?De anti-bobo ziet, de bobo wórdt gezien'
Er is meer in het leven dan volleybal
Sport
n
1CHTERLIJN
Van Veenendaal gaat voor Belgen rijden
ZATERDAG 3 DECEMBER 1994
-CHEF ROB ONDERWATER. C
Rob Liefbroer, het sporthart achter de bestuurstafel
Een sportbestuurder moet de geur van de kleedkamer
herkennen. Hij moet weten wat het is om met een be
zweet lijf en volkomen gebroken onder de douche te
stappen. „Samen met je teammaten van vermoeidheid
op de grond zakken, met je blote kont tegen de muur,
een biertje in de hand. Dat gevoel moetje kennen", zegt
Rob Liefbroer. Hij heeft het als voetballer en tennisser
meegemaakt en hij vindt de ervaring van onschatbare
waarde voor een bestuurder. Daar kan geen vergaderses
sie tegenop.
gens bondsgedelegeerde van de
KNLTB.
Hij voetbalt nog steeds, bij de
Amsterdamse club The Black
Devils. Volkomen onbekend.
,,Maar absoluut uniek in Euro
pa. Het is een vereniging uit
1921 met altijd maar één elftal
dat bestaat uit veteranen. We
spelen tegen andere historische
clubs in een eigen competitie."
Voetbal heeft naast tennis altijd
een belangrijke plaats ingeno
men. Hij bezoekt op zaterdag
middag regelmatig FC Lisse en
mist geen thuiswedstrijd van
eredivisionist Sparta, waar hij
donateur is.
Sportdier
Rob Liefbroer is geen tennis- of
voetbaldier, maar een sportdier,
zoals hij zelf zegt. Het tennis
maakt in hem echter veel los
omdat de sport in zijn ogen een
ontwikkeling doormaakt die
keuzes noodzakelijk maakt. De
tennissport in Nederland is een
grootheid aan het worden.
Vooral in recreatief-opzicht en
dat geeft problemen, zo signa
leert Liefbroer, die in het dage
lijks leven managing director is
In de Leidse regio
hem terecht een anti-bobo. De
man die wars is van regelgeving
of administratieve rompslomp.
De 55-jarige Nieuwvennepper
heeft altijd liever gravel en gras
onder de voeten gevoeld dan
het pluche van de bestuurska
mer. Zelf laat hij in het midden
wat-ie is, maar Liefbroer kent
wel het verschil. ,,De anti-bobo
ziet, de bobo wórdt gezien",
zegt hij met een alleszeggende
glimlach.
Hij bekleedde een kwart eeuw
bestuursfuncties in het voetbal,
maar vooral in het tennisdistrict
Leiden. ,,Een goed en prettig
district, waar de clubs op nor
male wijze met elkaar omgaan."
De laatste tien jaar was hij voor
zitter van de commissie wed-
strijdtennis, zeg maar 'competi
tieleider'. Dinsdagavond nam
hij op de najaarsvergadering
van het district afscheid en ont
ving uit handen van Lodewijk
Kallenberg de Zilveren Bonds-
speld. Rob Liefbroer blijft overi-
Rob Liefbroer: „Een competitiewedstrijd in tennis duurt
Het lijkt wel cricket
van een internationaal expedi
tiebedrijf.
„De KNLTB is een bond waar
de recreant steeds groter in ge
tal wordt. Steeds i
gaan op late leeftijd i
en zijn dus niet in de eerste Het is toch opmerkelijk dat
plaats prestatietennisser. Een
man of vrouw op leeftijd die bij
de dokter komt en nooit gesport
heeft, wordt geadviseerd om
iets te gaan doen: zwemmen of
Daar heb je het al.
de 700.000 leden v
bond er nog geen tienduizend
op een behoorlijk competitieni
veau spelen, zeg maar van ere
divisie tot en met vijfde klasse.
