ondertus
sen loopt het als een trein. Het
succes ligt 'm hier vooral in het
hoge meebrulgehalte. Het num
mer is daarvoor gemaakt. Voor
al in cafés wordt die plaat heel
vaak gedraaid."
Dikke Lui-haters gaan nog
een moeilijke tijd tegemoet als
de nieuwe produkties van deze
groep net zo populair worden
als het eerste liedje. De band,
waar ene Arie en ene Arjen uit
Sneek in zitten, heeft inmiddels
het album Op je ballen naar de
wallen uitgebracht. Er staan
vijftien nummers op die min
stens zo plat zijn als de eerste
hit. De nieuwe single die eraan
komt heet: Wie zeurt krijgt een
beurt.
Muzikaal
De Hermes House Band, be
staande uit de elf meest muzi
kale studenten van de Rotter
damse Hermes sociëteit en di
recte omgeving, bevalt het plot
selinge succes wel. Toch wordt
lang niet alles ondersteboven
gegooid in de levens van deze
hardcore-studenten, zoals pro
ducer, voormalig toetsenist en
begeleider Mark Snijders de
band in één woord omschrijft.
„De muzikanten leiden over
het algemeen hetzelfde leven
als voor de Grote Doorbraak",
zegt Snijders. „Serieuzer is de
groep niet geworden. Uiteraard
staat de Hermes House Band
wat meer in de belangstelling,
dat is de laatste tijd wel te mer
ken aan een toenemend aantal
interviews op radio en omroep
bladen en verzoekjes voor het
inspreken van korte radiobood
schappen."
Zangeres Wendy Hofman:
archieffoto united photos de boer
„Wij speelden altijd al liedjes in
het Nederlands, omdat die in
studentenkringen heel erg po
pulair zijn. Als wij tijdens optre
dens veel Engelse nummers uit
voeren komen er altijd reacties
uit het publiek, dat ook Neder
landstalig werk willen horen."
Wat de Hermes House Band
tot zo'n succes maakt is niet
met zekerheid vast te stellen.
Misschien de binding met hun
aanhang, suggereren de bandle
den zelf. „De groep bestaat uit
doodnormale jongens en meis
jes", zegt Mark Snijders. „Er is
vrijwel geen afstand tussen ons
en het publiek."
Wendy: „Na het optreden
mengen wij ons altijd zo veel
mogelijk tussen de feestgangers.
Het is ons vaak overkomen dat
wij de deur uit werden getrapt,
omdat het feest uren geleden
afliep en de organisatie wilde
opruimen."
Ondanks de stijgende vraag
naar optredens en CD's is de
Hermes House Barrd niet van
plan vaker het podium te be
klimmen. Wendy: „Eens in de
week optreden is genoeg. Als
wij het vaker zouden doen,
wordt het een sleur."
Of-ie nou wint of verliest, maakt hem eigenlijk niet zoveel uit.
Het gaat om het gevoel van opwinding. Natuurlijk is dat gevoel
negatief als hij op het verkeerde paard heeft gewed, maar de
opwinding is er niet minder om. De Amerikaan heeft er een
dagtaak aan: gokken.
In de documentaire Gokken in Amerika laat de Nederlandse
filmer Bernie IJdis de gekte rond het gokken in de Verenigde
Staten zien. De documentaire is de verkorte versie van de oor
spronkelijk 90 minuten durende film A Dreamscape die ook in
Amerika succesvol is. De documentaire is de start van een cy
clus bij de NCRV-TV over de Nederlandse documentaire. Voor
het thema is gekozen in het kader van het 7e Internationale
Documentaire Festival dat van 7 tot 15 december in Amster
dam gehouden wordt. De NCRV heeft in totaal vier documen
taires op het programma staan. Dat zijn naast Gokken in Ame
rika, Domweg Gelukkig (12 december), Het feit dat ik besta (19
december) en Karrenregen (26 december).
De beelden in de film Gokken in Amerika spreken voor zich.
De ontbrekende commentaarstem is geen moment een gemis.
Bernie IJdis legt op een subtiele manier de verspreiding van het
gokken in de maatschappij vast. Zo kan een oud indianenre
servaat in Minnesota alleen blijven voortbestaan omdat de in
dianen er een goedlopend casino hebben laten bouwen. Hun
enige wapen tegen de economische teruggang.
De beelden van de grote gokpaleizen met honderden knip
perende en rinkelende speelautomaten en roulettetafels zijn
niet nieuw, maar geven wel de absolute gekte en verslaving van
de spelers weer.
Triest is het fragment waarin een oudere man bij de bank
van lening een paar ringen probeert te verpatsen. Hij kan er 35
dollar voor krijgen. „En wat leveren alleen deze twee op",
vraagt hij voorzichtig. De koper kan er niet meer dan 26 dollar
voor geven. In stilte schuift hij de twee ringen over de toon
bank. Hij steekt de schamele dollars in zijn zak en de verkoper
wenst hem en passant 'veel geluk'. Het klinkt bijna morbide.
(Dokument, vanavond, 22.54 uur, Nederland 1)
Zakenman/zanger Eddy Ouwens hunkert naar meer creatieve armslag
Documentaire over gokken in Amerika
Winnen of verliezen bij het gokken, de opwinding is er niet minder
om. foto archief
HILVERSUM SUSANNE VAN VELZEN
jonge, wat een com
motie veroorzaakte
-A. Eddy Ouwens in au
gustus 1977, vlak na het overlij
den van The King. Ouwens be
stond het toen onder het pseu
doniem Danny Mirror de plaat
remember Elvis Presley op te ne
men. Menigeen herinnert zich
nog de genadeloze reactie van
Felix Meurders: 'Lijkenpikkerij'.
