rj-
Tien keer Veendam-uit is te veel voor Bram Marbus
JA 1
n
Ml
O;
'Sportschool' is er vooral om te leren
Sport
1 chterlijn
.TERDAG 26 NOVEMBER 1994
ROB ONDERWATER. 071-356463
Noordwijker speelt met het Rotterdamse Excelsior in subtop eerste divisie
Vorig seizoen kwam het voor dat de spelers van Excelsior
met de armen omhoog het veld verlieten als ze een keer
hadden gewonnen. Puur uit cynisme. Nu, onder de nieu
we trainer Rob Baan, is er al een serie van vijf overwin
ningen neergezet en staat de Kralingse club op een ver
gassende derde plaats in de eerste divisie. „We juichen
niet meer als we winnen, dat betekent wat," zegt Bram
'Marbus, die een van de pijlers is geworden bij Excelsior
dat langzaam uit de anonimiteit kruipt.
NOORDWIJK» ROB V
iBram Marbus is misschien wel
leen beetje de belichaming van
(Excelsiors wederopstandig, de
(club die nog altijd in verband
iwordt gebracht met het ophalen
van oud papier. De Noordwijkse
spits is in vorm, hij scoort en
vooral: hij laat scoren. Op
Woudestein is Marbus in zijn
derde jaar uitgegroeid tot een
•vedette, voor zover dat woord
•van toepassing is op een speler
•van het nietige Excelsior.
Als Rob Baan de waag wordt
[gesteld wat Bram Marbus voor
ieen voetballer is, dan zwijgt hij
•even. Om vervolgens kort en
krachtig te antwoorden. ,,Bram
Marbus is een goeie." Volgens
de coach, die na zijn dienstver
band bij FC Twente de luwte
Ivan Kralingen en de eerste divi-
isie heeft verkozen, is de aanval
ler 'een van de belangrijkste
spelers' binnen de ploeg.
Zelf zal Bram Marbus niet
snel met superlatieven strooien.
Dat het lekker loopt, ontkent hij
niet, maar hij vindt zichzelf al
lesbehalve belangrijk. Nuchter-
Iheid en realiteit kenmerken de
22-jarige aanvaller die beseft
,dat presteren bij een modale
ieerste-divisieclub niet iets is om
van de -daken te schreeuwen.
Dat er waardering is, van trainer
Jen supporters, vindt hij leuk.
„Ja," zegt hij aarzelend, ,,er
(hangen tegenwoordig spandoe-
'ken op Woudestein met daarop
mijn naam." Het is een positie
ve blijde boodschap, maar uit
de mond van Bram Marbus
klipkt het als een bekentenis.
En wat te denken van dat rap
portcijfer dat een toch toonaan
gevend weekblad als Voetbal In
ternational elke week uitdeelt
aan Marbus? Hij krijgt regelma
tig een zeven of een acht en
staat op dit moment in hel klas-
Nee, die cijfers daar kijken wij
niet naar, roepen de voetballers
altijd in koor. Marbus: „Natuur
lijk wordt er naar gekeken. Maar
ik weet het wel te relativeren.
Deze week kreeg ik weer een ze
ven, maar wat mij betreft had
dat een 5 kunnen zijn, want te
gen RBC was het gewoon niet
best. Dat bedoel ik. Maar ik kijk
vooral om even te zien of ik
geen 4 heb, want dan hoor ik
dat de hele week in Noordwijk."
Baan denkt er anders over: „Die
waardering voor Bram is ge
woonterecht."
Olifant
In de badplaats groeide hij op
bij de w Noordwijk om driejaar
geleden samen met maatje Leo
nard van Utrecht naar Excelsior
te vertrekken, gehaald door trai
ner Cor Pot. De snelle, tengere
Van Utrecht (dit seizoen ver
trokken naar Cambuur) en de
wat bonkige Marbus werden op
Woudestein gezien als 'de haze
wind' en de 'olifant'. Dat was
een kwalificatie van een journa
list van het Rotterdams Dagblad
en op dit moment wordt Mar-
Bram Marbus: „Vorig seizoen liepen we te veel wedstrijden gewoon voor Jan Lui te voetballen. Voor e
want zestiende of zeventiende in de eerste divisie, wat maakt het uit. Degraderen kun je toch niet."
bus in Rotterdam nog wel eens
liefkozend 'ons olifantje' ge
noemd. „Ach, ze hebben me
hier in het begin ook wel eens
de nachtburgemeester van
Noordwijk genoemd," reageert
hij gelaten.