Daarmee wil ik niet zeggen dat
daaronder niet prestatie? wordt
Remco Valkenburg vindt niet dat hij zijn talent vergooit bij DAC
ALPHEN AAN DEN RIJN JANET VAN PUK
Remco Valkenburg vindt het
maar onzin, de stelling dat DAC
als een plumpudding in elkaar
zakt als de spelverdeler ont
breekt. De 20-jarige Alphenaar
i blesseerde zich twee weken ge
leden aan zijn linkerenkel, en
zijn team heeft het maar moei
lijk met zijn afwezigheid. De
volleyballer wil zijn eigen in
breng echter niet overdrijven.
I „Ik kan niet geloven dat ze zon
der mij niet kunnen winnen.
Als het goed is hoeven ze het
ook niet al te lang zonder hem
te doen. Remco Valkenburg wil
volgende week alweer meespe
len, zodat hij alleen nog de*be-
kerwedstrijd van morgen mist.
Hoe bescheiden hij ook over
j zijn eigen rol doet, het is wel be
langrijk dat DAC compleet is.
j De Alphense debutant in de
eerste divisie kan wel wat pun
ten gebruiken. Het team heeft
tot nu toe vijf punten gehaald
j uit acht partijen, en dat is te
weinig, vindt ook Remco Val
kenburg. „Als alles had meege
zeten, hadden we nu in de mid
denmoot gestaan. Maar we
hebben een beetje pech gehad
met blessures. En we hebben
toch al een krappe selectie. Bo
vendien moeten we wennen
aan de eerste divisie. Vorig jaar
waren er wel wedstrijden waar
in we rustig aan konden doen.
Nu spelen we elke week een
topwedstrijd."
Een topwedstrijd, maar lang
niet altijd tegen een ploeg die
beter is dan DAC. Integendeel.
Remco Valkenburg heeft het
idee dat de Alphenaren de
meeste andere ploegen wel
moeten kunnen hebben. „Ik ge
loof zeker dat we erin blijven. In
principe staan we ook nog vei
lig, met twee ploegen onder
Voor Remco Valkenburg is de
overgang van de tweede naar de
eerste divisie niet al te groot. Hrj
kan het niveau gemakkelijk aan.
Komt daardoor ook vrij goed
toe aan het coachen van het
team in het veld. „Ik snap het
allemaal wel wat er aan de hand
is tijdens een wedstrijd. Ik geef
de anderen aanwijzingen. Nu ik
er niet ben is er ontzettend veel
onrust."
Vorige week was het zo erg
dat Remco Valkenburg op een
gegeven moment spijt had dat
hij zijn sportspullen niet had
meegenomen. „Anders was ik
zo met mijn krukken het veld in
gegaan. Langs de kant zag ik zo
goed wat er mis ging. Ik pro
beerde wat aanwijzingen te ge
ven, zo probeerde ik nog wat in
breng te hebben."
Remco Valkenburg mag ook
wat zeggen. Niet vanwege zijn
jarenlange ervaring of zijn enor
me staat van dienst bij DAC,
maar gewoon, omdat hij een
goede volleyballer is. Het is nog
maar twee jaar geleden dat hij
elke dag in Zevenhuizen/Ren-
tokil was, om drie uur te trai
nen. Het is ook nog maar twee
jaar geleden dat hij tot aanvoer
der van Jong Oranje werd geko-
Remco Valkenburg,
Aanvoerder van het nationale
jeugdteam, dat klinkt. Maar een
dag later werd hij uit de selectie
gezet. En die affaire is er de oor
zaak van dat de Alphenaar in de
volleybalwereld nog steeds be
kend staat als iemand die zijn
talenten heeft vergooid.
Hij draait een zwaar shaggie
en vertelt: „Ze zeggen van mij
dat ik niet zo gedisciplineerd
ben. En dat komt omdat ik uit
Jong Oranje ben gezet. Toen
zijn linkerenkel: „Nu ik er niet ben, i
werd gezegd dat ik een fliere
fluiter ben. Maar volgens mij
valt dat wel mee. Ik heb name
lijk wel veel zélfdiscipline. Als ik
ergens achter sta, zet ik mij er
voor honderd procent voor in.
