Brandstofcel op aardgas blijkt duurzame zuinige energiebron Piramides van Gizeh dreigen beschermde status te verliezen Wetenschap Man kan straks '•'andermans )Cjkind "verwekken Medicament beperkt overlij densrisico Rat laat zich met Prozac niet meer ringeloren NASA verlaat theorie rode dwergsterren ïRIJDAG 25 NOVEMBER 1994 Hervorming Duitse 'spelling wordt 'g'zachtzinnig' yVENEN DPA De spelling van de Duitse taal I Orvo voor ^et eerst sinds 1901 I ^hervormd. Dat is woensdag in VftVenen besloten op een confe rentie van wetenschappers en Functionarissen van de ministe- hes van cultuur en onderwijs lan Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Volgens Fritz Ro- kenberger van het Oostenrijkse ministerie van onderwijs is het 'geen revolutie, maar een zacht- ;innige hervorming', fuist daarmee zijn de vertegen- •oordigers van de Duitstaligen en Frankrijk ontevre- en. Zij wilden een ingrijpender ervorming, waardoor onder leer het gebruik van een oofdletter voor elk zelfstandig [naamwoord zou worden afge schaft. Maar België, met zijn [Duitstalige gemeenschap rond Eupen, en Frankrijk, waar in de Elzas een Duits dialect wordt gesproken, hadden in Wenen ilechts de status van waarne mer. De beslissingen op de I WlppUlingsconferentie werden ge- EË(nomen door de 'drei Grossen' Duitsland, Oostenrijk en Zwit serland. In het kader van de kleine her- ming wordt vooral de spel ling van de bastaardwoorden (aangepast. Asphalt wordt Asfalt Polonaise wordt Polonase en Sketch wordt Sketsch. Bij ande re woorden komt naast de on gewijzigde voorkeurspelling een tweede toegestane spelling: Ast ma naast Asthma, Getto naast Ghetto en potenziell naast po tential. Om extra kosten te voorkomen, is een overgangsperiode van en- [kele jaren afgesproken. Zo kun- |nen boeken in oude en nieuwe spelling naast elkaar worden verkocht. Voor Zwitserland is deze her vorming 'maar een eerste stap'. De Zwitserse delegatieleider SHans Höhener was naar Wenen i-Jgekomen met 5.000 handteke- Jningen voor de afschaffing van me hoofdletter bij alle zelfstan dige naamwoorden. rs. m 'ijl 9.3f 9, <U LONDEN STEVE CONNOR li THE INDEPENDENT Na een doorbraak in onderzoek naar mannelijke onvruchtbaar heid kunnen mannen wellicht binnenkort de kinderen van an dere mannen verwekken. Onderzoekers van de Universi teit van Pennsylvania, in Phila delphia, zijn er in geslaagd sper- -producerende cellen van vruchtbare laboratoriummui zen te implanteren in de teel ballen van onvruchtbare mui zen. Na deze ingreep waren de muizen in staat om nageslacht te verwekken. De techniek zal waarschijnlijk pas over enkele jaren bij men sen worden uitgeprobeerd. Voorlopig concentreren de we tenschappers zich op onder zoek naar de mogelijkheid om laboratoriumdieren het sperma van andere diersoorten te laten produceren. Zo wordt momen teel gewerkt aan een muis die het sperma van een stier aan maakt. Tevens bestaat de mo gelijkheid om tijdens de trans plantatie genetische verande ringen in de sperma-produce rende cellen aan te brengen. Een Britse vruchtbaarheidsdes- kundige heeft de procedure al als een 'ethische nachtmerrie' betiteld. De transplantatie van stamcel len verschilt van de transplanta tie van eicellen, omdat de stam cellen de rest van hun leven sperma blijven maken, terwijl de implantatie van een eicel eeilmaligis. I VERTALING: MARGREET HESLINGA Chemicus Van Looij kreeg 'een droom van een opdracht' Een van de problemen die tot nu toe een grootscheepse toepassing van brandstofcellen vooral in stedelijke ge bieden in de weg staan is de aanvoer van brandstof. De Utrechtse chemicus Francine van Looij kreeg de op dracht om eens te kijken of aardgas een oplossing kon bieden. Een droom van