Een olifant is Marbus niet.
Zelf vergeleek hij zich al eens
met René Eykelkamp, ook een
wat houterig ogende spits. Vol
gens Rob Baan is het loopver
mogen van zijn aanvaller een
kleine handicap. „Het duurt
even voordat hij op gang is, het
is een dieseltje."
Baan vermoedt dat het nog
de naweëen zijn van een auto
ongeluk dat Marbus overkwam
in zijn Noordwijk-jaren. Vijf jaar
geleden overleefde een aantal
Noordwijk-spelers na een uit
wedstrijd een ongeval, waarbij
Marbus een rugblessure opliep.
Wat Baan niet weet is dat Mar
bus al ruimschoots daarvoor
een vreemde motoriek had.
Dribbel
Ondanks de haperende loop
techniek heeft hij nog altijd een
oogstrelende dribbel in de be
nen. Marbus is bepaald geen
statische spits. Hij heeft de gave
om met de bal aan de voet uit
de tweede lijn te komen en
zichzelf of anderen in stelling te
brengen. „Er is dit seizoen wel
wat veranderd bij Excelsior.
Baan is taktisch sterk, we lopen
effe wat slimmer over het veld
en het voordeel voor mij is dat
we nu met Marinus Dijkhuizen
(ex-Excelsior Maassluis, red.)
twee lange mensen voorin heb
ben. Ik hoef niet meer in mijn
eentje de klappen op te vangen.
Ik word ontlast. En je ziet dat
verdedigingen in de problemen
komen omdat ze nu twee grote
voorstoppers moeten inzetten."
Dijkhuizen scoorde al acht
keer, Marbus (die de eerste
competitiewedstrijd miste om
dat hij maandenlang revalideer
de van een enkelblessure) vijf
keer. „Heel wat voor mij," zegt
de Noordwijker. „Te weinig,"
oordeelt Rob Baan. „Bram moet
vaker op de goede plek staan.
Hij is te veel aan het voorberei
den. Als hij nog eens hogerop
wil zal hij veel aan zijn afwer
king moeten schaven."
Engels
Hoewel Excelsior het met be
perkte middelen boven ver
wachting doet, is Marbus niet
bepaald lyrisch over de ploeg.
„Wij spelen toch een beetje op
zijn Engels. Ook al hebben we
Mario Been als aanspeelpunt op
het middenveld. Hij wordt te
vaak overgeslagen of overlopen.
We hebben twee spitsen, samen
vier meter lang. Een heis naar
ons en dan aansluiten, dat is het
spelletje. Van opbouwen is nau
welijks sprake, maar dat zie je
sowieso weinig in de eerste divi
sie, omdat in de laatste linie
nauwelijks twee opbouwers te
vinden zijn."
„Met dit systeem komen we
een heel eind zoals is gebleken.
We voelen ook niet veel druk,
wat wil je ook met een begro
ting van iets meer dan een mil
joen. Misschien is er bij Noord
wijk wel meer druk dan bij Ex
celsior bij wijze van spreken.
Trouwens: een club als Noord
wijk lacht ons natuurlijk sowie
so uit qua faciliteiten en accom
modatie. Er kan hier niet eens
een ballenvanger voor het trai
ningsveld worden aangeschaft.
Dus Innen wp na de training
Dus lopen
steeds ballen
t de sloot t
Eredivisie
Als Marbus - inmiddels full-
pro f. zijn contract loopt dit sei
zoen af - blijft presteren zoals
nu, kan het niet anders of er
klopt een eredivisieclub bij hem
aan. „Dat is wel mijn doel. ik
vind dat ik hooguit vier jaar bij
Excelsior moet zitten. Tien keer
Veendam-uit lijkt me wel wat
veel van het goede. Neem vorig
seizoen. Toen liepen we te veel
wedstrijden gewoon voor Jan
Lui te voetballen. Voor een
plaats die volstrekt onbelangrijk
was, want zestiende of zeven
tiende in de eerste divisie, wat
maakt het uit. Degraderen kun
je toch niet. Gelukkig spelen we
nu wel om de ereplaatsen."