Dat ik uit Jong Oranje werd ge
zet, had te maken met allerlei
kleine dingetjes. Het was al eer
der gebeurd, toen ik ergens wat
was gaan drinken of zo, met een
paar jongens. Dat mocht niet.
Toen mocht ik weer terugko
men maar toen kwam er een
onverschillige stemming rond
het team te hangen. De trainer
was niet zo consequent, we lie
pen te lanterflanten, iedereen
was meer voor de lol bezig. Ik
lag nogal goed in de groep en
toen wilden ze een voorbeeld
stellen. Maar een paar anderen
zijn toen ook gestopt. Het was
wel jammer, want we hadden
een goed team. We hadden zelfs
een keer van Italië gewonnen."
volgens mij kun
recreant prestatief
aar het gaat in prin-
kleine bovenlaag."
contribueren
dus de KNLTB op
sche
ze dat terug willen zien bij hun
vereniging, terecht. De talenten
en topspeler vormen een min
derheid en komen in de knel.
Nu vormen de districtstrainin
gen weliswaar een prima op
vang voor de beste jeugd in ons
land, maar het probleem ligt
vooral bij de kinderen die daar
net buiten vallen. Die zitten bij
de verenigingen toch in een iet
wat verwaarloosde hoek. En het
gaat dan vaak juist om spelers
die wél de beste competitie
teams moeten opvullen, want
de gemengde competitie tot de
vijfde klasse wordt grotendeels
bepaald door diezelfde jeugd.
Het is daarom ook niet zo
vreemd dat er steeds meer pri-
vé-tennisscholen komen die
niet met de problemen van de
clubs te kampen hebben en
zich volledig concentreren op
de training."
Gemengd
De landelijke gemengde com
petitie staat al jaren onder druk.
De bovenmodale tennissers kie
zen nog altijd in meerderheid
voor deze vorm, maar hoe lang
nog. „Nu wordt door de spelers
nog gekozen voor deze vorm
vanwege de sterkte, maar dat
kan snel omslaan. De heren
competitie wordt steeds beter
en als er straks een gelijkscha
keling is, is het gebeurd. Dan
wordt massaal overgestapt. De
bond denkt met onderzoeken
aan de weet te komen wat er
leeft bij haar leden, maar ga
eens luisteren bij de heren
kleedkamer van de gemengde
hun ploeg.
Is het soms toeval dat op eredi
visie-niveau de mixed-dubbel is
afgeschaft?"
„Het aantal mannen dat qua
niveau groeit is groter dan het
aantal vrouwen dat opklimt. Er
zijn overal te weinig dames.
Maar als je daarover praat en
nadenkt, ben je een dwaas en
;ndelijk, terwijl ik
met als gevolg dat teams en hoor
mannen hou. Je moet echter de
realiteit onder ogen zien. Vol
gens mij is er in de toekomst
een damescompetitie naast een
herencompetitie. Dan komt het
ook niet meer voor dat ouders
een zeer getalenteerde dochter
van 12 hebben die in een hoog
ingedeeld gemengd team zit en
's nachts thuiskomt van een uit
wedstrijd in Enschede. Want
dat is een ander probleem, een
competitiewedstrijd in tennis
duurt een dag. Het lijkt wel
cricket."
„Door de jaren heb ik het ten
nis enorm zien verbeteren. Ga
nu eens naar een Dl-potje kij
ken, dat is wel effe een verschil
met vijftien jaar terug. Het spel-
niveau stijgt en het toeschou
wersaantal daalt. Vroeger kon je
bij Unicum de auto niet kwijt
als de districtskampioenschap
pen bezig waren, nu rij ik zo
door tot aan de poort op een fi
naledag. De aantrekkingskracht
en de gezelligheid die vroeger
algemeen was, is nu alleen nog
te vinden bij de plus-toernooi-
en. Dat zegt iets."