een opdracht, vindt Van Looij het nog steeds. .Eigenlijk is het fundamenteel onderzoek in opdracht. Het is een uitdaging een toepassing te vinden, maar lukt dat niet, dan heb je toch heel veel geleerd." Vier jaar heeft ze aan de opdracht van het Apeldoornse Gastee gewerkt en de resultaten zijn veelbelovend. Fran cine van Looij (28 jaar) is op dit proces gepromoveerd bij de Rijksuniversiteit Utrecht. NICO HYLKEMA GPD Om een brandstofcel te laten werken is waterstof nodig. Dat zal ter plekke geproduceerd moeten worden. Het is duidelijk dat de produktie van waterstof iri stedelijke gebieden veilig en milieuvriendelijk moet zijn. Bo vendien is er vaak sprake van een nijpend ruimtegebrek. De waterstofproduktie moet dus op kleine schaal uitvoerbaar zijn. Waar het eigenlijk aan ont breekt is een infrastructuur voor de aanvoer van waterstof. Die infrastructuur is er wel voor aardgas. Waarom, zo was de gedachte, zou je aardgas niet gebruiken voor de produktie van waterstof? Aardgas is in de stad immers overal beschik baar. Nu bestaat aardgas voor namelijk uit methaan (95 pro cent), ethaan, propaan en kool- dioxyde (C02). Er is een aantal methoden om daar waterstof uit de maken. Je kunt bijvoorbeeld stoom mengen met aardgas. Dit mengsel breng je in contact met een katalysator die een reactie teweegbrengt, waarbij koolmo- noxyde en waterstof ontstaan. Daarvoor zijn echter hoge tem peraturen nodig. Voor het te weegbrengen van de reactie heb je een speciale reactor nodig met daarin de katalysator. Door een stelsel van pijpen voer je het mengsel van stoom en aardgas langs branders, die de benodigde temperatuur van ongeveer 800 graden Celsius le veren. Dat stelt enorme eisen aan de pijpen en de katalysator. In de vlammen komen tempe raturen van 2.000 graden voor. Maak je gebruik van lucht voor het verbrandingspoces, dan rea geren de daarin aanwezige stik stof en zuurstof tot stifstofoxy- Brandstofcellen zijn al sinds 1839 veelbelovende opwek kers van energie op kleine schaal. Ze zijn compact, ze werken op schone brandstof fen zoals waterstof, ze zijn duurzaam en zijn gemakke lijk stapelbaar, waardoor het vermogen naar wens kan worden uitgebreid of ver minderd. Een heel belangrijk voordeel is, dat het .elektrisch rendement ook bij gedeelte lijke belasting hoog is. Vooral de laatste decennia staat de brandstofcel weer volop in de belangstelling, onder an dere als energiebron in ruim tevaartuigen, maar ook in stedelijke gebieden als nood voorziening voor bijvoor beeld ziekenhuizen. Ook de eerste bus met brandstofcel len is al gesignaleerd. Francine van Looij, nog steeds blij met haar 'droom van een opdracht'. den (NOx). Die veroorzaken zu re regen. Met de steeds strenge re eisen op het gebied van uit sloot van NOx zou dit proces nog wel eens moeilijk kunnen worden. Een ander probleem is dat na de reactie de gevormde combi natie van koolmonoxyde en wa terstof bij 900 graden vervliegt. Die moet je derhalve nog afkoe len tot ongeveer 250 graden en omzetten in kooldioxyde en wa terstof. De warmte die je kwijt moet, moet je toch weer zien te benutten, want anders is het 'thermisch' rendement wel erg mager. Om dat te bereiken heb je weer een grote installatie no dig en dat is bezwaarlijk in een stedelijke omgeving. Van Looij: ,,Het is een heel mooi proces, maar je zit vooral met de schaal. De vraag was derhalve: hoe richt je het proces nu zo in, dat je minder warmte nodig hebt. Die warmte is namelijk het grote probleem. Als je een reactie hebt die zelf de benodigde warmte creëert, dan ben je al een stuk verder." Als je nu de stoom uit het eerder ge noemde proces vervangt door zuivere zuurstof, dan levert dat minder warmte op. Er is dan geen