Een promotie zou kunnen be
tekenen dat hij zijn broer Cees,
voorstopper bij Go Ahead
Eagles, ontmoet. Cees Marbus.
momenteel herstellend van een
voetblessure, zou dat toejui
chen. 1 lij denkt dat zijn drie jaar
jongere broer gebaat is bij een
plaats in de hoogste klasse.
„Bram zou daar meer kunnen
voetballen en meer ruimte krij
gen. Hij heeft mogelijkheden,
omdat-ie geen afwachtende
spits is, hij kan zelf de actie ma
ken." Volgens de Eaglcs-verde-
diger is Bram enorm gegroeid
de laatste jaren. „Hij is in het
veld volwassener. Hij overlegt
tijdens de wedstrijd met de trai
ner en begint te praten tegen de
scheidsrechter, dat zag je eerst
niet. Bram is wijzer geworden."
'Niemand voelt zich hier verheven boven een ander'
door: Gert-Jan Onvlee
vj HAAG TIM KORENHOFF
Handtekeningen uitdelen aan je
klasgenoten. Het hoeft nog net
niet op het Segbroek College in
Den Haag, waar jonge topspor
ters zich voorbereiden op hun
sportieve carrière. De potentiële
beroemdheden volgen doodge
woon hun lessen tussen de-
'normale' leerlingen, zij het op
een aangepaste wijze. Wat voor
kort nog onmogelijk was, kan
nu op de Haagse middelbare
school: werken aan het MAVO,
HAVO of VWO-diploma en on
dertussen trainen als een top
sporter. Zo kunnen de be
roemdheden in spe die handte
keningen na hun schooltijd wél
(uitdelen. Maar dan hebben ze
•j wel dat diploma op zak.
„Want daar gaat het uiteindelijk
om", zegt Jaap Visscher? conrec
tor op de school en mede-initia-
J tiefnemer van het plan met na
druk. „Dat diploma halen is het
[belangrijkste. Wij zijn een nor-
male middelbare school, net als
elke andere scholengemeen
schap in elke andere stad. Het
j gaat ons dus om een zo groot
mogelijk aantal leerlingen met
j een diploma per jaar. Alleen
voorzien wij, net als negen an-
Idere scholen in Nederland, in
de behoefte van jonge getalen-
teerde sporters om zich verder
te ontwikkelen in hun sport.
Vroeger ging sporten ten koste
van de schoolprestaties of an
dersom. Dat proberen wij nu te
verbeteren."
Hiervoor is de Stichting LOOT
in het leven geroepen. Het Seg
broek College is een zogeheten
LOOT-school, wat staat voor
Landelijk Overleg Onderwijs en
Topsport. De Stichting LOOT is
opgericht in januari 1991. door
zes scholen voor voortgezet on-
U krl derwijs die deze noodzaak voor
- jonge sporters onder ogen za
gen. Een van de eerste dingen
die volgens LOOT moesten ver
anderen, was dat deze scholen
mochten afwijken van de be
staande regelgeving voor het re
guliere onderwijs. Met name
het aantal verplichte lessen en
de examenregelingen voor de
rriculj leerlingen waren de hete hang
ijzers voor de ideale combinatie
1100 studie en sport.
Om deze struikelblokken zo
snel mogelijk weg te nemen,
was er vanaf het begin af aan
intensief contact met de Neder
landse Sport Federatie (NSF),
het Nederlands Olympisch Co-
mité(NOC), en de Ministeries
van Onderwijs en Wetenschap
pen (O en W), Volksgezondheid
en Cultuur. De Ministeries er
kenden ook dat een betere rege
ling noodzakelijk was en verl
eenden de gevraagde afwijkin
gen al enkele maanden na de
oprichting.