1
1
I door: Gert-Jan Onvlee
„Daarna is het in elkaar ge
stort. De trainer is toen ook ont
slagen. Toen heb ik voor mijn
gevoel toch een beetje gelijk ge
kregen, uiteindelijk. Ik vond het
onterecht dat ik eruit was gezet.
Ik vond het ook zo gek dat het
gebeurde op de dag nadat ik
aanvoerder was geworden. Dat
kwam op mij niet logisch over."
Zijn leven zag er toen bepaald
anders uit dan nu. Het spelen in
Zevenhuizen nam immers veel
tijd in beslag. Nou ja, spelen-
...Hij trainde er vooral. Hij heeft
zelf het gevoel dat de club erg
op de oude garde vertrouwde.
Dat ook zijn relatief geringe
lengte (1.80 meter) in zijn na
deel was. Tegenwoordig zijn alle
spelverdelers van hoog spelen
de teams immers een stuk lan
ger.
De prijs die hij ervoor moest
betalen was hoog. Hij had nau
welijks tijd voor zijn vrienden,
kon zelden of nooit uit. Toen
ging hij de balans opmaken. Op
een rijtje zetten wat hij er voor
moest laten en wat hij ervoor
En hij besloot terug te gaan
naar zijn oude club DAC, 'lekker
ontspannen volleyballen' in de
tweede divisie, kampioen wor
den, en nu nog steeds ontspan
nen spelen, maar wel een ni
veau hoger. En, niet onbelang
rijk, Remco Valkenburg kan er
een leuk sociaal leven op na
houden. „Ik denk dat het een
goede keus was om daar te
stoppen. Bij Zevenhuizen is
toch alles op volleybal gericht.
Je denkt er de hele dag aan en
praat eigenlijk alleen met men
sen die ook volleyballen. Nu
praat ik helemaal niet meer zo
veel over volleybal. Sommige
mensen wisten eerst niet eens
dat ik volleybalde. Ik heb nu
meer evenwicht bereikt."
De sfeer is uitstekend in het
team - 'het klikt gewoon', er
blijft genoeg tijd over voor
vrienden buiten het volleybal,
en voor zijn studie maatschap
pelijk werk en dienstverlening
aan de Leidse Hogeschool. DAC
is ook een prima vereniging om
bij te spelen. Na de promotie
aan het eind van vorig seizoen
zijn er sponsors gezocht waar
door het team nu beschikt over
een manager, een fysiothera
peut, een assistent-trainer en
een spelersbus voor uitwedstrij
den. Bovendien kunnen de he
ren gratis fitnessen bij een
sportschool.
Het klinkt allemaal mooi en
prachtig maar de jonge Alphe
naar wil wel toegeven dat hij
zichzelf ook weieens afvraagt of
ze niet gelijk hebben, die men
sen die zeggen dat hij zijn talen
ten vergooit. „Maar ik ben een
vechtertje. Als ik aan het volley
ballen ben, knok ik keihard. En
bij Zevenhuizen was ik ook erg
gedreven. Als ik toen een echte
kans had gehad, of als ik twintig
centimeter langer was geweest,
dan was ik wel gebleven. Maar
ik had geen basisplaats, ik
speelde weinig, en dan ga je na
denken."
Harm de Vos is ge
stopt met voetbal
len. De 31-jarige
spits van Lugdunum meldde
dat zondag direct na het treffen
met SJC al aan zijn trainer Fer
Nijhuis en hield ook in de da
gen erna voet bij stuk.
Nu speelde De Vos afgelopen
zondag in Noordwijk bepaald
niet de meest prettige wedstrijd
van zijn lange carrière. De punt-
speler kreeg tegen de fysiek
sterke SJC-defensie geen poot
aan de grond en werd tot over
maat van ramp ook nog eens
binnen één minuut van twee
gele kaarten voorzien door
scheidsrechter Verbanac.