grote installatie meer nodig voor het terugwinnen van de warmte in het produktgas. Bovendien los je ook het milieuprobleem op, want er komt geen stikstofoxyde meer vrij. Explosief Er komt evenwel een ander probleem om de hoek kijken: het mengsel van zuivere zuurstof met aardgas is explo sief. Bovendien moet zuurstof worden geproduceerd. Dat kost geld en ruimte. Dan moet er toch naar maar eens naar gewone lucht worden gekeken, besloot Van Looij. Daarvoor moet je evenwel weten wat er gebeurt in het gasmengsel op de heel kleine schaal van moleculen en atomen. Eerst moet daaruit het antwoord ko men welke metalen geschikt zijn voor een katalysator. Dat is maar een be perkte groep. Van Looij: „Wat is een goed element? Waaróm doet een kata lysator het goed? Dat soort vragen valt alleen op heel kleine schaal te beant woorden en te begrijpen." Uit de daarop volgende reeks proeven kwamen enkele verrassende resultaten. Zo bleek de overmaat aan methaan te reageren met zuurstof tot koolzuurgas en water. Dat resulteerde in het ver dwijnen van de zuurstof. Het restgas re ageerde tot koolmonoxyde en waterstof. Hetgeen bevestigt dat er eerst verbran ding de verbrandingsstap plaats heeft en daarna 'reforming' waarbij wa terstof vrijkomt. Het probleem van stabiliteit van de katalysator bleek op te lossen door de metaaldeeltjes op de katalysator slechts 8 nanometer groot te maken. Dat voor komt afzetting van koolstof op de kata lysator. Daarop ging Van Looij de overi ge problemen te lijf. Verbrandingsstap Als je lucht over een reactor leidt met een koper-katalysator, reageert de lucht met koper tot koperoxyde. Dit is de ver brandingsstap. Er komt alleen warmte en stikstof vrij, zo bleek. Die stikstof kun je gewoon laten vliegen, want stikstof is niet vervuilend. Met de vrij gekomen warmte is een mengsel van stoom en methaan te verwarmen. Dat mengsel FOTO WIM HENDRIKS GPD gaat op zijn beun weer over de koper- oxyde-reactor. Daarbij verlaat een mengsel de reactor van methaan, kool dioxyde, waterdamp en thermische energie. Dit mengsel voerde Van Looij over een katalysator met nikkeldeeltjes. Na de verbrandingsstap is dit weer gewoon een vorm van reforming'. De benodig de warmte is evenwel al aangemaakt tij dens die verbrandingsstap. Explosiege vaar is er niet, want het gevaarlijke mengsel van zuivere zuurstof en aard gas ontbreekt. Zuivere zuurstof is niet nodig, doordat van lucht gebruik is ge maakt. Op deze manier slaagde Van Looij erin een aantal problemen op te lossen. Door het gebruik van lucht om water stof uit aardgas te maken, is er geen ruimtevretende en,dure installatie meer nodig. De brandstofcel is op deze ma nier een compacte, veilige, duurzame en zuinige energiebron. De cel is daar door beter inzetbaar in stedelijke gebie den voor bijvoorbeeld ziekenhuizen. Gastee werkt verder aan de toepas sing en de promovenda kan zich op an dere onderwerpen storten. DEN HAAG/DALLAS. ANP De Piramides van Gizeh dreigen hun be schermde status kwijt te raken. De Egyp- tenaren willen een snelweg aanleggen langs de 35 eeuwen oude bouwwerken. De UNESCO, het cultuur- en onderwijs fonds van de Verenigde Naties, overweegt de piramides van de VN-lijst van be schermde monumenten te schrappen. Egypte krijgt nu ongeveer 1,2 miljoen gul den per jaar van de UNESCO voor het on derhoud van de oudheden. De drie piramides die het complex van Gizeh vormen, behoren tot de zeven we reldwonderen van de klassieke oudheid. De Egyptische autoriteiten namen in 1983 een speciale wet aan ter bescherming van oudheidkundige vondsten. Het hele ge bied van de piramides, tot aan de verder op gelegen en even beroemde Sfinx, valt onder de bescherming van de wet. Twee jaar later werd