Visscher heeft een berucht
voorbeeld van hoe moeilijk het
voor jonge sporters was vóór
deze regeling. „We hadden eens
irsge
wij r
een meisje op school dat in het
Nederlands hockeyelftal speel
de. Op een gegeven moment
deed ze mee aan de wereld
kampioenschappen in Enge
land. maar moest toen terugko
men voor een schoolonderzoek.
Dat kon dus echt niet. Dat had
veel flexibeler gemoeten."
Op zijn school zitten 1200
leerlingen. Ruim 100 daarvan
volgen het topsportprogramma.
Bijna alle sporten zijn vertegen
woordigd op het Segbroek Col
lege: tennissers en voetballers
vormen de hoofdmoot, verder
bevolken hockeyers, paardrij
ders, karateka's, zeilers, (kunst
schaatsers, atleten, rugbyers en
nog veel meer andere sporters
de schoolbanken.
Het topsportprogramma is
opgebouwd uit twee fasen: De
eerste is bedoeld voor getalen
teerde leerlingen uit de klassen
1 en 2, die nog geen topsporter
zijn, maar dit wel in huis heb
ben. Zij krijgen twee uur per
week bewegingsonderwijs, bui
ten de gymlessen om. In deze
groep zitten vijftig meer dan
modale sporters, die zo extra
vaardigheden kunnen ontwik
kelen.
In de tweede groep zitten de
topsporters. Het zijn 55 jongens
en meisjes die allen wel in Jong
Oranje of een andere nationale
jeugdselectie zitten. Dit is bijna
voor allemaal ook het criterium
om het speciale onderwijs te
mogen volgen. Rector Koppert
rekent zo onder andere Cedric
van der Gun en Paul Droppert
(Ajacieden uit het Nederlands
jeugdelftal onder de 17 jaar), de
succesvolle kogelstoter en dis
cuswerper Mike van der Bilt
(Visscher: „Hij is soms al beter
dan Erik de Bruin.") en Hidde
Alckerman (keeper Nederlands
jeugd hockeyelftal) tot zijn leer
lingen. De inmiddels doorge
broken schaatsster Colette Zee
is oud-leerling van het Segbroek
College.
Leiden wordt vertegenwoor
digd door de tennisser Martijn
van den Berg. De zestienjarige
BI-speler van LTV De Meren-
wijk doet dit jaar zijn eindexa
men op de Mavo en volgt het
topsportprogramma. Dit houdt
in dat hij gebruik mag maken
van extra faciliteiten, zoals pri-
vélessen, een eigen studieruim
te (het sportplanlokaal) en een
aangepast rooster. „Het grote
verschil met andere scholen is
dat ik hier mijn rooster aan de
trainingen kan aanpassen. Op
mijn vorige school, het Bona-
ventura College moest dat an
dersom. Ik train tien uur per
week, ook onder schooluren. De
belangrijke vakken die ik dan
mis, haal ik later in tijdens vak
ken als gymnastiek, muziek en
tekenen. Maar ik moet wel pro
beren om alles te volgen." Zijn
faciliteiten bestaan vooral uit
het missen van de facultatieve
vakken.
De opleiding vereist veel dis
cipline, vindt Van der Berg.
„Van te voren moet ik zeggen
dat ik geen huiswerk kan maken
als ik in het weekend moet trai
nen of wedstrijden spelen.
Daarna kan dat niet meer, dan
staat de leiding direct op de
stoep. Als ik slechte cijfers haal
trouwens ook. Gelukkig gingen
de eerste schoolonderzoeken
goed. En alle lessen die ik mis,
moet ik dus inhalen. In je eentje
of met een paar anderen is dat
moeilijker." De studiecoördina
tor speelt een grote rol in de
overuren die leerling én docent
maken. De studiecoördinatoren
op de school houden in de ga
ten of de studie niet lijdt onder
het intensieve programma. Ook
maken zij de (aangepaste) roos
ters en zorgen voor de studiebe
geleiding.
Hoewel bijna tien procent
van zijn leerlingen een beetje
een aparte positie inneemt,
vindt conrector Visscher niet
dat de verhoudingen tussen 'de
kinderen daarom anders liggen
dan op een andere school.