Die kaarten kreeg De Vos voor
aanmerkingen op de leiding. En
>die maakte hij zondag ook. De
reden van zijn kritiek betrof het
optreden van de 'scheids'. Beter
gezegd: het niet optreden van
de leidsman tegen die al geme
moreerde fysiek sterke Noord-
wijkse defensie in het algemeen
en voorstopper Jos de Haas in
het bijzonder. Een wijze van
fluiten die niet op zich staat,
volgens De Vos: „Ik ben het zat
om elk weekeinde te worden
geschopt. Dan krijg je weer een
knal in je gezicht of een trap on
der je donder. En als je er wat
van zegt, krijg je zelf geel. Ik kan
het gewoon niet meer hebben."
Het leven in de spits van het he
dendaagse voetbal is bepaald
zwaar. En dat je dat op een ge
geven moment als puntspeler
niet meer kan trekken, ik kan
me er heel wat bij voorstellen.
Zoals ik er ook heel goed in kan
komen dat De Vos nooit meer
op zijn standpunt terugkomt.
Een dag later immers in de
krant moeten lezen dat uitgere
kend jouw tegenstander tot
'man-of-the-match' is verkozen,
dat moet pijn doen. Zeker als
blijkt dat de verantwoordelijke
trainer van dienst de vroegere
topscorer van Noordwijk, Ruud
Bröring is. Een oud-spits, een
ex-collega, die je op zo'n ma
nier laat zakken. Dat moet een
verschrikkelijke klap zijn.
Het zou mij verbazen als we
Harm de Vos ooit nog in de
buurt van een voetbalveld aan
treffen.
SHO waagde
poging. Heerjansdam liet even
eens weten er aan te komen.
Maar voorlopig is er in de eerste
klasse A van het zaterdagvoet
bal weer helemaal niets nieuws
onder de zon. Katwijk, Noord
wijk, Quick Boys, FC Lisse en
Rijnsburgse Boys: zie hier de
nummers één tot en met vijf op
de ranglijst.
De Bollenstreekclubs dulden
geen tegenspraak. Voor de vorm
is het nodig dat er nog wat an
dere ploegen in hun eerste klas
se meedoen. Maar dat is slechts
als opvulling bedoeld. Ter figu
ratie. Omdat de KNVB het vast
niet goed vindt dat de mannen
uit de duin- en bollenomgeving
met z'n vijven een driedubbele
competitie afwerken, compleet
met play-offs en zo.
Vandaar dat die andere negen
teams ook in de eerste klasse A
ingedeeld zijn en wekelijks hun
wedstrijden spelen. Maar: die
ploegen moeten wel hun plaats
weten. En als ze die plek niet
snel genoeg innemen, wordt
hen door het collectief uit de
Bollenstreek wel duidelijk ge
maakt waar ze horen.
Neem nu Heerjansdam. De for
matie won vijf wedstrijden op
rij en dat was voor voorzitter Ja
nus van Peenen (nooit te be
roerd voor een motiverende op
merking) de reden om te stellen
dat de verenigingen uit de Bol
lenstreek op hun tellen moesten
gaan passen. Katwijk (4-2) en
Rijnsburgse Boys (3-1) namen
de uitdaging aan en de hand
schoen op en Heerjansdam
staat nu gewoon weer achtste.
Nog erger verging het Zwart Wit
'28. De eens zo roemruchte Rot
terdamse club bestond het om
in het eerste duel Noordwijk te
verslaan en zich vervolgens
even op de eerste plaats te nes
telen. Inmiddels heeft Zwart Wit
'28 elf wedstrijden gevoetbald
en staat de ploeg stijf op de
veertiende en laatste plaats.
Ongestraft een loopje willen ne
men met de grote vijf; rare jon
gens hoor, die andere eerste
klassers...
Het is te hopen dat ze
erin het buitenland
nooit achter komen.