echter begonnen met de aanleg van een ringweg rond Cai ro, die dwars door het complex van Gizeh gaat lopen. Het verkeer op de 91 kilo meter lange weg zal op een afstand van 2,5 kilometer langs de piramides razen. De UNESCO vreest voor het voortbe staan van het wereldwonder. Uitlaatgas sen, stof en trillingen zullen het toch al kwetsbare grafmonument sterk aantasten, aldus UNESCO-expert Said Zulfikar. Ook nodigt de weg uit tol verdere verstedelij king van het gebied rond de koningsgra ven. Volgens Zulfikar is de bouw van de snel weg illegaal. „Egypte schendt zijn eigen wetten en de Conventie ter bescherming van het cultureel erfgoed van de wereld, die het land in 1972 heeft onderschreven". De commissie die de lijst van het cultu reel erfgoed vaststelt, komt van 9 tot 17 december in Thailand bijeen. De kans is groot dat zij Gizeh op de lijst van bedreig de monumenten zet. Egypte heeft dan nog een halfjaar om de aanleg van de weg terug te draaien. Lukt dit niet, dan horen de piramides midden volgend jaar niet meer tot het cultureel erfgoed van de we reld. Behalve financiële consequenties heeft het wegvallen van de erfgoedstatus grote symbolische betekenis. De UNESCO heeft nog nooit een eenmaal geadopteerd mo nument van de lijst geschrapt. Door patiënten met een hartaanval en -krampen (angi na pectoris) te behandelen met het cholesterolverla gend medicijn simvastatin daalt het algehele overlij- densrisico met 30 procent. De kans dat deze mensen overlijden aan hun aandoening, loopt zelfs terug met 42 procent. Dit blijkt uit een studie onder 4.444 patiënten in de Scandinavische landen die gedurende vijf jaar zijn ge volgd. De resultaten werden dezer dagen gepresenteerd op de jaarlijkse vergadering van de American Heart As sociation in Dallas. De uitkomsten van het onderzoek worden gepubliceerd in het gezaghebbende medische tijdschrift The Lancet. Volgens Prof. dr. H. Kingma van het Antoniuszieken- huis in Utrecht, die op het congres aanwezig is, is dit het eerste en enige klinische onderzoek dat duidelijk aantoont dat langdurige behandeling met het medica ment de overlevenskansen van hartpatiënten aanzien lijk verhoogt. „Het is het meest effectieve cholesterol verlagend middel dat beschikbaar is", aldus de cardio loog. „Er is geen twijfel over dat simvastatin levens redt en mensen helpt langer te leven", voegt prof. J. Kjekshus, voorzitter van de studiecommissie, daaraan toe. Zowel deze hoogleraar aan het academische ziekenhuis in Os lo als Kingma zeggen dat de studie het al vijftig jaar be staande vermoeden dat cholesterol de belangrijkste factor is bij het overlijden aan hartziekten, voor het eerst bevestigt. „We hadden altijd al aangenomen dat een hoog cho lesterolgehalte het risico op hart- en vaatziekten doet toenemen, maar deze hypothese is nu pas echt bewe zen", aldus het hoofd van de onderzoekafdéling van het Utrechtse ziekenhuis. Kingma is zeer onder de indruk van de resultaten van de studie. Hij spreekt van een grote omwenteling in de behandeling van hartpatiënten. Andere cholesterolver lagende middelen hebben lang niet het effect van sim vastatin. „Bovendien hebben deze vervelende bijwer kingen. Dat kan van simvastatin niet gezegd worden. Er is nauwelijks sprake van bijwerkingen." Jaarlijks overlijden in Nederland ongeveer 30.000 mensen aan een aandoening van het hart, afgezien van het aantal hartfalen bij ouderen. Afgaand op de studie betekent een behandeling met het middel simvastatin volgens de Utrechtse hoogleraar al gauw een daling van het aantal sterfgevallen met enkele duizenden. In Ne derland wordt het middel al enkele jaren gebruikt, maar dat gebeurt tot nu toe op bescheiden schaal. Hart- en vaatziekten