„Niemand voelt zich hier verhe
ven boven een ander. Iedereen
gaat gewoon mee op een werk
week en doet mee aan school
feesten. Juist van de sporters
verlang ik dat."
Het bestuur van
Eindhoven zal de
KNVB niet verzoe
ken een deel van de wedstrijd
tegen FC Den Haag over te mo
gen spelen. De wijze mannen
van die vereniging zagen in de
reglementen van de KNVB te
weinig mogelijkheden om een
dergelijk verzoek met enige
kans van slagen in te dienen.
Eerst even de zaak die het hier
betreft. Eindhoven is op bezoek
in het Haagse Zuiderpark en
leidt, mét nog zo'n 35 minuten
te spelen, verrassend met 1 -0.
Op dat moment ziet scheids
rechter IJkhout in een tuimel-
partij van de doorgebroken Ha
genaar Hoogendorp een over
treding van Eindhoven-doel
man Albert van der Sleen en
trekt daaruit de gebruikelijke
consequenties. Een strafschop
voor FC Den Haag en een rode
kaart voor Van der Sleen.
De goalie ontkent de overtre
ding ('Ik heb hem niet eens ge
raakt') en heeft het geluk dat er
een televisieploeg aanwezig is.
De tuchtcommissie van de
KNVB beziet die beelden en
komt vervolgens tot de conclu
sie dat Van der Sleen Hoogen
dorp inderdaad niet onregle
mentair heeft gestuit en spreekt
de Eindhovense doelman vrij.
Met andere woorden: Eindho
ven, dat in dat laatste half uur
de 1-0 voorsprong in een 4-1
nederlaag omgebogen zag wor
den, is zwaar benadeeld door
een scheidsrechterlijke dwaling.
Zelf vond ik het dan ook niet zo
gek dat Eindhoven-oefenmees-
ter Rob Jacobs direct aan de bel
trok met de mededeling dat hij
gaarne bereid was om met zijn
team nog een keer naar het Zui
derpark te komen om dat
laatste half uur over te spelen.
Met Van der Sleen in het doel
en tien veldspelers op het veld
wilde Jacobs in Den Haag op
zoek gaan naar de eerste zege
van het seizoen.
Het bestuur van Eindhoven be
sloot echter (na bestudering van
de reglementen) anders. Jam
mer, want reglementen of geen
reglementen, persoonlijk had ik
Eindhoven een goede kans ge
geven in deze zaak. Waar FC
Den Haag niet verder kwam
dan wat ongenuanceerde kreten
van trainer Lex Schoenmaker
('Jacobs weet dat het niet zo
werkt' en 'Dan kunnen ze de
helft van de wedstrijden over
gaan spelen'), had Eindhoven
heel eenvoudig kunnen aanto
nen dat de club in dat Haagse
Zuiderpark buiten haar schuld
wel degelijk ernstig benadeeld
is. Misschien had 'de club van
blauw en wit' de KNVB wel zo
ver gekregen dat FC Den Haag
met tien man verder had ge-
Zonder Hoogendorp:
want rood wegens vallen zonder
aanleiding (is wangedrag). Jam
mer dat we dat alles nu nooit
zullen weten
Kunnen ze daar in Eindhoven
niet alsnog die zaak even aan
spannen?
Eindhoven te blij-
Dick Advocaat
gaat naar PSV.
Ik ben geneigd de KNVB te feli
citeren met het vertrek van de
vijf maanden geleden voor vier
jaar 'vastgelegde' bondscoach.
En natuurlijk ook met de komst
van de nieuw aangetrokken
man, Guus Hiddink. Ik weet het
wel, er zijn geen mensen zonder
fouten, laat staan voetbaltrai
ners. Maar Hiddink heeft het
wel een beetje. Hij hoort nog
net niet thuis in het rijtje Ne
derlandse toptrainers van dit
moment (Cruijff, Van Hanegem,
Van Gaal), mag ook nog niet in
de schaduw staan van de
woensdagavond op televisie
weer excellerende Rinus Mi-
chels, maar dat kan allemaal
nog komen.