Ik vrees alleen dat ze het alle
maal al weten, die voetballief
hebbers in België, Duitsland en
Engeland - om maar een paar
buurlanden te noemen. Het
nieuws gaat snel in deze mo
derne tijd en nieuws was het
natuurlijk, daar in dat buiten
land, dat Ajax 2 de kwartfinales
van de nationale bekerstrijd
heeft gehaald.
Wat moeten ze daar wel niet
van ons denken? Een tweede
elftal bij de beste acht cupfigh-
ters van Nederland - daar klopt
toch niets van. En het hoon
gelach neemt helemaal angst
aanjagende v
ook nog eens het karakteristiek-
je van die wedstrijd tussen Ajax
twee en Dordrecht doornemen.
Een eigen doelpunt van
Dordrecht, op aandringen van
Peter van Vossen en een tweede
goal van Patrick Kluivert.
Van Vossen? Kluivert? Waar
hebben we die namen meer ge
hoord? Je ziet en hoort ze het
denken. En dan is het antwoord
niet ver. Oh ja, die twee speel
den in het Nederlands elftal dat
nog niet zo lang geleden tegen
Tsjechië uitkwam. Internatio
nals in een tweede elftal? Dat is
wel heel erg uitzonderlijk en bij
zonder vreemd.
Je kunt mensen die dat denken
dat niet echt kwalijk nemen,
vind ik. De Mickey Mouse-com-
petitie van Nederland heeft er
een heus zusje bij: de Minnie
Mouse bekerstrijd cm de Am-
stel Cup.
Ajax-coach Louis van Gaal liet
woensdagavond weten proble
men te voorzien als één en twee
tot de finale van die bekerstrijd
zouden doordringen. Van Gaal
dacht niet dat de UEFA de in
schrijving van Ajax 2 voor de
Europa Cup 2 zou accepteren.
Geen onlogische gedachten -
gang van Ajax' eerste man.
Vind ik, tenminste. Jan Huyb
regts niet. De onvolprezen com
petitieleider van de KNVB die
het op een of andere manier ge
regeld schijnt te hebben dal hij
tot ver na het jaar 2000 de loting
van het bekertoernooi mag blij
ven verzorgen, die Jan Huyb-
regts dus, ziet dat allemaal an
ders. Hij heeft de statuten en re
glementen er ook nog eens op
nageslagen en is tot de conclu
sie gekomen dat er geen vuiltje
aan de lucht is voor de KNVB.
Als Ajax 1 en Ajax 2 de bekerfi
nale halen, en als het eerste
team van de Godenzonen in
derdaad landskampioen wordt,
gaan de reserves wat Huybregts
betreft, gewoon Europa in. „In
Duitsland spelen de amateurs
van Bayern München toch ook
mee?", voerde Huybregts nog
even als bewijslast aan.
Desondanks denk ik dat dat in
de praktijk allemaal wel eens
heel anders zou kunnen gaan
lopen, 't Kan toch niet zo zijn
dat de UEFA het goed vindt dat
het tweede team van Aja* eind
volgend seizoen de finale van
de Europa Cup 2 wint door een
2-0 zege op, ik zeg maar wat,
Parma? Door twee goals van, ik
noem er maar een paar, Klui
vert en Van Vossen?
Nee, al moeten de reglementen
daar in Zwitserland snel nog
even worden gewijzigd: dat zal
nooit gebeuren.
Maar het zou wel leuk zijn.
sassenheim nieuwe werkgever heeft onder anderen de sterke
veldrijders Herygers en Simunek onder contract.
De Sassenheimse wielrenner Frank van Veenen- Frank van Veenendaal begon zijn carrière bij
daal treedt in dienst bij de Belgische profformatie wielerclub De Bollenstreek. Hij was een van de
Saxon. Dit seizoen reed Van Veenendaal vanaf sterkste amateurs van Nederland, totdat hij vorig
mei voor een privé-sponsor uit Amstelveen. Zijn jaar een prof-licentie aanvroeg.