zijn in de gehele wereld een be langrijke doodsoorzaak. Ze zijn verantwoordelijk voor een kwart van het aantal overlijdensgevallen. Het gaat om twaalf miljoen mensen per jaar. De vlakte van Gizeh met de piramiden. FOTO ARCHIEF LONDEN STEVE CONNOR THE INDEPENDENT Het kalmeringsmiddel Prozac lijkt revolutie en sociale onrust te stimuleren in een kolo nie laboratoriumratten. Wetenschappers onderzoeken op wat voor manier dit popu laire medicijn invloed heeft op de gemoeds toestand en het gedrag van mensen. Zij hebben daarbij ontdekt dat ratten, die bin nen hun groep laag op de ladder staan, de autoriteit van de dominante 'toprat' kun nen aanvechten. Sinds het medicijn in 1987 in Amerika is ge lanceerd, en vervolgens in Europa, slikken naar schatting tien miljoen mensen het vanwege zijn kwaliteiten als middel tegen depressies. Prozac zou mensen meer eigen dunk geven en assertiever maken. Mensen die het middel gebruiken zeggen dat het van pessimisten optimisten maakt, en van eenlingen extraverte mensen; timide mensen zouden minder verlegen worden en het zou zelfs het zakeninstinct aanscher pen. Maar hoe het werkt blijft voor een groot deel een mysterie. In een poging het effect op het sociale ge drag te ontrafelen hebben wetenschappers van de universiteit van Hawaiï en de Roc- kefeller-universiteit in New York Prozac ge geven aan ondergeschikte ratten die in een laboratoriumkolonie leven, in een serie kooien en tunnels die de natuurlijke levens wijze van ratten nabootsen. Een dominant mannetje liet zich al snel kennen als de toprat, die de voedselvoor raad en het water controleerde en op een agressieve manier ondergeschikten weg joeg. Dat gebeurt ook zo binnen natuurlijke kolonies. Nadat de ondergeschikte ratten Prozac hadden gekregen, werd de positie van de toprat bedreigd, aldus een van de onderzoekers, Christina McKittrick, in de New Scientist. De ondergeschikten werden niet agressief zoals de toprat, maar ze lieten zich eenvou dig niet meer onder druk zetten, zegt ze. „Het middel zou mensen meer eigendunk geven en assertiever maken... ook de ratten leken meer zelfvertrouwen te hebben. Ze proberen niet de macht over te nemen, maar ze zeggen: 'Ik buig niet meer, ik laat me niet langer ringeloren'." De vermeende voordelen van Prozac op mensen zijn voor sommige psychiaters aanleiding geweest om te stellen dat het middel als 'cosmetische farmacologie' kan worden gebruikt om het temperament en persoonlijkheid te verbeteren. De rat: met Prozac meer mans? FOTO ARCHIEF WASHINGTON RTR NASA heeft na tientallen jaren gissen en ra den de theorie verlaten dat rode dwergster ren de samenballing vormen van de zwarte materie die het grootste deel van de massa van het universum uitmaakt. Bijna 90 procent van het uitspansel bestaat uit materiaal dat geen enkele straling uit zendt en niet is te ontdekken met de huidi ge technische middelen.Tot dusverre was aangenomen dat dit materiaal zat samen geperst in rode dwergsterren, die volgens de theorie in grote aantallen zouden voorko men. Maar uit waarnemingen met de ruim tetelescoop Hubble blijkt dat er van die sterren in ons melkwegstelsel maar een paar zijn, aldus het Amerikaanse ruimte vaartbureau. Waar de rest van de zwarte materie dan is, blijft dus een raadsel. Dit geldt ook voor de samenstelling ervan. Maar een ding staat vast. Hoe de samenstelling van die materie ook is, de zuiging van haar zwaartekracht zal uiteindelijk bepalen of het heelal zich eeuwig blijft uitbreiden, of op een dag im plodeert. Als mogelijke verklaringen voor zwarte ma terie blijven nu over zwarte gaten, neutro nensterren en een veelheid aan exotische deeltjes.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 17