Hiddink presteerde in elk geval
al meer dan redelijk (Advocaat
moet die Europa Cup 1 eerst
nog maar eens winnen met
PSV) en presenteert zich ook als
een topper. Zoiets geeft vertrou-
Ik heb daar dus wel een goed
gevoel over. Maar ik zal daarbij
vriend Advocaat bij het Neder
lands elftal missen. Nooit meer
opmerkingen als '1-1 tegen de
fysiek sterke Noren is een goed
resultaat' of 'Kluivert is nog niet
aan het grote werk toe' en hem
daarna gewoon wel selecteren
of 'Nederland moet goed besef
fen dat het maar een gewoon
voetballandje is geworden', juist
in een periode dat Ajax de abso
lute Europese'top weer in zicht
krijgt. Nee, ik zal hem missen.
Aan de andere kant: Dick Advo
caat zal nu spoedig wekelijks te
bewonderen zijn als trainer van
PSV - dat compenseert veel, zo
niet alles. Trouwens benieuwd
wanneer ook hij 'de oorlog'
aangaat met Ronaldo, zoals bo-
venbaas Rijvers dat al heeft ge
daan. 'Een luie voetballer die
meer moet werken', zo meende
de even uit Frankrijk overge
wipte coach die ooit nog met
Coen Moulijn zo'n schitterende
linkerwing vormde. En: 'De rest
van het team werkt hard, waar
om zou Ronaldo dat dan niet
moeten doen'.
Het antwoord daarop is natuur
lijk simpel, maar veel te moeilijk
voor mannen als Rijvers. Je zou
kunnen zeggen dat een speler
die zoveel extra's brengt niet in
wat voor keurslijf dan ook dient
te worden gewrongen. Of dat er
heel wat mensen uitsluitend
voor spelers als Ronaldo naar
Guus Hiddink. archieffoto
het stadion komen. Of dat...
Ik zal er maar mee stoppen. Aan
Kees Rijvers zijn al die teksten
niet besteed. Laat staan aan de
nieuwe PSV-trainer.
Nee, Ronaldo kan maar beter
gaan uitkijken naar een ander
kluppie. Zou CF de Barcelona
wellicht iets voor hem zijn?
Ruud Gullit was nog
niet terug bij Samp-
doria, of de Japanse
topper Yokohama Flugels liet al
weten interesse te hebben in
onze voetballende vriend. Of hij
volgend seizoen in Japan wilde
komen spelen. Er is al een
transfersom van een kleine zes
miljoen gulden genoemd.
Ik weet niet welk bedrag Gullit
zelfbij die overgang is beloofd,
maar het bleek voor onze bevlo
gen rasta-man vooralsnog niet
voldoende om die stap aan te
kondigen. Of dat aan het eind
van dit seizoen nog altijd zo is,
is nog maar de vraag. Per slot
van rekening was-ie indertijd
ook snel weg bij Feyenoord en
verliet hij PSV eveneens opmer
kelijk gemakkelijk toen de Itali
aanse lires hem riepen.
Ik ben alleen wel benieuwd wat
Gullit tezijnertijd bij zijn over
gang naar Japan zal vertellen.
Of, hoewel, nee, eigenlijk niet.
Ik vind mezelf altijd.zo stom als
ik naar de monologen van Gullit
luister. Een tijdje terug dacht ik
nog even: nu ga ik hem wel be
grijpen. Hij wekte de indruk
duidelijk te gaan maken waar
om hij AC Milan tegen Sampdo-
ria inruilde. Maar het bleek
slechts schijn. Aan het eind van
een minuut of vijf Barend en
Gullit was het immers weer he
lemaal mis. „Als je goed naar
me hebt geluisterd, weet je
waarom ik weg ben bij AC
Milan", zo vertrouwde Gullit
Barend toe. Frits Barend knikte,
hij begreep het allemaal wel. Ik
heb de band vervolgens nog
drie keer teruggespoeld, beke
ken en beluisterd. Maar ook
toen tastte ik nog aan alle kan
ten in het duister.
Wat mij betreft mag Gullit naar
Japan. Maar laat-ie het tegen
die tijd alsjeblieft niet uitleggen.