Eddy Ouwens haastte zich te
verklaren niet op goedkoop suc
ces uit te zijn: „Ik was écht on
der de indruk, ik móest dat
nummer schrijven."
Nu zegt hij: „Ik was helemaal
niet van plan dat nummer zelf
op te nemen. Ik componeerde,
schreef teksten en ik produceer
de in die tijd ook al voorname
lijk voor anderen. Ik had hele
maal niet de intentie zanger te
zijn, met het toeren, het promo
ten en alles wat aan dat vak vast
zit. Toen ik het nummer afhad,
stelde ik als altijd de mensen in
mijn omgeving de vraag: 'Wie
zullen we dat nummer laten op
nemen?' En unaniem was het
antwoord: 'Jij.' Dat het een hit
zou worden, heb ik niet kunnen
voorzien, zoals niemand die een
lied schrijft vantevoren weet of
dat een hit wordt."
Proces
Omdat Ouwens zich destijds
door Meurders in z'n goede
naam en faam voelde aangetast,
kwam er zelfs nog een gerechte
lijk proces van. Zeventien jaar
na dato vormen die verwikke
lingen nog aantrekkelijke kost.
Dat is ook te zien in de vijfde af
levering van het NOS-program-
mareeks Single Luck.
Veelzijdige jongen, Eddy Ou
wens. Hij is componist, tekst
schrijver. En sinds hij z'n eigen
produktiebureau heeft ook
manager. In het verleden volgde
hij met goed gevolg ook de TV-
regiecursus. Hij maakte en pre
senteerde programma's. En, la
ten we dat vooral niet vergeten,
Ouwens zingt.
„Toen ik kind was had ik één
groot verlangen: beroemd wor
den. Daarvan ben ik later terug
gekomen, omdat er iets andere
en grotere waarden in het leven
zijn. Maar wist ik in die tijd veel!
Als jochie zat ik vaak op de trap
Zanger Eddy Ouwens blikt terug in 'Single Luck'.
van het Zuidpleintheater in Rot
terdam. Nu zouden ze zeggen:
een handtekeningenjager. Maar
dat was het niet alleen, ik was
oprecht geïnteresseerd in het
vak dat die mensen uitoefen
den. En er waren erbij die dat
op de een of andere manier op
pikten. Zo iemand was Rob de
Vries, de grote acteur. Ik vroeg
hem om een handtekening en
kennelijk zag hij iets in mijn
houding waardoor hij dacht: dat
joch onderscheidt zich van an
deren. Hij speelde destijds de
vader in Het Dagboek van Anne
Frank."
Wijlen De Vries vroeg de 13-
jarige Eddy hoe laat hij thuis
moest zijn. Ja, niet al te laat na
tuurlijk. „Maar hij heeft me mee
naar binnen genomen, heeft me
laten zien hoe hij zich schmink
te en daarna heeft hij een stoel
tje tussen de coulissen gezet. Zo
heb ik, totdat het tijd was voor
kleine jongetjes om naar huis te
gaan, naar de voorstelling zitten
kijken. Die wereld van artiesten
fascineerde me. En echt waar,
toen ik dertien was organiseer
de ik shows. Ik haalde Anneke
Grönloh naar Rotterdam. En
Rob de Nijs. Ik haalde toen tel
kens de grootste krant van Rot
terdam. Dat was toen Het Vrije
Volk."
Redelijk populair
Niet veel later formeerde hij zijn
eigen zanggroep: The Eddysons.
„Geloof het of geloof het niet,
we waren nog redelijk populair
ook. Nu nóg zeg ik van die
groep: muzikaal was het goed
wat we deden. Dat werd ook
door mensen uit het vak er
kend. Groepen als The Morions
en The Golden Earring kwamen
naar ons kijken. We hebben ook
wel een hit gehad: Ups and
downs. Eerst speelden we in
dancings, later in echte zalen,
waar het publiek alleen voor
ons kwam. Maar verdere hits
bleven uit en na verloop van tijd
werden we gedwongen weer in
dancings te spelen. Ik had het
daar moeilijk mee. Ik ervaarde
het als een weg terug."
Nu trof het dat Ouwens als lid
van The Eddysons tijdens pla-
tenopnamen nogal de aandacht
op zich had gevestigd. „Sommi
gen vonden dat op het gebied
van techniek en sound goede
ideeën had. Ik kreeg een aan
bieding van Cees van Zijtveld,
de discjockey van de AVRO. Hij
had in die tijd een opnamestu
dio. En ik kon bij hem producer
worden. Ik heb meteen ja ge
zegd. Het was geen vetpot,
maar ik was allang blij. Ik ben
hem er nog dankbaar voor. En
bovendien moet je in je leven
wel eens investeren, niet zo zeer
in geld, maar in creativiteit."
Van het een kwam het ander.
Hij produceerde platen van top
artiesten als Bolland en Bolland
(The Summer of '71), Teach In
(See the Sun), Ria Valk (Leo),
Thijs van Leer (The Bolero), Al
Martino, Petula Clark en Mac
and Katie Kissoon, met wie hij
uitstekend verkopende albums
maakte.
„Mijn produktiebedrijf loopt
zo goed dat ik middenin allerlei
zakelijke beslommeringen zit. Ik
heb mezelf al toegesproken. Zo
van: hé, daarvoor ben je de mu
ziek niet ingegaan. Niet dat m'n
medewerkers bang hoeven te
zijn. Ik zou wel gek zijn als ik ze
zou laten zakken. Alleen, ik wil
zelf meer creatieve armslag. An
ders gaat het kind in me verlo
ren en dat wil ik niet."
(De aflevering 'Single Luck'
met Eddy Ouwens wordt uitge
zonden op 27 december en
herhaald op 28 december via
Nederland 3.)